Mijn hart schreeuwt van pijn en verdriet het uit. Zo klein zo mooi en zo jong. Het mocht er niet zijn.
Nog geen 4 maanden ben je bij ons geweest, en wat hebben we al veel met je mee gemaakt.
Ons lieve kleine draakje is Vrijdag 12 september in de avond in mijn armen voorgoed in slaap gevallen.

De dag ervoor waren we nog op controle bij de kinderarts en spraken onze onrust uit over dat we dachten dat hij spruw had. En ja dat klopte, maar zoveel kindjes krijgen dit. Er werd medicijn voorgeschreven en ze zei nog over een paar dagen moet het zeker over zijn. Verder was alles in orde. En mochten nadat we bij de diëtiste waren geweest naar huis.

Hij was al dagen huilerig, maar niet zo gek vanwege de spruw. Ik lag maandag nog in het ziekenhuis, en toen dachten we dat hij mij miste. Maar die woensdag dat ik thuis kwam bleek anders. 2 nachten hebben we wakker gelegen voor hem. En ons mannetje was helemaal niet zo. Die vrijdag heb ik hem bijna de hele dag in me armen gehad. Had ik hem niet in me armen dan had zijn vader hem in de armen. Of lag hij bij me op de bank of in bed. Het moment van overlijden lag ik op bed met hem. Hij op zijn buikje tegen mij aan. Hij snikte, niet meer echt huilen. Ik dacht hij is nu zo moe dat lukt hem niet meer. En valt zo wel in slaap. Mijn vriendin belde, waar ik alleen maar heel blij van werd. Dat heeft ongeveer 10 minuten geduurd. Ik hang op en merk dat kleine Daan niet meer beweegt. Ik twijfel of je kan voelen dat hij slaapt. Maar ik voelde helemaal niks. Mijn man komt binnen vanuit het ziekenhuis om medicijnen te halen voor de kleine. En gelijk roep ik hem dat hij niks meer doet. Hij komt aan en voelt. Ook hij voelt niks, en zegt me 112 te bellen. Dat heb ik gelijk gedaan, die heeft me begeleid wat mijn man moest doen. Hij heeft hem geprobeerd te reanimeren. Maar helemaal niks. Voor we het wisten stond ons huis vol met politie, ambulance personeel enz… Ze hebben hun uiterste best gedaan om onze kleine draakje terug te halen. Maar het was te laat. Zijn hartje was in een keer gestopt. Hij was er gewoon echt niet meer.

Ik kreeg hem in me armen en zat zo een hele tijd met hem op de bank. Steeds kouder en steeds zwaarder werd hij. Je leeft in een roes, je beseft niet wat er gebeurd. Na zo,n tijd daar te hebben gezeten en telefoontjes te plegen naar familie en vrienden zijn we met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Hij in zijn reiswieg, en wij elk aan een kant van hem.

In het ziekenhuis kwamen we in een onderzoek kamer, en werd hij op de onderzoek tafel gezet met wieg en al. Er werd van alles gevraagd en over gesproken. En hij werd onderzocht. Uiteindelijk hebben we er voor gekozen om hem helemaal te laten onderzoeken. Hoe moeilijk het ook is te weten dat hij daarvoor open gemaakt zal worden. Maar we willen graag weten wat er is gebeurd. En zo hopen we er achter te komen. Mijn moeder en haar man zijn in het ziekenhuis gekomen. Toen was het even heel moeilijk, na een tijd moesten we hem daar achter laten. Helemaal alleen in het ziekenhuis. Wat was dat moeilijk.

Alles gaat een beetje voor me voorbij… ik probeer sterk te blijven en iedereen te bellen die het moet weten. De uitvaartverzorgster is geweest, alleen maar omdat mijn moeder ons op weg geholpen heeft. En dan wordt er gesproken over begraven of cremeren, en kleertjes die hij aan moet. Daarna was het wachten tot Daan naar huis kwam. We willen hier afscheid van hem nemen. Mensen die we willen afscheid laten nemen in huis komen af en toe binnen. Hij ligt er zo mooi bij. Het is een fijne gedachten dat als ik even hem wil zien ik zo zijn kamer kan inlopen en hem even kan aanraken. Hij ligt in zijn eigen bed, waar hij hoort bij ons thuis.

