Het leven van Max en z,n mama *week 23*

image_pdfimage_print

Als Max een half haar is dan ga ik elke maand een update plaatsen, dus stop ik met de wekelijkse updates. Dus jullie kunnen nog hierna twee keer genieten van een update zoals deze. We zijn sinds woensdag volledig weer thuis, dus niet meer terug naar Utrecht voor opname. Het gaat eigenlijk best goed, ondanks ik vreselijk moe ben. Heb al die zes weken dat ik in Utrecht heb gezeten heel slecht geslapen. Nu gaat het slapen weer iets beter, en daar ben ik heel erg blij mee. De eerste twee dagen thuis waren gelijk al volgepland. Donderdag in de ochtend een intake bij de kinderopvang. Want het is nu zeker dat hij er drie dagen in de week heen gaat. Dit vind ik zeker nog wel veel, maar is wel nodig om voor hem een goede moeder te zijn. En wie weet kan dit met de tijd afgebouwd worden. In de middag kwam er weer iemand van Martinizorg, die hier ook al kwam voor de opname. Zij worden nu dus ook weer ingezet, voornamelijk in de avonden als mijn partner aan het werk is. Dus niet echt meer elke dag, alleen tijdens de middag diensten van mijn partner. Er is gewoon zoveel veranderd tijdens de opname, zo geen spijt van gehad dat ik die stap heb gezet. En het heb durven uitspreken dat het niet goed met mij ging. En als het met mij niet goed gaat, gaat het met Max ook niet goed. En dat verdiend hij niet.

Genieten

Ik vond het maar gek dat iedereen zei je moet toch genieten van Max de fles geven. Dat is gewoon een moment even helemaal samen. Maar ik genoot er helemaal niet van. Ik dacht echt ik ben vast de enige die dat heeft. Maar tijdens mijn opname begreep ik dat ik echt niet de enige was daarin. Ik had teveel aan mijn hoofd waardoor ik niet rustig was tijdens de fles momenten, waardoor Max ook druk werd. En het vaak gewoon erg stressvol was om hem de fles te geven. Hij moest en zou die fles leeg drinken, maar ik was ook al weer bezig met wat ik nog meer moest doen. Dat ik gewoon zoiets had, je moet hem leeg drinken en dan kan ik verder. Maar ik heb geleerd tijdens de opname dat je gewoon de tijd en de rust ervoor moet nemen. En dat is mij zeker gelukt. Natuurlijk zijn er nog wel momenten dat het niet lukt. Het kan niet allemaal in een keer goed gaan. Maar ik heb geen gedachten meer in me hoofd snel snel, want ik moet dit nog, ik moet dat nog. Nee ik ga er echt voor zitten en het is een heerlijk moment samen met mijn zoon. En dit is zoveel meer relaxter dan eerder. Dus negen van de tien keer geniet ik hier echt van. En ik geniet ook zo van het spelen met hem, want ja ik heb echt meer contact met hem. Ik kan rustig bij hem gaan zitten als hij op het kleed ligt te spelen, samen spelen en kletsen. En lekker zingen. Dit laatste deed ik tijdens de opname niet, want voelde me altijd wat opgelaten bij anderen. Dit zal vast ook nog wel veranderen. Maar ik vind het heerlijk dat we zo fijn samen contact maken. Ik geniet echt met volle teugen van mijn prachtige mannetje.

Kinderstoel

We gingen nu echt op pad voor een kinderstoel. We waren al eens eerder gaan kijken, maar nu moest het echt wel. Voor we het weten gaat hij zelfstandig leren zitten. Want het is echt al een heel wijs mannetje aan het worden. Al een hele tijd hebben het gehad over de trip trap stoel van Stokke, maar we waren van mening dat hij veel te laag is voor onze tafel. Dus hadden we dit uit ons hoofd gezet. Ja toen kozen we een andere stoel, die we ook al eerder op het oog hadden. Maar toch knaagde het aan me dat ik liever de trip trap wilde hebben voor Max. Terwijl de verkoopster hem dus al van achter had gehaald en we zouden gaan afrekenen sprak ik mijzelf toch uit over de trip trap. En toen kregen we toch positieve dingen te horen erover, en dat het helemaal niet zo,n lage stoel is dat we dachten. Zo liet ik toch weten hem te willen hebben, en zijn we met verkoopster gaan kijken. Inmiddels hebben we dus een hele mooie trip trap stoel gekocht. Als het aan mij had gelegen was het een andere kleur geweest. Maar deze is ook gewoon heel mooi, en past bij de tafel en onze stoelen. En ik heb mijn zin gekregen met sterren kussentje erin. Dus wij zijn helemaal tevreden ermee. Max kan nog niet volledig zelfstandig zitten, maar we moesten hem echt even proberen. En dit ging geweldig.

 

Wanneer zat jullie kindje echt zelfstandig?

Please follow and like us:
Pin Share

Comments

comments

3 thoughts on “Het leven van Max en z,n mama *week 23*

  1. fijn die trip trap stoelen, wij hebben er twee, onze oudste wordt vrijdag 12 en zit er nog op. Onverslijtbaar en vooral fijn in verstellen (deden wij ieder jaar op de verjaardagen)
    Fijn ook om te lezen dat het goed met je gaat. Ga je als Max naar de opvang is dan ook weer werken bij de kinderboerderij? Lekker er even uit en onder de mensen zijn?

    1. Nee naar de kinderboerderij ga ik niet meer, dit omdat we verhuisd zijn en dus te ver weg is om er te komen. Met de tijd ga ik weleens kijken voor iets nieuws hier. Maar voor nu even wennen thuis, straks kijken voor iets van sport/hobby buiten de deur. En ik maak nu gebruik van het babycafeez zodat ik wel onder mensen kom. En straks krijg ik het nog zwaar zat met traumaverwerking, dus dan is die opvang wel nodig.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge