Ik dacht dat het niet moeilijker kon de opdrachten, maar wilde deze al bijna overslaan. Niet dat ik het niet wil gaan doen, want onbewust ben ik er al mee bezig. Maar het ook op te schrijven weet ik niet zo goed hoe ik dat moet doen. Dus ik maak maar even een begin en zie wel of het gaat lukken.

• Als eerste ben ik echt heel druk aan het genieten van me zwangerschap dus dat ben ik aan het DOEN, hoe ik dat doe… Nou ik ben weer lekker bezig met rond neuzen in de winkels voor spullen voor de kleine uk en natuurlijk zo nu en dan wat kopen. Weer druk aan het fantaseren hoe het is als de kleine uk er is, en lekker weer verder met het kamertje wat bijna af is. En natuurlijk de negen maandenbeurs waar ik heerlijk heb geshopt. En van elk trapje die ik voel geniet ik, zelfs als ik daar wakker mee gehouden wordt.
• Het gezonder eten begint af en toe beter te gaan, ik neem weer wat meer groente bij me brood of als tussendoortje. Maar helaas snaai ik nog steeds ook naar ongezonde tussendoortjes. Maar ik weet zeker dat het wel weer echt goed gaat komen. Voor mijn zwangerschap lukte het ook, ben toch toen 25 kilo afgevallen en nu gaat het alleen om het gezond eten en niet om het afvallen. Dat afvallen ga ik na me zwangerschap weer doen.
• Rust pakken gaat gelukkig ook beter, behalve dan dat ik weinig slaap s,nachts. Vaak wakker worden, maar neem nu overdag wat vaker me rust weer.

De dingen waar ik minder energie aan wil besteden blijft een stukje moeilijker

• Het pieker gedrag is wat minder omdat ik geniet van de zwangerschap en me nu even geen zorgen maak over hoe en wat als de kleine uk er is. Dat loopt vast allemaal wel los, en daar ben ik zelf ook zo nu en dan mee bezig dat ik de juiste hulp ga krijgen.
• Niet zo snel boos worden, dat gaat nu even beter maar dat komt gewoon omdat ik beter in me vel zit en ook omdat ik vele goede gesprekken de laatste tijd heb gehad met me partner. Dat helpt gewoon heel erg goed.
• En als laatste me niet druk maken om wat andere zeggen over je, tja dat blijft een lastige… Ik trek me snel dingen aan, en daarom ben ik zo blij dat ik nu alleen nog maar positieve reacties heb gehad over onze beslissing van de zwangerschap. Ik ben zo bang voor negatieve reacties, hoe ik daar mee om zou gaan. Ik weet dat ik me daar niet druk om moet maken en het van me af moet laten glijden als je zulke reacties gaat krijgen maar hoe!!! TIPS ZIJN WELKOM
  

Het is weer vrijdag en dat betekend weer een linkparty…

Wat is nou een link party, vragen jullie je misschien af?! Een link party is een manier om vrij reclame te maken op mijn blog voor de leukste blogpost die jij afgelopen week geschreven hebt en om nieuwe blogs te leren kennen. Elke vrijdag organiseer ik een link party voor jullie. In deze blogpost kan jij je 3 leukste blogposten van afgelopen week uploaden. Zo maak je dus reclame voor je eigen blog, krijg je meer bezoekers en meer bekendheid! Hoe leuk is dat?!

Let wel op het gaat hier om de link naar de blogpost die je wilt laten zien, niet om de originele link van jouw blog!!!

Er zitten ook wel wat voorwaarden aan verbonden.

Wat moet?
1) Upload niet meer dan 3 artikelen. Kies je leukste uit van afgelopen week!
3) Link naar het specifieke artikel niet naar je ‘home’ blog.

