De afgelopen week was het wel heel rustig op mijn blog. Dingen die ik wilde schrijven, daar kwam ik niet aan toe door de verhuizing. En toen we eenmaal zaterdag over waren was ik het echt wel helemaal zat. Ook de verbinding hier was nog niet geweldig. Maar nu kan ik even rustig de tijd nemen aan tafel en kan ik in mijn admin van mijn blog komen om even een update van de afgelopen week te geven. Het was dus een week van verhuizen. Zelf heb ik eigenlijk een paar dagen rust genomen, thuis. Nou ja rust, er was in ons oude huis ook nog genoeg te doen. En dan is het lastig om gewoon even rustig op de bank te gaan zitten. Ook ging het met mijn gezondheid niet zo goed, zodat ik deze week drie keer in het ziekenhuis was voor de klachten. Ze houden me goed in de gaten tijdens de zwangerschap. Maar tijdens een verhuizing zit je daar natuurlijk niet op te wachten.Even in de avond samen een rust moment. Aan de thee met heerlijk mini donuts. Dit mag wel als je heel hard (vooral mijn partner) aan het werk bent. Dus we genoten echt even van dit moment. Lekker een avond gewoon tv kijken. Het klussen in het huis is zo goed als af. Het is eigenlijk steeds spullen die kant op brengen. En alleen de bijkeuken moest nog platen aan de muur. Maar dat werd gedaan door de broer van mijn partner en zijn vader. Een gedeelte is daar nu vanaf, de rest komt later. Is nu niet zo van belang. Zo lang de wasmachine,droger, koelkast, vriezer en voorraadkast er maar kunnen staan.Ik ging weer even een avondje mee om wat te brengen en doen in het huis. En wat trof ik aan voor het raam, ja al onze teiger vriendjes op een tuinstoel. Geweldig gewoon.Donderdag was het voor mij weer zo ver om echt mee te gaan om iets te gaan doen in het huis. Voordat de meubels komen moeten de kamers schoon gemaakt worden. Dus ook gelijk een beetje de laatste spulletjes die kant op brengen.Ik ben dus de woonkamer gaan schoonmaken, dat kan helaas nu wel weer. Maar ik heb me best gedaan voordat de meubels kwamen.Zaterdag verhuisdag. We waren erachter gekomen, tenminste dat dachten we dat er geen kabel lag voor KPN aansluiting. Vrijdag kwam de monteur al, en die vond de kabel wel. Helaas is die door een vorige bewoner afgeknipt, en kon hij hier helemaal niets mee. Er werd een afspraak gemaakt om dit in orde te maken. Op de verhuisdag zou dit gaan gebeuren. Dus mijn partner heeft me vroeg gedropt in het huis. Ik zou toch maar in de weg lopen als ze met de meubels zouden gaan slepen. Zo kon ik de mannen opvangen. En ja na dat ze opnieuw in kabel van buiten naar binnen hebben getrokken hebben we verbinding in huis.Eindelijk echt verhuisd, langzamerhand wordt het steeds meer thuis. Maar onrustig blijf ik omdat er nog zoveel moet gebeuren en op zijn plek moet. Maar de meubels staan er. Behalve de bank dan want die paste niet door de deur. We mogen blij zijn dat het slaapbankje net wel naar binnen kon. Dat we daar de eerste tien weken het mee moeten doen en met de tuinstoelen. Niet ideaal zeker niet als je zoveel pijn hebt in je zwangerschap. Het slaapbankje zou eigenlijk een plek op zolder krijgen, maar als onze nieuwe bank komt wordt hij toch gesloopt. Naar boven komt hij nooit. Omdat de tv nog helemaal aangesloten moet worden, *denk* aan kabels leggen hebben we nu deze oplossing om even tv te kunnen kijken. Via de laptop.

Bedelarmband

Sinds een tijdje heb ik een hele mooie bedelarmband, die ik kreeg van mijn lieve mannetje. Zo blij ben ik er nog altijd mee, ondanks ik hem op dit moment even niet draag. Maar dat is vaak ook gemakzucht om hem niet steeds met slapen af te moeten doen en s,morgens weer om te doen. Nu heb ik weer een hele geweldige reden om hem vaker te gaan dragen. Want er is een hele speciale mooie hanger bij gekomen aan mijn armband. 

