De afgelopen twee weken heb ik eigenlijk amper foto,s gemaakt. Maar heb toch ook wel leuke dingen gedaan. Niet alleen maar leuke dingen gedaan, want ben ook in de tussentijd even flink ziek geweest. Dat was echt wel even minder. Maar gelukkig is de buikgriep nu over, helaas heb ik nu ook wel weer erge buikpijn maar dat heeft een andere reden…

Dagje weg

De huishoudbeurs en de negenmaandenbeurs is weer voorbij, maar zoals elk jaar ben ik er weer geweest met mijn vriendin. Dit is echt onze traditie elk jaar weer. We zijn eerst even over de negenmaandenbeurs geweest, en heb daar iets heel leuks gekocht. Eigenlijk zijn we als laatste daar nog terug gegaan, om hem te kopen. Want wilde er niet de hele dag mee rondlopen. Maar heb een hele leuke houten trein gekocht voor Max. Deze krijgt hij op zijn verjaardag. Verder hebben we dus de hele dag rondgehangen op de huishoudbeurs, en het was weer echt een geslaagde dag. Helaas had ik al de hele dag pijn in mijn buik, dus vond ik het ook niet erg dat we de foodhal niet in geweest zijn. Normaal doen we dit altijd, lekker van alles proeven en mee nemen. Dit keer dus niet. Wilde ook graag dit keer andere leuke dingen kopen voor mijzelf, en geen eten. Dat is dan ook goed gelukt. Want heb een setje ecoline brushpennen gekocht, waar ik er al veel van heb. En ook kocht ik fineliners in verschillende kleuren en in het zwart van Micron.

Het werd dit keer wel heel laat toen we weg gingen, en kwam erachter dat ik dan de laatste trein zou hebben van Groningen naar Winsum, met zeven minuten overstap tijd. Daar kneep ik hem wel even, stel dat ik hem zou missen. Gelukkig bleef mijn man nog even op om te weten of ik hem had gehaald. En gelukkig lukte dat ook. Was dan ook pas om 1.00 thuis.

Ziek

Toen ik dus thuis was van de beurs gelijk naar bed, een uur later werd ik wakker en was ik flink ziek. Vanaf dat moment de hele nacht naar de wc gerent, dus ben ik maar op de bank gaan liggen. Ik was al zo moe van die dag en dan een hele nacht niet slapen, dat hakte er wel in. Gelukkig hoefde ik s,morgens niet voor Max te zorgen want die was bij opa en oma logeren. En in de middag heeft mijn man het meeste van mij overgenomen zodat ik rustig aan kon doen. Zo ben ik dus een paar dagen ziek geweest, blij dat ik weer opgeknapt was.

Tot ik van de week naar het ziekenhuis moest op controle voor mijn spiraaltje die ik zes weken geleden liet plaatsen. Nou dat liep even anders dan gehoopt, hij zat niet goed en dus moest hij eruit. En gelijk maar een nieuwe erin, maar dit keer deed het zoveel pijn dat ik daar echt zat te huilen. Daarna me ook niet zo lekker voelde. De assistent was erg lief voor me, mocht niet zomaar gaan van haar. Altijd fijn ook als ze je al zolang kennen vanwege controles in de zwangerschap. Maar nu heb ik dus best wel veel buikpijn en dat kan wel even aanhouden. Afwachten tot het dus over gaat.

En dit is dan de enige foto die ik maakte voor mijn weekoverzicht. Max die zich overal aan op trekt, hier durfde hij niet meer los te laten. Maar zo leuk hoe snel hij van alles leert. Het wordt een grote jongen, benieuwd wanneer hij zelf gaat staan.

Voor de bloggers onder ons… Hoe vullen jullie de weekoverzicht als je weinig foto,s hebt gemaakt?

Tien maanden is Max al in ons leven, eerlijk gezegd natuurlijk al langer want hij heeft ook al acht maanden in mijn buik gewoond. Maar al tien maanden mogen we je dan zien opgroeien. En ja ik blijf het zeggen wat gaat de tijd snel. En wat groeit hij snel op als een echt mannetje. Hij kan alweer zoveel meer dan vorige maand. En elke ochtend als ik hem uit zij bedje haal die grote glimlach op zijn koppie zien daar kan gewoon niets tegenop. Nog maar twee maanden verwijderd van zijn eerste verjaardag. Hoe zou dat zijn een feestje voor hem, met taart, slingers, cadeautjes en visite. Ik kijk er echt naar uit om zijn verjaardag te vieren. En er staat sinds een paar dagen ook al een cadeau voor hem in huis. Ik ga je nu eerst vertellen over de laatste ontwikkelingen van Max.

