Mijn eerste mama tag, deze tag had ik al gekregen voor mijn kleintje er was. Maar nu kan ik hem dan ook echt invullen. En dat heb ik met veel plezier gedaan.

Het eerste wat je dacht toen je je kindje voor het eerst vasthield?
Wauw is dit echt helemaal mij mannetje, en wat zie je er mooi uit.

Het mooiste eerste moment samen?
De eerste aanraking toen hij nog in de couveuse lag, dat was zo bijzonder. Zo onwerkelijk dat het een paar uur eerder nog in me buik zat.

Het eerste moment als ouders
Dat ik hem dan eindelijk echt vast had, en daar was zijn papa ook bij. Dan besef je echt dat je een gezinnetje bent.

De mooie dagelijkse dingen
Hem s,morgens uit bed halen, beseffen dat je echt mama bent. Knuffelen met die kleine draak van me. Ruiken aan zijn haartje, en het langs me heen laten gaan om te voelen hoe zacht ze zijn.

Het mooiste om te doen samen
Ja komt die weer, KNUFFELEN.

Onze mooiste vakantie als gezin
We zijn nog niet met de kleine erbij op vakantie geweest. Hij is nog maar 3mnd oud. En we hebben het alleen nog maar druk rondom hem gehad.

Ik vind mijn kindje op zijn mooist als hij…
Een goed wakker moment heeft. Zijn mooie ogen open heeft en me dan aankijkt, en luistert naar me stem.

Dit had ik voor geen goud willen missen
Hem, ik zou mijn kleine mannetje nooit meer voor geen goud willen missen. Ondanks er vele moeilijke dingen zijn in zijn leventje. Maar kan hem echt niet meer weg denken uit ons leven.

De mooie momenten waar ik me op verheug?
Dat zijn er heel veel, maar ik zal met kleine stapjes naar hem gaan kijken. Nu verheug ik me op dat hij weer thuis komt vanuit het ziekenhuis. En daarna dat hij voor het eerst bewust een speeltje gaat vasthouden. En zijn eerste echt lachje.

Als je deze tag wilt over nemen mag dat zeker. Laat het even weten, dan kom ik hem ook bij jouw lezen.

Toen ik zwanger was kreeg ik een boek over baby massage. Hier heb ik tot op de dag van vandaag nog niks mee gedaan. Foei Debbie, en het is juist zo fijn voor de mama baby band. Het boek heb ik nog niet gelezen. Weet ook niet waar ik de tijd en rust vandaan haal hiervoor. Wel heb ik al een keer thuis uit eigen beweging hem een beetje gemasseerd. Even kijken hoe hij erop reaeerde. Meneertje vond het niet heel prettig. Maar zijn badje ervoor vond hij ook al niet fijn. Ik denk dat we deze band nog even goed moeten op gaan bouwen.

Wat me hier in het ziekenhuis is geleerd door de fysiotherapeut van Daan die hier langs kwam. Dat is zijn voetjes masseren. Aangezien hij hele dagen schoentjes draagt is dat wel heel fijn. En begrepen dat het zelfs van belang is voor hem. Ik probeer dan ook elke dag even als zijn schoentjes uit zijn even 5a10 mimuten zijn voetjes te masseren. Hij moet er wel aan wennen, want erg leuk vind hij het niet. Maar ik moet het met stevige hand doen. Als je het heel zachtjes en voorzichtig doet is het gevoeliger dan als je het stevig doet. Dat is echt heel nieuw voor mij.

Maar ik wil me toch nog wel echt gaan verdiepen in het masseren. Nu ik hier in het ziekenhuis aan het schrijven ben dacht ik even informatie opzoeken. Zodat ik jullie ook wat tips kan geven.

Als jij je baby gaat masseren zorg dan voor een warme kamer, zo,n 22 graden. Je baby mag het niet koud hebben.

1) Begin bij de voetjes of beentjes. Maak van je hand een cirkel en maak strijkende bewegingen vanaf de liezen richting de voetjes.

2) Pak de onderbenen en maak voorzichtig fietsbewegingen met de knietjes naar de buik toe.

