In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

20 weken echo

Ja ondanks ik het een vreselijke echo vond en er dus weer iets gezien is wat we niet hoopte en er extra controles komen, heb ik ook heel erg kunnen genieten ervan. Wat is het toch een wonder dat zoiets moois in je groeit. En we weten inmiddels het geslacht, natuurlijk ook heel erg leuk om te weten. Maar voor jullie blijft het nog even een geheim tot het geboren is. Eigenlijk was het ook heel emotioneel om dat kleintje zo te zien bewegen en het hartje te zien en horen kloppen. Juist als je weet dat er ook zoveel mis kan gaan. Dus ja wat ben ik blij dat ik er ook van heb kunnen genieten.

Beweging in me buik

Wat voelt dat heerlijk, leven te voelen. Soms is het niet lekker omdat het dan pijn doet, heb weleens buikpijn en als er dan even flink getrapt wordt is dat geen fijn gevoel. Maar ik kan alleen maar denken zo dankbaar dat ik het voel bewegen. Want als ik het niet voel zou ik gaan twijfelen. Al heel lang mag ik genieten van de bewegingen. Nu worden ze echt wel veel sterker de bewegingen. Zo bijzonder.

Ook dit jaar natuurlijk weer een kijkje in mijn leven, en ga weer elke week een foto verslagje maken voor jullie. Met deze week gelukkig toch aardig wat foto,s. Dat was de reden waarom ik de laatste tijd het maandelijks deed omdat ik vaak geen zin of tijd had om foto,s te maken. Of er simpel weg niet aan dacht. Maar ik was natuurlijk ook veel op Mirre te vinden en daar had ik 9 van de 10 keer geen telefoon op zak. Die lag gewoon op de kamer dan. Nu ben ik daar veel minder vaak en wil ik gewoon weer vaker foto,s gaan maken. Er komt straks wel een tijd dat het druk wordt met verhuizen en dan twee maanden later de geboorte van ons kindje. Maar daar houd ik jullie ook van op de hoogte. Nu eerst de eerste week van januari.Oud en nieuw, net na 00.00 uur maakte ik deze foto. Ons draakje wat naar het vuur aan de overkant aan het kijken was. (knuffel draakje) Verder viel het vuurwerk alweer tegen, zoals voorgaande jaren. Toch even wezen kijken voor het raam en zoals de afgelopen jaren weer even naar mijn schoonouders gegaan. Daar nog even een hapje en drankje genomen en gekletst. Thuis ben ik meteen in bed gekropen was al weer laat zat.Dinsdag begonnen we de dag al vroeg om 08.00 in het ziekenhuis zijn. Hier heb ik eerder al over verteld in de vorige blogEn ja dan stel je de mensen online op de hoogte van onze 20 weken echo. Wat was ik al blij dat ik heb kunnen genieten van de echo. Helaas dan wel weer een tegenslag erbij. Maar we moeten het er maar mee doen.Woensdag ochtend voor ik naar me werk op de kinderboerderij ging. Het was eigenlijk niet te doen op de fiets, het waaide erg hard en vond het helemaal niets. De terugweg was nog erger, want toen waaide het nog harder. En was bang om gewoon onderuit te gaan. Ben zelfs maar even van de fiets afgestapt. Want stel je voor dat ik onderuit ga en ik ongelukkig val zodat de stuur in me buik komt. Ja alleen ik kan dat nu natuurlijk bedenken. Nee echt ik was echt heel erg bang hiervoor. Was dan ook blij dat ik thuis was. Wel bek en bekaf.
Langzaam verdwijnen er spullen in dozen voor de verhuizing in maart. Ik vind het niets aan dat het steeds een stukje kaler wordt. Maar het moet toch echt gebeuren. Verder keek ik lekker naar Girlmore girls, ben bijna bij het laatste seizoen.In het weekend mogen we genieten van af en toe iets lekkers, ja we proberen sinds het nieuwe jaar weer een beetje op ons eten te letten. Meer groenten eten en minder slechte tussendoortjes. Maar nu namen we lekker een gebakje met bakkersroom en kersen erop.Lunchen met geroosterd brood, ik heb er een feestje van gemaakt. Dus dat was wel even goed genieten ervan.

Hoe was jullie eerste week van het nieuwe jaar?

