Daar is weer een filmpje van mij, echt bijna alles staat nu in het teken van Daan. Ik kan er even niks aan doen, maar dit is nu een groot deel van mijn leven. En jullie zijn allemaal zo lief.
Dit keer kreeg ik een hele mooie armband om Daan bij me te hebben, weer zo,n mooi gebaar. Ik wil dan ook deze dame heel erg bedanken voor de mooie armband. Ik draag hem dagelijks.

Jullie kunnen in het filmpje zien om wat voor armband het gaat…

Te koop voor 26,75 en in verschillende kleuren te verkrijgen.
Ga snel naar de webshop om eens lekker rond te neuzen.

Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.

Maandag 27 oktober 2014
Vroeg in de ochtend ging ik weg, moest naar de huisarts, en omdat de huisarts wilde dat ik vaker naar buiten ging wilde hij dat ik op tijd weg ging en even een wandelingetje ervan maakte. Ik maakte braaf een klein rondje, tot het tijd was voor mijn afspraak.

Dan ook even een kiekje maken van een schaapje achter het gezondheid centrum.

Helaas moest ik in de middag weer terug erheen, die afspraak stond al weken er om mijn bloeddruk te laten meten. En de huisarts wilde dat niet aanpassen om dezelfde redenen dat ik vaker eruit moest. Maar eerlijk gezegd ben ik van bijna niks naar teveel doen doorgeslagen. Ben nog beetje mijn balans aan het vinden.

Dinsdag 28 oktober 2014

In de ochtend had ik een afspraak staan op de kinderboerderij. Even praten over het terug keren om daar weer paar uurtjes te gaan werken. En ja vanaf vrijdag ga ik elke week 2 uurtjes weer beginnen.
En in de middag had mijn man een afspraak gemaakt om de urn op te halen bij de maakster. Dat vond ik wel een moeilijk momentje. Daarna zijn we doorgegaan naar het crematorium te informeren over het vullen en sluiten. En we mochten hem gelijk daar laten, geen rekening mee gehouden. Het liefst had ik hem nog even thuis gehad. Maar op dat moment dachten we des te eerder kunnen we hem echt gaan plaatsten. Helaas hebben ze nog niet gebeld voor een afspraak daarvoor. Deze waxinelichthouders maakte ze er ook bij. 1 blijft er dus staan hier, en de andere gaat naar het plekje van Daan*

Natuurlijk moesten ze de avond even aan voor onze lieve mannetje.

Woensdag 29 oktober 2014
Woensdag is het fysio tijd, en dus even lekker bewegen. Best wel lekker, maar had best veel pijn aangezien ik de pijnstillers aan het afbouwen ben. De rest van de ochtend ben ik bij het CJG geweest, gezelligheid opgezocht.

Lekker makkelijk eten maken…

Donderdag 30 oktober 2014
Eerst maar eens even een gezonde smoothie gemaakt voor het ontbijt. daarna moest ik voor het eerst naar de psycholoog toe. Was benieuwd of er een klik was, maar geloof dat het wel goed voelde. Volgende week mag ik terug komen en dan hoor ik ook of we verder gaan met de gesprekken. Dat hoop ik namelijk wel heel erg.

Zoals jullie al begrijpen heb ik veel behoefde aan praten over alles wat me bezighoud nu en wat ons is overkomen. Maar het lijkt niet genoeg te zijn. Daarom bezoek ik ook vaak de chat op van Humanitas. Zo kan ik lekker anoniem met hulpverleners mijn verhaal vertellen. En even er bij stil staan, lekker mijn emoties laten gaan.

Vrijdag 31 oktober 2014
Lekker duffe kop, maar had vandaag best moeite om eruit te komen. Niet zo,n goede nacht gehad. Maar ja ik zou weer gaan werken, dus dan moet je wel.
Mijn vertrouwde werkplekje, ondanks het toch even ongemakkelijk voelde. Maar al snel was ik gewend en het was wel weer fijn daar. Heb de geiten hokken schoongemaakt. En ze waren erg blij met mij.