Foto van Daan

Daan is en blijft deel van mijn leven en is dus heel erg belangrijk voor mij. Ik wil graag mooie bedels aan mijn armband die mij herinneren aan Daan. Maar niet alleen aan hem, maar ook straks aan zijn broertje/zusje. Ik kreeg de kans om echt iets heel moois te bestellen. Hadden jullie dat al eens gezien dat je gewoon een foto van een geliefde kan laten graveren op een hanger. Ik wel, maar er nooit zo in verdiept. Tot ik nu dus die kans kreeg om dit te mogen gaan laten maken. De keuze was groot, voornamelijk hangers voor kettingen. Waar je dan uiteraard ook de ketting bij kan bestellen. Alleen ik heb al zoveel soorten kettingen dat ik dit zeker niet wilde. Ik hoopte maar dat ze dus ook iets hadden voor mijn armband en ja ik heb gevonden wat ik graag wilde. Gewoon een simpele ronde zilveren hanger met de meest schattige foto van Daan erop. De foto erop staat zo onwijs mooi. Ik was zo onzeker toen ik hem bestelde, want een nadeel is dat je een foto kan uploaden (ze geven wel aan welke maat voor de foto) Maar een voorbeeld kan je niet zien. Ze maken zelf een mooie uitsnede van de foto. Het is de bedoeling dat je een portretfoto kiest, want het gaat natuurlijk om het gezicht die je in beeld wilt hebben. Nou hij is echt geweldig geslaagd, ben er echt enorm blij mee.

Webshop

Ik weet zeker dat er met de tijd nog zo,n hanger aan me armband gaat komen. Maar dan met een foto van zijn broertje/zusje. Deze webshop gaan we dus absoluut niet vergeten, want twee dezelfde mooie hangers met foto erop is geweldig om aan mijn armband straks te hebben. Met trots ga ik mijn armband weer om doen. “Names 4 ever” heeft een hele mooie sieraden lijn moet ik echt wel zeggen, ze hebben dus niet alleen hangers waar je een foto op kan laten graveren. Maar echt nog veel meer. Toch vind ik dit het meest mooie een foto hanger. Dit is natuurlijk helemaal uniek voor jezelf. Met een hele dierbare foto erop. Zo wil ik mijn kleine jongen herinneren.

Wat een week zeg, een week van de sleutels krijgen van ons nieuwe huis. Klussen, schoonmaken, wandelen en eerlijk gezegd erdoor heen zitten voor mij. Het valt niet mee niet genoeg rust krijgen terwijl je in de laatste trimester van de zwangerschap zit. Ik ben ook echt wel flink over mijn grens gegaan. Dus het wordt nu tijd om iets meer rust te gaan nemen.

Maandag was het dan eindelijk zover, we hebben de sleutel gekregen van ons nieuwe woning. Dus we konden dan ook gelijk deze dag aan de slag ermee. Voor ik het wist lag het hele behang eraf door mij. Dit wordt de nieuwe babykamer. Echt had tien minuten werk van het behang eraf halen. Verder hoefde we nergens behang eraf gehaald te worden.Als je gaat klussen dan komen de bouwwinkels uiteindelijk je neus uit. We hebben dus al vaak deze winkel gezien. Deze keer was het eerst nodig om wit verf te halen, zodat de meeste muren fijn wit gemaakt konden worden. En ja natuurlijk ook het plafond overal. De keuken is zo goed als schoon, dus de dingen die al in het huis stonden kon ik plaatsen in de keuken. Wat ben ik blij met deze mooie keuken zeg.Omdat ik het niet de hele tijd trek in dat huis met die rommel, geen rust en noem maar op. Ga ik gewoon ook af en toe op pad. Zoveel kan ik toch niet in het huis betekenen. Ik ben dus al eventjes een beetje de buurt aan het verkennen geweest. En ik ben nu al blij met wat ik zie in Winsum.De openhaard wordt geverfd dus een mooi klusje voor mij om hem licht op te schuren voordat mijn partner het gaat verven. Schoonmaken, schoonmaken, schoonmaken. Na het verven van mijn partner kon ik de verf spetters van de plinten verwijderen. Leuk klusje NOT. Op de grond zitten is niet mijn ding momenteel met de zwangerschap. Maar ben ook blij dat ik af en toe wat kan beteken in ons huis.Ja ik zei het al schoonmaken. Onze slaapkamer is nu helemaal gereed voor de meubels erin te plaatsen.

