Favorite friday een nieuw item op mijn blog. Misschien is het wel leuk om elke maand terug te laten komen wat mijn favoriete dingen zijn van de afgelopen maand. Deze maand staat in het teken helemaal van Max. We gingen er lekker op uit met de nieuwe buggy, en wat was het lekker weer. Dus het was heel fijn om er als gezin op uit te trekken.

Kinderboerderij en genieten van het zonnetje

Afgelopen weekend was het prachtig weer en zijn we lekker naar de kinderboerderij geweest waar ik zelf een hele tijd heb gewerkt. Hier was ik al eens met Max geweest, alleen toen was hij nog zo klein. Nu had hij er echt iets aan en kon hij de dieren zien en aaien. De dag ervoor mochten de kleine geitjes voor het eerst naar buiten en dus was dit een leuke reden om erheen te gaan. Max heeft geiten geaaid voor het eerst en wat genoot hij van de middag op de kinderboerderij. Alle dieren heb ik laten zien, maar niet overal kan je bij om te aaien. En dat hoeft ook niet, de geiten waren al goed genoeg voor Max. En heerlijk glimlachen, hij is echt nergens bang voor.

Daarna hebben we nog even bij de speeltuin gezeten in het zonnetje. Voor Max wat drinken en wat druiven en fijn rondkijken naar alles wat er gebeurd. Nog even paar keer van de glijbaan af, en toen had hij het daarna wel gehad. Het was er druk met mensen en vele kindjes die rond rende. Dus zijn we op ons gemakje weer richting huis gegaan. We hebben echt enorm genoten van deze middag.

Daarnaast hebben we zo genoten van het prachtige weer die er af en toe was de afgelopen dagen. Veel naar buiten geweest, waaronder zaterdag een heerlijke wandeling hebben gemaakt in ons dorp. Fijn om nu vaker naar buiten te gaan met Max, hiervoor was het weer er gewoon niet zo lekker voor. En nu kunnen we vaker buiten gaan genieten.

Op de foto met Dikkie Dik

Dikkie Dik kwam op bezoek in de bibliotheek op de ouder kind café, ik wist niet zo goed wat ik me daarbij voor moest stellen. Nooit over nagedacht dat er echt een hele grote Dikkie Dik zou komen. Maar die kwam er dus wel. Er waren veel ouders met kindjes op af gekomen. En mijn held was gelijk naar Dikkie Dik gekropen toen hij plaats nam. Ik was mijn kind dus gelijk kwijt, al die kindjes zaten te kijken wat doet hij nou. En niet alleen de kindjes, kijk maar eens goed op de foto. Max is gewoon nergens bang voor, zo leuk om te zien dat hij dat gewoon doet. Tot drie keer toe kroop hij bij me weg om naar Dikke Dik te gaan. Nou daarna mocht hij dan eindelijk op de foto, toen er een boekje was voorgelezen.

Nieuwe buggy

Max wordt groot en kan al heel goed zitten, dus ik dacht misschien wordt het wel tijd voor een buggy. Dit is een stuk makkelijker meenemen als we met de auto weg gaan. Neemt minder ruimte in huis in beslag, en een heel stuk lichter. Dus er is inmiddels een buggy in huis, het was wel even wennen weer ermee te lopen. Maar het bevalt me tot nu toe prima. En Max vind het ook wel prima om lekker helemaal rechtop te zitten. Nu kan hij nog meer zien, wat voor een nieuwsgierig jochie natuurlijk welkom is. Hij wil alles zien, bang dat hij iets mist soms. Heerlijk om te zien. En ik merk ook gelijk dat er ook weer anders contact is met de mensen die je tegenkomt. Ze geven hem aandacht omdat hij zo lief lacht, of zijn handje uitstrekt. Dit is zo leuk dat er gelijk contact met mensen is. Is dus nu alleen maar meer geworden nu hij in de buggy zit. De kinderwagen blijft ook nog even, voor de zekerheid. Zo kan ik kiezen welke ik meeneem. Maar voor nu is de buggy lekker makkelijk om te gebruiken.

Een weekje van voor de eerste keer koorts hebben en genieten van het prachtige weer. Waardoor hij voor het eerst geitjes heeft geaaid op de kinderboerderij. Dit was zijn eerste keer dat hij besefte dat we op de kinderboerderij waren. Ik weet zeker dat ik dit nu vaker met hem ga doen als het zo mooi weer is. Het is jammer dat we niet een echte kinderboerderij in Winsum hebben. Maar naar de Beestenborg kan ik gelukkig wel makkelijk met de bus komen. Wat hoop ik dat we straks een heerlijke zomer gaan krijgen en dat we nog veel meer leuke uitjes als gezin kunnen gaan maken. En lekker kunnen gaan genieten van onze tuin.