Wat zou ik lief vinden?!
1) Dat je me volgt op Bloglovin
2) Een kleine vermelding in je blogpost die je hier upload met link naar mijn blog
3) Ik zou het leuk vinden, en de anderen ook dat je nog even rond kijkt op de blogs hier en wat reacties achter laat. Iedereen vind het toch leuk een reactie te krijgen op hun blog.
http://www.simply-linked.com/listwidget.aspx?l=6e7d20ba-5994-4291-9c84-ccbbea3b287c

Gisteren ben ik een heerlijke dag weg geweest samen met mijn vriendin. Ik was al op tijd op pad omdat we om 12:00 op Amsterdam Rai af hadden gesproken. Een gezellig dagje huishoudbeurs/negen maandenbeurs. Bij binnenkomst als eerste maar even de jas afleveren, en ja een wc opzoeken… Je bent zwanger of niet he!!! We besloten daarna gelijk de negen maanden beurs op te gaan, we hadden eerlijk gezegd niet verwacht dat we daar heel lang zouden rondhangen. Wel langer dan normaal als we er gewoon even overheen liepen, nu had ik een echte reden om erheen te gaan. Maar 3 uur over die beurs heen lopen was echt vet veel gewoon. Tijd te kort dus om ook alles van de huishoudbeurs te zien… Wat natuurlijk wel heel jammer is, maar we hebben een heerlijke dag gehad.

Negen maandenbeurs: Heel veel informatie vond ik, maar wel weinig aanbod voor leuke dingen te kopen. Ja heel veel wandelwagens, maar daar hoefde ik niet naar te kijken die staat hier al klaar. Kwam vele bekende merken tegen ook minder bekende merken. Nou kwam ik iets heel leuks tegen van het merk Chicco, ik vragen hoe duur het is want er stond geen prijskaartje op. Wordt me gewoon doodleuk verteld dat ze daar niet werden verkocht. En ze hadden er zelfs geen folder van, nou lekker dan. Ga ik net op de site zoeken kom ik het ook niet tegen, best jammer spullen laten zien op de beurs en niet kunnen kopen. Maar ga zeker nog verder opzoek ernaar. Ook stonden er heen veel stand voor geboortekaartjes, ohh wat vind ik dat moeilijk zeg. Dat gaat nog een hele klus worden iets moois te verzinnen. Wat ik het meest gave idee vond daar waren houten kaartjes dat had ik nog nooit gezien, daar nam ik natuurlijk een folder van mee. Elk kindje is bijzonder en hoort een bijzonder kaartje bij.

Toen kwamen we langs de stand Moeders voor moeders, waar ik al een keer eerder over schreef. Ze hadden daar iets heel gaafs, en daar bleven we wel even voor wachten. Er was een man die karikaturen maakte hoe je baby er uit komt te zien. Je laat een foto van je partner zien, hij vroeg wel of ik wist wat het geslacht van ons kindje is. Maar ik besloot te zeggen dat ik wel benieuwd ben of hij het goed zou hebben. Toen wilde hij alleen nog weten wat ik en mijn partner voor werk deden, en begon te tekenen. Ik moest zo lachen toen hij de tekening liet zien, zo geweldig gedaan. En ja hoor hij had het ook nog goed. Dat is dan ook de reden dat ik er geen foto van opzet, die houden jullie tegoed als de kleine er is. Beloofd.

Natuurlijk heb ik ook wat gekocht… maar minder dan ik gehoopt had, maar toch nog genoeg geld uitgegeven. Shoplog komt eraan hiervan.

Huishoudbeurs: Toen hadden we nog 3 uur over om te shoppen op de huishoudbeurs, veelte kort dus. Als eerste de food/drinks hal in gegaan. We wilde nu wel al dat lekkers gaan proeven, maar ik zat al snel vol. Heb natuurlijk wel wat lekkere dingen meegenomen. Zo heb ik bij “t,stoepje” een heerlijke kruidkoek gekocht, normaal neem ik de hele tas mee met lekkere dingen maar nu ging ik echt alleen voor de kruidkoek die is gewoon het lekkerst. Dan hebben we heerlijke soep geproefd van “Struik” Ik wist al dat die lekker was, dus gelijk ook maar 3 potten mee genomen: Tomaat, kip en erwtensoep. Dan stonden ze ook met hotdogs, en daar kocht ik ook een blik van. Dat kan ik niet laten staan voor maar 1 euro. Nog meer snacks geproefd, zoals frituur spul maar dat heb ik niet meegenomen. Was allemaal al zwaar genoeg wat ik bij me had.

Natuurlijk nog even gek doen, om op de foto te gaan…

Toch vind ik het heel jammer dat we niet alles hebben kunnen zien door tijd gebrek. We zijn nog wel even langs Cafe Beb geweest, daar kon je voor opgeven om even een klets praatje te maken en daarmee kon je dan weer een huishoudbeurs kaartje voor 2015 krijgen. Dus wij er naar binnen, en echt heel druk was het niet. Maar er was geen tafel vrij dus werden we aan de bar gezet met een drankje. (gratis) Toen waren we aan de beurt en het zou een praatje worden over het tv gebruik door het bedrijf UPC. Nou prima snel verdiend zo,n kaartje… Maar er zat nog een opdracht aan vast, wat uiteindelijk ook wel grappig was. Uit bladen plaatjes halen wat voor jouw positief en negatief is van tv en hun zouden de teksten erbij zetten en opplakken. Dus we zijn ook nog even creatief geweest.

Als afsluiter op de beurs nog een heerlijke Swirl gegeten, lekker afkoelen want wat is het daar warm zeg. En toen werd er al omgeroepen dat de beurs dicht ging, dus moesten we de uitgang gaan zoeken. Mijn vriendin ging de jassen ophalen en ik natuurlijk nog even plassen. Nu begon de ramp het station, want de beurs liep leeg en het was me toch druk daar. Maar we zijn uiteindelijk veilig in de trein gestapt richting Duivendrecht, daar hebben we even op ons gemakje een patatje met snack gegeten. Echt een andere mogelijkheid was daar niet. En toen kwamen er berichten binnen over trein storingen en vertragingen. Dus maar even gevraagd bij de info balie hoe mijn vriendin dan in Den-Haag weer kon komen, helaas met een omweg via Rotterdam. En bij mij zou ik eigenlijk op Zwolle moeten overstappen, maar in de trein veranderde dat en kon ik lekker blijven zitten tot Groningen. Maar heb nog nooit zo,n vreselijke treinreis gehad, kon niet zo goed tegen het gewiebel werd er toch misselijk van. Dus was blij toen ik op Groningen aankwam en de bus naar huis kon nemen.

Thuis heel even gekletst met mijn mannetje en de spullen laten zien, toen moest hij gaan werken en ik ben onder de douche gegaan. Daarna gelijk op bed, ik was doodop viel dan ook snel in slaap.

Er is veel gebeurd na de 20 weken echo, bijna 2 weken in onzekerheid geleefd en dat is echt killing. Was maar aan het piekeren hoe erg het zou zijn met ons kindje en wat we zouden doen na het nieuws uit het ziekenhuis.

Gelukkig kreeg ik de nodige hulp, voor mij helpt praten heel erg goed om alles in me hoofd op een rijtje te zetten. Mijn vriend heeft daar wat minder behoefde aan, maar samen praten doen we zeker wel. Hij was er vanaf het begin al duidelijk over als het downsyndroom is dan is het gewoon welkom. Ik daarin tegen had daar wel wat meer moeite mee, en we werden door verwezen naar een maatschappelijk werkster in het ziekenhuis. Helaas was dit zo,n nutteloos gesprek en we voelde ons beide niet op ons gemak bij haar. En als ik me niet op me gemak voel bij iemand vind ik het moeilijk om over mijn gevoelens te praten. We waren er dus al snel over uit na dit gesprek dat het bij 1 keer zou blijven. Die middag besloot ik eens rond te surfen op het internet wat voor soort hulp er was in deze situaties. Ik kwam op een site terecht van een stichting die vrouwen helpt met onbedoeld zwangerschap of complicaties tijdens de zwangerschap. Je kon daar chatten met een maatschappelijk werker, en ik dacht kan het altijd proberen om gewoon mijn verhaal kwijt te kunnen. Dat voelde goed, niet te weten dat ze het zo serieus namen en me verder wilde helpen. Maar aangezien we nog niet precies wisten waar we aan toe waren is dat best lastig. Ik zocht hulp voor keuze bepaling, want hoe kan je nou kiezen over een klein mensje wat in je leeft. De volgende dag werd ik gebeld en weer een goed gesprek gehad met 1 van hun maatschappelijk werkers. En we spraken af dat ze iets zou regelen voor een gesprek in mijn woonplaats.