3) Masseer de onderkant van de voetjes met een platte duim. Doe dit cirkelvormig en van de hiel naar de tenen toe.

4) Masseer nu de armpjes en handen van je baby op dezelfde manier.

5) Leg je handen op de borst van je kind en streel naar de zijkant van het lichaam. Strijk daarna van de rechterschouder naar de linkerheup en van de linkerschouder naar de rechterheup. Draai als laatste met je platte hand cirkels over het buikje van je baby.

6) De rug van je baby kun je alleen masseren als het hoofdje echt helemaal ontspannen is. Gebruik hiervoor dezelfde techniek als bij de buik. Twijfel je, sla dan de rug over.

Begin hier eerst 5 minuten mee, en je kan het dan uitbreiden naar 20 minuten. Kijk goed hoe je kleintje erop reageerd, het moet een fijne ervaring voor beide zijn. Hiermee krijg je een sterke band met je kindje.
Gebruik hier een lekkere baby olie voor. Zelf heb ik er 1 van kruidvat merk. Maar hier in het ziekenhuis hebben ze nog iets fijners vind ik. Een bodymilk van Zwitsal. Maar weet niet of dit echt fijn is voor een uitgebreide massage. Ik gebruik dit momenteel alleen voor zijn voetjes.

Masseer jij je kindje ook?

Het is zomer, momenteel geen tropische thempraturen. Maar het zonnetje is lekker als hij er is. Helaas zie ik momenteel meer regen dan zon. Maar als het zonnetje nog even terug komt is het ook leuk om er buiten van te genieten.

Vroeger als kind vond ik het leuk als we op de camping stonden, lekker een water gevecht te houden. We kochten dan van die waterballonnen, en vulde die met water. Zo leuk die tegen een ander kapot te gooien, zodat diegene nat wordt. Dit is mij zomer tip om met je kindjes te doen op warme dagen. (sorry de zomervakantie zit er bijna alweer op, hier in het noorden is het alweer voorbij)

Mocht het nou echt te warm worden en je wilt liever binnen zitten… Nou dan zijn er nog wat verkoelende films in de aanbieding. Die kan je natuurlijk ook gewoon kijken zonder dat het warm weer is…
Wat dacht je van Frozen, nog maar net uit en nu al te zien op Netflix. Zelf wil ik hem graag zien, maar nog niet de kans gehad. Helaas ook voor mij ondersteund mijn tablet Netflix niet. Anders kon ik op de momenten dat Daan slaapt, ik kijken aangezien we nog in het ziekenhuis zijn. Dus ik moet nog even wachten om deze film te zien.
Ijs tip!!!

Wat kan je nog meer doen om je hoofd koel te houden… Een lekker gezond ijsje maken voor jouw en je kindje. Neem wat yoghurt en pureer jouw gewenste bevroren fruit er door. Ik vind het heerlijk met banaan. Dan zorg je ervoor dat die al wat licht bevroren is, en die pureer je dus door je yoghurt. Een lekkere, simpele en gezonde snack.

Je kan je ijsje natuurlijk ook nog lekkerder maken, maar dan ook iets ongezonder om er chocolade door te doen of m&m,s… Maar als je echt pure chocolade erdoor doet is dat nog niet zo heel slecht voor je. Hoe puurder de chocolade hoe gezonder die is.

Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.

Maandag 11 augustus 2014

Daan ligt al vanaf donderdag in het ziekenhuis, en ik ben echt elke dg bij hem. Gelukkig hebben we een prive kamer anders had ik het nooit vol gehouden hier de hele dag te zijn.
Deze bloemen kom ik steeds tegen als ik het terein van het ziekenhuis op loop. Daar moest dus even een kiekje van gemaakt worden.

