Het was een week van vrij weinig kunnen doen en ziek zijn. En toch gaat het hier door als je mama bent. Had weer eens een buikgriepje te pakken, wat echt niet leuk was. Dus van het huishouden na maandag kwam het er niet meer van. Alle aandacht ging naar het ziek zijn en natuurlijk naar Max die wel gewoon van alles nodig had. Dan is het wel lekker als hij even een dagje bij de kinderdagverblijf is, dan kan je ook even uitrusten.

En dinsdag heb ik eigenlijk steeds als hij op bed lag ook in bed gelegen. Zo rot voelde ik me. Maar we hebben het weer overleefd. Ben zelfs gewoon naar het consultatiebureau geweest, toen voelde ik me al weer iets beter. Maar helaas de dag erna was het weer mis. Toch die vrijdag wel de stap gewaagd samen met de auto Max weg gebracht naar de kinderdagverblijf en boodschappen wezen doen. Daarna had ik nog een afspraak, die ik zeker niet wilde afzeggen. En gelukkig was het tijdens de afspraak alles rustig. Vanaf het weekend is het echt wel over, en kan ik ook weer normaal eten. Hopelijk blijft het nu weg de griep, heb er nu wel genoeg van na een paar keer snel achtereen.

Al die verschillende koppies ik vind het echt heerlijk om te zien. Geen blik is hetzelfde, maar ondeugend dat hij is hihi. Ja dat zeker wel.We zijn sinds een paar dagen begonnen aan een bordje pap in de ochtend, omdat hij zo boos werd als zijn papfles leeg was. Hij haalde daar dus geen voldoening meer uit. En ja een bordje pap vult natuurlijk ook meer dan een papfles. Hij vind het prima zo,n bordje pap eten.Steeds weer even wat anders op brood doen. Hij had al weleens een pannenkoek op met appelstroop, maar zaterdag deed ik het op zijn brood. En ja zoals gewoon lekker proppen met het brood. Want eten is zo lekker. Maar echt vreselijke kleefspul als je het weer schoon moet maken. Maar hij genoot weer lekker van zijn broodje in de middag.

Was jij ook al geveld door de griep?

Donderdag was het zover, 11 maanden oude Max alweer. Nog een maand en dan vieren we zijn eerste verjaardag.  Wat is het snel gegaan. Een moeilijke start gehad, waar we het gewoon niet meer over gaan hebben. Maar wat gaat het nu goed met ons. We hebben een heerlijk tevreden mannetje, een echte lachebekkie. Want ja lachen doet hij meer dan huilen, en ik smelt steeds weer van zijn heerlijke glimlach. Ook komen er steeds meer praatjes uit hem en kunnen we steeds weer om hem lachen om nieuwe geluiden of nieuwe dingen die hij doet.

Zo trekt hij zich nu steeds op aan alles wat hij kan vinden, vooral de tafel is favoriet. Maar nog niet tot staand maar optrekken zodat hij op zijn knieën zit. En alle blokjes en bekertjes moeten eraan geloven die worden overal naar toe gesleept. En hij vind het geweldig om ze op tafel te leggen. Dus elke dag vind ik wel een aantal van die blokjes of bekertjes op tafel. Maar ook vind ik de tafel wel wat eng, want hij trekt zich ook op aan de kanten waar de hoeken zitten. Gelukkig houd ik hem goed in de gaten en gaat het goed. Bij de hoeken haal ik hem dan ook vaak weg. In het begin viel hij nog weleens achterover met zijn hoofdje, dan was het enorm huilen. Maar inmiddels heeft hij de balans aardig gevonden en gaat het beter. Ook is hij voorzichtiger met loslaten, zodat hij ook niet steeds te hard neerkomt. En er is geen beginnen meer aan om de tafel schoon te houden, dat krijg je met een glazen tafel en een kind.

Niet lekker zijn

Vorige week was het heel duidelijk Max voelde zich niet zo lekker. Verkouden is hij op en af, maar nu waren zijn ogen ook ontstoken en blijkbaar had hij last van de doorkomende tandjes. We zijn namelijk niet gewend van hem dat hij gewoon niet gaat slapen en dat hij steeds maar huilt. Zodra ik hem in bed legde was het huilen en zijn armpjes uitstrekken “mama haal me eruit” Erg zielig als je hem dan toch zo achter laat om hem te laten slapen. Maar het ging niet zoals normaal. De eerste avond heb ik tot 23.00 met hem beneden gezeten, tussendoor had hij even een uurtje geslapen. De paracetamol hielp blijkbaar niet genoeg. En daar kwam ik later achter waarom toen ik nieuwe ging halen. Hij mag inmiddels 120mg en ik had nog 60ml in huis. Ik wist me gewoon geen raad meer wat ik moest doen met hem, want ook in mijn armen bleef hij huilen.