Er zijn nog zoveel mensen die hem nog niet eens hebben gezien, en die nu afscheid van hem gaan nemen. Dat klopt niet. We hebben ook zo kort van hem mogen genieten. Maar weet wel dat ik elk moment van hem genoten heb. Zelfs de laatste dagen dat hij zo aan het huilen was, dat ik hem weer in me armen nam om te troosten. Daan was ons geschenk uit de hemel, maar was net niet sterk genoeg om bij ons te blijven.

Klein lief draakje, papa en mama houden van je en zullen je nooit vergeten. Jij bent en blijft onze prachtige zoon. Je hebt al vele harten gestolen.

Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.

Maandag 01 september 2014
Ik moest naar de tandarts, maar daarvoor ging ik even de vuilniszak weg brengen. Dan loop ik langs deze mooie bloemen en dus maakte ik weer eens een foto ervan.

Veelte vroeg bij de tandarts, omdat ik ervoor nog even boodschappen moest doen. Dus niet echt goed de tijd ingeschat. Zelfs ben ik er voor nog bij het cjg geweest. Even gekletst met degene die het spreekuur van het consultatiebureau doet. En ja lang wachten bij de tandarts. Helaas 2 kleine gaatjes die volgende maand gevuld moeten worden.

Lekker pizza eten, met hete pepers.

Sinds dat Daan uit het ziekenhuis is zijn we begonnen met in de avond pyjama aan te doen. Zo kan hij leren dat het in de avond bedtijd is voor hem. Ineens een grote stap vind ik. Maar ook heel leuk zo,n pyjama aan bij hem.

Dinsdag 02 september 2014

Werd getagged op instagram om het geboorte kaartje te laten zien van Daan. En daar ben ik heel trots op.

Goedemorgen op deze vroege ochtend.
Daan werd vroeg in middag opgehaald door opa en oma. Ik had een afspraak in het Martini ziekenhuis voor mezelf. Bij de maatschappelijk werkster. Wat was het fijn om met haar te praten. Heb echt dit keer de juiste persoon gevonden. Ze gaat me helpen met sociale contacten in de buurt. Daar heb ik gewoon behoefde aan, maar het lijkt maar steeds niet te lukken. En vooral dingen van me af te praten. Ben echt heel erg kapot lichamelijk maar ook emotioneel.

Woensdag 03 september 2014

Om 08.00 stond er al iemand voor de deur met een pakje. Medicijn voor Daan. Hij kreeg deze dag een prik voor het RS virus. Daar heeft hij recht op omdat hij te vroeg geboren is en vanwege zijn hartafwijking. Deze krijgt hij elke maand waar de letter R in zit. Dus tot de maand april.

Snel even naar de apotheek. Nou ja snel, duurde wel even daar. Maar onderweg weer dit paatje geschoten.

Nadat de verpleegster was geweest voor de prik heeft Daan eerst een fles gehad, en wat rust. daarna nog even naar buiten in de doek. Het was zo heerlijk weer. Dus even boodschapjes gedaan. En ja weer naar de apotheek. Zucht. Daan had last van zijn stoelgang en daar kreeg hij iets voor.

Donderdag 04 september 2014

De logopedist is in de ochtend geweest. En daar heb ik weer wat geleerd. Als hij niet drinkt moet het door de sonde pomp. Maar moet hij wel op zijn zij blijven liggen en aan zijn speen sabbelen. Daar schijnen ze van te groeien. Valt alleen niet mee die speen erin te houden.

Zo trots op mijn 2 mooie mannen. Ze waren lekker samen aan het chillen op de bank. Geweldig gewoon.

