We zijn deze zwangerschap niet heel erg druk bezig geweest met veel nieuwe baby spullen te kopen. Want het meeste hadden we natuurlijk al, en was gewoon nog bijna helemaal nieuw. Ook hoefde we niet te kijken naar een babyfoon omdat we ook die al hadden. Toch vonden we het stiekem wel leuk er eentje te hebben met camera. Dat wilde we bij de eerste zwangerschap al zo,n eentje aanschaffen, maar wilde er niet zoveel geld voor uit geven. Hoe leuk is het dan dat ik gewoon via mijn blog een babyfoon mag uitzoeken van Alecto Baby. Dus ben ik gelijk gaan kijken voor eentje met een camera. Want het is natuurlijk ook leuk als je baby kan zien en niet alleen kan horen als het nodig is.

Verschillende babyfoons

• Een babyfoon met camera
  Veel moeders kennen dat: je zou wel elk uur naar je slapende kindje kunnen kijken. Gewoon omdat het fijn is of om even te checken hoe het gaat. Met een babyfoon met camera heb je altijd ogen en oren in de babykamer. En als die beeldbabyfoon van Alecto is, weet je zeker dat je ‘ogen’ je niet in de steek laten.
• Wifi babyfoons
  Eerst was er de babyfoon.Toen de babyfoon met camera. En de nieuwste innovatie de babyfoon met camera en WiFi. Deze productcategorie is in opkomst en erg populair bij jonge ouders. En wie de mogelijkheden ziet, snapt wel waarom.De techniek van babyfoons met camera en WiFi is bijzonder. Je sluit de beeldbabyfoon aan in de kamer van je kindje. Het apparaat maakt verbinding met je thuisnetwerk via WiFi. En vanaf dat moment kun je vanaf overal ter wereld je kindje monitoren met je smartphone of tablet. Ook kun je bijvoorbeeld de grootouders van je kindje of je buren laten mee kijken. Wel zo veilig. 
• Audio babyfoons
  Als alle toeters en bellen niet zo aan jou en jouw kindje besteed zijn hebben we ook gewone audio babyfoons. Die precies doen wat je van een babyfoon verwacht: je kindje horen op het moment dat je het hardst nodig bent in zijn of haar leventje. Nuttige apparaten waar je op kan vertrouwen, zonder enige opsmuk
• Babyfoons met groot bereik
  Jonge ouders die wat ruimer behuisd zijn. Of het geluk hebben van een grote tuin.  Wil je dan over wat langere afstand het contact met je kindje in stand houden? Dan ben je op zoek naar een babyfoon met groot bereik! Je bent dan bij Alecto aan het goede adres. We hebben in ons assortiment twee soorten babyfoons die werken over langere afstanden dan gemiddeld: analoog en – uniek in de markt – ook digitaal!

Onze keuze

Eigenlijk wilde we graag een babyfoon die je ook met Wifi kan aansluiten op je telefoon, maar die was niet op voorraad. Dus kozen we deze alleen met camera. Ook heel fijn, maar is het echt zo fijn als ik denk nu. Ik ben eigenlijk al bang dat ik zo,n 20 keer heen en weer zal lopen om te kijken of me kindje het nog wel doet. Is dan zo,n camera dan juist wel de goede keuze. Misschien juist wel dat ik dan minder geneigd ben steeds de baby kamer in te lopen. Dat ik kan zien op de camera dat de kleine gewoon rustig slaapt, of zie je dat niet zo goed op camera. Nou dat gaan we pas ontdekken als de kleine eenmaal in het bedje mag liggen en er een camera gericht is op hem/haar. 

Wij kozen dus voor de babyfoon met camera DVM-370 
Prijs: €189,00

Hebben jullie een babyfoon en wat voor soort dan?