Ik had het wel even nodig om te sparren en belde mijn partner op zijn werk, alleen echt veel tijd had hij niet. En kon hem moeilijk verstaan door het huilen van Max en de herrie bij hem op het werk. Toch voelde het ergens goed om even te praten, daarna belde ik mijn moeder om advies. En die kwam met hem drinken geven. Zoiets simpels dacht ik en waarom verzon ik dat zelf niet. Maar zodra ik hem drinken gaf was die grote glimlach terug, en was hij gelijk met mij aan het dollen. Toch was dat niet de bedoeling, want hij moest natuurlijk wel gaan slapen. Nog even zo gezeten met een flesje drinken en toch maar weer naar bed proberen. Nee hij pikte het nog steeds niet, maar ik hield vol en liet hem liggen en stapte de kamer uit. Ik liet me langs de muur zakken want ik was uitgeput. Ik wachtte tot het stil werd, dit duurde een paar minuten. Amper durfde ik op te staan en naar beneden te lopen, bang dat hij weer wakker zou worden. Maar dit gebeurde niet, en bleef de rest van de nacht lekker slapen.

Avond twee begon net zo, maar dit keer was ik vol zelfvertrouwen en dit heb ik de avond ervoor overleeft dus nu ook. Dit keer duurde het tot 21.00 dat ik hem volledig in slaap had. Maar ondertussen dat hij zo huilde, stuurde ik iemand van Martinizorg een appje. Zij zou de volgende dag langs komen, en vroeg haar later te komen als het kon. Want zo,n avond er nog weer helemaal alleen voor staan zag ik niet zitten. Ze kwam dus om 18.30 en liep mee om hem naar bed te brengen. Hij liet zich rustig in bed leggen en zonder huilen liet ik hem daar achter. Er gebeurde een uur lang niets, toen hij wakker werd en begon te jammeren. Zoekend naar zijn knuffeltje… Na ongeveer vijf minuten had hij hem gevonden en viel hij weer in slaap. Hij was wel wat onrustiger in zijn slaap. Maar heb hem niet meer gehoord. Wat mij opvalt is dat als Max niet helemaal lekker in zijn vel zit, dat het nooit langer dan 2 a 3 dagen duurt. Weer een ervaring rijker.

Keuring en prikjes

Precies wanneer hij 11 maanden oud is moesten we weer een bezoekje brengen aan het consultatiebureau. Hier keek ik al wel erg naar uit, nu zou ik weten hoe zwaar hij weegt en zijn lengte weten. Inmiddels is hij 71,5 cm en zijn gewicht is nu 8630 kg. De curve op gewicht liet wel een daling zien, maar ons zorgen maken over hem hoeven we niet. Hij is gewoon een heel erg actief kind, die dus heel snel en veel verbrand. Wel werd me gezegd dat ik best wel een lekkere laag boter op zijn brood mag smeren. Maar mijn onzekerheid dat hij teveel eet is wel helemaal weg nu. Want hij krijgt genoeg, hij mag dus zelfs meer als hij het zelf wilt. Met avond eten zou hij wel iets meer mogen, maar verder krijgt hij echt meer dan genoeg binnen. Maar als je ziet wat hij allemaal doet als hij wakker is, is het zeker niet gek dat hij zo snel verbrand. Stil zitten is voor hem niet weg gelegd. Verder kreeg hij weer twee prikjes, natuurlijk even huilen. Maar hij laat zich goed troosten door mij. En wat vond ik het fijn dat de wijkverpleegkundige zei, “je bent echt een moeder” Het gaat je helemaal goed af en vanzelfsprekend. En ja zo voelt het nu ook inmiddels. Kreeg nog wel even het advies misschien even de huisarts te bellen. Max heeft al maanden een plekje op zijn hoofd een soort van exceem, wat gewoon niet weg gaat. Soms ook plekjes op zijn armen. Maar heeft er verder geen last van (jeuk) Toch ga ik nu maar eens even vragen of er iets is waar het mee weg te krijgen is.

Zo en nu gaan we op naar zijn verjaardag….

Ik ben nog altijd tevreden met mijn mobiel, maar als ik ik nu zou mogen en kunnen kiezen voor een nieuwe dan zou ik het wel weten. Dan zou ik gaan voor de mooie nieuwe Samsung Galaxy S9 waar de camera ook helemaal geweldig van moet zijn. Ik ben nou eenmaal gek op foto’s maken en vooral nu van Max. Ja het schiet er nog weleens bij in, omdat ik ook gewoon heel erg geniet van hem. Dan denk je soms niet na om even een leuke foto te maken.

