Een week van zo nu en dan een lekker zonnetje, naar het babycafeez, therapie en een heerlijke dag weg met mijn vriendin. Wat ben ik blij dat ik nu veel makkelijker oppas kan accepteren dan in het begin toen Max nog erg klein was. Ja ik heb nog steeds dat ik het moeilijk vind om te vragen en dat ik het soms teveel vind dat ik het vraag. (regelmatig therapie op de dinsdag) Maar gelukkig vinden opa en oma het helemaal niet erg. En ook een gezamenlijke vriendin vind het leuk om op Max te passen. Maar dat gebeurd voornamelijk alleen als ik s,avonds ga sporten en Bert aan het werk is. Dan ligt Max gewoon te slapen. Van de week heeft ze voor het eerst overdag opgepast, omdat het even niet zo lekker ging met oma.

Lang geleden dat ik op tijd naar bed ging en nog even tv keek. Want ik kijk nooit meer in de slaapkamer tv. Dat deed ik veel in ons oude huis. Maar sinds we in Winsum wonen en dus niet meer gelijkvloers wonen doe ik dat niet meer. Waarom weet ik niet zo goed. Maar dit was dus weer een keertje een uitzondering, wel weer een keertje fijn.

Het was dan ook een drukke dag geweest. S,morgens met Max naar het babycafeez. Dit vind ik zo leuk, hij lekker spelen en ik kan lekker even kletsen met andere moeders/vaders. Helaas nog niet veel druk bezocht, maar ga er wel altijd heen als ik kan. Daarna Max snel thuis afgezet bij zijn papa. Ben ik door gegaan naar de trein. Want om 13.00 had ik een gesprek bij Lentis (CIP) Dit was wel erg vermoeiend. En toen moest ik ook nog een uur wachten, om daarna nog een gesprek bij de healt coach te hebben. Hierna was ik echt helemaal gebroken. Om 17.00 was ik thuis en loste ik mijn geweldige oppas af. We gingen wat eten en liet Max daarna nog even tv kijken voor het slapen gaan. Wat was ik blij dat ik hem naar bed kon brengen, want ik kon echt niet meer.

Normaal breng ik Max heel vroeg al naar de kinderopvang op woensdag. Dan zet ik hem om 8.00 daar af om door te gaan naar PMT groep. Maar omdat het me teveel zou worden, en ik donderdag me relax wilde voelen. Heb ik PMT groep afgezegd. Waardoor ik Max een uur later heb gebracht. En ik echt een hele dag gewoon voor mijzelf had. Nou bijna, want er kwam nog wel iemand van Martinizorg over de vloer. 

Wat wordt het ook een grote jongen he, lekker naar schooltje en zijn eigen tas dragen. Helaas moest hij wel af, omdat we altijd op de fiets erheen gaan.

Donderdag een dag waar ik weer heel lang naar uitgekeken heb. Samen met mijn vriendin naar de huishoudbeurs. Wat was het weer gezellig. Lekker veel bijkletsen, want we zien elkaar niet zo heel vaak. (we wonen helaas niet bij elkaar om de hoek) Dit is het eerste jaar dat ik gewoon niets heb gekocht, hoe bizar is dat. Ja alleen een lekkere swirl gekocht, en in de avond zijn we voor vertrek naar huis op Schiphol bij de Burger King gaan eten. Op de beurs vinden we het altijd maar niks om iets te eten. Veelte duur en niet echt veel bijzonder. Dus maar iets dat we zeker weten dat het lekker is. Heb gewoon even een dagje kunnen genieten, merkte ik op. Dat gebeurd niet zoveel meer. (dit houd niet in dat ik niet van Max geniet, maar ik geniet in het algemeen niet zo van het leven momenteel)

Uitgeput in de trein naar huis, lekker muziekje op en nergens aan denken. Fijn dat ik niet van het station naar huis hoefde te lopen. Want mijn partner haalde na zijn werk 23.00 Max op bij opa en oma en reed langs het station om mij op te halen. Dus daarna snel Max weer naar bed, en zelf nog heel even op de bank zitten. Maar al gauw verdween ik naar bed. Want je de volgende ochtend, moest ik er gewoon weer op tijd uit voor Max.

Heerlijk als het zo mooi weer is. Dan ga ik lekker met Max naar de speeltuin. En wat kan hij zich zo fijn vermaken. Steeds maar van de glijbaan willen. En deze wipwap is natuurlijk ook erg leuk. 

Daarna nog even in het zand spelen. Het zand overal heen gooien. Voor we weg gingen zat zijn hele muts vol met zand. Ik vind het geweldig als hij zo geniet. Het lastige is om hem dan weer mee naar huis te krijgen. Dit keer viel het nog mee. Wel moest ik hem de speeltuin uit dragen. Maar daarna liep hij toch gewoon rustig mee naar huis.

