De dagen zijn lang voor mij, nog altijd doe ik vrij weinig buiten de deur. Natuurlijk kom ik wel buiten maar het meeste van de tijd ben ik thuis. Ik verlang naar de normale dingen weer te gaan doen. En misschien ga ik sommige dingen volgende week weer oppakken. Wil weer proberen om naar de kinderboerderij te gaan om te werken, en misschien ook weer een lesje yoga volgen. Maar dat is dus volgende week. Nu eerst deze week laten zien in foto,sJa we houden nou eenmaal van lekkere dingen, het lukt me nog steeds niet om gezonder te gaan leven. Alsof ik nog steeds probeer mijn verdriet weg te eten. En dat lukt niet. Maar voor nu genoot ik van een mini boterkoek.Van het weekend waren we even bij Tuinland geweest, en deze plantjes kochten we. Voor de kerst kochten we namelijk een glazen bak met kerststerren. Nu ze dood zijn wilde we er graag iets nieuws in. En dat is dit geworden.Ik ben gek op aardbeien, dus ik kocht een doosje ervan. Heerlijk aan het smullen ervan. Ja ik eet dus zeker ook gezonde dingen.Nee, dit vind ik echt niet leuk, omdat ik naar de stad zou gaan ging ik naar buiten. En ja hoor in onze straat staat er een ambulance. De ergste angst is ervan weg, geen paniek aanvallen er meer door. Soms nog wel een schrik reactie als ik ze zie of hoor. Maar zo in de straat, raak ik nog aardig van slag ervan. Even was ik helemaal terug bij het gevoel toen Daan overleed in mijn armen. Toen ik in de bus zat voordat hij weg reed, kwam er nog een ambulance de straat in rijden, daarna nog een brandweer. Gelukkig reed toen de bus weg. Ik had echt over mijn hele lichaam kippenvel.Na dat ik even in de stad ben geweest, ging ik op weg naar het ziekenhuis. Na controle vanwege de miskraam, en had er een slecht gevoel bij. Daar meer over in een blog die gaat komen.Vrijdag is het altijd patat dag bij ons, dit keer gingen we even bij de MC Donalds eten. Dat moet soms ook kunnen.In het weekend maakte ik heerlijke appelflappen voor ons. Lekker en simpel om te doen.

De paaseieren hebben wij ook al in huis gehaald. We hebben een hele bak op de tafel staan, maar moet er niet teveel in 1 keer eten dan wordt ik misselijk. Maar ze zijn zo lekker, vooral die groene (hazelnoot)

Jullie een leuke week gehad?

Toen ik jaren terug in het revalidatiecentrum zat (intern) kreeg ik dagelijks post. Dat ene kaartje van mijn beste vriendin, een lief kaartje van mijn ouders en heel veel kaarten en brieven van mijn vele pen vriendinnen. Wat is dat heerlijk om dat te mogen ontvangen. Maar in de jaren die volgden werd het minder, alles ging ineens via het internet. Weten we het nog Hyves kwam toen en daarna Facebook natuurlijk. Dus die echte post bleef vaker uit. Nu is het zo veel makkelijker even via Facebook iemand te feliciteren in plaats van die ene leuke verjaardagskaart te sturen. Ja ook ik maak me er vele malen schuldig aan, dan vergeet ik een verjaardag en zie ik ineens op Facebook dat er iemand jarig is. Te laat voor een echt kaartje te sturen, dan maar even een berichtje eraan wagen. Maar iedereen vind het toch veel leuker om echt post te mogen ontvangen. En het wordt ons het steeds makkelijker gemaakt. Kijk maar eens hoeveel sites er tegenwoordig zijn om online je kaartje te bestellen en te versturen. Je hoeft niet meer naar de winkel om dat ene leuke kaartje te vinden. Moet je eens kijken hoeveel verschillende soorten kaarten je online vind. In de winkel is dat dat zoeken hoor. Niet alleen de verjaardag kaarten kom je tegen maar denk eens aan beterschap, vriendschap, samenwonen, geboorte enz… Die laatste daar hebben ze ook een speciale site voor, helemaal gericht op geboortepost.