Camera

Maar voor al die leuke foto’s die je maakt, ik zoals die van Max maak heb je wel een goede camera nodig. Het liefst maak ik ze met mijn spiegelreflexcamera, alleen die heb je niet altijd bij de hand. En met een mobiel gaat dat dus echt een stuk makkelijker en sneller. Dus eigenlijk in de praktijk maak ik alle foto’s met mijn mobiel. Ik vind mijn camera in mijn mobiel al super, maar ik heb nu al begrepen dat de camera van de nieuwe Samsung Galaxy s9 nog beter is. Deze heeft 12 megapixels en heeft leuke nieuwe functies erop. Zo kan je makkelijk foto’s maken met gewoon licht, maar ook als er weinig licht is. Als je bijvoorbeeld een foto maakt van een gerecht dan laat hij weten hoeveel calorieën erin zitten of wat is het product dat je ziet op de foto? Waar zit een restaurant in de buurt? Dit doe je met Bixby Vision. Ook deze camera van de Samsung Galaxy s9 kan vertalen voor je. Ben je in het buitenland en wil je weten wat er op een informatiebord of verkeersbord staat? Open de camera en vertaal live woorden en zinnen. Dit heeft dan weer niets te maken met foto, s maken, maar wel een leuk weetje van de nieuwe camera van deze telefoon. Gelukkig volstaat mijn camera op mijn telefoon ook prima en ga nog even een tijdje door om leuke foto’s te maken ermee.

Fotocollages

Wat ik ook leuk vind is nu ik sinds een tijdje gebruik maak van een Bullet journal om daar foto’s in toe te voegen. Daar heb ik nu speciaal een selphy voor gekocht om de foto’s mee uit te printen. Ik maak dan een collage met verschillende foto,s en dan heb ik allemaal kleine fotootjes die ik dan uitprint. Niet alleen foto’s van Max gebruik ik in mijn Bullet Journal, ook gewoon leuke plaatjes. Inmiddels gebruik ik nu twee soorten apps op mijn telefoon om collages te maken. Dat is Picframe en Project life. Ik maak daar dus collages mee en print ze dan uit met mijn selphy. Dit kan heel makkelijk via je mobiel gedaan worden. Picframe is eigenlijk gewoon een simpele app waar je frames hebt en dus foto’s in kan voegen. Maar Project life is uitgebreider en vind ik dan ook zeker leuker. Hier kan je dus ook leuke achtergrondjes toevoegen in de fotoframes. En de verschillende frames vind ik echt een stuk leuker dan die van Picframe. Het nadeel is dat je voor uitbreiding moet betalen.

Project life

Mijn blog lag er dus even uit, maar gelukkig ben ik weer terug online en heb ik gelijk voor jullie een overzicht met foto,s van twee weken. Hopelijk gebeurd er niets meer met mijn blog en kan ik gewoon lekker weer schrijven hier. Geniet van de verhalen en de foto,s van de afgelopen twee weken.Volgens mij is hij nog een beetje duf. Voor hem hoefde het niet om er om 7.00 uit te gaan. Normaal is het ook altijd 8.00 uit bed. Maar soms bijvoorbeeld als we naar het babycafeez gaan even een uurtje eerder uit bed. Zodat hij voordat we weg gaan nog eventjes een uurtje kan slapen. Want normaal gaat hij rond 10.00 weer terug op bed, als het babycafeez begint. Lief mannetje zo met zijn duimpje in zijn mond en zijn knuffeltje bij hem.Hij keek zijn ogen uit, nadat we bij het babycafeez waren even boodschappen doen. Maar we waren op de fiets, dus voor het eerst in een winkelwagen gezeten. Hij vond het helemaal geweldig. En ja ik ook om hem zo te zien zitten. Nu wordt hij echt ineens groot.
Een mannetje wat niet helemaal lekker is, ontstoken oogjes, snot verkouden en last van doorkomende tandjes. Dit heb ik twee avonden gemerkt want hij kon niet slapen en huilde steeds weer. De eerste avond heb ik tot 23.00 opgezeten met hem toen hij volledig in slaap viel. En de tweede avond tot 21.00 zo gezeten. Daarna was het eigenlijk wel weer over.We waren voor de tweede keer gaan baby zwemmen, wat vind hij het leuk. En niet alleen Max maar zijn mama heeft ook enorm genoten ervan. Maar het is wel heel vermoeiend. Zeker als je om 10.00 de deur uit gaat en pas om 13.30 weer thuis bent. Terwijl het maar een half uurtje zwemmen is. Dit vanwege de bus tijden. Max was dus helemaal uitgeput en heeft geslapen vanaf het moment dat we in de bus naar huis waren tot ik de sleutel in de deur deed. Hij herkent het geluid en wordt er wakker van. “ik ben thuis, dus wakker worden”
Hij kreeg een broodje hamburger, ik begon met een halve te geven. Maar het smaakte hem zo goed dat hij die andere helft ook wel wilde hebben. Natuurlijk eet hij dit niet elke dag, dat zou niet goed zijn. Dit was zijn eerste keer dat hij dit kreeg. Na deze foto besefte hij ineens dat het op was, en vond hij het niet zo leuk meer.