Vrijdag 05 september 2014

Mijn mams was in de buurt en wilde even langs komen. Nou dat vond ik niet erg. Ze wilde haar kleinzoon even zien. En dit was de eerste keer dat ze hem zo wakker zag. Lekker zijn mooie ogen open. Want voor zijn ziekenhuis opname deed hij dat nog amper. Dus dit vond ze wel heel erg leuk. Na het bezoek was hij uitgeput. Normaal slaapt hij tussen 2 voedingen. En nu kreeg hij de voeding maar door de sonde pomp omdat hij toen lag te slapen.

Een avondje uit, en daar komt nog een verslag van. We gingen een serie kijken die nog niet uit is. Maar helaas bijna iedereen haakte af. Ik wilde wel kijken maar gezelliger vond ik met de groep samen te zijn.

We kregen allemaal lekkere hapjes. En meer vertel ik nog even niet. Dat houden jullie te goed.

Zaterdag 06 september 2014

Dit was eigenlijk het toetje van de gezellige avond die ik had, maar als ontbijt was het ook erg lekker. Hangop met een notenmix. En ook nog een reep met noten enz… Eens wat anders, erg lekker.

Dit kleine mannetje had wat over me heen gespuugd, dus we lagen samen te plakken. Kon alleen geen kant op want hij lag aan de sonde pomp. En was hem ook aan het troosten, heeft niet helemaal zijn dag geloof ik. Zodra het kon ben ik mezelf gaan wassen en hem beetje opgefrist en een schone romper aan.

Even genieten van de rust in huis met een kop thee. Er zijn maar weinig rustige dagen, er valt altijd wel wat te regelen. Of er staat weer een afspraak. Ja mama zijn is best zwaar zeker als er zoveel omheen gebeurd. Dus een kopje thee en een momentje rust is top. Bedankt schat voor dit heerlijke kopje thee.

Zondag 07 september 2014
Eerst maar eens even ontbijten. Met aardbeien yoghurt banaan en muesli. In de avond was er even rust. Dus tijd voor tv en een heerlijke muffin.

Hebben jullie nog iets leuks gedaan?
Fijne nieuwe week…

Had er pas nog over geschreven dat ik mee zou doen met de 100 happy mama days challenge. Wat is dat fijn om iedere dag even stil te staan bij een klein geniet momentje. Zeker omdat het met mij helemaal niet zo goed gaat is dit extra belangrijk om toch een beetje te genieten. En dat doe ik zeker wel. De eerste week van het project zit erop en dus tijd voor een week overzichtje van de foto,s die ik heb gemaakt.

Van dit lieve vrolijke koppie wordt je toch blij. Hij is me echt alles. Mijn lekkere mannetje.
Zo onwijs moe lichamelijk maar ook emotioneel. Ik kwam net van de maatschappelijk werkster vandaan. En ik luister altijd als ik alleen ben onderweg naar muziek. Dit keer werd ik heel blij van “Jij en ik” van Jan Smit. Het hield me op de been tot thuis.

Zo inimieni allemaal van mijn kleintje. Krijg regelmatig de vraag hoeveel weken oud is hij? Nou ehmm hij is al bijna 4 mnd oud. Dat krijg je met te vroeg geboren kindjes. Het is zo schattig te zien die kleine handjes oortjes oogjes neusje mondje… ja en teentje (die staan dan weer niet op de foto)

Mijn 2 stoere mannen aan het chillen op de bank. Hoe trotser kan je zijn met deze 2. En kijk eens hoe trots papa kijkt naar zijn zoon. Dat is toch goud waard. Een echt geniet momentje op de dag.

Mama is een avond uit geweest. Was uitgenodigd voor een event, waar jullie nog meer over gaan lezen. Allemaal lekkere hapjes, wat ik nog nooit had gegeten. En nog eens verrassend lekker ook.Rust in huize Mulder, en dat verdiend een kopje thee. Ben steeds maar druk bezig met van alles regelen en doen in huis. En natuurlijk de kleine man verzorgen. Maar soms is het even ME time en dat is toch gewoon lekker even half liggend op bed met thee die ik kreeg van mijn man.