Die middag zijn we nog even naar het crematorium gereden even het plekje opgemeten, want is wel handig voor sommige ideetjes uitwerken voor het plekje mooi te maken. Daarna reden we door naar Tuinland, ik had online iets gezien wat ik daar graag had willen zien en misschien wel kopen voor het plekje van Daan*. Maar helaas het bleek een zomer product te zijn en hoorde niet meer op de webshop thuis. Ze verkochten het dus niet meer. Wel kwamen we deze kerstballen tegen, en vonden deze dan ook met de naam van onze zoon erop. Dan is hij toch een beetje bij als we kerst gaan vieren. Hij zal elk jaar in de boom gehangen worden.

Toen moesten er ook nog even boodschappen gedaan worden, dus een drukke dag gehad.

Zaterdag 01 november 2014

Ik had me zinnen gezet om naar een uitvaartbeurs te gaan. Ja het klinkt afschuwelijk ik weet het. Maar had eerder deze week iemand aan de telefoon van thuiszorg, zij kwam veel voor Daan* om zijn sonde erin te brengen. En heb zoveel met haar, geen idee waarom. Maar zij vertelde over de beurs en dat zij daar ook zou staan. Maar raadde me niet aan alleen te gaan. Toch geprobeerd Bert te vragen en ja wilde wel mee. Helaas had hij een rot nacht, waardoor hij te ziek was de dag mee te gaan. Ik probeerde iemand, die helaas niet te bereiken was. Op het moment dat ik alleen weg wilde gaan kreeg ik contact met haar. En ze zou met mij meegaan. Daar ben ik heel dankbaar voor. En toch had ik gehoopt meer te vinden daar op het gebied van verwerken. Maar het was fijn, ik werd gehoord. En heb fijn gesproken met mensen en ook met degene waar ik al mee aan de telefoon was. En even heerlijk een paar keer met haar geknuffeld. Binnenkort komt ze nog eens langs, dat had ze al beloofd na de uitvaart waar ze ook bij was.

Zondag 02 november 2014
En alweer is mijn man aan het spoken geweest de nacht, waardoor ik al de hele dag alleen zit en hij op bed ligt. Hopelijk eet hij vanavond wel mee, want heb begrepen dat hij aan het spugen was vannacht. Heb dan toch maar wel het eten alvast gemaakt voor vanavond, zodat het zo de oven in kan.

Vriendschap is momenteel heel erg belangrijk voor me. En dat is iets wat ik heel erg mis nu. Ja er staan veel mensen om me heen nu, en heb ik iemand nodig hoef ik het maar te zeggen. Maar zo ben ik niet. En toch herken ik mezelf niet meer. Ik maak juist meer contact, ondanks ik het moeilijk vind. De mensen om me heen zijn echt heel lief maar er ontbreekt iets. En dat zijn mijn vriendinnen waar ik een verleden mee heb. Waar ik al zoveel lief en leed mee gedeeld heb.

Nieuwe mensen om me heen is fijn, maar op dit moment in me leven ook lastig. En vind het moeilijk hulp te vragen. En ondanks ik dat soms toch doe voel ik me alsnog erg eenzaam.

Wou dat ik gewoon even op de fiets kon stappen om naar een vriendin te gaan, en wetend dat ik helemaal mezelf kan zijn. Gewoon haar even vastpakken en knuffelen. Daar heb ik heel erg de behoefde aan. En dat kan niet zomaar met iedereen.

Deze vriendin leerde ik kennen toen ik vanuit Zuid Holland naar Groningen verhuisde. Ik ben moeilijk in contacten leggen en maakte samen met mijn man een forum om zo misschien leuke contacten op te doen. Daar leerde ik Linda kennen. Ze reageerde op een bericht van mij “teleurgesteld in vriendschappen” We hadden gelijk een klik samen. Toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en op de fiets geklommen om haar eens op te zoeken op haar werk. Daarna is het een echte ontmoeting geweest. Vanaf die dag zijn we vriendinnen. Helaas verhuisde zij voor de liefde juist naar de randstad. En mis haar veel, maar proberen zeker zo nu en dan elkaar te zien. En zeker onze traditie houden we in ere, de huishoudbeurs elk jaar.

