Een nieuw rubriek is geboren op mijn blog “Baby Brabbel”  Elke week zal deze terug keren met een nieuw thema of gewoon een leuk stuk over Daan en het moederschap. Er komen vast nog weleens tips naar voren voor andere mama,s. Maar vast ook wel vragen naar andere mama,s… Opvoeden doe je vanuit je gevoel, en je hoopt maar dat je het goed doet. Welke moeder is niet eens onzeker of het wel het juiste is voor je kindje. Ja ik ben best onzeker over veel dingen. Maar een goede moeder mag dat zeker zijn. Zelfs daar twijfel ik weleens over of ik wel een goede moeder ben. Maar ik heb een erg tevreden mannetje, dus dan zal dat vast wel goed zijn wat ik doe.

Huilen dat hoort nu eenmaal bij baby,s. Ze huilen als ze honger hebben, een volle luier hebben of ergens niet mee eens zijn. Natuurlijk ook als ze pijn hebben. In het begin weet je niet waar al die huiltjes voor staan. Hoe hou je ze uit elkaar. Na 12 weken weet ik het nog altijd niet. Wel merk ik als hij boos is hoe hij dan huilt. Maar ons mannetje laat ook niet merken als hij honger heeft. Heeft echt met het stukje down te maken. Zoiezo huilde Daan maar weinig. Heerlijk hoor zo,n kind.

Natuurlijk huilt hij wel en is ook heel normaal. Maar ik als mama vind dat best wel moeilijk. Zodra hij huilt pak ik hem meteen op. Ben ook van mening dat je hem tot nu toe nog niet verwend ermee. Vind het dus heel moeilijk hem te laten huilen. Het komt weleens voor dat hij huilt en ik me handen vol heb omdat ik aan het koken ben of aan het eten. Weet me dan echt geen raad. Het liefst pak ik hem op, want dan is het ook gelijk weer over. Ben toch wel benieuwd hoe jullie dat doen en hierover denken…?

Sinds een week huilt Daan ineens veel meer en echt af en toe tot scheeuwend toe. Dit is niet normaal voor hem. Echt helemaal uit het niets zo erg huilen. Pak je hem op is het in orde. Zodra ik hem weer neerlegde was het mis.

Nu achteraf weet ik waar het vandaan komt. Het gaat niet zo goed met onze kleine man. Z,n hartje heeft het aardig te verduren. En daarom is hij niet zichzelf. Hij is dan ook opgenomen in het ziekenhuis. Plasmedicatie zijn ze gestart in de hoop hiermee nog een paar weekjes zijn operatie uit te stellen. Eigenlijk moet hij nog wat gaan groeien.

Maar mijn idee, ik denk dat het niet heel lang gaat duren voordat hij zijn operatie krijgt. Maar dat is even afwachten wat er nu gebeurd tijdens zijn opname.

Maar goed het ging over huilen… laten jullie weleens je kindje gewoon huilen? Of kunnen jullie het net als mij niet aan om je kindje te laten huilen?

Je kent het wel, je maakt foto,s en die stapelen maar op in een mapje op je computer. Ik gebruik de meeste foto,s voor me blog. Maar wat doe je er verder mee. Ik ben ook altijd die ene leuke foto kwijt in al die mapjes die uiteindelijk ontstaan op mijn computer. Nu er een kindje in ons leven is gekomen, heb ik echt elke dag mijn telefoon in me handen om foto,s te maken. Zo trots ben ik op mijn zoon. En wil het liefst alles vastleggen. Mijn man is al lekker in de weer geweest met zijn Nikon, waar ik nog niet echt de energie en tijd voor heb kunnen vinden. Maar daar zijn dus erg mooie en lieve foto,s uitgekomen. Maar om ze alleen maar te bewaren op de computer is ook niks. Ja we delen ze veel op facebook en natuurlijk ik hier.

Maar er is ook nog zoiets van fotoboeken maken. Hoe leuk is dat om zo je mooiste foto momentjes te bewaren. En later aan je kind te kunnen laten zien. “Kijk Daan dat was de eerste keer met papa onder de douche” dat is toch een mooi foto moment om vast te leggen en een boek van te maken.

Op het juiste moment kreeg ik een mail binnen van iemand van Fotofabriek. Ik mocht op kosten van hun een mooi fotoboek laten maken. Nou daar hoefde ik niet lang over na te denken. En ik ben samen met mijn man aan de slag gegaan. We zijn een hele avond bezig geweest, de mooiste foto,s tot nu toe uit te zoeken. En er een mooi boek van te maken.

