Nee dan bedoel ik niet buiten op het gras in het donker onder de sterren slapen. Maar onder de sterren in ons eigen bed thuis. Al een hele tijd ben ik gek op sterren, zou het te maken hebben met dat Daan nu ook tussen de sterren woont. Want eigenlijk is het toen pas echt begonnen. Het liefst heb ik straks de nieuwe baby kamer ook met sterren. En wat een geluk dus dat we gaan verhuizen, dus dat dit kindje echt een hele eigen nieuwe kamer krijgt. En ja wij natuurlijk ook een hele nieuwe slaapkamer. Toen ik dan ook het aanbod kreeg om een mooi dekbedovertrek uit te kiezen, hoefde ik geen seconde te twijfelen om dit te doen. Want hoe leuk is het iets nieuws voor je nieuwe huis. Alleen aangezien we pas in maart gaan verhuizen, maken we er nu al gebruik van. Ik ben zo blij met dit nieuwe dekbedovertrek vol met sterren. Het leuke vind ik ervan dat je hem aan twee kanten kan gebruiken. Want de ene kant is helemaal blauw met witte sterren, en de andere kant wit met blauwe sterren. 

De eerste nacht onder de sterren, we dachten dat we er nooit onder konden slapen. Wat een vreselijke rot nacht. We begonnen echt even te twijfelen of het door al die sterren zouden komen. Maar dat kon toch haast niet. Maar het was wel heel raar dat we juist die nacht niet konden slapen. We zouden het maar even aankijken, maar de volgende nacht zou ik niet thuis slapen. Dus ik moest vertrouwen op mijn partner. Zijn uitspraak was “als je thuis komt en de sterren zijn weg, dan weet je genoeg” En ik kwam twee dagen later thuis, gelukkig de sterren lagen gewoon nog op het bed. Dan zou het wel allemaal goed zijn gegaan met slapen. Die nacht ben ik samen met mijn partner weer in bed gekropen. En een heerlijke nachtrust gehad. Het was niet de sterren waar we wakker van hadden gelegen. Had ook wel heel raar geweest. Maar vond het wel een heel leuk verhaal om jullie te vertellen over onze ervaring onder de sterren te slapen.

Wij zijn dus heel blij met ons mooie nieuwe dekbedovertrek en mag dan ook zeker mee naar het nieuwe huis in maart. Wat zullen we daar ook heerlijk slapen.

Hoe vinden jullie ons nieuwe sterren dekbedovertrek?

Huizenjacht

Eindelijk mag ik er nu vrijuit over schrijven. Want alles is nu helemaal rond. Wij hebben super leuk nieuws want we hebben een huis gekocht. We zaten al een tijdje met de gedachten dat we wilde verhuizen. Maar hier weg gaan en opnieuw huren was geen optie, omdat we dan twee keer zoveel zouden gaan betalen. Dus hebben we uiteindelijk de grote stap gezet om een huis te gaan kopen. Dit is echt wel een heel spannend avontuur. Eerst moesten we gaan uitzoeken wat we konden gaan uitgeven voor een huis, toen we dat wisten zijn we officieel gaan rond kijken voor een huisje. Eerst alleen in Beijum waar we nu wonen. Daar hebben we dan ook een eerste bezichtiging gehad in een huis. Maar dit bleek niet helemaal naar wens wat we zochten. Dus zijn we verder gaan kijken. Alleen het aanbod in onze wijk is niet heel groot en besloten we verder te gaan kijken. Online zagen we in Ten Boer wel een leuk huis, maar de buurt kennen we niet. Dus we zijn op pad gegaan en daar eens gaan rondkijken. Het huis van de buitenkant bekeken. En we dachten toen daar gaan we gewoon op reageren. Helaas kregen we hier de kans niet voor om het huis te bezichtigen want we kregen al te horen dat hij onder voorbehoud verkocht was. Dan maar weer verder kijken. In Winsum zagen we toen een leuk huis, maar ook dit dorp kennen we nauwelijks. Weer op pad en het dorp een beetje te gaan verkennen. Wat zag het er heerlijk rustig en vredig uit. Zelfs het huis zag er van de buitenkant goed uit. Dus we trokken onze stoute schoenen aan en ook hier reageerde we op.

