Lieve Daan,

Daan je bent alweer  2 jaar, wat gaat de tijd snel. Mama vraagt zich af hoe je er nu uit zou zien. Hoe ons leven er als gezinnetje er nu uit had gezien. Fantaseren over wat we vandaag zouden doen met jouw verjaardag. Vast lekker knoeien met de taart en vele cadeautjes open scheuren. Zouden we je horen lachen en misschien kon je al wel in je handjes klappen. Swingen op je verjaardag muziek. En met mama door de woonkamer dansen, natuurlijk papa niet vergeten om daar lekker mee te stoeien als echte mannen. Want dat ben je toch mijn stoere mannetje.

Ik voel je elke dag door mijn hele lichaam heen, ik zie je in de mooie kleurige bloemen omdat ik daar van geniet. Ik zie je in de vlinders die ik voorbij zie vliegen. En ik weet dat je altijd bij me bent. Heel soms is mama zo verdrietig en kan ik je niet zo goed voelen, ik weet dat je niet wilt dat ik verdrietig ben. Maar het missen van jouw doet zo,n pijn in mijn hart. Je bent daar in de wolken in goede handen, maar het liefst had ik je in mijn eigen handen. Jouw heerlijk knuffelen, je ruiken en je haartjes strelen wat ik zo vaak deed als je bij me lag. Mijn liefde is onvoorwaardelijk en zo groot voor jouw. Nooit eerder heb ik dit gevoeld. Jij mijn prachtige zoon. Al een heel kereltje zou je nu zijn. Ik snap niet dat de tijd zo snel is gegaan. Kan me nog als de dag van gisteren herinneren wat ik deed op jouw eerste verjaardag. Een maand lang voor je verjaardag was ik al van slag, ik voelde me zo ziek van verdriet. En de dag van je verjaardag viel zo mee. We maakte er een fijne dag van. Nu ben ik minder lang van slag geweest gelukkig. Toch een week van vreselijk verdriet en paniek in mijn lijf. Maar jouw verjaardag zal een mooie stralende dag worden. Daar gaan we voor hoe vreselijk we ook missen. Jij verdiend een mooie dag juist met een lach, misschien een traantje weg pinken. Jouw verjaardag wordt gevierd met taart en ballonnen. En mama wilt gewoon weer gefeliciteerd worden, want ik werd toch echt 2 jaar geleden voor het eerst jouw mama. En daar ben ik zo super trots op.

Wat zou het een mooie droom zijn als ik je zou horen zeggen dat je van mij houd. Maar toch heb ik dat al duizenden keren horen zeggen, want in gedachten ben je altijd bij mij. En dit zal mijn hele leven lang zo blijven. Jij en ik zijn verbonden voor het leven.

Hoe zou jouw verjaardag daar boven nu zijn…

Ik doe me ogen dicht en zie allemaal mooie slingers hangen, vele kleurige ballonnen en er is taart. Op de taart zie ik 2 brandende kaarsjes staan, ook zie ik dat er al in de taart is gegrepen met een handje. Jij kleine boef kon je niet wachten! Ik zie allemaal kindjes en in het midden zie ik jouw. Ik herken je door het mooie kroontje wat je draagt op je hoofd waar groot een 2 op staat. Je ogen staan op stralen en ik zie en hoor je lachen. Ook hoor ik muziek en zie je met je handjes klappen. Wat ben jij het stralende middelpunt mijn kleine draak.

Dan open ik mijn ogen weer en heel hard hoop ik dat dit de werkelijkheid is voor jouw, want ook jij verdiend op deze dag een geweldige verjaardag.

Hiep hiep hoera Daan, jij bent mijn wereld.

Daar is dan de laatste winactie. Ook dit keer kan je weer een heel leuk boek winnen. En deze winactie is voor iedereen open. Want eigenlijk waren de andere winacties speciaal bedoeld voor ouders van overleden kindjes, of voor de broertjes/zusjes ervan. Maar dat is volgens mij niet helemaal begrepen als ik de reacties zo lees.

Dus voor iedereen een heel leuk prentenboek te winnen.

Maak jij je eigen boek voor je kind.
Lost my name is een heel leuk boek waar je eigen kind de hoofdrol speelt. Hoe leuk is dat voor je kind het avontuur van het verhaal als zichzelf te ervaren.
Omdat Daan morgen jarig geeft hij ook dit weg aan een kindje, omdat hij zelf geen cadeautjes kan open maken.