Ondertussen ben ik ook me verder gaan verdiepen in het downsyndroom wat er allemaal bij komt kijken en wat je te wachten kan komen staan. Maar ik had heel erg de behoefde aan positieve verhalen, want alle negatieve dingen weet je eigenlijk wel. Via de stichting downsyndroom ben ik in contact gebracht met een moeder die zelf een kindje met down opvoed. We hadden via de telefoon een heel lang en goed gesprek. Ze vertelde zulke mooie dingen over haar kindje, en dat ze elke dag zo genoot van hem. Ook kwamen er dingen omhoog die wat minder leuk zijn, zoals zijn hartafwijking wat ons kindje ook heeft. En dat het leren niet vanzelf gaat bij zo,n kindje en dat alles gewoon wat langzamer gaat. Maar ook daar ging ze heel positief mee om. Dan vertelde ze als hij weer een stapje vooruit was gegaan dan hadden ze een klein feestje, dus hun hele leven kunnen ze kleine feestjes vieren. Ook maak je makkelijker contact met mensen omdat je kindje vaak heel open is naar andere mensen, wat natuurlijk ook weer kan afschrikken bij sommige. Het moeilijkste wat ik vond om te horen waren de vervelende reacties van mensen, zoals wat moet je zeggen als je in de kinderwagen kijkt en het kindje ziet er dus net even wat anders uit. En als die vooroordelen over het downsyndroom. Maar dat zal je altijd houden en daar moet je dan maar me leren leven. Door dit hele gesprek werd ik een stuk positiever, het deed me echt goed.

Helaas de onzekerheid bleef, tot 2 x toe zouden we de uitslag van de punctie krijgen maar dat nieuws bleef uit. Inmiddels was er een afspraak gepland voor de maatschappelijk werker en heb ik die van het ziekenhuis verteld dat we niet met haar verder gingen.

Onverwachts kregen we donderdag 13 februari telefoon vanuit het ziekenhuis, ze hadden een uitslag. Ik was echt helemaal overrompeld omdat ze pas de dinsdag erop zouden bellen. Ze vertelde me dat het idd het downsyndroom was. Heel gek op dat moment, ik begon te huilen van opluchting. Ik had al zo in me hoofd dat we misschien wel afscheid moesten nemen van ons kindje. En dat kon en wilde ik niet zeker nu ik die uk gevoeld heb. Toch had ik er wel vrede mee gehad als we afscheid hadden moeten nemen, dan had het niet zo moeten zijn. Jullie begrijpen nu denk wel dat we de beslissing gemaakt hebben dat we dit kindje een mooie toekomst gaan bieden. Ook al zal het pad een stuk moeilijker worden dan met een “gewoon” kindje we gaan er met de volle 200% voor.

De dag na de uitslag had ik dat gesprek met de maatschappelijk werkster, en wat eerst een keuze bepaling gesprek zou zijn werd nu heel anders. Maar het gesprek voelde goed, en ze vond dat ik zo sterk was en zei dat ze niet verwachte dat we elkaar nog zouden ontmoeten. Wel vertelde ze erbij als er iets is kon ik altijd contact opnemen met haar. Maar voor nu voel ik me zo sterk en blij dat ik nu alleen maar ga genieten van de zwangerschap. De andere zorgen komen straks wel, want er moet natuurlijk wel nog veel uitgezocht en geregeld worden voor dit kindje. En voor we het weten zijn die 17 weken om en kunnen we de kleine uk in ons armen sluiten.

Ja ik weet het 14 februari is al geweest en dat is de dag van de liefde, maar ik ben van mening dat je elke dag lief moet zijn voor degene die dierbaar voor je is. Moet daar dan speciaal een dag voor zijn. De winkels spelen er mooi in mee, dat neemt niet weg dat het best een leuke dag kan zijn. Vroeger op school was het leuk toen konden we een roos kopen en laten bezorgen bij iemand die je wilde verassen, natuurlijk wel in het geheim. Want daar staat valentijn eigenlijk voor. Dit jaar kreeg ik ook iets liefs van mijn vriend en gaf hem zelf ook iets terug, maar eerlijk gezegd was het niet alleen vanwege valentijn maar omdat we het allebei wel konden gebruiken na zo,n heftige periode. Zelfs kregen we van mijn mams en haar man een bos bloemen bezorgt zo lief.

Toch ben ik benieuwd wat jullie van valentijn vinden en of jullie hieraan hebben gedaan?

Vandaag laat ik jullie opdracht 4 zien, de opdracht van de Happy Challenge is noem 3 dingen die je wilt toevoegen aan je leven en 3 dingen waaraan je minder energie wilt besteden.
De opdrachten van deze actie zijn best wel pittig, met name deze… Want hier moet ik echt even heel goed over nadenken. Maar dat is natuurlijk ook de bedoeling van de meiden Kelly, Marieke en Lisanne die deze hele challenge zijn  begonnen. En wat is het een succes zeg, zo ben ik al vele blogs tegen gekomen die hieraan mee doen… Kijk maar eens op de facebook pagina.

