Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.

Maandag 04 augustus 2014

Een vrij rustige dag, en s,middags kreeg ook nog lekker hulp thuis voor Daan. Even zitten kletsen met de hulp, en nog wat dingetjes uitleggen. Toen ben ik mijn medicatie gaan innemen en op bed gegaan. Wel lastig je rust vinden als ineens iemand anders voor je kindje zorgt. En het ook geen eens familie was. Het is natuurlijk goed gegaan. En ze is super lief voor hem. Helaas alle rust verdween toen ze weg was. Ik dacht hij gaat nu wel lekker slapen. Nee hoor, het ging helemaal mis. Hij begon met spugen, en huilbuien. Ik kende hem zo niet. En schrok er echt van. Zo heb ik de hele tijd met hem gezeten op bed. En steeds als hij ging huilen opstaan en heen en weer wiegen en lopen. Uiteindelijk op advies de kinderarts gebeld. Dit kon niet langer. Maar ze wilde het de nacht aankijken en zouden de volgende dag terug bellen om een afspraak te maken.

Dinsdag 05 augustus 2014

Werd terug gebeld voor een afspraak voor donderdag. Ik schrok nog zover weg. De arts kon hem niet eerder zien. Nou lekker dan.
Mijn moeder kwam vandaag een gezellig dagje. Op bezoek bij Daan, ja en mij. We zijn lekker met z,n 3en de stad in geweest. Heerlijk geshopt. Nu ik niet alleen met Daan was kon ik kleding kopen. En daar maakte ik dan ook gebruik van. We hebben een lekker broodje bij Subway gegeten. En als laatste nog naar Musjes geweest voor advies voor een draagzak. Daar heb ik Daan ook even een flesje gegeven en verschoond. Ja dat kan daar allemaal, wel heel fijn. Met veel advies naar huis gegaan. Mams heeft nog even wat gedronken en is weer richting huis gegaan. Jammer was een gezellige dag. Maar had ook wel me rust weer nodig. Helaas ging Daan niet slapen. En moest ik hem bij me nemen omdat hij weer onrustig was.

Woensdag 06 augustus 2014
Weer eens bij de apotheek om medicatie op te halen. Wordt je toch knettergek van. Dit was vroeg in de ochtend zodat ik even zonder Daan kon. Mijn man lag nog in bed.
Verliefd op de kleur van mijn nieuwe broek. Zo blij met mijn 2 nieuwe broeken en shirts.

Donderdag 07 augustus 2014
Eerst even ontbijten, doe ik niet vaak meer. Zorg niet zo goed voor mezelf… herken je dat als newborn mama?

Dan op tijd met zoonlief de bus in. Helaas voordat ik hem in de doek deed spuugde hij de bank onder. Maar we waren nu onderweg naar het ziekenhuis. Hij werd onderzocht. En ze besloten hem te houden. Aiii dat komt hard aan. En nu vond ik het helemaal erg dat ze zo lang ertussen hebben gehouden van het moment dat ik belde tot hij gezien werd. Heb dan ook de hele dag in het ziekenhuis gezeten. Hij heeft een eigen kamer. En kan daar dan dag en nacht zijn. Er is een slaapbank waar ik op kan rusten. Dat is wel heel fijn. Maar ben s,avonds wel naar huis gegaan.
Ik kon mijn nieuwe bril ophalen en dacht ik ga toch nog even snel er langs. Helemaal blij mee. Snel nog even wat eten bij de MC. Was al laat. Daarna lekker naar huis. Rust nemen.

Vrijdag 08 augustus 2014
Dan zit je weer in het ziekenhuis, ze zorgen niet alleen goed voor Daan maar ook voor mij. Een lekker soepje kreeg ik.
Tussen de middag moest er ook gegeten worden. En dat deed ik beneden in het restaurant.
Later die middag kwam mijn man ook nog naar Daan. En zijn in de avond samen naar huis gegaan.

Zaterdag 09 augustus 2014

Mijn man werkt het weekend over, dus ben ik weer alleen naar het ziekenhuis gegaan. Niet erg hoor. Heb wel een rustige ochtend gehouden.
S,avonds was me man er ook weer, en aten we in het restaurant wat. daarna dit heerlijke ijsje. Dat is het enige voordeel in het ziekenhuis, lekker eten en ijsjes.

Zondag 10 augustus 2014

Dag 4 naar het ziekenhuis. Weer de ochtend thuis, en even zo,n 2 uur aan de telefoon geweest met een lieve vriendin. In het ziekenhuis hoorde ik slechte berichten. Hij had een flinke huilbui gehad. Toen spuugde hij de hele boel onder. weer huilen. Kreeg zijn fles eerder. Druk met drinken. Ik kwam binnen en nam het over, maar wilde niet en huilde steeds beetje. Dan maar door de sonde. Toen werd hij rustig en ging hij slapen. Ben blij dat ze nu hebben gezien het gedrag wat hij thuis ook vertoonde. Zeker en druk zijn tijdens de fles.
In de middag weer al die zooi ingenomen en gaan slapen. Na een tijdje begon Daan beetje te jammeren. Heb hem bij me in bed genomen. En daarna heb ik hem met een beetje hulp in bad gedaan. Beetje mopperen deed hij maar uiteindelijk vond hij het wel lekker. Het afdrogen natuurlijk niet. Toen hij klaar was kreeg hij zijn fles. En ging er goed in, en niet weer eruit gekomen. Toen kwam mijn man, heeft even lekker met hem geknuffeld. En daarna naar huis. Was weer een lange dag. Even langs de chinees gereden. En heb dus lekker wat gegeten. Daarna was het al 20.00 en ben ik op bed tv gaan kijken.

Zonondergang. Dit keer aan de andere kant van het huis.

Nog een mooi plaatje van de andere kant van het huis. En probeerde een nieuwe app uit. Photofy. Erg leuk is hij.

Zo dat was mijn drukke week… Met veel in het ziekenhuis te hebben gezeten. Maar ik doe alles voor mijn kleine binkie.
Jullie nog leuke dingen gedaan in de afgelopen week?

Vorig weekend was het prachtig weer, en wij ging als gezinnetje naar de IKEA. Mijn man helemaal in zomerstyle in de auto. Omdat hij een pet ophad en we ineens bij de babywinkel ook een petje egen kwamen wilde we dat Daan op z,n papa leek. Die kochten we dan ook. Maar die foto met zijn stoere pet was al op instagram voorbij gekomen. Daarom maar mijn lieve man waar ik ook heel trots op ben. Dag 8 zomer.

Ja en dan zijn we alweer bij dag 9. En aangezien ik al voor de 3e dag achtereen in het ziekenhuis zit is het een beetje zoeken waar je foto,s van maakt. Maar het heet niet voor niks #mamakijktanders En ik kijk nu heel anders even naar de wereld. En maakte een foto van een lamp in het ziekenhuis restaurant, waar ik af en toe wat eet. Want eten moet je ook blijven doen. Licht was het thema.

In deze rubriek komen verhalen voorbij over het accepteren van je kindje met het downsyndroom, over de moeilijke keuze die je misschien heb moeten maken, maar ook de verhalen over het dagelijks leven van deze kindjes en hun ouders. Ik wil laten zien dat het niet veel anders is dan een ander kindje opvoeden, alleen dat dit wat meer zorg en aandacht nodig heeft. In sommige gevallen zal het misschien wel anders gaan dan een “normaal” gezin. Maar wat is nou “normaal”!!!
Wil jij hieraan meewerken mail mij dan op: blog@day-dreamer.nl, Het kan anoniem als je dat wilt.