Ik ga er vanuit dat er nog veeeel meer foto,s gemaakt gaan worden van Daan. En dat ik als ik een beetje fitter ben zelf mijn Nikon weer eens oppak en mooie kiekjes ga maken. En wie weet ontstaan daar wel nog meer fotoboeken uit. In ieder geval vond ik het heel leuk om te doen, en kwam dit op het juiste moment op mijn pad.

Dit artikel is tot stand gekomen met als samenwerking van Fotofabriek

Mijn stoer man heeft een kuif, hoe gaaf. Speciaal voor deze dag zette we zijn haar omhoog. En probeerde hem de borstel in zijn handje te krijgen. Maar zo kan het ook. Vind dat hij hoe jong hij pas is hij al veel haar op zijn koppie heeft.

Papa mocht de eerste keer met Daan douchen, en wat vonden ze het samen fijn. Mama moest het natuurlijk vastleggen van papa, en dat deed ik met liefde. Mijn 2 mooie mannen een geweldig mooi moment samen.

Deze weekoverzicht had vanmorgen al online moeten staan, maar kwam er niet aan toe om hem te maken.
Jullie weten inmiddels dat ik verslaafd ben aan foto,s maken en dat ze dagelijks op instagram te bewonderen zijn. En hier komt dan elke week een verslag van.

Veel lees en kijk plezier.

Maandag 28 juli 2014

Er is op maandag altijd inloop bij het CJG, en aangezien ik daar tijdje terug een hulpvraag heb gedaan houden ze veel contact met me. Deze lieve vrouw heeft van lijntjes uit gegooid om ons te helpen. Heb even een tijdje zitten kletsen met haar. Daarna even bij de assistent van de dokter me bloeddeuk laten meten. Nog altijd in orde.

Op de terug weg van de dokter.

Rust stand… lekker liggen op de bank

Laatste plaatje voor de dag… Mooie zonsondergang.

Dinsdag 29 juli 2014

Ik had een afspraak gemaakt bij de orthopeet van Daan, want wilde toch even nagaan waarom er zoveel nare berichten kreeg over de stand van de schoentjes. Uiteindelijk werd er gezegt dat ze best nog wel een stukje naar buiten mochten staan. Maar de 60 gr waren niet nodig. Helaas kon hij het niet gelijk verhelpen. Dus moest hij even zonder brace doen. Best lekker even zijn voetjes laten genezen. Maar maakte me al snel zorgen omdat je zag dat zijn voetjes alweer de andere kant op gingen staan.

Een mooie bandana gekocht voor Daan.
En ik ben nog even de stad in gegaan. En voor het eerst bij Noppies geweest, heb er sokjes gekocht. Wel super duur maar kon er niet met lege handen weg gaan.

S,avonds lekker ijs eten. jammie.

Woensdag 30 juli 2014
Mijn mooie moppie

Een afspraak bij me thuis van de stichting MEE. Even praten over de mogelijke hulp voor in de toekomst van Daan. Je kan het naar alvast hebben lopen.

In de middag moest ik naar de fysio. Voorlopig me laatste, krijg niks meer vergoed.
Onderweg naar huis deze foto gemaakt.

Donderdag 31 augustus 2014

Rustdag… lekker thuis beetje bezig geweest.
S,avonds even als gezinnetje op bed. Maar die ene kleine man snurkte zo erg dat ik noet kon slapen. Maar zo kon ik mijn 2 mooie slapende mannen op de foto zetten.

Vrijdag 01 augustus 2014
Weer terug naar het ziekenhuis, naar de orthopeet. Zijn brace was weer klaar.
Nog geen 10 minuten binnen geweest. Maar wel weer even de fles daar gegeven. Dan maar iets eerder. Voordat we weer thuis zijn.

Zaterdag 02 augustus 2014

We zijn naar de IKEA geweest. De eerste keer samen met onze zoon. Hij vond het best slaapverwekkend, tot we bij de kassa kwamen toen ging hij huilen. Ook bleef hij huilen toen we even een ijsje aten, en in de auto. Ja onze man had gewoon een schone luier nodig. Dat bleek thuis wel. En ja een lekker flesje.
Ijs pudding NIUW, Best lekker een keertje. Maar zat wat weinig smaak aan.
In bad geweest, en alweer vond hij het niet leuk. Zette hem weer op het huilen. Daarna even gemasseerd. En daarna was hij wel lekker rustig.