Wat ik zelf heel handig vind is dat je kaarten kan inplannen. Weet je dat er volgende week een paar jarig zijn, dan zoek je gewoon een leuke kaart op. Je maakt hem helemaal klaar en plant hem in op de dag dat hij verstuurd moet worden. Zo hoef je eigenlijk nooit een verjaardag te vergeten.

En wie wordt hier nou niet vrolijk van…

– Dit artikel is tot stand gekomen door middel van een samenwerking.

Elk jaar weer is het de traditie om samen met mijn beste vriendin naar de huishoudbeurs te gaan. Mijn plan was, om heel voorzichtig daar aan haar te vragen of ze het erg vond om ook naar de 9maanden beurs te gaan. Maar dat plannetje viel in het water, want nu ik niet zwanger ben wilde ik me niet onnodig pijn doen. Ondanks dat ik nog steeds last had van bloedingen vanwege de miskraam heb ik echt een top dag gehad. De krampen die ik af en toe had gederfde de pret gelukkig niet. Wij kozen speciaal een dag dat de beurs tot 22.00 open was, want wij weten gewoon dat we een hele dag nodig hadden. En deze keer hadden we echt het idee dat we ondanks we zoveel tijd hadden we niet alles hebben gezien.

Wat wij ook heerlijk vinden is bij sommige stands waar het ook echt uitnodigend is even fijn te kletsen met de standhouder. Er komen soms de leukste en mooiste gesprekken naar boven. Ook waren er een aantal nieuwe dingen op de beurs zo hadden ze een hele hal vol voor dierenliefhebbers. Ik heb geen huisdieren, dus had er weinig mee. Toch zijn we erover heen gelopen, mijn vriendin heeft vier poezen thuis lopen. Maar ze hadden dus ook gewoon echt dieren staan, en dat vond ik dan weer niet zo gepast op een beurs. Laat die dieren lekker op de kinderboerderij. En ga als gezin lekker daar de dieren bewonderen. Ze hadden nu ook een klein gedeelte met “Happy & Healthy”, allemaal gezonde tips kon je daar krijgen. Daar heb ik dan ook verse thee gekocht. Waar ik erg benieuwd naar was het nieuwe gedeelte “Bring your blog/ vlog to life”, maar dit stelde echt niks voor, tenminste op de dag dat wij er waren. Wat ik wel erg heb gemist is “Webshop Till You Drop” Dit hebben we helemaal niet terug gevonden op de beurs. En dit had natuurlijk heel leuk kunnen aansluiten op mijn blog. Maar helaas, misschien volgend jaar.

Shoplog

We kwamen bij een stand waar je acht producten voor 10 euro kon kopen, dat vonden we niet duur voor de producten die erbij stonden. Ik koos voor allemaal heerlijke producten voor onder de douche.Deze drie dat zijn mousse douche gels, en lijken me heerlijk zacht voor de huid. Ik kende het merk nog niet, dus een fijne verassing als ik ze ga gebruiken.Dan koos ik twee douche gels van Fa, deze geuren zijn zo lekker dat ik ze niet kon weerstaan om ze te laten staan. De ene zit ook de geur van coconut, ondanks ik daar helemaal niet van hou is dit toch de favoriet van de twee.Dan als laatste van douche gels deze van Palmolive. Een hele zachte geur, kan niet wachten deze te gaan gebruiken.Maar toen was ik nog niet aan mijn acht producten, en wist eigenlijk niet wat nog meer mee te nemen. Toen ik deze twee zag staan. Deze kan je ook als douche gel gebruiken, maar is fijner voor in bad te gebruiken. Nee zelf heb ik geen bad, dus nam ze mee voor een vriendin. De vriendin van Ohanahome, die wel een bad heeft. En waar ik zelf ook gebruik van mag maken als ik daar ben. Dus hoe leuk is het dan om wat fijne producten daar voor mee te nemen. Kan er zelf ook van genieten.
Hier heb ik even over getwijfeld. Een nieuwe kussen. Ik ben echt een zeur als het gaat om kussens. Wat er altijd op mijn bed lag, stelde niks voor. Alsof ik op me matras lag. Dus eigenlijk durfde ik het niet aan, want wat zal het wennen zijn een echte kussen om op te slapen. Toch gingen we na een tijdje nadenken terug en beide kochten we zo,n kussen. Het was ook nog eens voordeliger als je er twee kocht in plaats van 1. Nog altijd moet ik eraan wennen, benieuwd of me dat ook echt gaat lukken.