Dinsdag 12 augustus 2014
Eerst maar even goed ontbijten. Zorgde de laatste tijd niet zo goed voor mezelf. Dat pak ik nu maar weer even op. Te beginnen met dit ontbijt.
Ging ik weer op weg naar het ziekenhuis toe. Steeds maar met de bus erheen… Gelukkig in de avond kwam mijn man zodat ik terug met hem kon in de auto. Ziekenhuis is namelijk helemaal aan de andere kant van de stad helaas.
Zoals elke dag als ik aankom, krijg ik een kop soep. En elke dag is het een andere smaak. Dit was rundvleessoep. Ja ze zorgen niet alleen goed voor de kindjes maar ook voor hun ouders.
In de middag was het wachten op de ambulance die besteld was. Daan moest van het Martiniziekenhuis naar het UMCG. Kreeg daar een echo voor zijn hartje. Alles zag er goed uit. En een operatie daar is nog geen sprake van. Pas vanaf 6 mnd. Dat is dus nog een tijd aanklooien zo met hem. Maar snap het ook hij moet toch eerst groeien. Zodat hij sterk genoeg is voor zijn operatie.
Het was een lange en zware dag, voor Daan maar ook zeker voor mij en mijn man. Voordat ik met mij man terug naar huis ga even een hapje eten. Had chinees van thuis mee en lekker opgewarmd hier. Even genieten dus.

Woensdag 13 augustus 2014
De volgende dag beginnen we weer met bloemen, ook deze staan voor het ziekenhuis. Dit fleurt je dag toch wel wat op als je een hele dag in het ziekenhuis zit. In zo,n duffe kamer. Maar wel bij mijn ventje.
Voor dat ik naar het ziekenhuis ging ben ik even gaan shoppen voor dat ventje van me. Deze pakjes zocht ik, en eindelijk vond ik ze bij de V&D. Deze pakjes kunnen helemaal open, dus super makkelijk voor de verpleegsters vanwege zijn brace. Helaas spuugt hij zo vaak dat kleding even niet aan te slepen valt nu. Ook kocht ik die mooie beer. Was zo verliefd erop dat hij gewoon mee moest. Heeft al zoveel knuffels maar toch. Hij verdiend het. Nu staat hij op zijn bedje in het ziekenhuis.

Donderdag 14 augustus 2014
Eerder schreef ik hier al over, de CliniClowns waren langs gekomen bij Daan. Wat is dat bijzonder als je zoiets mag meemaken. Nee het is gelukkig niet allemaal ellende een kindje in het ziekenhuis. Een kindje met zoveel zorg, een kindje zoals Daan. Ik vind het echt een eer dat ik zijn mama ben. Hij kreeg een rode neus van ze. Daar heeft hij nu nog niks aan, maar ik bewaar hem zeker voor hem.
Ik was zo moe, het is zwaar. Dat mag ik geloof best wel zeggen. Elke dag met liefde voor me kindje sta ik op en ren ik zowat naar het ziekenhuis. Maar moet ook wel beetje aan mezelf denken. Ik probeerde hier te gaan slapen. Maar is mislukt. Al na een kwartier ben ik maar weer gaan schrijven voor me blog. Daar kan ik ook rust in vinden. Maar eigenlijk was het wel te zwaar nu. Maar had wel inspiratie vanwege de CliniClowns die er waren.

Vrijdag 15 augustus 2014

Weer een dag in het ziekenhuis. Heb toch niks anders te doen… Ehmmm nou alles thuis valt even af. Af en toe voordat ik weg ga wordt er een was gedaan. Of een vaatwasser leeg gehaald. Maar dat is dan het enige. Heel soms even langs de supermarkt, er moet toch ook eten komen. Er wordt ook best slecht gegeten. Bezorg maaltijden, en voornamelijk magnetron voer.
Even een klein beetje energie op doen met een klein reepje chocolade. Een klein geniet momentje.
Nou kijk daar heb je die gevreesde magnetron maaltijd. Dit was zoetzure kip met rijst. Ik ben dus echt geen fan van deze kant en klaar maaltijden. Maak het liever zelf, want dit was gewoon niet lekker. Maar je moet wat he…

Zaterdag 16 augustus 2014

In de ochtend hebben we even boodschappen gedaan. Toen wat gegeten. En daarna zijn we samen naar het ziekenhuis gegaan. Nu hebben we samen er de dag door gebracht.
Mijn kleintje even op het grote bed, lekker dichtbij mama. De giraf vond ik bij hem in zijn bedje. Die komt van het ziekenhuis. Later heb ik begrepen dat hij hem mag houden. Dat is wel lief, want wat als hij eraan gehecht raakt. Kan je hem toch niet meer afpakken van hem. Maar zo krijgt hij wel steeds meer knuffels hihi. Wat is hij toch lief klein en onschuldig als je hem zo ziet liggen.

