Je camera altijd bij de hand

Een nieuwe telefoon?

Ik ben nog altijd best tevreden over mijn telefoon van Samsung die ik twee jaar geleden heb gekocht. Soms denk je weleens aan een nieuwe telefoon. Helemaal nu ik al een tijdje terug mijn abonnement kan verlengen met een nieuwe telefoon. Tot op de dag van vandaag heb ik er nog niet voor gekozen een nieuwe telefoon in huis te halen. Wie weet wanneer dat wel gaat komen. Ik denk dat ik het voor nu maar even het houd op de telefoon die ik heb. Hij doet het prima, alles werkt nog steeds, niets is eraan kapot. Dus waarom zou je een nieuwe nemen dan? Maar als ik nu zou kiezen voor een andere telefoon is het eerste waar ik naar zou kijken voor een betere camera op de telefoon. En er zijn tegenwoordig telefoons waar er meerdere soorten camera’s op zitten, en vele malen beter zijn dan die op mijn telefoon nu. Dan denk ik alleen al aan de nieuwe betaalbare Samsung Galaxy A32.

De camera van de Samsung Galaxy A32

Aan de achterzijde van de telefoon vind je drie camera’s. Een groothoek camera, een 8 megapixel ultragroothoek camera en een lagere resolutie macro en diepte camera. Neem de 48 megapixel camera om de belangrijke en leuke momenten in het leven duidelijk vast te leggen op een plaatje. Vergroot de kijkhoek met de ultragroothoek camera. Stel de focus in met de dieptecamera, of leg meer details vast met de Macro Camera. Net zoals het menselijke gezichtsvermogen, bekijkt de 8 megapixel ultragroothoek camera de wereld vanuit een hoek van 123-graden. Dit geeft meer perspectief aan alle foto’s die je maakt. Zoom in met de 5 megapixel macro camera en ontdek details die je anders misschien niet zou hebben gezien. Je foto’s worden voorzien van het natuurlijke Bokeh-effect, zodat je onderwerp wordt uitgelicht ten opzichte  van de achtergrond. Met de 2 megapixel diepte camera kun je de diepte van de velden in je foto’s aanpassen. Pas de achtergrondvervaging achter je onderwerp in een handomdraai aan voor hoogwaardige portretfoto’s die echt opvallen.

Op pad met de camera

Denk maar eens aan een degelijke selfiecamera, prima foto’s voor op social media te delen. De hoofdcamera wordt ook al maar beter op nieuwe telefoons. Geen detail wordt meer over het hoofd gezien en is dus superscherp. Maak jij graag in de natuur foto’s van bloemen of insecten dan is een macrolens ideaal en zelfs die vind je tegenwoordig op de telefoon. Alles bij de hand zonder een hele grote camera die je mee moet slepen. Ik heb altijd en overal mijn telefoon bij me, en als je dan gek bent op foto’s maken is dat ideaal als er een goede camera op zit.

Handige tips voor mobiele fotografie

Soms vind ik het wel leuk om wat rond te neuzen op het internet om wat tips te vinden om nog mooiere foto’s te maken met de telefoon, want dat werkt toch net even wat anders dan een gewone camera. Wat het leukste maakt is dat er vele apps zijn op de telefoon waar je de foto’s snel en makkelijk mee kan bewerken. Denk aan de apps:

  • Snapseed
  • Adobe Photoshop
  • Project Life
  • Instagram
  • Canva

Dit zijn de apps die ik zelf regelmatig gebruik. Instagram is mijn meest gebruikte app, die ik dan ook bijna dagelijks gebruik. En soms bewerk ik ze nog wat extra voordat hij op Instagram beland. Canva vind ik super leuk te gebruiken, maar die gebruik ik meer alleen voor collages te maken. Vooral als ik niet kan kiezen welke foto ik wil delen op Instagram, dan gebruik ik er meerdere. Dan is Canva echt wel de app voor mij.

Heb jij een favoriete app om foto’s te bewerken?




Mijn leven met een peuter week 11

Het week overzicht van afgelopen week. We gaan een nieuwe spannende tijd tegemoet met Max. Want hij is begonnen op de taaltrein. En in april mag hij gaan wennen in de kleuterklas. En na de mei vakantie mag hij officieel starten in de kleuterklas, en gaat hij drie dagen naar school. En daarnaast twee ochtenden naar de taaltrein. Dat is een hele omschakeling. Maar hij is er zeker aan toe, nieuwe uitdagingen, nieuwe kindjes leren kennen. Wat wordt hij ineens een grote jongen.

Soms komen er dingen op je pad die bijzonder zijn. Ik deed de afgelopen maanden mee met een workshop vanuit OOK (ouders overleden kind) “Schrijf je rouw” Ik wilde kijken of ik hierdoor weer het schrijven wat meer kon oppakken, helemaal nu dat ik toch echt mijn boek verder wil gaan schrijven waar ik jaren eerder mee begon. Maar ook al heel lang stil staat. Nu ga ik ook mee doen aan het vervolg van de workshop, want ik vond het zo fijn met lotgenoten schrijven online. Dat ik zeker weet dat ik hier iets aan heb. Want het was al heel lang geleden dat ik echt over de rouw en de pijn, maar ook de mooie momenten over Daan schreef. En dat mag nu wel weer wat meer op de voorgrond gaan komen. En het fijne is, nu Max groter wordt en naar school gaat. Ga ik hier meer tijd en ruimte voor krijgen. Dus een mooie nieuwe invulling voor mijn eigen tijd in te gaan delen. Niet alleen mama, maar ook weer even Debbie voelen.

