We hebben allemaal weleens wat te wensen, soms ook materialistische dingen. Zo heb ik dat ook. Maar dan wel voor de komst van de baby. Omdat eigenlijk alles wel nieuw nog was vanwege Daan hoefde ik maar weinig te kopen. Ja hooguit kleertjes. Maar verder dus eigenlijk heel weinig. Toch heb ik daar al een hele tijd wel behoefde aan om leuke nieuwe dingen voor de baby te kopen. Ook deze baby verdiend speciaal dingen die voor hem/haar gekocht is. Alleen wat koop je als je alles eigenlijk al hebt. Tot nu toe heb ik eigenlijk echt heel weinig gekocht. Toch heb ik wel een klein wensen lijstje nog. En wie weet komen deze dingen binnenkort wel in mijn bezit voor de kleine.

Hydrofiele multidoeken

Ik heb al genoeg van die doeken, maar ik kwam er pas op de negenmaanden beurs achter dat ze deze doeken ook in grotere formaten hebben. Nou dat is natuurlijk ideaal, zeker als het in bad gaat. Ik kan me amper herinneren wat ik gebruikte in het ziekenhuis elke week als Daan in bad geweest was. Maar ik denk de kleine doeken gewoon. Nu heb ik zo,n doek gekocht op de beurs, maar wil er zeker nog een paar bij. Maar op de beurs vond ik ze echt super duur. Nu heb ik een pakket van drie gezien die ik zeker op mijn lijstje heb staan om te bestellen.
Te koop bij babyandmore voor € 19,95

Ster lamp geel

Ik wilde eigenlijk hem niet als lampje, maar gewoon als ster. Maar sterren die ze daarvan hebben zijn echt super klein. Dus kies ik toch liever voor deze als lampje. Wat dan wel handig is dat er een timer op zit zodat hij na 15 minuten uit gaat. Heb al meerdere winkels gezien waar je ze kan kopen, maar ik wil hem gaan bestellen omdat ik een cadeaukaart ervoor kan gebruiken.

Te koop bij Bol.com voor € 16,29

Woezel en Pip fotokaarten

Zulke kaarten wilde ik ook heel graag al hebben toen we Daan verwachtte, maar is er dus nooit van gekomen om ze te kopen. Nu wil ik dit echt gaan doen, maar stel het steeds maar weer uit. Ook deze wil ik bestellen samen met de ster lamp met de cadeaukaart die ik voor mijn verjaardag kreeg. En kan ik straks van de kleine alle nieuwe mijlpalen gaan vastleggen met zo,n leuke Woezel en Pip fotokaart.

Te koop bij Bol.com voor € 14,99

Luiertasje

Ook een luiertasje staat op mijn lijstje, die stond er ook al op tijdens de zwangerschap van Daan. Maar ook deze kocht ik nooit. Of het er nu wel van gaat komen weet ik ook niet. Het is meer dat ik het gewoon erg leuk vind voor in de luiertas dan dat het echt nodig is.

Te koop bij Pippelot voor € 19.90

Zaterdag was ik dan 31 weken zwanger, het aftellen van de weken is begonnen. Maar in me hoofd zijn negen weken best nog lang. Nou als ik denk aan wat ik nog in orde wil hebben, lijkt het te veel voor de negen weken. Maar als ik denk aan alle pijn, duurt het echt nog eeuwen voor die kleine geboren mag worden. 

Uitrekende datum

Ja ik ben 20 mei uitgerekend en dat is dus vijf dagen na de geboortedag van Daan. Dit houd in nu ik een geplande keizersnede krijg dat ik gelukkig wat invloed heb met de datum. Nee de datum is nog niet vastgesteld. En dit zullen jullie ook pas weten na geboorte. Maar ik krijg nu steeds meer het gevoel dat die twee kleintjes van me samen aan het werken zijn en dat ze ervoor gaan zorgen dat ik precies op 15 mei weeën ga krijgen. Dat houd dus in dat als dat gebeurd er gelijk actie ondernomen word en ik gelijk die keizersnede ga krijgen. Aan de ene kant wil ik dit helemaal niet, maar als ik er geen invloed op heb vind ik het wel prima. Want dan moest het zou zijn. En toch vind ik dat ze beide hun eigen verjaardag mogen hebben. Maar misschien denkt Daan wel dat hij zo,n groot cadeau wel wilt op zijn verjaardag. Dit vind ik dus wel heel erg spannend, hoe dit gaat lopen.

