Zwemmen met je baby
Al vanaf het moment dat Daan in ons leven kwam, leek het me zo leuk om te gaan baby zwemmen. Helaas bij Daan kreeg ik de kans niet vanwege zijn gezondheid. En nu is Max er en in die 9 1/2 maand was het er ook nog niet van gekomen. We hebben best een zware start gemaakt. Maar het bleef wel steeds in mijn hoofd dat ik dit zo graag wilde gaan doen. Het werd rustiger in huis en we vonden onze draai eindelijk als gezin. Toch hield er nog steeds iets me tegen om te gaan zwemmen met Max. En dat is angst. Er kwamen alleen maar vragen op in mijn hoofd. Hoe ga ik dit alleen doen met hem? Mag ik de kinderwagen mee de kleedruimte in nemen? Hoe doe ik dat met mijzelf omkleden en hem, en na het zwemmen ook weer? En dan natuurlijk ook nog het zwemmen zelf, hoe ga ik samen met hem het water in en eruit? Hoe reageert hij als hij water in zijn mondje krijgt? (aangezien hij dat in bad ook niet zo leuk vind) Merk ik het op dat hij het te koud krijgt? En hoe doe ik dat met zijn slaapritme, aangezien het precies rond zijn ochtendslaapje is. Je ziet dus een hoop vragen, maar niet van leuk ik ga met hem zwemmen. Dat zit er ook zeker ergens, maar waarom maak ik me altijd zo druk om zoveel (misschien wel) nutteloze dingen. Ik ben me echt gaan afvragen hoe anderen dat doen met hun kindjes.
Voorbereidingen
Ik ging de uitdaging aan, want ik wilde echt heel graag met Max lekker gaan zwemmen. Er even fijn op uit met hem. Ik besprak mijn onzekerheid uit bij Martinizorg en die gaf me de tip op het zwembad te bellen voor alleen de praktische vraag hoe het zit met de kinderwagen mee nemen naar binnen en het omkleden. Daar kreeg ik een heel fijn antwoord op, de kinderwagen kan gewoon mee de kleedruimte in. En Max kon ik in het zwembad zelf omkleden. Kijk dat was een hele zorg minder. Ik besloot de afspraak die ik voor donderdag had met Martinizorg naar de middag te verplaatsen, zodat ik met Max kon gaan zwemmen. Zo hoefde ik het niet nog een week uit te stellen. Want zo ga ik me alleen nog maar drukker maken. En nu had ik een stok achter de deur om echt te gaan zwemmen met hem. Nu nog een zwembroek. Ja ik weet het je kan gewoon zwemluiers kopen en dat is voldoende voor een baby. Maar ik wilde toch graag er iets overheen. De zoektocht naar een zwembroek liep niet zoals gehoopt. Want ze hadden nog helemaal niets in de winkels voor de aller kleinste. Tot ik bij Musjes kwam. Hier had ik wel verwacht dat er een passende oplossing kwam. Hier hadden ze uitwasbaren zwemluiers, net een echt zwembroekje. Zo leuk, dus ik besloot deze mee te nemen. Thuis natuurlijk voor de zekerheid even gepast, het zal je maar gebeuren dat hij tijdens het zwemmen afzakt. Maar ik geloof dat ik hem wel strak genoeg kan aanknopen zodat hij niet afzakt. Nu is het wachten tot het zover was dat we zouden gaan… Zo kwamen er steeds meer vragen in mijn hoofd. Maar die hebben jullie dus al gelezen wat ik allemaal me afvroeg voordat ik ging zwemmen.
