Bij alles waar ik nee op zeg is een strijd thuis met onze zoon. Dit is zo vermoeiend dat je keer op keer nee moet blijven zeggen. Dezelfde vraag waar hij nee op kreeg, blijft dan de hele dag terugkomen. In de hoop dat ik “ja” zeg. Maar eerlijk als er iets in zijn hoofd zit, lukt het hem gewoonweg niet eruit te krijgen. Het moet gebeuren wat hij in zijn hoofd heeft, en anders volgt er strijd en boze buien. Hier haal je hem echt niet uit. Ook niet als je iets anders leuks voorstelt om te doen. Dat schakelen lukt niet in zijn hoofd, en eigenlijk moet je gewoon met hem mee gaan. Dit gaat echter niet altijd, en zeker niet als het om schermtijd gaat. Want dat zou hij de hele dag graag willen. Daarom staan er regels voor de schermtijd. Maar aangezien hij nu halve dagen naar school gaat, en hij thuis echt uitgeput is heeft hij schermtijd nodig. Dan ligt hij dus al te lang op de bank met filmpjes, en is moeilijk eruit te halen.

We hebben een TimeTimer

Omdat er zoveel strijd thuis is, ga je zoeken wat dan wel helpend is voor hem en voor ons om het rustiger in huis te krijgen. Ik stelde bij hem voor om een TimeTimer te bestellen, daar werken ze op school ook mee. Dat vond hij wel een goed idee, en zo werd hij besteld. Hij had wel een eis hij wilde dezelfde als op school, een grote TimeTimer dus. Bleek niet helemaal hetzelfde te zijn als school, maar hij is goedgekeurd door onze zoon. Visueel maken blijkt hierin echt enorm te werken. Want ja hoeveel is 30 minuten, of is 10 minuten nog lang vraagt hij dan…

Hoe werkt een TimeTimer

Met de TimeTimer kan je tijd visueel maken, het is heel simpel. Je draait hem gewoon op rood naar de gewenste tijd, en hij telt wel af. Het fijne ervan is, dat ook je kind hem zelf heel makkelijk kan bedienen. Sinds dag één is de strijd in de avond voor het gamen stoppen gestopt. Ik hoef geen tientalen keren te zeggen dat hij moet afsluiten. Hij maakt meestal nog even af waar hij mee bezig was, en sluit dan af. Soms moet ik het nog een keer vragen, maar het is echt een wereld van verschil. Nu hoop ik dat het ook zo blijft.

Daarnaast ga ik hem ook gebruiken om hem weer wat meer echt aan het spelen te helpen. Want dit vind hij dus heel moeilijk zonder scherm erbij. Dus ik moet er weer aan geloven om de timer aan te zetten en even hem op weg helpen om samen te spelen. En daarna dat hij een tijd zelf moet gaan spelen, in de hoop dat het weer een gewoonte gaat worden om lekker zelf te spelen. Maar daar moeten we nog mee aan de slag.

Werken jullie met een timer om ze zo te laten zien/horen dat het klaar is met schermtijd?

De eerste drie weken in het nieuwe jaar zijn alweer voorbij gevlogen. Ik ren en vlieg heen en weer. Ik ga nu geen twee dagen naar de dagbesteding maar vier halve dagen. Maar kom net niet steeds toe aan iets, want dan moet ik weer richting school om Max op te halen. Omdat hij halve dagen naar school gaat. Dit is oke voor hem, maar best pittig om hem veel meer thuis te hebben. Juist omdat hij heel moeilijk aan spelen komt, en hij na schooltijd vooral veel op de bank hangt met filmpjes of games. En ja dit heeft hij ook nodig, maar daar is hij ook weer heel moeilijk uit te halen. Wat wel nodig is. Het is en blijft nog even een puzzel, maar ondertussen doen we ook zeker leuke dingen. En scheppen we zo nu en dan wat orde met hem en het huis.

Omdat onze zoon een probleem heeft met dingen wegdoen, stapelt het speelgoed hierop. Hiermee moeten we echt nog eens mee aan de slag met hulpverlening. Maar voor nu gaat school even voor op echt opruimen. Het gaat hier niet alleen om speelgoed, maar ook om alle knutselwerkjes, papiertje enz… Het is al wel wat minder geworden, maar nog steeds niet op een normale manier. Dan zal je zeggen, gooi het gewoon weg ofzo… maar daar zitten enorme boze buien aan vast als hij het door heeft. 

Maar omdat ik het steeds zo chaos in huis vind, hebben we nu bij de Ikea speelgoedkasten gekocht. Eentje voor de woonkamer en eentje voor zijn eigen kamer. Helaas heeft hij enorme grote wagens die gewoon negens in kwijt kunnen. Maar voor nu hebben we al het andere spul in de bakken van de kasten kunnen doen. Die zondag stond dan ook voor mij in het teken van opruimen, schoonmaken en rust creëren in mijn hoofd hierdoor. Het oogt nu een stuk rustiger, en dat voelt voor mijn hoofd ook een stuk fijner. Daarnaast kan hij nu makkelijker die bakken uit de kast halen om iets te pakken. En heb ik niet al die kleine en grote losse bakken meer in de woonkamer. Het is en blijft nog steeds veel. Maar voor nu kan ik hier weer even mee leven.