Babykamer

Eindelijk kan ik me bemoeien met de babykamer. Want die is nu zover gereed dat ik alles kan inruimen. En daar ben ik dus zeker al mee bezig geweest. Ik denk dat het nog wel twintig keer zal veranderen. Dat heb ik bij Daan ook veel gedaan, maar nu heb ik natuurlijk korter de tijd ervoor. Nu kan ik ook pas zien wat ik nog moet kopen. En als alles gekocht is qwa kleding, kan ik ook een baby wasje gaan doen. Want zelfs de dingen die we nog van Daan hebben die nu ook weer gebruikt kunnen worden wil ik nog even wassen. Wel zo fris voor de nieuwe kleine opkomst.

Weeklijks controle 

Vandaag was ik weer op controle in het ziekenhuis, ik was al bijna elke week daar. Maar nu heeft ze me echt op elke week controle gezet vanwege te hoge bloeddruk. Gelijk voor drie weken afspraken gemaakt. De klachten stapelen zich op waardoor ze nog steeds bang zijn voor zwangerschap vergiftiging. Wat het tot nu toe nog steeds niet is geweest. Dus weer urine controle, ook voor blaasontsteking. Mocht er iets uitkomen is dat helaas wel opname materiaal. Maar ga er niet vanuit. Ben nog niet gebeld, dus ik duim dat er niets aan de hand is. Ik ben aan de ene kant wel blij met deze controles, maar vind het ook wel heel vervelend echt elke week naar het ziekenhuis te moeten. En dan nog niet eens te kosten mee gerekend voor de bus die kant op. Helaas lopen die ook wel op, nu ik in Winsum woon is het ook nog duurder die kant op. Maar het voordeel is wel dat ik voor het ziekenhuis uit kan stappen. Weet niet of ik nu tot aan de bevalling elke week moet komen, maar voelt wel alsof ze dat bedoelde. We zullen het gaan zien.

Heerlijk wat ben ik blij dat we eindelijk over zijn naar ons nieuwe huis. En nog lekker snel ook in twee weken tijd. Maar ik vond het echt frustrerend. Kan ook niet anders in een zwangerschap. Nu is het alleen nog alles op zijn plek krijgen wat in dozen staat, en de kleinere klusjes. Dingen ophangen enz… Het is dus nog steeds wel chaos, maar we gaan het langzamerhand thuis maken. Zolang het maar allemaal mooi op orde is voordat de kleine er is.Jaaaa we hebben nu gewoon een eigen bad. Voorheen ging ik weleens in bad bij mijn vriendin thuis. Maar nu kan ik genieten van onze eigen bad. Niet dat ik er elke week in zou gaan hoor. Want gelukkig hebben we ook een heerlijke douche. Want zonder een aparte douche zou ik niet kunnen.De eerste keer vanuit Winsum, ons nieuwe woonplaats met de bus naar het ziekenhuis. Het fijnste is dat deze bus echt vlak voor het ziekenhuis stopt. Beter kan gewoon niet, helemaal als ik straks na geboorte elke week met de kleine naar het ziekenhuis moet voor de voetjes. Het nadeel is dat het duurder is dan vanuit onze andere woonplaats. En dat ik liever de trein zou kiezen, aangezien ik daar een kortingskaart voor heb. Maar dan moet ik een eind lopen nog van het station naar het ziekenhuis. Toch is het wel een luxe kunnen kiezen als ik de stad in wil/moet dat we een bus en een trein hier hebben.Jeeeeh, onze mooie nieuwe lamp hangt boven de eet tafel. Dit maakt me ook weer heel erg blij. Steeds weer wat veranderingen zien in huis. En dan onze mooie foto als gezin die er hangt.