Na de ochtend fles nog even verder slapen. Ja hij heeft ook zo erg zijn best gedaan. Op 35 cc na fles leeg. Dat moest dan nog even door de sonde heen. Dat verdiend nog wel even een slaapje. Normaal gaat hij terug naar zijn bed, maar hij lag er zo lief en vredig bij dat ik dacht laat maar liggen.

Doe jij ook mee aan dit project?
Facebook

Vandaag weer een nieuwe favorieten van het moment. Het is best fijn om stil te staan bij mooie momentjes. Zeker als het eigenlijk helemaal niet goed met je gaat. En het gaat ook zeker niet goed met me. Maar kan gelukkig nog altijd genieten van vele kleine dingetjes. En die deel ik dan graag weer met jullie.

Eten – Chocolade muffin. Aangezien ik heel veel in het Martini ziekenhuis heb gezeten. 3 weken lang, haal je daar wel eens iets lekkers. En ontdekte daar de meest heerlijkste muffins ooit. Heb hem in die periode 3x gehaald. Maar dit was echt even mijn favoriet.
TV – Under the dome. Ja de serie is weer terug, seizoen 2. En vind het nu alweer erg leuk om naar te kijken. Ben dan ook erg blij dat ik s,avonds me rust kan pakken en lekker tv kan kijken.

Bezigheid – Gewoon even op de bank zitten. Een klein momentje voor mezelf in mijn hectische periode. Wat kan dat heerlijk zijn gewoon even zitten, en als ik de tijd ervoor genomen heb met een kop thee in me handen.

Boek – Ups & downs, in dit boek ben ik in het ziekenhuis begonnen. En ik was nog maar net begonnen met lezen en de tranen stonden al in me ogen. Als deze uit is komt er zeker een review online.

Muziek – Jij en ik van Jan Smit. Soms heb ik dat gewoon dat ik een favoriet nummer heb, en dan blijf ik hem maar luisteren. En het liefst mee zingen. Ook met dit nummer. Als ik me down voel dan zet ik hem op en wordt er echt spontaan vrolijk van.

Wat zijn jullie favorieten van het moment?

Voorlezen is goed voor de ontwikkeling van je kind. En het is nog leuk ook. Samen een boekje lezen, wie doet dat niet met zijn kind!
Ik wil dit zeker gaan doen, ben al met een heel klein stapje begonnen. Maar eigenlijk weet ik niet zo goed op welke leeftijd het echt zinvol is ermee te beginnen. Onze zoon is al lid van de bibliotheek. Dat is alvast mooi meegenomen.

Maar er zijn ook soms gevallen waardoor je minder makkelijk een boekje voor kan lezen aan je kind. Inmiddels heb ik ervaren hoe dat is als je niet steeds bij je kindje kan zijn. Als je kind ziek is en in het ziekenhuis beland is het soms lastig een boekje voor te lezen omdat je dan meestal niet de hele dag er bent. En ook niet op elke kinderafdeling hebben de mensen daar de tijd om en boekje voor te lezen aan je kind. En daar heeft voorleesmama iets op bedacht. (En nee is echt alleen voor kindjes in het ziekenhuis)

Deze mama heeft en YouTube kanaal gemaakt met filmpjes waar ze boekjes voorleest. Toen ik dit tegenkwam op Facebook, wist ik meteen dat ik hier iets mee moest doen. Heb dan ook gevraagd of ze me de nodige informatie wilde sturen zodat ik hiermee aan de slag kon.