Meedoen kan met een geldig email adres en tot 22 mei kan je aanmelden ervoor.

Gesloten

Hoe leg je aan je kind uit wat dood gaan betekent. Als een kind ermee opgroeit is het normaal. Hopelijk krijgen wij straks nog een kindje en zullen we van af het begin gelijk laten weten dat hij/zij een grote broer in de hemel heeft. Toch is het onderwerp voor kinderen lastig te begrijpen. Hoe doen ouders het die meerdere kinderen hebben en er gaat een broertje/zusje dood? Of natuurlijk iemand anders in de naaste omgeving.

Het is goed om met je kind over de dood te praten, zeker als het ermee te maken krijgt. Er zijn daar ook gelukkig mooie boekjes voor om te helpen er met je kind over te praten. Zo,n mooi boekje mag ik weg geven.

Voor wie doe jij mee aan deze actie, laat het weten in de comment.

Het boek Rick is er niet meer is geschreven om kinderen, in de leeftijd van 8 à 12 jaar, bij te staan in het lastige proces van rouwverwerking. Op verhalende wijze worden de vijf fases van rouwverwerking beschreven door de schrijfster Esther van der Ham en jeugd- en kinderpsychologe Marcella Luiken.

Donna is tien jaar en zit in groep zes. Haar vriend en klasgenoot Rick is zo ziek dat hij dood gaat. In dit boek wordt beschreven hoe Donna en haar klasgenootjes dat beleven. We maken haar mee thuis en op school, in contact met klasgenoten en vrienden.

Het is een lastig onderwerp waar iedereen op z’n eigen manier mee omgaat. Zo wil de leerkracht niet vertellen wat de ziekte inhoud en denken de ouders anders over de wijze van omgaan met de ziekte voor hun kind.

De ideale situatie van omgaan met een situatie als deze bestaat niet. In het verhaal wordt een manier uitgediept. In het tweede deel wordt beschreven welke verschillende mogelijkheden er zijn, bijvoorbeeld uitgaande van het type kind en de situatie. Welke vragen stel je wel, welke niet.

In het boek zijn de vijf fases van rouwverwerking verwerkt, beschreven door de psychiater Elisabeth Köbler-Ross. Het boek is geschreven vanuit Donna’s perspectief, maar er wordt ook aandacht besteed aan hoe klasgenootjes, de leerkracht op school en de ouders met het proces omgaan. De meeste mensen doorlopen de rouwfases geheel of gedeeltelijk na een traumatische ervaring, iedereen op zijn of haar eigen manier. In het tweede deel van het boek wordt aan de hand van oefeningen en opdrachten de inhoud van de fases beschreven.

Het boek is natuurlijk ook gewoon te koop op de site.

Mee doen kan met een geldig email adres en tot 22 mei, daarna zal de winnaar van het boek een mail krijgen.

Eindelijk is het zover, het “Vlinderkindcafé” is een feit. Nathalie van mylifeblogs organiseert de bijeenkomsten voor ouders van vlinderkindjes. Achter de schermen help ik een handje mee. Samen is het idee ontstaan, maar het organiseren laat ik lekker aan Nathalie over. Voor mij is het belangrijk dat ik kan helpen waar nodig is en dat deze bijeenkomsten er komen. Daarom ben ik zo trots dat de eerste eraan komt. Volgende maand in Gouda komen we samen met een lach en een traan. (als het een succes is, komen er meerdere verspreid in het land)

Wat kijk ik er naar uit om jullie vlinderkindouders te mogen ontmoeten. Het wordt vast een hele mooie dag.

• Gastspreker Ellemijn Veldhuijzen van Zanten actrice en moeder van 6 kinderen, waarvan ze er 3 moet missen. Een inspiratiebron voor mij, zo,n positiviteit straalt ze uit
  
• Zangeres Anja Dalhuisen (bekend van de Voice) komt haar liedje zingen die ze speciaal schreef voor haar overleden zoontje Boris
  
• Jentl van Woordkunsten komt een gedicht voordragen. Ook krijgen we een korte workshop over schrijvend verwerken
• Open voor alle moeders en vaders van overleden kindjes en opa,s en oma,s zijn ook van harte welkom

Ik ben echt heel benieuwd wie ik daar mag ontmoeten…

Wat was het deze week heerlijk weer zeg. Ik kan echt zeggen dat ik een paar dagen echt genoten heb. Zeker de twee dagen met mijn moeder hier. En heb echt genoten van het heerlijke zonnetje. Kijken jullie weer mee wat ik deze week heb beleefd…
Maandag ging ik in de middag mijn moeder ophalen van het station. Heel stoer dat mijn moeder voor het eerst deze reis maakte met de trein. We hebben er twee heerlijke dagen van gemaakt.We waren even de stad in geweest en bij de Hema even wat wezen drinken. De rest van de dagen met mijn mama hebben jullie al kunnen lezen.