Verder heb ik niet echt de tijd gehad meer foto,s te maken deze week. Want ik ben donderdag middag weer naar Mirre gegaan. Daar had ik eerst een Healing, en aansluitend vrijdag en zaterdag weer “Stralend de wereld in” Dit was het zesde blok, nog eentje te gaan en dan is het traject afgelopen. Voor het eerst ging ik met een goed gevoel naar huis. Wel moe, maar positief gevoel. Dit kende ik nog niet na twee van die zware intensieve dagen. En dan is het zo leuk, kom je thuis en dan zie je weer wat kleine veranderingen. In de slaapkamer lampjes en plankjes. Ja en ook de mooie tekening van Daan hangt aan de muur, en mijn foto. Ik mis nog altijd een foto van mijn man erbij. Wie weet, of dat nog komt. Samen met de nieuwe kleine erbij. En ook in de baby kamer weer wat meer klaar.

Een beetje te laat, maar ik was zaterdag alweer 30 weken zwanger. Dus nu nog 10 weken te gaan. Hopelijk gaan die 10 weken snel voorbij. Ik vind het zwaar momenteel. Maar misschien ligt dat wel aan de combinatie van verhuizen en zwanger zijn. Ook heb ik gewoon veel pijn klachten, wat het er niet leuker op maakt.

Vele ziekenhuis bezoekjes

Maandag had ik de normale controle in het ziekenhuis, natuurlijk was alles gelukkig in orde met de baby. Zelf krijg ik steeds meer pijn klachten, waar ik echt wel van baal. De combinatie verhuizen en zwanger zijn valt onwijs zwaar. Ik ben prikkelbaarder dan ooit, soms kan ik mensen niet om mij heen verdragen. Handig als je nu meer dan normaal met je schoonfamilie bent. Wel werd ik die maandag op medicijnen gezet voor mijn bloeddruk. Want ze vertrouwde het toch niet helemaal. Het was wel wat hoger dan normaal. Ben dezelfde dag begonnen ermee, maar had niet verwacht dat ik er iets van zou merken. Krijg namelijk een hele lichte dosis, maar ze had wel gezegd merk je veranderingen in je klachten. Dus dat het erger wordt, gelijk aan de bel trekken. Toch twijfel ik, niet zo zeer door de klachten. Want ik voel meer hoofdpijn en ik ben duizelig. Maar ik voel me schuldig nu net midden in die verhuizing. Ik bel toch, ja ze laten me komen. Toen er werd gevraagd hoe laat ik er kon zijn, liet ik vallen ligt aan de bus tijden. “lukt dat wel met de bus” werd me aan de andere kant gevraagd. Ehmmm ja goede vraag. Mijn partner is druk met heen en weer rijden van huis naar huis om spullen over te brengen. En ik had net de week ervoor “woorden” gehad met me schoonmoeder. Toch die maar gebeld en mijn schoonouders gingen mee naar het ziekenhuis. Ik dacht even kort voor bloeddruk controle, want dat werd gezegd. Maar werd meteen aan de ctg gelegd. Zelf was ik aardig emotioneel, ik kon niet stoppen met huilen. Het bleef maar komen. Ze stuurde me schoonouders op pad, zodat ik niet zag en voelde dat ze op me zaten te wachten. Maar het werd er niet beter op. Ze regelde dat maatschappelijk werk langs kwam om met mij te praten. Eerst nog even bloed af laten nemen en urine inleveren, toen mocht ik even van de ctg om te praten met maatschappelijk werk. De tranen bleven maar stromen. Maar het voelde goed om me even te kunnen uiten. Het is me gewoon echt allemaal teveel. En ook in het ziekenhuis vinden ze het niet zo verstandig alles wat ik doe in de verhuizing. Terwijl het in mijn hoofd weinig voorstelde, daar heb je het schuldgevoel weer. Na dit gesprek toch nog even terug aan de ctg, voor een zo goed mogelijk beeld. Na dat de uitslagen binnen waren (alles goed) mocht ik nog even op controle bij de verloskundige. Even een gesprekje, luisteren naar de baby. En ik en de baby werden goedgekeurd om naar huis te mogen. Maar wel om over twee dagen terug te komen. Dat heb ik weer zeg.

Dus donderdag weer terug komen bij de verloskundige, eigenlijk alleen maar voor mijn bloeddruk. Maar heb nog wel even fijn gepraat, ze was lief en begreep me geloof ik wel. Toch vond ze het geen fijne gedachten dat ik die dag door ging naar ons nieuwe huis om schoon te maken. En de dag erna weer. Maar iemand moet het toch doen, voordat de meubels komen. Ik kan het niet allemaal aan een ander overlaten.