Die avond ben ik maar even met hem onder de douch gegaan, dat was wel nodig na al dat zand waar overal terecht kwam. Het zat zelfs in zijn romper hihi.

Zondag zijn we heerlijk even naar het bos geweest. Max heeft voor het eerst daar zelf gelopen. Alleen loopt hij nog niet goed genoeg om echt een heel stuk te lopen. Dus ging de buggy mee, maar dat is echt niet zo handig. Tips op Facebook kwamen al binnen om te gaan dragen in de draagdoek of drager. Ja heb toen hij klein was wel gedragen, maar doe ik nu al heel lang niet meer. Weet niet eens of hij nog wel past in de drager en of hij dit nog wel wilt. En eerlijk gezegd weet ik niet of ik dit zelf niet te zwaar ga vinden. Want hem zo tillen is al zo zwaar. Wie weet ga ik het nog eens testen of hij er nog in past en of hij dit wilt. 

Het was wel heel leuk om hem zo te zien genieten in het bos. Ja hij viel wel veel, op de paden die echt heel ongelijk waren. Maar zo leert hij natuurlijk wel ook beter lopen. Niet alleen op rechte paden. Wij hebben genoten van het heerlijke weer. Ondanks het wat ongemakkelijk was hem ook een gedeelte in de buggy te doen. Je moet je wandeling toch echt aanpassen en inkorten. 

Laten jullie je kind ook zo lekker vrij spelen in de speeltuin?

Eindelijk wordt het steeds weer wat lekkerder weer. Het zonnetje is er en het is droog. Dit vind ik zo fijn, want nu vind ik het echt heerlijk om met Max naar buiten te gaan. Hij vind het heerlijk buiten om te wandelen of lekker in de speeltuin te spelen. Wij hebben dan ook echt genoten van het zonnetje en lekker veel buiten geweest. Ook fijn dat als het weer zo mooi weer is hij ook buiten mag spelen op het kinderdagverblijf. Dus hij zal nu ook wel vaker onder de douche moeten nu hij lekker vies mag worden. Genieten jullie weer mee van de fijne plaatjes…

Max ging voor het eerst met papa staand onder de douche, wat deed hij het goed. Wel papa stevig vasthouden, maar wat wordt hij toch een grote jongen. Daarna moest natuurlijk de nieuwe badjas aan die hij kreeg. Helemaal trots erop.

9 februari vierde ik mijn verjaadag, en er was nog een stukje taart over dus die aten we de dag erna nog lekker op.

Lekker even met Max naar buiten. Rondje wandelen. En uiteindelijk door de speeltuin terug naar huis. 

Daar moest even gespeeld worden natuurlijk, dus samen even genieten. Max zijn energie kwijt om daarna weer lekker richting huis te gaan.

Alleen meneertje had hele andere plannen, want hij wilde zeker niet mee naar huis. En nee is dan ook echt nee, en dan gaat hij gewoon op de grond liggen. Waardoor mama uiteindelijk heb dragend mee naar huis moest nemen. Hij zit nu al flink in de peuter pubertijd, en het is nog niet eens 2 jaar.

Donderdag was het echt prachtig weer dus ik besloot naar de kinderboerderij te fietsen. Max zijn laarsjes aan en lekker rondlopen tussen de dieren. Alle geitjes aaien, wat had hij een plezier erin. Daarna nog even een stukje om de kinderboerderij te wandelen om dichterbij de herten te komen. Maar toen hij het woordje huis hoorde werd hij dwars en wilde niet meer mee lopen. Hij weet wel wat hij wil en zeker niet wilt.

Nee nee nee mama, ik wil niet op de foto. En die blik dan van hem. Geweldig dit. Steeds vaker klimt hij zelf op de gewone stoel om er lekker op te zitten. Dit keer samen met een puzzel. En wat kan hij al goed puzzelen, hij legt alles er zonder na te denken of zelfs te kijken erin.

Zaterdag was het alweer zo super lekker weer. En besloten we als gezin naar de kinderboerderij te gaan. Dit keer niet in Winsum, want die is de weekenden niet open. En De Beestenborg waar ik zelf heb gewerkt is ook gewoon veel leuker. Kan hem daar helemaal vrij laten lopen, geen gevaar dat hij in de sloot valt. Hier was hij aan het kijken naar een pony en de man die hem rondje liet lopen.

Na alle dieren te hebben bewonderd en heeft geaaid, lekker even in de speeltuin spelen. Hij kon zijn energie wel even goed kwijt. Wat fijn een kind die gewoon zoveel houd van buiten spelen. En als je dan ziet hoe hij eruit ziet erna, gewoon heerlijk. Mama wast wel weer.

Ook gewoon nergens bang voor, op alle dieren afstappen. Maar wel gek op kijken als ze weg lopen van hem. En er maar achteraan lopen.