Het is voor mij nogal een stille week geweest, omdat ik in het ziekenhuis lag. Dus veel op bed liggen en af en toe door het ziekenhuis een wandeling maken. Verder dan dat kwam ik de week dus niet. Wat een gedoe met mijn bloeddruk, maar ben wel blij dat ik even in het ziekenhuis lag. Omdat me hoofd nu ik thuis ben wel weer iets rustiger erop is geworden. Ze maken zich niet zo,n grote zorgen om mijn bloeddruk en dat moet ik dan maar van ze aannemen. Het belangrijkste is dat het met mijn kindje helemaal goed gaat. Natuurlijk heb ik toch een week overzicht voor jullie, alleen niet zo heel veel nieuws te vertellen.Ik was natuurlijk de zondag ervoor bij de opendag aanwezig van MIrre, en daar kocht ik deze mooie hanger voor mijn kleintje in mijn buik. Ik dacht eerst dat ik hem nodig had, maar het bleek dat mijn kindje er toe aangetrokken was. Dus kocht ik hem voor mijn kindje, dus hij is ook op buik hoogte op gehangen en op dat moment was er gelijk in mijn buik beweging. Nou dat zegt genoeg lijkt mij.Nog even een plaatje van een stukje terrein van de opendag op Mirre.En toen lag ik maandag avond nadat ik in de ochtend vier uur in het ziekenhuis zat opgenomen. En als je in het ziekenhuis ligt is het standaard elke dag een ctg maken van het hartje van je kindje.Maar ik laat me natuurlijk ook onwijs verwennen op bed. De lunch daar vind ik toch altijd wel geweldig hoor. Zoveel keuzes en daar mag ik dan even van gebruik maken. Dit keer zoals je ziet hadden ze lekker eitjes gekookt. En zag ik dat ze huzaren slaatjes hadden.En weer genieten van de lunch, de meeste dingen die ik daar eet en drink doe ik thuis normaal niet. Dus is dat extra genieten gewoon.Nou voor de verandering dan maar even een stukje lopen. Snel gaat het niet meer, en fijn voelt het ook niet als je zo,n pijn in je voeten hebt. Maar echt wel nodig als je de rest van de dag op bed ligt. Ging ongeveer twee a drie keer even een stukje wandelen door het ziekenhuis op een dag.Hiermee ben ik geëindigd in het ziekenhuis met medicatie. Dit heb ik dan ook mee gekregen naar huis. Ben er echt niet blij mee met al die troep. Het roze pilletje, was er eerst af juist omdat ik daar nog meer hoofdpijn van kreeg dan ik altijd al heb. Maar toen bleek die gele niet voldoende te zijn. Maar ook daar werd ik heel ziek van in het begin. Nu ben ik er alleen heel duf van, en ja weer die extra hoofdpijn door die andere erbij. Die witte is niks bijzonders is een hele lichte aspirine, en krijg ik al vanaf heel vroeg in de zwangerschap vanwege mijn bloeddruk.  Dit keer heb ik gekozen voor bolletjes, want ook die hebben ze vaak wel in het ziekenhuis. Ik vind het echt een luxe dat je daar dus ook voor kan kiezen. Nog een lekker kopje soep en stukje komkommer. Dus ook gezond doe ik wel een beetje.Ja ik mocht zaterdag naar huis, dus Pasen kon ik lekker thuis doorbrengen. En we hebben de grootste lol gehad om de eieren. Want mijn mannetje had lekker voor de lunch gezorgd en de eieren beplakt.In de middag ben ik bezig geweest met alle moestuintjes die we tot nu toe gespaard hebben. En dit is voor nu het resultaat. Ja en met dit soort dagen vinden wij het gezellig en natuurlijk heel erg lekker om te gourmetten. Daar hebben we dus heerlijk van genoten.

Dit keer echt een stuk later dan normaal mijn weekoverzicht. Ik was een paar dagen niet thuis, omdat ik op Mirre was. Na een dag dat ik thuis was, ben ik nu ook weer niet thuis. Dus alles is een beetje vertraagd op mijn blog.Mijn week begon zoals gewoonlijk in het ziekenhuis, aangezien ik elke maandag op controle moet komen. Ze wilde weer mijn urine testen en ook dat er weer even bloed werd geprikt. Ja ze houden me goed in de gaten. Wel vervelend zo vaak het ziekenhuis, maar het is voor een goed doel zeggen we maar.Nog altijd mis ik ons oude uitzicht van ons oude huis. Maar verder zijn we er zeker op vooruit gegaan. Maar nu hebben we hier een prachtige boom helemaal in bloei staan. Toch geeft dit natuurlijk ook weer een hoop rommel voor het huis als hij uitvalt. Dit is nu wel even genieten.