Dan zijn we aangekomen op de thee waar ik het over had. Ik ben gek op thee, alleen neem ik te weinig er de tijd voor. Gewoon lekker op de bank met een kop thee. Nee dat gebeurd eigenlijk alleen maar s,avonds een keer. Toch moet ik dit gewoon eens vaker doen. Bij Thee bewust hebben we vele verse thee kunnen ruiken. De ene vond ik echt heerlijk, maar de ander dan echt helemaal niet. Ik was helemaal weg van de geur van de kersen thee, dus ik dacht die neem ik mee. Wel duur vond ik het, maar vandaag dacht ik even genieten en gek doen na zoveel ellende. Dus ik nam hem mee. Jammer vind ik nu dat je eigenlijk niet gewoon smaakjes daar kon proeven, want dan had ik geweten dat ik hem niet zo naar kersen vond smaken. Vies vind ik hem niet, maar de smaak kan ik niet helemaal plaatsen.Als alle eerste wat ik eigenlijk kocht was dit teigertje. Ik zag hem staan tussen allemaal Disney beeldjes en moest gelijk aan Daan denken. Ik weet zeker als Daan bij me was geweest (en stiekem stond hij ook gewoon naast me) dan had hij gelachen en gewild dat ik hem meenam. Natuurlijk Daan deze is voor jouw. Toen ik hem in mijn handen kreeg kwam ik er pas achter dat dit geen beeldje was, maar gewoon van plastic. Maar niet minder leuk, daarom staat hij nu in de vitrine kast bij de spulletjes van Daan.En in het kader van gek doen, kocht ik deze haarband. We waren alleen even aan het kijken, er werd gevraagd wil je het proberen. Beide zeiden ja, mijn vriendin vond het maar niks. Ze vroeg mij wat vind je van olifantjes. Ja wat kan ik dan nog zeggen, ik ben gek op olifanten. Dus ze deed hem in mijn haar en eigenlijk was ik gelijk verkocht. Terwijl ik weet dat dit niet iets dagelijks is wat ik zal gebruiken. Maar ik zei “ik laat hem in, wat krijg je van me” Na het betalen ben ik dus op deze manier weg gelopen.

Ben jij naar de huishoudbeurs of de negenmaandenbeurs geweest?

Ik ben steeds meer series aan het ontdekken via Netflix. Ben echt verslaafd geraakt hieraan. Iedere keer vind ik weer een leuke serie, alleen het nadeel is dat als je het seizoen uit hebt je enorm in spanning aan het afwachten bent hoe het gaat aflopen. Komt er een nieuw seizoen en wanneer dan… Een aantal series nu dus uitgekeken en wil heel graag een vervolg ervan zien.

Gotham
Dit is een Amerikaanse misdaadserie van de zender FOX, bedacht door Bruno Heller. De serie is gebaseerd op de personages uit de Batman-strips van DC Comics, maar speelt zich jaren voor Batman af. In plaats daarvan staat rechercheur James Gordon centraal, gespeeld door Ben McKenzie.
James Gordon, een nieuwe rechercheur bij de politie van Gotham City, krijgt de opdracht om samen met ervaren rechercheur Harvey Bullock één van de meest geruchtmakende zaken in Gotham ooit te onderzoeken: de moord op Thomas en Martha Wayne. Tijdens zijn onderzoek ontmoet Gordon de jonge zoon van het duo, Bruce, die nu door zijn butler Alfred Pennyworth wordt opgevoed. Tijdens het onderzoek raakt Gordon betrokken bij de Gothamse maffiafamilies en hun bondgenoten, zoals Fish Mooney, Don Carmine Falcone, en de Italiaanse maffiabaas Salvatore Maroni. Tevens wordt in de loop van de serie de oorsprong getoond van enkele van Batman’s bekende tegenstanders, zoals Penguin, Riddler, Catwoman, de Joker, Two-Face, en Poison Ivy

Wat ik er van vond:
In het begin moest ik erg wennen aan de serie, maar de knappe James deed het hem nogal. Ik ken hem uit de serie The OC, waar ik onwijs verslaafd aan was. Na twee afleveringen begon ik de serie echt goed te vinden. En waren de laatste paar dagen in het ziekenhuis best te doen met deze serie die toen al op zijn einde liep voor me.

Shadowhunters
Het normale leventje van tiener Clary Fray wordt overhoop gegooid als ze ontdekt dat ze behoort tot een mensenras met engelenbloed dat op demonen jaagt.The Mortal Instruments (Nederlandse titel: Kronieken van de Onderwereld) is een boekenreeks van schrijfster Cassandra Clare en volgt de Schaduwjagers, een ras van half-engel half-mens, die tegen de demonen vechten. Eén van de zes populaire boeken is in 2013 verfilmt door regisseur Harald Zwart: The Mortal Instruments – City of Bones. De film haalde echter niet de beoogde successen en de geplande verfilming van het tweede boek werd geannuleerd.

Wat ik er van vond:
Met deze serie ben ik nog bezig omdat er elke week een nieuwe aflevering komt. Maar het is leuk te zien dat Clary steeds meer wezens ontdekt dan alleen de mensheid. De hele wereld waar ze in beland, daar had ze geen weet van.

Orphan black
De serie draait om Sarah Manning, een zogenaamde con artist, die getuige is van de zelfmoord van haar dubbelganger Beth Childs. Manning neemt vervolgens Childs’ identiteit over en duikt zo dieper het leven in van haar kloon. Uiteindelijk blijkt dat ze meerdere ‘zussen’ heeft, verspreid over Noord-Amerika en Europa en dat er een plan is om hen te vermoorden. De serie snijdt de thema’s ‘moraal’ en ‘ethiek’ van menselijk klonen aan en het effect op persoonlijke identiteit.

Wat ik er van vond:
Wauw deze vind ik echt gaaf in elkaar gezet. Allemaal klonen van elkaar, zo verschillend en toch lijken ze echt super veel op elkaar.

De meeste dagen blijven maar saai, heb gewoon momenteel zo weinig te doen. Ik werk niet, ga niet naar Ohanahome en yoga zit er ook nog niet in. Wat doe ik dan wel. Een beetje het huishouden, af en toe naar buiten, internetten en ja veel series kijken.Lekker s,avonds op bed tv kijken met een bak chippies erbijOmdat ik toch af en toe iets moet doen, ben ik de kast een beetje gaan opruimen. Zo,n zooitje en er komt ook steeds meer zooi bij. Dus heb ook maar wat rommel weg gegooid en even hem opnieuw ingedeeld de kast.Bah, wat is dat nou… Ik zie witte vlekken op de tafel. Ja en kwam echt sneuwvlokjes naar beneden zetten. Maar ik hoefde lekker niet naar buiten dus had er geen last van.Weer op bed met serie kijken, maar dit keer even iets gezonds eten. Banaan en peer in een bakje. Jammie.