Woensdag moest ik naar het ziekenhuis voor mijzelf, en daar kon ik Max niet bij gebruiken. Ik vroeg een vader van een vriendje of hij met hun meekon naar Freerunning. Zo ging hij mee zijn vriendje van school halen, en kreeg ik deze leuke foto dat hij lekker even aan het klimmen was op het schoolplein. Hij vond het zo leuk dat hij hem mocht ophalen van school. Daarna konden ze nog even bij hun wat drinken en wat lekkers krijgen en spelen.

Daarna was het tijd voor de les freerunning waar beide jongens opzitten. Ook daar kreeg ik een leuke actie foto van. Het is fijn dat dit kan en dat ik zonder zorgen om hem naar het ziekenhuis kon.

Wat is zwemles vanaf het begin een struggle voor hem, van een gewoon groepje, naar water gewenning groepje, naar lange pauze, naar 1 op 1 zwemles. En nu na de kerstvakantie ga ik samen met hem het water in, en help de juf hem begeleiden in het water. En wat een mijlpaal nu met de tweede les na de vakantie hij heeft zijn eerste sticker gehaald voor het durven onderwater kijken. Hij doet het op zijn manier en dat is met duikbril. Hij duikt ringen op, zwemt stukjes onderwater. En ik ben hier megatrots op, want we komen van ver. Op naar nog meer nieuwe mijlpalen met zwemles.

Na zwemles even lekker rustig aan doen, want het is altijd erg vroeg voor een zaterdag om naar zwemles te gaan. En in de middag stond er nog iets leuks op de planning.
Er was een kinderdag georganiseerd op de oude manege van de dagbesteding (waar ik zelf onderdeel van uit maak) Natuurlijk nam ik Max mee, omdat hij spelen daar altijd leuk vind. Ik kon zelf weinig helpen, want ik moest de hele tijd bij Max in de buurt blijven van hem. Hij vond het wat spannend, omdat het ook wel heel druk was. Het was een groot succes met voetballen, springkussens, cake versieren en schminken.

We moesten wel een uur eerder weg, omdat ik nog om 16.00 een schrijfworkshop had. De eerste van het nieuwe jaar, en het was een enorme uitdaging de nieuwe workshop.

Kerstvakantie het zit er alweer op. Ik ben blij dat alle feestdagen voorbij zijn, maar het was wel heel erg welkom dat er even geen school was. En daarom hebben we zeker genoten van de vakantie, leuke dingen gedaan, rustdagen ingepland… en natuurlijk de feestdagen gezellig gemaakt met lekker eten en cadeautjes onder de kerstboom.

Omdat we Max hebben verteld dat Sinterklaas niet bestaat hebben we dat niet echt gevierd met cadeautjes, ja hij mocht wel paar keer zijn schoen zetten waar hij iets kleins in kreeg. Maar niet pakjesavond met cadeautjes. Wij deden dus met kerst de cadeautjes onder de boom. We hadden niet verwacht dat hij ze ook onder de boom zou laten liggen, maar dat ging verassend goed. We zijn alle drie dus lekker verwend.

Eerste kerstdag moest natuurlijk zoals elk jaar gegourmet worden. En daar maakte we dit mannetje ook blij mee. En zo leuk hij is nu oud genoeg om zelf ook een beetje zijn eigen vlees te bakken, met hulp van ons. Maar dat vond hij zo leuk dat hij dat nu ook kon.

Het was al weken gezeur over vuurwerk, en niet een paar keer. Maar bij hem als er iets in zijn hoofd zit gaat dat de hele dag door, weken lang. Hier wilde hij nog meer vuurwerk kopen, maar we hadden al genoeg in huis. En af toe mocht hij samen met papa wat afsteken.

We gingen naar de Winterstad Groningen, dit was wel even gezellig. Met al die lichtjes en kraampjes. Er moest natuurlijk volgens Max iets gegeten worden. Het werden wafels met chocolade en smarties. Treintjes vind hij altijd wel leuk, alleen dit keer vond hij het weer heel erg spannend om erin te gaan. Hij wilde wel maar dan met mij of papa. Maar dat kon niet. We waren bang dat hij er spijt van zou krijgen en hebben hem over zijn angst heen geholpen. Of het nu zo geslaagd was weet ik niet, hij keer er niet heel vrolijk bij. Wel heel blij werd hij van de glijbaan die er stond, waar hij van af mocht van ons.

Na oudejaarsavond was er nog wat lekkers over wat ik voor hem had gekocht. Hij houd niet zo van al die smeersels op toastjes. Dus voor hem chips, chocolade rozijnen, wraps en heksenkaas met soepstengels. Zo kreeg hij nu nog de nodige dingen. Ik maak regelmatig een grote snackbak voor hem. 

Hij had voor zijn sportclub loten verkocht voor de groteclub actie, en als hij genoeg had verkocht kreeg hij een cadeaubon voor JumpXL. Daar zijn we in de vakantie met z,n twee heen gegaan. Hij vond het helemaal geweldig, en vond het uur te kort. Nou deze mama vond een uur meer dan zat. Ik was echt bekaf erna. Daarna hebben we even wat lekkers gedronken en gegeten. Dus even lekker genoten daar.

Eind van de vakantie besloot ik om even alleen op pad te gaan, en iets leuks te doen voor mijzelf. Ik ging naar de bioscoop, naar Mufasa en heb enorm genoten van deze leuke en mooie film. Daarna ben ik ook voor het eerst alleen naar een restaurant gegaan, om een lekker hapje te eten. Dit vond ik wel raar, ja ik eet wel eens ergens alleen een broodje ofzo. Maar niet in een restaurant, waar de meeste gewoon samen heen gaan. Ik heb heerlijk gegeten, wel vind ik het raar dat bij de meeste restaurants je niet online kan reserveren als je alleen komt. Dat er altijd vanaf 2 personen staat. Ik had nu dan ook niet gereserveerd en had geluk dat er plek was. Ik denk dat ik dit vaker ga proberen om alleen iets leuks te doen. Ik zou graag eens naar de sauna gaan, wie weet waag ik het er eens op om dat alleen te gaan doen een keer.

We hebben dus een fijne kerstvakantie gehad, met leuke dingen. Maar ook Max vooral en mijzelf wat rust te gunnen. Het heeft ons goed gedaan, dat hij niet naar school hoefde. Wat dat is voor dat mannetje elke dag een enorme optakel om daar heen te moeten.

Jullie zijn nog maar weinig op de hoogte gehouden hoe het met mijn schoolgaande kind van 7 gaat. Ik ben van plan om daar verandering in te gaan brengen. Al heel lang speelt er van alles bij ons kind, en rondom school gaat het eigenlijk helemaal niet goed.

Gedrag

Mijn zoon Max, heeft een gedragsprobleem en wat dat is zijn we nog aan het onderzoeken. We weten al jaren dat hij een taalontwikkelingsstoornis heeft, en we hielden ons daar lange tijd aan vast dat hier zijn gedrag vandaan kwam. Voordat hij naar groep 2 ging waren we het vertrouwen in school kwijt en wist ik niet of we hier goed aan bleven doen voor hem. Toch eenmaal in groep 2 draaide dat helemaal bij, hij kwam in een kleine klas en had het prima naar zijn zin. Toch bleven de zorgen om zijn gedrag, en meer om zijn gedrag dan zijn TOS. Ik wilde er nog niet aan geloven, tot hij de overstap maakte naar groep 3. We hoopte dat dit positief uit zou pakken, maar helaas gaat het heel slecht met hem op school. De boze buien werden steeds heftiger en zo erg zelfs dat hij andere pijn begon te doen, hij voor straf naar een andere klas moest. En zelfs een keer mee met mij naar huis werd gestuurd. Hij stond de hele klas bij elkaar te schreeuwen, te gooien met krukjes. Vaak laat ik hem rustig achter op school, maar er zijn ook heel vaak momenten dat ik hem huilend en schreeuwend achter moet laten.

School

Hij is niet gelukkig op school, zoals het nu is. Ik zie een jongetje die steeds verder afglijdt en niet kan vertellen wat hij precies voelt. “Mam wat is er met mijn hoofd aan de hand, of niemand kan me helpen” hoor ik een intens verdrietig jongentje zeggen. Hij wil niet naar school, en is enorm overprikkeld van de dingen die hij moet. Alleen al in de klas zelf zitten kost hem de grootste moeite. Een aantal weken voor de kerstvakantie is dan ook door school besloten dat hij nog maar halve dagen naar school gaat. Inmiddels heeft de juf alle druk bij hem weg gehaald, hij hoeft niks. Alles wat hij meedoet en of hoort is mooi meegenomen. Na de kerstvakantie zal dit nog zo blijven, en moeten we afwachten wat de uitslagen van het onderzoek zal gaan zijn. En in afwachting voor het gesprek 20 januari op school met alle partijen daarbij.

Kerst Vakantie

De vakantie heeft ons goed gedaan, ik zag weer een blij jongetje. Nog wel af en toe boze buien, maar niet meer een heel intens verdriet bij hem. Ook brachten de feestdagen wel wat spanningen met zich mee, maar veel minder spanningen dan dat hij naar school ging de afgelopen tijd. We deden leuke dingen, en er waren kleine momenten dat ik aan mijzelf dacht. In het nieuwe jaar ging ik voor het eerst alleen naar de bioscoop en uiteten, ik had het nodig om straks na de vakantie de dingen weer aan te kunnen. Want wat ons te wachten staat is nog niet duidelijk. Even heb ik twee weken de zorgen van me af gezet, maar ben heel benieuwd hoe zijn reactie is als ik hem maandag weer op school breng.

Ik heb dus dubbele gevoelens om hem weer naar school te brengen.
Vinden jullie het ook weer fijn dat het gewone leven weer begint na alle feestdagen?

Het afgelopen jaar is er veel gebeurd vooral de laatste maanden van het jaar. In het begin van 2024 waren er al twijfels over de school van Max en toch groep 2 deed hij prima een kleine klas deed hem goed en we kregen weer meer vertrouwen in de school voor hem. 

Een jaar voor mij met veel meer beweging, het sporten doet me goed. Wel helaas veel benauwdheid, waar ik nu eindelijk weet dat ik een lichte vorm van astma heb. In het nieuwe jaar moet blijken of de pufjes hun werk zullen doen.
Een jaar van aantrekken en afstoten, het blijft lastig mensen dichtbij te laten houden. Waardoor er veel minder afgesproken wordt met gezellige mensen. En ook mijn zorgen met vrienden minder deel.

Van dingen voor mijzelf doen naar mijzelf wegcijferen omdat ik alles geef voor Max. De laatste maanden kom ik helemaal niet meer echt aan mijzelf toe. de zorgen voel ik in mijn lichaam en een jongetje steeds verder wegglijden op school voelt zwaar. In ren mezelf voorbij om het voor Max zo fijn mogelijk te maken. Ik ren en vlieg van huis, school, gymles, freerunning, soms Molendrift voor zorg, zwemles, dagbesteding en weer terug naar huis. En de laatste weken voor de kerstvakantie was dat nog veel meer. Wat een goede beslissing voor Max is, halve dagen naar school, merk ik dat ik er moeite mee heb het te accepteren. Ja het liefst heb ik hem thuis van school, maar mijn dagbesteding lijdt eronder waardoor ik net niks kan. Het sporten staat voorop, waardoor ik veel mis met de groep zelf.

Van het niet meer vertrouwen in de zwemlessen, naar 1 op 1 les, en de kans lopen dat hij niet meer terug mag komen in het nieuwe jaar. Heeft hij met vrij zwemmen dingen laten zien die hij nooit deed, vanwege een duikbril die hij aangeboden kreeg. Waardoor we nu in het nieuwe jaar starten met zwemles met mij de zwemjuf en Max met zijn duikbril op.

De onzekerheid van waar zijn gedrag vandaan komt en zijn scholing vallen zwaar. Tijd is wat het nodig heeft, maar het duurt te lang hem zo ongelukkig op school te zien.

Een jaar dat ik weer mijn doel vooruit geschoven heb en nu voorlopig helemaal geen kans zie om reiki 2 te gaan doen.

Ik weet dat ik veel aan mijzelf heb gewerkt de afgelopen jaren en dat er veel veranderd is, nu te merken dat alle stress om Max zijn geluk mijn parten spelen. Het dus nodig is om in het nieuwe jaar, weer wat meer aan mijzelf te denken. Ondanks alle zorgen om Max.

2025 mag een jaar worden met nieuwe mooie lichtpuntjes en hopelijk een fijne leerplek voor Max, of dat nu zijn huidige school is of een andere plek. Zolang hij maar weer gelukkig is en kind kan zijn zonder al die zorgen en zijn volle hoofdje.

Ik wens jullie ook allemaal heel veel mooie nieuwe lichtpuntjes in het jaar 2025.

Ken je dat, zo’n fijn plekje om je in te nestelen lekker binnen in huis. Ik doe dat het liefst lekker op de bank. En dan heerlijk een serie opzetten op Netflix. Of sinds kort pak ik ook graag mijn Ereader erbij om een fijn boek te lezen. Ik heb wel echt een favoriete plek op de bank, alleen wanneer mijn kind thuis is en wil chillen pikt hij dat lekkere plekje van mij in. Dan ligt hij daar lekker te chillen. Nou dat neem ik vaak voor lief, want hij is ook grotendeels lekker buiten te vinden om te spelen.

Ik wou dat we voor hem boven een iets grotere kamer hadden, zodat hij daar ook lekker kan spelen en kan chillen wanneer hij even alleen wilt zijn. Nou wil hij dus nooit boven spelen, en de te kleine ruimte speelt daar wel in mee. Zijn bed is dan ook de enige manier om echt te kunnen chillen in zijn eigen kamer. En daar maakt hij soms gebruik van.

Droom slaapkamer voor mijn kind

Als ik de droom slaapkamer voor mijn kind kon maken, had hij naast zijn bed en fijne bureau ook gewoon zijn kledingkast in zijn slaapkamer. Die staat nu in het kleine kamertje naast zijn slaapkamer. Dan had hij een fijne ruimte om lekker te spelen, zodat hij soms lekker met zijn vriendjes boven kan spelen. Het kan me namelijk voorstellen dat daar af en toe behoefde aan is om zich samen met zijn vriendjes terug te trekken. Of als hij even gewoon alleen wilt zijn dat hij een fijne ruimte heeft om te doen wat hij wilt.

Als ik denk aan dat hij straks gaat leren lezen, wat zou het dan een leuk gezicht zijn dat hij een chill plekje heeft om te zitten met een boekje om te lezen. Dan zie ik voor ogen een hoekje met een leuke zitzak, in de kleur die hij graag zou willen. Dat zou een groene of gele zijn, want dat zijn de lieveling kleuren van hem. Bijvoorbeeld deze leuke kinder zitzak Bumba. Maar aangezien hij inmiddels al 7 is zou ik eerder kiezen voor een andere. Want deze wordt aangeraden vanaf 2 tot 7 jaar. Dan zou hij er maar kort plezier van hebben. Dus ik keek even verder op de site en dan kom ik ook zitzakken tegen voor oudere kinderen en volwassenen. En ook in diezelfde mooie groen kleur. Je kan een kleur naar keuze kiezen, want ze hebben 12 soorten kleuren. Hoe leuk is dat.

Ik blijf maar even verder dromen, want helaas hebben wij niet de ruimte om de slaapkamer te geven die ik in mijn hoofd heb.

Zomers plekje

Toen las ik even verder, en wat leuk deze zitzakken kan je ook voor in de tuin gebruiken. De stof is waterafstotend, en is dubbel gestikt waardoor je hem dus idd buiten kan gebruiken. Leuk op de zomerse dagen, een heerlijk plekje in de zon. Met een lekker boekje in de hand, een drankje en lekker genieten op de zitzak. Wel moet je eraan denken dat je hem wel droog moet bewaren, zo gaan ze langer mee.

Voor nu hebben we alleen maar kinderspeelgoed in de tuin, naast een fijne tuintafel en stoelen. Ook daar ontbreekt voor nu de ruimte om een fijne lounge hoek te hebben. Gelukkig zit ik niet heel vaak in de tuin, omdat als het warm is dan ook echt te warm is om lang buiten te zitten voor mij. Maar voor de niet te warme dagen (denk aan 20/21 graden), zou het wel heel lekker zijn een plekje om heerlijk te relaxen.

Hoe zou jouw ideale relax hoekje worden als alles mogelijk was?

Het is alweer juni, de maand mei is omgevlogen met leuke dingen… Kijk mee in ons leven…

Een lekker snackbordje voor mijn zoon, en dit keer vergeet ik mezelf ook niet met een bakje watermeloen.

Wat lijkt het alweer lang geleden dat het heerlijk weer was… Ik ik samen met deze jongeman naar Lauwersoog. Wat heeft hij enorm genoten van het spelen in de speeltuin… en op het strand, met water en zand… modder… lekker vies worden.

Ik zat heerlijk te genieten op het strand, kijkend naar een spelend jongetje… En toen zag ik dit lieveheersbeestje.

En toen de meivakantie bijna om was, ben ik een weekendje weg gegaan met mijn vriendin. Max kon ik lekker bij papa thuis laten. Zodat ik even tijd vrij had voor een vriendinnen weekend. We gingen naar Rijswijk… 

We troffen elkaar halverwege in de trein, zodat we de rest van de reis samen konden doen. 

Eerst naar het hotel, om onze spullen te droppen. Want inchecken kon nog niet. Dus we zijn even rond gaan lopen in Rijswijk, langs het hertenkamp/kinderboerderij geweest. Best grappig om hier te zijn, want ik herken dit nog wel van jaren terug. Als klein meisje kwamen we hier vaak langs met de auto, omdat mijn oma in Rijswijk woonde.

We hebben nog een tijdje heerlijk in het zonnetje gezeten om de tij te doden voor we terug naar het hotel gingen. In het hotel konden we de kamer in en hebben we onze spullen daar gebracht. Even rustig aan gedaan.

De eerste avond zijn we in Zoetermeer beland, waar we heerlijk hebben gegeten bij La cubanita. Daarna nog even de Primark in geweest, en toen terug naar het hotel. We waren van deze best wel moe geworden, warm en veel gelopen. Dus was niet erg om lekker onze kamer op te zoeken. 

We hebben het bed volledig om gegooid zodat we beter konden slapen.

We hadden een hotel geboekt maar geen ontbijt, dus we zijn redelijk op tijd richting Scheveningen gegaan. En op zoek gegaan naar een leuk strand tentje, om ontbijt/brunch gegeten. Hier hebben we enorm van genoten. De thee was wel enorm zoet, zoals jullie al aan de kleur kunnen zien.

We hebben fijn op de boulevard gelopen, dit ziet er altijd zo gezellig uit met die winkeltjes en kraampjes die er nu ook stonden. 

De terugweg hebben op het strand gelopen, en ook heerlijk met de blote voeten in het water en zand. Wat is dat lekker zo op het strand. Wou dat ik dit vaker kon doen met mijn lieve vriendin.

Even zitten na een tijd gewandeld te hebben, dit was genieten. We hebben hier een hele tijd gezeten, want van het wandelen werden we wel wat moe. Toch moesten we nog een stuk terug lopen, maar dat was prima te doen.

In het hotel wat uitrusten, we waren nogal moe. Alleen we moesten nog bedenken wat we met eten gingen doen. We besloten te bellen naar het restaurant wat zowat om de hoek van het hotel zit, maar helaas hadden ze geen plek. Dus besloten we naar Zoetermeer te gaan naar een all you can eat chinees. Helaas voelde mijn vriendin zich niet zo lekker, het was hier ook enorm warm… We hebben best lekker gegeten, maar het was wel klaar. Het was het plan om nog terug naar Scheveningen te gaan voor de zonsondergang, maar dat lukte echt niet meer. We waren blij dat we terug naar het hotel gingen, de bus hadden we ook al gemist. Dus het was al vrij laat weer toen we terug waren. En hebben we alleen even gedoucht en niks meer gedaan.

En toen moesten we de dag erna het weekend afsluiten. We zijn naar het centrum van Rijswijk gegaan, bij de supermarkt ontbijtje gehaald en op een bankje in de zon opgegeten. We moesten lang wachten tot het centrum open ging… Maar we hebben dus nog even geshopt, en lunch gegeten bij de Hema. Terug naar het hotel om af te sluiten, samen naar Den Haag en daar hebben we ieder onze eigen trein genomen en naar huis gegaan.

Mijn tweede bestelling bij ESN. De flavor powder is echt lekker door de yoghurt of kwark, want zo vind ik het niet te eten. Ik besloot nog een proefzakje ervan te nemen. En dit keer bestelde ik eiwit limonade, 2 probeer zakjes. Beide super lekker. En de grote zak, had ik wel verwacht dat die lekker was vandaar gelijk een grote zak. Groene appel, en ja hij is echt heel lekker. Fijn als je even iets nodig hebt, en vol wil zitten.

Ik verlang weer terug naar die heerlijke zomerse dagen, nu regent het alleen maar.

Hebben jullie al leuke zomervakantie plannen?

Ja ik weet het april is alweer even voorbij, maar kon het niet laten om toch nog even een overzicht van april erop te zetten. Omdat er zoveel leuke dingen waren in deze maand, waar erg leuke foto’s bij horen.

Met de “de oude manege” (dagbesteding) gingen we naar het Ronald Mcdonald huis in Groningen. We mochten bij de begeleiding ideeën inbrengen waar we weleens een kijkje wilde nemen. En dit bracht ik in, en daar mochten we dus langs komen. We kregen er een rondleiding en er werd van alles verteld. Dit vond ik enorm interessant, alleen ik merkte dat ik steeds stiller werd omdat er allemaal herinneringen terug kwamen wat met de geboorte van Daan* te maken hadden. Ondanks we nooit gebruikt hebben gemaakt hiervan, was hier wel sprake van geweest. Alleen zaten ze toen de tijd vol, in Utrecht.

Lente feest op school van Max, er werden allemaal leuke dingen verkocht en gedaan om geld op te halen voor een boom voor de school. Max was na schooltijd met een vriendje meegegaan, en zij zouden met zijn opa en oma terug naar school gaan. Waar ik ook heen zou gaan, ik moest wat geduld hebben want ik was lekker op tijd daar. Max vond het ook wel weer spannend door de drukte enz… dus trok hij zijn eigen plan. Speelde lekker op het achter schoolplein met vriendjes. Toen hij wat ontdooide gingen we samen de bellenblaas kopen bij zijn juf. Deze had hij achter laten houden, want hij wilde degene kopen die hij zelf had gemaakt. Daarna nog allemaal lekkers eten en drinken, en vooral heel veel spelen. Ik kreeg hem niet meer mee naar huis, dus pas toen ze gingen opruimen gingen we richting huis. Een geslaagde middag.

In het teken van gezonde tussendoortjes maakte ik een bananen brood. Dit wilde ik al heel lang doen, alleen vond hem net even wat te droog. Dus mocht ik het nog eens maken, denk wat korter in de oven.

Omdat Max deze maand jarig zou zijn (22 april) gingen we dit met mijn kant van de familie vieren. We gingen naar Van de Valk in Zwolle. We hebben daar heerlijk geluncht en uiteraard een toetje gegeten. Tussendoor kreeg Max zijn cadeautje. We hadden voor hem geld gevraagd, omdat hij ergens voor wilde sparen. Maar nu kreeg hij van zijn oma en zijn ooms samen een pakket Magnetic tiles, die hij zo graag wilde hebben. Gelijk daar ging de doos open en werd ermee gespeeld. Wat is hij er blij mee.

Een dag voor dat hij echt jarig was kreeg hij alvast zijn cadeautjes van ons, dit omdat het niet zo handig is voor schooltijd te geven, papa er niet zou zijn… Hij kreeg als eerste een GPS horloge, want we wilde hem wat meer vrijheid gaan geven buiten. Hij mocht al best wel in de buurt spelen en in de speeltuin vlakbij huis kwam hij al heel lang alleen. Maar het was vaak wat lastig voor hem te vertellen waar hij heen ging, en nu kunnen we gewoon zien waar hij is. En als er iets is, kan hij ons ook bereiken.

Daarnaast wilde hij graag een tractor met een rol bak erachter, die had hij bij iemand thuis gezien en vond hem zo mooi.

De horloge moest ook even getest worden, ja foto’s maken en versturen lukt check.

Van je verjaardag vieren wordt je moe, want er was nog bezoek geweest voor hem.

De dag dat hij echt jarig was, mocht hij ook zijn feestje op school vieren. Fijn trakteren in de klas. En uiteraard alle klassen langs voor de juffen iets lekkers te gaan geven.

En dat is nummer drie, want ook zijn kinderfeestje moest nog gevierd worden. We gingen met een aantal jongens naar Happy Italy om zelf pizza te versieren, eten, lekker spelen en nog een nutella pizza delen met zijn vriendjes. Ook daar kreeg hij nog leuke cadeautjes, en het was een hele gezellig drukke middag met al die jongens.

Na zijn kinderfeestje wisten we ook hoeveel geld hij had gekregen voor zijn verjaardag, en van een gedeelte bestelde we nog een pakket Magnetic tiles. Die nog bezorgd moeten worden helaas. Maar de rest van het geld wilde hij in de stad uitgeven. Eerst even een zomerjas kopen en kijken voor nog wat meer zomerkleding. Toen naar de speelgoedwinkel, waar hij een hele mooie grote lego set kocht. Deze vliegtuig stond ook al een tijdje op zijn wensen lijstje. En ik beloofde hem nog even een broodje te gaan eten bij Subway.