Zondag 17 augustus 2014

Laatste dag van de week, en weer naar het ziekenhuis. Kan er niks anders van maken deze week. Alleen vandaag zat ik er nogal doorheen. Eigenlijk vanaf het moment dat ik eraan kwam en weer allemaal dingen hoorde die ik niet verwacht had. Ik dacht dat het beter ging met hem. Had verwacht dat zijn zuurstof naar beneden was maar helaas was omhoog. Ging deze dag op en aan van naar boven naar beneden. Maar het spugen vind ik nog steeds het zorgelijkste. Weer in de nacht gespuugd. En toen maakte ik zijn flesje, en merkte ik dat de vorige voeding er weer uit lag. En ook het volgende flesje in eruit gekomen. Dit kan echt niet langer zo. Nog even de arts gezien waar ik om vroeg. Heeft hem na gekeken. En nee geen reden waarom hij spuugt. Ik kon het niet meer in houden en was maar aan het huilen. Dat werd opgemerkt en die is de verpleegster erbij gaan halen. Even zitten praten. Maar echt geholpen had het niet. Was wel fijn hoor dat praten.

Probeerde nog even te slapen, nee het lukte niet. En de tranen kwamen alweer. Ik besloot hoe moeilijk ook, eerder naar huis te gaan. Had me mannetje al zo weinig aandacht kunnen geven. Door de bewegingen lijkt hij te spugen. Dus heb hem weinig kunnen knuffelen. Op de gang vlak voor ik de deur uitliep trof ik nog een verpleegster die zag dat ik huilde. Nog even staan praten, ze was zo lief. Maar ze kan niks voor me doen. Het is gewoon zwaar.

Eindelijk thuis, eten besteld was me eten uit het ziekenhuis vergeten. Heb ik nog even mijn mams aan de telefoon gehad. En toen samen met mijn man onder de douche geweest. Dat was heerlijk. Even alle ellende afspoelen. En lekker tegen me man aan staan. Was ook zo moe dat ik het fijn vond dat hij mee ging. Schoon me bedje in om lekker nog wat tv te kijken. En dan te slapen.

Het klinkt misschien voor jullie als een saaie week omdat ik alleen zo,n beetje het ziekenhuis heb gezien. Maar vervelen heb ik me zeker niet. Toch zie ik mijn weken zeker liever anders dan nu. Maar het is even niet anders.

Hebben jullie een fijne week gehad?

Ik heb weer een blogje met *Liefde* voor…

Ondanks moeilijke tijden in het ziekenhuis, een kindje wat dus veel aandacht vraagt (ik helemaal geen probleem vind) Wil ik zeker ook positieve dingen delen. En dat zijn er zeker genoeg.
Maak zoveel mooie dingen mee door ons kleine draakje, het is echt een voorrecht om mama te zijn van hem.

In het ziekenhuis zitten voor me kindje*Praten met Daan*CliniClows*Boekstart, zodat we boekjes kunnen lenen*Een uitnodiging krijgen van Netflix*Draagconsulenten die thuis komen*Bellen met een super lieve vriendin*Alle lieve berichtjes die ik mag ontvangen vanwege onze zoon*Elk uurtje slaap wat ik kan pakken*Naar me slappende mannetje kijken*Leuke pakjes shoppen voor zoonlief*Even flink huilen, omdat het oplucht*Thuis even helemaal niks hoeven*Blogs schrijven*Een fijne man hebben die je steunt*Me man zien knuffelen met zijn zoon*Douchen*Lieve verpleegsters*

Wat was dit project leuk om aan mee te doen… Mama kijkt anders van Nicole. Het werd me wel een beetje lastig gemaakt door een onverwachtse opname van mijn zoon. Maar toch bleef ik elke dag een foto maken/laten zien. Werd ook blij van alle foto,s die ik voorbij zag komen. En wat deden er vele mee zeg. En ohh wat leuk om te zien dat echt elke mama anders kijkt naar de wereld. Dezelfde bedoeling met de foto, maar echt een heel andere soort foto als weer een andere mama.

Bedankt Nicole voor dit leuke project die je hebt gestart.

Maar nu missen jullie natuurlijk nog 1 foto. Ja klopt.

Beweging is het thema van de laatste foto. Nou weet je wel hoeveel foto,s ik van mijn mannetje maakt. En die eigenlijk mislukken. Heel veel. Dat mannetje van mij is altijd zo druk in bewegingen als hij wakker is. Dat de foto dus vaak bewogen zijn. Heel stom die foto,s gooi ik bijna altijd weg, en nu heb ik ze nou net nodig.
Bij deze foto is het niet heel goed te zien, maar toch echt er zit beweging in. Ach het idee begrijpen jullie wel hoe ik kijk naar beweging momenteel.

Een kind moet voorral altijd kind blijven. Maar soms kan dat niet. Een kind die ziek is wordt vaak sneller volwassen. Of omdat er zoveel medische zorg nodig is kan het kind niet gewoon kind zijn.

Je hebt vast wel van de Cliniclows gehoord, en wat ze doen. Ja ik kende dit ook, maar me nog nooit verder in verdiept. Tot op het moment dat he hiermee in aanraking komt. Als je kindje in het ziekenhuis ligt heb je de kans dat er een clown langs komt van deze stichting. Dit gebeurde mij ook. Nou eigenlijk niet mij maar ze kwamen voor Daan. Wat onwijs leuk zeg. Mijn mannetje was wakker dus ze kwamen gezellig voor hem zingen. Hoe klein hij ook is, en ze hun niet aankeek. Was hij toch echt bezig met wat hij hoorde. Hij luisterde aandachtig. Zo mooi om te zien. Daan kreeg een klein cadeautje, een rode neus. Hij heeft er nu dan nog niks aan. Maar mama bewaard hem wel. Als hij wat ouder is vertel ik over die leuke clows die bij hem aan bed stonden voor hem te zingen.

Naturlijk kon ik het niet laten, ik wilde een foto van ze. En dat vonden ze geen probleem.

Cliniclows komen elke week op bezoek in vele ziekenhuizen. Hier in het Martiniziekenhuis komen ze elke donderdag liet ik me vertellen. Nu pas ga ik beseffen wat ze doen voor kinderen. Ja ik wist het naturlijk wel. Maar als je het nu echt meemaakt is dat echt prachtig.

Een lach op een kindergezichtje is het mooist wat er is. Als het ziek is besefen ze ineens niet meer om kind te zijn. Daar maken deze clows verandering in. 1 op 1 contact met een kind ze aan het lachen maken. Ze kijken naar het kind waar die behoefde aan heeft.

Ik vind het een eer dat ik deze mooie dingen mee mag maken. Nee niet leuk dat mijn kindje ziek is. Maar we maken nu zoveel mooie dingen mee ondanks al zijn zorgen. En daar ben ik echt zo trots op. Dit had ik voor geen goud willen missen. Ik weet nu precies hoe belangrijk Cliniclows zijn. En denk er momentel aan om een eenmalige donering te doen voor hun. Want ze moeten het hebben van doneringen. Dat is niet de reden waarom ik dit schrijf om jullie geld uit handen te maken.

Ben wel heel benieuwd of jullie meer van Cliniclows wisten dan alleen de naam? En heb je dit goede doel weleens gesteund met een kleine bijdrage?

Het mama kijkt anders project is bijna ten einde, hierna komt er nog 1 blog online erover. En dan is het echt voorbij….