Ik schreef weer eens een update over het zwanger worden. Ja wat waren we gelukkig toen we een positieve test in handen hadden. Maar al vrij snel ging het alweer mis. Jaaaaa even een gezellig dagje op pad. Ik ging met de trein naar Amsterdam Rai voor de Huishoudbeurs. Helaas was het vanaf Zwolle nogal druk in de trein en moest ik staan. Na een tijdje staan kon ik op de trap zitten. Niet fijn, maar ik kon weer even zitten.
Ze hadden iets nieuws op de beurs, een hele hal wat over dieren ging. Ze hadden dus ook echt dieren daar, wat ik totaal niet vind passen op de beurs. Dieren horen er niet thuis, laat ze lekker op de kinderboerderij.Ik dacht laat ik eens gek doen, en kocht een haarband met olifantjes. En stiekem vind ik hem ook heel erg leuk. Ik ben gek op olifanten dus past goed bij me.Hier had ik al de hele dag zin in, een heerlijke swirl. Daar heb ik dus heerlijk van genoten.Voordat ik afscheid nam van mijn vriendin (omdat ik in Groningen woon en zij in Zoetermeer) gingen we naar Schiphol om daar iets te eten. Op de beurs is het mega duur, en verder op Rai valt niet ergens te zitten om iets te eten. Daar maar even bij de Burger King gezeten. Hierna was het echt tijd om afscheid van elkaar te nemen. Ieder onze eigen weg naar huis.Weekend staat voor genieten en dat deden wij met appeltaart met slagroom bij de thee.

In het nieuwe jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…
Deze keer was het wel erg lastig om bij die mooie geluk-momentjes te komen…

Sommige gesprekken zijn goud waard
Dit schreef ik van de week op mijn fb. Ik had al die tijd niet willen/kunnen praten over mijn miskraam. Ik durf nog steeds niet echt het verdriet en de pijn toe te laten, door alles wat ik heb meegemaakt de laatste jaren. Maar stukje bij beter probeer ik het toch. Ik werd ineens privé aangesproken via Messenger door Ellemijn Veldhuijzen van Zanten. Ik kende haar verhaal al, zo ben ik bij haar op fb ooit terecht gekomen. Maar dat ik gewoon een heel mooi gesprek zou hebben met haar had ik dan weer niet verwacht. Dit voelde zo fijn, dat ik zelfs wat tranen kon laten gaan. Die tranen komen niet meer terug, maar dit was pas het begin van het verdriet en de pijn van deze miskraam. Het is dan wel een verdrietige geluk-momentje, maar had hem niet willen missen.

Huishoudbeurs
Ik had het zo nodig even een dagje weg, ondanks ik nog veel aan het bloeden ben vanwege de miskraam (waar ik midden in zit nog) Na al die heftigheid, was een dagje ontspannen wel heel veel waard. Nou ja ontspannen, het was een lange en vermoeiende dag. Maar heb het zo heerlijk gehad samen met mijn vriendin. Veel gepraat ja ook over de miskraam, maar ook heel veel gelachen en geshopt natuurlijk.

Series series series
Ja ik blijf het zeggen, als je aan huis gebonden bent is het heerlijk dat er Netflix is waar je steeds weer opnieuw een heerlijke serie vind. Net weer het nieuwe seizoen van “The walking dead” uitgekeken. Nu begonnen aan “Fuller House”. Het is ook wel weer lekker dat ik weer iets meer doe buiten huis, maar ben nog steeds heel veel in huis te vinden. Ik neem lekker de tijd om te herstellen, met een heerlijke serie.

Eerder schreef ik al over mijn plotselinge ziekenhuis opname. Maar er speelde in die bijna 2 weken dat ik in het ziekenhuis lag veel meer dan alleen de operatie waar ik voor kwam. Want de eerste keer dat ik op de spoed kwam maakte ik me niet zo zeer zorgen om mijzelf maar om dat stipje in mijn buik. Twee weken eerder testen ik positief, jeeeh ik bleek zwanger te zijn. Maar nu in het ziekenhuis was er paniek. Was alles wel goed met stipje? Ik stond erop dat er een echo gemaakt werd en die kreeg ik gelukkig. Er was een mooi intact vruchtzakje te zien. Ik kon even opgelucht ademhalen.

Aangezien ik die nacht voor de pijn niet serieus genomen werd kwam ik weer thuis. Alleen de pijn nam niet af. En belandde dus uiteindelijk op de OK zoals vertelde. Maar net daarvoor zorgde ik nog voor een echo. Na het overlijden van Daan en de miskraam ben ik gewoon heel bang. Er werd me verteld dat er een vroege zwangerschap zat, 5 weken. Weer raakte ik in paniek, want dit kon niet. Ja het was een prille zwangerschap maar moest toch echt 7 weken zwanger zijn. De gynaecoloog zei dat ik me niet zo zorgen moest maken want het zag er goed uit. Alleen zo vroeg dat er verder niks over te zeggen was.

Na mijn operatie werd ik helemaal in paniek wakker uit me narcose. Ik bleef maar zeggen mijn baby, ze hebben mijn baby weg gehaald. Omdat ik zo in paniek was hebben ze mijn man snel laten komen, wat normaal dus niet mag op de uitslaapkamer. Het duurde voordat ik besefte dat me galblaas verwijderd was en dat er niks met stipje was gebeurd. Maar ik bleef bang. Dit kon het stipje nooit goed doen.
Ik liet het maar even zo, want uiteindelijk was ik te ziek om me daar zorgen om te maken. Het was tijd voor mijn herstel. Alleen na weer een echo was ik nog steeds niet gerust erop, eigenlijk had ik ons stipje opgegeven. En niet alleen ik maar mijn man ook. Helemaal toen ik licht bloedverlies kreeg. Steeds stiller en steeds depresiever werd ik. Met geen mogelijkheid kregen ze me uit bed en het kon me nog weinig schelen. Vastbesloten de volgende dag een echo te krijgen en als het mis was zouden ze me maar pillen geven om de miskraam op gang te zetten.

Wat was ik pissed toen ze me naar de zwangerschap afdeling het DOK brachten ik wilde naar de afdeling waar ik onder behandeling sta en een verpleegkundige zien die ik kende. Helemaal in tranen was ik, maar ze kregen me enigszins rustig om de echo te maken. En daar ineens helemaal uit het niets was er een kloppend hartje. Ik snapte er niks van. Ik kon niet meer stoppen met huilen. Er was gelukkig iemand die me had gebracht van de opname afdeling en die is bij me blijven zitten. Dus ook zij zag een kloppend hartje. Ik keek haar vol ongeloof aan, “zie jij het ook vroeg ik” ja je bent niet gek er is een kloppend hartje. Nog veel meer tranen volgde. Ik kon het gewoon niet geloven, maar het was er echt.

Dan is het tijd om mijn man te bellen die ging dit niet geloven. Hij snapte er niks meer van. Vol ongeloof hangt hij op, om later nog een berichtje te sturen… is het echt waar was er geen storing op dat apparaat. Die hele dag was ik hyper van het nieuws.
Nog altijd bleef er in me hoofd dat er iets echt niet klopt, want ze konden me verder niks vertellen geen termijn hoe veel weken ik zwanger was. Dus het bleef echt nog wel heel spannend en afwachten. Toch mocht ik nu van mijzelf blij en opgelucht zijn.

Vlak voor mijn ontslag kreeg ik nog een echo waar mijn man bij was, en weer was er dat mooie kloppend hartje. We hadden beide weer wat hoop en een nieuw toekomst plan. Alleen toch zat het ons beide niet lekker dat er iets was met het termijn, ze hadden het over iets van groeiachterstand. Twee weken na mijn laatste echo kreeg ik een afspraak op de zwangerschap afdeling, ook daar werd gelijk even gekeken naar stipje. Alleen het beeld bleef stil, er was geen kloppend hartje meer te zien.