In de avond werd ik opgehaald en ben ik naar een bijeenkomst geweest voor ouders van vlinderkindjes. Dit was een mooie en waardevolle avond. Daarna helemaal gesloopt, lag dan erg laat op bed. Maar de volgende ochtend mocht ik lekker uitslapen.

Houd jouw kind ook zo van buiten spelen?

Een nieuwe weekly, ik probeer weer een beetje meer foto,s te maken. De meeste blijven toch echt van Max die voor bij komen. Maar geloof dat het geen straf is ook voor jullie die leuke foto,s van hem te zien. Het was weer een drukke week, de week begon met een afspraak thuis van Martinizorg. En in de middag een belafspraak van de healt coach van Lentis.

De volgende dag heerlijk met Max naar het babycafeez geweest. Waar er dit keer een gast aanwezig was. De jeugdverpleegkundige van het consultatiebureau. Dit was wel heel leerzaam. We konden vragen stellen en uiteindelijk hadden we het over driftbuien van de kids. Juist omdat we daar beide die er waren wel midden in zitten nu. De woensdag staat de ochtend altijd in het teken van PMT groep, altijd een zware ochtend.

En vrijdag had ik een hele mooie afspraak staan met iemand van de organisatie Mensenwerk Hogeland, om te brainstormen met nog andere die eenzelfde hulpvraag hadden. Mijn doel is al een tijd iets van huiskamerbijeenkomsten organiseren voor ouders van overleden kinderen. Maar het helemaal alleen opzetten is best een dingetje vind ik. De andere die er bij waren, willen ook zoiets opzetten maar op een ander vlak. Deze afspraak wordt vervolgd omdat ze er wel iets in zien. Daar vast later meer over, als ik meer nieuws heb… 

Voor het eerst nibbits eten is een hele serieuze zaak hoor. Wat genoot hij er van. Ook mama had een bakje, en na een tijdje heel stiekem schoof hij mijn bakje naar zich toe. Gooide zijn eigen bakje leeg in de mijne en ging lekker dooreten. Opeens dacht hij ik ga mama voeren, zo grappig. Maar het was zo serieus dat als ik zei tegen hem eet maar lekker zelf op, werd hij boos omdat ik het niet van hem aannam. Dus we hebben samen lekker zitten smikkelen ervan.

Dit eigenwijze ventje, ja ik moet eigenlijk heel erg om hem lachen. In de ochtend wilt hij nooit op de commode, nou wanneer wel zou je zeggen. Dus hij gaat altijd dit hoekje opzoeken, en dacht dit keer die Pip die zit wel erg lekker. Wat hou ik toch van dit soort momenten. Ondanks hij gewoon echt niet wilde luisteren en doen wat nodig was. Uiteindelijk komt dat altijd wel goed.

Niet mijn dag, of nou ik had die ochtend een hele heftige PMT groep gehad. Nou ja groep, we kregen met z,n twee volop de aandacht. De rest had afgezegd. Daarna was ik zo uitgeput dat ik echt even rust tijd voor mijzelf heb gekozen. Dit kan ook makkelijk op de woensdag want dan is Max op de kinderopvang.

Ik ben net weer beetje begonnen op te bouwen met schrijven voor mijn blog, het blijft leuk. Maar soms ook nog wel even puzzelen om de tijd en de ruimte voor mijzelf te vinden hiervoor. Eigenlijk heb ik tijd zat, maar als Max rondloopt gunt hij het me niet rustig achter mijn laptop te zitten. En als hij op bed ligt is het vaak de keuze, ga ik zelf even rusten, serie kijken, het huishouden doen of ja schrijven. Ik krijg die balans nog niet voor elkaar met een kind in huis.

Deze meneer dacht mij een hint te geven om alles van de tafel te halen  “mama tafel schoonmaken” daar heb ik dan ook gelijk maar gebruik van gemaakt. Wat een goede hulp is het toch ook.

Max was heerlijk aan het heen en weer hollen met zijn muziekkever. Wat had hij een lol ermee. Dit maakt mij dan ook weer super vrolijk, als hij zo lekker aan het spelen is.

Een bordje gezonde dingetjes voor mijn mannetje, maar niet alleen voor hem. Want ook ik doe nu echt elke dag met hem mee. Lekker een stuk fruit eten terwijl hij ook lekker aan het smikkelen is. Heb echt een hele tijd gehad dat ik hem wel fruit gaf en ik er zelf gewoon bij ging zitten zonder iets van fruit te eten. Maar nu ik bij de healt coach kom van Lentis, gaan we in kleine stapjes werken naar weer een gezonder ritme in mijn leven. En dit is de eerste kleine stap. Elke dag samen met Max fruit eten. Dit doe ik ook gewoon vaak als hij niet aanwezig is. De weekenden zijn vaak wel iets lastiger.

Heerlijk dat ondeugende bekkie van Max, hier kan ik zo erg van genieten. Mijn pretbekkie.

Dan maar even naar buiten, wandelen want ook dat is wel eens nodig voor een kind om frisse neus te halen. Door hem kom ik vaker buiten dan ik zelf zou doen zonder hem. Dus wat is hij goed voor mij dat ik dingen doe met hem waar ik zelf weinig behoefde aan heb. Maar voor hem doe ik alles.

Doen jullie ook regelmatig dingen voor je kinderen waar jezelf niet zo de behoefde voor voelt?

Wat is zijn leeftijd?

Inmiddels is hij 21 maanden

Wat is zijn favoriete eten?

Het liefst iets met aardappelen, groente en vlees. Maar aangezien Max een vrij makkelijke eter is, gaat alles er wel prima in

Het meest favoriete tussendoortje?

Banaan gaat er hier altijd wel in, maar hij houd gelukkig ook van ander fruit. En koekjes zijn ook erg lekker

Wat is zijn favoriete drinken?

Dat is een hele makkelijke, dat is melk. Hij kan zelfs boos worden als hij geen melk krijgt. Maar probeer nu wel wat te minderen, zodat hij ook gewoon tussendoor meer water gaat drinken

Favoriete televisieprogramma?

Thomas de trein, hij is helemaal weg van treinen. Dit is gegroeid op de kinderdagverblijf omdat ze daar vandaan de trein kunnen zien rijden. En alle kindjes staan dan voor de raam te roepen “trein trein trein” Daarom is het hier ook de hele dag door trein. En ben ik hem ook maar filmpjes gaan laten zien van Thomas de trein

Favoriete boek?

We zitten echt in een periode dat hij geen geduld heeft om te luisteren als ik voorlees, dus daar ben ik voor nu even mee gestopt. Maar hij is gek op alle geluidboekjes die door de kamer slingeren. En we hebben twee mooie grote zoekboeken, waar hij regelmatig mee aankomt zetten

Favoriete speelgoed?

Favoriete speelgoed, hmm eens goed denken. Geloof niet dat hij die echt heeft. Al is hij wel gek op al zijn auto,s en ja zijn blokken trein mag ook niet ontbreken

Favoriete kleur?

Dat zou ik niet weten

Wat maakt hem verdrietig?

Het maakt hem verdrietig als ik aangeef dat hij iets niet mag doen, of als ik zonder hem naar boven ga. En sinds kort ook als hij niet mag kleuren

Hoe noemt hij papa en mama?

Papa en mama. Al zegt hij vaak ook gewoon tegen mij papa, dus of hij echt bewust weet dat ik mama ben en papa, papa is dat weet ik niet

Hoe noemt hij opa en oma?

Daar heeft hij nog geen woorden voor, ik oefen met hem om opa en oma te zeggen. Maar het komt er nog niet uit

Wat is zijn favoriete knuffel?

Hij heeft een knuffel konijntje, waar hij echt niet zonder kan als hij gaat slapen

Een favoriete activiteit?

Lopen, hij loopt nu echt de hele dag thuis. En als we naar buiten gaan wil hij ook het liefst lopen

Wanneer slaapt hij?

Overdag rond 13.00 slaapt hij nog, vaak tot 15.00-15.30, daarna gaat hij rond 18.45 naar bed in de avond

Wat maakt hem druk?

Stoeien met mama maakt hem heel druk, maar ook super gezellig om hem dan te horen gieren en brullen van het lachen

Wat maakt hem geweldig?

Max is in het algemeen een heel vrolijk en ondernemend jongetje, dat maakt hem super geweldig. En ik kan gewoon heel veel om hem lachen

Het is alweer een hele tijd terug dat ik schreef op mijn blog, maar dit wil ik dus weer meer gaan oppakken. Daarom vandaag mijn eerste weekly, en dan zal je zeggen waarom in de titel dan een 4. Omdat ik meetel met de weken van het jaar. Dus het mooiste was geweest als ik in week 1 van het jaar weer was begonnen. Maar eigenlijk kriebelt het nu pas weer om er iets mee te doen.Omdat ik zo druk ben met moeder zijn en daarnaast therapie volgen en nog altijd thuiszorg krijgen word me dat soms even teveel. Dit is de reden waarom ik geen tijd en ruimte en of energie kon vinden om maar iets leuks voor mijzelf te doen. Dit is nog elke dag een struggle, maar ik moet ergens weer beginnen. Ik was al begonnen om weer eens voor mijzelf te schrijven, en vanaf nu dus ook weer hier voor jullie. Ik kan niet beloven dat er elke week meerdere post online komen, maar ik ga kijken waar ik aan toe kom.