Een pracht mens leerde ik jaren geleden kennen. We zaten samen op de middelbare school. Jarenlang waren we beste vriendinnetjes, maar er gebeurde helaas iets vervelends en daarna verhuisde ik naar Groningen. En verloren elkaar uit het oog. Maar onze band is blijkbaar sterker dan we dachten. Want sinds een paar jaar hebben we weer contact. En het is alsof er nooit iets is gebeurd tussen ons. Zo hecht zijn we. Kan ook echt met alles bij haar terecht, en andersom zeker ook. Helaas zit er echt een grote afstand tussen ons, en kan ik niet even zeggen kom je even knuffelen. Waar ik zo de behoefde aan heb. Zeker met haar. De foto,s die ik je ga laten zien zijn hier nog niet verschenen. Deze maakte mijn man op de dag van de uitvaart van Daan* En wat ben ik daar blij om. Een mooie herinnering op een mooie maar droevige dag.

Dan zit er nog een lief vriendinnetje helemaal in Limburg. Dan denk je hoe kom je daar nu aan. Nou dat is ook een jeugdvriendin. Haar leerde ik kennen via haar zus waar ik mee in de klas kwam als klein meisje. En die band is ook zo sterk, want ook haar ben ik uit het oog verloren door een misverstand. En sinds kort is ze ook weer terug in mijn leven. Zij verhuisde helemaal naar Limburg voor de liefde. Maar dat hele stuk van haar leven heb ik gemist. Maar als ik haar bel is onze band zo sterk. En heb het idee dat ze mij het meest begrijpt over wat ik doormaak nu. Omdat zij haar kindje verloor tijdens de zwangerschap. Zijn 2 hele verschillende dingen, maar wel om een kindje die je verloren bent. En alles wat ik nu doormaak, heeft zij ook gevoeld. Aan een half woord hebben we dus genoeg.
Sinds ze in mijn leven terug is heb ik haar pas 1 keer weer gezien. Ze heeft op 1 dag een hele wereldreis gemaakt met de trein. Om van Daan* afscheid te komen nemen. Wel op het moment dat hij thuis lag en niet met de uitvaart. Was fijn dat ze dat kwam doen.

Deze 3 vriendinnen hebben helaas Daan* nooit levend mogen leren kennen. Maar kwamen wel afscheid nemen van hem.

Nu heb ik het idee dat ik een nieuwe vriendschap langzaam aan het opbouwen ben met iemand. Ze voelt me goed aan, en stelt zich open voor me. Langzaam maar toch verteld ze dingen van haar leven. En ondanks ik het moeilijk vind mensen te vertrouwen net als zij ben ik heel open naar haar. Ik herken mezelf daar niet zo goed in. Maar heb dit blijkbaar zo nodig. En ben blij dat ze er voor me is.

Love you meiden…

Spam je Blog! Iedere maand plaats ik een blog waarbij ik andere blogs de gelegenheid geef om zich voor te stellen en zichzelf te promoten. Dit om zelf nieuwe blogs te ontdekken en om mijn bezoekers de mogelijkheid te geven kennis te maken met andere leuke blogs. En uiteraard ook om mijn mede-bloggers de kans geven hun blog een beetje bekender te maken.

Dus spam er vandaag maar lekker op los.

Ik heb weer een filmpje voor jullie gemaakt. Wilde heel graag wat foto,s laten zien aan jullie, maar niet zomaar foto,s.

Dus let op, dit filmpje kan voor sommige schrokkend overkomen. Foto,s van de fotoshoot toen Daan net overleden was, en foto,s van de uitvaart.
Ik heb jullie dus gewaarschuwd voor de beelden die je kan tegenkomen tijdens het filmpje.

Met dank aan Moments by Sharmayne

Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.

Maandag 20 oktober 2014
Ontbijten doen we maar even eerst. Met een lekkere warme kop thee erbij.

Ik moest weer naar het ziekenhuis voor mijn maatschappelijk werkster. Ik zit daar soms met zenuwen, en dit keer had ik me notitieboekje mee en ging ik schrijven. Ja hoe je het ook went of keert “ik mis je Daan”

Zo zit ik vaak in de bus, en nee niet alleen maar in de bus. Zodra ik naar buiten ga verstop ik me onder mijn muts. Bang om ineens spontaan in huilen uit te barsten, want dat gebeurd op de rotste momenten als je het niet verwacht.