In de middag nemen we altijd een uurtje rust, dan mag Max even lekker op de bank liggen filmpjes kijken. Dit zijn we gaan inplannen nadat Max geen middag dutjes meer deed. Maar ergens wel een rust punt nodig heeft. Ik weet met filmpjes kijken krijgt zijn hoofd nog steeds prikkels. Maar dit is de enige manier waarop hij even een moment rust ervaart. Anders stuitert hij de hele dag door.

Jeeeeh eindelijk, dit vissenspel stond al op het verlanglijstje voor zijn derde verjaardag. Maar toen konden we hem nergens krijgen. We schoven het voor ons uit, af en toe kijken. Maar helaas het was er niet van gekomen. En ineens bij de Aldi ligt hij daar, alleen kwam ik daarvoor andere dingen voor Max. En kon ik onmogelijk ook nog dit spel mee nemen. Zijn vader is een dag later gaan kijken of het er nog was, en we hadden geluk. Max helemaal blij, want nu kan hij er eindelijk mee spelen. En wat een fun heeft hij ermee.

Pyjama’s stonden ook al weer even op het lijstje. En omdat ik toch in de stad was kon ik even bij de Kruidvat naar binnen. Ik had ze al in de folder zien staan. En gelukkig was er eentje in zijn maat op voorraad. Die avond moest hij meteen aan, hij vind hem echt super leuk. En ik ben verliefd geworden, ja en nog steeds verliefd op dit leuke mannetje.

Hoe doen jullie dat nu met shoppen voor kinderkleding, online of maak je nu een shop afspraak in de winkel? 




Mijn leven met een peuter Februari

Wat gaat de tijd toch snel. ik wilde weer een goede start maken in de het nieuwe jaar met blogs schrijven. Maar maakte dus alweer een valse start. Dus dan gelijk maar een februari overzicht in het leven van een nu nog peuter in huis.

Hier in het dorp doen ze aan Happy stones, stenen die beschilderd zijn en verstopt zodat een ander ze kan vinden en een blij gevoel krijgt ervan. Ik maakte een wandeling met mijn begeleidster en die vond deze van Buurman en Buurman. En die kreeg ik mee voor Max. Hij was er super blij mee. Dit was de eerste in vele die we later zelf nog vonden tijdens onze wandelingen.

Steeds meer krijgt hij interesse in knutselen, kleuren, kleien. Al wil hij met kleuren het liefste dat ik het doe. Maar hier was hij even helemaal geconcentreerd bezig om net als zijn steen de kleurplaat in te kleuren.

Lekker kliederen met verf, ik heb er een hekel aan. Maar mijn peuter vind het geweldig. Dus dan doen we dat, alles om mijn kind een lach op zijn gezicht te laten krijgen. En ja uiteraard is verven heel goed voor de ontwikkeling van een kind.

Heerlijk even lekker knuffelen samen, als hij rustig blijft liggen vind ik dit heerlijk. Maar aangezien hij zo zwaar wordt en vaak druk met bewegen is doet het soms ook best een beetje pijn. Steeds vaker komt hij ook lief naast me zitten en dan wilt hij kletsen. Te lief, daar smelt je gewoon van.

Het lijkt al weer lang geleden dat er ineens sneeuw lag. Nou wat een feest voor een kind. Dus wij gingen naar de speeltuin, hij bepakt met schep en emmer. En ja er was een klein zonnetje dus een zonnebril moest er op van hem.

Ook steeds vaker en meer kan hij zich heel goed zelf vermaken. En dan komt de bak met treinbanen uit de hoek en wordt de hele woonkamer omgetoverd als treinbaan.

Lekker wandelen. Er moeten altijd takken verzameld worden en worden dus helemaal meegesleept naar de auto. 

Ook is hij heel vaak onderuit gegaan, omdat we door de sneeuw liepen en ja sommige stukken waren ook best wel glad. Maar wat hadden we het leuk. We zagen zelfs een eekhoorn in de boom.

Nog even plezier maken bij de hunebed, voordat we weer in de auto terug naar huis gingen.

Max is echt een zandbak kind, altijd als we naar de speeltuin gaan moet er iets mee om in het zand te spelen. En hij heeft sinds een tijdje een nieuwe schep, die dus nu altijd mee moet. En wat een plezier heeft hij dan in de speeltuin.

Even uitrusten op de tafel in de speeltuin. Want ja van spelen wordt je ook wel moe. Ja we komen bijna elke dag wel even in de speeltuin. Er is ook niet veel anders te doen buiten momenteel. En klimmen en klauteren is goed voor een kind, helemaal als je niet meer naar de gym kan.

Als max zegt “mama foto,s maken” krijg je ook de meest gekke posities. We hebben even flink gelachen met de foto,s maken. Wat heb ik toch een waar clowntje hier in huis.

Knol Power tijd “zegt Max” samen met papa naar de vlogs kijken van Enzo Knol. een leuk en lief mannen momentje. Nu al net zo verslaafd als zijn papa aan Knol Power.