En toen ging hij ineens in de box volledig staan. Maar liet het steeds maar niet zien hoe hij dat deed. De eerste keer kwam ik van boven en stond echt versteld dat hij zo maar stond. Inmiddels heb ik het nu een keertje wel gezien, en wat gaat dat super snel als hij gaat staan. Kan niet wachten tot hij straks zelfs gaat lopen.Max was even niet helemaal lekker, echt snot verkouden. Maar voor het eerst ook best hoge koorts, ondanks het de vrijdag al minder was de koorts wilde ik hem toch die middag thuis houden van het kinderdagverblijf. Wilde hem zelf in de gaten houden. Hij was echt niet zichzelf, en toch was het ook snel weer voorbij. Want zaterdag was hij weer helemaal de oude Max. 
Toch toen hij vrijdag niet helemaal lekker was, zijn we even naar buiten geweest. Het was zo heerlijk weer dat een wandeling naar de winkel in zijn nieuwe buggy wel welkom was. Heerlijk nu een buggy te hebben, is ook makkelijker mee nemen als je met de auto ergens heen gaat. En scheel een hoop ruimte in huis. De kinderwagen laten we ook nog wel even staan, maar met de tijd kan die wel de deur uit. Hij vond het helemaal prima in de nieuwe buggy te zitten.

Zaterdag de weekboodschappen doen, normaal deed ik bijna dagelijks boodschappen. Maar dat kost veel meer geld dan een keertje in de week gaan. Omdat je toch altijd extra meeneemt dan je nodig hebt. Dus nu als gezin samen naar eerst de Aldi en dan de Albert Heijn. En meneer zat als de directeur in de winkelwagen. Alles willen zien, dus papa was ook vaak even achteruit de wagen aan het rijden. Hij is natuurlijk gewend vanuit de kinderwagen om vooruit te kijken, hij is gewoon heel nieuwsgierig en wilt niets missen.

We hebben echt een heerlijk weekend gehad. Het was nu zo lekker weer om er als gezin op uit te gaan. Zaterdag na het boodschappen doen hier in Winsum naar het hertenkamp. Maar dit stelde niets voor. Ook omdat het dicht was vanwege vogelgriep. Maar blijkt dat hij elk weekend ook gewoon dicht is. Dus we hebben er gewoon een heerlijke wandeling van gemaakt. Zondag zijn we dan naar de kinderboerderij geweest waar ik zelf heb gewerkt en dit was echt heel erg leuk. Max heeft geitjes geaaid en in de speeltuin van de glijbaan gegleden. Hij keek zijn ogen uit, tot het ineens teveel werd. In de speeltuin was het ook heel druk, en liet toen wel merken dat hij er genoeg van had. Toen zijn we weer richting huis vertrokken, waar hij absoluut niet wilde slapen en alleen maar aan het keten was in bed. Tot drie keer toe heb ik zijn knuffel terug in bed gelegd, de vierde keer heb ik hem maar uit bed gehaald. Toen heeft hij nog even gespeeld, wel de nodige aandacht nodig gehad van papa. Aangezien ik aan het koken was, lekker samen gegeten. Daarna nog heel even gespeeld en dan in bad. Na zijn bad een lekkere fles melk gehad van papa en hup lekker naar bed. Hij was ook zo vertrokken, zo moe was meneertje wel van de dag.

Hebben jullie ook zo genoten van het heerlijke weer het weekend? 

Bijna dagelijks zet ik youtube op om samen met Max liedjes te zingen. Ja oke ik zingen hij kijken en luisteren. Dit is zo,n beetje traditie geworden in de avond voor zijn laatste fles. Omdat hij dit moment echt aandacht nodig heeft. Dan wil hij dat laatste uurtje/half uurtje niet meer zelf spelen maar aandacht van mama. Dan kan hij nog druk bij me doen op schoot/bank. Maar soms kan hij ook heel rustig zitten en kijken en luisteren. Daarnaast is er ook gekomen dat ik hem af en toe iets op Netflix laat zien. Hij heeft van mij zijn eigen account gekregen, en daar kan ik mooi al zijn favorieten in opslaan. Ik ben er niet heel erg van, om hem uren achtereen tv te laten kijken. Dat gebeurd dus ook echt niet. Wil graag dat hij zichzelf kan vermaken, en gelukkig doet hij dat ook prima. Maar soms mag hij echt wel even een filmpje kijken, dat doet toch elk kind. Ik merk nog niet heel erg dat hij voorkeuren heeft, maar mama kiest wel voor hem de leuke filmpjes uit. Toch noem ik het de favorieten van Max, want ik zie wel vaak dat hij ervan geniet als ik het op zet.

