Vandaag stonden we weer wereldwijd stil bij alle kindjes die gemist worden. Gemist omdat ze vleugels kregen en naar de hemel vlogen. Zo ook wordt Daan elke dag gemist, maar ook wetend dat hij altijd bij me is. Alleen dan in een andere vorm, mijn kleine bescherm engeltje.

Deze dag brachten we eerst al kerst bij Daan. Hebben zijn plekje even netjes gemaakt, en een mooi kerstboompje voor hem neergezet.

In de avond zijn we naar het Noorderplantsoen gegaan, daar organiseren ze elk jaar op wereldlichtjes dag iets moois. Je kan dan een bootje met een bloem en lichtje het water in laten. Dit is zo mooi om te zien al die mooie lichtjes op het water. Voor alle kindjes die gemist worden. Voor Daan dus ook een bootje, maar ik denk ook aan alle andere kindjes waarvan ik weet dat ze gemist worden. En dat zijn er gewoon weg teveel. Ik noem maar wat namen die nu even in me opkomen: Sem, Elara, Juultje, Mirthe en zo zijn er nog veel meer in mijn gedachten…

Ik begin aan mijzelf te twijfelen, ben ik echt wel goed bezig. Ben ik echt wel toe aan andere ouders helpen. Zo overtuigd dat ik het aankon, zo erg is dat naar beneden gehaald omdat ik op sommige dingen heel heftig reageer.

We zijn folders gaan verspreiden van Ohanhome in het UMCG en het Martiniziekenhuis. In de ochtend zijn we naar het UMCG geweest. Vreselijk vond ik dit gewoon. De energie die op de kinderafdelingen hangen is echt heel zwaar. En alles pikte ik op, ik werd er stil van en hield me maar een beetje afzijdig. Ik had al wel verhalen gehoord over de kinderafdeling dat het er zo kil en koud is. Nou ik heb het nu mogen ervaren. Wat ben ik blij dat Daan nooit in dat ziekenhuis heeft gelegen.
In de middag gingen we naar het Martiniziekenhuis, dit is mijn terrein. Omdat Daan op de kinderafdeling heeft gelegen ken ik daar mensen. Vastbesloten wilde ik Sieneke spreken, dus hoopte dan ook dat ze er was. We liepen dat afdeling op en ja hoor ik zag haar meteen in de speelkamer, haar domein. Ook zij zag mij meteen en waren beide heel enthousiast. Blijkbaar straalde ik en daar reageerde ze gelijk op van dat ik er zo goed uit zag. En wat leuk dat ik er was, ga zo maar door. Toen kwam het punt waar we voor kwamen. Ik vertelde dat ik de juiste hulp kreeg en nu zelf ouders wilde gaan helpen die in dezelfde situatie terecht komen als ik heb gezeten met een ziek kind en nu zit na het overlijden. En dat we heel graag folders achter wilde laten voor bekendheid. Niet wetend dat zij gewoon het beheer heeft over de folders. Wauw dat was een mooi cadeautje. Ze liep gelijk met ons mee om te laten zien waar de folder neer gezet konden worden. Er moesten natuurlijk even foto,s gemaakt worden van dit mooie moment. Hoe moeilijk het in het UMCG ging hoe makkelijk het hier ging.
Nog even vragen of ze ook kon helpen met de pasgeborenen afdeling. Want ik wist dat we daar niet zomaar naar toe mochten. Ook daar maakte ze geen probleem van. En nam ons ermee heen. Oeiii die had ik dan weer niet zien aankomen. Ik was daar niet meer geweest na het overlijden van Daan en omdat dit de afdeling is waar we als eerste kwamen net na de geboorte was dit echt even een moeilijk moment. Maar Sieneke had daar rekening mee gehouden, en nam een andere deur naar binnen. Deze deur gebruikte wij toen nooit. Ik voelde tranen opkomen en even voelde het weer alsof ik daar voor het eerst aankwam met Daan. Nadat we daar ook folders nee hebben gezet zijn we terug gegaan naar de kinderafdeling. Ze liet me nog wel weten als ik er klaar voor was en ik me angst wilde overwinnen daar dat ik altijd een afspraak kon maken met haar. Hier was ik zo blij maar, want had nooit verwacht dat ik dit zou mogen. Weer terug komen op die afdeling.
Hierna zijn we nog even naar de kinderpoli geweest voor de folders, daarna het ziekenhuis uitgelopen. Wat een hoop emoties op zo,n dag. Echt een volle dag. Van de ene naar de andere emotie geslingerd. Ik was er echt heel moe van.