Als eerste ben ik het gaan introduceren op de kinderafdeling in het Martini ziekenhuis, waar Daan toen op dat moment lag. Ze hebben daar een leuke speelkamer waar kindjes samen kunnen komen. Kunnen spelen met de mensen die ervoor zijn. Ik ben gaan praten met iemand van de speelkamer. En wat was ze blij verrast met dit leuke project. Alleen moest ze dit wel voorleggen aan de baas. Haar collega vond het net zo,n leuk plan om het op de kinderafdeling te introduceren. Helaas vond de baas dat de medewerkers dit zelf wel konden doen. Het voorlezen aan kindjes. Ja is waar, en ze hebben de tijd ervoor. En toch hield ze de papieren bij zich. En zei tegen me, ik vind het nog altijd erg leuk. En ik ga dit zeker gewoon met elke ouder en kind voorleggen dat dit mogelijk is. Elk kind heeft een scherm op de kamer waar ze het internet op kunnen. Dus is het aan de ouders en kinderen om hier gebruik van te maken. Hoe leuk is dit, dat ik toch iets heb bereikt ermee.

Dus voorleesmama, ik vind dit geweldig wat je doet. En je hebt er een fan bij. Ik hoop dat er straks allemaal kindjes van het Martini ziekenhuis jouw filmpjes te zien krijgen. En met veel plezier naar je verhalen gaan luisteren.

Dan wil ik graag nog even aandacht voor het volgende. Deze mama mag niet zomaar deze filmpjes maken. Ze kwam erachter dat je toestemming van de schrijver nodig is om de boekjes te mogen voorlezen. Nou zijn er een paar boekjes gedoneerd aan haar. Maar ze wil natuurlijk nog veel meer leuke boeken voor kunnen lezen. Ben of ken jij een kinderboeken schrijfster, denk hier eens over na. Je zult hier heel veel kindjes blij mee gaan maken. Zo laat je zien hoe leuk lezen is. En zal er een hele nieuwe generatie lezers bij gaan komen. Inmiddels zijn er al 4 schrijvers die iets hebben gedoneerd, wil jij daar ook bij horen?

Waar vind je Voorleesmama:

Youtube kanaal
Facebook
twitter

En wil je graag een boek doneren neem dan contact op met Claudia voorleesmama@gmail.com

Lees jij je kind ook voor? En zou jij als je zelf geen kans hebt om voor te lezen hier gebruik van maken? Ik zeker wel… Geef het lezen door aan onze kinderen.

Vanaf deze maand heb ik een nieuw vast item op mijn blog: Spam je Blog! Iedere maand plaats ik een blog waarbij ik andere blogs de gelegenheid geef om zich voor te stellen en zichzelf te promoten. Dit om zelf nieuwe blogs te ontdekken en om mijn bezoekers de mogelijkheid te geven kennis te maken met andere leuke blogs. En uiteraard ook om mijn mede-bloggers de kans geven hun blog een beetje bekender te maken.

Dus spam er vandaag maar lekker op los.

Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.

Maandag 25 augustus 2014

Weer in de bus naar het ziekenhuis. Ja echt doe niks anders dan daarheen gaan.

Dan ook maar eens en foto van de voorkant van het ziekenhuis. Kom er nu al zoveel dat dit wel en plaatje verdiend.

Er staat en salade op het menu met geitenkaas en aardbeien.
Heb heel veel leuke kleding gekregen voor Daan. Was namelijk op zoek naar kleding wat aan de onderkant helemaal open kan. Is wel zo makkelijk ivm zijn brace. Thuis kan ik ook best gewone broekjes aan doen. Maar in het ziekenhuis wilde ik niet dat ze zijn schoentjes uit deden.

Dinsdag 26 augustus 2014
Ik moest even naar de apotheek, en onderweg terug maakte ik deze foto. Ja ik blijf gek op bloemen.

En ja weer een nieuw dagje ziekenhuis. Heb een heel lang gesprek gehad met een maatschappelijk werkster. Wat heel fijn was. En natuurlijk lekker knuffelen met mijn babyboy.