Het is al weer even geleden, maar toch wil ik er zeker nog even op terug komen. In november hadden we het tweede Vlinderkindcafé, en dit keer was het in Groningen. Mijn home stad. Wat was ik trots toen Nathalie me vroeg om mijn verhaal te vertellen over Daan. Ik werd hier wel zenuwachtig van want ben niet zo heel goed met groepen mensen. Nathalie stelde voor om mijn verhaal eerst op te schrijven en het dan gewoon uit mijn hoofd te leren. Wat ik allemaal wilde vertellen. Daar begon ik dan ook mee in de voorbereiding. Alleen na een tijdje liep ik hier in zo vast, ik merkte dat ik in mijn gevoel er steeds meer op andere manier er naar ging kijken. Ook mijn gevoel naar de dood van Daan veranderde. Dit door middel van alles wat ik bij Mirre deed. Het voelde niet zo goed meer om het verhaal op te schrijven. Waarom zou ik want ik ken mijn verhaal toch. Ik wilde het gewoon vanuit mijn gevoel gaan vertellen. Toch is dit wel heel moeilijk, maar ik maakte me eigenlijk niet meer druk erom. Ook maakte ik me niet druk om nieuwe mensen te ontmoeten. Voorheen vond ik dit allemaal zo eng. Maar nu keek ik er echt naar uit om nieuwe mensen te ontmoeten. Ik was niet bang om contact te leggen met al die lieve mooie mama,s. Dit heb ik geleerd door in de groepen bij Mirre terecht te komen en daar ook gewoon in de groep te spreken.

Nu dat de dag aanbrak ging ik naar de locatie, ik was als eerste. Want ik was gewoon veelte vroeg. Maar dat gaf niet nu kon ik alvast wat kleine dingetjes doen. Eigenlijk ben ik een hele tijd bezig geweest met de letterslinger die we op wilde hangen. Zo hadden Nathalie en Kelly tijd voor de andere dingen klaar te zetten toen ze aankwamen. Zo waren we mooi op tijd voordat de eerste mama,s binnen kwamen. Op dat moment had ik wel even de zenuwen, straks ga ik gewoon mijn verhaal vertellen. Ik was bang dat ik dingen zou vergeten te vertellen. Zo uitgebreid mogelijk mijn verhaal vertellen valt niet mee. Juist niet als je zo vaak je verhaal al hebt verteld, dan kan je zonder gevoel vertellen. Niet dat het me niets doet, maar heb echt al honderden keren het verteld. En als je steeds in gevoel het zou vertellen, ga je misschien wel steeds huilen. Nou dat hoef ik al heel lang niet meer.

Eerst begin Nathalie met haar praatje en daarna wilde ze dat ik het woord nam. Alleen wilde ik graag dat iedereen even zich kort ging voorstellen, dat stelde ik dus voor. De anderen vonden het ook prima om even iets kort te vertellen over zichzelf en over hun kindje. Dus al gauw kwamen de verhalen bij iedereen op gang. Ik vond het fijn om zo al de verhalen te mogen horen. Wel was het uiteindelijk wel veel om alles aan te horen. Maar blij dat iedereen het gewoon aandurfde om zo open te zijn. Want waar wij voor staan is om over je kindje te mogen en kunnen praten. Dit is iets wat belangrijk is je kindje bij naam noemen. Als je niet meer praat over je kindje, kan je opeens voelen dat het allemaal teveel kan zijn voor je. Het is gewoon echt nodig om zo nu en dan erover te praten. Ik merk ook dat eigenlijk iedereen vind dat ze mensen tot last zijn om over hun kinderen te praten. Ook dit herken ik wel, dus is het Vlinderkindcafé hier zo belangrijk in. Toen iedereen aan de beurt was geweest, was het mijn beurt om te vertellen. En met trots vertelde ik over Daan. Alleen ik voelde dat het erg warrig over kwam. In mijn hoofd zo perfect, maar niet toen ik het uitsprak. Het was gewoon te uitgebreid en te weinig gevoel. Maar de boodschap die ik mee wilde geven was heel duidelijk en helemaal in mijn gevoel.