Pijn pijn en nog eens pijn

Ik kan niet normaal zitten en of liggen, want dan doet alles me pijn. Als ik dan weer in beweging ben gaat het wel weer. Maar ik kan niet de hele dag in beweging zijn, want ook dat gaat pijn doen. En ik heb natuurlijk ook gewoon me rust nodig. Maar als ik op bed lig ben ik zowat de hele nacht aan het draaien en doen omdat alles gewoon pijn doet. Vreselijk lang duren deze nachten, ook uitslapen zit er dus dan ook niet in. Lig soms gewoon te wachten tot het tijd is om eruit te gaan. En nu we dan net verhuisd zijn hebben we geen goede bank om op te zitten. Alleen een slaapbankje en tuinstoelen. Daar wordt ik ook niet vrolijker van. Dan denk ik alleen maar nog 10 weken volhouden, hoelang ja 10 weken duren dan in mijn ogen echt heel erg lang met deze vreselijke pijnen in me bekken, rug, hoofd en ja nou eigenlijk begint me hele lichaam pijn te doen.

Herkennen jullie zoveel pijn in de zwangerschap?

De afgelopen week was het wel heel rustig op mijn blog. Dingen die ik wilde schrijven, daar kwam ik niet aan toe door de verhuizing. En toen we eenmaal zaterdag over waren was ik het echt wel helemaal zat. Ook de verbinding hier was nog niet geweldig. Maar nu kan ik even rustig de tijd nemen aan tafel en kan ik in mijn admin van mijn blog komen om even een update van de afgelopen week te geven. Het was dus een week van verhuizen. Zelf heb ik eigenlijk een paar dagen rust genomen, thuis. Nou ja rust, er was in ons oude huis ook nog genoeg te doen. En dan is het lastig om gewoon even rustig op de bank te gaan zitten. Ook ging het met mijn gezondheid niet zo goed, zodat ik deze week drie keer in het ziekenhuis was voor de klachten. Ze houden me goed in de gaten tijdens de zwangerschap. Maar tijdens een verhuizing zit je daar natuurlijk niet op te wachten.Even in de avond samen een rust moment. Aan de thee met heerlijk mini donuts. Dit mag wel als je heel hard (vooral mijn partner) aan het werk bent. Dus we genoten echt even van dit moment. Lekker een avond gewoon tv kijken. Het klussen in het huis is zo goed als af. Het is eigenlijk steeds spullen die kant op brengen. En alleen de bijkeuken moest nog platen aan de muur. Maar dat werd gedaan door de broer van mijn partner en zijn vader. Een gedeelte is daar nu vanaf, de rest komt later. Is nu niet zo van belang. Zo lang de wasmachine,droger, koelkast, vriezer en voorraadkast er maar kunnen staan.Ik ging weer even een avondje mee om wat te brengen en doen in het huis. En wat trof ik aan voor het raam, ja al onze teiger vriendjes op een tuinstoel. Geweldig gewoon.Donderdag was het voor mij weer zo ver om echt mee te gaan om iets te gaan doen in het huis. Voordat de meubels komen moeten de kamers schoon gemaakt worden. Dus ook gelijk een beetje de laatste spulletjes die kant op brengen.Ik ben dus de woonkamer gaan schoonmaken, dat kan helaas nu wel weer. Maar ik heb me best gedaan voordat de meubels kwamen.Zaterdag verhuisdag. We waren erachter gekomen, tenminste dat dachten we dat er geen kabel lag voor KPN aansluiting. Vrijdag kwam de monteur al, en die vond de kabel wel. Helaas is die door een vorige bewoner afgeknipt, en kon hij hier helemaal niets mee. Er werd een afspraak gemaakt om dit in orde te maken. Op de verhuisdag zou dit gaan gebeuren. Dus mijn partner heeft me vroeg gedropt in het huis. Ik zou toch maar in de weg lopen als ze met de meubels zouden gaan slepen. Zo kon ik de mannen opvangen. En ja na dat ze opnieuw in kabel van buiten naar binnen hebben getrokken hebben we verbinding in huis.Eindelijk echt verhuisd, langzamerhand wordt het steeds meer thuis. Maar onrustig blijf ik omdat er nog zoveel moet gebeuren en op zijn plek moet. Maar de meubels staan er. Behalve de bank dan want die paste niet door de deur. We mogen blij zijn dat het slaapbankje net wel naar binnen kon. Dat we daar de eerste tien weken het mee moeten doen en met de tuinstoelen. Niet ideaal zeker niet als je zoveel pijn hebt in je zwangerschap. Het slaapbankje zou eigenlijk een plek op zolder krijgen, maar als onze nieuwe bank komt wordt hij toch gesloopt. Naar boven komt hij nooit. Omdat de tv nog helemaal aangesloten moet worden, *denk* aan kabels leggen hebben we nu deze oplossing om even tv te kunnen kijken. Via de laptop.