Baby zwemmen
Afgelopen donderdag was het dan zover, we gingen nu echt zwemmen. Aangekomen bij het zwembad, kwamen er net voor mij twee andere moeders binnen. En ook voor hun was het de eerste keer, alleen hun kindjes waren wel een heel stuk jonger dan Max. Ik merkte dat ook hun wel een beetje onzeker waren, en bij de balie vroegen hoe met omkleden van hun kindje. Ik was dus niet de enige die deze vraag had van te voren. Het omkleden ging prima, zelf had ik mijn badkleding al onder mijn kleding. En Max pakte ik op met de tas voor zijn spullen en nam ik mee het zwembad in. Daar kon ik Max mooi omkleden, ook dit ging helemaal prima. Toen was het even wachten tot we het water in mochten. En heel fijn de instructrice pakte onze kindjes aan in het bad zodat wij erin konden. Vanaf het begin vond Max het leuk. Lekker druk om zich heen aan het kijken en spetteren. Ze begon met een kort uitleg met houdingen hoe je, je kindje kon vasthouden. En toen gingen we allemaal leuke zwemoefeningen en spelletjes doen. Gewoon heerlijk plezier maken, zingen, spetteren, glijden en ja zelfs wat ik best wel spannend vond onderwater gaan voor Max. Dat hoefde ik zelf niet te doen, maar wel aanpakken nadat de instructrice hem onderwater liet zwemmen. We hebben dus een hoop pret gehad in het water. Daarna lekker douchen en Max afdrogen en aankleden. Daarna was ik aan de beurt, toen we beide klaar waren wilde we de kleedruimte uit. Maar de deur was op slot. Wat was ik blij dat ik daar niet alleen was, want denk dat ik anders in paniek was geraakt. Met andere moeders verzin je makkelijker een oplossing. We zijn dus de zwembad kant door gegaan, met kinderwagens en al en dan door de kleine pashokjes naar buiten. Gelijk wel een melding gemaakt bij de balie. Hopelijk gebeurd dit niet nog eens. Beetje raar dat die deuren op slot kunnen. Omdat de bus net weg was, hebben we binnen nog even zitten wachten. En Max kreeg een lekker broodje.
Onderweg naar huis viel Max heerlijk in slaap. Thuis nog een flesje melk en naar bed. Dacht die ik zo bekaf die gaat wel slapen. Ik was namelijk wel onwijs moe. En ben een uur op bed gaan liggen. Maar slapen kon ik niet omdat Max lekker aan het kletsen en spelen was in zijn bed. Dus na dat uur beide er maar uit. S,avonds was hij wel heel erg moe en is hij als een blok in slaap gevallen. We gaan zeker vaker lekker zwemmen.
Tips voor het zwemmen met baby
- Neem een badcape mee om je kindje warm te houden voor en na het zwemmen.
- Smeer je kindje in na het zwemmen, zodat het huidje niet uitdroogt
- Voor het zwemmen geen eten geven, want het kan gaan spugen
Vanaf wanneer ben jij gaan zwemmen met je kindje?


Ik was aan het dweilen geweest, dat is het meest handige als Max op de kinderopvang is. Nu moest ik verplicht boven blijven omdat het beneden nat was. Nou dat was voor nu even geen straf, lekker serie kijken op Netflix. Maar daarna was ik in slaap gevallen, en dat was iets minder omdat toen ik wakker werd het 17.00 was. En ik enorm schrok, ik moet nog eten maken en normaal haal ik Max om 17.15 op van de kinderdagverblijf. Gelukkig ik kwam beneden en mijn man was al aan het koken. Zo kon ik Max wel iets later ophalen, maar wel op tijd genoeg voordat het daar sluit. Ik was wel echt de hele tijd duf en had hoofdpijn. Ben niet meer gewend tussen de middag te slapen. En dit was toch wel twee uurtjes slaap in de middag.
Gisterenavond voor de laatste fles nog even spelen, ja ik lig lekker op de bank te spelen. We waren namelijk liedjes aan het zingen, maar Max was lekker druk dus heb hem maar op de bank zijn gang laten gaan.
Nog even lachen voor de camera, dank je knul. En dan kreeg hij een heerlijke fles melk en kon hij daarna zijn bed in. Rust voor ons allemaal in huis. Manlief ziek, dus ging vroeg op bed tv kijken. Zelf kreeg ik heel erg hoofdpijn en kwam een uurtje later ook in bed. Wilde wel tv kijken, maar toch ben ik gaan slapen. Moest er ook weer de volgende dag vroeg uit, normaal is zondag voor mij uitslaapdag. Maar omdat mijn man ziek is heb ik de zondag ook van hem overgenomen.
Lekker een koekje eten, momenteel heeft hij er een handje van om steeds zijn koekje op de grond te gooien. Schijnt leuk te zijn. De rommel ervan vind ik minder leuk, maar daar moet ik toch echt aan gaan wennen met een kind in huis. Ja alles wordt gewoon vies als je kleine eet, maar probeer het nu nog steeds zoveel mogelijk onder controle te houden. Het echte werk komt pas als hij ook zelf zijn broodje en avond eten gaat eten. Ach ja, maar moet je zien hoe lief hij op de foto staat. Ons boefje.