Lastige fase

Iedereen krijgt ermee te maken, een kindje wat niet meer rustig wilt blijven liggen op de commode. Alleen maar op zijn buik wilt draaien, ik kruip stand gaat en alles van de commode wilt pakken en op de grond gooien. Probeer hem dan maar eens te verschonen en om te kleden. De eerste dag dat hij echt niet meer wilde blijven liggen frustreerde dit me echt. Ik moet nu echt gaan omschakelen dat het allemaal wat meer tijd nodig heeft met hem. En begin dan nu ook te merken dat ik creatiever wordt om hem om te kleden enz. Maar verschonen blijft wel een dingetje, daar moet hij toch echt even op zijn rug voor blijven liggen. En als hij dan van top tot teen onder de poep zit is het helemaal feest, zoals de afgelopen drie dagen. Gelukkig kan hij al best goed zelf zitten, toch vind ik dat wel wat eng op de commode. Wat als hij wel omvalt en dus op de grond valt. Maar je moet wat. Dus probeer nu hem gedeeltelijk zittend aan en uit te kleden. Ook zijn schoentjes, dat is echt een ding die altijd aan moeten als hij naar bed gaat. Maar het wordt nu steeds makkelijker om het zittend te doen met hem. Het is even oefenen, maar mijn geduld is aardig op de proef gesteld. En gelukkig begin ik er nu aardig de handigheid in te krijgen waardoor ik minder snel mijn geduld verliest, wanneer hij voor de zoveelste keer op zijn buik draait. 

De andere kant van deze fase is eigenlijk alleen maar heel fijn om te weten. Want we hebben gewoon een heel beweeglijk en nieuwsgierig jongetje in huis. En dat is alleen maar heel gezond, dat hij alles wilt ontdekken en niet meer saai alleen maar op de rug te liggen. We komen er wel doorheen, over een tijdje kan hij vast zelfstandig staan en dan wordt het omkleden ook weer makkelijker.

Overal tegenaan staan en zitten

Inmiddels is hij heel veel sterker geworden in zijn beentjes en kan hij overal tegenaan staan. We hoeven hem maar met zijn handje tegen de bank aan te zetten en hij staat gewoon heel rustig daar op zich heen te kijken. Zo zetten we hem dus elke dag even in staan stand zodat hij steeds sterker word en dus straks zelfstandig kan gaan staan. Ook laat ik hem steeds vaker zittend spelen, ik durf nu ook gewoon bij hem weg te lopen als hij zittend speelt. In het begin durfde ik dat niet want dan viel hij nog wel regelmatig om. Nu kan hij zelfs al zelf van zit naar lig gaan, en valt hij dus niet meer zo hard met zijn hoofdje op de grond.

Ritme met tien maanden

Onze jongen slaapt goed, zelfs overdag slaapt hij best nog veel. En echt soms wel moeite hem langer dan twee uur wakker te houden. Begin wel benieuwd te worden wanneer hij het langer kan volhouden dan twee uur achtereen. Op de kinderdagverblijf kan hij het wel langer volhouden maar daar is ook veel meer te zien en te doen.

8.00 haal ik hem uit bed en krijgt hij een papfles 200 ml
9.30 krijgt hij een tussendoortje en een beetje drinken
10.00 terug op bed
Tussen 11.30-12.00 uit bed voor een broodje en wat drinken (stukjes pakt hij nu zelf en stopt hij in zijn mond)
Daarna nog 100 ml melk
Tussen 13.30-14.00 krijgt hij fruit en wat drinken
Daarna lekker naar bed
16.30-17.00 uit bed en dan krijgt hij een warme hap (niet meet gepureerd)
18.30 fles 200 ml en dan slapen

Ook ben ik nu wel benieuwd wat hij weegt en hoe lang hij is, al weer even geleden dat ik bij het consultatiebureau was. In maart heb ik een afspraak en dan zullen we het weten.

Ik heb deze week wel weer vele foto,s gemaakt. Vooral veel van Max. Daarom heb ik ook wel wat collages gemaakt met al die verschillende blikken van hem. Zo leuk om hem vast te leggen op foto. Maar ook gewoon om van hem te genieten. Wat ik de meeste tijd ook gewoon doe. Deze week was ik voor het eerst gaan baby zwemmen (helaas geen foto,s, want ik was er alleen met Max) Thuis is er niet heel veel gebeurd in het huishouden. Ik heb hier zo,n hekel aan, maar de reden dit keer was meer omdat ik vreselijke hoofdpijn heb al bijna twee weken. Ik dacht dat dit kwam door de spanning voor het te gaan zwemmen met Max, maar daarna verdween het niet. Dus dat was het niet. Moet dus maar weer afwachten wanneer het stopt.

Het staan in begonnen, hij is nu zo sterk in zijn beentjes dat je hem overal tegen aan kan zetten en hij blijft vrolijk staan op zijn voetjes. Dit doen we dan ook elke dag even zodat hij gaat leren zelfstandig te gaan staan. Wat is het toch een knappe jongen. Eerlijk gezegd had ik dit nog niet zo snel verwacht vanwege zijn klompvoetjes. Maar hij ontwikkeld zich echt prima.Mama ging even de fiets uit de schuur halen voor we samen op pad gingen naar het kinderdagverblijf. Papa zette hem dus in de vensterbank om naar mama te kunnen kijken. En ja lachen natuurlijk ook even voor de foto. Nu verplicht de ramen wassen… Nou geeft niet mag weleens gebeuren ook.Dan nog maar even voor het slapen gaan even op de bank staan. Hij heeft er echt veel lol in dat hij dat al kan.Ohh ik ben gek op deze nieuwe tuinbroek voor Max. Gekocht bij de Primark, ze hebben daar echt hele leuke dingen voor de kleintjes. Hoop dat hij hem nog eventjes past, want het gaat hard het groeien van hem.Weekend en dat betekend lekker samen met mijn man op de bank tv kijken en wat lekkers erbij. Wat een geluk dat we een kind hebben die gewoon als hij naar bed wordt gebracht gaat slapen en niet meer wakker wordt, tot de volgende ochtend.