Het was prachtig weer en gingen er samen op uit. Moeder een zoon, zoals bijna elke dag. Eerst maar eens een lekker ijsje halen, en in de speeltuin opeten. Ik zag hem ervan smullen, dit kunnen we best wel eens vaker doen. Zo leuk ze hebben vlakbij de Albert Heijn een ijsmachine staan, en zo,n ijsje kost maat 50 cent. En je kind geniet er enorm van. Daarna lekker spelen in de speeltuin. Toen moesten we nog even naar de markt, alleen zag Max iets heel leuks bij de winkel wat hij wilde. Maar deze mama vond die brandweerwagen te duur voor 20 euro. Dus besloten we even langs de Kruidvat te gaan. Daar heeft hij iets moois mogen uitzoeken. Tevreden gingen we terug naar de markt en werd ik gebeld door de vader van zijn vriendje. En doken we toch nog heel even in de speeltuin, zodat ze samen eventjes konden spelen. Niet lang daarna moest hij plassen en gingen we naar huis. Nou na twee uur buiten zijn was dat niet zo heel erg.

We speelde doktertje, mama was ziek en moest eten om weer beter te worden. Dus de popcorn werd uit de kast gehaald, en genoten hier samen van. Of mama beter werd, ja geloof het wel. Want daarna was de jongeman ziek, van de vele popcorn misschien. Nee hij had een baby knijn in zijn buik zitten.

Toen was het tijd om brownies te maken, met dit soort dingen vind ik het nog altijd lastig hem te laten helpen. Maar hij mocht op de aanrecht zitten. En daarna lekker de lepel aflikken, dat vond hij helemaal prima. Nadat de brownie gebakken was, heb ik er glazuur over heen gedaan. Er moesten van hem namelijk smarties op, dus dat mocht hij doen.




Wel of geen spraakachterstand

Praat juf

Max gaat al een hele tijd naar de logopedist, we noemen haar de praat juf. Hij is wel druk met praten, zijn mond staat bijna nooit stil. Maar het viel op dat hij heel lang in losse woorden sprak. Sinds een tijdje gaat het al wel stukken beter. Er zijn nu twee en drie woord zinnen te horen, en zijn woordenschat is ook enorm uitgebreid. Inmiddels komen er ook hele verhalen, maar die zijn vaak niet zo goed te volgen. Toch gaat hij langzamer dan leeftijdgenoten. Dit vind ik als moeder niet erg, maar het moet hem niet in de weg gaan staan om frustratie te voorkomen. Je ziet hem nu vaak denken en proberen, hij wil meer zeggen dan hem lukt. In zijn hoofd is hij duidelijk verder dan met zijn taal.

In de klanken maakt hij ook nog heel veel fouten, waardoor vele woorden op elkaar lijken. En we hem soms echt niet begrijpen. Gelukkig als ouders begrijp je al meer als buitenstaanders. Maar hij moet zich ook verstaanbaar maken op de peuterspeelzaal en dagopvang. En dat is best een ding, want daar begrijpen ze grotendeels niet wat hij zegt. Hij kan het gelukkig ook nog op andere manieren duidelijk maken.

Kentalis

We zijn doorgestuurd naar Kentalis voor onderzoeken om te kijken in hoeverre Max een taal en spraak achterstand heeft, en of er mogelijk meer aan de hand is. Daar zijn we drie keer geweest, en enorm lange testen heeft Max ondergaan. Voor hem uiteraard spelenderwijs, omdat hij nog zo vreselijk jong is. Al gauw werd mijn  gevoel bevestigd dat het alleen om een taal en spraak achterstand gaat. En zelfs dat is niet helemaal zeker vast te stellen vanwege zijn jonge leeftijd. Het kan zijn dat hij gewoon wat trager is. Verder in zijn koppie is hij echt wel verder dan wat er als taal en spraak uitkomt. En dat zorgt wel voor soms wat kleine frustraties. Gelukkig word Max er niet boos door, maar kan zich niet zover uiten als wat hij zou willen. En op de peuterspeelzaal en dagopvang kan hij zich helemaal slecht verstaanbaar maken. Daar mag wel iets aan gebeuren, want hij word bijna vier en gaat dan naar school. Ik wil dat hij gelukkig is in de klas waar hij komt. Dat hij zich verstaanbaar kan maken. Dus kregen we het advies hem naar de taaltrein te laten gaan.

Taaltrein

De taaltrein is een soort van peuterspeelzaal met extra ondersteuning van logopedisten. Zo kan zijn taal en spraak verbeterd worden, door er meer mee bezig te zijn. En met de juiste begeleiding ervoor. Op de peuterspeelzaal had hij al wel VVE (vroeg voorschoolse educatie) maar daar is niet de tijd en ruimte echt voor hem om hem hiermee te helpen. Dus Max kwam op de wachtlijst te staan voor een intake gesprek. En die hebben we pas geleden gehad. Wat een fijn gesprek was dit. Ook Max mocht even mee met een logopedist. Omdat ook hun wilde kijken of het echt alleen aan zijn taal en spraak lag. En ook die hebben dit bevestigd. Zo mag Max voor twee ochtenden in de week naar de taaltrein. En ook al heel snel 19 maart is zijn eerste dag dat hij erheen mag. En ben zo benieuwd hoe hij dit gaat vinden. daarnaast blijft hij nog wel naar de peuterspeelzaal en dagopvang gaan. Dus zal dan twee halve en twee hele dagen van huis zijn. En straks als hij vier is, gaat hij naast de taaltrein gewoon naar het reguliere onderwijs.

Heb jij ervaring bij je kind met taal en spraak achterstand?