Drie dingen die ik graag wil toevoegen aan mijn leven:

1) Ik wil nu eindelijk echt gaan genieten van mijn zwangerschap…
Alleen het probleem is nog even dat ik een uitslag van de punctie moet hebben. Maar nu ik de kleine voor het eerst heb gevoeld geniet ik al meer ervan dan ervoor.

2) Weer wat gezonder eten…
Sinds ik zwanger ben heb ik geprobeerd er rekening mee te houden dat ik niet teveel vreetbuien zou hebben, toch in het begin heb ik die gehad. En eigenlijk daarna heb ik teveel dingen gegeten waar je echt wel van aankomt, en te weinig gezonde tussendoortjes genomen. Wil dat nu toch echt weer gaan oppakken, wil niet 2 x zoveel aankomen dan nodig is.

3) Wat meer me rust pakken…
Ja ik neem overdag best wel eens me rust, maar de laatste 2 weken waren echt wel hectische met bijna elke dag wel een afspraak staan… Niet gek vanwege het nieuws uit het ziekenhuis. Maar merk wel dat ik toch wel echt wat meer rust nodig heb omdat ik s,nachts ook vrij slecht slaap.

Drie dingen die ik graag wat minder energie wil geven:

1) Stress en piekergedrag
Ik ben echt iemand die snel in de stress springt, er hoeft maar iets te gebeuren waar ik geen controle over heb en het is raak. En wat daar dan bijkomt is dat ik dan ga piekeren, lig dan hele nachten wakker en maar malen dat hoofd. Erge stress resulteert ook vaak in klachten op de borst, dan krijg ik me toch een pijn in de nacht en dan kan ik niet meer rustig op bed liggen. Soms raak ik zo erg in paniek dat het natuurlijk alleen maar erger wordt. Jaren geleden kwam er ook overgeven bij tot bloedens toe.

2) Niet zo snel uit me slof vliegen
Ik geloof dat ik dat trekje van mijn vader heb gekregen dat ik heel snel boos op me vriend kan worden als er iets verkeerds gaat, of gewoon als we een meningsverschil hebben dat ik vaak onterecht flink tekeer kan gaan tegen hem… Aiii als ik dit op schrijf is het wel heel heftig.

3) Me zorgen/druk maken om wat andere mensen van me denken/zeggen.
Ik ben altijd wel onzeker geweest, gelukkig gaat dat nu al veel beter dan jaren geleden. Maar toch trek ik het me soms nog aan wat andere misschien wel over me denken en zeggen. Dat weet ik natuurlijk niet maar dat soort dingen haal je wel in je hoofd. En meestal maak je druk om helemaal niks, want iedereen is onzeker en vaak denken ze heel anders over je dan wat jezelf in je hoofd hebt.

Er is veel gebeurd na de 20 weken echo, maar daar gaan we het vandaag niet over hebben. Ik wil zo graag even gewoon genieten van mijn zwangerschap en daar krijg ik nu toch echt de kans even voor.

Heb mijn kleintje van het weekend voor het eerst gevoeld, en nu merk ik dat de kleine steeds actiever wordt. Als mama gaat rusten of s,avonds gaat slapen gaat de kleine actief doen. De eerste keer moest ik zo lachen erom, had eerst niet door dat het de kleine was maar had wel een vermoede. Toen ik de volgende dag hetzelfde voelde wist ik het gewoon zeker. Wat is dit fijn om te voelen zeg. Lekker druk kindje is het.

En aangezien de 20 weken echo nogal anders liep dan we hoopte hebben we nooit een echo foto gekregen, dus heb ik van de week bij de verloskundige gevraagd of ze een plaatje wilde afdrukken voor me. Met alle liefde wilde ze dit voor me doen. Ze zei er wel bij dat de afdrukjes niet zo mooi worden als bij de 20 weken echo, maar alle kiekjes van de kleine uk zijn prachtig. Heb die uk ook zelf zien duimen staat ook op de foto, al is dat heel lastig te zien.

(voor alle mama,s) Wanneer voelde jij je kleintje voor het eerst?
Ik precies te zijn na 21 weken en 6 dagen

Maandag 27 januari 2014
Zou vandaag gaan werken, maar heb op het laatste moment afgezegd omdat het nogal glad was op de weg. Dus ik durfde het niet aan om op de fiets naar het werk te gaan. Toen werd er gebeld door de tandarts of de afspraak vervroegd kon worden, en dat was dus nu mogelijk. Ik was wel wat zenuwachtig was al jaren niet meer geweest door een tandarts waar ik me niet op me gemak voelde. Was ook zo voorbij daar, en helaas moest ik een afspraak maken met de mond hyganist wat ik wel had verwacht.

Dinsdag 28 januari 2014

Een lekker ontbijtje, met een gezond vruchtensapje.
We hadden deze dag de 20 weken echo waar ik al over heb verteld.

Woensdag 29 januari 2014
Naar het gemeentehuis geweest samen met mijn mannetje, best raar we gingen aangifte doen voor partnerschap. We willen dat alles goed op papier staat voor de kleine die op komst is. Datum gelijk gepland en die staat op 11 maart, dan mag ik me officieel Mevrouw Mulder noemen.

In de avond kwam een vriendin van Bert langs en daar kregen we deze lieve knuffel van met een super lief kaartje erbij om ons te steunen in deze moeilijke tijd.

Donderdag 30 januari 2014
Jarig vandaag, wat een dubbel gevoel. Maar heb mezelf toch even laten verwennen bij de kapper. Weer een lekker kort koppie en een mooi kleurtje erin.

Op me blog maakte ik bekend wat er allemaal gezien was op de 20 weken echo.

Vrijdag 31 januari 2014

Dit mooie boek kreeg ik een dag na de echo, en wilde er even nog niks mee te maken hebben. Wel kwam ik erachter door mijn moeder te bellen dat het van mijn broer kwam die was daar toevallig ook. Vind het echt een super lief gebaar. Ben er nu in gaan lezen, en eigenlijk na 2 dagen al helemaal uitgelezen. Staan maar korte verhaaltjes in.

Zaterdag 01 februari 2014
Bezoek van mijn mams en haar man, moeilijke gesprekken gehad maar we hebben het ook erg gezellig gehad. Toch met trots de baby kamer en spullen laten zien, terwijl ik eerst niet de kamer in wilde. Me mams vond het echt allemaal zo mooi, dus was echt super trots.

Toen ze weg waren stelde Bert voor om even naar Hornbach te gaan om een nieuwe douchekop te kopen, een lekker grote dus dat moet wel heerlijk douchen. Daar heb ik deze mooie foto gemaakt. Daarna zijn we nog even naar Saturn geweest, Bert wilde nu toch eens een nieuwe elektrische tandenborstel kopen. Was wel even lekker naar buiten, even het hoofd leeg maken.

Zondag 02 februari 2014
Een lekkere luie rustige dag er van gemaakt, we hebben al zo druk gehad de afgelopen dagen.

Maandag 03 februari 2014
Naar het werk, lekker even me eigen gang gegaan zoals ik eigenlijk altijd doe hihi.
Naar de mond hyganist geweest, jee wat heeft ze me pijn gedaan zeg, en ze is nog niet eens klaar moet nog terug komen omdat het teveel was om te doen in 1 afspraak.

Pizza time, lekker genieten maar toch heb ik wel lekkerdere pizza gegeten.

Dinsdag 04 februari 2014
Een hele drukke dag vandaag, de hele middag samen met me ventje in het ziekenhuis gezeten. Ik kreeg weer een echo, toen een vruchtwater punctie en daarna een gesprek over het onderzoek en voor al onze vragen. Daarna moest ik nog naar de gewone controle om naar me buik te laten kijken en het hartje te horen. Nog even bloeddruk op meten en ja natuurlijk hij was te hoog, wat ik niet zo gek vond. Toch wilde ze even de arts erbij hebben om te overleggen, maar die zei al na alles mag het nu wel even te hoog zijn en moest een afspraak voor de week erna maken. Nog even beide bloed laten prikken voor het eventuele uitgebreide onderzoek als er vrijdag na de simpele onderzoek niks uitkomt.

Eindelijk konden we wat eten in het ziekenhuis was inmiddels 14:30 en toen naar huis. Zo moe waren we dat we op bed belanden en even geslapen hebben. Toen moest ik alweer voor het avond eten zorgen maar echt veel kreeg ik niet binnen. Daarna nog even naar me schoonouders geweest om te praten over dit alles. En nog even naar de supermarkt geweest.