De dag dat ik jarig was is stilletjes voorbij gegaan. Ik lag toen in het ziekenhuis en het enige waardoor ik besefte dat ik jarig was is dat er op de kamer een klok hing met de datum. En ja ik kreeg een speciaal verjaardag toetje bij me avond eten. Dat vond ik echt wel heel leuk, en het was het eerste wat ook echt weer smaakte. (terwijl ik helemaal niet zo van heel zoet hou) Afgelopen weekend heb ik het nog even gevierd en dat houd in dat alleen me schoonouders en zwager op bezoek kwamen. Maar er was taart en lekkere hapjes. Eerlijk gezegd voel ik me nooit echt jarig, maar dit keer ging het wel heel stil voorbij. Het maakt me ook vrij weinig uit.

Wel mocht ik iets moois uitzoeken van mijn man voor mijn verjaardag. Pas geleden had ik een armband gekregen om te reviewen met een hangertje eraan. Maar mijn man vond hem eerlijk gezegd niet mooi om daar bedels aan te hangen. En zij dat ik maar een mooie zilveren bedelarmband moest uitzoeken. Dus dat ben ik gaan doen, online kwam ik iets heel moois tegen. Maar ik wilde hem in de winkel zien en passen omdat het om een andere sluiting ging als ik gewend ben. Zo,n zelfde soort armband kwam ik tegen, maar toch ik miste wat omdat die online een mooi hart eraan had hangen. Dus met die gedachten ging ik naar de winkel en mijn wens uitgesproken. Nou dit was dus gewoon mogelijk. Deze vriendelijke meneer wilde het nog voor me maken en spraken af dat ik 2 uur later terug zou komen. Ik bleef toch nog wel in de stad dus dat was geen probleem.Ik koos een bedelarmband van Zinzi, en hij heeft er een mooi hart aan gehangen waar de naam van mijn partner en mijn naam in gegraveerd is. En het bedeltje wat dus al aan me andere armband hing heb ik nu aan deze gehangen. Dat is dus het baby hoofdje met de naam Daan erin. Ik hoopte dat er over 7 maanden zo,n zelfde bedel aan zou komen met een andere naam. Maar dat moet dus nog even wachten. En ik weet zeker dat er af en toe iets nieuws aan gehangen wordt. Ik ben dus echt heel blij met deze mooie armband die ik kreeg van mijn partner, nou ja zelf heb uitgezocht. (hihi)

Als je een mooie webshop of winkel weet waar je mooie bedels kan kopen, laat het me weten in de comments.

Zo,n twee maanden na mijn miskraam zijn we gelijk weer opnieuw begonnen met IUI behandelingen om toch weer zwanger te worden. Teleurstelling op teleurstelling. Ik wist het echt niet meer, kon me geen raad meer met dit verdriet dat het maar niet lijkt te lukken. Waarom moet het zo moeilijk gaan bij ons. Na poging vier zat ik er echt helemaal doorheen. Toch zijn we gelijk doorgegaan, geen haar op me hoofd die erover nadacht om een pauze in te lassen of gewoon te stoppen. Ik wist dat deze behandeling aanslaat dus waarom zou het nu niet gaan lukken.

Poging vijf dus, heel goed besefte we dat we hierna nog 1 poging hadden met IUI. Maar ook dat het bij Daan ook bij poging vijf gelukt was. Iedere keer als we een inseminatie hebben gehad, reken we uit wanneer de uitgerekende datum is als het dit keer eens raak mag zijn. Dat deden we dus dit keer ook, ik schrok toen mijn man zei dat het 16 september zou zijn. September is nou niet mijn favoriete maand. Daan is op 12 september overleden en 18 september was zijn afscheid. Maar zou het dan echt dit keer juist raak zijn. Ik geloof niet in toeval. Daan heeft daar boven een vriendje Sem, dit is de zoon van mijn vriendin Annelies. En ook hij is in september overleden op 20 september. Ik had echt zoiets die twee draken he, die hebben gewoon samengewerkt voor een prachtig cadeautje voor ons. Want hoe bizar zou het zijn als dit echt uit zou komen. Wel heb ik gelijk gezegd dat ik vastbesloten ben niet op 12 september te bevallen.

