Mijn positieve gewoonten:

1. Goed luisteren, ik luister graag naar andere ook als er problemen zijn bij de ander. Zelfs soms zo erg dat ik mezelf weg cijfer, voorheen vond ik andere altijd belangrijker dan mezelf. Gelukkig stel ik mezelf nu bovenaan, maar ben nog altijd een luisterend oor.
2. Sociaal, er wordt vaak gezegd dat ik erg sociaal ben. Maar dan snap ik zelf nog niet zo goed waarom ik dan zo slecht contacten leg en vriendschappen sluit.
3. Ik merk dat ik steeds sterker word, jaren terug was ik altijd dat meisje die altijd maar ziek was vanwege mijn vermoeidheid syndroom (natuurlijk heb ik daar nog wel last van) Maar ik ben zo gegroeid de laatste tijd. Meer zelfvertrouwen gekregen door het vele afvallen, en nu dat ik zwanger ben. Heb het gevoel dat ik de wereld aan kan samen met mijn partner.

Mijn negatieve gewoonten:

1. Geen ritme met slapen, ga meestal te laat naar bed en sta ook altijd erg laat op. Tenzij ik moet werken of een afspraak heb. Ik heb me slaap hard nodig en juist de goede ritme maar toch lukt het me niet eigen te maken. Ach die ritme moet er straks toch echt gaan komen als de kleine eenmaal geboren is.
2. Weinig geduld, met sommige dingen heb ik echt geen geduld… Meestal als het gaat om computer dingen wat niet lukt, dan kan ik snel boor worden en het opgeven.
3. Piekeren, ik heb het al een keer eerder gezegd dat ik echt iemand ben die veel piekert. En daar kom je niet zomaar even vanaf, en dat vind ik geen fijne gewoonten.

Gewoontes die ik nog wil toevoegen aan mijn leven:

1. Vaker naar buiten gaan om heerlijk te wandelen
2. Iets meer aan het huishouden doen als dat natuurlijk vanwege de energie toelaat.
3. Weer mijn gezonde eetpatroon terug krijgen. Ik eet nog steeds wel gezonder dan voor ik begonnen was met afvallen, maar sinds ik zwanger ben toch aardig aan het afwijken. Teveel slechte tussendoortjes.

Alweer opdracht 7 van de Happy Challenge, en opdracht 6 is nog niet eens online maar die komt morgen wel online te staan. Waarom dan eerst deze opdracht, nou dit is een opdracht die ik wil proberen elke dag uit te voeren dus moet je ook begin van de opdracht week beginnen.

De opdracht deze week is elke dag een dankbaarheid lijstje te maken, sta elke dag even stil bij de kleine dingen waar je dankbaar voor bent. Je gaat daardoor de wereld veel meer waarderen waarin je leeft. Ik heb dit weleens eerder gedaan en voelde me daar best goed bij. Maar ben er ineens mee gestopt, want vond het toch best lastig elke dag iets te noemen waar ik dankbaar voor ben. Deze week ga ik het echt proberen elke dag te doen en dan komt elke avond me lijstje online te staan.

Wil jij meer blogs lezen die hieraan mee doen kom dan eens kijken op de facebook pagina

Mijn dankbaarheid lijstje van vandaag

Gemaakt op de sportschool, ik ging niet sporten had alleen een afspraak om met een vriend even te kletsen

Gemaakt thuis in me eigen huisje

Gemaakt bij het Hondshalstermeer, we zouden gaan wandelen maar het waarde nogal te hard ervoor

Gemaakt thuis, na een middagje shoppen, daarna gelijk voor eten zorgen voor mezelf en nog eens een kraam pakketje in elkaar zetten eindelijk rust op de bank

Heb de laatste tijd weer lekker geshopt voor onze kleine uk, wat is dat genieten zeg.

Dit is een shoplog van wat ik op de negen maandenbeurs heb gekocht.

Deze Pip had ik al een paar keer gezien, maar steeds liep ik gewoon weer verder. Ja ik wilde zeker zo,n knuffel met geluidjes om onze uk te leren tellen en kleuren en vormen te herkennen. En op de negen maanden beurs kwam ik ze natuurlijk weer tegen en toen kon ik echt geen nee meer zeggen. Ik koos dus voor Pip, al vond ik het “zielig” zijn vriendje Woezel achter te laten. Maar 2 ervan is wel een beetje overdreven. Ook kreeg ik er een voorlees cd bij, ben heel benieuwd wat er opstaat voor verhaaltjes.

Ik kocht een Dooky, hier had ik eerst nog nooit van gehoord. Maar ik wist wel dat ik zeker geen parasol op me kinderwagen wilde tegen de zon. Zo,n onhandig ding lijkt me en heeft dat echt wel effect tegen de zon. Aangezien we toch een zomer kindje krijgen is het toch handig er iets voor te hebben. Dus vond ik dit en dat leek me wel handig voor de zon. Zoals je kan zien kan je de doek helemaal uithangen zodat je kindje helemaal beschermd is tegen de zon. Maar er zit ook klittenband op om hem op te rollen.

Deze draagdoek wilde ik al een tijdje hebben, eigenlijk hadden we besloten hem te kopen na de 20 weken echo maar dat liep allemaal even helemaal anders. Nu ben ik blij dat ik hem toen nog niet had gekocht, want keek later op de site van de negen maandenbeurs en ze zouden er ook staan met deze draagdoeken. Het leuke is ook nog eens dat ze meerdere kleuren hadden die in de winkel niet te krijgen zijn. Ik helemaal blij want anders had ik nu geen paarse gehad, en kleurt wel mooi bij de rest. Het is een 4 in 1, je kindje kan op 3 verschillende houdingen erin naar mate het ouder wordt. En je kan hem in de box hangen. Als die kleine uk geboren is zal ik hier nog een uitgebreidere review over schrijven, want dan heb ik hem ook echt in gebruik. 

De Woezel en Pip tas had ik al thuis besteld en betaald, dus die hoefde ik alleen nog maar op te halen. Helaas vond ik het een beetje tegenvallen wat erin zat, maar dat mag de pret niet drukken.

Baby schuimbad, die kon je ook al online aanvragen en dat helemaal gratis. En Nederlanders houden toch van gratis dus dit liet ik me niet voorbij gaan.

Voor je naar Toscane reist, duik je misschien in reisgidsen, ga je opzoek naar informatie op het internet en vraag je vrienden met reiservaring wat je nu echt moet zien. Wat doe je als deze bronnen elkaar tegenspreken? Je bent verward en hebt natuurlijk maar beperkt de tijd om Toscane te ontdekken.

Jij staat centraal

Waar draait het nu eigenlijk om als je op vakantie gaat? Wat jij wilt zien. Waar jij van droomt. Dat kan niemand anders voor je bepalen. Sommige mensen kiezen om onvoorbereid opreis te gaan, je ziet wel wat je tegenkomt en er is toch genoeg te doen?

Een sneller kloppend hart

Na regelen van een vakantiehuis op locatie stappen sommige mensen in de auto en vertrekken richting de wijnstreek. Vergeet echter niet waar je hard sneller van gaat kloppen! Hier moet je zeker tijd aanbesteden, ook als je spontaan vertrekt. Als kunst ‘je ding’ is neem de tijd voor het bezoeken van Florence, want hier ligt de Uffizi gallerij.

Toeristen ontlopen

Toscane is populair, de kans dat je ergens ‘alleen’ bent is klein. Als je van de gebaande paden afgaat kom je zeker minder vreemden tegen en dat is ook heel fijn voor je vakantiefoto’s. Bezoek dus de kleine steden die je onderweg tegenkomt en die niet in de gidsen staan vermeldt. Het gaat immers om jouw beleving en die van diegene met wie je bent.

Ontspannen op zijn best

Vakantie betekent voor iedereen wat anders. Voor de één is het genieten van de Italiaanse keuken in combinatie met zon en zee, meestal in toeristische gebieden. Een ander vertrekt richting de countryside, trek in een agriturismo en laat dit een moment zijn van rust en het eenvoudige leven op de boerderij. Wat je ook zoekt, in Toscane vind je dit zeker.

Maandag 10 februari 2014

Eerst maar eens ontbijten, en heb nu voor het eerst lijnzaad door me yoghurt gedaan. Kijken of dat gaat helpen om toch nog wat beter naar de wc te kunnen. Heb ook voorlopig wel genoeg ervan.

Daarna was het tijd om naar me werk te gaan, en ben de varkens stal in gedoken om daar schoon te maken. Dat is de laatste tijd wel de enige plek die ik schoon houd. Is ook het minst zware om schoon te maken. En deze haan stond er zo mooi voor om op de foto te zetten.

Even een tussendoortje op het werk, ja een gezonde snack met een glas water erbij.

Ja en in de avond hebben we gewoon even genoten van iets heel slechts… maar daar hadden we zo,n zin in aangezien we dit niet op mijn verjaardag hebben gegeten mocht dat nu wel even.

Dinsdag 11 februari 2014

Tussen de middag lekker wraps gegeten met kaas en gegrilde gehakt erop

En in de middag had ik weer eens een afspraak in het ziekenhuis staan. Controle bij de verloskundige, waar ik nog even heb gevraagd of ze een plaatje van ons kindje konden afdrukken. Verder was alles in orde, gelukkig ook me bloeddruk dus.

Woensdag 12 februari 2014

Goedemorgen weer even een mooi plaatje van de ochtend, een heerlijk zonnetje te zien. Maar eenmaal buiten zo koud…

Voordat ik naar buiten ging natuurlijk eerst ontbijten met vruchten yoghurt, banaan, blauwe bessen en lijnzaad.

Donderdag 13 februari 2014

Vandaag even een dagje niet veel doen hoor… Ben wel even naar de supermarkt geweest voor een paar boodschapjes, en daarna een lekkere lunch gemaakt.

Vrijdag 14 februari 2014
Ik kroop me bed uit en vond dit in de woonkamer, mijn vriend heeft me dus nogal verrast hiermee zo lief.

Daarna was het tijd om gezond te gaan ontbijten. Toen heb ik nog even een vriendin gebeld, en was het tijd om me klaar te maken om weg te gaan. Ik had een afspraak in de stad met een maatschappelijk werkster. Een heel goed gesprek gehad, en om 12:30 hebben we afscheid genomen van elkaar.

Om zo,n tijd begin je natuurlijk trek te krijgen en dacht er zit een subway in de buurt dus daar stap ik maar even naar binnen om een heerlijk broodje te eten. Ik ben echt gek op de broodjes van de subway, zo lekker.

Laat in de middag werd er een bos mooie bloemen bezorgd, en die kwamen van mijn mams en haar man. Echt zo lief, gewoon omdat we dit verdienen na alles wat we doormaken.

Zaterdag 15 februari 2014

Lekker uitgeslapen, nou ja lekker had gewoon niet veel geslapen. Slaap gewoon best slecht… Eerst maar eens een ontbijtje dan maar, die kleine moet toch ook goed gevoed worden hihi.

Gewoon even een mooi plaatje geschoten, dat is het leuke als er mooie bloemen op tafel staan.

In de middag zouden we alleen even naar de Zeeman gaan om kleding haakjes te kopen voor de baby kleertjes, nadat we die hebben gekocht besloten we nog even naar Karwij te gaan. We wilde opzoek gaan naar wand kubussen voor de baby kamer, maar uiteindelijk hebben we besloten het niet te doen. En zijn we verder opzoek gegaan naar foto lijstjes voor het kamertje.

En toen zijn we even wat gaan eten bij de mc donalds, deze nieuwe burger was echt heel erg lekker. Thuis was het de bedoeling om even rust te nemen maar ben toen gaan bellen en was zolang aan de telefoon dat het rusten geen zin meer had.

Zondag 16 februari 2014

Lekker in de middag kip saté gegeten, daar kan ik zo van genieten.

Maandag 17 februari 2014

Weer aan het werk, en de varkens blij maken met een schoon hok.

Dinsdag 18 februari 2014
Omdat ik normaal op woensdag avond ga sporten maar er dan niet ben, ben ik deze middag maar even gaan sporten. Had gehoopt dat ik Anna nog even zou tegen komen, maar helaas. Ze gaat voor 2 maanden op reis dus of ik zie haar dan pas als ik nog kan sporten met me dikke buik, of de eerst volgende keer dat ik haar zie is als ze op kraam bezoek komt.

Woensdag 19 februari 2014
Even een dagje genieten samen met mijn vriendin op de huishoud/negenmaandenbeurs

Donderdag 20 februari 2014
Even een dagje helemaal niks doen, was ook zeker wel nodig na zo,n lange vermoeiende dag op de beurs. Dus het was pyjama dag.