Dinsdag ben ik dus naar de sauna geweest met mijn moeder en dat was super genieten.Woensdag was ik weer op de kinderboerderij te vinden. En het was echt lekker weer. Heldere blauwe lucht, dan in buiten zijn zeker geen straf.
Donderdag gingen we even naar Daan toe. Was al weer even geleden dat we er waren. Maar voor mij is het ook niet nodig om daar te zijn om aan Daan te denken. Toen we het plekje uitkozen dacht ik echt dat het zo belangrijk voor me zou zijn. Om er elke week heen te moeten. In het begin deed ik dat ook, maar nu is het een fijne plek maar niet zo belangrijk om er elke week heen te moeten.Er liggen ook altijd zulke mooie bloemstukken, en dit ik dacht ik even wat foto,s ervan maken.Deze stonden er gewoon, en vind de foto vet mooi gelukt. En dat met mijn camera van me mobiel.Nog zo,n mooi bloemstuk. Ben echt gek op de kleurige bloemen.

Vrijdag was het boodschappen dag, dus hebben we voor de hele week weer eten gekocht.Zaterdag, even reclame maken voor het Vlinderkindcafe. Jaaaa eindelijk het is een feit. Ben benieuwd wie ik daar allemaal mag ontmoeten.Ik maakte hamburgers en bouwde een super broodje ervan. Hij was super lekker. Maar ik geloof dat mijn partner er die nacht ziek van is geworden. De hele nacht spugen en aan de diarree. Die krijgt hij dus zeker niet meer te eten.De hele middag van het zonnetje genoten op het balkon. Maar ik werd er nogal durf van en voelde me al niet zo lekker omdat ik onwijs ongesteld ben. Echt sinds de laatste miskraam is het heftiger dan normaal. Hoop niet dat het elke maand zo heftig is. Blehhh.Nou nog eentje dan om het af te leren. Deze was ook nog van het crematorium. 

Zondag, ja het is Moederdag ook al hecht ik er niet echt waarde aan. Toch doet het pijn aan me hart al die berichtjes over Moederdag te zien. Daarom vond ik het super dat ik werd verrast door dit lieve kaartje van Stichting Still. En dit was niet het enige, ik kreeg zelfs twee lieve privé berichtjes om me een fijne Moederdag te wensen. Dat deed me goed, maar volgende week is het de dag van mij, mijn partner en Daan.

Zijn jullie ook zo gek op de kleurige bloemen?

Vandaag is het Moederdag, hier doen we niet aan Moederdag. Ik vind het alleen maar heel moeilijk al die lieve berichtjes dat alle moeders verwend worden door hun kindjes. Maar gelukkig mag ik ouders en hun kinderen die een kind/broertje/zusje moeten missen ergens mee verassen. Dit is alweer de derde winactie deze maand. Hierna komen er nog twee hele leuke. Misschien een kleine troost hier aan mee te mogen doen.

Een leuk boekje maken met foto,s van het vlinder broertje of zusje van je kindje hoe uniek is dat. Natuurlijk kan je helemaal zelf weten wat voor boekje maakt, maar omdat deze winactie speciaal is voor de kindjes die een broertje of zusje moeten missen is het wel zo bijzonder om daar misschien wel foto,s in te doen van hun vlinder broertje of zusje. Zo zijn ze misschien een klein beetje minder alleen in hun verdriet. Want hoe moet het voor hun zijn, als de ouders al zo veel verdriet hebben. Ik kan er niet over meepraten, maar wil niet alleen aan de ouders denken maar ook aan de overgebleven kindjes. Want ook zij verdienen een klein beetje troost.

Stiekem kan je natuurlijk ook dit boekje voor jezelf maken met de mooie foto,s die je van je overleden kindje hebt.

Boekje van karton wilde hier wel aan mee werken, dus ze bieden aan dat jij je eigen boekje kan maken.
Wil je mee doen, dan hoef je alleen maar een reactie achter te laten voor wie jij dit boekje wilt winnen en een geldig email adres achterlaten.
Delen is natuurlijk heel lief, maar niet verplicht om meer kans te maken.
Meedoen kan tot 22 mei

Gesloten

Mama in Groningen

Eindelijk zou ik mijn lieve mama weer gaan zien. Twee dagen zou ze bij ons zijn. Slapen niet, maar ze zou bij Ohanahome logeren in de Balikamer. Ik keek er heel erg naar uit om haar weer te zien. Toch was ik ook wel wat zenuwachtig. Het was al zo,n tijd terug en normaal zien we elkaar niet zolang hier in Groningen. Ook vanwege de gesprekken die er misschien zouden komen. Ik haalde haar maandag op van het station, omdat ze met de trein kwam. Lopend zijn we samen op weg gegaan naar Ohanahome. Dat is daar ongeveer 10 minuten vandaan. Even haar het huis laten zien, spullen in de kamer zetten. En daarna even in de tuin gezeten met wat te drinken erbij. Fijn gepraat met elkaar. Daar vandaan zijn we de stad in gelopen, beetje rondgeneusd. Ook nog even bij de Hema wat gedronken, was namelijk een warme dag. En ik liep er rond in me winterjas. Wist ik veel die ochtend toen ik weg ging dat het zo warm zou worden. Het was dus een heerlijke zonnige dag. Vanuit de stad zijn we naar mijn huis gegaan en heb heerlijk voor mijn man, mams en mijzelf gekookt. Gelukkig viel het in de smaak bij mijn mams, want ze kende het gerecht ” kip jambalaya niet”. De rest van de avond op de bank gehangen, beetje tv kijkend en kletsen. Om 22.30 hebben we haar even met de auto terug gebracht naar haar slaapplek. Daarna zelf thuis in bed gekropen. Wat was ik moe van deze dag.

Dagje sauna

Weer op tijd opstaan, omdat ik had afgesproken mijn mama op te halen om naar de sauna te gaan. Deze keer erheen op de fiets, scheelt me weer een hoop geld. Daar eenmaal aangekomen even bijkomen voor we naar het station gingen lopen. We namen de bus naar Zevenhuizen, want daar gingen we naar de sauna. Sauna De Waterlelie. Hier ben ik nog nooit geweest, zelfs niet met de bus die kant op geweest. Maar uiteraard is alles naar wens verlopen. Tegenover de sauna konden we uitstappen met de bus, dus dat was super. We zeiden het niet op dat moment tegen elkaar, maar dachten beide wat een kleine sauna. Pas met de rondleiding die we kregen viel dat heel erg mee. Van buiten leek hij klein, maar dat was dus niet het geval. We hebben deze dag echt nog veel meer gepraat als de dag ervoor. Hele fijne gesprekken, ook over best moeilijke onderwerpen. Maar dat was goed, nog nooit hebben we op deze manier zo open gepraat. We hebben elkaar echt gezien en gevoeld. Ik dacht maar dat mijn moeder het moeilijk vond erover te praten, mijn moeder dacht maar dat ik bleef hangen in de dood van Daan. Ik begrijp mijn moeder nu beter, zij heeft nu gezien dat ik er niet in blijf hangen. Dat ik veel sterker ben dan ze dacht en dat het goed is waar Daan nu is. (nee we vergeten hem niet) Ondertussen hebben natuurlijk heerlijk genoten van de warmte van de sauna,s en lekker wezen bubbelen. Helaas het zwembad trok ons niet, normaal vinden we het heerlijk. Maar nu zijn we er niet in geweest, er lagen allemaal ballen in om het op temperatuur te houden. Ook hebben we heerlijk gegeten, tussen de middag at ik een uitsmijter met ham en kaas. Mijn moeder nam een soepje. In de avond aten we vrij vroeg omdat ik er die avond weer op de trein zou zetten. We aten weer in de sauna, nadat we lekker hadden gedoucht en weer wat droger waren. Mijn moeder nam een pasta, die er lekker uit zag. En ik ging voor de saté met friet. Helemaal volgegeten gingen we nog heel even in het zonnetje buiten zitten, om daarna ons om te kleden en naar de bus te gaan.

