Eindelijk wordt het steeds weer wat lekkerder weer. Het zonnetje is er en het is droog. Dit vind ik zo fijn, want nu vind ik het echt heerlijk om met Max naar buiten te gaan. Hij vind het heerlijk buiten om te wandelen of lekker in de speeltuin te spelen. Wij hebben dan ook echt genoten van het zonnetje en lekker veel buiten geweest. Ook fijn dat als het weer zo mooi weer is hij ook buiten mag spelen op het kinderdagverblijf. Dus hij zal nu ook wel vaker onder de douche moeten nu hij lekker vies mag worden. Genieten jullie weer mee van de fijne plaatjes…

Max ging voor het eerst met papa staand onder de douche, wat deed hij het goed. Wel papa stevig vasthouden, maar wat wordt hij toch een grote jongen. Daarna moest natuurlijk de nieuwe badjas aan die hij kreeg. Helemaal trots erop.

9 februari vierde ik mijn verjaadag, en er was nog een stukje taart over dus die aten we de dag erna nog lekker op.

Lekker even met Max naar buiten. Rondje wandelen. En uiteindelijk door de speeltuin terug naar huis. 

Daar moest even gespeeld worden natuurlijk, dus samen even genieten. Max zijn energie kwijt om daarna weer lekker richting huis te gaan.

Alleen meneertje had hele andere plannen, want hij wilde zeker niet mee naar huis. En nee is dan ook echt nee, en dan gaat hij gewoon op de grond liggen. Waardoor mama uiteindelijk heb dragend mee naar huis moest nemen. Hij zit nu al flink in de peuter pubertijd, en het is nog niet eens 2 jaar.

Donderdag was het echt prachtig weer dus ik besloot naar de kinderboerderij te fietsen. Max zijn laarsjes aan en lekker rondlopen tussen de dieren. Alle geitjes aaien, wat had hij een plezier erin. Daarna nog even een stukje om de kinderboerderij te wandelen om dichterbij de herten te komen. Maar toen hij het woordje huis hoorde werd hij dwars en wilde niet meer mee lopen. Hij weet wel wat hij wil en zeker niet wilt.

Nee nee nee mama, ik wil niet op de foto. En die blik dan van hem. Geweldig dit. Steeds vaker klimt hij zelf op de gewone stoel om er lekker op te zitten. Dit keer samen met een puzzel. En wat kan hij al goed puzzelen, hij legt alles er zonder na te denken of zelfs te kijken erin.

Zaterdag was het alweer zo super lekker weer. En besloten we als gezin naar de kinderboerderij te gaan. Dit keer niet in Winsum, want die is de weekenden niet open. En De Beestenborg waar ik zelf heb gewerkt is ook gewoon veel leuker. Kan hem daar helemaal vrij laten lopen, geen gevaar dat hij in de sloot valt. Hier was hij aan het kijken naar een pony en de man die hem rondje liet lopen.

Na alle dieren te hebben bewonderd en heeft geaaid, lekker even in de speeltuin spelen. Hij kon zijn energie wel even goed kwijt. Wat fijn een kind die gewoon zoveel houd van buiten spelen. En als je dan ziet hoe hij eruit ziet erna, gewoon heerlijk. Mama wast wel weer.

Ook gewoon nergens bang voor, op alle dieren afstappen. Maar wel gek op kijken als ze weg lopen van hem. En er maar achteraan lopen.

In de avond werd ik opgehaald en ben ik naar een bijeenkomst geweest voor ouders van vlinderkindjes. Dit was een mooie en waardevolle avond. Daarna helemaal gesloopt, lag dan erg laat op bed. Maar de volgende ochtend mocht ik lekker uitslapen.

Houd jouw kind ook zo van buiten spelen?

Een nieuwe weekly, ik probeer weer een beetje meer foto,s te maken. De meeste blijven toch echt van Max die voor bij komen. Maar geloof dat het geen straf is ook voor jullie die leuke foto,s van hem te zien. Het was weer een drukke week, de week begon met een afspraak thuis van Martinizorg. En in de middag een belafspraak van de healt coach van Lentis.

De volgende dag heerlijk met Max naar het babycafeez geweest. Waar er dit keer een gast aanwezig was. De jeugdverpleegkundige van het consultatiebureau. Dit was wel heel leerzaam. We konden vragen stellen en uiteindelijk hadden we het over driftbuien van de kids. Juist omdat we daar beide die er waren wel midden in zitten nu. De woensdag staat de ochtend altijd in het teken van PMT groep, altijd een zware ochtend.

En vrijdag had ik een hele mooie afspraak staan met iemand van de organisatie Mensenwerk Hogeland, om te brainstormen met nog andere die eenzelfde hulpvraag hadden. Mijn doel is al een tijd iets van huiskamerbijeenkomsten organiseren voor ouders van overleden kinderen. Maar het helemaal alleen opzetten is best een dingetje vind ik. De andere die er bij waren, willen ook zoiets opzetten maar op een ander vlak. Deze afspraak wordt vervolgd omdat ze er wel iets in zien. Daar vast later meer over, als ik meer nieuws heb… 

Voor het eerst nibbits eten is een hele serieuze zaak hoor. Wat genoot hij er van. Ook mama had een bakje, en na een tijdje heel stiekem schoof hij mijn bakje naar zich toe. Gooide zijn eigen bakje leeg in de mijne en ging lekker dooreten. Opeens dacht hij ik ga mama voeren, zo grappig. Maar het was zo serieus dat als ik zei tegen hem eet maar lekker zelf op, werd hij boos omdat ik het niet van hem aannam. Dus we hebben samen lekker zitten smikkelen ervan.

Dit eigenwijze ventje, ja ik moet eigenlijk heel erg om hem lachen. In de ochtend wilt hij nooit op de commode, nou wanneer wel zou je zeggen. Dus hij gaat altijd dit hoekje opzoeken, en dacht dit keer die Pip die zit wel erg lekker. Wat hou ik toch van dit soort momenten. Ondanks hij gewoon echt niet wilde luisteren en doen wat nodig was. Uiteindelijk komt dat altijd wel goed.

Niet mijn dag, of nou ik had die ochtend een hele heftige PMT groep gehad. Nou ja groep, we kregen met z,n twee volop de aandacht. De rest had afgezegd. Daarna was ik zo uitgeput dat ik echt even rust tijd voor mijzelf heb gekozen. Dit kan ook makkelijk op de woensdag want dan is Max op de kinderopvang.

Ik ben net weer beetje begonnen op te bouwen met schrijven voor mijn blog, het blijft leuk. Maar soms ook nog wel even puzzelen om de tijd en de ruimte voor mijzelf te vinden hiervoor. Eigenlijk heb ik tijd zat, maar als Max rondloopt gunt hij het me niet rustig achter mijn laptop te zitten. En als hij op bed ligt is het vaak de keuze, ga ik zelf even rusten, serie kijken, het huishouden doen of ja schrijven. Ik krijg die balans nog niet voor elkaar met een kind in huis.

Deze meneer dacht mij een hint te geven om alles van de tafel te halen  “mama tafel schoonmaken” daar heb ik dan ook gelijk maar gebruik van gemaakt. Wat een goede hulp is het toch ook.

Niet tevreden met je telefoonhoesje

Wat doe je als je niet tevreden bent met je hoesje van je telefoon, juist een nieuwe bestellen. Al een tijdje heb ik een nieuwe telefoon, maar kon toch geen hoesje vinden waar ik tevreden mee zou zijn. Toch was het noodzaak een hoesje erom heen te hebben voor bescherming. Ik koos toen een roze hoesje en daar deed ik het maar mee. Eigenlijk had ik mijn zinnen gezet op een portemonnee hoesje waar je zo,n zes pasjes in kwijt kan. Maar die kon ik niet vinden voor mijn telefoon. Dus dat hele idee heb ik laten varen. Ik besloot tevreden te zijn met wat ik had. 

Persoonlijk telefoonhoesje

Het was ook een lange tijd geleden dat ik geen persoonlijk hoesje had. Want ook dit vind ik erg leuk, een eigen foto op je hoesje hoe mooi is dat. Nu ik de kans kreeg om een nieuw telefoonhoesje maken greep ik deze kans. Er zijn al zoveel verschillende manier en sites waar je dit kan laten doen. En ook nu ben ik tevreden over hoe het hoesje eruit ziet. Ik koos dit keer voor een hele mooie foto van Max. Van de geboorte shoot, hoe lief staat hij erop. Een telefoonhoesje met foto is wel echt mijn ding, zo mooi en zo persoonlijk.

Aan elk voordeel, zit ook een nadeel

Het enige nadeel wat ik nu heb gemerkt aan dit hoesje is dat ik steeds het hoesje eraf moet halen als ik hem in de nacht ga opladen. Op het moment dat we thuis de keuze maakte voor een smartwatch kregen we een oplaadstation cadeau waar je telefoon op kan zetten zonder snoer en dus ook je smartwatch erop kwijt kan. En hoe gek het ook is, maar dit hoesje is blijkbaar te dik waardoor hij stopt met laden. Dit is wel iets waar ik aan moet wennen, maar vast wel gaat lukken. Ik ben blij ik heb nu Max altijd op zak.

Heb jij ook een persoonlijk hoesje laten bedrukken? En wat staat er dan op?

Max was heerlijk aan het heen en weer hollen met zijn muziekkever. Wat had hij een lol ermee. Dit maakt mij dan ook weer super vrolijk, als hij zo lekker aan het spelen is.

Een bordje gezonde dingetjes voor mijn mannetje, maar niet alleen voor hem. Want ook ik doe nu echt elke dag met hem mee. Lekker een stuk fruit eten terwijl hij ook lekker aan het smikkelen is. Heb echt een hele tijd gehad dat ik hem wel fruit gaf en ik er zelf gewoon bij ging zitten zonder iets van fruit te eten. Maar nu ik bij de healt coach kom van Lentis, gaan we in kleine stapjes werken naar weer een gezonder ritme in mijn leven. En dit is de eerste kleine stap. Elke dag samen met Max fruit eten. Dit doe ik ook gewoon vaak als hij niet aanwezig is. De weekenden zijn vaak wel iets lastiger.

Heerlijk dat ondeugende bekkie van Max, hier kan ik zo erg van genieten. Mijn pretbekkie.

Dan maar even naar buiten, wandelen want ook dat is wel eens nodig voor een kind om frisse neus te halen. Door hem kom ik vaker buiten dan ik zelf zou doen zonder hem. Dus wat is hij goed voor mij dat ik dingen doe met hem waar ik zelf weinig behoefde aan heb. Maar voor hem doe ik alles.

Doen jullie ook regelmatig dingen voor je kinderen waar jezelf niet zo de behoefde voor voelt?

Wat is zijn leeftijd?

Inmiddels is hij 21 maanden

Wat is zijn favoriete eten?

Het liefst iets met aardappelen, groente en vlees. Maar aangezien Max een vrij makkelijke eter is, gaat alles er wel prima in

Het meest favoriete tussendoortje?

Banaan gaat er hier altijd wel in, maar hij houd gelukkig ook van ander fruit. En koekjes zijn ook erg lekker

Wat is zijn favoriete drinken?

Dat is een hele makkelijke, dat is melk. Hij kan zelfs boos worden als hij geen melk krijgt. Maar probeer nu wel wat te minderen, zodat hij ook gewoon tussendoor meer water gaat drinken

Favoriete televisieprogramma?

Thomas de trein, hij is helemaal weg van treinen. Dit is gegroeid op de kinderdagverblijf omdat ze daar vandaan de trein kunnen zien rijden. En alle kindjes staan dan voor de raam te roepen “trein trein trein” Daarom is het hier ook de hele dag door trein. En ben ik hem ook maar filmpjes gaan laten zien van Thomas de trein

Favoriete boek?

We zitten echt in een periode dat hij geen geduld heeft om te luisteren als ik voorlees, dus daar ben ik voor nu even mee gestopt. Maar hij is gek op alle geluidboekjes die door de kamer slingeren. En we hebben twee mooie grote zoekboeken, waar hij regelmatig mee aankomt zetten

Favoriete speelgoed?

Favoriete speelgoed, hmm eens goed denken. Geloof niet dat hij die echt heeft. Al is hij wel gek op al zijn auto,s en ja zijn blokken trein mag ook niet ontbreken

Favoriete kleur?

Dat zou ik niet weten

Wat maakt hem verdrietig?

Het maakt hem verdrietig als ik aangeef dat hij iets niet mag doen, of als ik zonder hem naar boven ga. En sinds kort ook als hij niet mag kleuren

Hoe noemt hij papa en mama?

Papa en mama. Al zegt hij vaak ook gewoon tegen mij papa, dus of hij echt bewust weet dat ik mama ben en papa, papa is dat weet ik niet

Hoe noemt hij opa en oma?

Daar heeft hij nog geen woorden voor, ik oefen met hem om opa en oma te zeggen. Maar het komt er nog niet uit

Wat is zijn favoriete knuffel?

Hij heeft een knuffel konijntje, waar hij echt niet zonder kan als hij gaat slapen

Een favoriete activiteit?

Lopen, hij loopt nu echt de hele dag thuis. En als we naar buiten gaan wil hij ook het liefst lopen

Wanneer slaapt hij?

Overdag rond 13.00 slaapt hij nog, vaak tot 15.00-15.30, daarna gaat hij rond 18.45 naar bed in de avond

Wat maakt hem druk?

Stoeien met mama maakt hem heel druk, maar ook super gezellig om hem dan te horen gieren en brullen van het lachen

Wat maakt hem geweldig?

Max is in het algemeen een heel vrolijk en ondernemend jongetje, dat maakt hem super geweldig. En ik kan gewoon heel veel om hem lachen

Het is alweer een hele tijd terug dat ik schreef op mijn blog, maar dit wil ik dus weer meer gaan oppakken. Daarom vandaag mijn eerste weekly, en dan zal je zeggen waarom in de titel dan een 4. Omdat ik meetel met de weken van het jaar. Dus het mooiste was geweest als ik in week 1 van het jaar weer was begonnen. Maar eigenlijk kriebelt het nu pas weer om er iets mee te doen.Omdat ik zo druk ben met moeder zijn en daarnaast therapie volgen en nog altijd thuiszorg krijgen word me dat soms even teveel. Dit is de reden waarom ik geen tijd en ruimte en of energie kon vinden om maar iets leuks voor mijzelf te doen. Dit is nog elke dag een struggle, maar ik moet ergens weer beginnen. Ik was al begonnen om weer eens voor mijzelf te schrijven, en vanaf nu dus ook weer hier voor jullie. Ik kan niet beloven dat er elke week meerdere post online komen, maar ik ga kijken waar ik aan toe kom.

Maandag was het iets minder nat buiten, waardoor we samen richting de winkel liepen. Ik het dan ook geen probleem vond dat Max lekker even in de speeltuin ging spelen. Want hij wil altijd als we naar de winkel lopen door de speeltuin. Heerlijk hoor zo dichtbij huis en de winkel en dus een geweldige speeltuin voor onze kleine man.

Dinsdag morgen vroeg op het station omdat ik twee afspraken had staan bij Lentis. (Een gesprek en daarna bij de healtcoach) de lucht stond in vuur en vlam en vind het heerlijk om naar te kijken. De hele weg in de trein van genoten.

Toen was er woensdag ineens sneeuw, en zijn we s,avond na het avondeten nog even buiten geweest. Zo kon Max voor het eerst door de sneeuw lopen. En geweldig dat hij het vond.

Vrijdag in de ochtend dacht ik laten we even lekker naar de kinderboerderij gaan. Ja het was koud, maar af en toe moet je ook buiten iets leuks met je kind doen. Helaas pakte dit anders uit. Max is best eigenwijs die geen handschoenen aan wilt en een muts op wilt. Zo heb ik al eens een schreeuwend en hysterische kind op de fiets gehad. Want ja dat is koud. Nu was dat ook zo, alleen dit keer zag ik dat zijn lip door de kou open gesprongen was. Zo zielig. Dus helemaal in tranen met hem naar de Kruidvat vaseline halen. Hij werd weer rustig en zijn toch door gefietst. Bij de kinderboerderij was het hek dicht, terwijl er met grote letters op het bord stond geopend van 09.30 tot 15.30. Een boze dreumes, maar kreeg hem zover om even er langs heen te lopen. Dat was dikke pret door de sneeuw in zijn nieuwe laarzen. Maar toen hij de geiten zag en hij er niet heen kon, had ik een heel verdrietig mannetje. Toen zijn we maar naar huis gegaan, voordat we thuis waren even als troost krentenbollen gekocht.In de middag weer op de fiets gestapt om hem naar de kinderopvang te brengen.

Het weekend was gewoon lekker rustig aan doen. Zeker
zondag omdat ik me niet zo lekker voelde. Dus toen Max in de middag ging
slapen, deed ik met hem mee.

Doe jij ook nog weleens een middag dutje?

Ontwikkelen door voorlezen

Ik vind het belangrijk dat mijn kind opgroeit met boeken. Omdat dit goed is voor de ontwikkeling van je kindje. Zo leren ze woordjes herkennen, en dus hopelijk ze ook zelf gaan napraten. Herkennen merk ik al wel bij Max, het napraten nog niet echt. Niet vanwege het voorlezen. Maar hij begint wel steeds meer woordjes te zeggen. Hij zegt al een hele tijd “tein” (trein). Sinds kort is daar “koken” bijgekomen, door een programma van babytv. Nu sinds deze week zegt hij ook baby. Waar die dat vandaan heeft, geen idee. Waarschijnlijk van de kinderopvang.

Maar goed ik vind voorlezen dus belangrijk maar ook erg leuk. Dit doe ik eigenlijk elke avond als hij in zijn bedje ligt. Al heeft hij op dit moment er geen geduld voor, waardoor ik hem zelf een boek geef en ik hem iets voorlees. Ook dit gaat steeds minder goed, omdat hij met het boek gaat gooien. Misschien is dit een moment om even een pauze in te lassen met voorlezen als hij in bed ligt. Dat houd niet in dat we niet met boeken bezig zijn. Want we hebben ook nog leuke plaatjes (zoekboeken) waar hij helemaal weg van is.

Dikkie Dik

Ik vind het een mooie boek, met fijn allemaal kleine verhaaltjes. En mooi genoeg voor dit kleine aapje. Het hoeft nu nog geen lang verhaal te zijn. Dus ideaal boek voor de kleintjes om voor te lezen. Iedere dag dat ik een verhaaltje voorlas uit Dikkie Dik liet ik hem na het verhaaltje aaien en gedag zeggen. Het gedag zeggen is hij inmiddels al heel goed in, want zwaaien en dag zeggen doet hij naar iedereen.