Hersenspinsel *1*

Wachten wachten wachten

Wachtend boven op je kind die rustig wil poepen. Het voelt als een eeuwigheid boven. Ik besluit even beneden te gaan kijken, maar halverwege de trap hoor ik hem roepen “rustig poepen” En wordt weer naar boven gestuurd. Wat te doen met de rust om mij heen. Ineens komen er woorden op papier en ben ik even in gedachten met de woorden die daar verschijnen. Ergens voel ik even rust. En toch zo nu en dan vliegt mijn hoofd naar Max, het is zo stil daar beneden. Zal het wel goed zijn. Die rust ben ik niet zo gewend als Max thuis is, behalve als ik soms even besluit op bed te liggen als zijn papa er voor hem is.

Stil in huis

Maar nu dit is anders, alvast wennen aan het idee dat hij straks vaker van huis is. Dan wel echt zonder hem, dan gaat hij naar de taaltrein. Naast dat hij nu nog naar de peuterspeelzaal en dagopvang gaat. Aansluitend als hij in april vier wordt naar de kleuterschool. Dan is hij ineens de hele week van huis. Best een heel raar idee, bijna vier jaar zowat alle dagen samen en dan gaat hij naar school. Voor nu voelt dat alleen maar druk in mijn hoofd. Ja ergens voel ik, wat zal het even fijn zijn wat meer tijd en ruimte voor mijzelf te hebben. Alleen de angst overheerst heel erg. De angst van loslaten en het vele alleen zijn. Ik weet dat dit voor vele moeders geldt dat het loslaten van je kind moeilijk kan zijn. Maar wat als je kind nog net geen vier is en alleen met taxivervoer naar de taaltrein gaat. Een vreselijke gedachten bekruipt mij. Hoe dan, hoe gaat Max hierop reageren dat ik niet mee ga hem erheen brengen! Wat als er iets onderweg gebeurd, of op de taaltrein. Of hij wordt ziek, ik kan er niet zo snel zijn als nu hier op ons dorp waar hij straks naar school gaat. Wat dan wel weer ergens een fijne gedachten is dat zijn opa en oma heel dichtbij de taaltrein woont. Dat hun hem dan wel opvangen, als er iets is. Maar toch, dan wil je het liefst zo snel mogelijk bij je kind zijn als er iets is.

Druk in mijn hoofd

Zoveel gedachten gaan door mij heen, het is echt een hele nieuwe fase waar we doorheen gaan. Een mooie nieuwe uitdagende fase, en heel gezond. Maar mijn hoofd raakt gewoon een beetje in paniek hiervan. Het begon al op het moment dat ik vorige week bij de intake van de taaltrein hoorde dat hij 19 maart mag/kan starten. Want gelijk schoot het in me hoofd, ik moet dan nu meteen die taxi vergoeding gaan aanvragen. En dat is best wel even een ding. Inmiddels zijn de formulieren ingevuld en doorgestuurd naar de taaltrein waar nog een handtekening van nodig is. Daarna kan hij door naar de zorgverzekering. Als het allemaal maar op tijd komt, aangezien drie weken snel om zijn.

Leuke dingen regelen

Daarnaast zijn er ook wel weer leuke dingetjes voor om te regelen. Zo moet hij op de taaltrein zijn eigen eten en drinken mee hebben, net als op de keuterschool gewoon. Dus samen met Max zochten we een hele leuke broodtrommel uit, het moest er eentje van Peppa Pig zijn van hem. En ik wilde het liefst met vakjes. Dus de zoektocht begon, en zo kregen we een hele leuke thuis gestuurd. Helaas was hij stuk, en hebben inmiddels een nieuwe ontvangen. Daarnaast een leuke Cars schoolbeker besteld en een waterfles. Zo heeft hij alles wat hij nodig heeft om daar te kunnen eten en drinken.




Vier carnaval thuis met je kind

Carnaval leeft niet heel erg in het hoge noorden, maar nu in corona tijd is het welkom om leuke nieuwe dingen te bedenken voor de peuter die thuis rond loopt. Of uiteraard voor jezelf nieuwe dingen op te pakken die wel kunnen. Al mag ik echt in mijn handen knijpen dat hij gewoon twee dagen in de week naar de dagopvang mag. Dus dat ik hem niet elke dag hoef te vermaken. En zo weinig erop uit kan met hem. De enige uitjes die we samen hebben, is de bijna dagelijkse wandeling of de speeltuin om de hoek. Gelukkig vermaakt hij zich daar prima, maar is het niet altijd het weer ervoor om er lekker lang te wezen.

Dus dan ga je kijken wat kunnen we nog meer gaan doen, en wat is leuk om binnen huis te doen. Ik merk om mij heen hoe creatief ouders worden, nu wel nergens heen kunnen. En thuisonderwijs een dagelijks terugkomend iets is geworden. Wat ben ik blij dat die van mij nog niet naar school gaat. En ik hoop dat als hij in april vier wordt hij gewoon normaal naar school kan gaan. (zoveel respect voor alle ouders die hun kinderen nu thuisonderwijs geven)

Thuis carnaval

Vijf tips om carnaval thuis te vieren met je kind.