Na een week ben ik het echt spuugzat, ik zit er echt helemaal doorheen. En ben het huis uit gevlucht in de middag. Het is me te druk met mijn schoon familie, de rommel en de herrie om mij heen. Het was prachtig weer en na een stukje wandelen ben ik even op een bankje gaan zitten genieten van het zonnetje. En ook even een stukje voor mijn blog schrijven. Kijk dan wat een rustgevend uitzicht.

Het gaat nu wel snel de zwangerschap merk ik. Alweer 29 weken zwanger, dus nog 11 weken te gaan. Dat houd in dat er nu rond deze periode een datum wordt gepland voor de keizersnede. Ook kregen we een geboorteplan mee om alle wensen en dingen die we juist niet willen kunnen opschrijven. Maar ik had verwacht dit in het gesprek te bespreken met de verpleegkundige. Dit was mij verteld, maar dat was dus helemaal niet zo. Dan moet ik dat maandag maar even doen bij mijn gynaecoloog. Want ik heb zeker duidelijke wensen hierin. Er moeten zeker dingen anders dan de eerste keer. Wel natuurlijk als dat mogelijk is.

Uitgebreide echo

Omdat er tijdens de 20 weken echo natuurlijk gezien is dat dit kindje klompvoetjes heeft, kom je automatische in de medische molen. Dat houd in ook een extra echo rond de 30 weken. En die hebben we van de week dus ook gehad. Wat een heerlijk mens die deze afnam, ik had haar hiervoor al een keertje gezien op mijn twee wekelijkse controle. Ze ging weer alles af zoals de 20 weken echo. Alles weer opmeten, en vooral de beentjes waren van belang om te zien of deze goed groeide en dus ook niet schreef zouden groeien. Maar alles was prima in orde met onze kleine. Ook het hartje werd helemaal goedgekeurd, waar we natuurlijk enorm blij mee zijn. Dit is toch best wel een spannend puntje hoor. Ze vroeg me of ik genoeg leven voelde, waar ik op antwoorden JA het is wel erg druk in mijn buik. Ze begon te lachen en zei “dit horen wij nou heel graag” Even later voelde ze wat ik bedoelde met druk, ze voelde de kleine flink door me buik heen. En zei “ik snap nu wat je bedoeld dat het af en toe wel erg druk is in je buik” 

Er moest ook weer even op het DOK mijn urine gecontroleerd te worden en mijn bloeddruk. Ze blijven dit controleren vanwege zwangerschapsvergiftiging omdat ik nog altijd klaag over extreme hoofdpijn. Toen mijn bloeddruk in orde was mocht ik gaan, de uitslag van de urine werd later doorgebeld. Natuurlijk gewoon weer niets aan de hand, wat ik wel had verwacht.

Hierna hadden we ook nog een “nutteloos” gesprek bij de verpleegkundige. Ik dacht echt dat we de keizersnede gingen doorspreken, maar dit was dus niet de bedoeling van het gesprek. Ik vond het dan ook echt tijd verspilling.

Dik dikker dikst 

Wat een enorm verschil met mijn zwangerschap van Daan. Want aan het eind van mijn zwangerschap was ik nog niet eens zo dik als dat ik nu ben. Ja echt dik mag ik natuurlijk zeggen. Een mooie zwangere buik is het. Alleen begint het wel erg in de weg te zitten, zeker met schoenen aandoen. En ik hoop dat ik de laatste 11 weken nog kan uit zingen met de kleding die ik heb. Want alles begint nu wel erg krap te zitten. Het liefst geef ik geen geld uit voor nieuwe kleding. Maar als het moet dan kan het echt niet anders. Ik ben best trots op me buik, Ja met kleding aan dan…