Eigenlijk neem ik veelte weinig tijd hiervoor. Maar het is zo leuk om in mijn bullet journal te werken. Een week spread maakte ik en een mooie tekening. Heb de tekening wel overgetrokken, maar ben zo blij met het resultaat. Heb hem ingekleurd met ecoline brush pennen, en een water brush ervoor gebruikt. Moet toch eens vaker hier tijd voor gaan nemen.

Wat voor creatieve dingen vinden jullie leuk om te doen?

Al vanaf het moment dat Daan in ons leven kwam, leek het me zo leuk om te gaan baby zwemmen. Helaas bij Daan kreeg ik de kans niet vanwege zijn gezondheid. En nu is Max er en in die 9 1/2 maand was het er ook nog niet van gekomen. We hebben best een zware start gemaakt. Maar het bleef wel steeds in mijn hoofd dat ik dit zo graag wilde gaan doen. Het werd rustiger in huis en we vonden onze draai eindelijk als gezin. Toch hield er nog steeds iets me tegen om te gaan zwemmen met Max. En dat is angst. Er kwamen alleen maar vragen op in mijn hoofd. Hoe ga ik dit alleen doen met hem? Mag ik de kinderwagen mee de kleedruimte in nemen? Hoe doe ik dat met mijzelf omkleden en hem, en na het zwemmen ook weer? En dan natuurlijk ook nog het zwemmen zelf, hoe ga ik samen met hem het water in en eruit? Hoe reageert hij als hij water in zijn mondje krijgt? (aangezien hij dat in bad ook niet zo leuk vind) Merk ik het op dat hij het te koud krijgt? En hoe doe ik dat met zijn slaapritme, aangezien het precies rond zijn ochtendslaapje is. Je ziet dus een hoop vragen, maar niet van leuk ik ga met hem zwemmen. Dat zit er ook zeker ergens, maar waarom maak ik me altijd zo druk om zoveel (misschien wel) nutteloze dingen. Ik ben me echt gaan afvragen hoe anderen dat doen met hun kindjes.

Voorbereidingen

Ik ging de uitdaging aan, want ik wilde echt heel graag met Max lekker gaan zwemmen. Er even fijn op uit met hem. Ik besprak mijn onzekerheid uit bij Martinizorg en die gaf me de tip op het zwembad te bellen voor alleen de praktische vraag hoe het zit met de kinderwagen mee nemen naar binnen en het omkleden. Daar kreeg ik een heel fijn antwoord op, de kinderwagen kan gewoon mee de kleedruimte in. En Max kon ik in het zwembad zelf omkleden. Kijk dat was een hele zorg minder. Ik besloot de afspraak die ik voor donderdag had met Martinizorg naar de middag te verplaatsen, zodat ik met Max kon gaan zwemmen. Zo hoefde ik het niet nog een week uit te stellen. Want zo ga ik me alleen nog maar drukker maken. En nu had ik een stok achter de deur om echt te gaan zwemmen met hem. Nu nog een zwembroek. Ja ik weet het je kan gewoon zwemluiers kopen en dat is voldoende voor een baby. Maar ik wilde toch graag er iets overheen. De zoektocht naar een zwembroek liep niet zoals gehoopt. Want ze hadden nog helemaal niets in de winkels voor de aller kleinste. Tot ik bij Musjes kwam. Hier had ik wel verwacht dat er een passende oplossing kwam. Hier hadden ze uitwasbaren zwemluiers, net een echt zwembroekje. Zo leuk, dus ik besloot deze mee te nemen. Thuis natuurlijk voor de zekerheid even gepast, het zal je maar gebeuren dat hij tijdens het zwemmen afzakt. Maar ik geloof dat ik hem wel strak genoeg kan aanknopen zodat hij niet afzakt. Nu is het wachten tot het zover was dat we zouden gaan… Zo kwamen er steeds meer vragen in mijn hoofd. Maar die hebben jullie dus al gelezen wat ik allemaal me afvroeg voordat ik ging zwemmen.