  1. Verkleden staat duidelijk om nummer één. Kinderen vinden al gauw leuk om zich te verkleden, misschien wel als piraat of brandweerman. Hoe leuk is het dan als je kind ineens in rollenspellen beland. Mijn peuterzoon is graag dokter en kijkt of mama of papa ziek is. Of hij doet graag zijn brandweerpak aan en blust een brandje. Het leukste hiervan vind ik dat hij hier zoveel van leert. Vooral de fantasie die in hem boven komt, maar ook dat hij steeds meer verhalen verteld op zijn niveau.
  2. Bij het verkleden hoort dan ook schmink, en helemaal met carnaval ga je lekker los met al die schmink op het gezicht van je kind. En laat ook eens je kind los op jezelf. Benieuwd wat je kind ervan maakt. Geheid hebben jij en je kind de grootste lol hiermee. 
  3. Tussendoor tijd maken om samen zelf confetti te maken, ja rommel maken is favoriet bij elk kind volgens mij. Dus na het maken, lekker in de lucht gooien. Om het feestje af te maken, kan je vele ballonnen opblazen en slingers door het huis heen hangen. Welk kind houd er niet van met ballonnen spelen. Hier blijven weken lang de ballonnen liggen omdat het zoveel speelplezier geeft. 
  4. En dan als je er dan zo mooi verkleed uitziet, en mooi geschminkt bent, dan is het tijd om te dansen, hossen en misschien wel een gave optocht houden met een versierde fiets door de straat de fietsen.  
  5. Na al die leuke en vermoeiende activiteiten, vooral het dansen en hossen is het tijd om wat lekkers te eten. Leg een zeil op de tafel, bestel of maak lekker zelf patat met snacks. Doe de sausjes op de tafelzeil en laat het eetfestijn maar beginnen.

Met deze tips heb je vast een hele leuke dag gevuld, een tevreden kind die je s,avonds in zijn bed legt. En een leuk carnavals feestje samen kunnen vieren.




Hallo peuter pubertijd

Onze peuter groeit enorm

Onze peuter wordt in april alweer vier jaar, wat een leeftijd. Wat gaat dat toch snel. Ergens vind het een leuke leeftijd. Hij groeit enorm, al zien wij dat niet zo snel omdat je hem elke dag ziet. Maar als je kijkt naar zijn kleding zie je het heel goed. Ook leert hij steeds meer creatief spelen, rollenspellen komen er langzaam bij kijken. 

Maar als ik denk aan dat hij straks naar de peuterschool gaat dan schiet ik wel even in de stress, want hij zou nog best veel moeten leren voordat hij echt op school mee kan komen. Bijvoorbeeld hij is niet zindelijk, en ik weet dat het soms heel snel kan gaan. Maar echt hij is zo dwars dat hij vaak gewoon niet naar de wc wilt. Maar we zetten door, dus het zal wel goed komen.

Wennen aan dwars gedrag

Wat deze leeftijd wel moeilijk maakt is het dwarse gedrag wat er bij komt kijken. En de laatste weken is dit echt enorm veel meer geworden. Kleine jongentjes worden groot en krijgen hun eigen wil. Helaas moet hij nog wel luisteren naar de regels die er zijn. En dat is momenteel niet zijn favoriete bezigheid. Met alles is het nee, en dus alles wordt een gevecht.

Waar ik het meest aan moet wennen is het slapen. Hij is echt een hele goede slapen, we mochten altijd in onze handen knijpen dat hij zo makkelijk was met slapen. En ja hij is op zich nog steeds makkelijk met slapen, als hij eenmaal slaapt dan slaapt hij ook gewoon. Normaal zou hij tot vier jaar zijn slaapschoenen aan moeten, maar de dokter zei een half jaar eerder dat ze uit mochten. En dat hebben we geweten. Want nu hij ze niet meer draagt komt hij altijd om alles gewoon zijn bed uit. Dat deed hij met zijn schoenen aan dus niet. 

Ik ben niet moe

“Ik ben niet moe, ik ben niet moe”

Er zijn momenten dat hij echt een reden heeft om uit bed te stappen, of er is iets waar hij bang van is. Of hij is ineens zijn konijn kwijt. Bij het laatste is hij ook snel weer terug in bed om te gaan slapen. Alleen hij is nu gewoon heel dwars dat hij niet wilt slapen. We horen alleen maar dat hij niet moe is, maar aan alles zie je dat hij wel heel moe is. Zodra hij eraan toegeeft slaapt hij zo en ligt hij echt in coma. Echt peuter gedrag, maar hoe kom je daar nu door heen. Ja consequent blijven, en dat proberen we zeker wel. Maar soms ben ik het gevecht zo enorm moe met hem. En dan ga je eerder dingen toegeven, maar daar wordt het natuurlijk alleen maar moeilijker van. Dus we hebben besloten na een week echt genieten van vakantie, dus uitslapen (dat hij bij ons in bed mocht, als hij eruit kwam) naar gewoon weer erop tijd uit. Dit zal wel even lastig worden, maar structuur is dan toch echt het alle beste. Zodat hij weet waar hij aan toe is. Hopelijk zal deze fase dan snel voorbij zijn. Want een kind die nog in de woonkamer speelt om 20.30 zie ik niet zitten elke avond.

Wij gaan dan snel weer heel consequent zijn zodat we hopelijk snel uit deze fase zijn.

Hoe gaan jullie om met een kind die gewoon niet wil gaan slapen?