Hormonen

Wat een ellende, ik had er nog niet heel erg veel van gemerkt. Maar vandaag was ik geloof niet echt te genieten. Het is zeker een combinatie van een week lang klussen/schoonmaken in onze nieuwe huis. Ik ben het gewoon echt spuug en spuug zat. En juist net vandaag was ik niet alleen met mijn partner in het huis. Ik kon echt niet veel hebben, voelde me zo prikkelbaar. Alles frustreerde mij en daarom ben ik s,middags het huis maar uit gevlucht. Ben maar lekker een wandeling alleen gaan maken, dat deed me dan wel weer goed. Het was prachtig weer zodat ik zelfs even buiten van de omgeving genoten heb. Uiteindelijk ben ik bij de kapper beland om lekker weer een kort koppie ervan te laten maken. Dus ja ik heb momenteel echt even last van mijn hormonen, eigenlijk wil je dit soort dingen niet toegeven. En schaam me eigenlijk voor mijn gedrag hierdoor. Maar kon gewoon echt niets hebben. Hopelijk is het morgen weer wat minder. Kan gelukkig wel even mijn rust pakken, want kan lekker thuis blijven.

Maandag was het dan eindelijk zo ver, we gingen s,morgens op pad naar ons nieuwe huis. Eerst nog even een inspectie samen met de makelaar. Nou alles was prima voor ons. Dus daarna door om te tekenen en de sleutels in ontvangst te nemen. Wat een raar moment samen met de vorige bewoners daar te zijn. De sleutels werden al over tafel naar ons geschoven. Maar werden toch weer naar het midden gelegd. Want ja we hadden er nog niet voor getekend. Dus mochten ze ook nog niet overhandigd worden. 

Nadat we de sleutels in ontvangst namen zijn we eerst terug naar huis (oude huis) gegaan, om nog even wat te eten. Daarna zijn we naar Winsum gereden met een hoop klus spullen. En konden we aan de slag in ons nieuwe huis. We zijn nu bijna een week verder en ik ben helemaal gesloopt. Ik kan en mag niet heel veel, Maar wil me ook niet nutteloos voelen. Ja natuurlijk voel ik dat ik flink over me grens ga, ondanks ik ook veel gewoon niets doe. Helaas krijg ik heel snel last van bekkenpijn en ja nu na bijna een week ben ik gewoon echt wel heel erg moe.

Het grootste gedeelte is alleen maar verven en dat doet mijn partner helemaal alleen. Ik ben er voor het schoonmaken, wat dingen al in ruimen en voor de catering. Beneden is alles klaar met verf en dus ben ik druk bezig geweest met alle plinten schoonmaken. Want die zaten helemaal onder de verf spetters.Iedere rit dat we naar Winsum rijden gaan er gelijk een hoop dozen mee, zodat het niet allemaal mee hoeft op de verhuisdag. Dat is straks voor de meubels. Ik kan niet wachten tot na 11 maart, want dan wonen we er officieel en kan ik me echt gaan richten op de inrichting. Daar heb ik echt zoveel zin in, van ons huis een thuis maken.

Ook ben ik ondertussen de buurt een klein beetje gaan verkennen. Al een paar keer boodschappen gedaan, Want ja van klussen krijg je trek. Ook alvast een rondje Winsum gelopen. Zo heb ik het station gevonden en het winkelcentrum. Wat ziet het er allemaal gezellig uit. Ook is het wel wennen dat je in een dorp bent, dat je dus veel vaker gedag wordt gezegd door mensen die je tegenkomt. Dat is al lang geleden voor me, want ik kom uit een dorp voor ik naar Groningen ging verhuizen.

Dit is de laatste week voor we gaan klussen in onze nieuwe woning. Wat spannend we krijgen nu gewoon echt de sleutel van ons paleisje. Ik heb er zo zin in om over te zijn. Het verhuizen zelf zie ik wel erg tegenop. Maar dat komt allemaal wel goed. Nu heb ik nog even een overzicht van de afgelopen week.