Bedelarmband

Sinds een tijdje heb ik een hele mooie bedelarmband, die ik kreeg van mijn lieve mannetje. Zo blij ben ik er nog altijd mee, ondanks ik hem op dit moment even niet draag. Maar dat is vaak ook gemakzucht om hem niet steeds met slapen af te moeten doen en s,morgens weer om te doen. Nu heb ik weer een hele geweldige reden om hem vaker te gaan dragen. Want er is een hele speciale mooie hanger bij gekomen aan mijn armband. 

Foto van Daan

Daan is en blijft deel van mijn leven en is dus heel erg belangrijk voor mij. Ik wil graag mooie bedels aan mijn armband die mij herinneren aan Daan. Maar niet alleen aan hem, maar ook straks aan zijn broertje/zusje. Ik kreeg de kans om echt iets heel moois te bestellen. Hadden jullie dat al eens gezien dat je gewoon een foto van een geliefde kan laten graveren op een hanger. Ik wel, maar er nooit zo in verdiept. Tot ik nu dus die kans kreeg om dit te mogen gaan laten maken. De keuze was groot, voornamelijk hangers voor kettingen. Waar je dan uiteraard ook de ketting bij kan bestellen. Alleen ik heb al zoveel soorten kettingen dat ik dit zeker niet wilde. Ik hoopte maar dat ze dus ook iets hadden voor mijn armband en ja ik heb gevonden wat ik graag wilde. Gewoon een simpele ronde zilveren hanger met de meest schattige foto van Daan erop. De foto erop staat zo onwijs mooi. Ik was zo onzeker toen ik hem bestelde, want een nadeel is dat je een foto kan uploaden (ze geven wel aan welke maat voor de foto) Maar een voorbeeld kan je niet zien. Ze maken zelf een mooie uitsnede van de foto. Het is de bedoeling dat je een portretfoto kiest, want het gaat natuurlijk om het gezicht die je in beeld wilt hebben. Nou hij is echt geweldig geslaagd, ben er echt enorm blij mee.

Webshop

Ik weet zeker dat er met de tijd nog zo,n hanger aan me armband gaat komen. Maar dan met een foto van zijn broertje/zusje. Deze webshop gaan we dus absoluut niet vergeten, want twee dezelfde mooie hangers met foto erop is geweldig om aan mijn armband straks te hebben. Met trots ga ik mijn armband weer om doen. “Names 4 ever” heeft een hele mooie sieraden lijn moet ik echt wel zeggen, ze hebben dus niet alleen hangers waar je een foto op kan laten graveren. Maar echt nog veel meer. Toch vind ik dit het meest mooie een foto hanger. Dit is natuurlijk helemaal uniek voor jezelf. Met een hele dierbare foto erop. Zo wil ik mijn kleine jongen herinneren.

Wat een week zeg, een week van de sleutels krijgen van ons nieuwe huis. Klussen, schoonmaken, wandelen en eerlijk gezegd erdoor heen zitten voor mij. Het valt niet mee niet genoeg rust krijgen terwijl je in de laatste trimester van de zwangerschap zit. Ik ben ook echt wel flink over mijn grens gegaan. Dus het wordt nu tijd om iets meer rust te gaan nemen.