Pieter konijn

De streken van Pieter konijn vervelen mij nog niet. En Max is al zo gek op zijn eigen knuffel konijntje, dus Pieter konijn kijken past helemaal bij hem. Hij wil graag de herinnering aan zijn overleden vader in leven houden, vandaar dat hij er steeds opnieuw op uit gaat. En elke keer een nieuw spannend avontuur te gemoed gaat met zijn vriendjes. Ze moeten het vaak tegen vos en mol opnemen die ze steeds willen vangen.

Robocar Poli

Dit toch wel een stoere serie waar kindjes toch vaak van dromen, om politieman of brandweerman te worden. Maar dit zijn geen mensen maar auto,s die al die spannende avonturen beleven waar kindjes misschien stiekem wel van dromen om de held te mogen zijn in het avontuur.

Tip de muis

Deze lieve ondeugende muis houd niet altijd van regels in huis, maar als er geen regels zijn loopt alles in de soep. Net als onze eigen kinderen moeten er regels zijn, maar wel lekker kind kunnen zijn. En ook Tip de muis moet er aan geloven lekker spelen met vriendjes, maar ook gewoon naar school gaan en in bad als hij vies is.

Nijntje en zijn vriendjes

Wie kent Nijntje nou niet, het lieve kleine konijntje die allemaal leuke dingen meemaakt samen met zijn vriendjes.

Peppa pig

Dinosarus, wat George altijd zegt. Dit is echt het ding wat in je hoofd blijft hangen als je dit met je kind hebt gezien. Benieuwd wanneer mijn eigen kleine man dit gaat oppakken en het uit zijn mond te horen is. Voor nu kijken we af en toe naar de streken van deze kleine biggen.

Wat is de favoriet van jouw kind?

Het is vandaag tweede paasdag en ben ik dus wat verlaat met mijn weekoverzicht. Het was in de ochtend de bedoeling op verjaardag bezoek te gaan. Maar de auto maakte een hoop herrie. Er kwam hulp en nu is de auto meegenomen. We wachten nu op vervangend vervoer, en als het even meezit kunnen we alsnog vanmiddag op verjaardag bezoek. 

Het was weer een week van, alweer ziek zijn. Ik was net beter en toen begon het weer in de nacht dat ik moest spugen en aan de diarree was. Dit keer duurde het twee dagen, maar is best vervelend als je zo ziek bent en je op de fiets in de regen je kind naar de opvang moet brengen. Maar zo,n dag is dan wel even fijn dat je de rest van de tijd aan jezelf kan denken en terug naar bed kan. Gelukkig duurde het dit keer niet zo lang, en hopelijk blijft de griep nu echt weg. Heb mijn portie wel weer gehad.Ik begon de week met schoonmaken, eerst de keuken. Toen de woonkamer, en de wc,s. Ja ook dit hoort erbij om te doen, vind het nooit zo leuk schoonmaken. Maar om alles vies te laten worden is nog erger.Het was heerlijk weer en ik was weer opgeknapt en daarom ging ik samen met Max op pad voor wat boodschappen te halen. Om een beetje te besparen ga ik nu eerst naar de Aldi en de rest haal ik bij de Albert Heijn. En ook niet meer elke dag naar de winkel, het liefst samen met de auto voor de hele week boodschappen halen. En soms even wat verse dingen nog halen in de week.Mijn mannetje even een lekkere lange vinger weg werken. Hij is zo gek op eten, en dit gaat er dus zeker wel in.Kip in het pannetje maken, inmiddels eet Max bijna volledig met ons mee. En ook dit ging er prima bij hem in.Zijn papa had een lekker toetje mee genomen voor ons, en daar moest slagroom op. Dus Max kreeg hetzelfde als ons. Nee dit doen we echt niet dagelijks. Maar zo nu en dan mag dat best wel, ook voor Max dus.Geen zin in boontjes te eten die we zouden eten. Dus ben ik naar de snackbar gegaan om lekkere patatjes te halen. Dit viel prima in de smaak bij ons. Max heeft er ook wat van gegeten, maar daarnaast gewoon een gezond hapje erbij.Dit doet hij al regelmatig in de woonkamer, maar nu dus ook in zijn bed. Gaat hij op zijn knieën zitten als hij wakker is, gek kind is het ook.