Boodschap

Vaak spreek ik moeders van overleden kindjes, dan voel ik hoe negatief ze vaak overkomen. Het is niet gek na het overlijden van je kind dat je in de put zit. Maar ik vind dat je hier niet in kan blijven hangen. Jaar naar jaar. Het eerste jaar is echt het zwaarst, al eerste dingen beleven zonder je kind. Dit is ondraaglijk echt. Het tweede jaar stond bij mij in het teken van heling. Ik wil niet eeuwig blijven treuren. Ik wil verder met mijn leven en juist iets positiefs uit het overlijden van Daan halen. Hij heeft me zoveel geleerd in die paar maanden dat hij geleefd heeft. Maar ook hoe hard de les van de dood ook is, ook dat heeft mijn ogen geopend. Hij heeft letterlijk gezegd dat het nu mijn tijd is. Dat ik nu aan mezelf moet gaan werken om gelukkig te worden in het leven. Want dit was ik niet, niet voor het leven van Daan. Maar Daan heeft wel mijn leven verrijkt, ik voelde toen de eenzaamheid en het gevoel van niet gelukkig zijn niet. Alleen een kind kan je niet gelukkig maken, dat moet jezelf doen. En dat ben ik nu voor mezelf aan het doen. Ik wilde dus iets positiefs mee geven aan al deze mooie mama,s. Het leven gaat door ondanks we onze kindjes heel erg missen. Zij zouden ook willen dat we weer geluk gaan voelen. Je wordt nooit meer de persoon die je bent. Maar ik voel juist dat ik sterker ga worden door dit wat ik heb meegemaakt. Dus ik ben Daan zo dankbaar dat hij in mijn leven kwam, al was het maar zo vreselijk kort.

Huil, lach, praat

Na mijn verhaal was het tijd om gewoon even rustig wat te drinken en samen te praten. Wat voelde ik me op me gemak tussen deze groep. Het was voor mij zoveel anders dan de eerste keer. Ik bleek er toen nog niet helemaal klaar voor te zijn. Ik vond het eng om contact te maken en nu heb ik zo genoten van alles wat er verteld werd. Ja genoten ondanks de zware verdrietige verhalen. Toen was er ook nog even tijd voor creatief te zijn. Want Kelly had geregeld dat er mooie fotolijstjes gepimpt konden worden. De meeste prachtige spullen stonden klaar voor de mama,s. En wat vond ik het heerlijk te zien dat iedereen daar mee bezig ging. Ja zelf had ik er geen behoefde aan, ik voelde me moe en heel veel last van de warmte had ik. Dus ik genoot gewoon van wat er daar gebeurde. Ook had ik nog een mooi en fijn gesprek met de fotograaf van Make a memory. De tijd vloog voorbij, ondanks ik heel moe was. Gewoon echt tijd te kort om met iedereen even te praten. Dus misschien een optie de volgende keer iets meer tijd voor deze mooie belangrijke middag.

Ik kijk terug op een geslaagde middag.

Het is alweer de laatste maand van het jaar. We beginnen straks in het jaar 2017 en wat kijk ik er naar uit. Mooie nieuwe dingen staan ons te wachten. Een nieuw huis, nieuwe woonplaats een baby opkomst. Wat staat ons nog meer te wachten het nieuwe jaar. Ik heb er erg veel zin in. Maar voor nu nog even de laatste maand overzicht van het jaar. Geniet ervan.

Week 1

Ik was weer even bij Mirre voor “Stralend de wereld in” en ik had dit keer een geweldige kamer. Moet je zien wat een plaatje als uitzicht als de zin door de ramen schijnt. Wat ben ik toch altijd dankbaar dat ik de enige ben die een eigen kamer heeft. De rest moest de kamer delen met anderen.  Ook zijn we thuis alvast begonnen aan de appelboilers, die zijn echt vet lekker gewoon.  

Week 2

Sneeuw/ijzel in de bomen wat een prachtig gezicht. Dit uitzicht zal ik volgend jaar niet meer hebben. Want dan wonen we hier niet meer. Ben benieuwd wat voor mooi uitzicht we dan gaan krijgen. Ben weer helemaal in to the smoothies. Al de hele week elke dag een heerlijke fruit yoghurt smoothie gemaakt. Lekker en gezond. Toen was het tijd voor de kerstboom van Daan. Mijn partner was ermee bezig en daarna gingen we hem brengen naar zijn plekje. Ook dit wordt de laatste keer kerst op het crematorium. Want we zijn van plan om in september hem naar ons nieuwe huis te halen. Natuurlijk is het dan ook tijd om de kerstboom bij ons thuis op te zetten en ook deze staat er voor het laatst in ons huis hier.