Maandag was het dan eindelijk zover, we hebben de sleutel gekregen van ons nieuwe woning. Dus we konden dan ook gelijk deze dag aan de slag ermee. Voor ik het wist lag het hele behang eraf door mij. Dit wordt de nieuwe babykamer. Echt had tien minuten werk van het behang eraf halen. Verder hoefde we nergens behang eraf gehaald te worden.Als je gaat klussen dan komen de bouwwinkels uiteindelijk je neus uit. We hebben dus al vaak deze winkel gezien. Deze keer was het eerst nodig om wit verf te halen, zodat de meeste muren fijn wit gemaakt konden worden. En ja natuurlijk ook het plafond overal. De keuken is zo goed als schoon, dus de dingen die al in het huis stonden kon ik plaatsen in de keuken. Wat ben ik blij met deze mooie keuken zeg.Omdat ik het niet de hele tijd trek in dat huis met die rommel, geen rust en noem maar op. Ga ik gewoon ook af en toe op pad. Zoveel kan ik toch niet in het huis betekenen. Ik ben dus al eventjes een beetje de buurt aan het verkennen geweest. En ik ben nu al blij met wat ik zie in Winsum.De openhaard wordt geverfd dus een mooi klusje voor mij om hem licht op te schuren voordat mijn partner het gaat verven. Schoonmaken, schoonmaken, schoonmaken. Na het verven van mijn partner kon ik de verf spetters van de plinten verwijderen. Leuk klusje NOT. Op de grond zitten is niet mijn ding momenteel met de zwangerschap. Maar ben ook blij dat ik af en toe wat kan beteken in ons huis.Ja ik zei het al schoonmaken. Onze slaapkamer is nu helemaal gereed voor de meubels erin te plaatsen.

Na een week ben ik het echt spuugzat, ik zit er echt helemaal doorheen. En ben het huis uit gevlucht in de middag. Het is me te druk met mijn schoon familie, de rommel en de herrie om mij heen. Het was prachtig weer en na een stukje wandelen ben ik even op een bankje gaan zitten genieten van het zonnetje. En ook even een stukje voor mijn blog schrijven. Kijk dan wat een rustgevend uitzicht.

Het gaat nu wel snel de zwangerschap merk ik. Alweer 29 weken zwanger, dus nog 11 weken te gaan. Dat houd in dat er nu rond deze periode een datum wordt gepland voor de keizersnede. Ook kregen we een geboorteplan mee om alle wensen en dingen die we juist niet willen kunnen opschrijven. Maar ik had verwacht dit in het gesprek te bespreken met de verpleegkundige. Dit was mij verteld, maar dat was dus helemaal niet zo. Dan moet ik dat maandag maar even doen bij mijn gynaecoloog. Want ik heb zeker duidelijke wensen hierin. Er moeten zeker dingen anders dan de eerste keer. Wel natuurlijk als dat mogelijk is.

Uitgebreide echo

Omdat er tijdens de 20 weken echo natuurlijk gezien is dat dit kindje klompvoetjes heeft, kom je automatische in de medische molen. Dat houd in ook een extra echo rond de 30 weken. En die hebben we van de week dus ook gehad. Wat een heerlijk mens die deze afnam, ik had haar hiervoor al een keertje gezien op mijn twee wekelijkse controle. Ze ging weer alles af zoals de 20 weken echo. Alles weer opmeten, en vooral de beentjes waren van belang om te zien of deze goed groeide en dus ook niet schreef zouden groeien. Maar alles was prima in orde met onze kleine. Ook het hartje werd helemaal goedgekeurd, waar we natuurlijk enorm blij mee zijn. Dit is toch best wel een spannend puntje hoor. Ze vroeg me of ik genoeg leven voelde, waar ik op antwoorden JA het is wel erg druk in mijn buik. Ze begon te lachen en zei “dit horen wij nou heel graag” Even later voelde ze wat ik bedoelde met druk, ze voelde de kleine flink door me buik heen. En zei “ik snap nu wat je bedoeld dat het af en toe wel erg druk is in je buik” 

Er moest ook weer even op het DOK mijn urine gecontroleerd te worden en mijn bloeddruk. Ze blijven dit controleren vanwege zwangerschapsvergiftiging omdat ik nog altijd klaag over extreme hoofdpijn. Toen mijn bloeddruk in orde was mocht ik gaan, de uitslag van de urine werd later doorgebeld. Natuurlijk gewoon weer niets aan de hand, wat ik wel had verwacht.