Twee weken zit je dan te wachten dat je mag testen, vreselijk is dat. Een paar dagen voor ik mocht testen was ik al bang dat ik bloed zou zien. Want de laatste vier keer begon het al vrij vroeg. Maar het bleef uit, en de klachten werden heftiger. Ik sliep zelfs slecht door de pijn aan me rug, maar ook van mijn bekken. Dat was lang geleden. Me borsten deden al dagen pijn en ik was misselijk, maar ach dat zegt niet zoveel nadat je hormonen hebt gespoten. Maar ik merkte ook op dat ik wel extreem moe was, hartkloppingen en douchen al teveel was door de duizeligheid. Dit had ik nog nooit door de hormoon spuiten gehad. De dag voor de testdag ging ik voorheen altijd bloeden, maar ook deze dag bleef het uit. Steeds als ik naar de wc ging verwachtte ik dat er bloed zou zijn. Dus eigenlijk wist ik het al. Maar een test doen is toch de beste manier om zekerheid te hebben.

Nou en of er twee streepjes te zien waren op de test, vol ongeloof staarde we samen naar de test. Nee het is niet waar, we konden het echt niet geloven. We wachten de eerste echo maar even af, want dan wordt het “echt” Maar drie weken wachten op een echo is erg lang, als je zoveel angst hebt dat het mis kan gaan. Tenslotte ging het de vorige keer ook mis. Ik moest het met iemand delen, mijn moeder was al aardig op de hoogte dus die belde ik. Ze had helemaal het gevoel dat het mis was omdat ik blijkbaar niet zo vrolijk klonk. Ja ik kon het ook amper geloven. Later heb ik nog even Annelies aan de telefoon gehad, vanaf dat moment kon ik niet meer stoppen met huilen. Ik vond het doodeng het uit te spreken. En zij was sprakeloos en dat gebeurd eigenlijk nooit.

Ik wilde jullie heel graag geweldig nieuws geven, maar een paar weken nadat ik dit had geschreven was het helemaal mis, maar daar lezen jullie later over.

Ben echt weer aan het opknappen, lekker weer naar buiten. Maar voorlopig nog niet alles wat ik voorheen deed. Ik mis het om naar de yoga te gaan, ik mis het om even snel op de fiets ergens heen te gaan. Ik mis het om naar Ohanahome te gaan. Ben deze week wel voor het eerst even op de fiets gestapt, maar dat was een hele uitdaging. Was echt bekaf toen ik aankwam op de kinderboerderij. Nee werken doe ik er nog niet, maar dacht even buurten. Gezellig kletsen kan geen kwaad. Verveel me thuis namelijk best wel, tegelijkertijd heb ik ook nog niet veel zin in van alles. Wel nog even dinsdag de stad in geweest, wat was het heerlijk weer. Ik ging mijn verjaardagscadeau uitzoeken, want ik was jarig toen ik in het ziekenhuis lag. Zal snel eens foto,s maken van wat ik heb uitgezocht voor mijn verjaardag. Dus daar komt nog wel een blog over.

Het weekend dan ook eindelijk me schoonouders en zwager op bezoek vanwege mijn verjaardag. Dat hadden we al even uitgesteld vanwege mijn operatie, en ja ik wilde ook wel weer normaal kunnen eten zonder teveel buikpijn te krijgen. Zodat ik nu lekker kon genieten van een stukje taart en wat hapjes.