Afscheid nemen

Dood gaan we allemaal een keer

De dood hoort bij het leven, en ik kan je daar alles over vertellen na het overlijden van onze zoon. En toch ben ik niet zelf bezig met mijn eigen dood. Ja ik heb al jaren een overlijdens verzekering, dit hebben mijn ouders toen de tijd geregeld. En heb het gewoon overgenomen. Ik denk dat het zo in vele gezinnen gaat. Er komt een tijd dat je bewust bezig gaat zijn voor je eigen afscheid. En ik dacht nu wij de dood van zo dichtbij hebben meegemaakt, dat ik er bewuster van zou zijn om mijn eigen afscheid te gaan regelen. Maar nee ik ben er helemaal niet mee bezig. Is er iemand al van jullie lezers ermee bezig, wat je wilt als afscheid. Weet je al of je begraven of gecremeerd wilt worden? Ik heb altijd gezegd cremeren, en denk ook dat ik wel bij die keuze zou blijven. Tegenwoordig zijn er zoveel verschillende manieren om afscheid te nemen, dit had ik al wel door toen we afscheid namen van Daan. Zoveel keuze, hoe maak je dan die keuze.

Uitvaartverzekering

Er zijn verschillende uitvaartverzekeringen, maar hoe maak je nu zo,n keuze. Ik heb nooit die keuze hoeven maken, dit was al goed geregeld door mijn ouders. Ik hoef me dus geen zorgen te maken. En ook toen Daan overleed hoefde ik me geen zorgen te maken, want we hebben hem na geboorte gelijk bijgeschreven. Is een kleine moeite, maar niet iedereen denkt daar gelijk over na. Nee je wilt niet met de dood bezig zijn als je net een kind hebt gekregen. Maar het scheelt zoveel ellende als toch onverwacht je kind overlijd. Maar goed hoe weet je wat voor jouw een goede verzekering is. Gelukkig is er veel te vinden online, zodat jij de juiste keuze kan maken.

Begraven of cremeren

Hangt het van jouw af van de kosten of je voor begraven of cremeren gaat, of heb je specifieke redenen waarom je iets wel of niet wilt. Toen wij voor Daan voor cremeren kozen, dachten we wel aan de kosten. Maar natuurlijk was dat niet het enige waarom we hem lieten cremeren. Wij hebben geen spijt gehad van deze keuze, juist omdat hij nu thuis is. En wij geen plek meer nodig hebben om heen te gaan voor hem.

Ja cremeren kost dus minder dan begraven. Maar als je goed verzekerd bent is dat niet zo’n probleem. Maar wat zijn dan ongeveer de kosten ervan.
Begrafeniskosten zijn gemiddeld 8.000 euro. Precies de kosten zijn afhankelijk van je persoonlijke wensen. Een crematie kost gemiddeld  3.000 euro.

Hoe neem je afscheid

Eerlijk ik weet het voor mijzelf niet, en ben er echt ook nog niet mee bezig geweest. Ik denk dat het zoals vele uitvaarten zal gaan. Maar als je zelf afscheid neemt van een dierbare, zoals wij ons kind. Dan wil je alleen het allerbeste voor hem, want dit is het laatste wat je kan doen voor je kind. Zo hebben wij het helemaal op onze manier gedaan, en de manier hoe wij met Daan in het leven stonden. De gasten die afscheid kwamen nemen, in hun gewone kleding. Zodat Daan ze wel zou herkennen. En geen bloemen, want die had hij nog nooit gezien of geroken. Er waren wel veel knuffels en kleine beertje om bij Daan neer te zetten. Er waren vele kleurige ballonnen, waar ik buiten als een klein kind naar boven stond te kijken toen ze opgelaten werden. Wat was het prachtig weer om afscheid te nemen van onze kleine jongen. 

Hoe zou jouw afscheid eruit zien, weet je dat al?