Ik was vanaf donderdagavond op Mirre, de laatste twee dagen van het traject “Stralend de wereld in” Wat zijn die zeven blokken om gevlogen. Maar ergens voelt het nu wel goed dat het klaar is, juist zo vlak voor dat die kleine komt. De laatste avond samen als groep, zijn we met een paar naar buiten gegaan en genoten van het vuur. Daarvoor kreeg ik van de groep een cadeautje voor de kleine in me buik. Zo lief, wel raar ze hebben het grootste deel van de zwangerschap van dichtbij meegemaakt. Maar de laatste loodjes missen ze dus.

Na “Stralend de wereld in” ben ik nog even gebleven. Want de dag erna hadden ze opendag op Mirre. En dat vond ik wel heel leuk om nog even mee te pakken. En het voelde veilig om nog even te blijven, na een intensieve twee dagen. Heb dus de avond voor de opendag genoten van de avond buiten. En niet al te laat naar bed gegaan.

Weer een weekje voorbij, en natuurlijk nog altijd bezig in ons nieuwe huis. Ben blij dat ik nog steeds dingen kan doen daar want van stil zitten word ik echt gek. Alles doet dan pijn. En toch heb ik ook weinig energie dus ik moet echt oppassen met wat ik doe. Wel fijn dat ik hier gewoon makkelijker naar de supermarkt kan gaan, normaal doen we 1 keer in de week de grote boodschappen en soms als we nog iets nodig hebben ga ik erheen. Nu vind ik het heerlijk om gewoon even bijna elke dag daar heen te lopen. Is natuurlijk wel een nadeel met het geld uitgeven. Dat je niet teveel onnodige dingen mee neemt. Maar ik merk wel dat ik hier wat afloop sinds we er wonen. En dat voelt best goed, maar het is ook soms wel erg vermoeiend. En ook pijnlijk vooral aan mijn bekken en voeten. Mijn voeten passen niet meer zo lekker in mijn schoenen. Maar zover dit, nu kan je in foto,s zien hoe de week is gegaan….Het was in de ochtend toen ik op weg was naar het station nogal mistig. Er staat hier een grote speeltuin, nog geen 5 minuten van ons huis. Zo leuk te zien als het prachtig weer is al die kinderen. Maar nu was het vroeg in de ochtend omdat ik naar het ziekenhuis moest.Ja mijn wekelijks uitje naar het ziekenhuis vanwege mijn zwangerschap. Wat vind ik het leuk om weer van die kleurige bloemen overal te zien. Dat maakt je dag toch vrolijk, zelfs als je bij het ziekenhuis bent.Ja het uitzicht van uit dit huis is echt wel heel erg wennen. Eerst waren we helemaal verliefd op ons uitzicht bij ons oude huis. Dat is ook echt wel wat ik mis. Dat krijg je gewoon niet meer terug. Maar verder zijn we er echt wel op vooruit gegaan met huis en woonplaats enz…Lekker weer een keertje muesli als ontbijt. Dat was echt al heel lang geleden. Dus heb er zeker weer even van genoten.Wauw echt, die mega buik van mij. Ik vind het helemaal leuk te zien dat hij zo groeit. Dit ken ik echt niet met mijn eerste zwangerschap. Volgens mij wordt het vergeleken met Daan een reuze baby hihi.Heerlijk om nu eindelijk een tuin te hebben. Dit was de eerste keer lekker genieten in het zonnetje in de nieuwe tuin. Joeppie echt zo leuk.Mijn mannetje vond het tijd voor kwarktaart, een tijdje terug had hij deze dubbele smaak kwarktaart gezien en wilde hem heel graag testen. Hij is wel lekker, maar niet zo om hem nog eens te halen. De volgende keer gewoon weer een normale kwarktaart, aardbei,bosvruchten of citroen.En toen stond de hemel in vuur en vlam, dat was maar kort en ik zag het toevallig. Dus snel even buiten de deur staan en foto,s maken. Zo gaaf gewoon dit om te zien.Zaterdag gingen we naar de Ikea om te kijken naar stoelen. De bedoeling was een stoel voor mijn mannetje voor in de woonkamer en ja een schommelstoel voor mij om straks makkelijk in de nacht boven borstvoeding te kunnen geven. Voor de schommelstoel zijn we dus geslaagd, die andere stoel komt nog wel. Maar nu natuurlijk hopen dat ons kleintje straks ook echt aan de borst wilt drinken. Hij staat niet in de baby kamer daar is geen plek voor. Maar dit is een klein kamertje ernaast, een kamertje een beetje voor van alles. De was en er staan nog twee badkamer kasten. Maar ik ben dus blij met mijn nieuwe stoel.

