Daan is bijna jarig
Als ik naar de wc ga, krimpt mijn buik een beetje in. Daar zie ik het op de verjaardagkalender staan, de naam Daan.
Nog vier dagen
Daan is 15 mei jarig, hij zou dan vier jaar worden. Het geeft een onrustig gevoel met zich mee, maar ook weer fijn omdat zijn naam wel genoemd word in ons huis. En dat wil ik zeker zo houden. Maar het is confronterend wetend dat we vorige maand de eerste verjaardag hebben gevierd van zijn broertje, dat we nu hebben gezien hoe het hoort een verjaardag vieren met je kindje erbij. En dat Daan dit nooit zal meemaken en wij niet met hem. Vanaf het eerste jaar weet ik al dat ik onrustig word rondom zijn sterfdag en zijn verjaardag, maar dat de dag zelf altijd erg fijn is. Daan is er gewoon altijd bij, en dat zal ook altijd zo blijven.
Of we iets speciaals gaan doen met zijn verjaardag weten we eerlijk gezegd niet, het is een hele gewone dag maar ook weer helemaal niet. Zijn papa zou moeten werken, maar heb gevraagd of hij vrij kon nemen. Ik zou graag met ons gezin iets leuks doen op de verjaardag van Daan. Maar wat ga je doen op zo,n dag. Zijn plekje op het crematorium is er niet meer, dus daarheen gaan kunnen we ook niet meer. En dat is prima, want Daan is nu fijn thuis. Wel of geen taart kopen en van genieten? Daan zou hebben gezegd ja natuurlijk moet er taart zijn. En ik hoop dan ook net als elk jaar dat hij daar waar hij is een prachtig feest heeft, met de meest lekkere taart en vriendjes en vriendinnetjes om zich heen. Alle sterrenkindjes waar ik van weet hem komen feliciteren en dat hij allemaal mooie cadeautjes krijgt. Met veel ballonnen en slingers, en leuke spelletjes doen. Zo zou ik zijn dag invullen als hij hier bij ons zijn verjaardag had mogen vieren.
Broertjes
Nu Max er is vraag ik me steeds vaker af hoe Daan er nu uit zou zien, en hoe ze samen lekker zouden spelen als Daan er nog was geweest. Niet helemaal reëel want als Daan er nog was geweest, dan was Max er nu niet geweest. Maar de gedachten twee jongens in huis te hebben is best wel confronterend, juist nu omdat je dingen mee maakt met Max die ik nooit met Daan heb kunnen doen. Ook zijn het echt twee hele verschillende jongetjes. Daan was natuurlijk ziek, en deed niet zoveel. En Max leert steeds meer nieuwe dingen, hij gaat steeds staan en loopt aan onze handen en met zijn loop karretje. Zou Daan nu inmiddels helemaal kunnen lopen als hij hier zijn verjaardag had gevierd, ik weet het niet en dit zal ik ook nooit weten. Dat vind ik het meest moeilijke dat ik nooit zal weten hoe hij zich zal ontwikkelen. En ook in Max zie ik helemaal geen herkenning van Daan, toch zijn het wel echte broertjes. Allebei heerlijke ondeugende mannetjes.
Herinneringen
Ballon
Toen Daan in het ziekenhuis lag voor drie weken lang, kregen we een hele grote doos binnen. Deze doos woog niets en ik stond echt verrast. Ik maakte hem open en er sprong een ballon uit, gelijk wist ik van wie het kwam. Ik moest zo lachen, wat geweldig er word aan ons kleine mannetje gedacht. Onderaan de ballon zat een kaart en ja hoor het was van degene die ik al dacht. Ik liet Daan trots zijn mooie ballon zien, en deed het lintje in zijn handen. Lucky shot want ik maakte een foto toen hij hem dus vasthield. Daarna vloog hij omhoog.
Nieuwe schoentjes
Daan is geboren met klompvoetjes en ja zijn broertje Max ook. Na een lange periode van gips kreeg hij dan eindelijk schoentjes met een brace er tussen. En wat was hij trots op zijn mooie stoere schoentjes. Alles behalve trots was Max daarmee, hij moest er niets van weten. Maar die foto die zijn papa maakte nadat hij zijn nieuwe schoentjes kreeg echt geweldig.