Voor het eerst mocht hij zijn avond eten zelf eten met zijn handen. Helaas was het iets wat niet zo,n succes was. Dingen die hij niet zo lekker vond, of makkelijk weg kreeg. De kip was uiteraard wel een succes. En natuurlijk het toetje die papa hem gaf was erg lekker. Morgen eens kijken wat hij doet met de bami die we willen gaan eten. Wil nu echt steeds meer gaan proberen dat hij met ons mee eet. Een aantal keren is dat al gebeurd en hij kan echt zo lekker eten. En vaak is hij nog boos ook als het op is.

Wanneer at jullie kindje volledig met het gezin mee?

We zijn weer helemaal terug.

Mijn blog werd geblokkeerd, omdat ons account misbruikt werd om bulk-e-mail (SPAM) te verzenden. Dit is dus de reden waarom mijn blog volledig plat lag en de afgelopen tijd niet bereikbaar was. Er is door mijn partner hard gewerkt om dit op te lossen en alles eerst verwijderd, daarna weer alles opnieuw terug gezet.

Dankbaar dat we weer online zijn.

De afgelopen twee weken heb ik eigenlijk amper foto,s gemaakt. Maar heb toch ook wel leuke dingen gedaan. Niet alleen maar leuke dingen gedaan, want ben ook in de tussentijd even flink ziek geweest. Dat was echt wel even minder. Maar gelukkig is de buikgriep nu over, helaas heb ik nu ook wel weer erge buikpijn maar dat heeft een andere reden…

Dagje weg

De huishoudbeurs en de negenmaandenbeurs is weer voorbij, maar zoals elk jaar ben ik er weer geweest met mijn vriendin. Dit is echt onze traditie elk jaar weer. We zijn eerst even over de negenmaandenbeurs geweest, en heb daar iets heel leuks gekocht. Eigenlijk zijn we als laatste daar nog terug gegaan, om hem te kopen. Want wilde er niet de hele dag mee rondlopen. Maar heb een hele leuke houten trein gekocht voor Max. Deze krijgt hij op zijn verjaardag. Verder hebben we dus de hele dag rondgehangen op de huishoudbeurs, en het was weer echt een geslaagde dag. Helaas had ik al de hele dag pijn in mijn buik, dus vond ik het ook niet erg dat we de foodhal niet in geweest zijn. Normaal doen we dit altijd, lekker van alles proeven en mee nemen. Dit keer dus niet. Wilde ook graag dit keer andere leuke dingen kopen voor mijzelf, en geen eten. Dat is dan ook goed gelukt. Want heb een setje ecoline brushpennen gekocht, waar ik er al veel van heb. En ook kocht ik fineliners in verschillende kleuren en in het zwart van Micron.

Het werd dit keer wel heel laat toen we weg gingen, en kwam erachter dat ik dan de laatste trein zou hebben van Groningen naar Winsum, met zeven minuten overstap tijd. Daar kneep ik hem wel even, stel dat ik hem zou missen. Gelukkig bleef mijn man nog even op om te weten of ik hem had gehaald. En gelukkig lukte dat ook. Was dan ook pas om 1.00 thuis.

Ziek

Toen ik dus thuis was van de beurs gelijk naar bed, een uur later werd ik wakker en was ik flink ziek. Vanaf dat moment de hele nacht naar de wc gerent, dus ben ik maar op de bank gaan liggen. Ik was al zo moe van die dag en dan een hele nacht niet slapen, dat hakte er wel in. Gelukkig hoefde ik s,morgens niet voor Max te zorgen want die was bij opa en oma logeren. En in de middag heeft mijn man het meeste van mij overgenomen zodat ik rustig aan kon doen. Zo ben ik dus een paar dagen ziek geweest, blij dat ik weer opgeknapt was.

Tot ik van de week naar het ziekenhuis moest op controle voor mijn spiraaltje die ik zes weken geleden liet plaatsen. Nou dat liep even anders dan gehoopt, hij zat niet goed en dus moest hij eruit. En gelijk maar een nieuwe erin, maar dit keer deed het zoveel pijn dat ik daar echt zat te huilen. Daarna me ook niet zo lekker voelde. De assistent was erg lief voor me, mocht niet zomaar gaan van haar. Altijd fijn ook als ze je al zolang kennen vanwege controles in de zwangerschap. Maar nu heb ik dus best wel veel buikpijn en dat kan wel even aanhouden. Afwachten tot het dus over gaat.