Maandag was het iets minder nat buiten, waardoor we samen richting de winkel liepen. Ik het dan ook geen probleem vond dat Max lekker even in de speeltuin ging spelen. Want hij wil altijd als we naar de winkel lopen door de speeltuin. Heerlijk hoor zo dichtbij huis en de winkel en dus een geweldige speeltuin voor onze kleine man.

Dinsdag morgen vroeg op het station omdat ik twee afspraken had staan bij Lentis. (Een gesprek en daarna bij de healtcoach) de lucht stond in vuur en vlam en vind het heerlijk om naar te kijken. De hele weg in de trein van genoten.

Toen was er woensdag ineens sneeuw, en zijn we s,avond na het avondeten nog even buiten geweest. Zo kon Max voor het eerst door de sneeuw lopen. En geweldig dat hij het vond.

Vrijdag in de ochtend dacht ik laten we even lekker naar de kinderboerderij gaan. Ja het was koud, maar af en toe moet je ook buiten iets leuks met je kind doen. Helaas pakte dit anders uit. Max is best eigenwijs die geen handschoenen aan wilt en een muts op wilt. Zo heb ik al eens een schreeuwend en hysterische kind op de fiets gehad. Want ja dat is koud. Nu was dat ook zo, alleen dit keer zag ik dat zijn lip door de kou open gesprongen was. Zo zielig. Dus helemaal in tranen met hem naar de Kruidvat vaseline halen. Hij werd weer rustig en zijn toch door gefietst. Bij de kinderboerderij was het hek dicht, terwijl er met grote letters op het bord stond geopend van 09.30 tot 15.30. Een boze dreumes, maar kreeg hem zover om even er langs heen te lopen. Dat was dikke pret door de sneeuw in zijn nieuwe laarzen. Maar toen hij de geiten zag en hij er niet heen kon, had ik een heel verdrietig mannetje. Toen zijn we maar naar huis gegaan, voordat we thuis waren even als troost krentenbollen gekocht.In de middag weer op de fiets gestapt om hem naar de kinderopvang te brengen.

Het weekend was gewoon lekker rustig aan doen. Zeker
zondag omdat ik me niet zo lekker voelde. Dus toen Max in de middag ging
slapen, deed ik met hem mee.

Doe jij ook nog weleens een middag dutje?

12 september was het alweer vier jaar terug dat Daan overleed, wat gaat de tijd toch snel. Dat we hem al vier jaar moeten missen, en het overviel me hoeveel verdriet het me deze dag deed. Ik had al wel weken last ervan dat zijn sterfdag eraan kwam. Dat uit zich in stress, en Max pakt dat op waardoor het soms heel lastig met hem was. En toen was het daar de sterfdag.

“dit schreef ik die dag nadat ik Max weg had gebracht naar het kinderdagverblijf op mijn facebook”

Na een slechte nacht slapen gaat om 6.30 mijn wekker. Ergens verlang ik er naar om Max weg te brengen naar de kinderopvang, maar het maakt me ook misselijk deze dag. Max reageert heftig op mijn emoties waardoor het veel gillen is en bij me willen zijn. Ik breng hem weg om vervolgens te voelen hem liever niet achter te laten. Spontaan bars ik in tranen uit terwijl ik hem bij de kinderopvang naar binnen breng. Hij wil me niet loslaten en ik hem ook niet. We knuffelen elkaar en ik vraag de leidster voorzichtig met hem te zijn. (Natuurlijk zijn ze voorzichtig zoals altijd) Ik laat hem los en loop door naar het station, om naar therapie te gaan. 
12 september Daan wat missen we enorm, al 4 jaar ben je hier niet meer. Ik zoek naar je lieve oogjes, naar je zachte huidje, je kleine vingertjes. Maar ik vind ze niet. De tijd gaat gewoon door ook zonder jouw. En mama heeft het vandaag even heel zwaar met het gemis van jouw.

Ik kon me niet meer herinneren wanneer ik voor het laats zo intens verdrietig was om Daan. Normaal heerst er rust op zijn overlijden, maar ik merk toch steeds weer dat elk jaar met zijn sterdag het anders is. Nu kon ik echt haast niet stoppen met huilen. En kon me toch niets verzinnen om maar iets aan deze dag te doen. Ik moest dan ook gewoon de ochtend naar therapie, en daarna dacht ik nog even mijn zinnen verzetten. Ik ging even naar de Primark om alvast wat winter kleding te kopen voor Max, daarna heb ik me vol zitten proppen met MC Donalds (ik was vergeten in de tijdnood die ik s,morgens had brood te smeren en mee te nemen) En ja ik ben een emotie eter, dus kon ik mooi even die tranen weg eten. Natuurlijk helpt dat maar eventjes… 

Thuis was het niet veel beter en besloot maar naar me bed te gaan, net daarvoor belde mijn moeder even. Dus moest het naar bed gaan een half uurtje uitstellen. Ik wilde me de rest van de dag verstoppen in bed. Maar dat kon natuurlijk niet. Er zijn ook nog verplichtingen waar ik aan moet voldoen. Dus ik zette me wekker rond 16.00, nadat ik uit bed stapte verschoonde ik even Max zijn bed. En om 16.30 stond ik in de keuken om eten klaar te maken. Om vervolgens na het eten alles schoon te maken en in de vaatwasser te zetten en op de fiets te klimmen om Max te halen van de kinderopvang. Daar stond me een hele lieve emotionele verassing op me te wachten. Die dag had ik al foto,s gekregen van ze dat Max heerlijk aan het verven was.

En dit is het resultaat wat ze voor ons op die speciale sterfdag gemaakt hebben.

De volgende dag kon ik het afsluiten en was ik ook meteen niet meer zo verdrietig. Best vreemd hoe dat werkt. Al ben ik wel al heel lang extreem moe en het lijkt nu nog erger te zijn door alle stress wat me dit opleverde. Ik voel dat ik echt rust nodig heb, maar met een kind die de hele dag bij je wilt zijn. En gaat schreeuwen als het zijn zin niet krijgt, is het al moeilijk om deze blog te schrijven. Vandaar dat er dus ook maar heel weinig online komt op mijn blog.

Ik blijf gek op foto,s maken zeker van Max. Alleen vaak als ik met Max bezig ben of lekker met hem op pad ben dan vergeet ik gewoon foto,s te maken. Dan genieten we samen en is er geen tijd voor om eraan te denken om mijn dagen vast te leggen. Maar tijd en aandacht voor Max is het belangrijkste, en af en toe zo,n leuk kiekje van hem komt zeker goed.

Je zou het hier niet zeggen, maar vandaag genoot hij weer in de speeltuin. Zoals alle keren dat we er zijn. Alleen hij vond de boot waar we even in gingen zitten, geloof niet zo heel leuk. Zijn stokje moest wel overal mee naar toe. En wanneer ik hem afpakte had ik een heel boos en verdrietig mannetje.En weer een nieuwe dag in de speeltuin, beter hem daar zien te vermaken dan hem thuis moeten vermaken. Ik denk dat we echt een buiten kindje hebben. Hopelijk vind hij dat ook nog leuk als hij ouder is om buiten te zijn. Voor mij is dat ook wel goed, want zelf kwam ik ook maar weinig buiten. Nu met Max kom ik veel meer buiten dan voorheen. Alleen maar voordelen dat hij graag buiten speelt.We moesten er nu toch echt aan gaan geloven. Max vind de trap nu zo leuk, dat hij steeds naar boven ging klimmen. En het trap hekje is echt mooi op tijd, want ben hem nu steeds van de trap aan het plukken. Max is er niet zo blij mee dat hij niet meer de trap zelf op kan. Maar deze mama wel, nu hoef ik niet meer steeds achter zijn kont aan te lopen omdat ik bang moet zijn dat hij alleen die trap op gaat. Daarnaast vind ik het wel heel knap dat hij de trap al helemaal opklimt, dat doen we dan ook weleens samen al. Als hij naar bed moet dan laat ik hem lekker zelf klimmen, en dat scheelt mij ook weer tilwerk hihi.

Vrijdag ochtend had ik therapie. Mijn eerste gesprek met iemand die ik nog niet kende. Ik was te vroeg, omdat ik gelijk nadat ik Max naar de kinderopvang had gebracht gelijk door ben gegaan. Ik vond het onzin weer even naar huis te gaan en dan weer terug die kant op om naar de trein te gaan. Dus ik besloot nog even door het parkje daar te lopen. En daarna langzaam naar Lentis te gaan. Het was een fijn gesprek, en denk dat het wel klikt met deze vrouw.Ja we gaan echt zo veel naar de speeltuin, Max krijgt er geen genoeg van. Hij vind het leuker dan thuis spelen. Dus daar haal ik ook het plezier uit dat hij het super naar zijn zin heeft in de speeltuin. En zolang het mooi weer is kunnen we dit gewoon nog wel een tijdje blijven doen.Max heeft inmiddels de pannen ontdekt. Hij vond het al leuk om steeds de kastdeuren open en dicht te doen. Maar nu ging hij een stapje verder. Volgens mij wordt hij kok, want met pannen spelen is ook een groot succes.Zaterdag besloten we een keer samen als gezin naar de speeltuin te gaan. Leuk dat nu ook de papa van Max mee ging. Hij vind het zo leuk in de speeltuin, heeft altijd zo,n plezier. Zo kon hij weer niet genoeg krijgen van de glijbaan. En moest papa hem er steeds weer van af laten glijden. Kijk die grote glimlach dan op dat gezichtje. Echt goud waard deze momenten.Hij wilde ook al heel lang het speelhuisje in waar de glijbaan aan vast zit. Maar ik durfde hem er niet alleen door heen te laten gaan. Bang dat ik niet snel genoeg was aan de andere kant om hem eventueel op te vangen als hij te ver zou gaan. Nu dat zijn papa erbij was, durfde ik hem erin te vertrouwen dat het wel goed zou komen. En wat een lol had hij daar. Heel hard heen en weer kruipen. En van alles ontdekken daar. 

Vinden jullie kind het ook zo leuk om buiten te spelen?

Max is vandaag alweer 16 maanden bij ons (eigenlijk de precieze datum is de 22ste) Maar omdat mijn weekoverzicht te laat was, heb ik deze  een dagje opgeschoven

Wat word hij groot. Een lekker vrolijk en ondernemend mannetje. En eist alle aandacht op als hij wakker is. En hij is steeds langer wakker, want vaker wel dan niet heeft hij nog maar 1 slaapje in de middag.

Niet zelf spelen

Vaak als we binnen zijn, moet ik hem toch echt veel vermaken om samen te spelen. Eigenlijk hoef ik maar bij hem te zitten en hij gaat lekker spelen. Maar zodra ik op de bank ga zitten dan staat hij daar ook steeds. Gelukkig zijn er af en toe momentjes dat hij zelf speelt, en ook dat ik hem even in de box zet om toch zo iets in huis klaar te spelen. Maar toe komen aan veel andere dingen, bijna niet. Zo kan ik in het bijzijn van hem niet mijn laptop open hebben, want hij vind het leuk om met de toetsen te spelen. Steeds erop drukken en liefst er op rammen. En zodra hij in de avond uren op bed ligt ben ik meestal ook gevloerd en komt er niet veel meer uit mijn handen. Ik probeer ook zoveel mogelijk even buiten te wandelen of waar hij echt gek op is naar de speeltuin te gaan. Want gek genoeg als we daar zijn, vermaakt hij zich prima zonder mij. Ik ga vaak gewoon op een bankje zitten en hem lekker zijn gang laten gaan. Natuurlijk heeft hij ook wel met sommige dingen hulp nodig en die geef ik hem met alle liefde dan. Ik vind het geen probleem om met hem te spelen, maar het kan niet zo zijn dat hij de hele dag de aandacht van mij moet hebben. En dat is nu helaas wel het geval. Op dit moment moet ik zeggen breekt het me wel heel erg op dat ik echt bijna niet toe kom aan mijzelf.

Nieuw ritme

We zijn bijna helemaal afgestapt van het ochtend slaapje, behalve eigenlijk op de vrijdag. Want dan gaat hij om 13.00 naar de kinderopvang en dat red hij nog niet om zolang op te blijven. Maar hij gaat dus niet meer om 11.00 naar bed in de ochtend, maar pas om 12.00. Dan heeft hij ook nog even een broodje gegeten voor het slapen. En in het begin sliep hij zo,n 3 uurtjes in de middag, maar daar is hij snel vanaf gestapt. Wat ik dan wel weer jammer vind, want hij slaapt nu nog maar 2 uur op de dag. En dan is het wel veel als hij bijna elke minuut opeist van mij.

Tussen 8.00 en 9.00 uit bed
Ontbijten met pap of nu soms ook met brood met afgekoelde thee
Rond 10.00-10.30 een tussendoortje iets van een koekje met drinken (water of diksap)
Om 11.30 gaan we samen lunchen met brood, hij krijgt dan 1 1/2 broodje met een beker melk
Dan gaat hij om 12.00 lekker slapen
De laatste tijd wilt hij dus alweer om 14.00 uit bed
15.00 fruit momentje met wat te drinken
Rond 17.00 warme maaltijd
18.30 nog een klein flesje warme melk
18.45-19.00 naar bed

• Op dit moment ben ik wel aan het kijken of het iets is om Max eerder op de avond naar bed te doen. Want ik vind vanaf 14.00 tot 19.00 best lang voor hem. Ga dus nu proberen hem rond 18.00 naar bed te doen. Hopelijk komt hij dan ook niet eerder in de ochtend. Want ik vind het wel lekker dat hij nooit zo heel vroeg eruit wilt.

Met alles gooien

Volgens mij vind ieder kind dit wel heel leuk, maar echt alles vliegt hier door de kamer heen. Is het niet dat hij met zijn broodje of bord gooit, dan smijt hij wel de vele blokjes in het rond. Of natuurlijk al het andere speelgoed door de kamer heen. En het is ook soms nog gevaarlijk ook, want er vliegen ook speelgoed onderdelen die echt hard aankomen. En dan kan je net wegduiken voordat het tegen je hoofd komt. 