De avond ervoor had ik me al ergens heel druk om gemaakt, maar wat ben ik blij dat de dag anders liep dan gepland. Want er zou eigenlijk iemand langs komen bij Ohanahome voor een sessie. En ik zou dan even op haar zoontje letten. Maar ineens was de angst er van wat als hij ook in mijn armen overlijd. Daar heb ik dus heel slecht van geslapen. Wat was het fijn dat we haar toevallig in het UMCG tegen kwamen en dat ik haar zoontje heb mogen zien. Nu weet ik hoe hij eruit ziet, dat ik me daar niet zo,n zorgen om hoef te maken. Want ik had Daan voor ogen, maar dit was natuurlijk een heel ander kindje. Helaas liep het voor deze mama heel anders en moest ze haar kindje laten opnemen.

Thuis in de nacht werd ik ziek, heb echt alles eruit gespuugd. Ik dacht echt van waar ben ik mee bezig, doe ik mijzelf nou meer pijn dan nodig is om graag andere ouders te helpen. Kan ik dit wel echt aan. Moet ik hier wel mee verder gaan. En dan ook nog de bevestiging krijgen van je man, dat hij dit had zien aankomen. Ik weet dat ik het kan, maar is het niet toch te vroeg!

Thuis bij ons wordt er geen sinterklaas gevierd, nog niet. Al hoewel onze kleine draak in de hemel er wel voor zorgde dat er een hoop schoenen bij de kachel stonden. Een paar dagen later stonden in zijn formaat schoentjes die uit zijn kast kwamen. Daar moest ik natuurlijk iets mee doen. Ik kocht twee chocolade zwarte pieten. Natuurlijk moesten papa en mama ervan genieten en Daan mocht vanaf zijn wolkje mee genieten.

Maar ik kon wel een beetje voor sinterklaas spelen voor de dochter van een vriendin. Ik vond wat leuke knutsel spullen die ik inpakte en omdat ze haar schoen had gezet kon ik het er mooi in doen voor haar. Helemaal verrast dat ze was. Ik geloof dat ze het lint wat erom heen zat nog het mooist vond.

Toen mocht ik via Overhemden.com Happy socks bestellen, ik koos een paar voor deze zelfde meid voor pakjes avond. Wat een mooie vrolijke kleurtjes hebben deze sokken zeg. Maar ik had natuurlijk ook nog een verhaal nodig voor haar om die mooie sokken op de foto te kunnen zetten.

Ik vertelde:

Er is een Pietje bij mij langs geweest en die liet mij weten dat jij sokken had gekregen (Happy socks) Maar nou was dit Pietje wel nieuwsgierig of je nu echt blij werd van deze sokken, want ja happy staat voor blij. Hij gaf mij de opdracht om foto,s te maken van jouw voeten terwijl je deze leuke sokken aan hebt. En deze dan te delen met anderen om te kijken of mensen hier dus echt blij van worden.

Hebben jullie sinterklaas gevierd?

De eerste week van december zit erop. Sinterklaas is naar huis en de kerst staat voor de deur. Ik moet bekennen dat ik dit best een moeilijke tijd vind. Daan had bij Sinterklaas op schoot moeten zitten en met kerst straks ondeugend de lampjes uit de boom moeten halen. Toch weet ik dat ik niet zo moet denken en dat hij altijd bij me is. Dus we gaan vrolijk verder. Maar eerst even een weekoverzichtje voor jullie.

MaandagIk was bij Ohanahome, we zouden eigenlijk buiten de deur gaan werken. Maar mijn werkpartner was ziek en heeft de hele dag op bed gelegen. Ik besloot de stad in te lopen waar ik een broodje at. Kocht ik inpakpapier omdat ik cadeautjes mee had genomen voor haar dochter voor in de schoen. Met regen liep ik terug naar Ohanahome en pakte de cadeautjes in.

Dinsdag

Ben ik even flink aan het werk geweest bij Ohanahome. Eerst even een blog geschreven. En aan het brainstormen geweest voor de huiskamer bijeenkomsten. Verder even geholpen het blauwe huisje in orde te maken voor een kijker om te huren. Dus denk aan bed verschonen.

WoensdagIk kwam uit bed en liep door de gang, ik dacht ik mis iets. Maar het was donker dus wist het niet te plaatsen. Kom ik in de woonkamer, tref ik dit aan. Alle schoenen bij de kachel. Zou dat draakje bezig zijn geweest, of zou zijn papa zo lollig zijn geweest. Moest er echt enorm om lachen.Nadat ik bij de kinderboerderij was, waar ik bezoek kreeg van Annelies die even wat kwam ophalen voor pakjes avond. Zo hoefde ik niet helemaal daarheen te fietsen meer. Maakte ik gehaktbrood voor de avond. En geslaagd hij was echt heel lekker.Van de week gaf ik mij op voor de Mamaswap van de mama van Elara. Dit is de eerste keer dat ik meedoe omdat ik de eerste keer het bestaan ervan niet wist, de tweede keer ik het niet aankon omdat Daan was overleden. Nu vind ik het super leuk om mee te doen. Dus ga binnenkort lekker aan de knutsel hiervoor met heel veel liefde.

DonderdagTosti dag blijkbaar, ik had ineens zoveel zin hierin. Ik had nog tomaten liggen dus lekker met ham kaas en tomaat. Dit was een heerlijke luie dag in bed. Ben wel even bezig geweest met schrijven voor me boek.

VrijdagWeer een nieuwe dag tijd om weer naar de yogales te gaan. Blijft fijn om daaraan mee te doen.

ZaterdagOmdat we niet genoeg kerstkaarten hadden zijn we weer naar Tuinland gegaan en nog even langs Daan. Krijg ik een berichtje dat Sinterklaas wel aan Daan had gedacht maar het verkeerd bezorgd had. De lieverd wilde het dan ook even langs brengen. Toen ze voor de deur stond was ik helemaal ontroerd, ik gaf haar een knuffel. Ze ging weg en ik liep naar binnen. Dit draakje kwam tevoorschijn toen ik het uitpakte. Dit is echt helemaal Daan. Wat heerlijk als mensen nog altijd aan Daan denken, juist als zo iemand hem maar 1 keer gezien heeft. Kan je nagaan hoeveel indruk hij op mensen heeft gemaakt. Zo vreselijk dankbaar voor deze lieve draak.

ZondagWe kochten ook nog meer zaterdag bij Tuinland. Ik ben gek op de kerststerren die ze verkopen. We kochten een mooie glazen bak met rode kerststerren erin. Ze staan nu mooi op de salontafel bij ons thuis.

Omdat mijn man de nacht dienst in gaat, maar een paar uur eerder dan normaal. Dus overwerk doet, krijgt hij altijd warm eten op het werk. Dus nu aten we tussen de middag maar alvast pizza die ik zelf belegd heb. Heb alleen maar de helft opgegeten, omdat ik het niet op kon. Nog niet zoveel trek eigenlijk.

××Dankbaar voor kleine of misschien wel grote momentjes in het leven en wat is het toch mooi om ze af en toe te delen met jullie. Maar het is mezelf ook bewust maken dat er zoveel mooie dingen in het leven zijn.××

✩ Let,s Gro waar ik aanwezig mocht zijn, al die mooie contacten die ik daar heb gelegd. Zo waardevol, en dan ook mijn verhaal van Daan mogen vertellen
✩ Voor sinterklaas cadeautjes zorgen voor de dochter van mijn vriendin
✩ Harry Potter kijken, ja voor de zoveelste keer, omdat het kan
✩ Kerststerren die we bij Tuinland kochten en nu mooi op tafel staan
✩ Een onwijs lief cadeautje krijgen van Sinterklaas voor Daan
✩ Annelies die even bij me langs kwam op de kinderboerderij, scheelde me een ritje heen te fietsen om iets af te geven voor pakjes avond

Eigenlijk hou ik niet zo van de winter, die kou brrr niks voor mij. Gelukkig valt het nu nog aardig mee met de kou, maar wacht maar tot er sneeuw gaat vallen. Hopelijk blijft dat mooi dit jaar uit. Geef mij maar zomer. Toch zijn er bepaalde dingen wel fijn aan de winter. Denk aan thuis op de bank met een deken, warme chocolademelk drinken en film kijken. Of wegkruipen met een goed boek bij de verwarming.

Ik hou dan graag van winterse gerechten zoals erwtensoep, waar ik het recept als eens van deelde. Maar ik hou ook van stamppot, zoals hutspot, rauwe andijvie stamppot en boerenkool. Vandaag ga ik een recept delen wat niet speciaal een winter gerecht is, maar zo vreselijk lekker. Ik maakte pas gehaktbrood, deze was zeer geslaagd. Daarom wilde ik het recept met jullie delen.

Wat heb je nodig:

• 200 gram kaas
• 600 gram gehakt
• 1 ui
• 1 groene paprika
• 2 eieren
• 6 eetlepels paneermeel
• een zakje gehaktkruiden paprika

Voorbereiden:

Snijd de kaas is kleine blokjes. Snipper de ui en de paprika. Breek de eieren in een kom en voeg alle ingrediënten toe en meng alles door elkaar. Vorm van het mengsel een brood en doe dit in een cakevorm.

Bereiden:

Zet de gehaktbrood in een op 225 graden voorverwarmde oven. Schakel de oven na 15 minuten op 175 graden en laat het gehaktbrood daarna in 50 minuten gaar worden.
Snijd het gehaktbrood in plakken, wij aten hier nog aardappelsalade en stokbrood bij.
Hebben jullie weleens gehaktbrood gegeten?

Hoe bang ik zelf ook ben om mensen kwijt te raken in mijn leven, soms hoort het erbij. Dit keer koos ik ervoor om iemand te verlaten omdat het beter zo is voor mij.

Sommige mensen zijn negatieve energie vreters, en jarenlang heb ik in zulke mensen mijn energie ingestopt. Ik vond mezelf niet belangrijk genoeg om goed genoeg voor mezelf te zorgen. Dat ben ik nogal aan het veranderen. Ik vind mijzelf nu wel belangrijk genoeg om voor mijzelf te kiezen. En iedereen die daar niet bijpast moet daar voor wijken. Net na het overlijden van Daan wist ik hier niet mee om te gaan al die veranderingen. Maar voelde wel dat goed en slecht voor mij was. En als iemand een slechte invloed op mij had, kon die verwachten dat ik ontplofte. Omdat jarenlang altijd maar over mij heen liet lopen, kwam het er nu nogal heftig uit. Vele mensen mee pijn gedaan en heb spijt van de manier waarop ik dit heb aangepakt. Dat ik de waarheid vertelde nee, maar het had wel op een andere manier gekund. Nu ben ik nog altijd die balans aan het zoeken hoe je dat nou doet zonder te ontploffen maar wel duidelijk bent naar de ander.

Al een tijdje zat deze vriendschap me niet lekker, toch wilde ik het graag een kans geven. Want iemand na zo,n lange tijd terug in je leven hebben en dan links laten liggen kon ik niet. Ik heb geen spijt van de momenten die we samen hadden. Maar het was gewoon op, wat een nieuw begin zou moeten zijn werd het einde van onze vriendschap. De negativiteit overheerste de fijne momenten met haar, daar kwam ik pas echt achter toen ik een weekendje bij haar was. Ik merkte dat ik over sommige dingen niet wilde praten die ze aanhaalde. Moeilijke gespreksonderwerpen vermeed ik heel erg met haar. Ze deed zo haar best om het leuk voor mij te maken, maar dat werkte alleen nog maar meer ongemakkelijke momenten op.

Uiteindelijk hebben we het samen netjes afgehandeld. Ik voelde me daarna wel erg kil en koud, omdat ik tijdens ons gesprek weinig emotie toeliet, behalve af en toe boosheid. Zo herkende ik mij niet omdat ik juist zo echt niet ben. Maar ik weet dat als ik mijn emotie los zou laten dat ik of heel erg zou gaan huilen net als zij of dat ik juist heel erg met modder zou gaan smijten. Dat was het niet waard, nu gaan we allebei onze eigen weg weer. En voor mij voelt dat goed, er is een zware last van mijn schouders afgegleden.

Elke maand zal er nu een artikel online komen waarin jij je blog mag spammen. En ik zal vanaf volgende maand dan een paar van de blogs die in de comments staan uitlichten.

Wel zou ik het waarderen als je niet alleen je link neerzet, maar ook even iets verteld over jezelf en je blog. Daarnaast zou ik het lief vinden als je dit wilt delen, zo leren we steeds meer leuke blogs kennen.

Dus kom maar op spam er maar op los…

Maandag

Omdat ik deze dag twee afspraken in de stad had dichterbij Ohanahome dan thuis, ben ik de hele dag daar geweest. Zodat ik in de middag sneller in de stad was met de fiets. Beetje geholpen met wat schoonmaken in huis… verder gewoon relax daar.

DinsdagVandaag thuis en lekker een dagje gewoon lui doen. Een heerlijke lunch gemaakt.

WoensdagHeel erg nat geregend op de fiets, gelukkig was dat toen ik naar huis moest… dus dan is het minder erg. Ik hou echt niet van regen, maar soms moet je erdoor heen he.

Donderdag

De hele dag rondgelopen in pyjama, het lijkt alsof ik niks heb gedaan vandaag. Maar was flink bezig met brainstormen, schrijven, plannen maken. Ik hou ervan, en nu ik deze week veel thuis ben kom ik er aan toe. En toch vind ik het nog altijd vreselijk zo,n lange dag alleen te zijn thuis. Het liefst vlucht ik het huis uit. Maar moet er toch eens aan gaan wennen om het weer echt fijn thuis te hebben.

VrijdagNatuurlijk weer zo,n mooi uitzicht als ik wakker wordt en de gordijnen open trek. Daarna naar de yogales geweest. Blijft heerlijk elke week daarheen. En het gaat ook steeds beter met de oefeningen. En de ontspanning daarna zo fijn.

ZaterdagWe hadden wel zin in iets lekkers, dus een stroopwafel gehaald. Deze is echt zo super lekker.

Zondag

Filmavondje, daar hoort iets lekkers bij. Stukje kaas, worst en augurken met ham. En een film die echt nergens op sloeg. Maar enorm om moeten lachen.

Hebben jullie nog leuke tips om in de weekenden te doen?

Ik had eigenlijk nooit iets met quotes tot ik er zowat mee dood gegooid werd in mijn messenger door een heel lief persoon die mij helpt de goede weg in te slaan in mijn leven. Nu zoek ik zelf vaak naar mooie positieve quotes en ik merk dat er echt veel mooie zijn. Daarom deel ik hier om de week de mooie teksten die ik tegenkom speciaal voor jullie om te inspireren.