Soms hou ik van pittig eten, niet te pittig en niet elke dag want daar kan ik ook niet tegen. Maar zo nu en dan iets pittig vind ik lekker. Dit doe ik dan alleen voor mijzelf, want mijn partner kan hier helemaal niet tegen. Soms is dat wel jammer, maar ik hou daar zeker rekening mee. Want hij kan er gewoon flink ziek van worden. Nou en dat willen we natuurlijk niet. Maar ik eet dus ook weleens zonder hem. En heb nu een heerlijk broodje gemaakt en dat wilde ik met jullie delen. Eigenlijk gewoon heel erg simpel, maar zo lekker.

Wat heb je nodig:
(ik maakte gelijk 2 broodjes, maar vind je dat te veel kan je er ook 1 maken natuurlijk)

• 2 ciabatta broodjes om af te bakken
• 2 kipfilet
• Conimex bamboe rode curry
• Taugé
• Komkommer
• Zoetzure chillisaus

De kipfilet snij je in stukjes en die bak je bruin, ondertussen bak je de broodjes in de oven zoal op het pakje staat. Als de kipfilet gaar en bruin is doe je naar eigen smaak de rode curry kruidenpasta erin. Ik gebruikte de helft ervan, en goot een beetje water bij de kruidenpasta en de kipfilet. Als de saus de gewenst dikte heeft doe je er wat taugé doorheen, alleen opwarmen zodat het knapperig blijft. Dan leg je dit op de broodjes, daarover nog een beetje rauwe taugé. Wat komkommer voor frisheid en een beetje chilisaus.

Dan zou ik zeggen smullen maar!!!

Vandaag is het Allerzielen.

Allerzielen (het feest van alle zielen) is de dag waarop in de rooms-katholieke kerk alle gelovige zielen van gestorvenen worden herdacht. Het feest wordt sinds de twaalfde eeuw op 2 november gevierd op de dag na Allerheiligen. Allerzielen wordt overal in de wereld gevierd maar het meest in de traditioneel katholieke landen zoals Italië, Spanje, Portugal en geheel Latijns-Amerika. Tegenwoordig word het niet meer alleen gevierd door de gelovige onder ons.

De hele week staat in het teken van de overleden te herdenken. Yarden maakt hier mooi gebruik van, op vele plekken maken ze er een mooie gedenk bijeenkomst van. Ook dit jaar gingen wij weer naar het crematorium om te genieten van alle mooie lichtjes en even extra stil te staan bij Daan en alle andere onder ons die gemist worden.

De paraplu’s vind ik zo leuk te zien, alleen het was hier no niet donker genoeg om de mooie lichten te zien ervan Lekker warm vuurtjeOp het kinderhofje staan ze er elk jaar van het UMCG ziekenhuis er. Vorig jaar lieten we een ballon naar Daan gaan.
Zo mooi de ballonnen te zien hangen voor de kindjes die gemist worden.

Wauw ik wil ook zo,n molen hihiJa en Daan kreeg toch zijn ballon dit keer lieten we hem niet op maar hingen we hem bij hem neer.

Energie

Vandaag (17-10-2016) heb ik positieve energie. Ondanks ik moe ben heb ik gewoon zin om bezig te zijn met het huishouden. Echt al maanden komt er niets uit mijn handen naast dat ik bij Mirre loop. En nu voelt het goed om lekker bezig te zijn thuis. Muziekje aan, keihard mee zingen en dansen en gewoon lekker schoonmaken. Het voelt alsof er iets is veranderd in mij, hopelijk niet voor korte duur maar iets wat ik gewoon vaker terug kan halen. Dat dit het begin is van gelukkig in het leven staan. Hoe mooi zou het zijn, dat alles wat ik bij Mirre leer gewoon echt niet voor niets is geweest. Dat voelde ik al vanaf het begin dat het allemaal waard is. Maar als je dan ineens beseft dat ik echt stappen ben gaan zetten erdoor. Wauw dat is eigenlijk ongelooflijk.