En dit is dan de enige foto die ik maakte voor mijn weekoverzicht. Max die zich overal aan op trekt, hier durfde hij niet meer los te laten. Maar zo leuk hoe snel hij van alles leert. Het wordt een grote jongen, benieuwd wanneer hij zelf gaat staan.

Voor de bloggers onder ons… Hoe vullen jullie de weekoverzicht als je weinig foto,s hebt gemaakt?

Tien maanden is Max al in ons leven, eerlijk gezegd natuurlijk al langer want hij heeft ook al acht maanden in mijn buik gewoond. Maar al tien maanden mogen we je dan zien opgroeien. En ja ik blijf het zeggen wat gaat de tijd snel. En wat groeit hij snel op als een echt mannetje. Hij kan alweer zoveel meer dan vorige maand. En elke ochtend als ik hem uit zij bedje haal die grote glimlach op zijn koppie zien daar kan gewoon niets tegenop. Nog maar twee maanden verwijderd van zijn eerste verjaardag. Hoe zou dat zijn een feestje voor hem, met taart, slingers, cadeautjes en visite. Ik kijk er echt naar uit om zijn verjaardag te vieren. En er staat sinds een paar dagen ook al een cadeau voor hem in huis. Ik ga je nu eerst vertellen over de laatste ontwikkelingen van Max.

Lastige fase

Iedereen krijgt ermee te maken, een kindje wat niet meer rustig wilt blijven liggen op de commode. Alleen maar op zijn buik wilt draaien, ik kruip stand gaat en alles van de commode wilt pakken en op de grond gooien. Probeer hem dan maar eens te verschonen en om te kleden. De eerste dag dat hij echt niet meer wilde blijven liggen frustreerde dit me echt. Ik moet nu echt gaan omschakelen dat het allemaal wat meer tijd nodig heeft met hem. En begin dan nu ook te merken dat ik creatiever wordt om hem om te kleden enz. Maar verschonen blijft wel een dingetje, daar moet hij toch echt even op zijn rug voor blijven liggen. En als hij dan van top tot teen onder de poep zit is het helemaal feest, zoals de afgelopen drie dagen. Gelukkig kan hij al best goed zelf zitten, toch vind ik dat wel wat eng op de commode. Wat als hij wel omvalt en dus op de grond valt. Maar je moet wat. Dus probeer nu hem gedeeltelijk zittend aan en uit te kleden. Ook zijn schoentjes, dat is echt een ding die altijd aan moeten als hij naar bed gaat. Maar het wordt nu steeds makkelijker om het zittend te doen met hem. Het is even oefenen, maar mijn geduld is aardig op de proef gesteld. En gelukkig begin ik er nu aardig de handigheid in te krijgen waardoor ik minder snel mijn geduld verliest, wanneer hij voor de zoveelste keer op zijn buik draait. 

De andere kant van deze fase is eigenlijk alleen maar heel fijn om te weten. Want we hebben gewoon een heel beweeglijk en nieuwsgierig jongetje in huis. En dat is alleen maar heel gezond, dat hij alles wilt ontdekken en niet meer saai alleen maar op de rug te liggen. We komen er wel doorheen, over een tijdje kan hij vast zelfstandig staan en dan wordt het omkleden ook weer makkelijker.

Overal tegenaan staan en zitten

Inmiddels is hij heel veel sterker geworden in zijn beentjes en kan hij overal tegenaan staan. We hoeven hem maar met zijn handje tegen de bank aan te zetten en hij staat gewoon heel rustig daar op zich heen te kijken. Zo zetten we hem dus elke dag even in staan stand zodat hij steeds sterker word en dus straks zelfstandig kan gaan staan. Ook laat ik hem steeds vaker zittend spelen, ik durf nu ook gewoon bij hem weg te lopen als hij zittend speelt. In het begin durfde ik dat niet want dan viel hij nog wel regelmatig om. Nu kan hij zelfs al zelf van zit naar lig gaan, en valt hij dus niet meer zo hard met zijn hoofdje op de grond.

Ritme met tien maanden

Onze jongen slaapt goed, zelfs overdag slaapt hij best nog veel. En echt soms wel moeite hem langer dan twee uur wakker te houden. Begin wel benieuwd te worden wanneer hij het langer kan volhouden dan twee uur achtereen. Op de kinderdagverblijf kan hij het wel langer volhouden maar daar is ook veel meer te zien en te doen.