Mijn kleine draakje spuugt regelmatig, en dan krijg je dit soort beelden op de foto. Ik legde dit dus vast omdat ik wist dat dit thema eraan kwam. Aww mijn arme kleintje helemal zichzelf onder gespuugd.

Deze mama is gek op bloemen, als ik ze tegenkom gaan ze vaak even op de foto. Heb dan ook een kleine collage gemaakt van de bloemen die ik de afgelopen week tegen kwam.

Vorige week ging het niet zo goed met onze zoon Daan. Hij begon een aantal keren op een dag te spugen, een keertje is niet erg. Maar de hoeveelheid dat hij spuugde maakte me wel zorgen. Ook omdat hij gedrag vertoonde die niet bij hem paste. Meer huilen, en dan ook echt tot schreeuwend toe. Nou onze kleine draak is juist een heel rustig jochie. Dus hier schrok ik echt van. Die avond dat hij zo aan het huilen was heb ik uiteindelijk het ziekenhuis gebeld. En werd het hemd van me lijf gevraagd. Uiteindelijk werd er gezegd dat ze me de volgende dag zouden bellen om een afspraak te maken. Daar nam ik op dat moment maar genoegen mee.

Ze maakte en afspraak voor donderdag, terwijl ik maandag avond hun voor het eerst had gebeld erover. Dat vond ik best lang duren, maar ze konden er niks anders van maken. Dus oke ik ga accoort, ik kon weinig anders. Die donderdag ben ik naar het Martiniziekenhuis gegaan. En Daan werd daar onderzocht door de kinderarts. Ze zei dat ze terecht vond dat ik me zorgen maakte. En hij mocht niet meer mee naar huis. Daar schrok ik van. Waarom hebben ze me dan zolang laten wachten voor onderzoek! Maar wel fijn vond ik het dat ik op mijn moedergevoel kan vertrouwen. Want het was dus echt mis met hem.

Nadat ze een kamer geregeld hadden voor hem, legde ze hem aan de zuurstof. My god, wat schrok ik toen nog meer. Je zag hem helemaal verkleuren, in goede zin dan. Had ik dat echt niet gezien dat hij zo grauw van kleur was. Later hoorde ik dat het er heel langzaam insluipt en je dat dan niet ziet. Dat bleek dus wel. Hij is op plasmedicatie gezet, en krijgt zuurstof dus. De plasmedicatie is ervoor om de teveel aan vocht af te drijven. En doet z,n werk goed.

Dinsdag had hij een afspraak bij de kindercardioloog in het UMCG. Dus met ambulance van ziekenhuis naar ziekenhuis vervoerd. Daar kreeg hij een echo voor zijn hartje. En zag er goed uit. Geen sprake van dat hij nu een operatie nodig heeft. En er mag ook weer wat meer vocht toegediend krijgen. Want had nu iets te weinig. In de nacht bleek hij veel te hebben gespuugd, en hij is afgevallen. Was dan ook een heftige dag voor hem geweest. Nog geen vooruitzicht wanneer hij naar huis kan.

Morgen gaan ze de zuurstof afbouwen. En er moet nog een dieetist komen om te overleggen nu met zijn voeding. Verder gaat het nu dus wel goed met hem. Vandaag is de fysio van Daan ook even langs geweest. En heeft me geleerd om zijn voetjes elke dag even te masseren. Aangezien die hele dagen in schoentjes zitten. Vond dat wat eng omdat ik weet dat het gevoelig voor hem is. Maar als je het stevig doet heeft hij er minder last van als je heel zachtjes en voorzichtig doet. Dus weer wat geleerd. Zo kan hij ook zijn voetjes gaan ontdekken. Wel zo belangrijk in de ontwikkeling.

Dag 10 Emotie Daan ligt in het ziekenhuis genoeg emotie dus. Vind dit echt een prachtige foto. Mijn kleine moppie, wat hou ik toch van hem.

Dag 11 favoriet, deze hele mooie deken kreeg ik via de stichting regenboogboom. Zo vreselijk mooi gewoon. Mijn favoriet dus momenteel.