Een week om er nu maar even aan toe te geven dat mijn lichaam even helemaal op is. Toch natuurlijk de nodige dingen gedaan. Maar zodra ik de kans had om even niks te doen lag ik op bed tv te kijken. Of gewoon even heerlijk slapen overdag. Het is allemaal best veel de sessies met al die emoties die er bij komen kijken. Het is voor een goed doel, daarom ben ik ook blij dat ik deze kans heb aangepakt. Al is het soms weleens dat ik heel graag gewoon weg wil blijven daar en even gewoon niet wil voelen. Maar ik weet ook hoe het is om niet te voelen, dat was de reden waarom ik bij Mirre terecht kwam omdat ik juist weer wilde voelen. Dus ondanks ik het zwaar heb, is dit de juiste keuze geweest.Jeeeeh, maandag kon ik weer even met lieve Annelies knuffelen. En even weer fijn met elkaar gepraat. Dit was al weer een tijd geleden dat ik er was, dus ook vele hoogte punten met haar kunnen delen. Het was dus een hele fijne avond bij haar.Wat is het toch een raar weer steeds, warm en ook vaak regen. De zon, ja dan krijg je een regenboog. Wat is dat toch mooi om te zien.Donderdag was het weer tijd om naar Mirre te gaan, maar ik was redelijk vroeg in Emmen. Ben toen maar even een rondje gaan lopen, zag dat er markt was.Toen naar het station gelopen, want daar zou de regiotaxi mij ophalen. Best lekker luxe hoor met de taxi, maar als de vakantie voorbij is ga ik gewoon weer met de bus. Die nu dus niet rijd. De taxi was ook vrij laat, dit keer was ik niet de enige die ze moest ophalen en wegbrengen. Normaal ben ik er in een kwartier, nu heeft het denk een half uur geduurd voordat ik bij Mirre was. Gelukkig had ik tijd zat om er te komen voor mijn afspraak.Na een erg bevrijdende sessie was ik helemaal ontspannen en besloot heerlijk op de trampoline te gaan bijkomen ervan. Heb er een uurtje kunnen liggen, want toen begon het te regenen. De rest van de tijd binnen doorgebracht tot mijn taxi me kwam halen.Laat thuis dus dat betekend makkelijk eten, even langs de snackbar geweest voor mijzelf. En daarna heerlijk thuis gegeten en me rust genomen.Je ziet de meest prachtige dingen in de natuur als je erop let. En bij Mirre kom ik soms zo tot rust in de natuur dat me dit gewoon opvalt. Kijk dan wat een mooie rups dit is. Dan ben ik ook heel nieuwsgierig wat voor mooie vlinder dit zou worden.Thuis me rust nemen, want dat kan ik wel gebruiken. Lekker op bed serie kijken. Inmiddels heb ik deze serie al weer uitgekeken.

Wat doe jij als je lichaam even zegt stop en nu niet verder meer?

In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Ontspannen voelen

Niet heel vaak voel ik mij volledig ontspannen. Maar vrijdag na een heftige sessie #ietsmetwoedeuitschreeuwen ging ik op de trampoline liggen in de zon. Wat voelde ik me heerlijk. Er was iets van me schouders afgegleden. Ik was nog aan het landen, maar dit voelde zo fijn en rustig. Normaal heb ik moeite om naar huis te gaan als ik bij Mirre ben, maar ik zat in de bus en nog nooit heb ik me zo ontspannen gevoeld tijdens de terug reis na een sessie. Veranderd er dan echt iets met mij!

Eraan toegeven

Soms moet je gewoon toegeven aan je lichaam als het zegt stop en nu niet meer verder. De afgelopen week zei mijn lichaam dat en ik gaf er toch maar aan toe. Even veel rust gehouden op bed. Veel series kijken, maar heb ook veel geslapen overdag. Ik had het gewoon nodig, naast alle dingen die wel doorgaan.

Mijn schatje

Vorige week kwam ik helemaal tam thuis van Mirre, had een heftige sessie gehad. Ja ze zijn bijna allemaal erg heftig. Maar ik zat met zo,n vreselijk gevoel en kon niet naar huis met dat gevoel. Dus ik bleef en uitstellen en zo heb ik nog heel even kunnen praten met José erover. Hierdoor zakte het gevoel weg en wilde ik graag naar huis. Ik was moe van al die emoties, dus thuis zei ik maar weinig. Ik durfde ook niet te praten erover. Toch toen we samen in bed lagen, kwam er iets uit over de sessie. Ik begon te huilen. Waarom op mijn schatje zei kom maar hier, en nam mij in zijn armen. Hij liet me gewoon even huilen en vertellen. Dit was zo,n heerlijk veilig gevoel. Een echt geluk momentje terwijl ik het juist even heel moeilijk had met mijzelf.

Waar werd jij afgelopen week blij van?

Zomer

Lange warme zomeravonden

Strand

Vuurvliegjes

Heldere blauwe hemel met sterren

Met blote voeten door het gras lopen

Koude drankjes

Gekleurde armbandjes

Picknicken

Zwemmen

Waar denk jij aan in de zomer?

Veel genieten van buiten als het zo lekker weer is, nou thuis wat minder want op het balkon is het gewoon niet uit te houden. Maar als het lekker weer is gaat zeker wel de balkon deur open. Blijft genieten het uitzicht.Als je dan even naar buiten gaat, kom je dit soort pluizenbollen tegen. Dacht jij gaat op de foto mee naar huis.Dan weer even gezond doen met een bakje fruit, de meest heerlijk aardbeien en een banaantje.Volle maan, en dus een mooie avond.Deze week was ik even naar de kapper geweest, wilde mijzelf wel even verwennen. En het groeit altijd zo hard dat het gewoon nodig was. Even helemaal iets anders, ben er erg blij mee.De eerste keer dit jaar, omdat het zo lekker weer is even aan de bbq. Dat was met z,n tweetjes heerlijk genieten.Donderdag was het weer tijd om naar Mirre te gaan. De dagen zijn even veranderd omdat ze nu vakantie weken hebben. En het juist heel druk is met gezinnen.Wachten op de regio taxi in Emmen dus maar even wat eten. Later bleek dat ik daar op het stoepje aan het wachten was, en mijn taxi ook al stond te wachten. Ik was vroeger dan ik had verwacht maar zij dus ook. Dus had niet door dat ze er al was.

Bij Mirre kwam ik dus aan in de drukte van gezinnetjes met de meest mooie kindjes. Eerst was het nog genieten op afstand, maar had er ook wel heel veel moeite mee. Ik als onzichtbare mama al die mooie gezinnetjes bij elkaar zien.Vanuit Mirre kreeg ik een opdracht mee, hier was ik de moed aan het verzamelen om mijn eigen baby foto,s te bekijken. Gewoon eens voelen wat er gebeurd. De opdracht kreeg ik om juist het kind in mijzelf naar boven te halen.Ik zag alleen maar schattige foto,s en ik moest best wel een beetje huilen. Deze foto had ik zoiets van wat lijkt Daan enorm op mij. Echt die tong uitstekken heeft hij dus van mij. hihi.
Zaterdag was het tijd om de moed te verzamelen thuis eens te gaan wandelen. Wat ik al twee jaar wil is het allemaal uitschreeuwen, maar tot nu toe het nog niet aangedurfd. Tijdens de sessies bij Mirre wordt die woede heel erg aangewakkerd. En vrijdag was het erg heftig. Ik kon me niet helemaal geven, maar het bleef zo steken in mijn keel om de liefde toe te laten. Dat ik het zo benauwd kreeg en zowat stikte. Toen heb ik alles eruit gehoest, maar wilde het liefst schreeuwen. Nu was ik dus gaan wandelen en heb twee keer de Kardinge heuvel beklommen. De tweede keer dat ik boven stond heb ik het op het schreeuwen gezet. Ik heb een begin gemaakt, want ik voel dat er nog veel meer uit wilt komen. Thuis was ik echt even opgelucht, moe en helemaal leeg. Dus maar even een koud ijsje en een douche om de ellende af te spoelen.

Houden jullie van wandelen?

Ik ben steeds meer series aan het ontdekken via Netflix. Ben echt verslaafd geraakt hieraan. Iedere keer vind ik weer een leuke serie, alleen het nadeel is dat als je het seizoen uit hebt je enorm in spanning aan het afwachten bent hoe het gaat aflopen. Komt er een nieuw seizoen en wanneer dan… Een aantal series nu dus uitgekeken en wil heel graag een vervolg ervan zien.

American Horror Story

• Seizoen 1: Murder House
  

De familie Harmon verhuist van Boston naar Los Angeles nadat moeder Vivien (Connie Britton) een bevalling met een doodgeboren kind achter de rug heeft. Ze probeert haar relatie met haar man (Dylan McDermott) terug op de sporen te krijgen nadat die een relatie heeft gehad met een van zijn leerlingen terwijl haar dochter Violet te kampen heeft met een depressie. In Los Angeles aangekomen trekken ze in een gerestaureerd herenhuis in, onwetend dat het huis bezeten is.

• Seizoen 2: Asylum
  

De blanke jongeman Kit Walker (Evan Peters) is in het geheim getrouwd met de donkere Alma (Britne Oldford), iets dat niet zo gewoon is in 1964. Wanneer Alma verdwijnt, wordt Kit ervan beschuldigd haar en twee andere vrouwen om het leven te hebben gebracht. In afwachting van zijn proces, wordt Kit in een psychiatrische instelling ondergebracht, waar door psychiater Oliver Thredson (Zachary Quinto) zal worden nagegaan of hij al dan niet geestesziek is. Kit houdt zijn onschuld staande en wordt hierin gesteund door medepatiënte Grace Bertrand (Lizzie Brocheré), die eveneens wordt verdacht van gruweldaden.

Al snel blijken er vreemde dingen aan de hand in de door bisschop Timothy Howard (Joseph Fiennes) opgerichte instelling. Zo houdt dokter Arthur Arden (James Cromwell) er duistere activiteiten op na en ontstaat er een letterlijk duivelse strijd tussen zusters Jude (Jessica Lange) en Mary Eunice (Lily Rabe). Wanneer journaliste Lana Winters (Sarah Paulson) achter de mistoestanden komt, wordt ze ten onrechte van haar vrijheid beroofd. Ze is vastberaden te ontsnappen en alles aan het licht te brengen, maar dit blijkt gemakkelijker gezegd dan gedaan.

• Seizoen 3: Coven
  

De zeventienjarige Zoë Benson (Taissa Farmiga) komt door een genetische afwijking terecht in een genootschap voor hekserij, waar ze samen met drie vrouwelijke leeftijdsgenoten verblijft. De toenemende krachten van de meisjes worden stilaan een doorn in het oog van de huidige leidster Fiona Goode (Jessica Lange), die er alles aan tracht te doen om haar verval en opvolging uit te stellen. In navolging van de beruchte seriemoordenaar Madame LaLaurie (Kathy Bates) wil ze het eeuwige leven verkrijgen, maar dat blijkt gemakkelijker gezegd dan gedaan. De verantwoordelijke zwarte voodoopriesteres Marie Laveau (Angela Bassett) heeft het immers alles behalve begrepen op de blanke heksen.

Er is ook nog een seizoen 4 op Netflix  Freak Show, die ik ook zeker ga kijken.

Bloodline

De familie Rayburn staat in de Florida Keys bekend als een respectabele familie. Robert Rayburn is het hoofd van de familie. Samen met zijn echtgenote Sally baat hij in het bloedhete vakantieoord een succesvol hotel uit. Ook zijn kinderen John, Kevin en Meg hebben het goed voor elkaar. John is een lokale sheriff, Kevin baat zijn eigen handelszaak uit en Meg is als advocaat verantwoordelijk voor de juridische zaken van het familiebedrijf. Wanneer op een dag een familiereünie wordt georganiseerd, duikt ook Danny op. De derde zoon van Robert en Sally is de verschoppeling van de familie. Een grote tragedie uit zijn jeugd heeft ervoor gezorgd dat hij van het rechte pad is geraakt. Zijn vader Robert is hem dan ook liever kwijt dan rijk, maar Danny is ditmaal vastbesloten om in de Florida Keys te blijven. Zijn aanwezigheid zorgt er echter voor dat alle duistere geheimen van de familieleden komen bovendrijven.

Hier zijn twee seizoenen van, ben zelf begonnen met de tweede seizoen.

Dit keer gewoon een nummer waar ik heel vrolijk van wordt, dus ook graag heel hard meezing.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=8TpWaaKMPeI]Van welk nummer wordt jij nou vrolijk?

Gelukkig worden door een kindje

Ik wilde heel graag moeder worden van een kindje. De reden hiervoor is best wel beetje moeilijk. Voordat we Daan kregen stond mijn leven stil en helemaal in het teken van moeder worden. Ik dacht dat een kind mij gelukkig zou maken. Ik zocht heel erg een doel in mijn leven omdat ik me nutteloos voelde in de maatschappij. Dat was natuurlijk niet de enige reden waarom ik moeder wilde worden. Ik heb zoveel liefde in me en dat wilde ik meegeven aan mijn kind een klein wezentje laten opgroeien als een eigen persoontje. Toch werd ik gelukkig van dat ik moeder werd. Daan heeft me zoveel moois gebracht, ik kan oprecht zeggen dat het de gelukkigste tijd van mij leven is geweest met hem erbij. Het klopte gewoon het plaatje, een fijne man naast me, een prachtig kind in ons midden waar we onze liefde aan mochten schenken. Maar eigenlijk hoor je voor je eigen geluk te zorgen, een kind krijgen is dan een aanvulling van je leven. Ik wist het wel, maar naar handelen kon ik toen nog niet. Nu weet ik wat ik mis in mijn leven, omdat ik het moeder gevoel nu ken. En ik heel graag weer gelukkig wil zijn. Alleen nu ben ik ook aan mijn eigen geluk aan het werken. Zodat ons kindje straks niet voelt dat hij/zij mij gelukkig moet maken. Dat wil ik mijn kindje niet mee gaan gegeven. Toch ben ik nog steeds van mening, dat ik nooit helemaal echt gelukkig kan zijn zonder kindje in mijn armen. Dan mag je het raar vinden, maar zo voelt het wel voor mij.

Zieltje uitnodigen

Sinds ik bij Mirre terecht ben gekomen, ben ik bewuster bezig met mijzelf en daarbij versterk ik de kans op een kindje in ons leven alleen maar erdoor. Het voelt voor mij nu meer en meer dat alles met een reden gebeurd. Daan is met een reden hier geweest, zijn korte duur bij ons heeft ook zo moeten zijn. Wat natuurlijk heel pijnlijk is, maar heb daar wel vele lessen uitgehaald. Ik begin mijzelf te zien. Mijn ogen zijn geopend dat er meer uit het leven te halen valt dan ik altijd dacht. Nu het nog toepassen, maar dat stapje voor stapje. Ik wist altijd wel dat kindjes zelf hun ouders kiezen, maar dat je als ouders je zieltje kan uitnodigen om bij jouw geboren te mogen worden wist ik niet. Vanaf het moment dat ik intern bij Mirre kwam ben ik begonnen in een boek te lezen. “Stralend de wereld in“. Dit boek is geschreven door Kitty Haccou de eigenaresse van Mirre. Nog niet helemaal heb ik hem uit, omdat ik sommige dingen zo vreselijk moeilijk vind te lezen. Het is moeilijk te weten dat kindjes in de zwangerschap en eigenlijk zelfs daarvoor al zoveel mee kunnen krijgen van de ouders. Het idee dat ik dingen die zeker niet fijn waren aan Daan eventueel heb mee gegeven doet me verdriet. Maar nu ook voor een komende zwangerschap wat ga ik dit kindje misschien wel mee geven. Alleen ik heb nu ook de wetenschap dat ik het bij me kindje kan helen door het op nieuw geboren te laten worden. Ik stopte met lezen op het punt, over zwanger worden. Nadat ik de geboorte workshop had gedaan, had ik heel erg het gevoel dat ik verder moest lezen. Ik las over dat je het zieltje zelf kan uitnodigen door middel van visualisatie. Hoe mooi is het als je geroepen word dit te lezen, omdat je ruimte voelt voor nieuwe gevoelens/dingen. Hier wil ik me dus mee bezig gaan houden om ons kindje uit te gaan nodigen. Ik ben heel benieuwd of ook ons kindje vind dat het tijd wordt om bij ons te komen.

Stralend de wereld in

Het begint eigenlijk allemaal al bij de conceptie. Hoe staat man en vrouw in het leven. Zijn ze gelukkig samen, is er ruimte voor een kindje, is het welkom, of zijn er juist spanningen in de relatie, was de tijd eigenlijk helemaal niet rijp voor een kindje, heb je een voorkeur voor een meisje of juist een jongetje. Alles kan van invloed zijn op de rest van het leven van je kindje. Sommige dingen kan je voorkomen om je kind stralend de wereld in te brengen. Maar ook sommige dingen kan je niet voorkomen. Mag je niet op een natuurlijke manier bevallen omdat er iets mis is met je kindje, of kreeg je in de zwangerschap te horen dat er iets is met je kindje en er is een vruchtwaterpunctie nodig. Dit kunnen gevolgen hebben op het leven van je kindje. Door het opnieuw geboren worden door middel van het warm water bad kan je dit soort dingen helen. Waardoor je weer in je kracht komt te staan in het leven.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=64DC6wuhSFc]

Wat was jouw keuze om aan kinderen te beginnen?

Deze week weer op dinsdag naar Mirre. Dit keer moest ik van Emmen naar Mirre met de regio taxi omdat de bus naar Valthe die ik normaal altijd heb niet rijd in de zomervakantie. Dus de hele zomervakantie maak ik gebruik van de regio taxi. Scheelt wel een hoop tijd, maar wel iets meer geld. Gelukkig is mijn partner zo lief dat hij geld overgemaakt hebt ervoor. Daar hoef ik me dus geen zorgen om te maken. Maandag had ik trouwens nog even een rustig dagje gehouden. Beetje rommelen in huis, want daar kom ik haast niet aan toe als je drie dagen niet thuis bent.De ene keer was het aan het regenen en dan was het weer droog. Vervelend weer. Heb even tijd doorgebracht op mijn kamer bij Mirre, nergens geen zin in. Wat te doen, regendruppels proberen te fotograferen. Dat was nog niet makkelijk om ze scherp in beeld te krijgen. Maar het is gelukt. Er wordt me steeds maar aangeraden om te bewegen, dat is een hele verandering van thuis. Soms moet ik me echt tot wandelen zetten om het te doen. Hier in de natuur bij Mirre gaat het me iets makkelijker af. Alleen het traject waar ik in zit is zo zwaar dat ik eigenlijk elke dag heel erg moe ben. Mijn lichaam reageert er onwijs op. Dus ook heb ik heel veel pijn. Toch geniet ik ook van de reis die ik maak om mijzelf te vinden. Het wandelen levert dan wel weer mooie natuur plaatjes op.En ook hier weer wat mooie plaatjes. Ben wezen wandelen naar de Hunnebedden. Daar heb ik een hele tijd gezeten, genietend van de energie die op de plek daar aanwezig is.Verse munt thee heb ik gemaakt. Ben samen met José hun tuin in geweest. Wezen snoepen van de bessen en bloemen. Ze plukte munt voor me, zo kon ik heerlijke munt thee zetten met wat honing. Dit was echt genieten. Dit zal ik dus vaker gaan doen. Mag gewoon in de tuin komen wanneer ik wil en snoepen wat ik wil.Nog meer mooie bloemen, er staan er daar zoveel dat ik er geen genoeg van krijg om ze op een plaatje te schieten.

Donderdag in de avond was ik weer thuis, zodat ik vrijdagochtend naar de yoga kon. Dit is voor nu even de laatste keer want de dagen op Mirre veranderen voor eventjes. S,avonds deden we de week boodschappen.

Het weekend hebben we heerlijk rust gehouden. Mijn partner was zaterdag niet helemaal lekker, ik had zondag een mindere dag. Dat ging dus lekker zo.

In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Met blote voeten door het gras lopen

Tijdens de laatste sessie vroeg José aan mij, als je nu naar het kind in jezelf zou luisteren. Waar heb je dan nu zin in om te doen. Ik aarzelde, want ik voelde hem wel aankomen om het dan ook echt te gaan doen. Tenslotte zei ik, opspringen en in het gras lopen en dansen. Ons gesprek ging eigenlijk gewoon door, tot er ineens het punt kwam. Nou zullen we het dan toch maar eens gaan doen. Ik wist het, eerst even plassen zei ik. Dan zet ik alvast de deur open zij ze. Daar stond ik dan op blote voeten op de rand van de deuropening. Het voelde alsof ik iets ging doen wat niet mocht, zo spannend voelde het aan. Ik voelde het gras onder mijn voeten, ik genoot.

Permatuin

Op Mirre hebben ze een tuin die ze Permatuin noemen. Het staat vol met groente, vruchten, kruiden en bloemen. We zijn er naar toe gelopen toen we toch daar over het gras liepen. Ze liet me dingen proeven uit de tuin. Ik proefde dingen die ik nooit eerder geproefd had. Wat een leuke nieuwe ervaring. Ook plukte ze munt voor me, zo kon ik verse munt thee maken. Dit was echt wel heel erg lekker.

Kinderverhaaltjes schrijven

Jullie hebben eerder een kinderverhaaltje hier kunnen lezen. Ik heb er inmiddels weer eentje geschreven, wat leuk om gewoon eens je fantasie weer te gebruiken. Vroeger schreef ik altijd verhaaltjes. En het is weer eens een leuke verandering op de serieuze stukken die ik hier veel schrijf. Wie weet komt er eens een leuk boekje van. Maar eerst maar eens kijken of er nog meer verhaaltjes aan komen. Kan er nu al wel van genieten om ze te schrijven.

De eerste Wereld lichtjes dag in Groningen waar ik bij was, werd dit nummer gezongen. Ik kreeg toen echt tranen in mijn ogen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=pHiq3lfw9mc]