Ik en Max gingen naar het ouder kind café in de bibliotheek. Dikkie Dik kwam op bezoek en daar wilde we wel even heen. Zodra Dikkie Dik zat was ik mijn kind kwijt hij tijgerde er meteen heen. Wat een dapper kind heb ik toch. Hij was echt de enige die dat deed. En op de foto met hem was ook een feest. Even aaien en zo vrolijk werd hij ervan. Een super leuke herinnering gemaakt.Wat is het toch een ondeugd, steeds maar op zijn buik draaien als ik met hem bezig ben. Nou dan maar even een kiekje van dit ondeugende jongetje maken. Hij staat er heerlijk op zo.

Nog een hele fijne tweede paasdag.

Het was een week van vrij weinig kunnen doen en ziek zijn. En toch gaat het hier door als je mama bent. Had weer eens een buikgriepje te pakken, wat echt niet leuk was. Dus van het huishouden na maandag kwam het er niet meer van. Alle aandacht ging naar het ziek zijn en natuurlijk naar Max die wel gewoon van alles nodig had. Dan is het wel lekker als hij even een dagje bij de kinderdagverblijf is, dan kan je ook even uitrusten.

En dinsdag heb ik eigenlijk steeds als hij op bed lag ook in bed gelegen. Zo rot voelde ik me. Maar we hebben het weer overleefd. Ben zelfs gewoon naar het consultatiebureau geweest, toen voelde ik me al weer iets beter. Maar helaas de dag erna was het weer mis. Toch die vrijdag wel de stap gewaagd samen met de auto Max weg gebracht naar de kinderdagverblijf en boodschappen wezen doen. Daarna had ik nog een afspraak, die ik zeker niet wilde afzeggen. En gelukkig was het tijdens de afspraak alles rustig. Vanaf het weekend is het echt wel over, en kan ik ook weer normaal eten. Hopelijk blijft het nu weg de griep, heb er nu wel genoeg van na een paar keer snel achtereen.

Al die verschillende koppies ik vind het echt heerlijk om te zien. Geen blik is hetzelfde, maar ondeugend dat hij is hihi. Ja dat zeker wel.We zijn sinds een paar dagen begonnen aan een bordje pap in de ochtend, omdat hij zo boos werd als zijn papfles leeg was. Hij haalde daar dus geen voldoening meer uit. En ja een bordje pap vult natuurlijk ook meer dan een papfles. Hij vind het prima zo,n bordje pap eten.Steeds weer even wat anders op brood doen. Hij had al weleens een pannenkoek op met appelstroop, maar zaterdag deed ik het op zijn brood. En ja zoals gewoon lekker proppen met het brood. Want eten is zo lekker. Maar echt vreselijke kleefspul als je het weer schoon moet maken. Maar hij genoot weer lekker van zijn broodje in de middag.

Was jij ook al geveld door de griep?

Donderdag was het zover, 11 maanden oude Max alweer. Nog een maand en dan vieren we zijn eerste verjaardag.  Wat is het snel gegaan. Een moeilijke start gehad, waar we het gewoon niet meer over gaan hebben. Maar wat gaat het nu goed met ons. We hebben een heerlijk tevreden mannetje, een echte lachebekkie. Want ja lachen doet hij meer dan huilen, en ik smelt steeds weer van zijn heerlijke glimlach. Ook komen er steeds meer praatjes uit hem en kunnen we steeds weer om hem lachen om nieuwe geluiden of nieuwe dingen die hij doet.

Zo trekt hij zich nu steeds op aan alles wat hij kan vinden, vooral de tafel is favoriet. Maar nog niet tot staand maar optrekken zodat hij op zijn knieën zit. En alle blokjes en bekertjes moeten eraan geloven die worden overal naar toe gesleept. En hij vind het geweldig om ze op tafel te leggen. Dus elke dag vind ik wel een aantal van die blokjes of bekertjes op tafel. Maar ook vind ik de tafel wel wat eng, want hij trekt zich ook op aan de kanten waar de hoeken zitten. Gelukkig houd ik hem goed in de gaten en gaat het goed. Bij de hoeken haal ik hem dan ook vaak weg. In het begin viel hij nog weleens achterover met zijn hoofdje, dan was het enorm huilen. Maar inmiddels heeft hij de balans aardig gevonden en gaat het beter. Ook is hij voorzichtiger met loslaten, zodat hij ook niet steeds te hard neerkomt. En er is geen beginnen meer aan om de tafel schoon te houden, dat krijg je met een glazen tafel en een kind.