8.00 haal ik hem uit bed en krijgt hij een papfles 200 ml
9.30 krijgt hij een tussendoortje en een beetje drinken
10.00 terug op bed
Tussen 11.30-12.00 uit bed voor een broodje en wat drinken (stukjes pakt hij nu zelf en stopt hij in zijn mond)
Daarna nog 100 ml melk
Tussen 13.30-14.00 krijgt hij fruit en wat drinken
Daarna lekker naar bed
16.30-17.00 uit bed en dan krijgt hij een warme hap (niet meet gepureerd)
18.30 fles 200 ml en dan slapen

Ook ben ik nu wel benieuwd wat hij weegt en hoe lang hij is, al weer even geleden dat ik bij het consultatiebureau was. In maart heb ik een afspraak en dan zullen we het weten.

Ik heb deze week wel weer vele foto,s gemaakt. Vooral veel van Max. Daarom heb ik ook wel wat collages gemaakt met al die verschillende blikken van hem. Zo leuk om hem vast te leggen op foto. Maar ook gewoon om van hem te genieten. Wat ik de meeste tijd ook gewoon doe. Deze week was ik voor het eerst gaan baby zwemmen (helaas geen foto,s, want ik was er alleen met Max) Thuis is er niet heel veel gebeurd in het huishouden. Ik heb hier zo,n hekel aan, maar de reden dit keer was meer omdat ik vreselijke hoofdpijn heb al bijna twee weken. Ik dacht dat dit kwam door de spanning voor het te gaan zwemmen met Max, maar daarna verdween het niet. Dus dat was het niet. Moet dus maar weer afwachten wanneer het stopt.

Het staan in begonnen, hij is nu zo sterk in zijn beentjes dat je hem overal tegen aan kan zetten en hij blijft vrolijk staan op zijn voetjes. Dit doen we dan ook elke dag even zodat hij gaat leren zelfstandig te gaan staan. Wat is het toch een knappe jongen. Eerlijk gezegd had ik dit nog niet zo snel verwacht vanwege zijn klompvoetjes. Maar hij ontwikkeld zich echt prima.Mama ging even de fiets uit de schuur halen voor we samen op pad gingen naar het kinderdagverblijf. Papa zette hem dus in de vensterbank om naar mama te kunnen kijken. En ja lachen natuurlijk ook even voor de foto. Nu verplicht de ramen wassen… Nou geeft niet mag weleens gebeuren ook.Dan nog maar even voor het slapen gaan even op de bank staan. Hij heeft er echt veel lol in dat hij dat al kan.Ohh ik ben gek op deze nieuwe tuinbroek voor Max. Gekocht bij de Primark, ze hebben daar echt hele leuke dingen voor de kleintjes. Hoop dat hij hem nog eventjes past, want het gaat hard het groeien van hem.Weekend en dat betekend lekker samen met mijn man op de bank tv kijken en wat lekkers erbij. Wat een geluk dat we een kind hebben die gewoon als hij naar bed wordt gebracht gaat slapen en niet meer wakker wordt, tot de volgende ochtend.

Eigenlijk neem ik veelte weinig tijd hiervoor. Maar het is zo leuk om in mijn bullet journal te werken. Een week spread maakte ik en een mooie tekening. Heb de tekening wel overgetrokken, maar ben zo blij met het resultaat. Heb hem ingekleurd met ecoline brush pennen, en een water brush ervoor gebruikt. Moet toch eens vaker hier tijd voor gaan nemen.

Wat voor creatieve dingen vinden jullie leuk om te doen?

Al vanaf het moment dat Daan in ons leven kwam, leek het me zo leuk om te gaan baby zwemmen. Helaas bij Daan kreeg ik de kans niet vanwege zijn gezondheid. En nu is Max er en in die 9 1/2 maand was het er ook nog niet van gekomen. We hebben best een zware start gemaakt. Maar het bleef wel steeds in mijn hoofd dat ik dit zo graag wilde gaan doen. Het werd rustiger in huis en we vonden onze draai eindelijk als gezin. Toch hield er nog steeds iets me tegen om te gaan zwemmen met Max. En dat is angst. Er kwamen alleen maar vragen op in mijn hoofd. Hoe ga ik dit alleen doen met hem? Mag ik de kinderwagen mee de kleedruimte in nemen? Hoe doe ik dat met mijzelf omkleden en hem, en na het zwemmen ook weer? En dan natuurlijk ook nog het zwemmen zelf, hoe ga ik samen met hem het water in en eruit? Hoe reageert hij als hij water in zijn mondje krijgt? (aangezien hij dat in bad ook niet zo leuk vind) Merk ik het op dat hij het te koud krijgt? En hoe doe ik dat met zijn slaapritme, aangezien het precies rond zijn ochtendslaapje is. Je ziet dus een hoop vragen, maar niet van leuk ik ga met hem zwemmen. Dat zit er ook zeker ergens, maar waarom maak ik me altijd zo druk om zoveel (misschien wel) nutteloze dingen. Ik ben me echt gaan afvragen hoe anderen dat doen met hun kindjes.