Naar huis

Toen was het tijd om de bus te nemen naar Groningen station, waar ik mijn moeder op de trein zou zetten. Wat waren de dagen snel voorbij. Eigenlijk vond ik het helemaal niet leuk om haar nu al weer te laten gaan. En ik baalde er nog steeds van dat ze Annelies niet heeft kunnen leren kennen, omdat ze deze twee dagen niet thuis was. Dit is zo belangrijk voor me dat mijn moeder weet bij wie ik terecht kwam, wie mij zoveel heeft geholpen het afgelopen jaar. Hopelijk komt dit nog eens. Ineens stonden we op het station, eigenlijk nog een half uur wachten op de trein. Maar er stond er al eentje die gelijk weg zou gaan. Alleen met een overstap extra, wat ze liever niet wilde. Toch besloot ze deze te nemen, dus het was een erg snel afscheid. En daar bleef ik dan achter, nog nagenietend van de dagen. We doodop, dan te bedenken dat ik nog terug moest lopen naar Ohanahome. Nog de fiets moest pakken en naar huis te fietsen. *PFFFF* Maar ik deed het, daar nog heel even een glas water drinken en bijkomen. Daarna snel naar huis. Ik was helemaal gebroken toen ik thuis kwam. Maar ik kan zeggen dat ik eindelijk weer even echt heb kunnen genieten. Want bij veel dingen geniet ik gewoon weg niet meer.

Bedankt mama voor de twee heerlijke dagen.

Vandaag een mooie win actie van Hip en Hout. Wat vind ik dit een leuke webshop, en daarom heb ik gevraagd of ik iets mocht weg geven van haar shop. Toen ik mail contact had met de eigenaresse vertelde ze dat ze het verhaal van Daan kende, en mijn blog al een tijd volgt. Dit was een erg leuke verassing, want dit wist ik helemaal niet. Ik kwam pas op het idee toen zij met haar webshop instagram account mij ging volgen. Ik kwam de meest mooie foto,s tegen, ja dit moest het zijn. Ik wilde de letterblokken weg geven aan een ouder van een vlinderkindje.

Je mag een setje letter blokken naar keuze van de naam van je kindje kiezen. Ook heeft ze de letterblokken in verschillende kleuren, die je kan zien op het tweede plaatje.

Wil jij kans maken als vlinderkind ouder dan hoef je alleen maar een reactie achter te laten met een geldig emailadres. Meedoen kan tot 22 mei.
Ik ben heel benieuwd welke naam in welke kleur je deze letter blokken zou willen hebben…

Gesloten

Retro knuffel met foto van je lief

Deze leuke knuffel is handgemaakt met heerlijk knuffelbare retrostofjes. Je kan in het hoesje een foto doen van je dierbare. Het idee is ontstaan door Cindy de Graaff, toen haar oudste kind moeite had om naar het kinderdagverblijf te gaan. Nog meer kwam het idee tot leven toen de jongste van de drie geboren werd, een meisje met het syndroom van down. Ze lag vaak in het ziekenhuis en moest dan veel haar familie missen. Zo kon er in deze knuffel een mooie foto van degene die ze het meest zou missen tijdens de ziekenhuisverblijven.

Omdat ik nog altijd lid ben van de Facebook pagina D- mama,s (mama,s met allemaal kindjes met het syndroom van down) kwam ik dit vaker tegen dat er zo,n mooie knuffel werd gemaakt voor een kindje die lang in het ziekenhuis lag, maar ook voor kindjes waar hun broertje van overleed. Dit heeft me zo ontroerd, dat ik er nu iets mee wilde doen.

Winnen

Deze knuffel kan jouw zoon of dochter winnen die een sterren broertje of zusje heeft, die hij/zij enorm zal missen. Dus ben of ken jij een ouder waarvan jullie kind een broertje of zusje moet missen doe dan mee aan deze leuke winactie. En dit te ere van de tweede verjaardag van mijn prachtige Daan. Natuurlijk kan je deze knuffel ook al zelf bestellen, dit kan je voor nu doen via haar Facebook. Haar nieuwe webshop cyndesign is nog in de maak.

Meedoen kan tot 22 mei, je hoeft alleen maar te vertellen aan wie jij deze knuffel zou willen geven. En vergeet niet een geldig email adres op te geven.

Gesloten