Eind van de middag toen we thuis waren, wilde hij gelijk gaan bouwen aan zijn vliegtuig. Hij bleef die middag/avond maar bouwen, en de dagen erna ook. Tot hij niet meer wist hoe hij verder moest, maar het grootste deel heeft hij helemaal zelf gebouwd. Papa heeft het laatste stukje afgemaakt. Nou hij mag er trots op zijn.

Het overzicht van mei zal ik proberen eerder online te zetten, dan deze van april.

Inmiddels kom ik al meer als een jaar bij “de oude manege” mijn dagbestedingsplek. Dit is echt de plek waar ik thuis hoor. Dat was in het begin wel even anders, want als ik niet weet waar ik aan toe ben wordt ik onzeker. En dit was zo’n onzekere plek. Want er werd in ons eerste gesprek gezegd dat alles mogelijk is… Maar dat is wel een erg vaag begrip. Nu weet ik beter, en deze plek hoort zo bij mij. De mensen daar die me begeleiden zien me veranderen, en vinden dat het goed met me gaat. Extra begeleiding lijkt niet zo nodig te zijn meer, al zie ik dat zelf nog anders. Dus waar nodig is krijg ik die extra begeleiding.

Liever voor mijn lichaam zijn

Maar de meeste echte begeleiding die ik krijg is met sporten en gezonde lifestyle. Na het overlijden van Daan heb ik mijn lichaam weer enorm verwaarloosd. En keer op keer zeg ik tegen mijzelf dat ik zo niet langer door wil gaan. Maar ik kreeg de knop niet om, om er echt voor te gaan. Ik weet dat ik het kan beter voor mijzelf zorgen, ik ben tenslotte voordat ik zwanger raakte van Daan 25 kilo afgevallen doordat ik beter voor mijzelf zorgde. Ik begon anders met voeding om te gaan, en ik ging sporten. Inmiddels heb ik een aantal gespreken hierover gehad, en toch wist ik de knop niet om te zetten. Tot mijn laatste gesprek met mijn begeleidster waar één van de jongeren van de dagbesteding ook bij was. Hij was in no time veel kilo,s afgevallen, niet op de meest gezondste manier. Maar hierdoor, is hij wel beter voor zichzelf gaan zorgen. Dit gesprek heeft indruk gemaakt, en helemaal toen ik met rolschaatsen zo enorm heftig door me rug ging was het helemaal klaar. Mijn lichaam zei nu echt stop, je moet liever voor je lichaam zijn. En dat ben ik nu aan het veranderen. Stapje voor stapje verander ik mijn eetpatroon. En met sporten ga ik lekker door, zoals ik al deed. Met mijn personal trainer en als het lukt een groepslesje meepakken.

Nieuwe dingen uitproberen

Ik ben momenteel heel bewust bezig met bepaalde nieuwe dingen uitproberen om te eten. En dan vooral mijn lunch aanpakken, want ik merk als ik gewoon een simpele boterham eet dat ik zeker weet dat ik in de avond ga snaaien. En dat wil ik juist nu gaan voorkomen. Wat ik nu probeer is terug te gaan naar drie hoofd maaltijden en drie gezonde tussendoortjes. En de nodige water drinken, wat ik ook best moeilijk vind.

Zo heb ik voor het eerst op de dagbesteding sushi lasagne geproefd, eerlijk ik dacht niet dat ik het lekker vond. Maar dat was het zeker wel. Toen kwam iemand met het idee om pokebowl te maken, en dit was ook al zo enorm lekker. Zo lekker dat ik het thuis ook ben gaan maken. Dit was mijn eerste pokebowl die ik maakte, maar daarna heb ik nog een andere variant gemaakt. De eerste was met zalm, maar de tweede was ook erg lekker met kipfilet. En daar heb ik ook weer hele andere toppings gebruikt. Dat is het leuke ervan, je kan eindeloos variëren hiermee. En je hebt gelijk voldoende groente binnen gehad, en zo’n bowl vult ook enorm goed. Zodat je dus minder behoefde hebt om te snaaien.

Calorieën tellen

Ik hoorde om mij heen en zag het op TikTok steeds voorbij komen, om je calorieën te tellen. En ik was er al een beetje bang voor dat dit niet vol te houden was voor mij. Toch ging ik het proberen, maar ik bleef er de hele dag mee bezig. Steeds maar dingen invullen, nee niet gevonden, moest ik het zelf invoeren. Ging ik buiten de deur eten, was het helemaal niet meer bij te houden. En als ik merkte dat ik over mijn calorieën ging voelde ik me hier onzeker over. Maar ook als ik over had dacht ik, nu kan ik wel wat lekkers nemen. Dit voelde een beetje als frustratie. Dus heb ik besloten, hiermee te stoppen. Ik heb het geprobeerd en ik werd er een beetje gek van, en dan overheerst het mijn leven. Dus ik ga gewoon weer terug hoe ik begon, en hoe ik jaren eerder 25 kilo kwijt raakte.