In het leven van week 39-44

Max wilt altijd van alles in zijn bed hebben, en hier was hij ook helemaal gek van de ballon die hij kreeg van de schoenenwinkel. Zijn sandalen waren na paar keer dragen al kapot, dus ik ging ermee terug. Helaas waren ze niet op voorraad waardoor ze besteld moesten worden. Ik had thuis een verdrietig kind zei ik, en daarom kreeg ik een goodiebag mee voor hem. Helaas heeft hij nog maar heel kort ze aan kunnen hebben, omdat het vrij laat in de zomer was. Nu staan ze zo goed als nieuw stof te eten, en zal ze nooit meer aan kunnen. Het is al zolang terug dat hij inmiddels een nieuwe ballon in zijn bed heeft liggen.
Lekker snacken voor de peuter in huis, iets gezonds en iets minder gezonds zit er vaak in.
Heerlijk zoet is hij altijd als hij aan het kleien is. Ik kan hem nu inmiddels ook lekker alleen aan de tafel zetten met zijn klei. Het wordt er wel een zooitje van maar dat heb ik maar een beetje los gelaten. Aangezien hij zich er zo leuk mee vermaakt.
Lekker liggen op de bank als een prins met een lekkere deken, en wat te snacken en ook nog eens filmpjes kijken. Hij heeft het goed voor elkaar.
Kind hou van lekker eten, oke niet altijd als het moet. Maar hij kan genoeg eten, en lust gelukkig ook best wel veel.
Peutergym, de eerste weer na de lockdown. Wel in een ander gebouw, omdat de ouders niet mee naar binnen mogen op de school waar ze altijd gym kregen. Nu nog de moeite genomen hem volledig om te kleden. Maar nu gaan we gewoon met gymkleding erheen. Dus geen korte broek meer aan, dat is wel beetje te koud op de fiets. 
Fijn shoppen met je kleine man, even wat leuke dingen kopen voor hem en mama. We waren al daarvoor bij een andere geweest, en flink leeg gekocht voor Max. Maar wat ik wilde hadden ze daar niet, dus nog even bij een andere Action kijken. Ja als je de kamer van je kind aan het veranderen bent langzaamaan, dan moet er ook wat speelgoed komen voor in de bakken in zijn eigen kamer.Altijd fijn even een klein knipoogje te krijgen van je zoon die niet meer leeft. Ik had het veertje zien liggen in de speeltuin, maar laten liggen. En toen kwam Max ermee aan, dus extra bijzonder vond ik dit knipoogje.
Heel even lekker knuffelen met de grote olifant, die normaal altijd in zijn bed ligt. Ja wat ligt er niet in zijn bed… Hij past er vaak zelf net tussen.
Buiten spelen is echt favoriet bij Max, toen was het nog lekker weer. Nu is het echt een heel stuk minder. Toch nog steeds leuk vind Max, vooral lekker door de plassen heen stampen. We hebben dan ook maar weer nieuwe laarzen gekocht dat hij dat zo nu en dan lekker even kan doen.
Slapen wat is dat, lekker spelen en dus de politiewagen uit elkaar hebben liggen. Eerst maar weer in elkaar zetten. Ik zei toch alles moet in zijn bed liggen.
Nieuw huis voor Max, dozen zijn natuurlijk ook weer erg leuk om mee te spelen. Nu was het een leuk rust plekje om filmpjes te kunnen kijken.
Gave nieuwe schoenen, en wat was hij er super blij mee. We hebben ze nog even afgewisseld met zijn oude schoenen. Vond het zo zonde als hij ermee in de speeltuin zou spelen of bij de dagopvang. Maar uiteindelijk zijn we helemaal overgestapt, je moet er toch eens aan geloven. Schoenen blijven toch nooit lang mooi bij kinderen.
Slakken eten geven, wat is hij toch ook zorgzaam zeg. Geweldig om te zien, waar zo’n kind naar kijkt als je buiten bent.
Lekkere luilak dat kind van ons, kussen op de grond. Mama dekentje over me heen. En het ligt lekker op de grond even te chillen.
Even voor mij alleen naar buiten, na een telefonische gesprek waarin ik lotgenoten ondersteun is het lekker om even het hoofd leeg te maken erna. En dan is het prima te doen even een rondje buiten wandelen.
Fijn als gezin op pad en wat hadden we het leuk, eerst even de natuur in om de wandelen. Daarna de kinderboerderij op, dieren kijken en vooral lekker spelen. Even wat drinken en een ijsje eten voor onze zoon.
Gezond combineren met ongezond, zo leuk als hij zelf aangeeft wat hij wilt eten. Oké niet altijd even leuk, maar soms is het heel grappig te zien wat hij kiest. En hij is dol op fruit, dus mag er ook iets ongezonds op de cracker.
Dat koppie echt, en maar blijven zeggen dat hij niet moe is. Maar dat was hij echt wel. Lekker ding is het ook.
Nieuwe kleding passen, wilde het niet meer uit. Maar eigenlijk heeft hij het nog niet echt willen dragen erna. Hmmm, toch maar weer tijd om het aan te bieden om het aan te doen. Hij kan zo eigenwijs zijn.
Mijn stoere man, en hij is gelukkig altijd blij als ik met iets nieuws thuis kom voor hem. Dit keer een super stoere muts voor hem.
Selfie time, en dan moet je tanden laten zien vind Max. Dus de mond wijd open. Clowntje, zeg ik dan. En hij zegt standaard “Nee Max” 
Ja nu is het echt lekkere weer over, dus tijd voor een nieuwe winterjas. En hij vind hem mooi. Hij heeft hem nog niet buiten mogen dragen van me. Want een tussen jas is nu nog goed genoeg. Dan kan hij deze aan als het echt heel koud gaat worden.
Heel mooi dat we zo dichtbij een grote speeltuin hebben, want hij is echt graag buiten. Dus lekker spelen daar is een groot succes.
Paar weken terug bedacht hij geen middag slaapjes te willen doen, en dan het liefst in de ochtend vroeg wakker worden en bij ons in bed willen kruipen. Maar dan is hij alleen rustig als hij filmpjes mag kijken. Die vroege ochtenden waren snel voorbij, toen hij er achter kwam dat hij heel moe werd van geen middag slaapjes doen. Inmiddels gaat hij nu wel weer af en toe in de middag slapen, want zijn lichaam is er nog niet aan toe om het zonder te doen. De hele dag klaagde hij over moe te zijn, maar nee wilde niet slapen. Nu accepteert hij het wel weer als ik hem in de middag laat slapen. En klaagt niet meer zo over het moe zijn gelukkig.

Sinds een week vraagt hij elke ochtend fruit als ontbijt aan me. Nou dan maken we er een leuk ontbijtje van. En hij ging klussen met papa deze dag. Want we hebben twee kasten voor zijn kamer gekocht.
Papa en een klein beetje mama de kasten in elkaar zette. Max hielp ook een beetje. Maar vond het bouwen en spelen met de dozen en rommel veel leuker.
En dit is het resultaat, we missen alleen nog de handgrepen voor de kasten. Die komen volgende week binnen. De landkaart, kregen we al een hele tijd terug via mijn blog. En nu kunnen we hem eindelijk kwijt in zijn kamer. Zo hebben we zijn tafel en stoeltje van beneden maar in zijn kamer gezet. Nu heeft hij lekker een speelhoek in zijn kamer. En al het baby spul eruit. Nu moet de commode en zijn oude kast nog verkocht worden. Zodat het niet meer in de weg staat bij ons thuis. Max vind zijn nieuwe kamer mooi. Dus geslaagd zeg ik.