Mijn man probeert me vet te mesten hihi, nee het is een schat van een man. Lekker verwend met hot choco en appeltaart met slagroom. Ohhh zo slecht, maar zoooo lekker.

Dinsdag 21 oktober 2014
Vandaag een dagje weg met mijn vriendin Linda. Ze kwam speciaal voor mij uit Den-Haag om in het rot weer naar de Zuidlaren markt te gaan. Hier zat ik op het station te wachten op haar.

Ja het was echt lekker weer… hihi, nou het viel nog best mee. Ze hadden erge storm voorspeld, maar vrij weinig van mee gekregen. Wel zo nu en dan flink regen.

Geen Zuidlaren markt zonder paarden, het is dan ook een paarden markt.

Nog even een kiekje van een paar paarden, en mensen in de regen. Nee het was droog, maar zie toch iemand met een plu lopen.

Laat in de middag gingen we met de bus weg, maar onderweg stopte we nog even bij een centrum. En daar gingen we even bakker bart in. Het regenende namelijk nu wel heel erg hard. Dus besloten we een broodje te gaan eten.

Nog even weer wachten op de bus om naar het station te gaan, waar ik mijn vriendin weer op de trein zou zetten. Ondanks het weer was het erg gezellig samen. De markt viel wel een beetje tegen, maar dat geeft niet.

Thuis maar even slecht eten, want was vrij laat met eten. Kapsalon jammie.

Woensdag 22 oktober 2014

En toen moest ik toch redelijk op tijd me bed uit na zo,n intensieve dag. Moest naar de fysio om te sporten. Wel weer lekker om in beweging te zijn daar. En daarna nog even zitten kletsen bij het CJG

Donderdag 23 oktober 2014
Deze tas kocht ik op de Zuidlaren markt, en gebruikte hem vandaag voor het eerst om naar het ziekenhuis te gaan. Controle vanwege mijn hernia operatie. Jullie hebben al gelezen dat ik daar flink in paniek raakte en waarom. Maar goed verder was alles in orde, en het herstel zal langzaam blijven gaan. En helaas kan hij niet garanderen dat het 100% over zal gaan. Maar goed als de ergste pijn maar weg gaat ben ik blij.

Omdat ik zo in paniek was, wilde ik niet meteen met de bus naar huis. Ik ging nog even langs Musjes, gek genoeg is dat een plek waar ik rustig wordt. Ondanks het ook een moeilijke plek is vanwege kindjes. Maar alle 3 die daar werken weten van mijn verhaal, en is fijn om even onder het genot van een kop thee te praten. Nadat ik rustig was geworden, liep ik naar de bushalte. Maar kwam in een etalage van een winkel dit boek tegen. En wilde hem al eerder hebben, en ben hem dus maar gaan kopen.

Vrijdag 24 oktober 2014

Deze middag moest ik naar de tandarts, brrr gaatjes laten vullen onder verdoving. Was er niet zo blij mee. En ja hoor werd daar ook emotioneel, omdat ik tijdens dit soort dingen kan gaan nadenken. En mijn gedachten gingen niet naar de behandeling maar naar Daan. Daarna maar even rustig op bed tv kijken.

Ik en mijn man waren uitgenodigd door zijn vader om uiteten te gaan. En we zijn heerlijk met z,n vieren naar een wok restaurant gegaan. Heerlijk genoten van al dat lekkers. En ja natuurlijk teveel gegeten. Volgende keer toch wat minder eten hoor.

Zaterdag 25 oktober 2014

Boodschappen dag, en verder eigenlijk weinig gedaan
We dronken in de middag heerlijk chocolademelk, het was er wel weer voor.

En s,avonds kregen we even bezoek van de onder buuf.

Zondag 26 oktober 2014

Vandaag niet helemaal mijn dagje. De hele dag thuis zitten, en best wel veel verdriet hebben. Dan maar even op bed eraan toe geven. Moet het toch echt toelaten, hoe moeilijk ik het ook vind.

Tijdens mijn zwangerschap ging het mis met eten. Iedereen die zwanger is geweest begrijpt wel wat ik bedoel. Maar dan moet er ook weer een keer die knop om gezet worden. Dat lijkt niet zo makkelijk als je denkt. Dan ben je ineens een drukke mama, en denk je niet meer zo goed aan jezelf. Na mijn operatie dacht ik zo en nu ga ik weer goed voor mezelf zorgen. Toen overleed Daan, en wat gebeurd er dan. Je zorgt alleen maar slechter voor jezelf. Eten lukt niet meer op de normale manier, en propt alleen maar junkfood naar binnen. Dat moet anders, en ik zocht hulp. Bij deze ga ik stapje voor stapje weer beter voor mezelf zorgen. Wil weer een gezond lichaam krijgen. En dan is het ook mooi om zo nog wat kilo,s kwijt te raken. Maar eerst weer en gezonde ritme krijgen in eten en wat ook belangrijk is beweging.

Ik neem jullie elke week mee met mijn eet dagboek, zodat het misschien wat makkelijker wordt voor me. Wordt al door een lief persoon in de gaten gehouden door haar app die ik gebruik. Maar ook hier vul ik in wat ik eet en drink in de week.

Er zullen vast ook erg slechte dingen tussen staan, maar het kan niet in 1 keer goed gaan…

Maandag:

Ochtend: Yoghurt met banaan, blauwe bessen, muesli, noten en zaden mix en honing, kop thee en glas water
Tussendoor: Glas water
Middag: Chicken Teriyaki Subway
Tussendoor: Glas water
Avond: 2 pitabroodjes met kipfilet uien en paprika en een beetje curry
Tussendoor: Hot choclate, appeltaart punt met slagroom

Dinsdag:

Ochtend: Yoghurt met banaan, muesli, noten en zaden mix en honing, kop thee
Tussendoor: 2 frikandellen
Middag: Meergranen broodje hard met roomkaas en komkommer
Tussendoor: Glas water
Avond: Kapsalon
Tussendoor: Hot choclate, appeltaart punt met slagroom

Woensdag:

Ochtend: 2 volkoren crackers met smeerkaas en glas water
Tussendoor: Glas water en kop thee
Middag: 2 meer granen boterhammen met smeer kaas en 1 met eiersalade, rijstwafel met choco
Tussendoor: Glas water
Avond: 3 pannenkoeken met chocopasta
Tussendoor:

Donderdag:

Ochtend: 2 volkoren boterhammen met smeerkaas en glas water
Tussendoor:
Middag: 2 volkoren boterhammen met eiersalade en 1 met smeerkaas
Tussendoor: Rijstwafel met choco
Avond: Aardappelpuree, spinazie, gehaktbal en een gekookt ei
Tussendoor: Yoghurt met banaan noten zaden mix en honing, kop thee

Vrijdag:

Ochtend: 2 volkoren boterhammen met smeerkaas en glas water
Tussendoor:
Middag: 2 volkoren boterhammen met eiersalade en 1 met salami
Tussendoor: Rijstwafel met choco
Avond: Uiteten geweest bij de wok 2 ice tea en een fristi
Tussendoor:

Zaterdag:

Ochtend: Banaan en rijstwafel choco
Tussendoor:
Middag:3 witte boterhammen 2 ervan met smeerkaas en 1 met eiersalade
Tussendoor: Hot choco
Avond: 2 witte broodjes met kip burgers met beetje saus en chocolademelk
Tussendoor: Bakje borrelnootjes, glas water

Zondag:

Ochtend: 1 volkoren cracker met sandwichspread en rijstwafel choco
Tussendoor:
Middag: 3 witte broodjes 1 ervan met gekookt ei, plak kaas en hagelslag puur
Tussendoor: Glas water
Avond: Kippensoep, schouderkarbonade
Tussendoor: Gevulde koek, kop thee, glas water

Sinds Daan er niet meer is heb ik vele angsten. En dat stoort me regelmatig wel.