Wat vinden jullie van voorlezen aan je kindje (s)

Ondanks onze dreumes van anderhalf jaar nog niet begrijpt wat Sinterklaas is, mag hij dit jaar voor het eerst zijn schoen zetten. En daar horen natuurlijk cadeautjes bij. Ze hebben heel veel leuk spul in de winkel voor kinderen. Toch valt het op dat dit een lastige leeftijd is om iets te kopen. En daarom houden we de grens een beetje aan speelgoed vanaf twee jaar te kopen. Want dat duurt ook niet zo heel lang meer dat hij twee is.

Vier leuke cadeau tips

1. VTech Lees & Leer Aapje Miko – Knuffel
   VTech Lees & Leer Aapje Miko is het lieve, zachte aapje wat dol is op knuffelen en lezen. Hij herhaalt wat je zegt, onthoudt jouw naam
   en leest voor uit de vijf bijgesloten boekjes. Daarnaast zingt hij vrolijke liedjes en vertelt hij grappige
   weetjes. Wanneer je vaker met hem speelt en praat, vertelt hij steeds meer!– Het interactief aapje dat praat, leest en zingt!
   – Miko het lieve, zachte aapje is dol op knuffelen en lezen 
   – Hij herhaalt wat je zegt, onthoudt jouw naam en leest voor uit de vijf bijgesloten boekjes
   – Daarnaast zingt hij vrolijke liedjes en vertelt hij grappige weetjes
   – Wanneer je vaker met hem speelt en praat, vertelt hij steeds meer!
   – 25 melodietjes en 6 gezongen liedjes
   – Regelbaar volume
   – Oppervlakte afwasbaar
   – Automatische uitschakeling
   Deze kwam ik tegen bij de Kruidvat in de aanbieding, en heeft hij al gekregen van ons.
2. Skippydier
   Ze hebben ze in zoveel verschillende dieren en wat zijn ze leuk. Geen skippybal maar een skippydier voor je kindje. Ik heb een dinosaurus voor hem gekocht en deze wacht geduldig tot Sinterklaas in het land is, als schoen cadeautje voor Max. Deze wilde ik al een tijdje kopen, maar hield mezelf steeds tegen. Tot dat Max een speeldate had en dit jongetje was net jarig geweest en had een heel leuk skippydier staan. Max leek hem wel leuk te vinden, dus toen ik ze zag staan bij Kruidvat besloot ik er gelijk maar eentje mee te nemen.
   
3. Muzikale Tractor
   Deze tractor met aanhanger maakt muziek. Op de tractor zit een chauffeur en in de aanhanger zitten 5 boerderijdieren. Zing mee met de tractor en breng de dieren al zingend naar de juiste bestemming.Druk op de uitlaat en de tractor rijdt weg. In de aanhanger staan een paard, varken, kip, schaap en koe.
   Via het werk van mijn partner hebben we straks een Sinterklaas feest, en mochten we dus voor Max iets uitzoeken wat Sinterklaas aan hem kan geven. Gekozen voor deze leuke tractor met muziek.

4 LEGO DUPLO mijn eerste puzzeldieren 

Met LEGO DUPLO mijn eerste puzzeldieren leert je kleine op een leuke manier kleurrijke 3D-puzzels te bouwen. Kinderen zullen het heerlijk vinden om de grote LEGO DUPLO-stenen te sorteren in drie verschillende kleuren en om te bekijken welk dier ze met elke kleur kunnen bouwen. Gebruik de stenen met opdruk om verhalen te bedenken en de taalvaardigheid te ontwikkelen, terwijl je kindje ontdekt wat de verschillende huisdieren graag eten. DUPLO-stenen zijn speciaal ontwikkeld voor leuk en veilig spelen door kleine handjes.
Ook deze heeft Max al een hele tijd geleden van ons gekregen en vind het leuk om de blokken steeds van elkaar te halen. Erop zetten is nog een hele uitdaging, maar dat gaat ook nog wel komen.