Vrijdag 21 februari 2014
Het was weer eens boodschappen dag, dus weer alles voor de hele week in huis gehaald.

Zaterdag 22 februari 2014
Vandaag weer even op pad geweest naar de baby winkels, wilde graag een Doomoo seat kopen maar de kleur die ik wilde hadden ze niet op voorraad ja 2 die in de winkel stonden maar wil wel een nieuwe hebben. Dus besloten hem online te bestellen, en heb ik toch de andere onderdelen ervan gekocht wat eerst niet de bedoeling was. Nu kunnen we hem straks als wipstoeltje gebruiken. En deze foto was eigenlijk een hint voor opa… hihi hij trapt er helaas niet in.

Zondag 23 februari 2014
We zouden vandaag even een wandeling gaan maken en lekker fotograferen. Maar de plek waar we terecht kwamen stond zoveel wind dat je amper lopend vooruit kwam. We besloten verder te kijken, maar de hele wandeling ging niet door. We waren wel in de buurt bij een nicht van mijn partner dus daar zijn we even langs gegaan.

Ik dacht dat het niet moeilijker kon de opdrachten, maar wilde deze al bijna overslaan. Niet dat ik het niet wil gaan doen, want onbewust ben ik er al mee bezig. Maar het ook op te schrijven weet ik niet zo goed hoe ik dat moet doen. Dus ik maak maar even een begin en zie wel of het gaat lukken.

• Als eerste ben ik echt heel druk aan het genieten van me zwangerschap dus dat ben ik aan het DOEN, hoe ik dat doe… Nou ik ben weer lekker bezig met rond neuzen in de winkels voor spullen voor de kleine uk en natuurlijk zo nu en dan wat kopen. Weer druk aan het fantaseren hoe het is als de kleine uk er is, en lekker weer verder met het kamertje wat bijna af is. En natuurlijk de negen maandenbeurs waar ik heerlijk heb geshopt. En van elk trapje die ik voel geniet ik, zelfs als ik daar wakker mee gehouden wordt.
• Het gezonder eten begint af en toe beter te gaan, ik neem weer wat meer groente bij me brood of als tussendoortje. Maar helaas snaai ik nog steeds ook naar ongezonde tussendoortjes. Maar ik weet zeker dat het wel weer echt goed gaat komen. Voor mijn zwangerschap lukte het ook, ben toch toen 25 kilo afgevallen en nu gaat het alleen om het gezond eten en niet om het afvallen. Dat afvallen ga ik na me zwangerschap weer doen.
• Rust pakken gaat gelukkig ook beter, behalve dan dat ik weinig slaap s,nachts. Vaak wakker worden, maar neem nu overdag wat vaker me rust weer.

De dingen waar ik minder energie aan wil besteden blijft een stukje moeilijker

• Het pieker gedrag is wat minder omdat ik geniet van de zwangerschap en me nu even geen zorgen maak over hoe en wat als de kleine uk er is. Dat loopt vast allemaal wel los, en daar ben ik zelf ook zo nu en dan mee bezig dat ik de juiste hulp ga krijgen.
• Niet zo snel boos worden, dat gaat nu even beter maar dat komt gewoon omdat ik beter in me vel zit en ook omdat ik vele goede gesprekken de laatste tijd heb gehad met me partner. Dat helpt gewoon heel erg goed.
• En als laatste me niet druk maken om wat andere zeggen over je, tja dat blijft een lastige… Ik trek me snel dingen aan, en daarom ben ik zo blij dat ik nu alleen nog maar positieve reacties heb gehad over onze beslissing van de zwangerschap. Ik ben zo bang voor negatieve reacties, hoe ik daar mee om zou gaan. Ik weet dat ik me daar niet druk om moet maken en het van me af moet laten glijden als je zulke reacties gaat krijgen maar hoe!!! TIPS ZIJN WELKOM
  

Het is weer vrijdag en dat betekend weer een linkparty…

Wat is nou een link party, vragen jullie je misschien af?! Een link party is een manier om vrij reclame te maken op mijn blog voor de leukste blogpost die jij afgelopen week geschreven hebt en om nieuwe blogs te leren kennen. Elke vrijdag organiseer ik een link party voor jullie. In deze blogpost kan jij je 3 leukste blogposten van afgelopen week uploaden. Zo maak je dus reclame voor je eigen blog, krijg je meer bezoekers en meer bekendheid! Hoe leuk is dat?!

Let wel op het gaat hier om de link naar de blogpost die je wilt laten zien, niet om de originele link van jouw blog!!!

Er zitten ook wel wat voorwaarden aan verbonden.

Wat moet?
1) Upload niet meer dan 3 artikelen. Kies je leukste uit van afgelopen week!
3) Link naar het specifieke artikel niet naar je ‘home’ blog.

Wat zou ik lief vinden?!
1) Dat je me volgt op Bloglovin
2) Een kleine vermelding in je blogpost die je hier upload met link naar mijn blog
3) Ik zou het leuk vinden, en de anderen ook dat je nog even rond kijkt op de blogs hier en wat reacties achter laat. Iedereen vind het toch leuk een reactie te krijgen op hun blog.
http://www.simply-linked.com/listwidget.aspx?l=6e7d20ba-5994-4291-9c84-ccbbea3b287c

Gisteren ben ik een heerlijke dag weg geweest samen met mijn vriendin. Ik was al op tijd op pad omdat we om 12:00 op Amsterdam Rai af hadden gesproken. Een gezellig dagje huishoudbeurs/negen maandenbeurs. Bij binnenkomst als eerste maar even de jas afleveren, en ja een wc opzoeken… Je bent zwanger of niet he!!! We besloten daarna gelijk de negen maanden beurs op te gaan, we hadden eerlijk gezegd niet verwacht dat we daar heel lang zouden rondhangen. Wel langer dan normaal als we er gewoon even overheen liepen, nu had ik een echte reden om erheen te gaan. Maar 3 uur over die beurs heen lopen was echt vet veel gewoon. Tijd te kort dus om ook alles van de huishoudbeurs te zien… Wat natuurlijk wel heel jammer is, maar we hebben een heerlijke dag gehad.

Negen maandenbeurs: Heel veel informatie vond ik, maar wel weinig aanbod voor leuke dingen te kopen. Ja heel veel wandelwagens, maar daar hoefde ik niet naar te kijken die staat hier al klaar. Kwam vele bekende merken tegen ook minder bekende merken. Nou kwam ik iets heel leuks tegen van het merk Chicco, ik vragen hoe duur het is want er stond geen prijskaartje op. Wordt me gewoon doodleuk verteld dat ze daar niet werden verkocht. En ze hadden er zelfs geen folder van, nou lekker dan. Ga ik net op de site zoeken kom ik het ook niet tegen, best jammer spullen laten zien op de beurs en niet kunnen kopen. Maar ga zeker nog verder opzoek ernaar. Ook stonden er heen veel stand voor geboortekaartjes, ohh wat vind ik dat moeilijk zeg. Dat gaat nog een hele klus worden iets moois te verzinnen. Wat ik het meest gave idee vond daar waren houten kaartjes dat had ik nog nooit gezien, daar nam ik natuurlijk een folder van mee. Elk kindje is bijzonder en hoort een bijzonder kaartje bij.

Toen kwamen we langs de stand Moeders voor moeders, waar ik al een keer eerder over schreef. Ze hadden daar iets heel gaafs, en daar bleven we wel even voor wachten. Er was een man die karikaturen maakte hoe je baby er uit komt te zien. Je laat een foto van je partner zien, hij vroeg wel of ik wist wat het geslacht van ons kindje is. Maar ik besloot te zeggen dat ik wel benieuwd ben of hij het goed zou hebben. Toen wilde hij alleen nog weten wat ik en mijn partner voor werk deden, en begon te tekenen. Ik moest zo lachen toen hij de tekening liet zien, zo geweldig gedaan. En ja hoor hij had het ook nog goed. Dat is dan ook de reden dat ik er geen foto van opzet, die houden jullie tegoed als de kleine er is. Beloofd.

Natuurlijk heb ik ook wat gekocht… maar minder dan ik gehoopt had, maar toch nog genoeg geld uitgegeven. Shoplog komt eraan hiervan.