Ik voel en zie veel tijdens sessies, ik wist wel dat er meer was dan alleen hier aarde. Maar dat ik het ook kon voelen en zien dat is echt heel erg nieuw voor mij. Ik voel heel sterk dat ik hier op aarde niet hoor te zijn, dat ik hier niet gelukkig mag zijn. Dit heb ik als klein wezentje in mama,s buik besloten, nooit gelukkig te zijn op aarde. Tijdens sessies kan ik reizen naar thuis, de plek die ook wel hemel genoemd wordt waar je heen gaat als je dood bent. Maar eigenlijk is dit de plek waar we allemaal als zieltje vandaan komen, dus ga je dood ga je eigenlijk gewoon naar huis. Dit voelde ik heel sterk dat ik gewoon graag naar huis wilde, daar is geen pijn en verdriet. Op aarde heb ik dat wel, waar ik niet mee wil leven. Jaren heb ik het gevoel weg gedrukt om te kunnen overleven. Maar toen kwam Daan die mij het licht wilde laten zien, daarom kwam hij zo kort. Zodat mama aan zichzelf kon gaan werken. Het licht heb ik letterlijk gezien, het fijne warme liefdevolle licht van thuis. Ik wil het meenemen van daar naar hier op aarde, zodat ik hier ook gelukkig kan zijn. Zo lang heb ik in overleven gestaan, dat het nu moeilijk is om dat te veranderen. Mijn lichaam en geest accepteren de liefde voor mijzelf en het leven niet. Maar stapje voor stapje haal ik het licht toch naar mij toe. In het begin voelt het goed, maar dan wil ik toch eigenlijk terug naar het oude vertrouwde gevoel. Dat is veilig, want dat ken ik zo goed. Maar dat is juist het gevoel dat ik hier niet wil zijn, dat ik mijzelf alleen maar heel veel pijn wil doen. Ik ben letterlijk in gevecht met mijn gevoel. Maar ik weet zeker dat het goede gevoel het gaat winnen. Want ik wil niet meer al die pijn en verdriet voelen. Ik wil hier gelukkig zijn. Gelukkig zijn met mijzelf. Ik wil geen gedachten meer over mezelf pijn doen, of hoe kan ik het beste ervoor zorgen dat ik thuis kan komen. Nee dat verdien ik niet, ik verdien hier gelukkig op aarde te zijn. Ik heb de taak gekregen warmte en liefde in de wereld te brengen. Maar voor ik dat kan, wordt het tijd dat ik het zelf ga accepteren.

Het licht in mijzelf

Waar dit fijne gevoel nu vandaan komt, nou ik beleefde iets heel moois. Dit was de eerste keer helemaal uit mijzelf en alleen thuis. Ik kreeg een tekst in mijn hoofd en schreef hem op.

Hij is er in die vlinder die voorbij fladdert, hij is er in de buizerd die laag over het veld zweeft en even landt, hij is er in de lucht waar ik zelf te vaak te vinden ben, hij is er in de hunebedden die de energie door me heen laat stromen, hij is er in de bomen die me weer doen aarden. Hij is er altijd… oneindige liefde.

Nadat ik mijn telefoon weg legde voelde ik Daan helemaal op mij heen, ik zag hem in de vorm van een draakje om me heen vliegen. Ik moest er van glimlachen. Maar ik zag dat hij een bol met fel wit licht bij zich had. Deze bol liet hij vallen en ik ving hem op. Het warme felle licht kwam als een energie bol in mijn lichaam. Ik voelde de warmte en liefde van Daan, maar vooral voelde ik heel veel liefde voor mijzelf. Normaal reageert mijn lichaam hier heftig op omdat het moeilijk te accepteren is. Dan wordt ik zenuwachtig, stop ik met ademen en voel ik enorme hartkloppingen. Dit keer lukte het me meer om het te accepteren, het enige wat ik voelde was wat zenuwen en dat mijn hartkloppingen iets meer werden. Verder genoot ik van dit gevoel. Zou ik weer een stapje dichterbij liefde voor mezelf zijn!!!

Niet alleen hard werken maar ook ontspanning

Ik kan me zo voorstellen dat je misschien denkt dat er alleen maar heel serieus en hard wordt gewerkt daar aan mijn herstel. Maar buiten de sessies om worden er fijne en mooie gesprekken gevoerd, heerlijke wandelingen gemaakt, gedanst en ook heel veel gelachen. Ik ben daar dan ook niet alleen, elke week zie ik twee andere die er in de opvang zijn. De ene is mijn aanspreekpunt voor alles als ik het nodig heb. Maar we doen echt ook leuke dingen samen. Dit ga ik dan ook enorm missen als de wekelijkse begeleiding stopt. Dus nu nog even goed genieten en ook heel hard aan mezelf werken. Want daar doe ik het allemaal voor.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=rzqOTutzbKA?feature=oembed&w=500&h=281]