Baby zwemmen

Afgelopen donderdag was het dan zover, we gingen nu echt zwemmen. Aangekomen bij het zwembad, kwamen er net voor mij twee andere moeders binnen. En ook voor hun was het de eerste keer, alleen hun kindjes waren wel een heel stuk jonger dan Max. Ik merkte dat ook hun wel een beetje onzeker waren, en bij de balie vroegen hoe met omkleden van hun kindje. Ik was dus niet de enige die deze vraag had van te voren. Het omkleden ging prima, zelf had ik mijn badkleding al onder mijn kleding. En Max pakte ik op met de tas voor zijn spullen en nam ik mee het zwembad in. Daar kon ik Max mooi omkleden, ook dit ging helemaal prima. Toen was het even wachten tot we het water in mochten. En heel fijn de instructrice pakte onze kindjes aan in het bad zodat wij erin konden. Vanaf het begin vond Max het leuk. Lekker druk om zich heen aan het kijken en spetteren. Ze begon met een kort uitleg met houdingen hoe je, je kindje kon vasthouden. En toen gingen we allemaal leuke zwemoefeningen en spelletjes doen. Gewoon heerlijk plezier maken, zingen, spetteren, glijden en ja zelfs wat ik best wel spannend vond onderwater gaan voor Max. Dat hoefde ik zelf niet te doen, maar wel aanpakken nadat de instructrice hem onderwater liet zwemmen. We hebben dus een hoop pret gehad in het water. Daarna lekker douchen en Max afdrogen en aankleden. Daarna was ik aan de beurt, toen we beide klaar waren wilde we de kleedruimte uit. Maar de deur was op slot. Wat was ik blij dat ik daar niet alleen was, want denk dat ik anders in paniek was geraakt. Met andere moeders verzin je makkelijker een oplossing. We zijn dus de zwembad kant door gegaan, met kinderwagens en al en dan door de kleine pashokjes naar buiten. Gelijk wel een melding gemaakt bij de balie. Hopelijk gebeurd dit niet nog eens. Beetje raar dat die deuren op slot kunnen. Omdat de bus net weg was, hebben we binnen nog even zitten wachten. En Max kreeg een lekker broodje.

Onderweg naar huis viel Max heerlijk in slaap. Thuis nog een flesje melk en naar bed. Dacht die ik zo bekaf die gaat wel slapen. Ik was namelijk wel onwijs moe. En ben een uur op bed gaan liggen. Maar slapen kon ik niet omdat Max lekker aan het kletsen en spelen was in zijn bed. Dus na dat uur beide er maar uit. S,avonds was hij wel heel erg moe en is hij als een blok in slaap gevallen. We gaan zeker vaker lekker zwemmen.

Tips voor het zwemmen met baby

• Neem een badcape mee om je kindje warm te houden voor en na het zwemmen.
• Smeer je kindje in na het zwemmen, zodat het huidje niet uitdroogt
• Voor het zwemmen geen eten geven, want het kan gaan spugen

Vanaf wanneer ben jij gaan zwemmen met je kindje?

Sinds Max er is vergeet ik gewoon vaak foto,s te maken. Dan ben ik of druk bezig, of aan het genieten van Max. Ook als we samen op pad gaan, dan pak ik gewoon minder vaak mijn mobiel erbij om foto,s te maken. Het is er gewoon ingeslopen. Aan de ene kant niet erg, want ik ben er dan voor Max en te druk met er over nadenken een foto te maken. Maar soms vind ik het ook wel jammer, minder foto,s hier en minder foto,s van Max. Maar het is zo, en wie weet komt dat wel weer terug dat ik meer denk aan foto,s maken van alles om mij heen. Heb dus maar weer een paar foto,s van deze week die ik jullie kan laten zien. Kijk gezellig mee, naar afgelopen week.

Na drie maanden weer terug in het ziekenhuis voor de voetjes van Max. Ja het gaat goed ermee. De arts is blij te zien dat hij zelf zijn voetjes corrigeert, maar zei ook dat hij waarschijnlijk in de toekomst wel ondersteuning nodig heeft. Dat is dan wel weer een momenten van balen, maar dat zien we dan wel weer. Nu gaat Max het zelf afbouwen zijn schoentjes, omdat hij minder overdag gaat slapen. Max was hier dus wel erg moe, na het ziekenhuis bezoekje. Al is het bezoekje maar vijf minuten, we zijn wel een tijd onderweg zodat hij ook slaap heeft gemist. Maar Max is eigenlijk heel makkelijk en nooit vervelend ondanks hij moe is. Je hoort hem bijna nooit als we op pad zijn. Dit was de eerste keer dat hij toen we nog in het ziekenhuis een broodje aten, hij daarna even een keel opzetten met huilen. Dat was nog geen vijf minuten en hij was alweer stil.Ik was aan het dweilen geweest, dat is het meest handige als Max op de kinderopvang is. Nu moest ik verplicht boven blijven omdat het beneden nat was. Nou dat was voor nu even geen straf, lekker serie kijken op Netflix. Maar daarna was ik in slaap gevallen, en dat was iets minder omdat toen ik wakker werd het 17.00 was. En ik enorm schrok, ik moet nog eten maken en normaal haal ik Max om 17.15 op van de kinderdagverblijf. Gelukkig ik kwam beneden en mijn man was al aan het koken. Zo kon ik Max wel iets later ophalen, maar wel op tijd genoeg voordat het daar sluit. Ik was wel echt de hele tijd duf en had hoofdpijn. Ben niet meer gewend tussen de middag te slapen. En dit was toch wel twee uurtjes slaap in de middag.Gisterenavond voor de laatste fles nog even spelen, ja ik lig lekker op de bank te spelen. We waren namelijk liedjes aan het zingen, maar Max was lekker druk dus heb hem maar op de bank zijn gang laten gaan. Nog even lachen voor de camera, dank je knul. En dan kreeg hij een heerlijke fles melk en kon hij daarna zijn bed in. Rust voor ons allemaal in huis. Manlief ziek, dus ging vroeg op bed tv kijken. Zelf kreeg ik heel erg hoofdpijn en kwam een uurtje later ook in bed. Wilde wel tv kijken, maar toch ben ik gaan slapen. Moest er ook weer de volgende dag vroeg uit, normaal is zondag voor mij uitslaapdag. Maar omdat mijn man ziek is heb ik de zondag ook van hem overgenomen. 
Lekker een koekje eten, momenteel heeft hij er een handje van om steeds zijn koekje op de grond te gooien. Schijnt leuk te zijn. De rommel ervan vind ik minder leuk, maar daar moet ik toch echt aan gaan wennen met een kind in huis. Ja alles wordt gewoon vies als je kleine eet, maar probeer het nu nog steeds zoveel mogelijk onder controle te houden. Het echte werk komt pas als hij ook zelf zijn broodje en avond eten gaat eten. Ach ja, maar moet je zien hoe lief hij op de foto staat. Ons boefje.

Zo heerlijk een mannetje met zoveel gezichten. Ik hou er echt van.

Wanneer lieten jullie je kindje voor het eerst zelf alles eten?

♥ Ik ben samen met mijn moeder en Max naar het voorlees uurtje geweest in de bibliotheek. Dit was echt heel erg leuk, het werd heel leuk gedaan door degene die voorlas. En Max zat helemaal te genieten van alles om zich heen. Alle kindjes, dat hij de tijger in het boek mocht aaien, dat hij een hoedje kreeg. En ik was heel erg aan het genieten van hem.
♥ Liedjes zingen met Max, dit is iets wat bijna dagelijks terugkomt. De avonden zijn voor Max best wel moeilijk om vol te houden tot zijn laatste fles. En dan kan hij best wel eens vervelend zijn. Dat snap ik best als je wel erg moe bent, wil je gewoon gaan slapen. Toch moet hij het even volhouden tot 18.30 zijn flestijd. In die tussentijd zet ik you tube aan en zit hij bij mij lekker op schoot en zing ik met de liedjes mee voor hem. Dit vind hij wel erg leuk. We genieten hier dus samen van.
♥ Series kijken staat nog steeds op nummer 1 voor mijn ontspanning. Dus dit gebeurd regelmatig als Max slaapt of op de kinderopvang is.
♥ Creatief bezig zijn in mijn bullet journal, al maak ik daar iets te weinig tijd voor vrij.
♥ Shoppen, vooral als je voornamelijk steeds thuis komt met hele leuke kleding voor je kind.

Weer een twee wekelijkse update van mijn leventje. Wat voel ik mij veel beter dan een tijd geleden en ik kan me juist nog zo goed herinneren dat ik zo onzeker en het moeilijk had in het moederschap. En daar is nog maar weinig van terug te vinden. Alles gaat nu vanzelf en het is echt heerlijk om moeder te zijn van ons aapie. Toch zou ik er graag meer met hem erop uit willen, maar tot nu toe zit het weer vaak niet mee. En weet niet zo goed wat te doen buiten met hem. Ja ik wil heel graag met hem naar de kinderboerderij (en dat gaan we zeker doen als het weer het echt toelaat) En ik wil zo graag gaan zwemmen met hem, maar dat heeft me al die tijd tegen gehouden omdat ik dat best wel een dingetje van onzekerheid vind. Maar toch ga ik denk binnenkort deze stap zetten. Max moet ook echt gaan wennen aan water en dus kopje onder, want zelfs in bad doen gaat hij niet kopje onder omdat ik het best wat spannend vind hoe hij daarop reageert. Voor nu kunnen jullie weer meekijken met de afgelopen twee weken. Een lekker broodje ei voor Max, en hier zei hij zeker geen nee tegen. Hij heeft toch heerlijk het hele broodje op gesmikkeld. Hij kan ook zo lekker eten. Daarom stond ik verbaasd toen ik hem een tweede keer dit gaf hij helemaal niet wilde hebben. Hij heeft toen alleen de korstjes op gegeten. Maar dit hoort er ook bij, de ene keer alles eten en dan ineens even geen zin erin hebben. Dat gebeurd dus maar weinig dat hij iets echt niet op eet

Vandaag ging ik een flinke trein reis maken naar Utrecht. Max was door opa en oma opgehaald om daar de hele dag te zijn. Zo kon ik naar de terugkom middag van het moeder baby unit waar ik opgenomen ben geweest. Even een dagje voor mij, dit was wel heel fijn. Al viel die terugkom middag een beetje tegen, er waren er maar drie van de groep die ik kende. En eerlijk gezegd niet veel contact mee gehad die middag, aangezien in als eerste binnenkwam en ik dus helemaal aan de andere kant van hun zat. Hierna had ik op het station van Utrecht met mijn moeder afgesproken, samen wat gegeten. En ze zou met mij mee met de trein naar mijn huis gaan. Ze bleef een nachtje logeren, zodat ze even tijd met mij en Max had. Dit was echt heel gezellig, we zijn die ochtend naar het voorlees uurtje geweest in de bibliotheek. Wat vond Max het leuk, en zijn mama en oma genoten er ook zo van om hem zo te zien. En wat vond ik het fijn om te laten zien aan mijn moeder dat ik zo geniet van Max en dat het goed gaat. En dat ik (ja daar komt hij) een goede moeder ben. Want dat durf ik nu wel te zeggen, daar geloofde ik eerst helemaal niet in. Maar het is echt zo, ik doe het gewoon goed met hem en we genieten zo van elkaar. Het voelt echt dat hij geen betere moeder kan wensen dan die hij in mij heeft.