S,avonds aten we eindelijk eens samen thuis. Dat gebeurde niet vaak meer. Wel even wat makkelijks hoor. Kip shoarma met pitabroodjes

Woensdag 27 augustus 2014

Vroeg in de ochtend. Moest namelijk al vroeg weg van huis.
Een afspraak voor mezelf in het UMCG. Moest op gesprek komen vanwege mijn operatie die ik ga krijgen. Ben daar best een tijdje geweest. Maar toen ik klaar was, was het ook tijd om naar Daan te gaan.
Kijk mijn kleine mannetje in zijn nieuwe tuinbroek. Helemaal geweldig.

Donderdag 28 augustus 2014
Hoe vaak ik hier wel niet langs heb gelopen… Opnieuw in het ziekenhuis. Nu hem maar eens op de foto gezet.
Je wordt af en toe gek in het ziekenhuis, en dan krijg je trek in lekkers. Heb dan ook maar snoepjes meegenomen. En eet bijna nooit snoepjes. Maar wel even van genoten.
Samen met mijn man weer naar huis, en helaas op een rottijd. We stonden in de file.
Alweer geen zin en energie om eten te maken. Ik stelde voor om chinees te halen. En daar zijn we maar even langs gereden dan.

Vrijdag 29 augustus 2014
Weer lekker op tijd uit bed. Zat met me duffe kop te wachten op een afspraak bij ons thuis. Was blij toen hij weg was. Kon ik weer lekker naar me mannetje toe.
Heerlijk kind is het toch ook he. Lekker slapen bij mama.
Dan nog maar even een broodje eten. Had niks meer liggen in de koelkast in het zh. Omdat me spullen ineens verdwenen waren. Dus heb ik maar lunch gekocht.
Ook nog even genieten van een heerlijke muffin. De laatste keer… Want Daan mag vandaag naar huis.
Daar waren we dan eindelijk thuis, Daan lekker om zich heen kijken. Helaas was dit van korte duur. Diezelfde avond was hij terug in het ziekenhuis. En moest hij toch nog een nachtje blijven. Er was even iets mis gegaan met de medicatie. Hij heeft teveel gehad. Hadden ook geen instructies mee gekregen. Maar gelukkig was het niet erg. Ze dachten eerst dat hij 10x teveel had gehad, bleek maar 2x teveel te zijn geweest.

Zaterdag 30 augustus 2014

Vanaf vandaag kunnen we echt genieten van ons mannetje thuis. Vroeg in het ziekenhuis. Samen de medicatie doorgenomen. En zelf toegediend waar de verpleegkundige bij was. Netjes alles opgeschreven voor ons. Dus het kan nu niet meer mis gaan.
Nieuwe handdoeken had mijn man besteld. En ze zijn nu lekker schoon. Beide een eigen kleur handdoeken nu.

Zondag 31 augustus 2014

Helaas wel weer een spugend mannetje thuis, en het ging zo goed in het ziekenhuis. Maar het blijkt echt de voeding te zijn. Weer terug naar het ziekenhuis. We hebben voeding van hun gekregen voor deze dag. Want het blijven spugen is maar niks. Dus dat wordt toch de duurdere voeding. Geen Kruidvat maar dan maar echt aan de Nutrilon geloven. En dan de gewone voeding ervan en de AR erbij. Zodra hij de andere voeding kreeg, stopte het spugen ook gelijk. Heerlijk eindelijk geen spugend kindje. Nu moet hij nog wat minder spelen met zijn speen, en wat meer drinken. Maar daar is de logopedist voor die weer langs gaat komen.
Kijk eens hoe helder wakker ik kan zijn. Ik mocht met mama in het grote bed liggen. Mama was moe, dus we gingen samen ons rust nemen. We zijn dan ook samen in slaap gevallen. En wat was dat heerlijk om even van de rust te genieten.

Wij gaan nu verder genieten van ons mannetje thuis.

Jullie nog iets leuks gedaan de afgelopen week?

Het is alweer een tijd geleden dat ik mijn 2e tattoo liet zetten. En nu ga ik jullie het verhaal erachter vertellen.