Mijn angsten:

* Het Martini ziekenhuis
* De kinderafdeling in het Martini ziekenhuis
* Sirenes
* Ambulances
* UMCG afdeling gynaecologie en het DOK
* CJG en het consultatiebureau
* Baby,s

* Het Martini ziekenhuis

Deze angst heb ik aardig onder controle nu, maar ga nog altijd met lood in mijn schoenen erheen voor mijn gesprekken met mijn maatschappelijk werkster. Het is niet alleen de angst voor de plek maar ook voor de gesprekken. Je wordt echt geconfronteerd met het verlies van je kindje, omdat je hier over praat. En toch vind ik het helemaal geen fijne gedachten dat het zeer binnenkort stopt deze ontmoetingen. Ik ben dus blij dat ik hier vrij makkelijk naar toe kan, en er nog vrij rustig onder kan zijn als ik op deze plek ben.

* De kinderafdeling in het Martini ziekenhuis 

Ben hier nu een paar keer langs gelopen, maar naar binnen ben ik nog niet geweest. Daan heeft op deze afdeling gelegen en ik wil van deze angst af. Want mocht je in de toekomst ooit weer op deze afdeling moeten zijn, wil ik niet in paniek raken. Dus beter nu aanpakken, dan het te ontlopen. Mijn volgende ontmoeting met mijn maatschappelijk werkster gaan we dit aanpakken. We gaan echt de afdeling op. Hier zie ik echt heel erg tegenop, maar het is fijn dat ik niet alleen erheen hoef. En dat er 2 lieve mensen zijn die daar dan ook op het moment zijn. Mensen waar ik echt waarde aan hecht vanwege de zorg voor Daan op die afdeling. Ben dus heel benieuwd hoe deze ervaring zal gaan zijn.

* Sirenes

Alleen al bij het horen van sirenes gaat me hart tekeer, en kan ik me niet ontspannen. Ik beleef keer op keer het moment dat ik aan de telefoon was toen ik 112 belde. Voor ik het wist hoorde ik sirenes in de straat. Echt afschuwelijk. Ik weet dat ze er waren om Daan te helpen, maar dat is niet gelukt. Ik sta echt stijf van angst als ik ze hoor.

* Ambulances

Normaal let je er nooit op, maar hoe vaak kom je die dingen wel niet tegen zeg. In mijn zwangerschap was mijn eerste keer dat ik in een ambulance lag. En daarna heb ik vaker zo,n ding van binnen gezien samen met Daan. De laatste keer was dat we er met zijn 3en in zaten. Met een Daan die niet meer leefde. Wat is dat een vreselijke ervaring, dat je met je kindje naar het ziekenhuis gebracht wordt en weet dat je hem daar achter moet laten.

* UMCG afdeling gynaecologie en het DOK

Van de week ging ik niets vermoedend naar het UMCG voor controle vanwege mijn hernia operatie. Was alleen even vergeten dat dit op dezelfde afdeling zit als waar ik op controle kwam tijdens mijn zwangerschap. Ik raakte lichtelijk in paniek, en stond dan ook al aan de balie te huilen. Dan moet je daar gaan zitten wachten. Nou die mensen zouden wel gedacht hebben wat is dat voor gestoord mens. Zat met me muts op, muziek aan… En in een boekje te schrijven/tekenen. Zenuwachtig aan het doen met mijn pen, en mijn benen kon ik niet stil houden. Ik dacht dat ik gek werd. Het liefst wilde ik de afdeling af rennen. Maar helaas dat ging natuurlijk niet. Wel fijn was dat de chirurg op de hoogte bleek te zijn, en begon daar dus alweer te huilen.

Ja en het DOK zit aan deze afdeling vast. Daar kom je terecht als er iets gebeurd tijdens je zwangerschap en er hartfilmpjes gemaakt moeten worden. Ook deze afdeling wil ik nog wel op om te zien hoe ik erop reageer. Want het zal je maar gebeuren met een 2e zwangerschap daar terecht te komen.