Niet lekker zijn

Vorige week was het heel duidelijk Max voelde zich niet zo lekker. Verkouden is hij op en af, maar nu waren zijn ogen ook ontstoken en blijkbaar had hij last van de doorkomende tandjes. We zijn namelijk niet gewend van hem dat hij gewoon niet gaat slapen en dat hij steeds maar huilt. Zodra ik hem in bed legde was het huilen en zijn armpjes uitstrekken “mama haal me eruit” Erg zielig als je hem dan toch zo achter laat om hem te laten slapen. Maar het ging niet zoals normaal. De eerste avond heb ik tot 23.00 met hem beneden gezeten, tussendoor had hij even een uurtje geslapen. De paracetamol hielp blijkbaar niet genoeg. En daar kwam ik later achter waarom toen ik nieuwe ging halen. Hij mag inmiddels 120mg en ik had nog 60ml in huis. Ik wist me gewoon geen raad meer wat ik moest doen met hem, want ook in mijn armen bleef hij huilen.

Ik had het wel even nodig om te sparren en belde mijn partner op zijn werk, alleen echt veel tijd had hij niet. En kon hem moeilijk verstaan door het huilen van Max en de herrie bij hem op het werk. Toch voelde het ergens goed om even te praten, daarna belde ik mijn moeder om advies. En die kwam met hem drinken geven. Zoiets simpels dacht ik en waarom verzon ik dat zelf niet. Maar zodra ik hem drinken gaf was die grote glimlach terug, en was hij gelijk met mij aan het dollen. Toch was dat niet de bedoeling, want hij moest natuurlijk wel gaan slapen. Nog even zo gezeten met een flesje drinken en toch maar weer naar bed proberen. Nee hij pikte het nog steeds niet, maar ik hield vol en liet hem liggen en stapte de kamer uit. Ik liet me langs de muur zakken want ik was uitgeput. Ik wachtte tot het stil werd, dit duurde een paar minuten. Amper durfde ik op te staan en naar beneden te lopen, bang dat hij weer wakker zou worden. Maar dit gebeurde niet, en bleef de rest van de nacht lekker slapen.

Avond twee begon net zo, maar dit keer was ik vol zelfvertrouwen en dit heb ik de avond ervoor overleeft dus nu ook. Dit keer duurde het tot 21.00 dat ik hem volledig in slaap had. Maar ondertussen dat hij zo huilde, stuurde ik iemand van Martinizorg een appje. Zij zou de volgende dag langs komen, en vroeg haar later te komen als het kon. Want zo,n avond er nog weer helemaal alleen voor staan zag ik niet zitten. Ze kwam dus om 18.30 en liep mee om hem naar bed te brengen. Hij liet zich rustig in bed leggen en zonder huilen liet ik hem daar achter. Er gebeurde een uur lang niets, toen hij wakker werd en begon te jammeren. Zoekend naar zijn knuffeltje… Na ongeveer vijf minuten had hij hem gevonden en viel hij weer in slaap. Hij was wel wat onrustiger in zijn slaap. Maar heb hem niet meer gehoord. Wat mij opvalt is dat als Max niet helemaal lekker in zijn vel zit, dat het nooit langer dan 2 a 3 dagen duurt. Weer een ervaring rijker.