Spelen met poppen, dansen op k3 zo ziet het leven er van ieder kind uit als je een jaar of 7 bent, maar mijn zus Martine doet dat nu nog steeds. Ze heeft namelijk het syndroom van down. Als jullie de blog van Debbie volgen, hebben jullie al vast kunnen lezen dat haar lieve zoontje van 2 maanden geboren is met het syndroom van down. vandaag vertel ik iets over mijn zus die het syndroom van down heeft. Dit is Martine en ze is 20 jaar.

Ze heeft vroeger op een normale basisschool gezeten, en is daarna naar speciale school gegaan,voor kinderen met een verstandelijke beperking of een vorm van autisme. Martine is dus best slim en krijgt iedere week ook bijles in rekenen en krijgt dan ook Engels. Ze is dit jaar van school afgegaan en gaat nu 2 dagen in de week bij spesjaal werken en 2 dagen in de week bij Brownies en Downies in Eindhoven. Spesjaal is een knutsel winkel waar mensen met een verstandelijke beperking werken waar ze kunstwerkjes maken en dan ook verkopen. Brownies en Downies is een lunchroom waar ook mensen met een verstandelijke beperking werken. Ik heb een periode bij Brownies en Downies stage gelopen en daar kun je ( hier ) in mijn eigen blog over lezen.

Martine is een lieve zus, ze is spraakzaam altijd vrolijk en heel lief. We hebben een goede band, als ik het moeilijk heb troost ze me, en als ik ergens mee zit praat ze met me. Ze is bijzonder en ik zou ook geen andere zus willen. Ze weet daarbij ook dat ze down syndroom heeft en dat is wel bijzonder. Soms als mensen haar aankijken zegt ze. :’ Nu kijken ze mij aan omdat ik downsyndroom heb.’ Dan zeg ik : ‘Vind je dat niet erg dat je dat hebt?’. Maar dat vind ze niet erg! Ze mag ook leuke dingen doen zoals iedere maand naar een vrienden groep waar ze met een groep jongeren met het syndroom van down wat leuke activiteiten gaan doen zoals bowlen, de Efteling en dat soort dingen. Als Martine thuis is zit ze vaak op haar laptop naar K3 ,sinterklaas of Ernst en Bobbie te kijken. Ik doe met Martine ook regelmatig activiteiten en vooral shoppen vind ze leuk! Martine is iemand die mijn vriendinnen ook heel gezellig vind en daarom zijn er ook vriendinnen van mij die regelmatig met haar een keer naar de film gaan of een taart met haar gaan bakken. Dat is leuk voor Martine maar ze heeft daardoor ook haar sociale contacten. Martine heeft wel haar extra hulp en zorg nodig maar ieder persoon is uniek,en ieder mens heeft zo zijn goede kwaliteiten en minder goede kwaliteiten, maar ik ben blij dat iedereen een kans verdiend om sterker te worden en dat ze kinderen met down daarbij ook een kans geven!

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=HJHnYBFFDZI]

Jullie hebben nu gelezen hoe mijn band met mijn zus is, maar ik ben ook heel blij met hoe Debbie het doet. Het is niet niks als je een kind met down hebt, en ik zie alleen maar vreugde en trots wat Debbie uitstraalt naar haar zoontje Daan. Het maakt niet uit wat je hebt hoe je eruit ziet of hoe je doet, zolang jezelf maar tevreden bent met wat je hebt en met wat je doet. Ik vond het heel leuk om jullie een artikel te laten lezen over mijn zus en die kun je hier uitgebreid zien op mijn blog!

Met mijn mams en mijn zoon ging ik de stad in gisteren. Kon dus eindelijk weer lekker rondlopen met de kinderwagen. En dit lakentje met draakje erop kreeg ik van me schoonzus en broer. Die kwam nu mooi van pas te gebruiken. Want dekentjes zijn nu een beetje te warm. En ja Groen is het thema van dag 5 dus een groen draakje past hier mooi bij.
Mijn zoon is lid geworden van de bibliotheek. (Boekstart) hoe jong hij nog is, vind het belangrijk al snel met dit soort dingen bezig te zijn. Gelijk hebben we een paar boekjes geleend. En die middag met hem een boekje gelezen/bekeken. Thema trots.
Meer kon ik er niet van maken, dit is echt mijn kijk op vandaag. De hele dag in het ziekenhuis zijn, omdat je zoon opgenomen is. Dit was op zijn kamer.