Ook zet ik hem weleens in de box, dit zijn echt uitzonderingen als ik even naar de wc ga of boven iets in huis moet doen. Maar ook dan kan hij niet echt spelen en gooit hij alles wat in de box ligt eruit. 

Eten

Inmiddels eet hij al een tijdje volledig met ons mee, en hij vind ook echt alles lekker. (op rauwkost na) Komkommer begint hij nu af en toe te waarderen. Maar echt al het warme eten vind hij zo lekker. Hij mag dan ook gewoon met zijn handen eten. Alleen sommige dingen lukken niet goed met de handen. En daarom mag hij nu proberen of met een lepel of een vork te eten. Dit wil hij ook graag zelf doen, maar lukt hem nog maar weinig. Daarom help ik hem er nog veel bij. Het wordt dan wel een flinke kliederboel, maar inmiddels ben ik eraan gewend. En gebruiken we daarna een washandje om hem weer schoon te krijgen. Ik ben echt blij met een mannetje die zoveel lekker vind, en nooit geen probleem van het eten maakt. Al wil hij wel het liefst mijn eten, vooral in de middag. Dan ziet hij dat ik iets anders op mijn broodje heb en dan wil hij dat. Maar sommige dingen mag hij gewoon nog niet, of is niet handig te eten. Ook in de ochtend wil hij graag van mijn ontbijt smullen of ik nu yoghurt met fruit heb, of ontbijtkoek. Hij wil het hebben naast zijn eigen ontbijt.

Toch moet ik hier wel mee gaan uitkijken, dat hij niet elke keer zijn zin krijgt. Maar hij kan zo boos worden als hij zijn zin niet krijgt. Ach ja van mij mag hij zeker wel even boos worden, als het ook maar weer daarna klaar is.

We hebben dus een heerlijke handenbindertje in huis. Ondanks ik het soms best zwaar vind, geniet ik ook zo vreselijk van hem. Heb dan ook alles over voor mijn mannetje, waar ik zielsveel van houd. Hij is echt niet meer weg te denken in ons leven.

Wat moet ik toch met dit druktemakertje!!! Zijn jullie kids ook zo druk en moet jij ze vermaken?

Helaas kon ik van het weekend niet veel met mijn blog doen, omdat ik geen foto,s kon toevoegen door een fout van wordpress. Dus vandaar dat deze nu pas online komt.

Eigenlijk ben ik de hele week druk bezig geweest in het huis, om alles een beetje schoon te maken. Want ja als je een rooster hebt laten maken moet je er ook iets mee doen. Het blijft lastig te combineren met een kind die de hele dag aandacht vraagt. En inmiddels slaapt hij niet zoveel meer op de dag. Maar deze mama moet toch ook eens iets in huis doen.

Natuurlijk gingen we weer even naar de speeltuin, daar kan Max zich prima alleen vermaken. En kan ik soms gewoon even rustig op een bankje zitten kijken naar hem. En ja we spelen ook graag samen. Hem lekker van de glijbaan te laten glijden, in de draaimolen al loopt hij er het liefst aan dan dat hij erop zit. En natuurlijk speelt hij graag in de zandbak, om al het zand mee naar huis te nemen. Ik doe het veel te weinig, maar ik mag echt wel meer met Max mee eten. Als hij fruit krijgt kan ik dat best zelf ook even als tussendoortje eten. En dat deed ik dus nu braaf met hem mee. Lekker samen een banaan en een peer delen.Soms worden er ook wel toetjes in huis gehaald voor ons zelf. Max krijgt altijd een toetje na het eten, maar niet dit soort dingen hoor. Maar nu smulde wij even van een toetje. Voor mij hoeft het ook niet elke avond. Mijn partner is het vanuit huis wel gewend elke avond een toetje. Dus hij komt vaker met een toetje aanzetten voor ons dan ik.Ik ben toch stapje voor stapje mijn droom aan het laten uitkomen. Begonnen met een nieuwe Facebook groep voor ouders van overleden kinderen. Maar ik wil een stap verder gaan dan alle andere groepen die er al zijn hiervoor. Ik wil echt lotgenoten bij elkaar brengen en dan niet alleen online maar in het echt. Ik wil heel graag huiskamerbijeenkomsten gaan organiseren. En heb al een paar mama,s gevonden die ik heb uitgenodigd bij me thuis om elkaar te leren kennen en kijken wat we aan elkaar hebben. Om dit samen te gaan organiseren. Helaas kan ik dit alleen in het Hoge Noorden doen, want kan niet overal heen. En het is ook eerst de bedoeling vanuit mijn eigen huis het te gaan doen.

Dit keer was het even een korte weekverslag, want heb eigenlijk niet heel veel gedaan naast de zorg voor Max en het huishouden.

Eten jullie weleens toetjes en wat is dan jouw favoriet?