Keuring en prikjes

Precies wanneer hij 11 maanden oud is moesten we weer een bezoekje brengen aan het consultatiebureau. Hier keek ik al wel erg naar uit, nu zou ik weten hoe zwaar hij weegt en zijn lengte weten. Inmiddels is hij 71,5 cm en zijn gewicht is nu 8630 kg. De curve op gewicht liet wel een daling zien, maar ons zorgen maken over hem hoeven we niet. Hij is gewoon een heel erg actief kind, die dus heel snel en veel verbrand. Wel werd me gezegd dat ik best wel een lekkere laag boter op zijn brood mag smeren. Maar mijn onzekerheid dat hij teveel eet is wel helemaal weg nu. Want hij krijgt genoeg, hij mag dus zelfs meer als hij het zelf wilt. Met avond eten zou hij wel iets meer mogen, maar verder krijgt hij echt meer dan genoeg binnen. Maar als je ziet wat hij allemaal doet als hij wakker is, is het zeker niet gek dat hij zo snel verbrand. Stil zitten is voor hem niet weg gelegd. Verder kreeg hij weer twee prikjes, natuurlijk even huilen. Maar hij laat zich goed troosten door mij. En wat vond ik het fijn dat de wijkverpleegkundige zei, “je bent echt een moeder” Het gaat je helemaal goed af en vanzelfsprekend. En ja zo voelt het nu ook inmiddels. Kreeg nog wel even het advies misschien even de huisarts te bellen. Max heeft al maanden een plekje op zijn hoofd een soort van exceem, wat gewoon niet weg gaat. Soms ook plekjes op zijn armen. Maar heeft er verder geen last van (jeuk) Toch ga ik nu maar eens even vragen of er iets is waar het mee weg te krijgen is.

Zo en nu gaan we op naar zijn verjaardag….

Mijn blog lag er dus even uit, maar gelukkig ben ik weer terug online en heb ik gelijk voor jullie een overzicht met foto,s van twee weken. Hopelijk gebeurd er niets meer met mijn blog en kan ik gewoon lekker weer schrijven hier. Geniet van de verhalen en de foto,s van de afgelopen twee weken.Volgens mij is hij nog een beetje duf. Voor hem hoefde het niet om er om 7.00 uit te gaan. Normaal is het ook altijd 8.00 uit bed. Maar soms bijvoorbeeld als we naar het babycafeez gaan even een uurtje eerder uit bed. Zodat hij voordat we weg gaan nog eventjes een uurtje kan slapen. Want normaal gaat hij rond 10.00 weer terug op bed, als het babycafeez begint. Lief mannetje zo met zijn duimpje in zijn mond en zijn knuffeltje bij hem.Hij keek zijn ogen uit, nadat we bij het babycafeez waren even boodschappen doen. Maar we waren op de fiets, dus voor het eerst in een winkelwagen gezeten. Hij vond het helemaal geweldig. En ja ik ook om hem zo te zien zitten. Nu wordt hij echt ineens groot.
Een mannetje wat niet helemaal lekker is, ontstoken oogjes, snot verkouden en last van doorkomende tandjes. Dit heb ik twee avonden gemerkt want hij kon niet slapen en huilde steeds weer. De eerste avond heb ik tot 23.00 opgezeten met hem toen hij volledig in slaap viel. En de tweede avond tot 21.00 zo gezeten. Daarna was het eigenlijk wel weer over.We waren voor de tweede keer gaan baby zwemmen, wat vind hij het leuk. En niet alleen Max maar zijn mama heeft ook enorm genoten ervan. Maar het is wel heel vermoeiend. Zeker als je om 10.00 de deur uit gaat en pas om 13.30 weer thuis bent. Terwijl het maar een half uurtje zwemmen is. Dit vanwege de bus tijden. Max was dus helemaal uitgeput en heeft geslapen vanaf het moment dat we in de bus naar huis waren tot ik de sleutel in de deur deed. Hij herkent het geluid en wordt er wakker van. “ik ben thuis, dus wakker worden”
Hij kreeg een broodje hamburger, ik begon met een halve te geven. Maar het smaakte hem zo goed dat hij die andere helft ook wel wilde hebben. Natuurlijk eet hij dit niet elke dag, dat zou niet goed zijn. Dit was zijn eerste keer dat hij dit kreeg. Na deze foto besefte hij ineens dat het op was, en vond hij het niet zo leuk meer.

Voor het eerst mocht hij zijn avond eten zelf eten met zijn handen. Helaas was het iets wat niet zo,n succes was. Dingen die hij niet zo lekker vond, of makkelijk weg kreeg. De kip was uiteraard wel een succes. En natuurlijk het toetje die papa hem gaf was erg lekker. Morgen eens kijken wat hij doet met de bami die we willen gaan eten. Wil nu echt steeds meer gaan proberen dat hij met ons mee eet. Een aantal keren is dat al gebeurd en hij kan echt zo lekker eten. En vaak is hij nog boos ook als het op is.

Wanneer at jullie kindje volledig met het gezin mee?

We zijn weer helemaal terug.