ME-time voor mama

Als je moeder bent, dan herken je het wel. Je doet alles voor je kinderen en cijfert jezelf grotendeels, misschien wel helemaal weg. Ga je shoppen voor jezelf, kom je thuis met alleen kleding voor je kind. Ik ben zo’n moeder die haar kind alles geeft en tevreden wilt houden. Voor hem gaan we bijna elke dag naar buiten (ook als ik eigenlijk even me niet lekker voel) Die kleine peuter is mijn leven. Daarnaast ben ik wel blij dat hij twee dagen in de week naar de peuterspeelzaal/dagopvang gaat. Dit zijn de dagen dat ik voornamelijk het huishouden doe en ook even bijkom van hele dagen met mijn peuter. En voor hem is het natuurlijk ook heel goed onder andere kinderen te komen, daar van alles leren. Je kan ook niet 24/7 alleen maar je peuter vermaken, dat kan niemand. Toch vind ik het moeilijk om even volledig voor mijzelf te kiezen, dan voel ik mij schuldig alsof ik het niet leuk vind om moeder te zijn. Maar eigenlijk is dat onzin, want als je voor jezelf goed zorgt ben je ook weer een leukere moeder voor je kind. En dat schiet er bij mij toch vaak wel in. Niet dat ik nooit een leuke moeder ben, maar ik kan best wel mopperen op mijn kind. Wat ik het liefst niet doe. Maar welke moeder doet dat niet eens mopperen op haar kind.

Middag slaapje

Meestal haalde ik mijn ME-time uit de middag slaapjes van mijn zoon. Dan ging ik vaak ook nog even liggen, of even relax een spelletje spelen op de Nintendo. Of gewoon even helemaal niets. Toch moest ik steeds weer een keuze maken wat op die momenten het belangrijkste was voor mij om te doen. En vaak waren dat de middag dutjes voor mijzelf ook erg fijn en welkom. Alleen toen bedacht Max pas geleden dat hij geen middag slaapje meer wilde doen. En ja natuurlijk wist ik dat we toe waren aan een nieuwe fase. Ik mocht al in mijn handen knijpen dat hij al zolang gewoon nog wilde slapen in de middag. Hij is inmiddels 3 1/2 jaar. Dus over een half jaar gaat hij naar school, dus moet hij echt wel gaan wennen aan niet meer slapen in de middag. Mama moet er nu ook aan geloven. Maar waar haal ik dan mijn ME-time vandaan! Ik was er al zo slecht in om echt tijd te maken voor mijzelf, en nu is het weer helemaal opnieuw zoeken hoe we de extra tijd gaan invullen. 

Het is belangrijk dat Max nog wel een rust moment op de dag krijgt, want ik merk dat hij echt heel moe is steeds. Moeilijk in de ochtend uit bed komen, en vaak geen verzet meer met hem naar bed brengen. Nu probeer ik in de middag met hem op het grote bed te gaan liggen, hij een filmpje kijken ik even mijn ogen sluiten. Maar ook dit gaat niet altijd goed. We zijn nog aan het proberen, aangezien het nog maar net is dat hij geen middag slaapje meer doet.

Kiezen voor mijzelf

Al een tijdje zat ik al te denken aan dat ik graag weer even naar mijn vriendin wilde. We zien elkaar veel te weinig. Ze woont dan ook niet om de hoek. Nu koos ik er voor afgelopen weekend bij haar te gaan logeren. En Max ging naar opa en oma. Mijn partner had een extra nachtdienst, en daarna ook eventjes tijd voor zichzelf. Max is wel vaker bij opa en oma wezen logeren, en toch vond ik het nu een stuk lastiger het los te laten. Omdat ik zelf ook weg ging. Maar eenmaal bij mijn vriendin heb ik het zo leuk gehad, dat dit hele schuldgevoel weg viel. Want ja ik mag zeker weleens voor mijzelf kiezen. En even mijzelf weer voelen, even niet alleen mama zijn. Ik heb een heerlijk weekend gehad, onwijs gelachen, veel gekletst, lekker de stad in geweest en lekker films gekeken. Ook hoopte ik dat ik daar een beetje kon bijkomen, maar dat is niet heel erg gelukt. We waren druk samen, maar ook uitslapen echt zat er niet in. Met vier katten om je heen, is dat wel even wennen. Dan hebben we de maandag maar even om echt bij te tanken, als Max naar “schooltje” is.

Kleine ME-time momenten

Hoe doen jullie dat mama’s die kleine momenten tussendoor om even aan jezelf te denken. Even niet je kind te hoeven vermaken, en even rust aan je hoofd. Wat doen jullie dan en op wat voor momenten creëer je die? Gewoon even dat kopje thee zetten en rustig op de bank zitten is denk al welkom. Maar dan heb je toch een peuter die aandacht vraagt. Gelukkig begint hij steeds meer zelf te doen en zonder mij te spelen. Dus nu alleen dat kopje thee zetten en hem lekker laten spelen met klei of iets anders. 

Ik ben wel sinds een tijdje bezig om elke week een planning te maken, en daar zet ik soms ook dingen in om te doen die leuk zijn om met Max te doen. Maar misschien kan ik ook daar wat meer mijn kleine momentjes voor mijzelf in te plannen. Hier ga ik zeker mee aan de slag.

Wat zijn jouw ME-time momenten? Zodat ik wat inspiratie van jullie kan krijgen.