Deze week ging ik even shoppen bij de Primark, Max was op de kinderopvang dus tijd voor mijzelf. Hoefde deze dag ook niet naar EMDR, dus lekker even ME TIME. Het was bedoeld voor mijzelf te shoppen, best een beetje mislukt. Heb twee bloezen gekocht, waar er eentje van terug gaat. Dus het meeste geld ging toch weer naar kleding voor Max.

Ja ik kon dit gewoon echt niet laten liggen, zo geweldige kleding hebben ze er voor kids. En kon de afdeling echt niet overslaan. Dus kocht ik twee hele stoere setjes en schoentjes voor hem.

Zaterdagochtend zag ik dat het sneeuwde, nee het bleef niet liggen. Maar Max kon het vanuit de box bewonderen. Ben zo blij dat de box al een tijdje daar voor het raam staat. Kon eerst niet omdat er nog een bankje stond die weg moest. De box stond eerst achter onze bank, dus helemaal achteraf en zo hoorde hij er niet helemaal bij. Nu is het veel gezelliger en kan ik hem ook gewoon in de gaten houden wat hij allemaal doet in de box. Natuurlijk tijgert hij ook veel door de woonkamer heen. Alleen soms heeft hij wat minder prikkels nodig en is hij lief aan het spelen in de box.

Wie kwam op dit idee, ja mijn vader die zaterdag op bezoek was geweest. Vanwege mijn verjaardag. Wij ontbijten dus nooit op deze manier. Hij bracht ons op een idee, dus die avond was ik nog naar de winkel gegaan. En aangezien zondag voor mij uitslaap dag is, zorgde mijn schatje voor het ontbijt. Uitslapen is er trouwens nog weinig bij, zelfs als je dus wel de kans krijgt ben je nog rond 9.00 uit bed.

Van mijn vader kreeg ik een bos bloemen, vind ze altijd zo mooi en kleurig. Dus leuk voor op de foto te zetten. Daarnaast kreeg ik nog een cadeaukaart van BOL.com, dat wordt iets leuks uitzoeken… Maar wat?
Hebben jullie leuke tips om uit te zoeken op BOL.com?

Ik wil weer wat vaker stil staan bij de fijne dingen in het leven. Ben de laatste tijd best veel negatief geweest en dat voelt niet zo goed. Want ik ben ook heel blij met wat ik nu heb in mijn leven. Mijn mooie mannen en een ritme in het leven. Natuurlijk zitten er nog steeds slechte dagen bij, maar voel ook dat het steeds een stapje beter gaat. Dat is misschien nu in de kerstperiode extra goed gegaan, omdat ik niet naar therapie ging. Want daar krijg ik echt slechte dagen van. En ik heb inmiddels me erbij neergelegd en vrede mee dat Max straks minder naar de kinderopvang gaat. Nog even afwachten hoe dat gaat lopen, meer thuis (wat ik natuurlijk heerlijk vind) wel iets extra zorg thuis. (nou meekijken, want de zorg ligt gewoon bij mij) Dus het nieuwe jaar staat voor positievere kijk in het leven, nieuwe gevoelens, nieuwe dingen en hopelijk ook nieuwe contacten op doen.

♥ Na een hele tijd erg slecht te hebben geslapen, zelfs aan met slaapmedicatie lukte het niet goed. Kan ik eindelijk beter slapen. Ben gestopt met de slaapmedicatie, dat voelt heel erg goed. En ik slaap echt veel beter. Er zitten wel nog nachten bij dat het minder goed gaat. Maar voel me mentaal zoveel beter door het meer slapen. Zo kan ik ook echt meer aan. Hiermee ben ik zo blij.
♥ De flashbacks die sinds twee weken uitblijven terwijl Max huilt, dit geeft zoveel meer rust in mijn hoofd.
♥ Mijn moeder die vorige week mee kwam naar ons huis nadat ik in Utrecht was geweest voor een terugkom middag van de moeder kind unit waar ik opgenomen was. Ze bleef gezellig een nachtje slapen, zodat ze hier even kon genieten van Max. En mijn verjaardag (die morgen is) was de aanleiding ervoor om te komen.
♥ Max kreeg een heel leuk setje kleding van oma (mijn moeder dus) een leuke spijkerbroek met sterren en een trui met dinosaurussen. Helemaal verliefd op dit setje.
♥ Omdat ik dus een middagje naar Utrecht ging, is Max met opa en oma mee gegaan naar huis. Ben zo blij dat ik dit nu gewoon makkelijk kan accepteren dat Max lekker met ze mee gaat. En dat ik weet dat het goed gaat zo zonder mij.
♥ Max meer thuis hebben, omdat sinds het nieuwe jaar hij geen drie dagen meer naar de kinderopvang gaat. Maar nog maar 1 1/2 dag erheen gaat. Die ene hele dag is nodig omdat ik dan therapie heb. (EMDR, wat bijna stopt) Maar daarvoor komt een nieuwe therapie in de plaats. En die halve dag is lekker om even voor mij echt te ontspannen.
♥ Fietsen met Max, dit is zo leuk. Juist ook omdat het allemaal zoveel tijd scheelt als ik hem naar de kinderopvang breng en haal. Want hier loop ik namelijk twintig minuten voor, en nu ben ik gewoon in vijf a tien minuten daar.