Mijn blog werd geblokkeerd, omdat ons account misbruikt werd om bulk-e-mail (SPAM) te verzenden. Dit is dus de reden waarom mijn blog volledig plat lag en de afgelopen tijd niet bereikbaar was. Er is door mijn partner hard gewerkt om dit op te lossen en alles eerst verwijderd, daarna weer alles opnieuw terug gezet.

Dankbaar dat we weer online zijn.

De afgelopen twee weken heb ik eigenlijk amper foto,s gemaakt. Maar heb toch ook wel leuke dingen gedaan. Niet alleen maar leuke dingen gedaan, want ben ook in de tussentijd even flink ziek geweest. Dat was echt wel even minder. Maar gelukkig is de buikgriep nu over, helaas heb ik nu ook wel weer erge buikpijn maar dat heeft een andere reden…

Dagje weg

De huishoudbeurs en de negenmaandenbeurs is weer voorbij, maar zoals elk jaar ben ik er weer geweest met mijn vriendin. Dit is echt onze traditie elk jaar weer. We zijn eerst even over de negenmaandenbeurs geweest, en heb daar iets heel leuks gekocht. Eigenlijk zijn we als laatste daar nog terug gegaan, om hem te kopen. Want wilde er niet de hele dag mee rondlopen. Maar heb een hele leuke houten trein gekocht voor Max. Deze krijgt hij op zijn verjaardag. Verder hebben we dus de hele dag rondgehangen op de huishoudbeurs, en het was weer echt een geslaagde dag. Helaas had ik al de hele dag pijn in mijn buik, dus vond ik het ook niet erg dat we de foodhal niet in geweest zijn. Normaal doen we dit altijd, lekker van alles proeven en mee nemen. Dit keer dus niet. Wilde ook graag dit keer andere leuke dingen kopen voor mijzelf, en geen eten. Dat is dan ook goed gelukt. Want heb een setje ecoline brushpennen gekocht, waar ik er al veel van heb. En ook kocht ik fineliners in verschillende kleuren en in het zwart van Micron.

Het werd dit keer wel heel laat toen we weg gingen, en kwam erachter dat ik dan de laatste trein zou hebben van Groningen naar Winsum, met zeven minuten overstap tijd. Daar kneep ik hem wel even, stel dat ik hem zou missen. Gelukkig bleef mijn man nog even op om te weten of ik hem had gehaald. En gelukkig lukte dat ook. Was dan ook pas om 1.00 thuis.

Ziek

Toen ik dus thuis was van de beurs gelijk naar bed, een uur later werd ik wakker en was ik flink ziek. Vanaf dat moment de hele nacht naar de wc gerent, dus ben ik maar op de bank gaan liggen. Ik was al zo moe van die dag en dan een hele nacht niet slapen, dat hakte er wel in. Gelukkig hoefde ik s,morgens niet voor Max te zorgen want die was bij opa en oma logeren. En in de middag heeft mijn man het meeste van mij overgenomen zodat ik rustig aan kon doen. Zo ben ik dus een paar dagen ziek geweest, blij dat ik weer opgeknapt was.

Tot ik van de week naar het ziekenhuis moest op controle voor mijn spiraaltje die ik zes weken geleden liet plaatsen. Nou dat liep even anders dan gehoopt, hij zat niet goed en dus moest hij eruit. En gelijk maar een nieuwe erin, maar dit keer deed het zoveel pijn dat ik daar echt zat te huilen. Daarna me ook niet zo lekker voelde. De assistent was erg lief voor me, mocht niet zomaar gaan van haar. Altijd fijn ook als ze je al zolang kennen vanwege controles in de zwangerschap. Maar nu heb ik dus best wel veel buikpijn en dat kan wel even aanhouden. Afwachten tot het dus over gaat.

En dit is dan de enige foto die ik maakte voor mijn weekoverzicht. Max die zich overal aan op trekt, hier durfde hij niet meer los te laten. Maar zo leuk hoe snel hij van alles leert. Het wordt een grote jongen, benieuwd wanneer hij zelf gaat staan.

Voor de bloggers onder ons… Hoe vullen jullie de weekoverzicht als je weinig foto,s hebt gemaakt?