Nog even en dan is er een kindje die geboren word. Maar voor nu ben ik dus nog eventjes zwanger. Het is in me hoofd nog heel lang, want het mag nu echt wel klaar zijn. Ik wil gewoon mijn kindje ontmoeten in me armen hebben. En van al die klachten af zijn. Voor nu heb ik een leuke TAG gevonden bij meisje eigenwijsje. De bijna mama tag, ik ben natuurlijk al mama. Maar ga nu voor de tweede keer mama worden.

HAD JE AL LANG EEN KINDERWENS VOORDAT JE ZWANGER WERD?

Ja de wens was er al zeker een hele tijd, ben ook niet spontaan zwanger geworden. En eigenlijk is dit ook de vierde keer dat ik zwanger ben. Maar nog geen levend kindje hier die rond loopt.

HAD JE VAN TEVOREN VERWACHTINGEN OVER JE ZWANGERSCHAP?

Ja die had ik zeker, ik was heel bang dat het een zwangerschap zou zijn zonder te genieten met heel erg veel angsten en zorgen. Er zijn zeker wel angsten en zorgen geweest en nog steeds wel. Maar ik heb zoveel meer kunnen genieten als ik had verwacht en zelfs meer dan mijn eerste zwangerschap. Hoe prachtig is het dat je al heel snel energetische contact kan maken met je kindje. Dit had ik nooit ervaren dat het kan zo snel al contact te hebben met je kindje. En gelukkig ben ik me ook heel snel daardoor gaan verbinden, want dat durfde ik eerst helemaal niet. Doordat ik bang was voor weer een miskraam. Dus deze zwangerschap is zeker anders dan ik voor ogen had.

WAT GING ER DOOR JE HEEN TOEN JE EEN POSITIEVE ZWANGERSCHAPSTEST IN HANDEN KREEG?

Is het echt waar, staat er echt een plusje op de test. Ik moest de foto zelfs delen met iemand om te vragen of ik het goed zag… Haar vraag was alleen maar is dat nou positief of niet. Als je een plusje ziet ja dan is het raak. Gelukkig zag ze dus een positieve test. Ik was wel blij, maar echt het uiten kon ik niet zo. Heel voorzichtig was ik dus.

HAD JE EEN VOORKEUR VOOR EEN ZOON OF EEN DOCHTER?

Nee ik heb helemaal geen voorkeur, wel een gevoel gehad al een hele tijd. Maar zelfs me gevoel liet me in de steek. Ik ben gewoon heel blij met dit kindje en dat het gezond is, dat het geslacht echt helemaal niets uitmaakt. Ik ben blij met een dochter of een zoon.

HAD JE VAN TEVOREN AL EEN DUIDELIJK IDEE OVER WELKE BABYSPULLETJES JE WILDE HEBBEN? WAT HEB JE DAAR UITEINDELIJK VAN GEKOCHT?

Nee helemaal niet, want alles wat we hebben is nog zowat nieuw. Het enige wat ik dacht als ik een dochter krijg kan ik kleertjes gaan shoppen. Als ik een zoon krijg, hoef ik helemaal niet zoveel te kopen. Dus heb ook heel lang gewacht met dingen kopen. Het enige wat ik nog echt in mijn hoofd heb is dat ik nog een drager wil kopen, maar dat pas als de kleine er is.

HOE VIND JE HET OM EEN STEEDS DIKKERE BUIK TE KRIJGEN?