Week 3

Daar was ik dan weer op Mirre, dit keer voor de geboorte workshop die ik deed samen met mijn moeder. Ik was er de avond van te voren al, zoals bij elke keer als ik een workshop doe. En had weer een eigen kamer voor mezelf. Dat vind ik toch altijd wel weer heel erg fijn. Nog steeds lekkere smoothies maken, ik wilde weer iets meer gezonde voedsel binnen krijgen. Daarom ook deze week weer een paar keer tussen de middag aan het wokken geweest. Ook zijn we begonnen (ik samen met mijn partner) met wandelen, om weer wat meer conditie op te bouwen. Natuurlijk ontbrak het werken op de kinderboerderij ook niet. Al heb ik me de laatste woensdag van het jaar ziek gemeld vanwege erge buikpijn. Kaartje krijgen voor de feestdagen is leuk, maar mijn hart maakt een sprongetje als er iemand ook de naam van Daan vermeld. Dat waren er maar weinig, maar zo fijn om te zien als het gebeurd. En als laatste een heerlijke lunch van geroosterd brood sandwichspread en gekookte ei. Jammie.

Week 4

Eerste kerstdag waren we bij mijn schoonouders waar we heerlijk gingen gourmetten. Het was een gezellige dag. Na het eten moest ik wel even een dutje doen in het bed van me schoonouders, om de rest van de avond nog door te komen. Anders zou ik op de bank in slaap vallen, wat ik toen ook deed met de zwangerschap van Daan. Nu was ik slimmer om gelijk maar even van hun bed gebruik te maken. Mijn partner haalde de box uit elkaar die al zolang in de woonkamer stond. Het was praktisch hem te laten staan want we wilde toch een tweede kindje. Helaas duurde dat langer dan verwacht. En dan ben je nu zwanger en dan moest hij toch uit elkaar omdat we in het nieuwe jaar gaan verhuizen. Best een beetje raar dus.

Ik merkte al even dat het steeds iets minder goed met me ging. Toen ik nog elke week bij Mirre was voelde ik me steeds beter. Maar nu had ik alleen maar telefonische gesprekken, dus viel het echt wel tegen om het “alleen” te doen. Tijdens het laatste telefoongesprek besefte ik echt dat een sessie nodig was. Dus besloot ik toch maar even te vragen of ze nog de laatste week van het jaar tijd had. Dat was wel even een puntje. Maar omdat ze het zelf ook voelde dat het nodig was is ze even gaan schuiven. En kon ik vrijdag ochtend terecht. Maar zo vroeg dat ik niet daarvoor heen kon reizen. Dus werd ik gebracht de avond van te voren. En dan kom je aan en zie je een magische gezicht met vele lichtjes. Lekker ouderwets met mijn Mirre vriendin de avond zitten kletsen, tot ik naar bed ging. De volgende ochtend ging om 08.00 de wekker, terwijl ik niet had geslapen pfff. Maar rond 09.15-09.30 had ik een sessie.

Laatste dag van het jaar maakte ik bowl, dit maak ik regelmatig voor oud en nieuw. Zo heerlijk vind ik dit. Ook maakte ik oviebollen, maar ik denk dat het niet goed is gegaan met het rijzen. Want ze zagen er niet uit en eerlijk gezegd echt smakelijk zijn ze ook niet. Toch wel jammer ervan… Maar we hadden gelukkig wel heerlijke bowl die we deze avond konden eten.

Hebben jullie een fijn oud en nieuw gehad?
Gelukkig nieuwjaar 

In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Verhuizen

Het is bijna 2017 en in maart gaan we dan verhuizen. We hebben een heel leuk huisje gekocht en kan niet wachten tot we erin zitten. Het verhuizen zelf zie ik wel tegenop, omdat ik niet heel veel kan vanwege de zwangerschap. Al die spullen die naar beneden moeten, en dan weer steeds die trappen op omhoog. Echt ik kijk er naar uit dat we niet meer op drie hoog wonen. Geen last meer van die stomme trappen. Maar waar ik echt naar uit kijk om het huisje eigen te maken. En natuurlijk de nieuwe baby kamer in orde maken. Dat is toch het belangrijkste als eerste. Want als we er eenmaal wonen hebben we hooguit nog twee maanden voor dat die kleine zich gaat aandienen.

Huishoudbeurs/negenmaandenbeurs

Elk jaar is het traditie dat ik met mijn vriendin naar de huishoudbeurs ga. En de kaartjes waren all een week nadat we vorige keer zijn geweest gekocht. Nu omdat ik zwanger ben heb ik mijn vriendin zover gekregen dat ze mee gaat naar de negenmaandenbeurs. Dat hebben we ook gedaan tijdens de zwangerschap van Daan. Ik heb echt zin in deze dag, alleen het nadeel is dat het zover weg is en een lange dag zal zijn. En met de zwangerschap is dat best wel heel veel. Maar dat mag de pret niet drukken. We gaan er in februari een super leuke dag van maken.

Logeren op Mirre

Ik heb nog even voor dit jaar kunnen regelen dat ik een sessie kon krijgen op Mirre. Ik merkte dat het toch wel heel erg nodig was. Maar omdat het deze week erg druk was voor haar, moest het vrijdag vroeg in de ochtend gepland worden. En dat is de reden waarom ik donderdag avond al heen ging om er te logeren. Gezellig weer even ouderwets met mijn Mirre vriendin.

Een nieuw jaar gaan we in, kijk jij al ergens naar uit in het nieuwe jaar? 

Kerst

Lichtjes

Kerstboom

Gourmetten

December kalender

Familie

Hele fijne feestdagen gewenst

Wat gaan jullie voor leuks doen met de kerstdagen?

Nee dan bedoel ik niet buiten op het gras in het donker onder de sterren slapen. Maar onder de sterren in ons eigen bed thuis. Al een hele tijd ben ik gek op sterren, zou het te maken hebben met dat Daan nu ook tussen de sterren woont. Want eigenlijk is het toen pas echt begonnen. Het liefst heb ik straks de nieuwe baby kamer ook met sterren. En wat een geluk dus dat we gaan verhuizen, dus dat dit kindje echt een hele eigen nieuwe kamer krijgt. En ja wij natuurlijk ook een hele nieuwe slaapkamer. Toen ik dan ook het aanbod kreeg om een mooi dekbedovertrek uit te kiezen, hoefde ik geen seconde te twijfelen om dit te doen. Want hoe leuk is het iets nieuws voor je nieuwe huis. Alleen aangezien we pas in maart gaan verhuizen, maken we er nu al gebruik van. Ik ben zo blij met dit nieuwe dekbedovertrek vol met sterren. Het leuke vind ik ervan dat je hem aan twee kanten kan gebruiken. Want de ene kant is helemaal blauw met witte sterren, en de andere kant wit met blauwe sterren. 

De eerste nacht onder de sterren, we dachten dat we er nooit onder konden slapen. Wat een vreselijke rot nacht. We begonnen echt even te twijfelen of het door al die sterren zouden komen. Maar dat kon toch haast niet. Maar het was wel heel raar dat we juist die nacht niet konden slapen. We zouden het maar even aankijken, maar de volgende nacht zou ik niet thuis slapen. Dus ik moest vertrouwen op mijn partner. Zijn uitspraak was “als je thuis komt en de sterren zijn weg, dan weet je genoeg” En ik kwam twee dagen later thuis, gelukkig de sterren lagen gewoon nog op het bed. Dan zou het wel allemaal goed zijn gegaan met slapen. Die nacht ben ik samen met mijn partner weer in bed gekropen. En een heerlijke nachtrust gehad. Het was niet de sterren waar we wakker van hadden gelegen. Had ook wel heel raar geweest. Maar vond het wel een heel leuk verhaal om jullie te vertellen over onze ervaring onder de sterren te slapen.

Wij zijn dus heel blij met ons mooie nieuwe dekbedovertrek en mag dan ook zeker mee naar het nieuwe huis in maart. Wat zullen we daar ook heerlijk slapen.

Hoe vinden jullie ons nieuwe sterren dekbedovertrek?

Huizenjacht

Eindelijk mag ik er nu vrijuit over schrijven. Want alles is nu helemaal rond. Wij hebben super leuk nieuws want we hebben een huis gekocht. We zaten al een tijdje met de gedachten dat we wilde verhuizen. Maar hier weg gaan en opnieuw huren was geen optie, omdat we dan twee keer zoveel zouden gaan betalen. Dus hebben we uiteindelijk de grote stap gezet om een huis te gaan kopen. Dit is echt wel een heel spannend avontuur. Eerst moesten we gaan uitzoeken wat we konden gaan uitgeven voor een huis, toen we dat wisten zijn we officieel gaan rond kijken voor een huisje. Eerst alleen in Beijum waar we nu wonen. Daar hebben we dan ook een eerste bezichtiging gehad in een huis. Maar dit bleek niet helemaal naar wens wat we zochten. Dus zijn we verder gaan kijken. Alleen het aanbod in onze wijk is niet heel groot en besloten we verder te gaan kijken. Online zagen we in Ten Boer wel een leuk huis, maar de buurt kennen we niet. Dus we zijn op pad gegaan en daar eens gaan rondkijken. Het huis van de buitenkant bekeken. En we dachten toen daar gaan we gewoon op reageren. Helaas kregen we hier de kans niet voor om het huis te bezichtigen want we kregen al te horen dat hij onder voorbehoud verkocht was. Dan maar weer verder kijken. In Winsum zagen we toen een leuk huis, maar ook dit dorp kennen we nauwelijks. Weer op pad en het dorp een beetje te gaan verkennen. Wat zag het er heerlijk rustig en vredig uit. Zelfs het huis zag er van de buitenkant goed uit. Dus we trokken onze stoute schoenen aan en ook hier reageerde we op.