Voorbereidingen

Ik ging de uitdaging aan, want ik wilde echt heel graag met Max lekker gaan zwemmen. Er even fijn op uit met hem. Ik besprak mijn onzekerheid uit bij Martinizorg en die gaf me de tip op het zwembad te bellen voor alleen de praktische vraag hoe het zit met de kinderwagen mee nemen naar binnen en het omkleden. Daar kreeg ik een heel fijn antwoord op, de kinderwagen kan gewoon mee de kleedruimte in. En Max kon ik in het zwembad zelf omkleden. Kijk dat was een hele zorg minder. Ik besloot de afspraak die ik voor donderdag had met Martinizorg naar de middag te verplaatsen, zodat ik met Max kon gaan zwemmen. Zo hoefde ik het niet nog een week uit te stellen. Want zo ga ik me alleen nog maar drukker maken. En nu had ik een stok achter de deur om echt te gaan zwemmen met hem. Nu nog een zwembroek. Ja ik weet het je kan gewoon zwemluiers kopen en dat is voldoende voor een baby. Maar ik wilde toch graag er iets overheen. De zoektocht naar een zwembroek liep niet zoals gehoopt. Want ze hadden nog helemaal niets in de winkels voor de aller kleinste. Tot ik bij Musjes kwam. Hier had ik wel verwacht dat er een passende oplossing kwam. Hier hadden ze uitwasbaren zwemluiers, net een echt zwembroekje. Zo leuk, dus ik besloot deze mee te nemen. Thuis natuurlijk voor de zekerheid even gepast, het zal je maar gebeuren dat hij tijdens het zwemmen afzakt. Maar ik geloof dat ik hem wel strak genoeg kan aanknopen zodat hij niet afzakt. Nu is het wachten tot het zover was dat we zouden gaan… Zo kwamen er steeds meer vragen in mijn hoofd. Maar die hebben jullie dus al gelezen wat ik allemaal me afvroeg voordat ik ging zwemmen.

Baby zwemmen

Afgelopen donderdag was het dan zover, we gingen nu echt zwemmen. Aangekomen bij het zwembad, kwamen er net voor mij twee andere moeders binnen. En ook voor hun was het de eerste keer, alleen hun kindjes waren wel een heel stuk jonger dan Max. Ik merkte dat ook hun wel een beetje onzeker waren, en bij de balie vroegen hoe met omkleden van hun kindje. Ik was dus niet de enige die deze vraag had van te voren. Het omkleden ging prima, zelf had ik mijn badkleding al onder mijn kleding. En Max pakte ik op met de tas voor zijn spullen en nam ik mee het zwembad in. Daar kon ik Max mooi omkleden, ook dit ging helemaal prima. Toen was het even wachten tot we het water in mochten. En heel fijn de instructrice pakte onze kindjes aan in het bad zodat wij erin konden. Vanaf het begin vond Max het leuk. Lekker druk om zich heen aan het kijken en spetteren. Ze begon met een kort uitleg met houdingen hoe je, je kindje kon vasthouden. En toen gingen we allemaal leuke zwemoefeningen en spelletjes doen. Gewoon heerlijk plezier maken, zingen, spetteren, glijden en ja zelfs wat ik best wel spannend vond onderwater gaan voor Max. Dat hoefde ik zelf niet te doen, maar wel aanpakken nadat de instructrice hem onderwater liet zwemmen. We hebben dus een hoop pret gehad in het water. Daarna lekker douchen en Max afdrogen en aankleden. Daarna was ik aan de beurt, toen we beide klaar waren wilde we de kleedruimte uit. Maar de deur was op slot. Wat was ik blij dat ik daar niet alleen was, want denk dat ik anders in paniek was geraakt. Met andere moeders verzin je makkelijker een oplossing. We zijn dus de zwembad kant door gegaan, met kinderwagens en al en dan door de kleine pashokjes naar buiten. Gelijk wel een melding gemaakt bij de balie. Hopelijk gebeurd dit niet nog eens. Beetje raar dat die deuren op slot kunnen. Omdat de bus net weg was, hebben we binnen nog even zitten wachten. En Max kreeg een lekker broodje.

Onderweg naar huis viel Max heerlijk in slaap. Thuis nog een flesje melk en naar bed. Dacht die ik zo bekaf die gaat wel slapen. Ik was namelijk wel onwijs moe. En ben een uur op bed gaan liggen. Maar slapen kon ik niet omdat Max lekker aan het kletsen en spelen was in zijn bed. Dus na dat uur beide er maar uit. S,avonds was hij wel heel erg moe en is hij als een blok in slaap gevallen. We gaan zeker vaker lekker zwemmen.