Ik vind namelijk zelf dat als je voor een tattoo kiest het wel bij je moet passen en een betekenis heeft voor je. Ook deze heeft voor mij een hele mooie betekenis. Ik heb heel lang niet goed in mijn vel gezeten. En vond dat ik de moeite niet waar was. Geen nut voor de maatschappij. En vond mezelf ook nooit mooi. Zei altijd wel dat ik niet zo,n moeite had met mijn gewicht. Maar nu ik zoveel ben afgevallen weet ik wel beter. Ik voel me veel beter zonder al die kilo,s mee te tillen. Helaas heb ik nu weer een dip moment, omdat er zoveel is gebeurd.

Heb weleens verteld over het Your Confidence Day, dit was zo,n mooi event van BodieBoost. Waar ik zoveel zelfvertrouwen door heb gekregen. Heb daar geleerd dat ik er wel mag zijn. Dat ik het waard ben. En soms lijk ik dit wel te vergeten. Als er iets moeilijks gebeurd in me leven. Of teleurgesteld word in mezelf. En dat wil ik niet meer. Wil niet meer te lang in dat gevoel blijven hangen. Bedacht me toen om een hele mooie tattoo te laten zetten die me hier telkens weer aan herinnerd als ik me rot voel.
Dit is hem geworden. Heb speciaal gekozen voor de tekst “Love Yourself” Omdat je eerst van jezelf moet houden voor je van iemand anders kan houden. En als ik hiernaar kijk, denk ik weer dat ik een mooi mens ben. Iedereen is mooi op zijn eigen manier. En ik heb af en toe gewoon nodig om er aan te worden herinnerd. En de sterren en de vlinder staan erbij omdat ik dat gewoon heel mooi erbij vind. Ben gek op sterren en vlinders.

Ben heel blij met deze mooie tattoo. En natuurlijk zal ik weleens anders over mezelf denken dan de tekst zegt. Maar dat zal iedereen wel eens voelen/denken.

Wat vind jij van een tattoo met een betekenis erachter?

Ik ga een nieuwe uitdaging aan. De vorige keer was het de “mama kijkt anders” challenge. Nu begin ik met de 100 happy mama days challenge.

Deze challenge is afkomstig van Moonoloog

Wil jij meedoen dat kan zeker. Er is en facebookpagina in het leven geroepen.

Uitleg:
Elke dag staan we even stil in onze drukke mama leven bij een mooi geluks momentje. Wij als mama, s rennen en vliegen overal maar heen. En nu gaan we 100 dagen even genieten van 1 momentje op en dag. En daar maak je dan een foto van. Dat kan alles zijn. Dat kleine glimlachje van je kindje, en kop thee in de middag of even kletsen met een vriendin.

Dat leg je vast op foto en deel je op instagram, facebook of Twitter met als #100happymamaday

Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.

Maandag 18 augustus 2014
Dit is het pad wat ik elke dag loop naar het ziekenhuis toe. Het was vandaag niet echt heerlijk weer zoals je kunt zien.
Het gaat echt niet goed met Daan, de nacht is echt mis gegaan. Veel spugen en flinke dipjes met zijn zuurstof. Vandaag zit hij de hele dag aan de sonde pomp, dus geen flesjes melk vandaag. Ook krijgt hij gemengde voeding, speciaal voor spugende kindjes met de gewone nutrilion die hij al kreeg.
Zondag had ik hem gemist met knuffelen, het ging niet lekker met mij. En durfde hem haast niet op te pakken vanwege het spugen. Nu heb ik hem heerlijk geknuffeld en hem de hele dag bij me op bed gehad. Hij pakte me vinger vast om hem vervolgens niet meer los te laten. Hij viel heerlijk in slaap zo. Wat een heerlijk gevoel.
Toen maar even wat eten… een magnetron maaltijd opgewarmd. Dit keer was het best wel lekker.