Nog drie maanden en dan is Max jarig, wat gaat het hard. Negen maanden oud en dat betekend dat hij nu een maand langer uit mijn buik is dan in mijn buik heeft gezeten. Best wel heel bizar als je dat beseft. En wat heeft Max al een hoop geleerd. Inmiddels tijgert hij de hele woonkamer door, echt heerlijk dat hij dat nu kan. Je ziet dan gelijk wel dat het dan nog niet helemaal babyproef is in de woonkamer. Maar inmiddels zijn de kabels nu goed weg gewerkt, waar hij steeds naar toe ging en aan begon te trekken. Ze zeggen vaak dat ze nu nog niet kunnen begrijpen wat nee inhoud, nou als ik naar Max kijk weet hij donders goed dat het niet mag. Want voordat hij aan de kabels komt kijkt hij me aan, “van het mag niet maar doe het toch” en dan pakt hij ze vast. Keer op keer deed hij dat zo, dus hij begint echt het “nee” wel te snappen.

Tijgeren

De woonkamer is niet meer veilig voor Max, want hij blijft niet meer rustig op zijn kleed spelen. Naast het rollen heeft hij echt nu een nieuwe manier geleerd om voort te bewegen. Eerst was het nog heel langzaam en er moest een motivatie zijn, het liefst als er mijn mobiel lag dan kwam hij vooruit. Maar nu maakt het niets meer uit en tijgert gewoon de hele woonkamer door. Zo vinden we dus ook door de hele woonkamer zijn speelgoed terug en mag mama het elke avond weer opruimen, zodat Max er de volgende dag weer een zooitje van mag maken. Het is zo fijn te zien dat hij zich kan vermaken en lekker de kamer door tijgert en speelt met al zijn speelgoed. Het is dus nu wel een noodzaak als ik even de woonkamer verlaat dat hij in de box gaat, je weet maar nooit wat meneertje uitspookt. Voor ik het weet trekt hij alles van de tafel eraf, want ja dat is natuurlijk reuze interessant.

De la van de box

We hebben in de box een la zitten en deze la vind Max ook erg leuk om mee te spelen. Al honderd keer hebben we hem gezegd dat als je vingertjes er tussen zitten is het huilen. En keer op keer doet hij het weer. Ik snap dat het verleidelijk is zo,n la. Want wat zit erin, in het begin vond hij daar ineens de speenkoord met zijn speen eraan. Deze wordt nooit gebruikt, maar nu hij hem heeft gevonden is hij ineens in de box beland. Zo pakt hij hem af en toe om te sabbelen, meer spelen ermee dan echt te gebruiken om te sabbelen. Maar hij kan er ook iets anders mee, want zo vond ik laats dat er een blokje in  lag. Hij was toen aan het spelen met zijn blokjes en de la stond nog open. En toen dacht hij laat ik ook even wat opruimen voor mama. Dus zo vond ik later ineens een blokje in de la. Helaas doet hij nog af en toe zich dus pijn aan de la, want dan zitten zijn vingertjes er weer tussen. Er komt een dag dat hij het snapt en de la hem niet meer pijn zal doen.

Fietsen

Wat heerlijk, hier heb ik echt naar uit gekeken, nou ehhm ben ik ook heel erg bang voor geweest. En toch kon ik niet wachten tot we samen konden gaan fietsen. Dit scheelt zo veel tijd om hem te brengen en halen van de kinderdagverblijf. Al weken maakte ik een groot drama ervan, bang als ik met hem zou fietsen dat ik zou vallen met hem. Hoe zet ik hem in het stoeltje, want valt de fiets dan niet om. Hoe doe ik de deur open als hij in het stoeltje zit. Er gingen de meest vervelende scenario,s door mijn hoofd voordat het eindelijk echt ging gebeuren het fietsen. Eindelijk ging de papa van Max het stoeltje op de fiets maken en toen moesten we ook even gaan testen. Mijn zadel ging ook wat naar beneden, omdat ik veilig met hem wilde fietsen. (inmiddels mag de zadel toch weer wat hoger, fiets wat makkelijker) Maar toen ik met Max weg fietste, kon ik alleen maar genieten. En denken waar heb ik me in godsnaam zo druk om gemaakt. Papa moest natuurlijk ook even proberen te fietsen met Max. En vanaf die dag ga ik elke woensdag en vrijdag met hem op de fiets naar de kinderdagverblijf. Echt fijn dat ik nu ongeveer 5 a 10 minuten onderweg ben, in plaats van 20 minuten lopen. En Max vind het helemaal prima, je hoort hem nooit mopperen. Zelfs de vorige keer begon het heel erg te hagelen, het enige wat hij deed was met zijn handje de nattigheid van zijn gezichtje vegen onderweg. Thuis was hij helemaal doorweekt, maar kreeg toen lekker zijn pyjama aan. Ik vind het nu dus vooral heel erg leuk om te fietsen met Max, en eng vind ik het dus niet.