Hoeveel cadeautjes geven

Voor mijn gevoel heeft Max al best veel speelgoed, maar hij begint nu wel de leeftijd te krijgen dat er wat uitdaging in het speelgoed moet zitten waar hij van leert. Ik kon het niet laten om al wat te geven aan hem, maar Sinterklaas komt er nu nog aan. Hoe vaak mag je kindje zijn schoen zetten, dus hoeveel cadeautjes geef jij je kind? Ik ben er nog niet over uit, omdat ik momenteel nog maar 1 cadeautje achter heb gehouden om te geven voor Sinterklaas. Wat ik ook vind het hoeven geen hele dure dingen te zijn, daar is zijn verjaardag voor. Misschien ga ik voor drie cadeautjes om zelf te geven, en het vierde krijgt hij dan dus via het werk van zijn papa. Hij kan toch niet overal tegelijk mee spelen.

Wat doen jullie aan Sinterklaas?

Dit is een keer iets nieuws op mijn blog, ik wilde het al een tijdje maar soms valt het niet mee om Max goed op de foto te krijgen met zijn mooie kleertjes aan. Hij is vliegensvlug, dus krijg maar eens mooie duidelijke foto,s voor de kleding die hij aan heeft. Nu dacht ik eraan, nu ik wat mooie nieuwe dingen had gekocht voor hem.

Ik heb best veel kleding voor Max gekregen, maar het viel me op dat veel in blauw tinten is. Natuurlijk leuk als je zoveel krijgt, maar begon de kleur een beetje te missen in zijn kast. Voor de zomer had ik zelf lekker wat felle kleuren shirts gekocht. Maar nu de herfst er is en de winter eraan komt hou ik er ook wel van dat er iets van kleur in zijn kast hangt. Zijn papa vind het maar onzin, je hebt toch al zoveel in de kast. Nou dat valt best wel mee, en hij groeit ook snel. Hij vind dat ik best veel koop voor hem en dat het allemaal niet nodig is. Maar hij ziet niet dat af en toe de gaten in zijn broeken vallen, zeker als hij op de kinderdagverblijf is geweest. Ja Max kruipt nog altijd, dus slijten de broeken ook sneller. Alleen zorg ik dat hij daar niet zijn mooie nieuwe broeken draagt, dat vind ik echt zonde.

Hema

Bij de Hema vind ik dat ze altijd wel leuke kleding hebben, ook heerlijke kleuren waar ik dus gek op ben. Maar ik kom niet vaak meer in de stad, nou ja voor therapie. Alleen vaak heb ik daarna geen zin of tijd meer om echt te gaan shoppen. Heel soms doe ik dat dan wel. Zoals vorige week. Eigenlijk was ik op zoek voor regenkleding voor Max, maar daar ben ik niet voor geslaagd. Dat wordt dus nog online bestellen. Ik ging dus maar even naar de Hema en daar liep ik tegen wat leuke aanbiedingen aan. Eentje ervan is een hele gave gele broek met teckels erop. Het lijkt wel op de teckel van Jip en Janneke. Eerder wilde ik al eens een gele broek kopen, maar die was toen niet in zijn maat. Dus deze moest echt mee naar huis.

Terslal

Dit is de enige kledingwinkel waar je jongens kleding kan komen bij ons op het dorp. Daardoor koop ik af en toe daar wat kleding. En een tijdje terug kocht ik dat leuke shirt wat hij draagt boven de gele broek van de Hema. Het is een zwart shirt met letters erop. Helaas op de foto,s niet te zien, maar op de ellebogen zijn er bruine stukken op gestikt. Vind het er super stoer op staan. Ondanks ze best hele leuke dingen verkopen bij Terstal, mis ik zeker wel wat winkels bij ons in het dorp. Zoals een Hema, een zeeman of een C&A. We moeten het hier maar mee doen.

Ik ben dus niet van de dure merken kopen, want dit vind ik zonde hij is er toch heel snel uitgegroeid. En hoe leuk is deze outfit geworden!!!
Helemaal geslaagd zeg ik.

Waar koop jij het liefst de kleding van je kind? 