Week 1Een week van vallen en opstaan. Ik kwam al sjachie aan op Mirre door wat ik had gevoel tijdens het eerste blok Stralend de wereld in. Hoe dichterbij ik kwam bij Mirre hoe angstiger ik werd. Ik wilde niet de liefde voelen die daar is. De plek is al liefdevolle energie, niet te vergeten de mensen die er zijn. Ik wilde daar niet zijn. Ik verdween dan ook gelijk met mijn spullen mijn kamer in. Om pas een uur later eruit te komen. Ik voelde heel sterk dat ik mijn map wilde hebben die ik had laten liggen na Stralend. Die hadden we gekregen voor dit traject. Dus ik naar het kantoor en vroeg hem aan José. Maar José is ze niet als ze niet ziet dat er iets is. Waardoor we daar een tijdje hebben staan praten. Terug met mijn map naar mijn kamer. Ik wilde ineens het vragen formulier invullen en merkte dat ik er rustig van werd. Nu was het tijd om me niet meer zo te verstoppen en mijn praat maatje op te zoeken.

Ik merkte dat ik deze week niet zo veel wilde voelen, dus na de sessie ben ik me voor het eerst in de grote zaal gaan terug trekken. Ik nam me tablet mee en zat daar heerlijk in een stoel serie te kijken. De avond daar voor, voor het slapen gaan deed ik dat ook al op mijn eigen kamer. Vrijdag ging ik samen met mijn partner heerlijk uiteten bij Taste and Flavor wereldrestaurant. Het was erg gezellig en we hebben heerlijk gegeten.

Week 2

Tussen de middag warm eten, ik blijf het vervelend vinden. Maar niets aan te doen met een partner die wisselende diensten draait. Ook vind ik het maar koud worden en pakte mijn warme sloffen erbij terwijl ik lui s,avonds op de bank tv aan het kijken was. Natuurlijk was het ook weer tijd om op dinsdag naar Mirre te gaan. En woensdag na de lange sessie merkte ik dat ik heel erg behoefde had aan zoetigheid. Voor de sessie had ik niet veel gegeten, dus at ik nog maar twee boterhammen met hazelnootpasta en melk hagelslag.

Ik kreeg huiswerk mee van Mirre om nu ook zelf zonder hulp liefde toe te laten voor mijzelf. Ik maakte briefjes met fijne teksten naar mezelf toe en plakte ze op de spiegel in de slaapkamer. Ook kreeg mijn baby foto daar een plekje. Dit voelde al als positief, dit elke dag zien. En regelmatig even voor de spiegel staan en iets liefs en fijns tegen mezelf zeggen. Het weekend had ik zo,n zin in warmte dat we besloten een soepje te eten met stokbrood met kaas uit de oven. Dat was absoluut genieten.

Week 3
Extreme hoofdpijn heb ik deze week, wat gepaard ging met duizeligheid. Maar toen de duizeligheid over ging bleef de hoofdpijn. Ik ben wel gewend aan hoofdpijn elke dag. Maar dit keer was het wel weer heel extreem. En dat is echt gewoon geen pretje. We genoten van zelfgemaakte cake met slagroom, gewoon omdat het kan. Zolang het maar niet te vaak gebeurd. Op Mirre begin ik me eigenlijk steeds meer thuis te voelen. Ik wordt er zekerder, voor het eerst zelf daar eitjes staan bakken. Klinkt stom, maar daar was ik eigenlijk te onzeker voor. Terwijl dat gewoon mag. Maar ook maak ik nu makkelijker s,avonds gebruik van de grote zaal. En ging daar lekker chillen met een serie.

Zaterdag ging mijn partner overwerken en maakte ik heerlijk broodjes hete kip. Daar moet ik niet mee aankomen als hij mee eet. Dus daar kon ik heerlijk van genieten nu. En voor zondag had ik beloofd vers gemaakte erwtensoep te maken. Dus ja dat doen we dan.

Week 4
Lang geleden dat we even naar de bakker gingen om een lekker stokbroodje gezond te halen. We vonden dat we dit wel even verdiend hadden. Dus hebben hier dan ook heerlijk van genoten. Ook deze week heb ik nog altijd last van mijn hoofd maar gelukkig kan ik ook nog genieten, bijvoorbeeld van ons mooie uitzicht vanuit huis. Mistig maar ook zonnige de ochtend wanneer ik de foto nam. En zo was het dinsdag alweer tijd om op weg te gaan naar Mirre, nog heel even en deze ritjes zullen niet meer wekelijks gemaakt worden. Dan krijg ik wat meer rust weer, wat wel lekker is. Maar wat ga ik het daar enorm missen ook. Het Mirre team (dan bedoel ik mij en de twee andere die daar elke week zijn) hadden zien om naar de bioscoop te gaan. Wij de twee meiden gingen naar Bridget Jones baby en de man in ons gezelschap koos een andere film. Deze avond heb ik echt enorm gelachen, had gewoon buikpijn ervan. Echt een heerlijke avond was dit.