Ik maak me altijd drukker om dingen wat totaal niet nodig is. Dit was weer het bewijs ervan. 

Omdat ik eigenlijk vaak zo druk ben met Max vergeet ik daarnaast om foto,s te maken, best jammer want zo heb ik voor mijn weekoverzichten meestal niet meer zo veel foto,s. Het scheelt nu dus wel dat de afgelopen tijd niet elke week een overzicht kwam maar per paar weken. Dit omdat ik ook weinig tijd ervoor neem om aan mijn blog te werken. Maar hoop dit snel weer op te gaan pakken, dat er meer online gaat komen. Heb er gewoon de laatste tijd niet zo veel zin in gehad. In veel dingen gewoon niet, alleen genieten van Max en daarnaast heel veel Netflix kijken. Verder is er weinig ruimte geweest voor anderen dingen. Nee het gaat niet slecht met mij, ben juist weer wat meer aan het opkrabbelen. Maar dat kost een hoop energie, die soms nog weleens ontbreekt. Ik sta dus zeker wel weer wat positiever in het leven, juist omdat ik zo geniet van de zorg naar Max toe.

Week twee van januari moest ik twee keer naar het ziekenhuis, de ene afspraak was voor Max omdat zijn nieuwe schoentjes klaar waren. Hij groeide uit zijn schoentjes dus hij had een grotere maat nodig. En aangezien we dan hooguit vijf minuten in het ziekenhuis zijn vond ik het onzin gelijk naar huis te gaan. Normaal doe ik dit wel, omdat ik heel erg rekening met Max houd met zijn slaap tijden als dit mogelijk is. Maar nu Max ouder wordt, en dus langer op kan blijven. En zijn mama meer het vertrouwen krijgt in op pad gaan met hem, zijn we lekker even de stad in gegaan. Eerst in het ziekenhuis een broodje voor Max en een fles en toen zijn we richting de stad gegaan. Eerst moest ook ik wat eten, dus naar Subway. En Max vond het helemaal prima, ook even proeven van de kip die ik op me broodje had. Hij eet alles wat hij krijgt, dus ook dit was geen probleem. Daarna zijn we nog even langs een paar winkels gegaan. En daarna terug naar huis toe, toen we bij de bushalte stonden te wachten voor de bus merkte ik op dat Max even in slaap was gevallen. Verder hoor je hem eigenlijk nooit klagen als we weg gaan. Zo heerlijk makkelijk kind is het.Tweede bezoek aan het ziekenhuis was voor mij om mijn spiraaltje te laten plaatsen. Omdat ik het nu niet fijn vond dat Max mee ging had ik oma gevraagd of mee te gaan of even bij ons thuis op te passen. Maar dat ging niet. Er stond nog tegoed open voor de opvang en dus gekeken of hij die dag naar de opvang kon en zo was hij lekker daar aan het spelen en kon ik alleen naar het ziekenhuis toe.Even lekker een fles drinken bij papa, ja zat zo voor de foto. Maar mocht gewoon lekker daarna liggend mijn fles opdrinken.Een hele gewone dag en dus lekker spelen op het kleed. Hier kan ik zo van genieten dat hij zich ook goed zelf kan vermaken met zijn speelgoed.Nu even ME TIME en bezig geweest met mijn bullet journal. Ik was begin van de derde week van januari ziek en dan mag je ook wel even wat leuks voor jezelf doen. Natuurlijk wel naast de zorg voor Max, omdat hij gewoon thuis is.Nog meer ME TIME, maar dit was de dag voor mijn EMDR therapie en dus is Max op de opvang. De hele ochtend heb ik lekker serie gekeken en dus rustig aan gedaan voor ik naar therapie ging. De laatste tijd kijk ik trouwens erg veel Netflix omdat ik daarnaast weinig zin in iets anders heb. Ja het huishouden wordt zo nu en dan gedaan. En de rest gaat naar het zorgen voor Max. Maar het moment dat ik weer zin heb in andere dingen komt ook wel weer terug. Het gaat ook steeds beter met mij, ben inmiddels weer een stuk positiever in het leven gaan staan.En toen trok ik de gordijnen open na het opstaan en zag ik dus gewoon sneeuw, al was het ook weer heel snel verdwenen. Wat ik zeker niet erg vind hoor.Ik kan echt uren naar dit mannetje kijken, al die verschillende gezichten die hij trekt. En wat is het toch gewoon een heerlijk kind. We zaten lekker aan tafel en hadden net iets gegeten.Dit weekend waren we lekker samen aan het spelen met de bal, hij maakte er een soort van kussen van. En ja even natuurlijk ook wat kiekjes maken van mijn vrolijke ventje.

Wat vind jij leuk om te doen met je kind/kinderen?