Huishoudbeurs: Toen hadden we nog 3 uur over om te shoppen op de huishoudbeurs, veelte kort dus. Als eerste de food/drinks hal in gegaan. We wilde nu wel al dat lekkers gaan proeven, maar ik zat al snel vol. Heb natuurlijk wel wat lekkere dingen meegenomen. Zo heb ik bij “t,stoepje” een heerlijke kruidkoek gekocht, normaal neem ik de hele tas mee met lekkere dingen maar nu ging ik echt alleen voor de kruidkoek die is gewoon het lekkerst. Dan hebben we heerlijke soep geproefd van “Struik” Ik wist al dat die lekker was, dus gelijk ook maar 3 potten mee genomen: Tomaat, kip en erwtensoep. Dan stonden ze ook met hotdogs, en daar kocht ik ook een blik van. Dat kan ik niet laten staan voor maar 1 euro. Nog meer snacks geproefd, zoals frituur spul maar dat heb ik niet meegenomen. Was allemaal al zwaar genoeg wat ik bij me had.

Natuurlijk nog even gek doen, om op de foto te gaan…

Toch vind ik het heel jammer dat we niet alles hebben kunnen zien door tijd gebrek. We zijn nog wel even langs Cafe Beb geweest, daar kon je voor opgeven om even een klets praatje te maken en daarmee kon je dan weer een huishoudbeurs kaartje voor 2015 krijgen. Dus wij er naar binnen, en echt heel druk was het niet. Maar er was geen tafel vrij dus werden we aan de bar gezet met een drankje. (gratis) Toen waren we aan de beurt en het zou een praatje worden over het tv gebruik door het bedrijf UPC. Nou prima snel verdiend zo,n kaartje… Maar er zat nog een opdracht aan vast, wat uiteindelijk ook wel grappig was. Uit bladen plaatjes halen wat voor jouw positief en negatief is van tv en hun zouden de teksten erbij zetten en opplakken. Dus we zijn ook nog even creatief geweest.

Als afsluiter op de beurs nog een heerlijke Swirl gegeten, lekker afkoelen want wat is het daar warm zeg. En toen werd er al omgeroepen dat de beurs dicht ging, dus moesten we de uitgang gaan zoeken. Mijn vriendin ging de jassen ophalen en ik natuurlijk nog even plassen. Nu begon de ramp het station, want de beurs liep leeg en het was me toch druk daar. Maar we zijn uiteindelijk veilig in de trein gestapt richting Duivendrecht, daar hebben we even op ons gemakje een patatje met snack gegeten. Echt een andere mogelijkheid was daar niet. En toen kwamen er berichten binnen over trein storingen en vertragingen. Dus maar even gevraagd bij de info balie hoe mijn vriendin dan in Den-Haag weer kon komen, helaas met een omweg via Rotterdam. En bij mij zou ik eigenlijk op Zwolle moeten overstappen, maar in de trein veranderde dat en kon ik lekker blijven zitten tot Groningen. Maar heb nog nooit zo,n vreselijke treinreis gehad, kon niet zo goed tegen het gewiebel werd er toch misselijk van. Dus was blij toen ik op Groningen aankwam en de bus naar huis kon nemen.

Thuis heel even gekletst met mijn mannetje en de spullen laten zien, toen moest hij gaan werken en ik ben onder de douche gegaan. Daarna gelijk op bed, ik was doodop viel dan ook snel in slaap.

Er is veel gebeurd na de 20 weken echo, bijna 2 weken in onzekerheid geleefd en dat is echt killing. Was maar aan het piekeren hoe erg het zou zijn met ons kindje en wat we zouden doen na het nieuws uit het ziekenhuis.

Gelukkig kreeg ik de nodige hulp, voor mij helpt praten heel erg goed om alles in me hoofd op een rijtje te zetten. Mijn vriend heeft daar wat minder behoefde aan, maar samen praten doen we zeker wel. Hij was er vanaf het begin al duidelijk over als het downsyndroom is dan is het gewoon welkom. Ik daarin tegen had daar wel wat meer moeite mee, en we werden door verwezen naar een maatschappelijk werkster in het ziekenhuis. Helaas was dit zo,n nutteloos gesprek en we voelde ons beide niet op ons gemak bij haar. En als ik me niet op me gemak voel bij iemand vind ik het moeilijk om over mijn gevoelens te praten. We waren er dus al snel over uit na dit gesprek dat het bij 1 keer zou blijven. Die middag besloot ik eens rond te surfen op het internet wat voor soort hulp er was in deze situaties. Ik kwam op een site terecht van een stichting die vrouwen helpt met onbedoeld zwangerschap of complicaties tijdens de zwangerschap. Je kon daar chatten met een maatschappelijk werker, en ik dacht kan het altijd proberen om gewoon mijn verhaal kwijt te kunnen. Dat voelde goed, niet te weten dat ze het zo serieus namen en me verder wilde helpen. Maar aangezien we nog niet precies wisten waar we aan toe waren is dat best lastig. Ik zocht hulp voor keuze bepaling, want hoe kan je nou kiezen over een klein mensje wat in je leeft. De volgende dag werd ik gebeld en weer een goed gesprek gehad met 1 van hun maatschappelijk werkers. En we spraken af dat ze iets zou regelen voor een gesprek in mijn woonplaats.