Zondag 03 augustus 2014
Naar de Kwantum geweest. We hebben toen ik zwanger was daar plastic bakken gekocht voor in de la om spullen op te bergen. Wilde er nog eentje voor zijn sokjes op te bergen. Geslaagd.
Nog even naar babydump, prenetal en babyplanet. Daan kreeg een gave pet van papa. En van mama een draakje.
Toen zijn we nog even bij de mac geweest een grote milkshake gedronken op het terras.
Was nog wat vergeten voor het avondeten, dus even de AH binnen gelopen, daarna naar huis Daan een fles gegeven.
En als afsluiter nog een leuke collage van foto,s

Weer even een nieuw rubriek openen. Dit heb ik vaker gezien op de blog van Joyce. En vond het wel keertje leuk om een tijdje zo mijn favorieten te vertellen.
Denk dat ik probeer eens in de 2 weken mijn favorieten te laten zien.

Kleding – Huisbroek met een shirt zonder mouwen erop. (wel alleen thuis te dragen)

Eten – Triple chocokoek. (deze kan je vinden in de AH van het UMCG ziekenhuis, waar ik regelmatig kom)

TV – Orange is the new black. ( ben inmiddels met seizoen 2 bezig, en hoop stiekem dat er een seizoen 3 gaan komen)

Bezigheid – Knuffelen met Daan. (natuurlijk)

Boek – Oei ik groei. (al heb ik weinig tijd of energie om veel erin te lezen)

Moment – Rondlopen met Daan in de draagdoek. (echt heerlijk genieten zo dichtbij)

Vandaag dag 2 van de #mamakijktanders project. Vind het super leuk om hiermee bezig te zijn. En al die leuke foto,s die ik al heb gezien op instagram, echt super.
Eten was het thema vandaag, en heb 2 foto,s gemaakt. De eerste stond er al op, maar eerlijk gezegd vond ik hem niet zo leuk.
Aangezien Daan niet altijd zijn flesjes leeg drinkt, had ik een 2e kans voor een foto. En ik wilde jullie laten zien hoe het hier aan toe gaat in huis met zijn voeding momentjes.

Hier drinkt hij lekker aan zijn flesje….
Halverwege had hij de energie niet meer om verder te drinken, dus daar is de sonde voor die hij nog altijd heeft.

Vandaag ben ik begonnen aan het project Mama kijkt anders. 14 dagen lang komt er elke dag een foto op instagram met de #mamakijktanders Maar ook hier wil ik elke dag de foto plaatsten.

Foto 1 is “beste vriend.

Daan met Dikkie Dik, en waarom nou deze foto…
Vanaf we Dikkie Dik kregen voor onze zoon is hij overal mee naar toe gegaan. Hij heeft hem gekregen toen we nog in het WKZ lagen in Utrecht. Elk ziekenhuis bezoekje daarna ging hij mee in de maxicosi.
Hij kan hem dan wel niet vasthouden nog, maar gaat om het idee. We gaan er wel voor zorgen dat hij andere knuffeltjes ook leuk vind, want we willen geen ontroostbaar kindje als deze kwijt raakt of iets anders mee gebeurd. Maar voor nu is Dikkie Dik zijn best vriend.

Een nieuw rubriek is geboren op mijn blog “Baby Brabbel”  Elke week zal deze terug keren met een nieuw thema of gewoon een leuk stuk over Daan en het moederschap. Er komen vast nog weleens tips naar voren voor andere mama,s. Maar vast ook wel vragen naar andere mama,s… Opvoeden doe je vanuit je gevoel, en je hoopt maar dat je het goed doet. Welke moeder is niet eens onzeker of het wel het juiste is voor je kindje. Ja ik ben best onzeker over veel dingen. Maar een goede moeder mag dat zeker zijn. Zelfs daar twijfel ik weleens over of ik wel een goede moeder ben. Maar ik heb een erg tevreden mannetje, dus dan zal dat vast wel goed zijn wat ik doe.