Een nieuw rubriek is geboren op mijn blog “Baby Brabbel”  Elke week zal deze terug keren met een nieuw thema of gewoon een leuk stuk over Daan en het moederschap. Er komen vast nog weleens tips naar voren voor andere mama,s. Maar vast ook wel vragen naar andere mama,s… Opvoeden doe je vanuit je gevoel, en je hoopt maar dat je het goed doet. Welke moeder is niet eens onzeker of het wel het juiste is voor je kindje. Ja ik ben best onzeker over veel dingen. Maar een goede moeder mag dat zeker zijn. Zelfs daar twijfel ik weleens over of ik wel een goede moeder ben. Maar ik heb een erg tevreden mannetje, dus dan zal dat vast wel goed zijn wat ik doe.

Huilen dat hoort nu eenmaal bij baby,s. Ze huilen als ze honger hebben, een volle luier hebben of ergens niet mee eens zijn. Natuurlijk ook als ze pijn hebben. In het begin weet je niet waar al die huiltjes voor staan. Hoe hou je ze uit elkaar. Na 12 weken weet ik het nog altijd niet. Wel merk ik als hij boos is hoe hij dan huilt. Maar ons mannetje laat ook niet merken als hij honger heeft. Heeft echt met het stukje down te maken. Zoiezo huilde Daan maar weinig. Heerlijk hoor zo,n kind.

Natuurlijk huilt hij wel en is ook heel normaal. Maar ik als mama vind dat best wel moeilijk. Zodra hij huilt pak ik hem meteen op. Ben ook van mening dat je hem tot nu toe nog niet verwend ermee. Vind het dus heel moeilijk hem te laten huilen. Het komt weleens voor dat hij huilt en ik me handen vol heb omdat ik aan het koken ben of aan het eten. Weet me dan echt geen raad. Het liefst pak ik hem op, want dan is het ook gelijk weer over. Ben toch wel benieuwd hoe jullie dat doen en hierover denken…?

Sinds een week huilt Daan ineens veel meer en echt af en toe tot scheeuwend toe. Dit is niet normaal voor hem. Echt helemaal uit het niets zo erg huilen. Pak je hem op is het in orde. Zodra ik hem weer neerlegde was het mis.

Nu achteraf weet ik waar het vandaan komt. Het gaat niet zo goed met onze kleine man. Z,n hartje heeft het aardig te verduren. En daarom is hij niet zichzelf. Hij is dan ook opgenomen in het ziekenhuis. Plasmedicatie zijn ze gestart in de hoop hiermee nog een paar weekjes zijn operatie uit te stellen. Eigenlijk moet hij nog wat gaan groeien.

Maar mijn idee, ik denk dat het niet heel lang gaat duren voordat hij zijn operatie krijgt. Maar dat is even afwachten wat er nu gebeurd tijdens zijn opname.

Maar goed het ging over huilen… laten jullie weleens je kindje gewoon huilen? Of kunnen jullie het net als mij niet aan om je kindje te laten huilen?

Je kent het wel, je maakt foto,s en die stapelen maar op in een mapje op je computer. Ik gebruik de meeste foto,s voor me blog. Maar wat doe je er verder mee. Ik ben ook altijd die ene leuke foto kwijt in al die mapjes die uiteindelijk ontstaan op mijn computer. Nu er een kindje in ons leven is gekomen, heb ik echt elke dag mijn telefoon in me handen om foto,s te maken. Zo trots ben ik op mijn zoon. En wil het liefst alles vastleggen. Mijn man is al lekker in de weer geweest met zijn Nikon, waar ik nog niet echt de energie en tijd voor heb kunnen vinden. Maar daar zijn dus erg mooie en lieve foto,s uitgekomen. Maar om ze alleen maar te bewaren op de computer is ook niks. Ja we delen ze veel op facebook en natuurlijk ik hier.