De twee broertjes.
Clini Clowns
Ook tijdens de opname van Daan werden we verrast door de Clini Clowns. Dit was voor mij als moeder een hele mooie ervaring. Zelfs had ik het idee dat hoe klein Daan ook was, dat hij er wel iets van mee kreeg. Ze kwamen speciaal voor hem zingen, even voelde het niet meer als het ziekenhuis kamer waar we in opgesloten waren.

Heeft iemand nog leuke tips om te gaan doen op de verjaardag van Daan?


Hier kan je toch uren naar kijken, je slapende kindje. Ja we hebben een camera boven zijn bed hangen. Niet alleen van de babyfoon, maar ook eentje waar we via onze mobiel of laptop naar hem kunnen kijken. En dit is allang niet meer om hem in de gaten houden of alles wel goed gaat. We vinden het gewoon leuk te zien hoe hij steeds weer nieuwe houdingen aanneemt in zijn slaap. Ik vind dit gewoon echt zo lief om te zien. En ja soms is het ook fijn te zien dat hij nog ademt, al zijn we daar niet echt bang meer voor dat hij ineens stopt ermee.
Wat kan hij ook heerlijk spelen, hij vermaakt zich bijna altijd prima. En zo leuk te zien, en fijn dat ik hem niet steeds bezig hoef te houden. Natuurlijk spelen we ook wel samen, maar hem alleen laten spelen is ook gewoon heel goed voor hem.
Aardbeien tijd, zo lekker een beschuitje met aardbeien. Daar hebben we heerlijk van gesmuld zaterdag.
Daar gingen we dan eindelijk zijn duw fiets uitproberen, het was de bedoeling even een wandeling naar de speeltuin. Daar even spelen en terug naar huis. Maar de wandeling na het spelen in de speeltuin is toen best lang geworden nog. Na een tijdje viel de gordel af van Max en dat vond ik wel eng, dat hij ven het fietsje loskwam. Daar moet even iets op verzonnen worden, want anders valt Max eraf als hij steeds los raakt. Wat zag het er stoer uit hij op zijn fiets. En we hebben zo genoten van de wandeling en Max ook op zijn stoere fiets.
Wat is het toch ook een heerlijk binkie.
Ik wilde met dit heerlijke weer een stukje fietsen als gezin. Maar nooit verwacht waar we terecht zouden komen. We hebben in totaal zo,n 24 km gefietst, we zijn naar Pieterburen gefietst. Helaas vonden we de zeehondencentrum wat te duur om naar binnen te gaan. We weten dat het namelijk niet veel voorstelt, maar voor Max is het denk straks wel leuk. Dus wie weet ga ik eens alleen met hem. Dan is het wel te doen, hij mag gratis. Maar hiervoor vind ik 9.50 echt te duur. Het fietsen was al helemaal geweldig, en Max heeft er ook van genoten. Na een tijdje dat we steeds hem schapen lieten zien, wees hij met zijn vinger als we weer schapen tegen kwamen en begon te lachen. Zo leuk dat hij het zo snel oppakt.
Even een kleine pauze op de terug weg. Het was wel weer erg wennen zo lang fietsen, hebben we al heel lang niet meer zo gedaan. En Max deed het prima, thuis was hij echt wel helemaal gesloopt en na wat fruit en drinken heeft hij heerlijk liggen slapen. En ja ook papa en mama waren erg gesloopt. Maar zo genoten.




