* CJG en het consultatiebureau 

Als ik naar de fysio ga zit dat in hetzelfde gebouw als het CJG en consultatiebureau. Het hele gebouw ademt kinderen uit. Aan de ene kant vind ik het fijn, maar ook wel heel moeilijk. Het CJG kom ik nu eigenlijk elke week. Even gezelschap opzoeken van andere mama,s. Maar toch is het raar om dat een onzichtbare mama te zijn. Het consultatiebureau durf ik nog niet echt binnen te lopen. Terwijl dat eigenlijk een deur verder is in hetzelfde gebouw. Ook deze angst wil ik onder ogen gaan zien. Want ja als je denkt aan een tweede kindje moet je daar toch naar toe. Gelukkig zit daar iemand waar ik veel contact mee had vanwege Daan. En ik dus makkelijk eens kan zeggen om iets af te spreken. Een reden hebben daar naar binnen te gaan. Maar nu nog even niet, alles op z,n tijd.

* Baby,s

Hele erge angst nee, kan er juist enorm van genieten. Maar toch als ik een mama voorbij zie lopen met een kinderwagen en zo,n klein hummeltje erin te zien vind ik dat moeilijk. Moeilijk in de zin van vreselijk jaloers. Van waarom jij wel en ik niet. Ik kom regelmatig nu bij de huisarts, en ook daar kom je vaak kleine baby,s tegen. Dan is het gevoel heel sterk aanwezig en wil ik liever niet in de ruimte zijn. En toch kan ik ook niet stoppen met kijken naar de kleine. Zo dubbel deze gevoelens. Tijd voor een 2e kindje… Ehmmm wanneer is het goede moment. Geen idee, maar niet nu. Moet eerst mijn lichaam laten herstellen van de operatie en de stress die nu heel erg aanwezig is. Volgend jaar kijken we wel weer verder.

Ben al een paar weken voor jullie bezig een give away op te zetten. Zo schreef ik dus wat webshops aan om spullen te doneren als ze dat wilde. En toen kwam ik op de webshop van Kiddycolors. Daar hebben ze me toch gave naamslingers. Ik besloot ze te mailen met de vraag om zo,n naamslinger te doneren aan 1 van mijn lezers. Waar ik positief over terug gemaild werd. Maar nog leuker ze vroeg me of ik er zelf ook 1 wilde hebben ter nagedachtenis aan Daan. Daar kon ik alleen maar JA opzeggen. En besloot dat ik een verticale slinger wilde hebben, in het blauw en een ster aan de bovenkant.

Hij is me toch mooi geworden.

De naamslinger wordt gemaakt in Thailand helemaal met de hand. Deze Thaise en Birmese vrouwen verdienen een eerlijk loon en werken onder goede omstandigheden. Een gedeelte van de opbrengst gaat naar lokale goede doelen.

Nu heb ik dus al een geheimpje verklapt 1 van jullie kan straks met de give away zelf zo,n mooie naamslinger laten maken. Nog even geduld dus, want nog niet alles is binnen voor de give away.

Natuurlijk heb ik foto,s voor jullie gemaakt hoe mijn naamslinger ervoor Daan uit ziet. Dus kijk snel verder.

Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.

Maandag 13 oktober 2014
Vandaag voor het eerst op de fiets weg gegaan. Zo veel maanden niet meer de fiets uit de schuur gehaald. Wat was dat fijn weer even naar de kinderboerderij op de fiets. Was ook nog eens gezellig, want heb met iemand daar zitten kletsen die ik eigenlijk nog niet eens kende. Ja ik merk dat ik makkelijker met mensen praat, goed teken dus.

Dinsdag 14 oktober 2014
Ben vandaag aan het opruimen en schoonmaken geslagen in huis. Mocht weleens weer gebeuren, en voelde me goed genoeg om daar mee bezig te zijn. Ben dan ook alle kaarten gaan opruimen. Uitzoeken en tellen van de kaarten. Want daar wil ik zeker iets mee gaan doen.

En ja op facebook zette ik een berichtje wat te doen met de kaarten, en daardoor ben ik gaan denken en het worden scrapbooken. Als ik iets in me hoofd heb dan wil ik er gelijk iets mee doen. Dus ben ik de stad nog even in geweest. En heb daar wat boeken gekocht die ik ga gebruiken voor de kaarten. Daarna nog even kop thee gaan drinken bij Musjes. Altijd welkom daar, super gezellig.