Ondertussen ben ik ook me verder gaan verdiepen in het downsyndroom wat er allemaal bij komt kijken en wat je te wachten kan komen staan. Maar ik had heel erg de behoefde aan positieve verhalen, want alle negatieve dingen weet je eigenlijk wel. Via de stichting downsyndroom ben ik in contact gebracht met een moeder die zelf een kindje met down opvoed. We hadden via de telefoon een heel lang en goed gesprek. Ze vertelde zulke mooie dingen over haar kindje, en dat ze elke dag zo genoot van hem. Ook kwamen er dingen omhoog die wat minder leuk zijn, zoals zijn hartafwijking wat ons kindje ook heeft. En dat het leren niet vanzelf gaat bij zo,n kindje en dat alles gewoon wat langzamer gaat. Maar ook daar ging ze heel positief mee om. Dan vertelde ze als hij weer een stapje vooruit was gegaan dan hadden ze een klein feestje, dus hun hele leven kunnen ze kleine feestjes vieren. Ook maak je makkelijker contact met mensen omdat je kindje vaak heel open is naar andere mensen, wat natuurlijk ook weer kan afschrikken bij sommige. Het moeilijkste wat ik vond om te horen waren de vervelende reacties van mensen, zoals wat moet je zeggen als je in de kinderwagen kijkt en het kindje ziet er dus net even wat anders uit. En als die vooroordelen over het downsyndroom. Maar dat zal je altijd houden en daar moet je dan maar me leren leven. Door dit hele gesprek werd ik een stuk positiever, het deed me echt goed.

Helaas de onzekerheid bleef, tot 2 x toe zouden we de uitslag van de punctie krijgen maar dat nieuws bleef uit. Inmiddels was er een afspraak gepland voor de maatschappelijk werker en heb ik die van het ziekenhuis verteld dat we niet met haar verder gingen.

Onverwachts kregen we donderdag 13 februari telefoon vanuit het ziekenhuis, ze hadden een uitslag. Ik was echt helemaal overrompeld omdat ze pas de dinsdag erop zouden bellen. Ze vertelde me dat het idd het downsyndroom was. Heel gek op dat moment, ik begon te huilen van opluchting. Ik had al zo in me hoofd dat we misschien wel afscheid moesten nemen van ons kindje. En dat kon en wilde ik niet zeker nu ik die uk gevoeld heb. Toch had ik er wel vrede mee gehad als we afscheid hadden moeten nemen, dan had het niet zo moeten zijn. Jullie begrijpen nu denk wel dat we de beslissing gemaakt hebben dat we dit kindje een mooie toekomst gaan bieden. Ook al zal het pad een stuk moeilijker worden dan met een “gewoon” kindje we gaan er met de volle 200% voor.

De dag na de uitslag had ik dat gesprek met de maatschappelijk werkster, en wat eerst een keuze bepaling gesprek zou zijn werd nu heel anders. Maar het gesprek voelde goed, en ze vond dat ik zo sterk was en zei dat ze niet verwachte dat we elkaar nog zouden ontmoeten. Wel vertelde ze erbij als er iets is kon ik altijd contact opnemen met haar. Maar voor nu voel ik me zo sterk en blij dat ik nu alleen maar ga genieten van de zwangerschap. De andere zorgen komen straks wel, want er moet natuurlijk wel nog veel uitgezocht en geregeld worden voor dit kindje. En voor we het weten zijn die 17 weken om en kunnen we de kleine uk in ons armen sluiten.