Het leven van Max en z,n mama *week 16*

image_pdfimage_print

Max blijft maar enorm groeien, niet normaal hoe snel dat gaat. Mooi om te zien, dat hij zo goed groeit. Maar niet alleen zijn lichaampje te zien groeien maar ook zijn mentale groei. Ineens zich kunnen vermaken met speeltjes boven zijn hoofd. Het kunnen vastgrijpen en dan heel hard aan trekken. Of er heel driftig tegen aan meppen, ik weet dat dit heel normaal is van een baby met deze leeftijd. Maar het ziet er zo grappig uit als hij zich zo druk om zich heen aan het slaan is. En hij wordt ook nog eens beloond, want al die speeltjes bewegen en maken dan geluid. Nou hoe leuk is dat door het meppen van je armen. Ongelooflijk dat hij 16 weken geleden nog maar net geboren werd, zo,n klein hummeltje in mijn armen. Als ik pasgeboren baby,s zie, kan ik me haast niet voorstellen dat Max ook zo is geweest. Stop de tijd, hij wordt echt groot.

Sprongetje

Vanaf vorige week vrijdag was Max aardig huilerig, die dag zelf heb ik niet mee gekregen omdat zijn papa alleen met hem was. Ik zei nog tegen hem dat is vast vanwege zijn prikje de dag ervoor. Maar het bleek langer aan te houden deze huilbuien. Niet alleen huilen, maar het liefst geen moment zonder ons willen. Niet meer zo veel slapen, alleen maar samen spelen en kletsen. Pas na dag drie besefte we dat dit weleens een sprongetje kon zijn. En even na te kijken in het boek “Oei ik groei” en de app die op mijn telefoon staat klopte dit. Max zat in zijn tweede sprongetje. We herkende het niet omdat we de eerste helemaal niets van hebben gemerkt. Je moet je baby ook natuurlijk nog leren kennen dan. Maar dit was duidelijk een sprongetje. Het waren pittige dagen, maar wat leuk als je ziet dat hij ineens nieuwe dingen kan. Zo is hij heel erg druk aan het spelen in de box met zijn speeltjes boven zijn hoofd. Hij pakt dingen vast ervan, en hij kan het molentje laten draaien om de handvat vast te grijpen en naar beneden te trekken. Dit is toch geweldig, dat je hier zo van mag genieten na een sprongetje. 

Kinderboerderij

Eindelijk naast alle afspraken die er steeds staan heb ik eindelijk even tijd gevonden om naar de kinderboerderij te gaan, waar ik zelf heb gewerkt. Natuurlijk even mijn kleine bink showen. En voor mij even gezellig bijkletsen daar. Ze dacht al of ik niet meer kwam die ochtend, omdat ik had gezegd dat ik langs zou komen. Maar moest ook ineens weer naar het ziekenhuis met Max vanwege zijn nieuwe brace die in de maak is. Dus kwam wat later dan ze denk had verwacht. Ik vond het echt heerlijk even eruit naast dat ik alleen naar het ziekenhuis moest. Want wat was het lang geleden dat ik op de kinderboerderij was. Kan niet wachten tot Max oud genoeg is en hij er ook van kan genieten. Naar de diertjes kijken en ze aaien, dan wordt het echt leuk met hem erheen te gaan. Dus dat gaan we zeker doen als hij oud genoeg is om het te beseffen waar we zijn. Voor nu was het vooral voor zijn mama een heerlijk uitje.

Flesje drinken

Omdat Max af en toe best druk kan zijn tijdens zijn fles, zo druk dat ik hem soms niet eens hou in mijn armen met de fles geven ben ik even een andere manier gaan verzinnen om hem te voeden. Eigenlijk kwam me partner ermee, die het ineens wel makkelijk vond hem op de voedingskussen te leggen en zo hem de fles te geven. Toen dacht ik als hij daar zo heerlijk rustig op kan liggen tijdens het drinken is het voor beide een fijn moment. Dus nu maak ik daar regelmatig gebruik van. Lekker op de voedingskussen, genietend van een fles en ik van het uitzicht. Ook is dit een goed idee, omdat Max toch wel een voorkeurshouding heeft. Zo kijkt hij vaak gewoon recht vooruit, want als ik hem in mijn armen leg dat kijkt hij vaak van mij weg. Alleen als ik boven de fles geef dan heb ik hem wel in mijn armen, want daar zit ik heerlijk in de schommelstoel. Dus dan gaat dat niet met de voedingskussen. Voor nu ben ik helemaal tevreden als hij heerlijk zijn flesje drinkt.Wat vonden jullie voor houding fijn om je kindje te voeden?

Please follow and like us:
Pin Share

Comments

comments

4 thoughts on “Het leven van Max en z,n mama *week 16*

  1. Ik vind deze blog al zoveel anders geschreven dan de vorige! Fijn dat hij het goed doet, en je van hem lijkt te genieten. Voor zijn voorkeurshouding kun je hem ook de fles geven op je andere arm trouwens, dan kijkt hij ook de andere kant op. 🙂

  2. Ik snap ook wel dat Debbie nu anders schrijft, met al die haaien die meelezen en verscheuren als ze het nodig achten!

    Ik hoop maar dat Debbie haar (eigen, nota bene!) blog nog wel durft te gebruiken als uitlaatklep, tips en een (lief) luisterend oor te ontvangen. Dat lijkt mij nogal belangrijk voor haar.

    Fijn hoor Debbie, dat je de blije momenten in de week nu zo uitgebreid omschrijft. We snappen echt wel dat die positieve momenten vaker zijn. Je mag écht je negatieve en onzekere gevoelens uiten. Ik denk zelfs dat dát een kracht is. Van opkroppen krijg je de zenuwen, dat is voor jou en max ongewenst! Daarbij kun je ook nog eens waardevolle tips krijgen. Geniet maar van je actieve mannetje en koester hem en jezelf.

    1. Je negatieve gevoelens mag je zeker kwijt. Alleen een blog heb je meestal ook omdat je het leuk vind dat mensen die lezen. Als alles alleen maar negatief is ben je niet goed bezig, mensen gaan zich daaraan irriteren omdat iedereen zijn problemen heeft en je niet altijd de nadruk hoeft te leggen op negativiteit. De kracht zit hem in de balans. Het kan geen kwaad om die balans wat meer te laten zien, zodat mensen graag tips willen geven! Ik denk dat heel veel mensen juist helemaal niet weten dat die positieve momenten er zijn omdat daar niet veel over gezegd wordt. 🙂

      1. Naar mijn gevoel (blijkbaar dus mis) stond er ook genoeg positieve dingen in. Maar daar wordt niet op gereageerd. Neem het filmpje van zijn kamer bijvoorbeeld of alle foto,s. Kijk eens hoe goed hij eruit ziet. Is dat niet een teken van dat hij het goed bij mij heeft. Maar ik snap dat jullie niet alleen negatieve dingen willen lezen, maar dat gevoel had ik niet dat het dat alleen maar is. Want elke negatieve kant heeft ook zijn keerpunt in positieve kant.

Laat een antwoord achter aan debbie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge