Ik merk heel erg in mijn omgeving dat ze niet zo goed weten hoe ze met me om moeten gaan. Wat ze moeten zeggen, of juist niet zeggen. Wat ze moeten doen of juist niet moeten doen. In eerste instantie zei ik niks is fout, zelf weet ik ook niet wat ik moet doen of zeggen. Maar inmiddels ben ik er achter dat sommige dingen echt niet fijn zijn.

“Ik heb je zo hard nodig, toch vind ik het moeilijk contact te zoeken. Ik weet niet wat ik moet zeggen als ik je bel, jij ook niet dat weet ik. Maar toch is het fijn als je contact zoekt met me. De moed ontbreekt mij vaak om dat zelf te doen. Ook niet altijd zin heb ik om contact te hebben. En ook hoeft het niet altijd over Daan* te gaan. Ik voel mij gewoon heel eenzaam in dit gevoel. Dit is iets van mij, waar jij me niet mee kan helpen. Maar om uit te leggen waar ik behoefde aan heb, help ik jouw misschien mij te helpen hiermee.

Het liefst ben ik die persoon die ervoor jouw bent, zet mezelf ook vaak opzij voor de ander om niemand te kwetsen. Maar eigenlijk kan ik dat nu niet, heb teveel aan mezelf. Ik kan de problemen van een ander moeilijk aan, daarom vind ik het juist zo moeilijk om voor mezelf hulp te vragen. Het voelt egoïstisch om hulp te ontvangen, maar niet genoeg hulp terug te kunnen geven. De Debbie die ik was voorheen, die is er niet meer en zal ook nooit meer terug komen. Met de tijd zal het weer beter met mij gaan, maar die persoon die ik was is voorgoed weg. Dat kan ook niet anders door wat ik heb mee gemaakt. Ik zal het verdriet altijd met mij mee moeten dragen.”

Jij als vriend of familielid wil er graag voor degene zijn die iemand verloren heeft. Maar hoe dan?

1. Blijven luisteren
Iemand die een dierbare verloren heeft, die heeft behoefte om zijn verhaal te vertellen. De een langer dan de ander. En de een vaker dan de ander. Blijf luisteren. En blijf er de tijd voor nemen. En niet alleen de eerste keer. Daarmee help je het verwerkingsproces.
Zelf merk ik dat ik heel veel de behoefde heb om te praten, maar ik het moeilijk vind om het aan te geven. Juist omdat ik niet weet of een ander erop zit te wachten. Ik wil me niet tot last zijn bij de ander, dus vraag ik er niet zelf naar.

2. Vermijd clichés
Gebruik zeker geen clichés als ‘Alles komt goed, ‘Het leven gaat verder’ of ‘Volgende maand voel je je vast beter’.
Ja echt dit kan me zo frustreren. Niet alleen deze standaard zinnen. Wat ik zelf heb ontdekt is dat verwerken niet het juiste woord is. Voor mij gevoel ga ik de dood van mijn kleine mannetje niet verwerken. Hooguit een plekje geven. Ook zoiets “neem de tijd” Dit krijg ik zo vaak te horen. Ik weet het, maar zo vervelend te horen. Dan nog eentje, echt de standaard vraag van iedereen “hoe gaat het met je” Nou ik weet het 9 van de 10 keer niet eens. Wat moet ik dan zeggen. Ik snap de vraag, het is ook super lief. Maar er iets mee kunnen nee helaas.

3. Geef geen ongevraagd advies
Geef alleen advies als er om gevraagd wordt. Ongevraagd advies geven kan betweterig overkomen. Of kan de ander het gevoel geven dat jij het allemaal weet en dat hij het niet goed doet. Vraag waar de nabestaande behoefte aan heeft.
Niemand kan je hierin advies geven, niemand weet hoe jij je voelt en wat er door je heen gaat. Zelfs niet als je het zelf heb mee gemaakt. Iedereen ervaart dit op zijn eigen manier. Advies kan verkeerd over komen, laat het op mijn manier doen. Ik voel zelf wat goed is of juist niet goed is.

4. Niet boos worden
Iedereen rouwt op zijn eigen manier. Word niet boos of geïrriteerd als de ander iets doet waar jij het niet mee eens bent. Er bestaat niet één manier van rouwen.
Boos worden is echt een “no go” Jij weet niet wat ik door maak, dus boos worden daar maak je het alleen maar erger door. Ik kom er vanzelf achter dat het niet goed met me gaat. In het begin ging ik heel veel doen, om er maar voor weg te lopen. Niet dat vervelende gevoel te voelen. Dan krijg je te horen dat ik nu maar eens wat rust moet nemen. Nee, ik ga vanzelf wel op me bek. Dus boos worden heeft geen enkele zin.

5. Ga er samen op uit
Het is goed om de rouwende uit de sleur te halen. Trek er daarom samen eens op uit. Nodig de rouwende uit, en laat hem beslissen wat jullie gaan doen.
Ja het is heerlijk om even niet thuis te zijn, zo onrustig wordt ik alleen thuis. Dus heerlijk er af en toe op uit te zijn met een lief persoon.

6. Laat onverwacht wat van je horen
Ga niet alleen langs op afspraak, maar laat ook onverwacht wat van je horen. Wacht niet op een uitnodiging maar ga gewoon langs. En stuur een kaartje bij bijzondere dagen zoals moederdag of de verjaardag van de overledene.
Zelf contact opnemen met iemand is moeilijk, toch heb ik veel behoefde aan mensen. Maar het zou zeker fijn zijn als mensen zelf bedenken even te bellen of langs te komen. Soms kan ik de moed niet opbrengen met jouw contact op te nemen. Maar heb ik je misschien wel heel hard nodig.

7. Nee, dat snap je niet
Zeg niet: ‘Ik begrijp hoe je je voelt’. Dat is heel verleidelijk. Maar kan heel slecht overkomen. Dat weet je namelijk niet. Iedereen is anders. Soms weet de rouwende zelf niet eens hoe hij zich voelt.
Dat klopt zeker, had het net al even laten vallen met de vraag “hoe gaat het met je” Nee je weet niet wat er in mijn hoofd omgaat. Dus ga me zeker niet zeggen, ik weet hoe jij je voelt. Daarmee doe je me alleen maar pijn, want dit kan je echt niet weten.

8. Praten mét de nabestaande
Niet over de nabestaande praten met anderen, maar met de nabestaande zelf. Alleen zo help je hem.
Praten blijft een puntje, dat wil ik zeker graag. Kom naar mij toe en niet naar een ander om over me te praten. Zeker niet over wat wel of niet goed voor me is. Praat met mij.

Een dagje uit naar Amsterdam Artis. Ik kreeg flessenpost van Netflix, een gave uitnodiging voor mij en Daan*. Daar werd ik wel een beetje verdrietig van, want zo,n dagje weg met je kleine mannetje is natuurlijk geweldig. Toch wilde ik erheen. En dat is dan ook gebeurd samen met een vriendin ben ik op pad gegaan. In gedachten namen we Daan* mee. De flessenpost had ik dan ook echt bij mijn kleine jongen gebracht. En wij gingen gewoon genieten van deze kinderpremière .

All hail King Julien is een nieuwe serie die vanaf 19 december te zien is op Netflix, wij kregen alvast een voorproefje ervan. We verzamelden ons in de dierentuin Artis, bij aanmelding kregen we een tas met wat leuke goodies. Speciaal kind gericht natuurlijk.  Bekende gezichten zag ik, sommige die ik al eerder had ontmoet. En sommige die ik herkende via hun blog. Erg leuk ze allemaal even te zien. Als eerste kregen we een rondleiding van een uur in de dierentuin. Wat leuk zeg, was nog nooit in deze dierentuin geweest. Een uurtje is kort, maar kregen een rondleiding bij de dieren die voorkomen in Madagascar. Waarom… Nou King Julien is een karakter uit de film  Madagascar, die nu dus zijn eigen serie heeft. Was leuk dat we echt een rondleiding kregen, want er werd van alles verteld over de dieren. Even heb ik een moeilijk momentje gehad, want het is best confronterend al die kindjes. De gedachten dat Daan* hierbij had moeten zijn deed me veel verdriet. Maar genieten deed ik zeker van deze dag.

Na de rondleiding naar binnen, lekkere hapjes en drankjes stonden voor ons klaar. De kinderen konden kiezen tussen 2 leuke workshops, dansen of  djembé spelen. Ben bij het oefenen van het dansen gaan kijken, en ja filmen. Mijn vriendin deed gezellig met de kinderen mee. Daarna nog even kletsen met wat andere mama.s. Toen was het tijd om te kijken naar de optredens van de kids. Wat was dat leuk om naar te kijken, werd er helemaal vrolijk van.

Als laatste stond er op het programma natuurlijk de eerste aflevering kijken van All hail King Julien. Heb me goed vermaakt met de serie. Daarna was het echt tijd om weer naar huis te gaan. Wat was het een gezellige dag geweest. Wel eentje met een lach en een traan. Had het niet willen missen, dus dankbaar dat ik hier bij mocht zijn.

De grote vijver in het Noorderplantsoen in Groningen, vol met drijvende lichtjes. Een gelegenheid om kinderen die gemist worden, te herdenken.

Wij waren er bij, ik en mijn man. Vrienden van ons waren er om ons te steunen zo lief. Er waren vele mensen op af gekomen. Wat een mooi gezicht al die bootjes in het water. Ik schreef wat moois op het bootje speciaal voor onze Daan. Maar heb ook aan alle andere kindjes die gemist worden gedacht. Om me heen hoorde ik mensen die het koud hadden. Ik had nergens last van, ja van pijn in me hart. Heel veel pijn in me hart, daar was de kou niets bij. Er werd gezongen, een liedje in het speciaal. Deze werd geschreven speciaal voor wereldlichtjesdag.

Verder maakte ik nog foto,s van al die mooie lichtjes in de vijver.

Dit was een bijzondere ervaring, heb zelfs nog een traantje weg gepinkt. Zo mooi en zo pijnlijk deze herdenking.

Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.

Maandag 08 december 2014

Weer vroeg op pad. Op controle bij de huisarts. Even babbelen hoe het nu gaat. Hij vond dat ik er beter uit zag, ook rustiger overkwam. Ja dat kan wel kloppen. Hoef niet meer terug te komen. Wel natuurlijk aan de bel trekken als er iets is.

Nog altijd donker nadat ik bij de huisarts was. Besloot nog niet naar huis te gaan.

Toch maar even het CJG in, zou weer mandala tekenen zijn, maar degene die het geeft was ziek. Dus we zijn maar gewoon wat gaan kleuren. Lekker de rust vinden, ondanks ik er zeker niet alleen was.

We waren van het weekend even bij Tuinland geweest. Kochten daar wat dingetjes voor de kerst. Dit voor ons thuis. Voor Daan een kerstboompje enz…

Dinsdag 09 december 2014

Weer vroeg me bed uit, dit keer voor fysiofit. Normaal ga ik op woensdag, maar deze week ging dat niet lukken.

Even paar boodschapjes doen. Ohhh zo slecht maar lekker. Brie  Wanneer houden die vreetbuien nou eens op. Het lukt me echt nog niet.

Op de terug weg naar huis…

Woensdag 10 december 2014

Vandaag staat er een leuke dag op de planning, ga jullie nog niet veel vertellen. Er komt namelijk nog een blog hiervan online.

In de tram bijna op bestemming Artis Amsterdam.

Flamingo,s. We stonden te wachten op wat komen zou.

Rondleiding dierentuin Artis

Hapjes in overvloed.

All hail King Julien, verder laat ik nog niks los.

Donderdag 11 december 2014

Donderdag is het therapie dag. EMDR bij de psycholoog. Weer zo heftig. Ben dan ook in de middag weer in bed beland. Gewoon even helemaal niks hoeven.

Vrijdag 12 december 2014

Ik was al begonnen met de kerstkaarten, vandaag heb ik het afgemaakt. Ze zijn inmiddels ook al verstuurd. Ben benieuwd of er ook reacties komen op de tekst, aangezien we de naam Daan* erin hebben gezet. Voor ons voelt het goed, maar misschien vinden sommige het niet fijn. Dat is dan hun probleem, maar toch!!!

Ja ik weet het, slecht slecht slecht. Ik moet het echt eens gaan aanpakken weer die slechte gewoontes.

Zaterdag 13 december 2014

Ik schreef weer een heftig blogje over ons lieve mannetje. Merk dat dit soort dingen wel heel erg leeft. Veel aandacht wordt hieraan geschonken. Fijn om al jullie lieve reacties te lezen. Zo weet ik ook dat het geen probleem is dat ik hier best veel over schrijf. Des te meer reden om mijn droom werkelijkheid te laten worden. Mijn eigen boek, alleen de opstart valt nog niet mee.

Dan ook maar de kerst in huis halen. Alles gaat gewoon door, hoe moeilijk ik het ook vind. Toch gaan we er een gezellige kerst van maken. Met de juiste kerst versieringen.

Nog even de kerstboom van dichtbij. Hij is weer goed gelukt, al zeg ik het zelf.

Zondag 14 december 2014

Natuurlijk vergeten we Daan* hier ook niet. Zijn eigen mooie kerstbal hangt in de boom te pronken.
En nog een lieve baby kerst engel voor ons kleintje. Deze hangt ook bij hem in zijn boompje.

Is jullie huis al in kers stemming?

Een oud lijstje van lichtpuntjes komt terug in een nieuw jasje. Ik zette weleens een lijstje neer met geluk momentjes, dat wil ik proberen elke zondag te gaan doen.

Zondag favorieten.

✩ waxinelichtjes die steken we nu heel vaak aan voor Daan*
✩Kerstversiering
✩ Netflix event
✩ Even helemaal niks hoeven
✩De serie The Killing (wacht nu op seizoen 2) Komt die eigenlijk wel…
✩Mijn warme bed
✩De beloofde stiften krijgen voor mijn wenslichtje bij te werken, maar er ook nog een lieve brief erbij te krijgen van die lieve vrouw

Elk jaar op de tweede zondag in december wordt Wereldlichtjesdag georganiseerd. Dit jaar, vandaag 14 december 2014, staan we met elkaar stil bij alle kinderen die, op welke leeftijd en om welke reden dan ook, zijn overleden.
In het filmpje staat er ook een kaarsje gebrand voor Daan* Deze heb ik zelf ingestuurd voor het filmpje. Deze dag sta ik even stil bij alle overleden kindjes waar ik momenteel weet van heb. In de periode dat Daan* er niet meer is ben ik in contact gekomen met vele mama,s die een vlinderkindje hebben. Voor jullie steek ik een extra kaarsje aan.

Kende jij deze dag al? En steek jij ook een kaarsje aan voor een kindje in het speciaal?

Op het moment dat we met Daan* met de ambulance in het ziekenhuis aankwamen na het overlijden, kwamen we in een kamertje waar er gesproken werd over wat er was gebeurd. We kregen vele vragen. 1 ervan was of we obductie wilde laten verrichten op Daan* Mijn eerste reactie daarop was, nee. Ik kreeg gelijk het beeld in me hoofd dat ze hem open moesten maken. Dat kon ik niet aan. Toen ze uitlegde waarom het wel of niet fijn was om het te laten doen, begreep ik er meer van. Je leeft in een roes, dus niet alles krijg je goed mee. Maar we wilde wel graag weten wat de reden zou zijn van het overlijden van hem. Ze vertelde wel erbij dat het een kleine kans was dat er echt een oorzaak zou gevonden worden. Toch besloten we ervoor te gaan. Ineens wat het open maken van Daan* minder eng. Ik hield de gedachten voor dat hij als hij nog had geleefd ook nog op de operatie tafel zou belanden voor zijn hartje. Dus er was weinig verschil. Ook zouden we het niet te zien krijgen hoe het erna uit zou zien. Dat is dan wel weer zijn. Hij zou netjes aangekleed worden na obductie. Zo fijn er was niks van te zien. Het was gewoon mijn mooie mannetje die we weer terug thuis kregen.

We hebben lang moeten wachten op de uitslag. Jullie nu dus zelfs langer, want kreeg het gewoon niet verwoord. Eindelijk hadden we het gesprek, waar we zo lang op hebben moeten wachten. Leuk kom je op de afdeling kindergeneeskunde.  Hoor je allemaal kindjes, erg fijn als je zit te wachten. We werden gehaald, liepen naar een kamer die vrij was voor ons. Werd me daar toch zenuwachtig en huilerig. Ik hoorde steeds tegenover ons een kindje huilen. Goed over nagedacht mensen. Ze merkte het op, vertelde me dat ze met moeite een plekje hadden gevonden. Maar vond het wel rot dat het uitgerekend op deze plek was. Ze ging bellen of er niet ergens anders plek was. Gelukkig we konden naar een andere afdeling. Zo konden we gelukkig wat rustiger praten. Voelde mij beter op me gemak.

Wij waren zo bang dat het toch zijn hartafwijking was. De kindercardioloog wilde er bij zijn. Achteraf kon hij niet, daar was al over gebeld. En toch zat dat ons niet lekker dat hij erbij had willen zijn. Dus een reden te denken dat het zijn hartje was. Echter was daar geen sprake van. Wat een opluchting het had niks met zijn hartafwijking te maken. Want als dat het was geweest, was er iemand schuldig. Degene die de laatste keer op controle voor zijn hartje mijn opmerking afwimpelde voor de operatie. Ja ik wist heus wel dat hij te klein en te zwak was. Maar wat als het wel zijn hartje was, dan waren ze te laat. Dit was dus een hele geruststelling. Maar wat is het dan wel. Ze hebben ook uitgesloten dat het de medicatie is die hij een uur van te voren nog had gekregen voor de spruw. Want misschien was hij er wel in gestikt. Nee, er was niks meer van terug gevonden. Ook dat was voor mij een hele geruststelling. Onze angsten waren dus geen werkelijkheid geworden.

Er werd verteld dat ze wel iets hadden gevonden. Maar konden niet met zekerheid zeggen dat het echt de oorzaak was. Ze hielden het op wiegendood, dus pure pech voor ons mooie mannetje. Wat ze hadden gezien was een te nauwe neus doorgang, dikke tong. Dat zijn kenmerken voor “down” En aangezien Daan* al vanaf geboorte af aan benauwd was, hebben ze het vermoedde dat hij daardoor zuurstof te kort heeft gehad en dus is gestikt. Dit klinkt heel erg naar, dus houden het maar op wiegendood. Alleen doordat ze dit hebben verteld, heb ik me weer van alles in me hoofd gehaald. Heeft hij misschien raar tegen me aangelegen, zodat hij neusje dicht kwam te zitten, heb ik iets over het hoofd gezien, is het mijn schuld. Als die vragen kwamen in me op. Inmiddels zijn deze gedachten rustiger geworden. Ik weet dat het niet mijn schuld is, maar een gevoel is iets heel anders. Die kan je niet zomaar uitzetten.

Ik ben blij dat al die dingen waar wij aan dachten het niet waren, maar wiegendood is wel heel breed. Met andere woorden, er is geen reden. De kleine man heeft gewoon pech gehad. Nou lekker dan, hij had al zoveel pech, dan moest hij ook nog eens overlijden door een niet gevonden oorzaak. Vrede krijgen met de dood van mijn kleintje, nee nooit. Maar kan wel vrede vinden de manier hoe, bij mij in mijn armen heel rustig in slaap gevallen te zijn. Maar hoe je het ook went of keert, het had nooit mogen gebeuren.

