Beloning systeem

De laatste tijd ging het steeds slechter met Max op school, en vooral het stukje hem op school achterlaten in de ochtend. Als we van huis weg gingen was er vaak niks aan de hand, en onderweg ook niet. Maar op het moment dat we op school aankomen, zie zijn hoofd vertrekken, en zodra we binnen zijn begon de ellende. “ik wil niet naar school” “ik wil mee naar huis” Dus keer op keer liet hij me niet meer gaan. Hij hing dan aan me, liep met me mee naar buiten. Claimde mijn fiets, zodat ik niet weg kon. Moest ik hem weer naar binnen brengen, en hem letterlijk aan de juf geven om hem vast te houden. En als ik dan wegliep hoorde ik hem soms schreeuwen. Dit ging door merg en been. Hij maakte er een gewoonte van, en dit moesten we doorbreken.

Daar kwam het plannetje om een beloning systeem voor hem op te zetten. Ik weet het, het gaat me aan het hart om hem zo te verplichten naar school. Maar een andere keuze is er nu even niet. Hij moet toch in het ritme van school blijven, anders wordt het alleen maar moeilijker om weer volledig naar school te gaan. Of het nu op deze school is of elders.

We maakte regels voor hem, en ik vertelde hem stap voor stap wat hij moest doen vanaf het moment dat we de school binnen gaan.

Eerst jas, muts en handschoenen uit
Spullen uit zijn tas die hij wil hebben in de klas
De spullen naar zijn tafel brengen
Terugkomen naar mij om een kus en knuffel te geven
En dan rustig de klas in gaan en mij laten gaan

Als hij deze stappen allemaal rustig heeft doorlopen, mag hij bij thuiskomst een sticker plakken. Heeft hij er vijf verdiend die week, krijgt hij een beloning. De dinsdag moet hij ook nog naar de BSO, en ook dat was ellende. De afspraak is hierin, ben je rustig naar school gegaan en ook deze dag naar de BSO. Heb je die dag een kleine beloning verdiend, de keuze in een toetje of een zakje snoep.

Het werkt

We zijn nu begonnen met de derde week met dit beloning systeem. En het gaat goed. Wat heerlijk om hem weer rustig naar school te brengen. Geen strijd, geen geschreeuw, geen gehuil, geen weg geloop. Mijn dag begint een stuk relaxster sinds we met de stickers zijn begonnen. Elke dag heeft hij een sticker mogen plakken, en heeft dan al twee keer een cadeautje mogen uitzoeken. En al twee keer heeft hij een toetje naar wens uitgezocht.
Nu hoop ik dat de gewoonte er weer in komt, en dat we over een tijdje kunnen stoppen met de beloningen. En hij weer gewoon normaal naar school gaat. Maar aangezien hij nu op school niet meer mee doet met de gewone les, en er misschien binnenkort dingen veranderen. Zal dit wel weer een nieuwe uitdaging gaan worden. Maar voor nu ben ik blij dat het werkt, en mijn dag veel fijner begint.