Max is het schandalig verwend op zijn verjaardag, en alles vind hij leuk om mee te spelen. De duw fiets moeten we nog buiten uitproberen. Maar dat gaat vast snel gebeuren met lekker weer. Zijn loop fiets is nog net even de groot voor hem, dus nog even een paar schoppen onder zijn kont geven en dan kan hij hem gebruiken. Ja je snapt natuurlijk wel dat we hem niet letterlijk een schop onder zijn kont geven.
Op zijn verjaardag moest hij niets van zijn taart hebben, en schoof hij hem steeds weg. Maar de dag erna ben ik toch een poging gaan wagen en ja hoor even wennen wat is dat en toen toch vol erin met zijn handjes en ja zelfs mond. De rest van de foto,s komen nog, want ik heb er veel meer gemaakt. En het zelfs gefilmd, juist ook omdat zijn papa er nu niet bij kon zijn. Maar ook voor de herinnering later. Het was even een werk het schoon te maken, maar het zo waard was dit. Hem lekker daarna in bad gedaan, dat was ook zeker nodig. Helaas na het bad toen ik hem net aangekleed had, kwam er ook weer een gedeelte van de taart eruit. Was dus even iets teveel. Maar we geven hem ook niet dagelijks taart.
Ja de muren komen soms wel even op me af, om altijd maar thuis te zitten met een kind. We gaan wel vaak even naar buiten, naar de winkel of als het lekker weer is even wandelen. Maar de rest van de tijd zit ik gewoon thuis met hem. En in grote lijnen vind ik dat helemaal niet erg, ben graag met hem thuis. Maar soms wil je gewoon er even op uit. En was al een tijdje niet meer in de stad geweest. Waar ik nu maar even heen ging. Kind mee en lekker met de bus naar de stad. Dit kan ook makkelijk, maar ik vind het moeilijk het los te laten dat hij dan in de middag zijn slaap mist. En hij wil niets missen en dus pas in de bus terug naar huis even 15 minuten slapen. Maar we zijn even lekker eruit geweest. Hier waren we even bij Musjes, die hebben tegenwoordig ook een café. Ik wilde gewoon even Max een banaan geven en wat drinken, toen ik zelf een lekkere kop thee kreeg. Het blijft een fijne winkel om even te kunnen stil staan bij je kind. Je kan ook als het nodig is je kindje verschonen, en dat is wel heel fijn. Helaas waar ik voor ging, een zomerjas heb ik nog niet gevonden. Maar het was wel even fijn in de stad.
Het was zo heerlijk weer, zelfs heet dat we even in de tuin hebben genoten. Maar van korte duur want je brandde gewoon weg in de zon. Het is ook soms van het ene uiterste naar de andere uiterste. Maar we hebben echt even kunnen genieten van zomers weer, terwijl het pas lente is.
En het was geslaagd, we vonden beide de pizza lekker die we hadden besteld. Dus dat kunnen we zeker nog weleens doen. Na zo,n drukke dag was het toch wel fijn iets te eten en er weinig moeite voor hoeven doen. Helaas moest ik natuurlijk wel erheen lopen en best wel heel lang wachten daar op de pizza.
Dan in de avond nog maar even de taart op maken die we hadden laten maken. Er is flink van genoten die dag, en iedereen lusten wel een stukje. Dus er was niet veel over, nog voor de avond voor ons beide een stukje. En dan zeggen ze dat hij voor 20 personen was, nou zoveel mensen waren er niet op de verjaardag van Max.
Max is enorm verwend, alle cadeaus komen nog online in het volgende weekoverzicht. Maar deze wilde ik alvast laten zien. De kleine fiets is een loop fiets die hij van ons kreeg. En die andere is een mooie, stoere duw fiets die hij kreeg van zijn oom. Teigertje wilde hem even uitproberen, en hij is goedgekeurd. Ook al goedgekeurd voor Max die heeft er ook al even op gezeten. 


Daarna was het tijd voor het cadeau van oma, we hadden iets gevraagd van Toet Toet auto,s. Die willen we graag gaan sparen voor hem. En wat leuk spul is dat zeg. Hij kreeg een garagetoren, die we natuurlijk ook gelijk in mekaar hebben gezet voor hem.
We waren al weken aan het oefenen met hem “Hiep Hiep Hoera” en dan zijn armpjes in de lucht te doen. En na een tijdje poging gewaagd een foto ervan te maken. Nou dat is mooi gelukt. We wilde die voor op de slagroomtaart. En wat was de taart lekker zeg.