Dit beertje met kaarsje kreeg ik op de dag van de uitvaart van Daan. Kreeg hem van een hele lieve vriendin, zij zelf heeft dezelfde bij haar thuis staan. Zo lief, zo kunnen we veel aan elkaar denken op grote afstand zijn we dan toch bij elkaar.

Woensdag 15 oktober 2014
Ontbijten, altijd belangrijk…
Drukke dag vandaag. Eerst maar eens naar de fysio, maar daar kon ik maar een half uurtje sporten. Ik moest namelijk daarna bij de huisarts zijn. Kon echt onmogelijk op een ander tijdstip. Nadat ik daar ben geweest nog even het CJG ingelopen. Lekker kopje thee drinken en kletsen met een gezellig persoon.

In de middag moest ik in het ziekenhuis zijn, en ben daarna nog even de stad in geweest. Daar kocht ik deze notebook, om over mijn gevoelens te schrijven.

Relaxen in de avond met een kop thee en een heerlijke chocokoek.

Donderdag 16 oktober 2014
Ben begonnen aan me eerste scrapbook. Van de zwangerschap en geboortekaartjes. Wat is dat moeilijk zeg als je, je kindje weg heb gebracht en nu bezig ben met de zwangerschap van hem. Maar ik wil dit doen, een mooie herinnering verdiend hij wel. En is ook weer een stukje van verwerken voor me.

Deze tekst laat ik steeds weer toe, al in me ketting verwerkt en nu in het boek. Omdat dit een hele mooie tekst is en ik het in het Nederlands al steeds zei tegen Daan.

Even wat eten hoor. Brood uit de oven met cherry tomaatjes en kaas. Jammie… Daarna kwam de onder buuf even kletsen.

Vrijdag 17 oktober 2014

Deze ochtend ben ik weer op de fiets naar de kinderboerderij geweest. Heb er dan ook de hele ochtend lekker zitten kletsen met mensen. Was gezellig, kan niet wachten om er weer rustig aan de slag te kunnen.
Die middag had ik afgesproken met een vriend. Hij is inmiddels verhuisd en moest hem al een tijdje missen aangezien we elkaar altijd alleen op de sportschool spraken. We moesten nog even goed afscheid nemen, maar Daan overleed toen. En nu had hij de tijd nu hij weer even in Groningen was. We spraken in de stad af. Daarvoor stond ik al even in de V&D te kletsen met een nicht van Bert. En jawel op de kinderafdeling. Dus was even iets te laat voor me afspraak, maar dat was niet erg. Een gezellige café binnen gegaan, was er nog nooit geweest. En hier zal ik nog wel keertje over schrijven.

Zaterdag 18 oktober 2014
Vandaag gingen we even naar het centrum Paddepoel, en daarna zei Bert zullen we even bij het plekje van Daan kijken. We waren benieuwd of het zeker zijn plekje geworden was en dat het in orde gemaakt is. En kijk eens wat we aantroffen, het is zover in orde dat we er mee aan de slag kunnen. Maar nu eerst wachten tot de urn klaar is. Dan kan de as erin, en kan Daan naar zijn plekje toe.

Teatime, en daar hadden we wat lekkers bij.

Zondag 19 oktober 2014
Ontbijtje, dit kregen we bij de AH. En alles wat gratis is moet je gebruik van maken he…

We zouden vandaag een bos wandeling gaan maken… Komen we eraan regent het toch flink. En we zijn de auto niet uit geweest. Balen.

Toen zijn we maar rond gaan rijden, beetje saai maar ja je moet wat.

Thuis zijn we aan de thee en de chocolade gegaan. Jammie, en erg slecht.
Eerder in de week kregen we fortune koekjes van de onder buuf. En we maakte ze nu pas open. Even kijken wat erin staan. Die onderste tekst vind ik wel erg mooi. (al uw zorgen zullen opgelost worden) Daar hopen we dan op hihi.
S,avonds was het dan toch droog geworden en heerlijk weer. En zijn we nog maar even bij ons in het Kardinge bos gaan wandelen. Echt even genoten ervan. Toch nog 40 minuten weg geweest. En we kwamen heel dicht bij de koeien nu. Daar moesten foto,s van gemaakt worden.