Af en toe kom ik weleens een leuke tag tegen. Dit keer ook en dacht laat ik die maar invullen voor mijn blog. Keertje een niet zo zwaar onderwerp als de laatste tijd.

1. Coca Cola of Pepsi 
Drink wel niet veel prik limonade. Maar de keuze ligt duidelijk dan bij Coca Cola. Vind aan Pepsi een beetje een raar na smaakje aan zitten.

2. Mcdonalds of Burger King
Mcdonalds, beide vind ik op zijn tijd wel lekker. Maar kom vaker bij de Mc dan bij Burger king.

3. Nivea of Dove 
Heerlijk Dove om mee te douchen, het ruikt zo lekker en is zo zacht voor je huid.

4. Etos of kruidvat 
Maakt niet zo veel uit eigenlijk, ze zitten beide in de stad. Net zover weg van mijn huis.

5. Spa of Chaufontaine
Moet ik nu echt kiezen, eigenlijk gewoon beide niet. Drink gewoon water uit de kraan. Maar moet ik echt kiezen ga ik voor spa.

6. H&M of Zara
H&M, omdat ik bij Zara bijna nog nooit ben geweest.

7. Essie of OPI
Huh wat zijn dat voor merken, nagellak ofzo hihi. Nou dat is denk al wel duidelijk, geen van beide.

8. Xenos of action
Beide winkels vind ik wel leuk, maar Xenos net even wat leuker omdat Action best een rommel winkel is.

9. Febo of Bram Ladage
Zeker Bram Ladage, Febo is echt gewoon vies. En ja ik woon dan wel in Groningen waar ze dat niet kennen. Maar ik ben import dus ik ken Bram wel.

10. Douglas of Ici Paris
Pfff weer zo,n moeilijke, want ook in deze winkels kom ik niet. Doe dan maar Douglas. Daar ben ik nog weleens binnen geweest.

11. Sportlife of stimerol
Die vind ik dan weer niet lastig, Sportlife. Stimerol vind ik echt heel vies.

12. Windows of Apple
Windows, meer kan ik er gewoon niet over zeggen.

13. V&D of Bijenkorf
Absoluut de V&D niet omdat  er een nicht van mijn man werkt, is wel een leuke bijkomstigheid… Maar de Bijenkorf vind ik best een saaie winkel. Wanneer komt Primark daar te zitten LOL.

14. Lays of Doritos
Chippies van Lays zeker weten.

15. Lidl of Aldi
Aldi, ik kom ook wel bij de Lidl. Maar als ik iets vergeten ben bij de Appie ga ik naar de Aldi vaak omdat die vlakbij ons huis zit. Ik ga voor makkelijk dus.

Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.

Maandag 01 december 2014

Wat moeilijk om de hele dag thuis te zijn. Deze week ben ik echt veel alleen thuis geweest. Weinig afspraken dan maar eens wat doen in huis. Ben begonnen aan de keuken op te ruimen en schoon te maken. Daar heb ik wel even een paar dagen voor nodig. Vandaag is 1 kant klaar, daar ben ik dan toch best wel trots op dat ik het heb gedaan.

S,avonds lekker een gebakje eten. Heel slecht voor de kilo,s, maar wel erg lekker.

Dinsdag 02 december 2014
Dag 2 aan de schoonmaak in de keuken. Nu ben ik begonnen aan de andere kant, dat zal nog wel even duren voordat het daar klaar is. Wat een rot klus zeg. Maar met een beetje muziek op gaat het toch wel prima.

Woensdag 03 december 2014

Dan mag ik toch vandaag weer even de deur uit. Tijd voor sporten bij de fysio. Het gaat de laatste 2 weken goed met sporten. Heb wel laatste tijd meer last van me rug. Zeker in de nachten, zo vreselijk als je dan niet kan slapen daardoor. Maar kan dus echt weer goed genieten van het sporten. Tot einde van het jaar nog even bij de fysio sporten. Daarna ga ik weer terug naar de sportschool. En misschien zelfs wel aan de yoga beginnen. Eerst maar eens een proeflesje nemen. Vind het altijd wel wat spannend in een groep sporten.