Hierna hadden we ook nog een “nutteloos” gesprek bij de verpleegkundige. Ik dacht echt dat we de keizersnede gingen doorspreken, maar dit was dus niet de bedoeling van het gesprek. Ik vond het dan ook echt tijd verspilling.

Dik dikker dikst 

Wat een enorm verschil met mijn zwangerschap van Daan. Want aan het eind van mijn zwangerschap was ik nog niet eens zo dik als dat ik nu ben. Ja echt dik mag ik natuurlijk zeggen. Een mooie zwangere buik is het. Alleen begint het wel erg in de weg te zitten, zeker met schoenen aandoen. En ik hoop dat ik de laatste 11 weken nog kan uit zingen met de kleding die ik heb. Want alles begint nu wel erg krap te zitten. Het liefst geef ik geen geld uit voor nieuwe kleding. Maar als het moet dan kan het echt niet anders. Ik ben best trots op me buik, Ja met kleding aan dan…

Hormonen

Wat een ellende, ik had er nog niet heel erg veel van gemerkt. Maar vandaag was ik geloof niet echt te genieten. Het is zeker een combinatie van een week lang klussen/schoonmaken in onze nieuwe huis. Ik ben het gewoon echt spuug en spuug zat. En juist net vandaag was ik niet alleen met mijn partner in het huis. Ik kon echt niet veel hebben, voelde me zo prikkelbaar. Alles frustreerde mij en daarom ben ik s,middags het huis maar uit gevlucht. Ben maar lekker een wandeling alleen gaan maken, dat deed me dan wel weer goed. Het was prachtig weer zodat ik zelfs even buiten van de omgeving genoten heb. Uiteindelijk ben ik bij de kapper beland om lekker weer een kort koppie ervan te laten maken. Dus ja ik heb momenteel echt even last van mijn hormonen, eigenlijk wil je dit soort dingen niet toegeven. En schaam me eigenlijk voor mijn gedrag hierdoor. Maar kon gewoon echt niets hebben. Hopelijk is het morgen weer wat minder. Kan gelukkig wel even mijn rust pakken, want kan lekker thuis blijven.

Maandag was het dan eindelijk zo ver, we gingen s,morgens op pad naar ons nieuwe huis. Eerst nog even een inspectie samen met de makelaar. Nou alles was prima voor ons. Dus daarna door om te tekenen en de sleutels in ontvangst te nemen. Wat een raar moment samen met de vorige bewoners daar te zijn. De sleutels werden al over tafel naar ons geschoven. Maar werden toch weer naar het midden gelegd. Want ja we hadden er nog niet voor getekend. Dus mochten ze ook nog niet overhandigd worden. 

Nadat we de sleutels in ontvangst namen zijn we eerst terug naar huis (oude huis) gegaan, om nog even wat te eten. Daarna zijn we naar Winsum gereden met een hoop klus spullen. En konden we aan de slag in ons nieuwe huis. We zijn nu bijna een week verder en ik ben helemaal gesloopt. Ik kan en mag niet heel veel, Maar wil me ook niet nutteloos voelen. Ja natuurlijk voel ik dat ik flink over me grens ga, ondanks ik ook veel gewoon niets doe. Helaas krijg ik heel snel last van bekkenpijn en ja nu na bijna een week ben ik gewoon echt wel heel erg moe.

Het grootste gedeelte is alleen maar verven en dat doet mijn partner helemaal alleen. Ik ben er voor het schoonmaken, wat dingen al in ruimen en voor de catering. Beneden is alles klaar met verf en dus ben ik druk bezig geweest met alle plinten schoonmaken. Want die zaten helemaal onder de verf spetters.Iedere rit dat we naar Winsum rijden gaan er gelijk een hoop dozen mee, zodat het niet allemaal mee hoeft op de verhuisdag. Dat is straks voor de meubels. Ik kan niet wachten tot na 11 maart, want dan wonen we er officieel en kan ik me echt gaan richten op de inrichting. Daar heb ik echt zoveel zin in, van ons huis een thuis maken.

Ook ben ik ondertussen de buurt een klein beetje gaan verkennen. Al een paar keer boodschappen gedaan, Want ja van klussen krijg je trek. Ook alvast een rondje Winsum gelopen. Zo heb ik het station gevonden en het winkelcentrum. Wat ziet het er allemaal gezellig uit. Ook is het wel wennen dat je in een dorp bent, dat je dus veel vaker gedag wordt gezegd door mensen die je tegenkomt. Dat is al lang geleden voor me, want ik kom uit een dorp voor ik naar Groningen ging verhuizen.