Woensdag 05 februari 2014
De kracht ontbreekt me om naar het werk te gaan, en ook omdat ik veel krampen in me buik heb van de echo ben ik lekker thuis gebleven en de hele dag rust gehouden.

Laat ontbeten, en daarna weer terug op bed want zolang ik op bed lig en niet teveel beweeg heb ik geen pijn. Dus veel tv gekeken, later nog even wat geslapen.

In de avond had ik een afspraak staan op de sportschool om even te kletsen, maar had al wel besloten niet te gaan sporten even niet verstandig met die pijn en moest me rustig houden als ik die pijn kreeg dus. Ik was eerst zo rustig over de hele situatie tot me mams belde en dus zat ik half te huilen in de bus. Maar gelukkig besloot mijn gesprek partner op de sportschool het gesprek ergens anders over te houden. Dat was eigenlijk best wel heel fijn, even niet denken aan die rot dingen.

Toen hij les moest geven ben ik weer weg gegaan en heb even een rondje door de stad gelopen, alleen maar om me hoofd leeg te maken. Dat leverde ook nog even een mooi plaatje op.

Donderdag 06 februari 2014
In de ochtend moesten we in het ziekenhuis zijn voor een gesprek bij maatschappelijk werk, wat een nutteloos gesprek. En wat voelde ik me zeker niet op me gemak bij haar. Kon me verhaal niet kwijt en ze kon nog niks voor ons betekenen omdat we nog geen uitslag hebben van de punctie. Die middag ben ik zelf maar stappen gaan ondernemen om gesprekken op gang te brengen.

Toen ben ik maar even naar buiten gegaan om boodschappen te gaan doen en zo kon ik me hoofd weer een beetje proberen leeg te maken.

Vrijdag 07 februari 2014
Spannende lange dag… Wachten op een telefoontje van het ziekenhuis, ze zouden pas na 15:00 bellen en hopelijk een uitslag van de vruchtwater punctie. Helaas geen uitslag, ze konden nog niks zien. Vreselijk zeg die spanning en dan nog niks weten. Nu kan ik weer tot maandag wachten en in het ergste geval een nieuwe punctie laten doen.

S,avonds lekker brood gegeten met kaas, gekookte ei en komkommer.

Zaterdag 08 februari 2014
De dag begonnen met boodschappen doen, helaas door de regen heen geweest. Thuis lekker visje gegeten met stokbrood en salade. Ondanks het slechte weer zijn we s,middags toen het droog werd de stad in gegaan en dat was echt even heel fijn. Even samen iets leuks doen in plaats van al die zorgen en gesprekken. Daarna was ik ook wel echt doodop…

Zondag 09 februari 2014
Vandaag mag ik dan eindelijk echt even een rust dagje houden, en dat is ook wel nodig. Me hele lichaam doet pijn, en het liefst wil ik slapen… maar dat kan natuurlijk niet de hele dag.

Een zonnebril is een van de belangrijkste dingen om mee te nemen tijdens je vakantie

Wanneer je op vakantie gaat is het belangrijk om een paar dingen niet vergeet om mee te nemen. De zonnebril hoort daar absoluut bij. Of u nu naar een warm land gaat of u gaat op ski-vakantie, een zonnebril is altijd nodig om uw ogen te beschermen tegen de zon. Op vakantie schijnt de zon namelijk altijd feller en anders dan dat u thuis gewend bent en daarom is het zeker niet onbelangrijk om een zonnebril mee te nemen. De zon in een ander land heeft een andere lichtsterkte dan je eigen land. Een reserve zonnebril meenemen is ook geen slechte keuze. Mocht je huidige zonnebril kapot gaan, kun je nog altijd gebruik maken van een reserve bril.

Neem je zonnebril mee tijdens je wintersportsportvakantie

Een zonnebril meenemen tijdens je wintersportvakantie lijkt op het eerste gezicht niet niet noodzakelijk. Maar een zonnebril mag zeker niet ontbreken tijdens een wintersportvakantie. De zon in de winter staat extra laag waardoor je veel meer last van de zon hebt. De zon wordt daarbij ook nog eens weerspiegeld door de sneeuw. Draag je geen zonnebril tijdens het skiën, dan loop je de kans dat je ogen flink beschadigen. Je kunt door de winterzon zelfs sneeuwblind raken en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Knipperen en rondkijken met je ogen kan dan erg pijnlijk zijn. Zo kun je door het niet dragen van een zonnebril teveel UV-straling binnen krijgen op het bind- en hoornvlieg en hierdoor veel last krijgen aan uw ogen. Een zonnebril zal dit voorkomen. Je moet opletten dat je van twee kanten zon binnen krijgt, van de zon en van de weerkaatsing via de sneeuw.