Bezichtiging 

Voor dit huis werden we uitgenodigd om te mogen komen kijken. En tot onze verbazing vonden we het beide een heel leuk huis. Echt wel naar onze wensen. Mijn wens was voornamelijk een beneden woning met tuin, een kamer extra dan we nu hebben en een vrij ruime keuken. En alles was hier gewoon aanwezig. Alleen we kregen wel te horen dat als we geïnteresseerd waren dat we gelijk een bod moesten doen. Er was nog een ander stel geïnteresseerd en na ons kwam er nog iemand kijken. We maakte contact met onze hypotheker, maar helaas was hij niet aanspreekbaar. Ja wat doe je dan. We besloten er samen voor te gaan en gewoon toch een bod uit te doen. We wilde de kans niet voorbij laten gaan. Hierna is er dus een hoop geregel en papierwerk aan te pas gekomen. Gelukkig werden we daarmee geholpen door de hypotheker. Wat spannend allemaal, want dit is helemaal nieuw voor ons. Het heeft allemaal even geduurd, maar nu kunnen we echt zeggen dat alles rond is en dat we eind maart gaan verhuizen naar Winsum.

Een nieuw begin

Hoe spannend ik het ook vind deze nieuwe veranderingen, hoe leuk ik het ook vind. We gaan gewoon uit onze vertrouwde wijk weg, eerst vond ik dat eigenlijk heel moeilijk. Maar nu ben ik heel blij dat we uit deze wijk weg gaan. Echt een heel nieuw begin gaan we maken. Een nieuw huis in een nieuwe omgeving. Naast het verhuizen is natuurlijk een baby op komst. We gaan een mooi nieuw jaar in met nieuwe kansen. Ik denk dat ons leven heel erg gaat veranderen. Ja ik vind het heel eng, maar we gaan echt een mooie toekomst tegemoet ik weet het zeker.

Een paar foto,s voor een indruk

Hebben jullie een huur of koop woning?

In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Geboorte workshop

Ik ga maandag en dinsdag de geboorte workshop doen bij Mirre en dat samen met mijn moeder. Hier ben ik dankbaar voor omdat dit veel voor mij betekend dat ik dit kan doen met mijn moeder. Wel vind ik het ook heel erg spannend, me kwetsbaar opstellen waar mijn moeder getuige van zult zijn. Wat voor gevoelens komen erboven en is onze band sterk genoeg daarvoor. Maar bovenal kijk ik er naar uit weer opnieuw geboren te mogen worden in het warm water bad.

Telefonische consulten

Aangezien de wekelijkse sessies bij Mirre zijn gestopt, waar ik het moeilijk mee heb. Ben ik wel dankbaar dat ik nu gebruik kan maken van elke week even bellen zodat er toch contact is. Even hebben over hoe het gaat, eventueel wat tips krijgen. Gewoon het contact voelt al goed, gewoon dat er iemand is die er voor je is even naar je luistert. Dit heb ik echt nodig, anders zou ik echt heel erg in een gat vallen.

Mijn mama weer zien

Buitenom de workshop die ik met haar ga doen vind ik het gewoon al fijn om haar weer even te zien. Zo vaak zien we elkaar niet en moeten het vaak alleen met een telefoontje doen. Nu ga ik haar twee dagen lang zien. Kunnen we dus even knuffelen en wat bij kletsen. Ik kijk hier dus heel erg naar uit.

Waar kijk jij naar uit?

Een stuiterbal in mijn buik

Minni(e)

Elke twee weken controle

Benauwdheid

Genieten

Groeiende buik

Moe moe moe

Baby dozen

Waar denk jij aan tijdens een zwangerschap?