In mijn zwangerschap leek het me al fijn om me kindje te gaan dragen. Maar echt in verdiept had ik me niet. Ik hoorde van de Minimonky en ging eens neuzen op de site ervan. Op dat moment was ik er helemaal weg van. Ik besloot deze te gaan kopen, en dat deed ik dan ook op de negenmaanden beurs. Weten jullie nog dat ik een review beloofde hiervan. Sorry dat gaat hem niet worden. Inmiddels heb ik hem verkocht want de kleine wil er niet in. En nu met mijn hernia is het geen goede draagdoek. Maar achteraf ben ik ook heel blij dat Daan er niet in wilt. Want heb begrepen dat het geen ergonomische draagdoek is en zelfs gevaarlijk kan zijn voor kindjes.

Via de fysio van Daan ben ik in contact gekomen die hier wat meer verstand van heeft en nam haar eigen draagdoek mee. Een Tricot slen. Ze liet me zien hoe dat werkte en liet het mezelf proberen en voelen. Ik was er gelijk helemaal weg van. Ik had geen andere keuze meer dan met een draagdoek naar buiten te gaan met onze kleine aangezien ik met mijn hernia niet de kinderwagen van de trap kan tillen. (we wonen op 3 hoog) Maar al snel kreeg ik te horen dat de doek veelte warm was met dit weer. En ja dat voelde ik zelf ook wel. Geen idee hoe ik dat moest oplossen. En eigenwijs wilde geen nieuwe kopen. Ze zijn best prijzig. Toch werd er op de draagpraat facebook pagina een geweven doek aangeraden. Maar mijn man vond het nogal onzin. Ik daar in tegen hoe meer reacties hoe meer ik dit wel wilde gaan proberen. Al meerdere boden hun doek aan, maar ik wilde zo snel mogelijk een nieuwe hebben aangezien het wel erg warm was. En me enige manier was naar buiten te gaan met kind zonder man.

Ik plaatste een berichtje met de vraag waar je zulke doeken kon kopen. Al gauw wist ik dat ik geluk had in Groningen te wonen. Musjes.com zit in de stad werd me verteld. En had al snel me zinnen op zo,n geweven doek gezet. Met 30 graden ben ik de stad in gegaan, ja wel alleen. En deze winkel een bezoekje gebracht. Wat werd ik super goed geholpen echt. En wat een nog groter verschil van gevoel van de 2 doeken die ik nu kende. Dit voelde nog veel veiliger aan. Heerlijk echt me kindje zo dichtbij te kunnen dragen. Na het oefenen en wat gedronken te hebben daar, besloot ik er 1 uit te zoeken. Ik kon niet weg gaan zonder zo,n fijne doek.

De eerste week beleefde ik er al veel plezier van. Toen ging bij Daan het gips eraf en kreeg hij schoentjes met een beugel ertussen. Weer moest ik het gevecht aan om te kijken hoe ik de doek moest knopen. Ik kon weinig zien wat ik deed, en daar ging het mis mee. Tenminste ik dacht dat het goed zat, maar na een middagje weg met hem, was hij heel erg stuk gezakt. Ik maar denken ik had toch alles goed gedaan. Wat ben ik blij dat ik foto,s plaatste op draagpraat. En iedereen maar zei dat ik niet onder de beentjes door was gegaan. Ehmm echt!!! Ik begreep het echt niet hoe het zo fout was gegaan. Maar ik moest toch echt dinsdag veilig naar het ziekenhuis gaan. En de doek is de enige oplossing. Ik kreeg een draagconsulent in mijn privé. En voor ik het wist stond ze bij me op de stoep met een tas vol oefen materiaal. Wauw geweldig dat het zo snel kon. Ze heeft me echt super geholpen. En laten zien wat er fout ging. Ja nu nog met Daan ook goed krijgen. Na een keer oefenen op een pop was het echte werk aan de beurt. En ook dat ging goed met wat handige trucjes. Moet het nog even na een paar keer knopen echt eigen gaan maken. Maar ik kon tenminste nu veilig op pad.

Niet de meest mooie foto, maar zo ging ik naar het ziekenhuis op pad.

Wil jij ook gaan dragen raad ik je zeker een ergonomische doek aan. Veilig voor je kindje en fijn voor jezelf om te dragen. Een tricot slen is ook zeker fijn, maar mijn voorkeur gaat nu uit naar een geweven doek. Ik heb nu zelf een Yaro butterfly lilac. En ben er heel erg blij mee. Mocht je meer willen weten over dragen, kijk dan eens op de facebook pagina Draagpraat.

Draag jij je kindje ook? En wat voor doek gebruik jij ervoor?