12 september was het alweer vier jaar terug dat Daan overleed, wat gaat de tijd toch snel. Dat we hem al vier jaar moeten missen, en het overviel me hoeveel verdriet het me deze dag deed. Ik had al wel weken last ervan dat zijn sterfdag eraan kwam. Dat uit zich in stress, en Max pakt dat op waardoor het soms heel lastig met hem was. En toen was het daar de sterfdag.

“dit schreef ik die dag nadat ik Max weg had gebracht naar het kinderdagverblijf op mijn facebook”

Na een slechte nacht slapen gaat om 6.30 mijn wekker. Ergens verlang ik er naar om Max weg te brengen naar de kinderopvang, maar het maakt me ook misselijk deze dag. Max reageert heftig op mijn emoties waardoor het veel gillen is en bij me willen zijn. Ik breng hem weg om vervolgens te voelen hem liever niet achter te laten. Spontaan bars ik in tranen uit terwijl ik hem bij de kinderopvang naar binnen breng. Hij wil me niet loslaten en ik hem ook niet. We knuffelen elkaar en ik vraag de leidster voorzichtig met hem te zijn. (Natuurlijk zijn ze voorzichtig zoals altijd) Ik laat hem los en loop door naar het station, om naar therapie te gaan. 
12 september Daan wat missen we enorm, al 4 jaar ben je hier niet meer. Ik zoek naar je lieve oogjes, naar je zachte huidje, je kleine vingertjes. Maar ik vind ze niet. De tijd gaat gewoon door ook zonder jouw. En mama heeft het vandaag even heel zwaar met het gemis van jouw.

Ik kon me niet meer herinneren wanneer ik voor het laats zo intens verdrietig was om Daan. Normaal heerst er rust op zijn overlijden, maar ik merk toch steeds weer dat elk jaar met zijn sterdag het anders is. Nu kon ik echt haast niet stoppen met huilen. En kon me toch niets verzinnen om maar iets aan deze dag te doen. Ik moest dan ook gewoon de ochtend naar therapie, en daarna dacht ik nog even mijn zinnen verzetten. Ik ging even naar de Primark om alvast wat winter kleding te kopen voor Max, daarna heb ik me vol zitten proppen met MC Donalds (ik was vergeten in de tijdnood die ik s,morgens had brood te smeren en mee te nemen) En ja ik ben een emotie eter, dus kon ik mooi even die tranen weg eten. Natuurlijk helpt dat maar eventjes… 

Thuis was het niet veel beter en besloot maar naar me bed te gaan, net daarvoor belde mijn moeder even. Dus moest het naar bed gaan een half uurtje uitstellen. Ik wilde me de rest van de dag verstoppen in bed. Maar dat kon natuurlijk niet. Er zijn ook nog verplichtingen waar ik aan moet voldoen. Dus ik zette me wekker rond 16.00, nadat ik uit bed stapte verschoonde ik even Max zijn bed. En om 16.30 stond ik in de keuken om eten klaar te maken. Om vervolgens na het eten alles schoon te maken en in de vaatwasser te zetten en op de fiets te klimmen om Max te halen van de kinderopvang. Daar stond me een hele lieve emotionele verassing op me te wachten. Die dag had ik al foto,s gekregen van ze dat Max heerlijk aan het verven was.

En dit is het resultaat wat ze voor ons op die speciale sterfdag gemaakt hebben.

De volgende dag kon ik het afsluiten en was ik ook meteen niet meer zo verdrietig. Best vreemd hoe dat werkt. Al ben ik wel al heel lang extreem moe en het lijkt nu nog erger te zijn door alle stress wat me dit opleverde. Ik voel dat ik echt rust nodig heb, maar met een kind die de hele dag bij je wilt zijn. En gaat schreeuwen als het zijn zin niet krijgt, is het al moeilijk om deze blog te schrijven. Vandaar dat er dus ook maar heel weinig online komt op mijn blog.