Dit is de laatste week voor we gaan klussen in onze nieuwe woning. Wat spannend we krijgen nu gewoon echt de sleutel van ons paleisje. Ik heb er zo zin in om over te zijn. Het verhuizen zelf zie ik wel erg tegenop. Maar dat komt allemaal wel goed. Nu heb ik nog even een overzicht van de afgelopen week.

Maandag was ik dus weer op controle in het ziekenhuis voor mijn zwangerschap, waarom ik op het DOK belandde schreef ik al in me zwangerschap dagboek. Vervelend als je denkt snel klaar te zijn in het ziekenhuis. En dat je dan gewoon een uur zit te wachten op uitslagen van urine en bloed. Zeker als er helemaal niets aan de hand is ermee.Ja we zijn druk bezig het huis aan het opruimen voor de verhuizing. En een eis van de woningbouw is de keukenkastjes schoon achter laten. Dus daar ben ik maar aan begonnen. De bovenkant van de kastjes heb ik aan me vent over gelaten. Durf soms niet op een trap te staan. Ligt eraan hoe mijn lichaam aanvoelt. En aangezien het de laatste tijd niet super gaat ermee, liet ik dit maar even achterwegen. Maar de kastjes zijn dus nu wel schoon.

Woensdag mocht ik niet van mijn partner op de fiets naar de kinderboerderij. Gelukkig maar, het waaide heel hard. Hij bracht me, ik ging toch alleen maar afscheid nemen. Dus heb gewoon nog even gezellig gekletst daar. Cake uitgedeeld. En daarna werd ik weer opgehaald door mijn partner. Zo fijn, want daardoor had ik nog genoeg energie om nog wat in huis te doen.

Donderdag heb ik me heerlijk rustig gehouden, wel nog even naar de winkel geweest om broodjes en drinken te halen voor de volgende dag. Maar ik moest me echt wel rustig houden deze dag. Dus lekker veel op bed Netflix gekeken. Dat is soms echt geen straf als je het mij vraagt.Vrijdag was de dag waar ik al een jaar naar uitkeek. Ja want na de laatste keer huishoudbeurs kocht ik meteen nieuwe kaartjes. Omdat ze zo lekker goedkoop waren. Alleen had er natuurlijk geen rekening mee gehouden dat ik bijna 28 weken zwanger zou zijn. En paar dagen daarna in ons nieuwe huis zou gaan klussen. Maar ik en mijn vriendin hebben weer een hele leuke dag gehad op de negenmaandenbeurs en de huishoudbeurs. Hier komt zeker nog een verslag over. Maar wat we dus nooit doen en nu wel is in de avond wat eten op de beurs. Dit is ook gelijk de eerste en laatste keer. Ik kon gewoon echt niet meer en zag het niet zitten om nog langs Schiphol te gaan om daar iets te eten, wat we normaal doen. En ook me treinkaartje stond dat niet toe. Maar het ziet er heerlijk uit het eten zo op dat bord. Alleen het was het geld zeker niet waard. Het was niet eens echt warm, en je betaalde echt de hoofdprijs. Voor dit met een flesje drinken betaalde ik zo,n 15 euro. Dit was gewoon echt zo zonde van het geld. Maar goed we hadden wel iets te eten voor we naar huis gingen.Met mijn zwangere buikje in de trein s,avonds naar huis van de beurs. Wat was ik bekaf zeg, was dan ook heel blij dat ik uiteindelijk op het station lekker werd opgehaald door mijn lieve mannetje. En thuis vrij snel al me bedje in dook.

Zaterdag is het vaak de dag van de week boodschappen, maar zag het eigenlijk niet zitten. Ik kon amper lopen, maar we hebben het gered. Deze dag heb ik dan ook niets meer gedaan. Lekker op bed met Netflix aan.
Ja het wordt steeds gekker hier met al die dozen, maar ben dus weer even bezig geweest wat dingetjes inpakken. Alleen valt niet mee wat nu nog in dozen moet. Want er zijn ook dingen die pas echt op het laatste moment als we over gaan mee kunnen.