Omdat we al een tijdje op zoek zijn naar een huis, zijn we nu iets verder aan het kijken dan de wijk waar we nu wonen. We gingen op pad en Ten Boer verkennen, aangezien we daar een leuk huisje online zagen. Het dorp ziet er leuk uit dus hebben ook op het huisje gereageerd. Helaas kregen we de volgende dag al te horen dat het onder voorbehoud verkocht is. Maar we verbreden nu dus wel onze grenzen met zoeken naar een huisje. 

Zaterdag zijn we naar het crematorium geweest omdat het “heimwee met een glimlach” was. Een mooi feestje om de overleden te herdenken.

Beginnen met IUI 4

En dan zijn we weer begonnen aan een nieuw IUI traject. Alweer de vierde poging. Zal het dit keer ons wel gegund zijn, ik hoop het zo. En heb zo zin om eindelijk eens goed nieuws te vertellen aan jullie allemaal. Eigenlijk zie ik er heel erg tegenop weer te beginnen, maar aan de andere kant kriebelt het zo erg. Want ja het gaat om een goed doel, een heel goed doel. Dat kleine wondertje vast te mogen houden. Voor de tweede keer mama te mogen worden. Dus toch met volle moed zijn we het traject weer in gestapt. Al eerder kreeg ik de kans om te mogen beginnen, maar dit sloeg ik af hoe moeilijk ik dit ook vond. Ik had echt even rust nodig van al dat ziekenhuis gedoe. Dit was de juiste beslissing, maar toen ik weer begon te menstrueren besloten ik en mijn partner weer te beginnen. We wilde niet nog langer wachten.

Snelle ronde

Deze had ik niet zien aankomen zo snel. De eerste echo zat erop en ik mocht twee dagen later beginnen met de hormoon spuiten. Een week later terug komen voor een tweede echo, toen was het eiblaasje al 14mm dus al aardig groot. Ze wilde heel graag dat ik op zondag 15 mei terug kwam. De verjaardag van Daan, wat was ik in paniek toen ik dat hoorde. Ik wilde me op die dag niet bezig houden met een ziekenhuis bezoekje. Toch werd ik wat rustiger en dacht ineens, ja zo had Daan het gewild. En ik stemde in, had ook niet heel veel keuze want te laat wilde ik ook niet zijn voor een echo. Normaal moest ik nog een halve week wachten voor inseminatie, maar nu zeiden ze al dat waarschijnlijk die maandag al inseminatie zou zijn. Dus ik ging zondag ochtend heel vroeg op pad met de fiets. Moest om 08.15 in het ziekenhuis zijn. Met mijn duffe kop fietste ik erheen toen er ineens uit het niets een hert vlak voor mijn fiets de weg over sprong. Met heel mijn hart voelde ik dat dit een teken van Daan was. Het was goed waar we mee bezig waren. Zou dit dan ook geluk gaan brengen. Ik kreeg mijn echo en ja hoor voor de volgende dag werd de inseminatie ingepland. Een dag na de verjaardag van Daan dus. Wauw is dit toeval, nee daar geloof ik nog steeds niet in. Het moest zo zijn geweest. De inseminatie is goed gegaan, genoeg zwemmertjes hebben ze kunnen in brengen. Dan is het wachten.

Wachtweken

Dit blijft toch altijd heel frustrerend het wachten. Vaak voel ik allemaal zwangerschap kwaaltjes opkomen. Zo ook deze keer. Ik ben er goed ziek van, misselijk en zelfs overgeven. Sommige geuren kan ik heel slecht tegen. Ik kan me herinneren dat er iemand op Mirre biefstuk aan het bakken was, en ik daar gewoon zo misselijk van werd. Ik ren naar de wc, en alles komt eruit zetten. De twee weken zijn bijna om, wat hoop ik dat ik geen bloed vind als ik naar de wc ga. Maar helaas toch is er bloed, dus weer een nieuwe poging gaat van start.