Onverwachts kreeg ik in de middag bezoek. Had bijna de deur niet open gedaan. Ze bellen hier vaak aan en dan moeten ze bij de buren zijn. Maar toch deed ik open, nadat er voor de tweede keer werd aangebeld. Mijn oude buurvrouw kwam langs. Ze had 2 mooie cadeautjes mee genomen. Ik ben helemaal verliefd op me eigen prachtige mannetje. Moet je zien hoe mooi een tekening van onze kleine Daan*

Ook kreeg ik deze canvas, met het mooie gedichtje erop. Zo super lief. En vond het fijn dat er iemand spontaan langs kwam.

Donderdag 04 december 2014
In de ochtend gelijk maar eten gemaakt. Ik moest namelijk naar mijn psycholoog voor EMDR therapie. En als ik me net als de vorige keer zo voelde, dan kwam er niks van het eten terecht. En ja hoor, ben daarna me bed ingekropen en er pas s,avonds weer uit gekomen. Wat komt er een hoop los met die therapie. Niet fijn als je zo voelt, maar het is wel goed dat alles eruit komt.

Vrijdag 05 december 2014

Eigenlijk moest ik werken, maar in de ochtend toen me wekker ging stuurde ik een berichtje dat ik niet kwam. Ben lekker blijven liggen. Kon me er niet toe zetten. Pas na 11 uur me bed uit gegaan. En eigenlijk daarna er weer in gegaan. Tot Bert me kwam halen na het werk voor de boodschappen. Helaas moest dat ook gebeuren. Maar wel een reden om naar buiten te gaan.

Zaterdag 06 december 2014

Ik had met mezelf afgesproken dat ik naar Daan* zou gaan. Dat ben ik dus gaan doen, op de fiets. Zijn papa was weer eens aan het werk.

Kwam zijn flessenpost brengen. Hier komt nog een artikel over. Maar dat duurt nog even. Het is namelijk een uitnodiging, waar ik heen ga.

Zondag 07 december 2014

Lekker rustig wakker worden…

Eten met gekookte eieren jammie.

Op de planning staat naar het tuincentrum gaan. De bedoeling is om een schepje te kopen, zodat ik ook de plantjes die ik kocht voor bij Daan* te kunnen planten. We kochten nog veel meer. Zodat we kerst naar ons mannetje kunnen brengen.

Bij ons staat de kerstboom nog niet eens. Maar Daan* heeft er al wel eentje. Zijn eigen kerstboompje. Een speciale kerstbel met baby erop. Die kochten we ook voor thuis. En een mooie bal als sneeuwpop met zijn naam erin. De volgende keer komt er nog een piek op. Maar dat kregen we nu niet voor elkaar.

Thuis maakte ik heerlijke erwtensoep. Had het Bert al een tijdje beloofd. Dan moet je het ook een keertje nakomen.

Dit was dus het resultaat. Lekker dat die was. We hebben ons buikje helemaal volgegeten ermee. Er was dan ook niks meer over.

Een oud lijstje van lichtpuntjes komt terug in een nieuw jasje. Ik zette weleens een lijstje neer met geluk momentjes, dat wil ik proberen elke zondag te gaan doen.

Zondag favorieten.

✩ Kerst brengen bij Daan*, ondanks ik niet zo,n zin in de feestdagen heb. Toch is het de eerste kerst voor hem, dus verdiend hij zijn eigen kerstboompje.
✩ Mijn lekkere warme veilige plek het bed.
✩ Huilen, ja klinkt raar maar het lucht af en toe zo lekker op.
✩ De beloofde stiften krijgen voor mijn wenslichtje weer mooi te maken. Daar een mooie lieve brief bij te krijgen.
✩ Sporten bij de fysio.
✩Sterren, heb altijd al iets met sterren gehad maar nu Daan* er niet meer is helemaal.
✩ Teigertje, daar kan ik zo vrolijk van worden.
✩ De kleur paars.