De kerstvakantie zit erop, en Max is weer fijn naar school. Het waren fijne dagen en we hebben leuke dingen gedaan. Maar ik ben wel blij dat het normale leven nu gewoon weer terug is. Alle feestdagen achter de rug, het was wel druk met al die dagen. We hebben genoeg leuke dingen gedaan. Er is ook nog een klasgenootje bij hem komen spelen. Want het was niet heel veel droog weer om buiten te spelen. Gelukkig de laatste paar dagen van de vakantie heeft mijn mannetje nog even fijn buiten gespeeld.

Met kerst hebben we niet gedaan aan verplichtingen, dus geen familie of vrienden bezoek. Lekker met ons gezinnetje thuis het gezellig gemaakt. We keken naar de film Mario Bros, en we hebben daar alle drie van genoten.

Uiteraard met warme chocolademelk en kerstchocolade. Dat hoort wel bij kerst.

Max zat echt helemaal in de film, hij vond het echt heel leuk. En ook heeft hij het geduld opgebracht om de hele film uit te kijken.

Dan hebben we heerlijk gegourmet, en Max wilde zelf zijn vlees bakken. We hebben het samen met hem gedaan, zo had hij het idee dat hij zelf mee mocht helpen met het maken van zijn eten.

Met dit soort dagen en het is geen goed weer om naar buiten te gaan, doen we dan maar even spelletjes. Dit doen we eigenlijk te weinig, ook omdat Max niet zoveel geduld erin heeft.

Nog even Ganzenbord dat vinden we allemaal zeker even leuk om te doen. Daarna hebben we ook nog mens erger je niet gedaan, maar dat duurde uiteindelijk te lang voor Max. Dat hij het minder leuk vond worden.
Oudejaarsavond, lekkere hapjes op tafel en ik maakte deze heerlijke gevulde eitjes. Dit is wel een favoriet bij mij en mijn partner. Ook kocht ik speciaal wat lekkers voor de kleine man in huis. Want die houd niet van gevulde eieren, kaas en worst. Dus die kreeg toastjes met heksenkaas, gewone gekookte eieren en chips. 

Het was de bedoeling dat hij gewoon om 19.00 naar bed zou gaan, en dat we hem rond 21.15 wakker zouden maken voor Mask singers, wat hij graag wilde zien. Maar hij wilde helemaal niet naar bed, vanwege het vuurwerk. Dat vind hij eng, als hij alleen is. Dus hij wilde bij ons blijven. Maar na een tijd werd hij wel heel erg moe.

Maar toch viel hij niet in slaap. En heeft het tot 01.00 uitgehouden. Toen zei ik, dat ik naar bed ging. Want anders was hij nog steeds niet naar bed gegaan. Hij is er nog even 1 keer uitgekomen, maar daarna heel snel in slaap gevallen. En de volgende ochtend werd hij pas om 10.30 wakker. Dus dat was wel fijn dat hij lekker had uitgeslapen.

We bakte nog samen koekjes, en daarna moesten ze nog versierd worden. kerst was dan al wel voorbij, maar we maakte toch ook nog kerstkoekjes.

We gingen samen op bioscoop date, dit was voor hem de eerste keer naar de bioscoop. Hij vond het best wel spannend, en ik stiekem ook een klein beetje. Want ik weet nooit hoe hij op dit soort dingen reageert met harde geluiden, nieuwe dingen enz…. Hij vind veel dingen gewoon erg spannend, en daardoor zijn er dingen die we ook niet doen. Maar het ging prima, we hebben het samen zo leuk gehad. En de film Mascha en de beer, winterpret en meer, was ook zeker heel leuk. Een geslaagd uitje en zeker om nog eens te doen. 

Ook gingen we nog iets anders nieuws proberen. Voor de vakantie was ik zelf al met de dagbesteding na jaren gaan schaatsen. Dit vond ik toen zo spannend. Maar achteraf gewoon heel erg leuk. Ik dacht dat ga ik ook met Max proberen. We vroegen een vriendje en zijn papa mee, en maar goed ook. Want het schaatsen op gewone schaatsen lukte Max niet. En hun hadden ijzertjes bij zich, die Max mocht gebruiken. Omdat zijn vriendje dus het wel lukte op gewone schaatsen. Het was wel veel vallen en opstaan, maar ze hebben het zo leuk gehad. Alleen hij moet er geen hobby van gaan maken, want ik denk dat het niet zo goed is voor zijn (klomp) voetjes. Zijn ene voet ging steeds naar buiten staan waardoor schaatsen ook heel moeilijk is. Maar ook heel slecht is voor de stand van zijn voeten. Maar zo keertje kon geen kwaad.

Nou eindelijk toch even lekker buiten spelen, we in de grote plassen in de zandbak van de speeltuin. En daarna nog een paar dagen achtereen in het bos gespeeld met een vriend. Ze hadden het over een hut bouwen. Ze hebben zich een dag ook zeiknat laten regenen. Ik dacht die komen wel naar huis als het gaat regenen, maar nee. Toen zijn ze toch maar naar huis gestuurd door de moeder van zijn vriend. Hele dagen zeuren om te mogen gamen, al vanaf het moment dat hij heeft ontbeten… en dat hij dan in de avond zijn tweede uurtje even mag spelen en zegt ik heb geen zin, ik ben moe. En zo op de bank ligt om Netflix te kijken. Blijkbaar is de vakantie ook wel een beetje vermoeiend geweest.