In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Stralend de wereld in

Wat ben ik super blij dat ik dit traject mag volgen bij Mirre. Had niet verwacht dat ik deze kans zou kunnen pakken. Maar het is gelukt om het te gaan doen. Nu kan ik hier op terug vallen als het interne gedeelte over drie weken stopt. Dan ben ik er toch nog elke maand voor twee dagen. Het eerste blok hebben we inmiddels gehad en het tweede blok staat al voor de deur. Het is een mooie groep die eraan mee doet. En zo mooi te zien en voelen dat zo,n groep binnen twee dagen al zo hecht kan zijn. Je deelt namelijk wel hele persoonlijke dingen met elkaar. Hier ben ik echt dankbaar voor.

Cadeau voor Mirre

Al een tijdje had ik in me hoofd dat ik iets wilde geven aan Mirre, om mijn dankbaarheid uit te spreken. Natuurlijk worden ze betaald voor de zorg, maar ik vond dit gewoon een mooi gebaar. Ik bestelde hetzelfde beeld wat ook bij het plekje van Daan staat. En afgelopen dinsdag nam ik het mee naar Mirre. Er werd tijd gevonden om hem te kunnen geven, wat was ik blij dat Kitty (de eigenaresse van Mirre) erbij was. De reacties waren geweldig, helemaal toen ik vertelde wat dit beeld voor mij betekende. Ze konden maar 1 plek bedenken waar dit beeld mooi zou staan en dat was bij het bad. Zo trots ben ik, een stukje Daan blijft nu altijd bij Mirre. (vergeten foto te maken, maar komt nog)

Dansen

Een aantal weken zo nu en dan dansen we heerlijk in de grote zaal op Mirre. Gewoon heerlijk op gevoel. Alleen maar genieten van het bewegen en de muziek. Hier wordt ik vrolijk van. Het voelt zo goed om dit te doen. Eigenlijk zou ik dit ook gewoon thuis eens moeten doen. Alleen de ruimte is dan wel erg beperkt. Misschien nog even genieten ervan op Mirre dan maar.

Waar wordt jij nu vrolijk van?

1. WAAR WOON JE EN BEN JE HIER GEBOREN EN GETOGEN?

Ik woon in Groningen. Hier ben ik niet geboren en getogen. Geboren ben ik in Zoetermeer en opgeroeid in Rozenburg een klein dorpje voorbij Rotterdam. Ben naar Groningen verhuisd voor de liefde van mijn leven.

2. VOEL JIJ JE HIER THUIS? EN WAAROM WOON JE HIER (NIET) GRAAG?

Ik woon graag in Groningen zou echt voor geen goud terug willen waar ik vandaan kom. Er is hier schonere lucht, waar ik vandaan komt staan nogal veel vieze fabrieken. Hier is mijn leven samen met mijn partner daarom woon ik hier dus graag.

3. WIL JE HIER BLIJVEN WONEN?

Ja ik wil niet mer uit Groningen weg, wel uit het huis waar ik woon. Maar dat is een heel ander verhaal. Tijd voor een nieuwe stap in ons leven, een nieuw fijn huisje om nieuwe herinneringen te maken met elkaar. Hier zijn inmiddels al plannen voor, om een huisje te willen kopen. Nu alleen nog een geschikt huisje tegen komen. Ben zelfs al bezig geweest met de baby kamer in te pakken in dozen. Dat hebben we nu toch niet nodig. En het werd wel een keer tijd de spullen van Daan op te ruimen. Nieuwe fase van afscheid nemen, terwijl we natuurlijk nooit echt afscheid nemen van hem.

4. IN WAT VOOR EEN SOORT HUIS WOON JE?

We wonen in een portiekwoning. En daar wil ik dus weg, we willen graag een eengezinswoning. Lekker beneden met een tuintje en niet meer zoveel trappen op te moeten om thuis te komen.

5. WAT VIND JE HET ALLERLEUKST EN HET ALLERSTOMST VAN JOUW WOONPLAATS?

Het allerleukste is dat ik overal makkelijk kan komen. Centrum dichtbij om boodschappen te doen. Met de bus is de binnenstad makkelijk te bereiken.
Het allerstomste is dat ik erg ver van mijn moeder af woon, dat we niet even samen een kopje thee kunnen drinken.

6. ALS JE MOCHT KIEZEN, IN WAT VOOR HUIS EN IN WELKE PLAATS ZOU JE DAN WONEN?

Nou dat blijft dan toch Groningen want daar wil ik niet meer weg. En ja ik gaf al aan dat ik heel graag in een beneden woning eengezinswoning zou willen wonen. Met een lekker tuintje. En het liefst drie slaapkamers. Verder heb ik eigenlijk weinig eisen vind ik.