Maar er is ook nog zoiets van fotoboeken maken. Hoe leuk is dat om zo je mooiste foto momentjes te bewaren. En later aan je kind te kunnen laten zien. “Kijk Daan dat was de eerste keer met papa onder de douche” dat is toch een mooi foto moment om vast te leggen en een boek van te maken.

Op het juiste moment kreeg ik een mail binnen van iemand van Fotofabriek. Ik mocht op kosten van hun een mooi fotoboek laten maken. Nou daar hoefde ik niet lang over na te denken. En ik ben samen met mijn man aan de slag gegaan. We zijn een hele avond bezig geweest, de mooiste foto,s tot nu toe uit te zoeken. En er een mooi boek van te maken.

Ik ga er vanuit dat er nog veeeel meer foto,s gemaakt gaan worden van Daan. En dat ik als ik een beetje fitter ben zelf mijn Nikon weer eens oppak en mooie kiekjes ga maken. En wie weet ontstaan daar wel nog meer fotoboeken uit. In ieder geval vond ik het heel leuk om te doen, en kwam dit op het juiste moment op mijn pad.

Dit artikel is tot stand gekomen met als samenwerking van Fotofabriek

Mijn stoer man heeft een kuif, hoe gaaf. Speciaal voor deze dag zette we zijn haar omhoog. En probeerde hem de borstel in zijn handje te krijgen. Maar zo kan het ook. Vind dat hij hoe jong hij pas is hij al veel haar op zijn koppie heeft.

Papa mocht de eerste keer met Daan douchen, en wat vonden ze het samen fijn. Mama moest het natuurlijk vastleggen van papa, en dat deed ik met liefde. Mijn 2 mooie mannen een geweldig mooi moment samen.

Deze weekoverzicht had vanmorgen al online moeten staan, maar kwam er niet aan toe om hem te maken.
Jullie weten inmiddels dat ik verslaafd ben aan foto,s maken en dat ze dagelijks op instagram te bewonderen zijn. En hier komt dan elke week een verslag van.

Veel lees en kijk plezier.

Maandag 28 juli 2014

Er is op maandag altijd inloop bij het CJG, en aangezien ik daar tijdje terug een hulpvraag heb gedaan houden ze veel contact met me. Deze lieve vrouw heeft van lijntjes uit gegooid om ons te helpen. Heb even een tijdje zitten kletsen met haar. Daarna even bij de assistent van de dokter me bloeddeuk laten meten. Nog altijd in orde.

Op de terug weg van de dokter.

Rust stand… lekker liggen op de bank

Laatste plaatje voor de dag… Mooie zonsondergang.

Dinsdag 29 juli 2014

Ik had een afspraak gemaakt bij de orthopeet van Daan, want wilde toch even nagaan waarom er zoveel nare berichten kreeg over de stand van de schoentjes. Uiteindelijk werd er gezegt dat ze best nog wel een stukje naar buiten mochten staan. Maar de 60 gr waren niet nodig. Helaas kon hij het niet gelijk verhelpen. Dus moest hij even zonder brace doen. Best lekker even zijn voetjes laten genezen. Maar maakte me al snel zorgen omdat je zag dat zijn voetjes alweer de andere kant op gingen staan.

Een mooie bandana gekocht voor Daan.
En ik ben nog even de stad in gegaan. En voor het eerst bij Noppies geweest, heb er sokjes gekocht. Wel super duur maar kon er niet met lege handen weg gaan.

S,avonds lekker ijs eten. jammie.

