In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Geboorte workshop

De afgelopen week had ik een workshop bij Mirre. Ik zou me eigen geboorte herbeleven. Wat was dit een verrassende ervaring, niet alleen het opnieuw geboren worden. Maar het hele groepsgevoel was geweldig. En daar zag ik juist zo tegenop. Vond het achteraf juist heel moeilijk om weer afscheid te nemen van de groep. Wat heb ik een hoop liefde ervaren, zoveel vertrouwen groeide er bij mij. Zo kon ik me helemaal openstellen voor wat er allemaal komen ging.

Knuffelen, heel veel knuffelen

Met het afscheid van de workshop hebben we heel veel geknuffeld. Iedereen even gedag geknuffeld. Wat een hoop liefde, wat een hoop mooie mensen heb ik mogen leren kennen.

Buiten zijn

Ik ben nog nooit zoveel buiten geweest als de laatste tijd. Op Mirre zit ik heel veel buiten. Lekker rustig op een bankje een boekje lezen, muziek luisteren. Of gewoon even helemaal niks, alleen met mijn eigen gedachten. Ja ik geef me er meer en meer aan over de rust daar. Of even lekker springen op de trampoline, zelfs daar even in de zon op liggen. Wandelen in de mooie natuur daar. Inmiddels ook bij de Hunebed geweest. En wat voelt het goed om zo veel buiten te zijn. Als het even regent baal ik eigenlijk wel, want dan is het natuurlijk niet zo fijn om buiten te zijn.

Als ik dit nummer hoor, moet ik altijd aan Annelies denken. Bij haar voelt het als thuiskomen. De rust vinden en dus mogen schuilen in haar veilige armen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=mXl-jcWwNNk]

Als ik de deur uit ga kan ik niet zonder mijn muziek. Ik stap op de fiets met muziek aan, stap op de bus met muziek aan. Dus overal waar ik ben heb ik oordopjes nodig. En ik heb er al vele versleten. Het fijnst vind ik zonder snoer, omdat het makkelijk is met fietsen en sporten omdat ik dan mijn telefoon niet in mijn zak kan houden. Maar buiten het sporten en het fietsen om kan ik ook makkelijk oordopjes gebruiken met een snoer. En ik heb nu een nieuwe gekregen via GSMpunt. Waar ik altijd als eerste op let is de oordopjes, want ik heb heel vaak dat ze uit mijn oren vallen. En daar heb ik zo,n hekel aan. Deze van Monster Beats zitten goed in mijn oren en vallen er nauwelijks uit. Daar maak je me dus al heel blij mee. Ook maak je me blij ermee dat ik een telefoon gesprek kan voeren naast dat ik muziek kan luisteren. Met 1 simpele knop kan ik het gesprek aannemen. Ook kan ik de volume regelen met de 2 andere knoppen die erop zitten. Het enige nadeel vind ik dat ik er niet mee van nummer kan switsen. Dit moet ik dan echt via mijn telefoon doen. Trouwens het belangrijkste is het geluid wat eruit komt. En daar wordt ik echt heel blij van, de kwaliteit is echt gewoon super. Ik heb het echt weleens veel minder gehad. Ik ben dus zeer tevreden met mijn nieuwe headset.

Ze hebben natuurlijk niet alleen maar headsets te koop maar nog veel meer accessoires voor je telefoon. Wat dacht je van bluetooth speakers, dan heb je helemaal geen headset nodig. Maar zoals je ziet gaat mijn voorkeur dus naar een headset. Want anderen hoeven niet mee te genieten van mijn muziek als ik onderweg ben. Speakers zijn dan wel weer handig voor als je in de tuin/balkon zit.

Ben jij ook iemand die nooit de deur uit gaat zonder je muziek?

Een week van weinig foto,s. Als ik op Mirre ben heb ik vaak mijn telefoon niet bij me. Ben daar een beetje aan het afkicken. 9 van de 10 keer heb ik toch geen verbinding. En eerlijk gezegd heb ik er weinig behoefde aan. Heb daar ook soms gewoon geen tijds besef als ik hem niet bij me heb. Het voelt een beetje als vakantie, maar dan wel met hele heftige emoties. Heb bijna 3 dagen lang buiten gezeten, ben dan ook flink verbrand. Want ja er stond echt een erg heet zonnetje. Even lekker wat kersen eten, een heerlijk gezond tussendoortje. Moet ik toch wat vaker weer gaan doen, eerlijk gezegd.Wat een vreselijk weer, maar ik zat heerlijk binnen dus had er lekker geen last van.In de avond nog lekker buiten zitten bij Mirre, ik heb mijn internet plekje gevonden. Dus als ik even online wil zijn, moet ik op dit plekje wezen hihi. Proberen zo dicht mogelijk bij het kantoor zitten.

Een hele mooie avond op Mirre.
Donderdag werd ik even naar station van Emmen gebracht, scheelde mij weer een heel stuk lopen en met de bus. Daar was ik echt blij om want het deed zo pijn mijn tas op me schouders van het verbranden. Thuis maar even genieten van de rust in emotie, want wat wordt je moe van al die emoties die daar loskomen. Wil daar wel iets aan mijn conditie doen, trampoline springen is leuk maar na 5 minuten ben ik al bekaf. Dat gaan we dus vaker doen.

Vrijdag weer naar de yoga, ondanks ik heel erg moe was. Na de les was ik helemaal gesloopt en moest ik nog op de fiets naar huis. Toen heb ik even geslapen, maar werd 2 uurtjes later wakker gemaakt. We moesten nog even boodschappen doen.

Zaterdag, ik verveelde me en toch was ik ook moe. Maar ik besloot toch even weg te gaan. Ik ben even naar de Primark geweest, had daar de vorige keer een Jegging gekocht en wilde er nog eentje bij. Ze zitten zo lekker en het is fijn om makkelijk zittende kleding bij me te hebben bij Mirre. Ik kocht er dus nog eentje, maar kocht ook nog een paar andere dingetjes. Niet teveel, want doe zo voorzichtig mogelijk met mijn geld.

Zondag rustdag, want voor ik het weet ben ik weer bij Mirre. Ja in de avond werd ik weg gebracht door mijn partner. Dit keer omdat ik maandag en dinsdag een Geboorte workshop heb daar.

Ik kwam bij Mirre terecht door het verlies van mijn zoontje en meerdere miskramen. Door de dingen die ik beleef tijdens mijn traject krijg ik steeds meer ruimte om gelukkiger te worden in het leven. En doordat ik me beter in mijn vel ga voelen, maak ik ook meer ruimte voor nieuw geluk. Dus een nieuwe zwangerschap die wel goed zal gaan.

Stilte

Het is hier stil, heel erg doodstil. Weinig mensen om mij heen. Geen afleiding van de tv of internet. En alleen maar de vogels horen fluiten. Dan zou je zeggen heerlijk toch. Nee ik vind het doodeng. Thuis ben ik ook gewend om alleen en in stilte te leven. Maar als ik daar alleen met mijn gedachten ben, zoek ik de afleiding. Dan zoek ik mijn laptop op en kan het internet op. Halve dagen kan ik kijken naar Netflix. De ene serie na de andere serie komt voorbij. Maar hier ben ik helemaal alleen met mijn eigen gedachten. En mijn hoofd zit zo vol dat ik de rust niet kan vinden. En dus ook niet optimaal kan genieten van al het moois hier om mij heen. Ik doe mij best om de mooie dingen te zien. Ik betrap me er zelf op dat ik in de ochtend uit het raam sta te staren en sta te genieten van een konijntje wat daar in het veld aan het rond huppelen is.
Maar ik vind het alleen zijn met mijn gedachten zo eng dat ik de afleiding in iets anders zoek. Mijn eerste dag was zo intensief dat ik echt kapot op bed ging liggen. Alleen de onrust bleef en het duurde maar dat ik in slaap viel. Ja ik heb geslapen, maar van zeer korte duur. Ik was om 06.00 wakker en had inspiratie om te schrijven en om 07.30 stond ik al onder de douche. Iets wat voor mij zeker niet normaal is.

Weg lopen voor mijzelf

Natuurlijk spreek ik mensen, ik ben hier niet voor niks. De terrein beheerster die hier dan ook woont heb ik al vele gesprekken mee gehad. Wat fijn om weer over Daan te mogen vertellen en dat ik daar zelfs voor word bedankt. Dit is zo raar, omdat ik mij juist vaak tot last voel om over hem te praten. Maar er is voor mij geen moment rust, waardoor ik flink over mijn grens ga. En het natuurlijk veel te laat aangeef. Die tweede dag help ik met koken, maar ik kan eigenlijk niet meer op mijn benen staan. Er werd me gevraagd of het wel gaat, toch durf ik bijna niet eerlijk te zijn. En toch doe ik dit, want ik was al zo ver buiten me grens dat ik voelde dat ik zou gaan instorten. Ze zegt me even te gaan zitten, met veel moeite loop ik naar de bank en probeer de rust te vinden. Het blijft maar zo druk in mijn hoofd waar ik echt gek van wordt. Aan de ene kant wil ik het eruit schreeuwen of heel hard huilen. Maar het blijft stil. Door dat ik me niet kan uiten, voel ik paniek in me opkomen.
“Nee geen paniekaanval, niet nu dit wil ik niet.”
Ik ben alleen en heel erg bang om te stoppen met ademen. Ik voel dat ik haast geen lucht meer krijg, ik weet niet wat te doen. Het enige wat in me opkomt is hulp vragen. Maar er is niemand, ik weet wel dat er in het andere gebouw José nog aanwezig is. Ik kan haar alleen niet bereiken. Het internet is hier zo waardeloos dat een berichtje via Messenger niet of nauwelijks doorkomt. Op dat moment komt ze ineens binnen stappen, ze vraagt me wat er is. Ik kan geen woord uitbrengen. Maar ik ben zo blij dat ze daar is. Nog een keer vraagt ze me wat er is, na een vreselijke stilte. Met moeite breng ik uit dat ik paniek voel in mijn lichaam. Ze helpt me weer op weg met mijn ademhaling. Heel langzaam voel ik de spanning uit mijn lichaam glijden. Ik krijg weer wat meer lucht en ben niet meer bang om te stikken. Omdat ik nu weer rustiger ben verlaat José Mirre om naar huis te gaan. En ik leg me op de bank. Zo moe ben ik, dat ik eindelijk een stukje rust vind. Ik sta dan ook verbaasd dat ik ineens voor het eten geroepen wordt. Vrij snel na het eten, ben ik gaan douchen en naar bed gegaan.

Laatste wen dag

De derde dag, gelijk ook mijn laatste dag deze eerste week bij Mirre. Ik durfde het vandaag aan om me over te geven aan mijn eigen gedachten. Ik kreeg de tip om heerlijk te gaan liggen op de grote trampoline die ze hebben staan. Alleen dit vond ik nogal raar, het idee dat anderen het zouden zien dat ik daar zou liggen vond ik best wel spannend. Toch na even erover nagedacht te hebben, ben ik erheen gegaan. Ik ben erop gaan liggen midden in het heerlijke zonnetje die scheen. Toch hield me van alles bezig. Op zo,n moment kan ik niet echt genieten ervan. Want ben echt alles aan het scannen. Alles hoor ik, stemmen van mensen, voetstappen, komen ze deze kant op… Echt ik let op alles. Zo is het moeilijk ontspannen. Toch bleef ik er liggen, voelde me zo moe van al die gedachten in mijn hoofd. Maar het hield maar niet op daar. Toen hoorde ik voetstappen dichterbij komen en liep er iemand langs. Ik schrok op waardoor ik in gesprek kwam met de bewuste man. Al vaker had ik hem daar al gezien, maar dit was de eerste keer dat we elkaar even spraken. Nadat hij door liep heb ik er nog even gelegen. Maar ik voelde dat het tijd was om wat te eten. Ook zou ik nog even een gesprek hebben met José.

Het kind in mij

Ik schreef een kinderverhaaltje, op advies om naar mijn kind in mijzelf te schrijven. Omdat ik geen contact krijg met haar. Dit heb ik aardig geblokt. Dit verhaaltje liet ik lezen, want misschien kunnen we daar iets mee in een sessie. Daarom vond ik het ook heel spannend te laten lezen. En omdat ik erbij zat toen ze het las voelde ik de spanning in mijn lichaam. Het voelde goed toen ze eindelijk vertelde dat ze het een leuk verhaaltje vond. Ik probeerde me te ontspannen, maar nee lukte nog niet zo. Ze liet me zien hoe zij dat zou doen, ze stond op en schudde alles van haar af. Ik kon alleen maar lachen, niet omdat het grappig was maar omdat ik me ongemakkelijk voelde. Ze hoopte dat ik met haar mee deed. Dit is echt uit mijn comfort zone stappen. Toch lukte het haar dat ik even mee deed. Ik wou dat ik gewoon dit soort dingen durf te doen. Niet alleen maar denk aan wat anderen van mij denken. Stapje voor stapje kom ik steeds een stukje verder met hulp van hun.

Toen ik voor het eerst dit nummer hoorde tijdens een concert moest ik heel erg huilen. Waarom precies weet ik niet, maar het raakt me keer op keer weer. Ik vind het gewoon een heel erg mooi nummer. Wat vinden jullie van Marco Borsato?

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=6tfV0zfGpBw?feature=oembed&w=500&h=281]

Het was het weekje wel zeg. Heel heftig, maar zo blij dat ik JA heb gezegd om echt aan mijzelf te werken.

Mijn tas staat al klaar om dinsdag ochtend heel vroeg op pad te gaan naar Mirre. Best wel raar om gewoon drie dagen van huis te zijn. En dat ook nog eens elke week de komende tijd. Spannend vind ik het wel. Wat ga ik er doen, hoe bevalt het mij. Mis ik mijn partner niet te erg. En kan ik mijn rust daar een beetje vinden. We zullen het gaan mee maken.Even een heerlijke lunch gemaakt voor mijzelf, gebakken eieren met Cherry tomaatjes en kaas.Ook moest ik nog even post weg brengen, heb het al te lang uitgesteld. Poging om bus kosten vergoeding te krijgen om naar Mirre te gaan. Dus dat is nu afwachten of ik het krijg.Heel vroeg ging ik al weg, want had om 09.30 afgesproken bij Mirre, dus om 07.15 ging mijn bus al. Dit zal de volgende keer ook zo vroeg zijn, moet er dus maar aan wennen. Maar dan ben ik er wel de hele dag al. Zo kon ik mooi even rustig aan doen voor ik om 14.00 mijn sessie zou hebben. Dus eerst maar even naar mijn kamer spullen daar zetten en het bed opmaken. Dit is het uitzicht van het kamertje. Daarna had ik een ontvangst gesprek, dingen bespreken over eten en de nodige dingen die ik moest weten. Eigenlijk komt het erop neer dat ik me eigen gang kan gaan daar.Ben ook even het terrein gaan verkennen, want het is er best groot. Verder dan hun terrein ben ik nog niet gegaan. Want het ligt er mooi aan het bos, maar dat komt nog wel. Even dus maar een selfie maken in de natuur.De volgende ochtend was het ook al weer zo vroeg voor me. Heel erg wennen als het zo snel licht is in de kamer en je alleen maar vogels hoort fluiten. Ben dus aan het ontbijt begonnen in mijn uppie. Wel lekker in de ochtend die rust, ben namelijk niet zo,n ochtend mens.Nog meer wezen wandelen, de natuur is er zo mooi, maar echt genieten kan ik nog niet omdat ik zo druk in mijn hoofd ben. Zal vast nog wel komen dat ik er van ga genieten. Want kijk dan het is toch zo mooi.Dit is 1 van de gebouwen van Mirre, zelf kom ik daar niet echt binnen. Ik maak juist gebruik van het andere gebouw. Ja het is hier echt heel groot en mooi.
Even maar een collage gemaakt van de foto,s die ik heb gemaakt in de omgeving. Volgende keer toch denk ik maar me camera mee nemen?Thuis was het echt wel even bijkomen, maar eerst ben ik vrijdag ochtend nog naar de yoga geweest. Daarna was ik zo moe dat ik in slaap viel terwijl ik Netflix wilde kijken. Dat heb ik dan s,avonds maar gedaan. Ben dus heerlijk begonnen aan “Orange is the new black”

Kijk jij ook de nieuwe seizoen van “Orange is the new black”?

In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Natuur

De natuur in Valthe is echt zo mooi. Rustig je hoort de vogels heerlijk fluiten. Niemand om je heen te zien. Het ruikt er heerlijk. Mooie kleurige bloemen te zien, die natuurlijk op de foto gezet willen worden door mij. Nou had ik alleen mijn telefoon bij de hand. Misschien de volgende keer maar mijn camera toch mee nemen.

Konijntje

Ik heb een hele tijd voor het raam gestaan. Daar zag ik een konijntje in het veld huppelen. Ik bleef maar kijken, ik betrapte mezelf erop dat ik hier van aan het genieten was. Zoiets kleins maar zo fijn om dit even te mogen voelen.

Massage

Naast heftige sessies die ik beleef, heb ik ook iets zachts aardigs mogen meemaken. Ik kreeg een fijne massage. Mijn hele bovenkant is flink los gemaakt. En ook mijn voeten zijn onder handen genomen. Ik moest er van huilen, omdat ik zo liefdevol benaderd werd.