Maandag was ik dus weer op controle in het ziekenhuis voor mijn zwangerschap, waarom ik op het DOK belandde schreef ik al in me zwangerschap dagboek. Vervelend als je denkt snel klaar te zijn in het ziekenhuis. En dat je dan gewoon een uur zit te wachten op uitslagen van urine en bloed. Zeker als er helemaal niets aan de hand is ermee.Ja we zijn druk bezig het huis aan het opruimen voor de verhuizing. En een eis van de woningbouw is de keukenkastjes schoon achter laten. Dus daar ben ik maar aan begonnen. De bovenkant van de kastjes heb ik aan me vent over gelaten. Durf soms niet op een trap te staan. Ligt eraan hoe mijn lichaam aanvoelt. En aangezien het de laatste tijd niet super gaat ermee, liet ik dit maar even achterwegen. Maar de kastjes zijn dus nu wel schoon.

Woensdag mocht ik niet van mijn partner op de fiets naar de kinderboerderij. Gelukkig maar, het waaide heel hard. Hij bracht me, ik ging toch alleen maar afscheid nemen. Dus heb gewoon nog even gezellig gekletst daar. Cake uitgedeeld. En daarna werd ik weer opgehaald door mijn partner. Zo fijn, want daardoor had ik nog genoeg energie om nog wat in huis te doen.

Donderdag heb ik me heerlijk rustig gehouden, wel nog even naar de winkel geweest om broodjes en drinken te halen voor de volgende dag. Maar ik moest me echt wel rustig houden deze dag. Dus lekker veel op bed Netflix gekeken. Dat is soms echt geen straf als je het mij vraagt.Vrijdag was de dag waar ik al een jaar naar uitkeek. Ja want na de laatste keer huishoudbeurs kocht ik meteen nieuwe kaartjes. Omdat ze zo lekker goedkoop waren. Alleen had er natuurlijk geen rekening mee gehouden dat ik bijna 28 weken zwanger zou zijn. En paar dagen daarna in ons nieuwe huis zou gaan klussen. Maar ik en mijn vriendin hebben weer een hele leuke dag gehad op de negenmaandenbeurs en de huishoudbeurs. Hier komt zeker nog een verslag over. Maar wat we dus nooit doen en nu wel is in de avond wat eten op de beurs. Dit is ook gelijk de eerste en laatste keer. Ik kon gewoon echt niet meer en zag het niet zitten om nog langs Schiphol te gaan om daar iets te eten, wat we normaal doen. En ook me treinkaartje stond dat niet toe. Maar het ziet er heerlijk uit het eten zo op dat bord. Alleen het was het geld zeker niet waard. Het was niet eens echt warm, en je betaalde echt de hoofdprijs. Voor dit met een flesje drinken betaalde ik zo,n 15 euro. Dit was gewoon echt zo zonde van het geld. Maar goed we hadden wel iets te eten voor we naar huis gingen.Met mijn zwangere buikje in de trein s,avonds naar huis van de beurs. Wat was ik bekaf zeg, was dan ook heel blij dat ik uiteindelijk op het station lekker werd opgehaald door mijn lieve mannetje. En thuis vrij snel al me bedje in dook.

Zaterdag is het vaak de dag van de week boodschappen, maar zag het eigenlijk niet zitten. Ik kon amper lopen, maar we hebben het gered. Deze dag heb ik dan ook niets meer gedaan. Lekker op bed met Netflix aan.
Ja het wordt steeds gekker hier met al die dozen, maar ben dus weer even bezig geweest wat dingetjes inpakken. Alleen valt niet mee wat nu nog in dozen moet. Want er zijn ook dingen die pas echt op het laatste moment als we over gaan mee kunnen.

Zwangerschapsvergiftiging of niet!

Zoals jullie weten kom ik elke twee weken in het ziekenhuis voor controle, maandag was het weer zover. Altijd wordt mijn bloeddruk gemeten, omdat die gewoon net even aan de hoge kant is. Maar voor mij goed te doen. Helaas klaag ik ook al nu twee weken van extreme hoofdpijn dus ze maakte zich een beetje zorgen erom. Bloeddruk bleek te hoog te zijn, dus ze wilde controle op urine en bloed laten doen. Dacht ik een korte afspraak te hebben, zit ik zo op het DOK een uur. Want ja ik moest ook wachten op de uitslagen. Als het mis was geweest, dus zwangerschapsvergiftiging hadden ze me niet laten gaan. Maar gelukkig dit was het niet en ik mocht gewoon lekker naar huis. Het is ook wel een beetje vreemd, want op de poli meten ze je bloeddruk dus met een dunne band. Dat was blijkbaar het probleem, want het moet gedaan worden bij mij met een brede band. Dus op het DOK was me bloeddruk ook gewoon prima. Laten ze het dan gelijk goed doen.