Tips voor het zwemmen met baby

• Neem een badcape mee om je kindje warm te houden voor en na het zwemmen.
• Smeer je kindje in na het zwemmen, zodat het huidje niet uitdroogt
• Voor het zwemmen geen eten geven, want het kan gaan spugen

Vanaf wanneer ben jij gaan zwemmen met je kindje?

Sinds Max er is vergeet ik gewoon vaak foto,s te maken. Dan ben ik of druk bezig, of aan het genieten van Max. Ook als we samen op pad gaan, dan pak ik gewoon minder vaak mijn mobiel erbij om foto,s te maken. Het is er gewoon ingeslopen. Aan de ene kant niet erg, want ik ben er dan voor Max en te druk met er over nadenken een foto te maken. Maar soms vind ik het ook wel jammer, minder foto,s hier en minder foto,s van Max. Maar het is zo, en wie weet komt dat wel weer terug dat ik meer denk aan foto,s maken van alles om mij heen. Heb dus maar weer een paar foto,s van deze week die ik jullie kan laten zien. Kijk gezellig mee, naar afgelopen week.

Na drie maanden weer terug in het ziekenhuis voor de voetjes van Max. Ja het gaat goed ermee. De arts is blij te zien dat hij zelf zijn voetjes corrigeert, maar zei ook dat hij waarschijnlijk in de toekomst wel ondersteuning nodig heeft. Dat is dan wel weer een momenten van balen, maar dat zien we dan wel weer. Nu gaat Max het zelf afbouwen zijn schoentjes, omdat hij minder overdag gaat slapen. Max was hier dus wel erg moe, na het ziekenhuis bezoekje. Al is het bezoekje maar vijf minuten, we zijn wel een tijd onderweg zodat hij ook slaap heeft gemist. Maar Max is eigenlijk heel makkelijk en nooit vervelend ondanks hij moe is. Je hoort hem bijna nooit als we op pad zijn. Dit was de eerste keer dat hij toen we nog in het ziekenhuis een broodje aten, hij daarna even een keel opzetten met huilen. Dat was nog geen vijf minuten en hij was alweer stil.Ik was aan het dweilen geweest, dat is het meest handige als Max op de kinderopvang is. Nu moest ik verplicht boven blijven omdat het beneden nat was. Nou dat was voor nu even geen straf, lekker serie kijken op Netflix. Maar daarna was ik in slaap gevallen, en dat was iets minder omdat toen ik wakker werd het 17.00 was. En ik enorm schrok, ik moet nog eten maken en normaal haal ik Max om 17.15 op van de kinderdagverblijf. Gelukkig ik kwam beneden en mijn man was al aan het koken. Zo kon ik Max wel iets later ophalen, maar wel op tijd genoeg voordat het daar sluit. Ik was wel echt de hele tijd duf en had hoofdpijn. Ben niet meer gewend tussen de middag te slapen. En dit was toch wel twee uurtjes slaap in de middag.Gisterenavond voor de laatste fles nog even spelen, ja ik lig lekker op de bank te spelen. We waren namelijk liedjes aan het zingen, maar Max was lekker druk dus heb hem maar op de bank zijn gang laten gaan. Nog even lachen voor de camera, dank je knul. En dan kreeg hij een heerlijke fles melk en kon hij daarna zijn bed in. Rust voor ons allemaal in huis. Manlief ziek, dus ging vroeg op bed tv kijken. Zelf kreeg ik heel erg hoofdpijn en kwam een uurtje later ook in bed. Wilde wel tv kijken, maar toch ben ik gaan slapen. Moest er ook weer de volgende dag vroeg uit, normaal is zondag voor mij uitslaapdag. Maar omdat mijn man ziek is heb ik de zondag ook van hem overgenomen. 
Lekker een koekje eten, momenteel heeft hij er een handje van om steeds zijn koekje op de grond te gooien. Schijnt leuk te zijn. De rommel ervan vind ik minder leuk, maar daar moet ik toch echt aan gaan wennen met een kind in huis. Ja alles wordt gewoon vies als je kleine eet, maar probeer het nu nog steeds zoveel mogelijk onder controle te houden. Het echte werk komt pas als hij ook zelf zijn broodje en avond eten gaat eten. Ach ja, maar moet je zien hoe lief hij op de foto staat. Ons boefje.

Zo heerlijk een mannetje met zoveel gezichten. Ik hou er echt van.

Wanneer lieten jullie je kindje voor het eerst zelf alles eten?