Ik heb weer een leuk nieuw speeltje. Had al eens een bluetooth oortje gekocht, maar het was het toch net niet helemaal voor me. Laatst zag ik iets moois op de site van Mobilefun.nl en dat wilde ik weleens uit testen. En ik had nog in me hoofd na de laatste samenwerking dat hij zo tevreden was dat als ik nog eens wilde samenwerken ik maar weer moest mailen. Dat deed ik dus. En zo kreeg ik al heel snel dit hele leuke pakje thuis gestuurd. Ben hem gelijk in gebruik gaan nemen.

Hoe fijn is het als je een drukke mama bent, en er vele telefoontjes steeds afgaan, dat je gewoon verder kan gaan met wat je aan het doen ben terwijl je gewoon aan het bellen bent. Nou echt een uitkomst kan ik je vertellen. Je hebt een bereik van 10 meter, dus hoef je niet je telefoon op zak te hebben als je in huis bezig bent. Van de week was ik druk, ik moest nog wat in huis doen. Maar mijn vader had gebeld en die zou ik nog terug bellen omdat we toen in de winkel stonden. Dus ik me vader bellen, en ondertussen was ik gewoon de wc aan het schoonmaken. Dat was echt lekker, want daarna moest ik nog een telefoontje plegen en wilde ook nog even tijd nemen om te rusten.

Het is een klein lichtgewicht apparaatje, te gebruiken via bleutooth. Er zit een clipje op die je kan draaien en dus kan bevestigen aan je kleding. Bediening met 3 knoppen. Kan er makkelijk muziek mee luisteren. Je hoeft alleen de middelste knop in te drukken en je hebt muziek. Gaat je telefoon af stopt je muziek en kan je weer de middelste knop indrukken om op te nemen. Dan zitten er nog 2 knoppen op om vooruit of achteruit van nummer te kiezen.  En aan de zijkant volume knopje. Dan heb je ook nog een aan en uit knopje aan de bovenkant. Echt een super makkelijk ding vind ik.

Het enige minpuntje vind ik dat als de telefoon opneemt dat je eerst een verbindingsgeluidje hoort voordat je kan gaan praten. Maar wat wel weer fijn is dat je de telefoon gewoon hoort overgaan en niet door je oortjes want als je ze niet in hebt hoor je alsnog dat hij overgaat. Dus eerlijk gezegd dat ene minpuntje weegt niet op tegen alle pulspunten die deze bluetooth headset heeft.

Dit artikel is een samenwerking met Mobilefun.nl

Er is weer een week om gevlogen, en jullie moeten er echt aan gaan geloven maar het is voornamelijk Daan spam op me blog hihi. Ik kan het niet laten om dat heerlijke snoetje op de foto te zetten. En dan ja delen met jullie. Het is ook gewoon het mooiste wat er is mama zijn. Maar zwaar kan het ook zijn, juist nu ik een hernia heb. Want eigenlijk hebben we een heel makkelijk rustige baby. Niet zo eentje die de hele dag maar huilt. Natuurlijk huilt hij ook weleens, maar hij is ook snel weer getroost. Je neemt hem in je armen of je geeft hem de speen en hij is stil. Alleen dat laatste die speen is wel een lastig iets want hij houd hem zelf niet in zijn mond. Behoefde om te zuigen is er wel maar moet hem dan wel vasthouden voor hem.

Maar goed we gingen het over het weekoverzicht hebben en het was weer een vol weekje mama zijn. Met een hoop afspraken weer. Ziekenhuis bezoek, fysio voor mezelf, stichting MEE en Humanitas. En gezellig nog kraambezoek.

Maandag 21 juli 2014
Lekker een flesje gekregen, helaas is het nog steeds worstelen ermee. De ene keer gaat het goed en dan de andere keer weer niet. Maar we houden vol. Hij krijgt in ieder geval zijn voeding binnen. Maar wat een heerlijk koppie he!!!

Warm warm warm… dus even afkoelen met een lekker koud waterijsje.

Dinsdag 22 juli 2014
Even ontbijten hoor, schiet er hier nog weleens in de laatste tijd. Ik moet toch wat beter voor mezelf gaan zorgen.
Heerlijk als hij zo ligt te slapen… ja wanneer slaapt meneer nou niet hihi.
We moesten naar het ziekenhuis toe. Zijn gips ging eraf. En terwijl wij aan het wachten waren lag meneer alweer te slapen. Zo makkelijk is hij dus.
Nu heeft hij dus geen gips meer, maar schoentjes met een beugel ertussen. Een hele verandering hoor. Ze mogen een uur per dag af. En wat is dat fijn lekker genieten van zijn beentjes. En als ze helemaal uit zijn even genieten van zijn kleine mooie teentjes. Officieel zou ik pas over 3 mnd terug hoeven te komen ervoor. Maar ik zette deze foto,s ook op de facebook pagina van de Nederlandse vereneging klompvoetjes. En toen kreeg ik gelijk iemand in mijn privé dat het helemaal niet goed stond. Het schijnt dat zijn voetjes 60 graden gedraaid moeten staan. Ik helemaal verdrietig dat er weer iets niet goed gaat hier. Volgende dag ziekenhuis dus bellen.

Woensdag 23 juli 2013

Heb een afspraak weten te maken voor volgende week dinsdag om toch nog even na te laten kijken hoe of wat met zijn voetjes. Ik ben benieuwd.
Na de eerste fles om 07.00 van Daan, ben ik nog even op de bank me ogen dicht gaan doen. Eigenlijk doe ik dat elke ochtend nog even. Die pijn in mijn been is zo vermoeiend dat ik dat echt nodig heb. En Daan slaapt dan toch ook weer. Die middag kwam er iemand van stichting MEE op bezoek even praten met ons. We zijn daar aangemeld voor hulp voor Daan. Maar nu is het nog niet echt nodig maar ik heb wel hulp nodig met de zorg van hem vanwege mijn hernia. Misschien krijg ik een operatie, dus hij gaat wat lijntjes uit gooien om hulp te zoeken. En kijken wat voor andere hulp we kunnen krijgen voor Daan.

Later die middag moest ik nog even naar de fysio, vreselijk die oefeningen. Stelt zo niks voor maar heb zo veel pijn en geen energie dat het echt wel heftig is. Heb gewoon totaal geen conditie meer en daar baal ik zo van.

Donderdag 24 juli 2014

Dit keer kwam er iemand langs van Humanitas, daar zijn we ook aangemeld voor hulp nu dat ik een hernia heb. En ze heeft iemand gevonden die vroeger kraamverzorgster is geweest. Dus helemaal prima. Als mijn man middag dienst heb, heb ik gewoon hulp nodig hier een paar uurtjes. Zodat ik mijn medicatie allemaal kan innemen en rust kan houden. Als ik dan voor Daan zou moeten zorgen gaat het mis. Aangezien ik 2 soorten morfine krijg naast nog andere pijnstillers. Wordt je zo duf van, dat ik hem niet durf op te tillen.

Nog even 2 heerlijke plaatjes van mijn mooie ventje.

Vrijdag 25 juli 2014

Even een lief filmpje gemaakt terwijl hij heerlijk ligt te slapen

Bezoek gekregen van de vrijwilligster die me komt helpen met de zorg voor Daan. Lang zitten praten en het voelde wel goed. Ook heeft ze gelijk hem maar de fles gegeven. Kan ze alvast beetje wennen. En een schone luier gegeven. Toen op bed gelegd. Heb haar wat dingen uitgelegd hoe het hier in huis gaat met hem en waar ze op moet letten bij hem.

Zaterdag 26 juli 2014

Kraambezoek, ja Daan is dan al wel 10 weken oud. Maar dat mag vast nog wel kraambezoek. Deze vrienden van mij komen uit Gouda, en Bert kende ze nog helemaal niet. Hij heeft ze wel van het station moeten halen. Ik kon niet mee, want we hadden niet voor dat even oppas voor onze kleine man. En mee nemen was ook geen optie geen ruimte in de auto. Het was een gezellige middag. Lekker praten over van alles. En Daan kreeg een brandweerauto met heel veel geluid erin. Kan hij mooi mee spelen als hij wat ouder is.

Sterren sterren sterren, ben verliefd op dit rompertje. En zo verliefd om het mannetje die het draagt.
Even een mooi plaatje van de avond die invalt hier.

Zondag 27 juli 2014

Rustdag… Alleen voor de beide mannen zorgen. En voor de rest zelf lekker rust nemen, zodat ik er vanaf maandag weer tegenaan kan. Ja ook met de nodige rust tussendoor. Ondertussen even goed de tijd nemen voor me blog. Staan nog wat dingen in de planning die ik moet uitwerken. Paar leuke samenwerkingen.