Heel vreemd, maar ook heel erg leuk. Bij Daan had ik echt een bescheiden buikje. Maar nu vind ik hem echt enorm worden. Dat is echt wel heel leuk om te zien dat het nu zo anders is dan de eerste keer. Wel is het onhandiger en zwaarder, maar zo leuk. Helemaal als ik me buik alle kanten zie op gaan van de bewegingen. Dit kende ik dus ook helemaal niet van mijn eerste zwangerschap.

HAD/HEB JE TWIJFELS EN ONZEKERHEDEN TIJDENS DEZE ZWANGERSCHAP?

Ja die heb ik zeker, twijfels nee niet echt. Maar onzekerheden die nemen nu wel een beetje de overhand. Wat als dit kindje ook overlijd (waar ik niet teveel bij stil sta en wil staan) En nu ik al maanden erg slecht slaap, red ik het wel als die kleine er is. Aangezien ik aardig oververmoeid raak nu. En vooral onzeker dat ik een hele overbezorgde moeder ga worden, wat ik absoluut niet wil dat het gebeurd.

DOE JE IETS OM JE VOOR TE BEREIDEN OP DE BEVALLING?

Nee daar ben ik helemaal niet mee bezig, want het wordt een geplande keizersnede. Natuurlijk is er wel een geboorteplan, omdat ik zeker geen herhaling op de eerste keer wil. Maar dat was toen overmacht. Maar weet dat als me kindje niet meteen bij me mag er zeker iemand van het personeel echt aandacht voor mij moet hebben. Dus dat is wel iets wat ik nog echt goed moet aangeven als het zover is.

WAAR KIJK JE HEEL ERG NAAR UIT ALS JE BABY ER STRAKS IS?

Het gewoon in mijn armen te kunnen nemen, lekker knuffelen. Mijn liefde te kunnen geven. En als het lukt gelijk aanleggen aan de borst. Dit lijkt me zo,n mooi en magische momentje. En ik kijk er naar uit, wat misschien voor jullie stom klinkt dat het gaat huilen als het honger heeft. (daar zal ik vast nog op terug gaan komen als er vele slapeloze nachten worden)

VALT DE ZWANGERSCHAP JE TOT NU TOE MEE OF TEGEN?

Het begint me nu wel heel erg tegen te staan. Vind het heel zwaar worden door alle lichamelijke klachten het slechte slapen. De vele ziekenhuis bezoekjes. De zorgen dat ze me veel testen op zwangerschapsvergiftiging. De zorgen die er zijn geweest of ik de zorg voor het kindje wel aankan. En de vele bezoekjes bij maatschappelijk werk. 

Zou je dat nou wel doen een baby met een armbandje om. Nou het ziet er toch schattig uit. Maar is het ook zo leuk voor je baby en is het wel praktische. Dat zijn dingen die ik me heel erg af vraag eigenlijk als ik denk aan sieraden bij een baby. Oorbellen zou ik mijn baby nooit geven, dit is iets wat ze zelf uiteindelijk moeten beslissen vind ik. Maar een armbandje moet toch kunnen! Tijdens de zwangerschap van Daan keek ik naar die naamplaat armbandjes, maar nooit eentje gekocht voor hem. Of ik er spijt van heb, weet ik niet. Denk voor de herinnering wel maar voor het gemak bij hem denk ik niet. Toch blijft het verleidelijk. HOT or NOT een armbandje voor een baby?Deze vraag ga ik bij mijn tweede kindje uittesten. Want ik kreeg een heel leuk aanbod van Kayasieraden. Dit keer wilde ik eens niet voor mezelf iets uitzoeken. Eigenlijk wilde ik voor de papa in spe iets leuks uitzoeken. Maar er was niet veel keuze, en besloot ik voor de buik baby iets te kiezen. Als het alleen al ziet zo,n klein armbandje voor een baby smelt ik al helemaal weg. Ze hebben veel armbandjes met kralen, maar dat zie ik mijn kleintje straks echt niet dragen. Gewoon een simpel, stoer armbandje vind ik helemaal geweldig. Daarom koos ik voor het onderstaande armbandje. Met de mooie tekst erin gegraveerd “Twinkle Twinkle Little Star, How I Wonder What You Are” En ook aan de binnenkant is er iets in gegraveerd met de hand, namelijk de naam van onze kleine opkomst. Maar die houden we nog even voor ons.
Het armbandje groeit met je baby mee en kan gedragen worden vanaf geboorte tot 12-18 maanden. Ik ben echt heel benieuwd hoe onze kleine dit armbandje staat, en of ik het echt wel zo handig vind dat zo,n kleintje een armbandje draagt. Wil jij nou ook zo,n mooi sieraad (babyarmband) hebben of voor jezelf of voor je kindje dat kan er is keuze genoeg op de webshop van Kayasieraden. En denk eens aan dat je die baby cadeau ook als kraampakketje kan geven

Dan ben ik nog heel benieuwd naar jullie mijn lezers, hebben jullie ooit een armbandje gekocht voor jullie baby?

Een nieuwe week in ons nieuwe huis. Het bevalt me prima. Er moet nog wel van alles hier gebeuren. Vooral veel dozen uitpakken, dus daar ben ik deze week aardig mee bezig geweest. De nieuwe gordijnen kwamen binnen en hangen nu bijna allemaal. Behalve in de woonkamer nog niet. De meeste dozen verdwijnen uit de woonkamer. Het kleinste kamertje is nu ook leeg en kan ik eindelijk schoonmaken en inrichten zoals ik wil. Hopelijk kan daar straks nog een fijne stoel staan om te kunnen voeden, want dat past niet in de baby kamer. Nou je leest het dus wel, we zijn nog druk bezig in ons huisje om het thuis te maken.

Een lekker ontbijtje voor mezelf gemaakt, Franse kwark met banaan en honing. En ik vind het leuk te zien dat mijn foto,s nu veranderen aangezien we nu een ander huis hebben. Andere achtergronden enz….Even lekker lui op bed Netflix kijken. Ja het bed was nog niet helemaal opgemaakt. En er ligt nog gereedschap en zooi in de vensterbank. Maar er wordt ook nog steeds in huis wat geklust.Wakker worden onder mijn sterren dekbed. De gordijnen hier moeten nog vervangen worden. Dit zijn de oude gordijnen die in ons andere huis hingen. Op het moment dat je het nu leest hangen de nieuwe gordijnen er al.En langzamerhand wordt het steeds meer thuis, inmiddels staat er al meer in de kast dan je hier nu ziet.Ik kreeg een heel leuk klein pakketje binnen, waar ik foto,s van ging maken. Dit artikel komt snel online en dan weten jullie ook wat ik voor moois binnen kreeg.Lunchen met een heerlijke bagel met roomkaas en komkommer. Helaas kon ik de tweede die ik wilde eten niet meer maken. De stroom viel hier in half Winsum uit. Zodat ik hem later die middag nog even heb gegeten. Door de stroomuitval heb ik kennis kunnen maken met de buurvrouw. Dat was al de bedoeling maar nog niet de tijd genomen. Maar ik wilde zeker weten dat het niet alleen in ons huis was. Dus gelijk even staan kletsen met de buurvrouw.

Die dag was het ook prachtig weer en ben ik heerlijk gaan wandelen. We waren al even bij het gezondheidscentrum geweest met de auto om ons bij de dokter en de apotheek aan te melden. Maar ik wilde ook even kijken hoe ik er zelf lopen naar toe moest komen. Juist omdat ik straks ook daar moet wezen voor het consultatiebureau. Het was me wel een wandeling zeg. Twintig minuten ben ik onderweg geweest. En toen moest ik ook weer terug. Op de terug weg maar even op een bankje gezeten. Ja normaal is het vast wel te doen, maar nu in de zwangerschap wordt het wel zwaarder. En straks heb ik geen keuze want moet er toch echt lopend heen met de kinderwagen. Het was wel een mooie wandeling. Echt grappig te zien, hoe anders het aan die kant van Winsum is. Want je gaat door een hele dure wijk heen, met onwijs grote woningen. Zo,n verschil met het deel waar we zelf nu wonen. 