Shoppen voor de baby 

Ik heb nog niet heel erg veel gekocht voor onze baby, maar we hebben natuurlijk ook eigenlijk bijna alles nieuw. Denk aan de meubels, kinderwagen, verzorgingsproducten, doeken enz… Maar natuurlijk wil je en moet je nog wel wat kopen voor een nieuwe baby. Zo hebben we pas het eerste pakje gekocht voor onze kleine. Ja dat konden we nu doen, aangezien we nu het geslacht weten. Dit was echt zo leuk om te doen. Maar van de week ben ik ook op de negenmaandenbeurs geweest. En ik had al gezien dat mamaloes babysjop er stond. Daar wilde ik al een voedingskussen bestellen, maar schoof ik vooruit omdat ik dit wilde doen als we eenmaal in ons nieuwe huis zaten. Maar nu ze dus op de beurs stonden dacht ik koop ik hem daar gelijk. Tijdens de zwangerschap van Daan had ik er eentje gekregen, maar die was al helemaal versleten voor ik hem dus kreeg. Dus werd het nu een nieuwe, weet nog niet precies hoe ik hem het beste kan gebruiken voor het voeden. Maar dat komt vast wel goed.

Babykamer

Ik heb echt al een hele tijd zin om me bezig te gaan houden met de babykamer. Maar we moeten eerst zorgen dat we de sleutel krijgen van ons nieuwe huis. Maar het komt nu dichtbij. Maandag krijgen we de sleutel en dan gaan we beginnen met klussen. Ik wil me richten op het kamertje waar onze kleine gaat komen. Daar moet eerst het behang eraf. En zodra mijn partner het heeft kunnen verven en de meubels er eenmaal in staan, kan ik daar mijn gang gaan. We zijn er inmiddels nu wel uit wat de kleuren gaan worden, ik kan echt niet wachten. Het is zo vervelend dat alle lieve schattige babyspullen in dozen staan. Want het neuzen er tussen is zo fijn. Maar dat kan dus nog even niet. Ik hou jullie dus zeker op de hoogte over de vorderingen straks in het nieuwe huis.

Ik kreeg een heel mooi cadeautje van een heel speciaal persoon in mijn leven die ik heb leren kennen via Mirre. Ik kreeg een setje orakelkaarten (magische boodschappen van de elfen) Nu ben ik van plan om elke maand hier een kaart te laten zien die ik heb getrokken met de boodschap erbij.

Spirituele leraar

De zin van je leven heeft te maken met het andere mensen alles leren over healing en over spiritualiteit 

Je hebt deze kaart getrokken omdat je een vraag hebt over de bedoeling van je leven, en over de richting die je in je carrière moet opgaan. Deze kaart geeft aan dat je een geboren leraar bent, die advies geeft en informatie aan vreemden, vrienden en familieleden. Je natuurlijke talent voor het geven van advies en voor doceren zullen je goed van pas komen in een professioneel beroep. Je zou part time kunnen beginnen, en dan uitbouwen naar een fulltime baan. Als je meer opleiding en training nodig hebt, zal je innerlijke stem je de richting wijzen. Vraag de elfen je te helpen met deze training (inclusief de financiële kant er van). Zij zullen op allerlei manieren deuren voor je openen.