Neem je zonnebril mee tijdens de zomervakantie

Tijdens een zonvakantie is een zonnebril echt onmisbaar. Een zonnebril mag niet vergeten worden wanneer je in de zon bent tijdens een zomervakantie. Daarom adviseert Fuva ook altijd om een zonnebril bij te hebben, ook al schijnt de zon even niet. Wanneer je zonder zonnebril rondloopt is de kans groot dat je ogen teveel UV-straling binnen krijgen. Dit is erg schadelijk voor je ogen, wat je dan ook zult merken. Wanneer je geen zonnebril draagt is de kans er dat je kanker aan je oogleden krijgt, of is er een kans dat er een gezwel aan het oog gaat groeien. Daarom moet je niet riskeren om geen zonnebril te dragen als de zon schijnt. Een zonnebril beschermen je ogen ook tegen blauwe en violette lichten van de zon. Wanneer je te lang zonder zonnebril rondloopt kun je last krijgen van zwarte plekken in je gezichtsveld. Dit wil je natuurlijk niet tijdens een vakantie. Voorkom dit door een goede zonnebril te dragen.

Bescherm elk onderdeel van je ogen met een goede zonnebril

Zonnestralen zijn naast dat ze schadelijk zijn voor je huid ook schadelijk voor je ogen. UV-straling hebben een groot effect op je ogen als je je ogen niet goed beschermd. Dit kan voorkomen worden door een goede zonnebril te dragen. Ook al hebben je ogen een bepaalde weerstand tegen de zon, ze kunnen niet alle stralingen filteren. Je oogleden, het hoornvlies, het netvlies en de ooglens zijn de gevoeligste stukken van het oog. Door een goede zonnebril te dragen worden deze onderdelen optimaal beschermd. Wanneer je ogen te lang aan de stralingen zijn blootgesteld, zul je dit niet direct merken. Het zal geleidelijk slechter met je ogen gaan. En wanneer het echt voor problemen gaat zorgen, ben je vaak al te laat. Let vooral op de zon wanneer er veel weerspiegelingen zijn. Er komt dan van twee verschillende kanten stralingen binnen. Dit komt vooral voor als je in de auto zit, of als je op zee bent, of door de sneeuw. Let er dus goed op, wanneer de zon schijnt draag dan je zonnebril. Een die 100% UV-straling tegenhoudt en niet een goedkope zonnebril die je ergens op de markt kunt kopen. Wil je ook nog een heel modieus model, dan kijk eens naar de Ray-Ban Aviator. Laat je dus niet verrassen door de zon. Neem altijd je zonnebril mee met vakantie!

Het is weer vrijdag en dat betekend weer een linkparty…

Wat is nou een link party, vragen jullie je misschien af?! Een link party is een manier om vrij reclame te maken op mijn blog voor de leukste blogpost die jij afgelopen week geschreven hebt en om nieuwe blogs te leren kennen. Elke vrijdag organiseer ik een link party voor jullie. In deze blogpost kan jij je 3 leukste blogposten van afgelopen week uploaden. Zo maak je dus reclame voor je eigen blog, krijg je meer bezoekers en meer bekendheid! Hoe leuk is dat?!

Let wel op het gaat hier om de link naar de blogpost die je wilt laten zien, niet om de originele link van jouw blog!!!

Er zitten ook wel wat voorwaarden aan verbonden.

Wat moet?
1) Upload niet meer dan 3 artikelen. Kies je leukste uit van afgelopen week!
3) Link naar het specifieke artikel niet naar je ‘home’ blog.

Wat zou ik lief vinden?!
1) Dat je me volgt op Bloglovin
2) Een kleine vermelding in je blogpost die je hier upload met link naar mijn blog
3) Ik zou het leuk vinden, en de anderen ook dat je nog even rond kijkt op de blogs hier en wat reacties achter laat. Iedereen vind het toch leuk een reactie te krijgen op hun blog.
http://www.simply-linked.com/listwidget.aspx?l=DFD4ABA9-DC31-44DD-8E97-7D0F9F6E9334