Tien maanden is Max al in ons leven, eerlijk gezegd natuurlijk al langer want hij heeft ook al acht maanden in mijn buik gewoond. Maar al tien maanden mogen we je dan zien opgroeien. En ja ik blijf het zeggen wat gaat de tijd snel. En wat groeit hij snel op als een echt mannetje. Hij kan alweer zoveel meer dan vorige maand. En elke ochtend als ik hem uit zij bedje haal die grote glimlach op zijn koppie zien daar kan gewoon niets tegenop. Nog maar twee maanden verwijderd van zijn eerste verjaardag. Hoe zou dat zijn een feestje voor hem, met taart, slingers, cadeautjes en visite. Ik kijk er echt naar uit om zijn verjaardag te vieren. En er staat sinds een paar dagen ook al een cadeau voor hem in huis. Ik ga je nu eerst vertellen over de laatste ontwikkelingen van Max.

Lastige fase

Iedereen krijgt ermee te maken, een kindje wat niet meer rustig wilt blijven liggen op de commode. Alleen maar op zijn buik wilt draaien, ik kruip stand gaat en alles van de commode wilt pakken en op de grond gooien. Probeer hem dan maar eens te verschonen en om te kleden. De eerste dag dat hij echt niet meer wilde blijven liggen frustreerde dit me echt. Ik moet nu echt gaan omschakelen dat het allemaal wat meer tijd nodig heeft met hem. En begin dan nu ook te merken dat ik creatiever wordt om hem om te kleden enz. Maar verschonen blijft wel een dingetje, daar moet hij toch echt even op zijn rug voor blijven liggen. En als hij dan van top tot teen onder de poep zit is het helemaal feest, zoals de afgelopen drie dagen. Gelukkig kan hij al best goed zelf zitten, toch vind ik dat wel wat eng op de commode. Wat als hij wel omvalt en dus op de grond valt. Maar je moet wat. Dus probeer nu hem gedeeltelijk zittend aan en uit te kleden. Ook zijn schoentjes, dat is echt een ding die altijd aan moeten als hij naar bed gaat. Maar het wordt nu steeds makkelijker om het zittend te doen met hem. Het is even oefenen, maar mijn geduld is aardig op de proef gesteld. En gelukkig begin ik er nu aardig de handigheid in te krijgen waardoor ik minder snel mijn geduld verliest, wanneer hij voor de zoveelste keer op zijn buik draait. 

De andere kant van deze fase is eigenlijk alleen maar heel fijn om te weten. Want we hebben gewoon een heel beweeglijk en nieuwsgierig jongetje in huis. En dat is alleen maar heel gezond, dat hij alles wilt ontdekken en niet meer saai alleen maar op de rug te liggen. We komen er wel doorheen, over een tijdje kan hij vast zelfstandig staan en dan wordt het omkleden ook weer makkelijker.

Overal tegenaan staan en zitten

Inmiddels is hij heel veel sterker geworden in zijn beentjes en kan hij overal tegenaan staan. We hoeven hem maar met zijn handje tegen de bank aan te zetten en hij staat gewoon heel rustig daar op zich heen te kijken. Zo zetten we hem dus elke dag even in staan stand zodat hij steeds sterker word en dus straks zelfstandig kan gaan staan. Ook laat ik hem steeds vaker zittend spelen, ik durf nu ook gewoon bij hem weg te lopen als hij zittend speelt. In het begin durfde ik dat niet want dan viel hij nog wel regelmatig om. Nu kan hij zelfs al zelf van zit naar lig gaan, en valt hij dus niet meer zo hard met zijn hoofdje op de grond.

Ritme met tien maanden

Onze jongen slaapt goed, zelfs overdag slaapt hij best nog veel. En echt soms wel moeite hem langer dan twee uur wakker te houden. Begin wel benieuwd te worden wanneer hij het langer kan volhouden dan twee uur achtereen. Op de kinderdagverblijf kan hij het wel langer volhouden maar daar is ook veel meer te zien en te doen.

8.00 haal ik hem uit bed en krijgt hij een papfles 200 ml
9.30 krijgt hij een tussendoortje en een beetje drinken
10.00 terug op bed
Tussen 11.30-12.00 uit bed voor een broodje en wat drinken (stukjes pakt hij nu zelf en stopt hij in zijn mond)
Daarna nog 100 ml melk
Tussen 13.30-14.00 krijgt hij fruit en wat drinken
Daarna lekker naar bed
16.30-17.00 uit bed en dan krijgt hij een warme hap (niet meet gepureerd)
18.30 fles 200 ml en dan slapen

Ook ben ik nu wel benieuwd wat hij weegt en hoe lang hij is, al weer even geleden dat ik bij het consultatiebureau was. In maart heb ik een afspraak en dan zullen we het weten.