Trampoline

Ik heb een heerlijk plekje gevonden om te liggen. Ondanks ik me schaam voor dit soort dingen. Om gewoon languit op een trampoline in de zon te gaan liggen. Aan de ene kant kon ik niet genieten omdat ik druk in mijn hoofd was met van alles. En toch was er ook wat om te genieten de zon zie op me gezicht scheen en de vogels die ik hoorde fluiten.

Anja Dalhuisen heeft gezongen op het Vlinderkindcafé, zij verloor haar zoontje Boris en schreef speciaal dit nummer voor hem. Toen ik haar daar zo hoorde zingen kreeg ik een brok in mijn keel. Mijn tranen hield ik in, maar uiteindelijk zijn de tranen van de dag wel gekomen. Echt ik kreeg gewoon kippenvel van haar en dit mooie lied.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=G7RYuypqb2o?feature=oembed&w=500&h=281]

Omdat ik best wel verslaafd ben aan Netflix vond ik deze tag die ik tegen kwam op de blog van Whitley wel erg leuk om over te nemen.

Wat was het moment dat je dacht ‘nu moet ik wel’en een abonnement nam op Netflix?

Eigenlijk was de reden gewoon uit nieuwsgierigheid om het eens een maand uit te proberen. Toen werd ik gevraagd in het stream team van Netflix en raakte ik nog verslaafder dan ik al was. Inmiddels zit ik niet meer in het stream team, maar Netflix kijk ik nog altijd heel vaak

Hoe vaak kijk je naar Netflix?

Dat verschild wel een beetje, maar eigenlijk bijna elke dag wel even. En als het er even niet van gekomen is en heb een rustige dag kan ik zo een paar uur vol maken om te kijken. Ligt ook een beetje aan de serie waar ik dan in zit. Sommige series kijken zo fijn weg dat je de tijd niet in de gaten hebt.

Waar kijk je naar Netflix?

Vaak is dat toch de slaapkamer, daar hebben we ook een tv staan. Maar het gebeurd ook wel dat ik gewoon in de woonkamer zit te kijken. In sommige gevallen als ik niet thuis ben, komt mijn tablet heel goed van pas om daar op te kijken.

Wat is je favoriete Netflixhapje en drankje?

Die heb ik eigenlijk niet, want kijk veel overdag en dan eet ik niet vaak hapjes. En drinken, tja ik drink alleen maar water en thee verder bijna nooit iets anders.

Is er een serie die je samen met je partner kijkt?

Nee geen enkele serie kijk ik samen met mijn partner, hij heeft nog nooit naar Netflix gekeken. We hebben het echt puur alleen voor mij.

Wat is je favoriete Netflix Original?

Orange is the new black, zeker weten.

Wat zijn je top-5 Netflix aanraders voor volwassenen?

Gossip Girl
The walking dead
Teenwolf
Orphan black
The 4400

Welke vijf series kijken je kinderen graag?

Die is moeilijk te beantwoorden, want er kijken hier geen kinderen naar Netflix. Misschien kan ik in de toekomst daar op terug komen. Dat zou wel heel leuk zijn.

Welke serie zou je niet snel kijken?

Eerlijk gezegd weet ik dat pas als ik aan het kijken ben. Probeer gewoon van alles uit, is het niks kijk ik niet verder en anders verslind ik series.

Wie is je favoriete acteur/actrice uit een Netflixserie?

Laura Prepon uit Orange is the new black

Wat zijn series die volgens Netflix op dit moment jouw beste keus zouden zijn?

Scream
Penny dreadful
Orange is the new black
The Do over
Grace and Frankie

Wat staat er nog op je kijklijst?

Penny dreadful, The following, Reign,

Op welk volgend seizoen kun je niet wachten?

Ja dat zijn er eigenlijk wel heel veel, maar voor nu is dat toch echt “Orange is the new black” en gelukkig duurt dat niet heel lang meer. Want vrijdag is hij te zien, waar ik heel blij van wordt.

Welke series/films zou je graag op Netflix willen zien?

Het dagboek van Anne Frank, ik heb deze film al zo vaak gezien. Maar ik blijf het een mooie en ontroerende film vinden.

Zou je nog zonder Netflix kunnen?

Ik begin al bij het idee te trillen, nee gekheid. Vast wel, heb het ook altijd zonder gedaan dus waarom niet. Maar waarom zou ik zonder gaan als ik Netflix nou eenmaal gewoon kan kijken wanneer ik wil.