Dinsdag 19 augustus 2014

Kon niet in de ochtend bij me mannetje zijn omdat ik om 14.30 in het UMCG moest zijn voor mezelf. Ging naar de neurochirurg vanwege mijn hernia. Dat wordt een operatie en snel ook. Maar daarvoor ben ik even in de stad geweest. Even bij de winkel Musjes thee wezen drinken. Toen snel even wat eten en dus naar het UMCG. Daarna snel naar Daan toe.
Hij ziet er vandaag zo slecht uit, zo bleek. Gewoon eng was het toen ik binnen kwam op zijn kamer. Mijn arme mannetje. Ondanks hij zot slecht eruit ziet is dit een mooie vertederende foto.

Woensdag 20 augustus 2014

Ben al vroeg in het ziekenhuis, omdat ik om 11.00 een afspraak had met een maatschappelijk werkster. Daar heb ik heel lang mee zitten praten. Wat was dat fijn. Er spelen zoveel dingen in me hoofd. Volgende week nieuwe afspraak staan.
Samen met mijn man hebben we in het ziekenhuis gegeten. We eten bijna niet meer samen. Dus dit was even nodig. Nog heel even bij Daan kijken. En toen heeft hij me weg gebracht naar de laatste keer van de zwangerschap cursus. Hebben alle bevalling verhalen verteld en aangehoord. Heel leuk, maar was ook wel moeilijk te horen. Eind van de avond zat ik te huilen, samen met nog iemand die wat ergst heeft mee moeten maken.

Donderdag 21 augustus 2014

Weer vroeg in het ziekenhuis, dit keer zag ik om 11.00 de logopedist van Daan in het ziekenhuis. Even zitten praten over de voeding van Daan.

Vrijdag 22 augustus 2014

Thuis om 10.00 een afspraak staan met Homestart voor hulp thuis. Intake gesprek, maar denk niet dat het hem wordt. Is maar voor 1 dagdeel en heb straks na de operatie veel hulp nodig thuis voor mezelf en de kleine man als hij thuis is.

In de middag waren we samen in het ziekenhuis. Me man was vrij. En hadden om 14.00 een afspraak met de kinderarts. Het kan zijn dat Daan zo ziek was geworden door een virus. Maar gelukkig knapt hij weer op.
Toen moest hij voor onderzoek weg, en werd vervoerd in deze gave oude kinderwagen. Zuurstoffles aan de onderkant hihi. Hij kijkt ook zo van, wat gebeurd me nu…
Radiologie, hij kreeg een drankje naar binnen om te kijken of er iets mis zou gaan waardoor hij spuugt. En nee alles bleek in orde te zijn.
We mochten even met hem rondlopen zonder alle snoeren aan hem vast. Joeppie even op de foto met Pooh en Teigertje
Voordat we naar huis gingen zijn we bij de MC Donalds wezen eten. En dit nieuwe toetje geprobeerd. Lekker met warme saus erdoor.

Zaterdag 23 augustus 2014

Rustig de ochtend begonnen. Wel boodschappen moeten doen. En in de middag naar het ziekenhuis gegaan.
In de avond was ik zo moe, en dit was mijn uitzicht. Ik lag lekker op bed.
Tv kijken op bed en lekker chipies eten.

Zondag 24 augustus 2014

Samen met mijn man naar het ziekenhuis geweest in de middag. De verpleegster legde hem net terug in bed. En viel dus in slaap toen we er net waren. Hebben dus een tijdje naar een slapend kindje gekeken en geluisterd. Kan eigenlijk uren naar hem kijken. Na een half uurtje werd hij wakker en kreeg hij een flesje van me. Heeft 30cc gedronken, de rest door de sonde gedaan.

Opa en oma (schoonouders) kwamen op bezoek. Was erg gezellig. Toen ze weg waren heeft Daan nog 50cc gedronken bij me. Helaas spuugde hij een gedeelte uit.

In de avond heel lang aan de telefoon gezeten met een vriendin.

Hoe is jullie week geweest?