Weer een week voorbij, een zware week vond ik. Met donkere gevoelens, hopelijk gaan we de komende weken daaraan werken om me weer beter te doen voelen. Maar daar ga ik wel vanuit. Maar eerst kan je lezen wat ik dus deze week heb doorgemaakt.
Ik was vorig weekend naar de film geweest, maar was dus vergeten deze foto in het verslag te plaatsen.Dinsdag was het weer tijd om naar Mirre te gaan, even onderweg een foto maken van deze schaap. Het blijft toch mooi deze omgeving. Alleen de laatste tijd ben ik heel erg moe en is het wandelen met zware tassen niet zo fijn naar locatie. Maar tot nu toe kom ik er steeds weer aan.

Woensdag was ik zo zenuwachtig voor de sessie, ik merk dat ik dat altijd heb als er een heftige goede sessie komt. Dan werkt het alvast ervoor. Maar het was zo erg dat ik eigenlijk gewoon weg wilde en helemaal niet wilde denken aan de sessie. Toch ben ik er vol voor gegaan. Ik voelde me niet helemaal fijn erna, dus wilde na dat ik heb geslapen echt iets leuks gaan doen. We zijn s,avonds de grote zaal in gegaan en hebben heerlijk gedanst. Dit voelde zo heerlijk.

De dag erna voelde ik me eigenlijk heel erg ellendig en kon niemand toelaten om me te laten helpen. Ben toen gaan wandelen, maar wilde en durfde niet meer terug omdat ik echt heel sjachie was. Toch hield ik contact met Mirre omdat er wel iets was in me die geholpen wilde worden. Ze wilde dat ik zo snel mogelijk weer terug kwam. Een hele tijd gezeten met iemand die tegen me aan het praten was. Bij mij kwam er weinig uit. Uiteindelijk gaf ze me iets te eten, zo lief. Daarna was ik zo moe dat ik even op de trampoline muziek gaan luisteren ben. Toen was het toch tijd om echt even met José te gaan praten. Dat voelde wel heel goed, eindelijk kon ik iemand weer toelaten en kon ik mijn gevoel uiten.Toen ik vrijdag thuis was, wilde ik eigenlijk niet alleen thuis zijn. Dat voelde niet fijn, maar Bert moest gewoon werken dus had geen keus. Uiteindelijk werd ik er niet vrolijker van thuis en besloot ik naar de stad te gaan. Ik zocht een boek, werd doorgestuurd van de boek winkel naar Yantra. Dit is een spirituele winkel, ik kende de winkel helemaal niet. Maar ik kreeg er een fijn gevoel bij, een kriebel in mijn buik. Waar het vandaag kwam weet ik niet, maar het was goed. Het boek heb ik niet gekocht maar kocht een ander cadeautje. Ook liep ik ergens tegenaan wat precies was wat ik nodig had.Deze ketting kocht ik, want dit staat voor mijn gevoel. Op Mirre werd mijn gevoel vergeleken met een YIN YANG teken. Licht en donker, momenteel zit veel in het donker na de sessie. Deze ochtend kreeg ik van José een plaatje van een YIN YANG teken en we raakte even in gesprek. Nu kwam ik dus dit teken tegen en degene die ik pakte stond dus levenslust op, die wel heel erg van toepassing is op mij nu. Dit was mijn lichtpuntje van de dag.Ik hou ervan gewoon een heerlijke tv avond samen met Bert, lekker hapje erbij. Gewoon een heerlijke rustige avond.

Dan is de laatste dag van de week er al weer. Eigenlijk hadden we het de dag ervoor over misschien even het bos in te gaan. Maar de nacht was voor ons beide vrij slecht. Ik heb zelfs de halve nacht op de bank doorgebracht omdat ik zo onrustig was. Dus ik hou een bed dagje met de tv aan en mijn laptop bij de hand.

Dieren

Kinderboerderij

Dierentuin

Olifanten mijn favoriete dier

Verzorgen

Dierverzorging school

De koeien voor ons huis

Fotograferen

Aaien

Lieve schattige jonge diertjes

Springende lammetjes

Wat is jouw favoriete dier en waarom?

Ik vind dit meisje zo geweldig goed, hier kan ik zo van genieten.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=ZF3w5Ighz9k?feature=oembed&w=500&h=375]