Verdere betekenissen van deze kaart

• Vergaar informatie over een carrière als counselor of psycholoog
• Ga eens artikelen schrijven of een boek, en ga er mee naar een uitgever
• Een boodschap van een spirituele leraar bevestigt jouw intuïtie
• Ga een workshop geven
• Begin geld te vragen voor adviezen, en voor je healing sessies 

Niet lang terug was ineens uit het niets mijn mobiele telefoon stuk. Ik kreeg hem met geen mogelijkheid aan. Dus ik moest hem weg brengen naar de winkel en ook die konden niets voor mij doen. Ja hem opsturen om hem dus te laten maken. Daar baalde ik van, er werd gezegd minstens 2 tot 3 weken ben je hem dan kwijt. Achteraf was het gelukkig allemaal sneller klaar dan verwacht. Maar ik was bang dat ik hem heel erg zou gaan missen. Want we weten allemaal wel hoe verslavend een mobiele telefoon op zak werkt. Even op Facebook kijken, dat ene berichtje sturen via whatsapp, foto,s maken… Ga maar zo door. Alleen ik dacht als eerste aan, dat ik ongeveer twee weken later naar Mirre zou gaan. Dan ben ik toch een stuk van huis weg en dan wil ik bereikbaar kunnen zijn. Stel er gebeurd iets onderweg en ik kan zelf niemand bereiken, dit had ik net de keer de voor mee gemaakt. Ik was even niet zo handig geweest om naar de bus tijden te kijken van Emmen naar Valthe. Toen bleek dat het helemaal was omgegooid en dat ik nooit op tijd voor mijn afspraak kon komen. Dus met een mobiele telefoon op zak kon ik ze bereiken. En dit pakte prima uit.

Alleen ik had niet verwacht dat ik mijn mobiele telefoon niet zo heel erg zou missen, maar wel het hoesje wat erom heen zit. Heel stom, maar zo vreselijk handig dat ding. Waarom, nou ik heb een hoesje die mijn hele mobiele telefoon beschermd. Maar je kan er aan de binnenkant ook twee pasjes in doen. En daar ging het mij om. Ik maak regelmatig gebruik van het openbaar vervoer, dus mijn OV chipkaart zit in mijn hoesje. Zo hoef ik alleen mijn mobiele telefoon tegen het kastje in de bus te houden en ik ben ingecheckt. Nu moest ik me pasje dus in mijn portemonnee bewaren en dit vond ik echt super onhandig. Verder zit ook nog een ziekenhuis pasje in mijn telefoon hoesje, want ook daar heb ik een abonnement op dat ik er zo vreselijk vaak moet wezen.
Wat mis jij het meeste aan je mobiele telefoon als je hem niet op zak hebt?

Verder mag ik via dit artikel iemand gelukkig maken met 30 euro shop tegoed bij Hoesjes outlet, hier kan je een leuk en of praktische hoesje bestellen voor jouw mobiele telefoon. Misschien wel voor jouw Samsung Galaxy, Huawei maar ook iPhone 7 hoesjes. 
Het enige wat jij hoeft te doen is een reactie hier achter laten met een geldig email adres. Als winnaar wordt je benaderd daarop met de couponcode. Je kan meedoen tot 7 maart.

Vorige week kwam ik er niet aan toe om een weekoverzicht te plaatsen, dus vandaag krijgen jullie gelijk een overzicht van twee weken. Het liep allemaal een beetje anders dan ik had verwacht. Maar voor alles is een reden hoe het loopt, daar geloof ik in. Kijk snel mee, in een deel van mijn leventje…

Week 6

Maandag was ik de hele ochtend in het ziekenhuis, maar daar vertelde ik al over in mijn zwangerschap dagboek. Dat ik een suikertest had.

Dinsdag wat in huis gerommeld, en eigenlijk verder heel veel rust genomen.

Woensdag is het kinderboerderij dag, ik ben echt aan het aftellen. Voor de verhuizing ga ik echt afscheid nemen ervan. Dit is iets wat ik helemaal niet zo erg vind. We gaan een nieuwe start maken en daar hoort dit vrijwilligerswerk gewoon niet meer bij. Ik maakte dus nog even wat kiekjes van een van de poezen daar.Ja wat een zooi he, het is wat straks verhuizen. Dit was ooit het kamertje van Daan, nu dus even opslag voor alle ingepakte spullen.Donderdagavond was het weer tijd om naar Mirre te gaan, alweer het vijfde blok van de workshop die ik daar volg. We gingen aan de pubertijd werken. Nou dit vond ik eerlijk gezegd niet zo,n fijne tijd. Ben ook de twee dagen flink ziek geweest, zo ziek zoals ik werd in mijn pubertijd. Nou dat zegt wel wat, dat er veel te verwerken valt. Eigenlijk voelde het ook niet fijn om naar huis te gaan. Want op dat moment voelde ik dat ik moest spugen, maar ik moest het inhouden want anders zou ik niet thuis komen. Ik kon meerijden met iemand naar Groningen station, en bijna de hele weg zat het me dwars. Thuis toch gewoon wat gegeten. En pas laat in de avond kwam echt alles eruit zetten. Wat was dat achteraf een opluchting zeg. Toen werd ik verkouden en kreeg ik nog meer lichamelijke klachten. En niet alleen lichamelijk, ik wilde gewoon eigenlijk helemaal niets meer.