Buik

Die kleine in mijn buik is een beste druktemakertje. Soms gaat me buik dan ook echt helemaal tekeer. Dit vind ik echt gewoon te grappig om te zien. Ik ken dit helemaal niet uit mijn eerste zwangerschap. Het gevoel zal ik denk niet zo gaan missen als de kleine geboren is, want het is echt druk in mijn buik en soms gewoon pijnlijk. Maar moet echt steeds wel lachen als me buik zo heen en weer beweegt. Eigenlijk moet ik toch eens even de camera erbij pakken en het vastleggen.

Eindelijk over zijn

Ja gelukkig is de verhuizing voorbij, zijn we eindelijk echt over. Natuurlijk moeten we het hier nog echt thuis maken. Want er staan nog overal dozen om ons heen. Ook staat er nog geen fijne bank in huis en leven we verder ook nog op tuinstoelen. Maar we zijn echt over in ons nieuwe huis, dat voelt zo goed. We hebben eindelijk onze nieuwe plekje, waar we nieuwe mooie herinneringen kunnen gaan maken. Het voelt voor mij echt als een nieuwe start in het leven. En nee niet om het oude te vergeten, maar sommige dingen gaan gewoon niet meer mee in mijn leven. Heb ik opgeruimd in sessies op Mirre. Maar Daan gaat natuurlijk altijd en overal met ons mee.

De babykamer

Eindelijk is de babykamer bijna af, ik kan me nu er lekker mee bezig houden om het zo in te richten als ik wil. Het zal nog wel 20 keer veranderen, maar dat hoort erbij heb ik begrepen. De kleertjes hangen in de kast, maar moet nog zeker wel even gewassen worden voor dat de kleine het aan gaat krijgen. Natuurlijk als de kleine eenmaal geboren is ga ik ook de kamer eens showen aan jullie.

Heerlijk wat ben ik blij dat we eindelijk over zijn naar ons nieuwe huis. En nog lekker snel ook in twee weken tijd. Maar ik vond het echt frustrerend. Kan ook niet anders in een zwangerschap. Nu is het alleen nog alles op zijn plek krijgen wat in dozen staat, en de kleinere klusjes. Dingen ophangen enz… Het is dus nog steeds wel chaos, maar we gaan het langzamerhand thuis maken. Zolang het maar allemaal mooi op orde is voordat de kleine er is.Jaaaa we hebben nu gewoon een eigen bad. Voorheen ging ik weleens in bad bij mijn vriendin thuis. Maar nu kan ik genieten van onze eigen bad. Niet dat ik er elke week in zou gaan hoor. Want gelukkig hebben we ook een heerlijke douche. Want zonder een aparte douche zou ik niet kunnen.De eerste keer vanuit Winsum, ons nieuwe woonplaats met de bus naar het ziekenhuis. Het fijnste is dat deze bus echt vlak voor het ziekenhuis stopt. Beter kan gewoon niet, helemaal als ik straks na geboorte elke week met de kleine naar het ziekenhuis moet voor de voetjes. Het nadeel is dat het duurder is dan vanuit onze andere woonplaats. En dat ik liever de trein zou kiezen, aangezien ik daar een kortingskaart voor heb. Maar dan moet ik een eind lopen nog van het station naar het ziekenhuis. Toch is het wel een luxe kunnen kiezen als ik de stad in wil/moet dat we een bus en een trein hier hebben.Jeeeeh, onze mooie nieuwe lamp hangt boven de eet tafel. Dit maakt me ook weer heel erg blij. Steeds weer wat veranderingen zien in huis. En dan onze mooie foto als gezin die er hangt.

Verder heb ik niet echt de tijd gehad meer foto,s te maken deze week. Want ik ben donderdag middag weer naar Mirre gegaan. Daar had ik eerst een Healing, en aansluitend vrijdag en zaterdag weer “Stralend de wereld in” Dit was het zesde blok, nog eentje te gaan en dan is het traject afgelopen. Voor het eerst ging ik met een goed gevoel naar huis. Wel moe, maar positief gevoel. Dit kende ik nog niet na twee van die zware intensieve dagen. En dan is het zo leuk, kom je thuis en dan zie je weer wat kleine veranderingen. In de slaapkamer lampjes en plankjes. Ja en ook de mooie tekening van Daan hangt aan de muur, en mijn foto. Ik mis nog altijd een foto van mijn man erbij. Wie weet, of dat nog komt. Samen met de nieuwe kleine erbij. En ook in de baby kamer weer wat meer klaar.