Woensdag 30 juli 2014
Mijn mooie moppie

Een afspraak bij me thuis van de stichting MEE. Even praten over de mogelijke hulp voor in de toekomst van Daan. Je kan het naar alvast hebben lopen.

In de middag moest ik naar de fysio. Voorlopig me laatste, krijg niks meer vergoed.
Onderweg naar huis deze foto gemaakt.

Donderdag 31 augustus 2014

Rustdag… lekker thuis beetje bezig geweest.
S,avonds even als gezinnetje op bed. Maar die ene kleine man snurkte zo erg dat ik noet kon slapen. Maar zo kon ik mijn 2 mooie slapende mannen op de foto zetten.

Vrijdag 01 augustus 2014
Weer terug naar het ziekenhuis, naar de orthopeet. Zijn brace was weer klaar.
Nog geen 10 minuten binnen geweest. Maar wel weer even de fles daar gegeven. Dan maar iets eerder. Voordat we weer thuis zijn.

Zaterdag 02 augustus 2014

We zijn naar de IKEA geweest. De eerste keer samen met onze zoon. Hij vond het best slaapverwekkend, tot we bij de kassa kwamen toen ging hij huilen. Ook bleef hij huilen toen we even een ijsje aten, en in de auto. Ja onze man had gewoon een schone luier nodig. Dat bleek thuis wel. En ja een lekker flesje.
Ijs pudding NIUW, Best lekker een keertje. Maar zat wat weinig smaak aan.
In bad geweest, en alweer vond hij het niet leuk. Zette hem weer op het huilen. Daarna even gemasseerd. En daarna was hij wel lekker rustig.

Zondag 03 augustus 2014
Naar de Kwantum geweest. We hebben toen ik zwanger was daar plastic bakken gekocht voor in de la om spullen op te bergen. Wilde er nog eentje voor zijn sokjes op te bergen. Geslaagd.
Nog even naar babydump, prenetal en babyplanet. Daan kreeg een gave pet van papa. En van mama een draakje.
Toen zijn we nog even bij de mac geweest een grote milkshake gedronken op het terras.
Was nog wat vergeten voor het avondeten, dus even de AH binnen gelopen, daarna naar huis Daan een fles gegeven.
En als afsluiter nog een leuke collage van foto,s

Weer even een nieuw rubriek openen. Dit heb ik vaker gezien op de blog van Joyce. En vond het wel keertje leuk om een tijdje zo mijn favorieten te vertellen.
Denk dat ik probeer eens in de 2 weken mijn favorieten te laten zien.

Kleding – Huisbroek met een shirt zonder mouwen erop. (wel alleen thuis te dragen)

Eten – Triple chocokoek. (deze kan je vinden in de AH van het UMCG ziekenhuis, waar ik regelmatig kom)

TV – Orange is the new black. ( ben inmiddels met seizoen 2 bezig, en hoop stiekem dat er een seizoen 3 gaan komen)

Bezigheid – Knuffelen met Daan. (natuurlijk)

Boek – Oei ik groei. (al heb ik weinig tijd of energie om veel erin te lezen)

Moment – Rondlopen met Daan in de draagdoek. (echt heerlijk genieten zo dichtbij)

Vandaag dag 2 van de #mamakijktanders project. Vind het super leuk om hiermee bezig te zijn. En al die leuke foto,s die ik al heb gezien op instagram, echt super.
Eten was het thema vandaag, en heb 2 foto,s gemaakt. De eerste stond er al op, maar eerlijk gezegd vond ik hem niet zo leuk.
Aangezien Daan niet altijd zijn flesjes leeg drinkt, had ik een 2e kans voor een foto. En ik wilde jullie laten zien hoe het hier aan toe gaat in huis met zijn voeding momentjes.

Hier drinkt hij lekker aan zijn flesje….
Halverwege had hij de energie niet meer om verder te drinken, dus daar is de sonde voor die hij nog altijd heeft.