Voor Max had ik een apart taartje laten maken, maar niet verwacht zo groot. Het zou een iets grotere cupcake moeten worden, maar dit was wel heel geweldig. Maar zoals we hadden gehoopt, dat Max lekker mee zou gaan kliederen bleef uit. De taart is eigenlijk nog intact en we gaan het vandaag nog eens proberen wat hij met de taart zal doen. Hij schoof hem namelijk steeds weg, hij vond het maar iets heel geks.
En dan natuurlijk even de stoere duw fiets uitproberen die hij kreeg van zijn oom. Wat leuk, nu kan ik ook op deze manier met hem naar buiten. Kan hij lekker op de fiets zitten, het mooie weer komt steeds meer voor al. Dus is dit echt een geweldig cadeau. Van opa en oma kreeg hij trouwens een schelp zandbak met natuurlijk ook een emmertje, schepje, hark en gieter. Ben heel benieuwd of we echt een buiten kind gaan krijgen. En van opa (mijn papa) kreeg hij van Toet Toet auto een brandweerkazerne. Ook zijn we nog wat boekjes rijker en een leuke puzzel met boerderij dieren. Max is echt enorm verwend door alle mooie speelgoed en vond het zelf ook allemaal mooi. Ook de middag vond hij helemaal geweldig, lekker aan het spelen, knuffelen met iedereen en hij liet niet eens merken dat hij moe was. Zelfs met naar bed brengen wilde hij niet slapen, maar was wel even goed dat ik hem naar boven bracht. En toen iedereen weg was, heb ik hem toch maar weer uit bed gehaald en speelde weer vrolijk verder. Wel is hij in de avond eerder naar bed gegaan, en deze ochtend uitgeslapen tot 9.00. Het was echt een geslaagde eerste verjaardag.
Ik had zo zin om weer eens een gebakken eitje te eten met kaas. Dus dat deed ik dan ook tussen de middag. Dit komt er vaak gewoon niet meer van sinds ik samen met Max een broodje eet. Maar dan is het extra lekker als het wel een keertje kan.
We hadden een heerlijk fruitmomentje samen, maar hij wilde gewoon mijn fruit bakje. Terwijl ik al wist dat hij ananas niet zou eten, best grappig want door het warme eten eet hij dus wel ananas. Maar zo op deze manier niet. Denk ook meer dat het wennen is nog voor hem, omdat hij het nog niet vaak heeft gekregen. Wel is hij helemaal gek op druifjes en banaan. Zijn hele bakje met fruit ging dus helemaal leeg. Maar vond het zo lief dat hij net terwijl ik de foto maak naar mijn bakje met fruit greep.
Zaterdag gingen we naar MC Donalds en Max kreeg voor het eerst zijn eigen Happy Meal. Wat heeft hij heerlijk gesmuld van de frietjes en de kip nuggets. En ook zijn Mona knijp toetje was een succes. De fristi hebben we maar mee genomen, anders kreeg hij wel te veel suiker in een keer binnen. Zo nu en dan moet dit kunnen, ja papa en mama hadden er zin in. Dus Max moest maar mee eten. Hij eet namelijk al volledig met ons mee.


En toen ging hij ineens in de box volledig staan. Maar liet het steeds maar niet zien hoe hij dat deed. De eerste keer kwam ik van boven en stond echt versteld dat hij zo maar stond. Inmiddels heb ik het nu een keertje wel gezien, en wat gaat dat super snel als hij gaat staan. Kan niet wachten tot hij straks zelfs gaat lopen.
Max was even niet helemaal lekker, echt snot verkouden. Maar voor het eerst ook best hoge koorts, ondanks het de vrijdag al minder was de koorts wilde ik hem toch die middag thuis houden van het kinderdagverblijf. Wilde hem zelf in de gaten houden. Hij was echt niet zichzelf, en toch was het ook snel weer voorbij. Want zaterdag was hij weer helemaal de oude Max.
Toch toen hij vrijdag niet helemaal lekker was, zijn we even naar buiten geweest. Het was zo heerlijk weer dat een wandeling naar de winkel in zijn nieuwe buggy wel welkom was. Heerlijk nu een buggy te hebben, is ook makkelijker mee nemen als je met de auto ergens heen gaat. En scheel een hoop ruimte in huis. De kinderwagen laten we ook nog wel even staan, maar met de tijd kan die wel de deur uit. Hij vond het helemaal prima in de nieuwe buggy te zitten.