De afgelopen week was het wel heel rustig op mijn blog. Dingen die ik wilde schrijven, daar kwam ik niet aan toe door de verhuizing. En toen we eenmaal zaterdag over waren was ik het echt wel helemaal zat. Ook de verbinding hier was nog niet geweldig. Maar nu kan ik even rustig de tijd nemen aan tafel en kan ik in mijn admin van mijn blog komen om even een update van de afgelopen week te geven. Het was dus een week van verhuizen. Zelf heb ik eigenlijk een paar dagen rust genomen, thuis. Nou ja rust, er was in ons oude huis ook nog genoeg te doen. En dan is het lastig om gewoon even rustig op de bank te gaan zitten. Ook ging het met mijn gezondheid niet zo goed, zodat ik deze week drie keer in het ziekenhuis was voor de klachten. Ze houden me goed in de gaten tijdens de zwangerschap. Maar tijdens een verhuizing zit je daar natuurlijk niet op te wachten.Even in de avond samen een rust moment. Aan de thee met heerlijk mini donuts. Dit mag wel als je heel hard (vooral mijn partner) aan het werk bent. Dus we genoten echt even van dit moment. Lekker een avond gewoon tv kijken. Het klussen in het huis is zo goed als af. Het is eigenlijk steeds spullen die kant op brengen. En alleen de bijkeuken moest nog platen aan de muur. Maar dat werd gedaan door de broer van mijn partner en zijn vader. Een gedeelte is daar nu vanaf, de rest komt later. Is nu niet zo van belang. Zo lang de wasmachine,droger, koelkast, vriezer en voorraadkast er maar kunnen staan.Ik ging weer even een avondje mee om wat te brengen en doen in het huis. En wat trof ik aan voor het raam, ja al onze teiger vriendjes op een tuinstoel. Geweldig gewoon.Donderdag was het voor mij weer zo ver om echt mee te gaan om iets te gaan doen in het huis. Voordat de meubels komen moeten de kamers schoon gemaakt worden. Dus ook gelijk een beetje de laatste spulletjes die kant op brengen.Ik ben dus de woonkamer gaan schoonmaken, dat kan helaas nu wel weer. Maar ik heb me best gedaan voordat de meubels kwamen.Zaterdag verhuisdag. We waren erachter gekomen, tenminste dat dachten we dat er geen kabel lag voor KPN aansluiting. Vrijdag kwam de monteur al, en die vond de kabel wel. Helaas is die door een vorige bewoner afgeknipt, en kon hij hier helemaal niets mee. Er werd een afspraak gemaakt om dit in orde te maken. Op de verhuisdag zou dit gaan gebeuren. Dus mijn partner heeft me vroeg gedropt in het huis. Ik zou toch maar in de weg lopen als ze met de meubels zouden gaan slepen. Zo kon ik de mannen opvangen. En ja na dat ze opnieuw in kabel van buiten naar binnen hebben getrokken hebben we verbinding in huis.Eindelijk echt verhuisd, langzamerhand wordt het steeds meer thuis. Maar onrustig blijf ik omdat er nog zoveel moet gebeuren en op zijn plek moet. Maar de meubels staan er. Behalve de bank dan want die paste niet door de deur. We mogen blij zijn dat het slaapbankje net wel naar binnen kon. Dat we daar de eerste tien weken het mee moeten doen en met de tuinstoelen. Niet ideaal zeker niet als je zoveel pijn hebt in je zwangerschap. Het slaapbankje zou eigenlijk een plek op zolder krijgen, maar als onze nieuwe bank komt wordt hij toch gesloopt. Naar boven komt hij nooit. Omdat de tv nog helemaal aangesloten moet worden, *denk* aan kabels leggen hebben we nu deze oplossing om even tv te kunnen kijken. Via de laptop.