Wat heerlijk, hier heb ik echt naar uit gekeken, nou ehhm ben ik ook heel erg bang voor geweest. En toch kon ik niet wachten tot we samen konden gaan fietsen. Dit scheelt zo veel tijd om hem te brengen en halen van de kinderdagverblijf. Al weken maakte ik een groot drama ervan, bang als ik met hem zou fietsen dat ik zou vallen met hem. Hoe zet ik hem in het stoeltje, want valt de fiets dan niet om. Hoe doe ik de deur open als hij in het stoeltje zit. Er gingen de meest vervelende scenario,s door mijn hoofd voordat het eindelijk echt ging gebeuren het fietsen. Eindelijk ging de papa van Max het stoeltje op de fiets maken en toen moesten we ook even gaan testen. Mijn zadel ging ook wat naar beneden, omdat ik veilig met hem wilde fietsen. (inmiddels mag de zadel toch weer wat hoger, fiets wat makkelijker) Maar toen ik met Max weg fietste, kon ik alleen maar genieten. En denken waar heb ik me in godsnaam zo druk om gemaakt. Papa moest natuurlijk ook even proberen te fietsen met Max. En vanaf die dag ga ik elke woensdag en vrijdag met hem op de fiets naar de kinderdagverblijf. Echt fijn dat ik nu ongeveer 5 a 10 minuten onderweg ben, in plaats van 20 minuten lopen. En Max vind het helemaal prima, je hoort hem nooit mopperen. Zelfs de vorige keer begon het heel erg te hagelen, het enige wat hij deed was met zijn handje de nattigheid van zijn gezichtje vegen onderweg. Thuis was hij helemaal doorweekt, maar kreeg toen lekker zijn pyjama aan. Ik vind het nu dus vooral heel erg leuk om te fietsen met Max, en eng vind ik het dus niet.












Wat is het toch ook een schatje, dan is hij echt dat kleine baby’tje weer die zo lekker ligt te slapen. Duimpje in de mond en zijn lieve konijnen knuffeltje bij hem. Hier kan ik uren naar kijken, smelt hier helemaal van weg.
Een heel nieuw avontuur voor ons allen, maar vooral voor Max. Op kerstavond gingen we naar de MC Donalds, voor Max was dit de eerste keer. En hij genoot hier enorm van. Lekker in de kinderstoel bij ons aan tafel zitten. Zodra het dienblad op tafel werd gezet, greep hij met zijn vlugge handje hem vast en trok hem zo naar hem toe. Er moest natuurlijk even een frietje geproefd worden, opeten deed hij nog niet. Maar hij vond het wel erg leuk om te proeven. Ja en toen kwam papa aan met de milkshake, dat was wel een groot succes. Die vond hij wel heel erg lekker. De meest leuke foto,s hebben we dus kunnen maken van hem. En toen kwam er een moeder langs met dochter, ze had een dienblad vast en Max draaide zijn hoofd en bleef volgen. Hij dacht vast “waar gaat al dat lekkers heen” Deze moeder reageerde er erg grappig op. En Max bleef maar staren naar de tafel waar ze gingen zitten. Hij heeft daar echt zijn ogen uit gekeken. We gaan zeker nog eens terug, wanneer hij ook echt iets mee kan eten.
Van eerste kerstdag heb ik geen foto,s. Maar mijn schoonouders en broer van mijn partner zijn bij ons thuis geweest. We hebben heerlijk gegourmet en Max vond het natuurlijk ook leuk om opa oma en zijn oom te zien. Maar in de avond merkte je wel dat het teveel prikkels voor hem waren, waardoor hij dus met het naar bed gaan wel wat moest huilen. Maar we hebben dus een leuke dag gehad. Tweede kerstdag, lekker als gezinnetje doorgebracht, en toen Max lekker op bed lag hebben wij wat hapjes gemaakt en genoten van een avondje samen.
We hadden veelte veel vlees gekocht voor eerste kerstdag, dus na kerst hebben we het samen nog eens dunnetjes over gedaan. En toen was nog niet alles op, maar uiteindelijk is het die week allemaal nog wel opgegaan. We weten voor een volgende keer dat we niet zoveel moeten mee nemen. Want invriezen kon niet meer, omdat het uit de vriezer al kwam. Maar we hebben er zeker van genoten.
Sinds kort hebben we een hometrainer thuis, en dit was de eerste keer dat ik er gelijk maar gebruik van heb gemaakt. Het is de bedoeling het elke dag rustig op te bouwen. Dus elke dag even 10 minuten fietsen. Merk echt dat mijn conditie erg achteruit gegaan is. Maar het is wel weer even lekker om te fietsen.
Wat is het al een hele vent zo zittend lekker spelen op het kleed, ja hij kan al zelfstandig zitten. Maar durf er nog niet bij weg te lopen, want ja hij valt ook zeker nog regelmatig omver. Dus nog even goed door oefenen met zijn evenwicht. Maar moet je zien hoe knap, en wat is het toch een lachebekkie.