Nog even de bloemen die bijna dood waren op de foto zetten.En het weekend maakte ik lekker frikandellen broodjes, echt een aanrader. Makkelijk en super lekker. Uit de winkel daar zit altijd curry overheen, en dat vinden wij thuis niet zo heel lekker. Dus met zelf maken kon ik dat gewoon weg laten.

Week 7

Zondagnacht ging het mis bij mij. Ik werd rond 2.00 wakker van erge pijn. Het begon met een branderig gevoel in mijn vagina en pijn in mijn buik. Uiteindelijk pijn in mijn onderrug. En ik belande in het ziekenhuis. Dit is in de ochtend genomen, want ik moest blijven.Omdat ze erg voorzichtig zijn in de zwangerschap ook door mijn geschiedenis kreeg ik ook een hartfilmpje van de baby. Maar de baby doet het echt prima, daar hoeven we ons zeker geen zorgen over te maken.

Gelukkig mocht ik dinsdag naar huis nadat me bloeddruk nog altijd in orde was (omdat ik klaagde over extreme hoofdpijn) en dat ik maatschappelijk werk had gesproken. Nu kon ik eindelijk thuis landen van wat er op Mirre was gebeurd. Want nu pas denk ik dat het allemaal daarmee te maken had. Dus lekker rustig aan doen. Nou eerlijk gezegd wilde ik gewoon niets doen. Voelde me down en heel erg moe. En mijn lichaam deed heel erg pijn. Ik kon alleen maar op bed liggen en huilen. Woensdag besloot ik dan ook niet te gaan werken en wilde ik mijn begeleidster spreken. Maar helaas was ze niet bereikbaar en besloot te wachten tot de volgende dag. Als het echt nodig is, kan ik altijd iemand daar spreken hoor. Maar dacht een dagje extra maakt ook niet meer uit. Dus donderdag aan de telefoon geweest met mijn begeleidster en veel gehuild eigenlijk. Fijn dat er altijd iemand daar voor me is. In het ziekenhuis had ik zelfs al via messenger contact gehad. Wat voelt dat veilig en fijn. Maar ik kon de pubertijd niet thuis onder ogen zien, niet zonder hulp. Dit durfde ik niet aan. Maar wist ook niet zo goed wanneer ik weer een sessie kon doen… ivm verhuizing… Ze is in overleg gegaan daar wat de mogelijkheid zou zijn. En het werd de volgende ochtend gelijk al. Dus vrijdagochtend om 11.00 had ik een sessie met haar, en ik zou dan lekker gebruik maken van de 24 uur opvang. Mijn mirre vriendin en soort van tweede begeleidster was speciaal gebeld om er voor mij daar te zijn.Ik was er dus zeker niet alleen. Die avond hebben we het met z,n vieren heel gezellig gemaakt. En voor het eerst was het mogelijk via Netflix gewoon film te kijken. We keken naar Zootropolis, wat een heerlijke film. En ik ben daarna heerlijk gaan slapen, ja ik heb echt een goede en rustige nacht gehad.

Zaterdag lekker een fijne en rustige dag gehad op Mirre, met vele mooie en fijne serieuze gesprekken. Dit heeft me onwijs goed gedaan, en ben met een rustig gevoel in de middag opgehaald en naar huis gegaan. 

Zondag hebben een beetje in huis weer gerommeld voor de verhuizing. En verder niet heel veel, lekker Netflix gekeken.