Bezichtiging 

Voor dit huis werden we uitgenodigd om te mogen komen kijken. En tot onze verbazing vonden we het beide een heel leuk huis. Echt wel naar onze wensen. Mijn wens was voornamelijk een beneden woning met tuin, een kamer extra dan we nu hebben en een vrij ruime keuken. En alles was hier gewoon aanwezig. Alleen we kregen wel te horen dat als we geïnteresseerd waren dat we gelijk een bod moesten doen. Er was nog een ander stel geïnteresseerd en na ons kwam er nog iemand kijken. We maakte contact met onze hypotheker, maar helaas was hij niet aanspreekbaar. Ja wat doe je dan. We besloten er samen voor te gaan en gewoon toch een bod uit te doen. We wilde de kans niet voorbij laten gaan. Hierna is er dus een hoop geregel en papierwerk aan te pas gekomen. Gelukkig werden we daarmee geholpen door de hypotheker. Wat spannend allemaal, want dit is helemaal nieuw voor ons. Het heeft allemaal even geduurd, maar nu kunnen we echt zeggen dat alles rond is en dat we eind maart gaan verhuizen naar Winsum.

Een nieuw begin

Hoe spannend ik het ook vind deze nieuwe veranderingen, hoe leuk ik het ook vind. We gaan gewoon uit onze vertrouwde wijk weg, eerst vond ik dat eigenlijk heel moeilijk. Maar nu ben ik heel blij dat we uit deze wijk weg gaan. Echt een heel nieuw begin gaan we maken. Een nieuw huis in een nieuwe omgeving. Naast het verhuizen is natuurlijk een baby op komst. We gaan een mooi nieuw jaar in met nieuwe kansen. Ik denk dat ons leven heel erg gaat veranderen. Ja ik vind het heel eng, maar we gaan echt een mooie toekomst tegemoet ik weet het zeker.

Een paar foto,s voor een indruk

Hebben jullie een huur of koop woning?

In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Geboorte workshop

Ik ga maandag en dinsdag de geboorte workshop doen bij Mirre en dat samen met mijn moeder. Hier ben ik dankbaar voor omdat dit veel voor mij betekend dat ik dit kan doen met mijn moeder. Wel vind ik het ook heel erg spannend, me kwetsbaar opstellen waar mijn moeder getuige van zult zijn. Wat voor gevoelens komen erboven en is onze band sterk genoeg daarvoor. Maar bovenal kijk ik er naar uit weer opnieuw geboren te mogen worden in het warm water bad.

Telefonische consulten

Aangezien de wekelijkse sessies bij Mirre zijn gestopt, waar ik het moeilijk mee heb. Ben ik wel dankbaar dat ik nu gebruik kan maken van elke week even bellen zodat er toch contact is. Even hebben over hoe het gaat, eventueel wat tips krijgen. Gewoon het contact voelt al goed, gewoon dat er iemand is die er voor je is even naar je luistert. Dit heb ik echt nodig, anders zou ik echt heel erg in een gat vallen.

Mijn mama weer zien

Buitenom de workshop die ik met haar ga doen vind ik het gewoon al fijn om haar weer even te zien. Zo vaak zien we elkaar niet en moeten het vaak alleen met een telefoontje doen. Nu ga ik haar twee dagen lang zien. Kunnen we dus even knuffelen en wat bij kletsen. Ik kijk hier dus heel erg naar uit.

Waar kijk jij naar uit?

Een stuiterbal in mijn buik

Minni(e)

Elke twee weken controle

Benauwdheid

Genieten

Groeiende buik

Moe moe moe

Baby dozen

Waar denk jij aan tijdens een zwangerschap?

Week 1Ineens had ik zo,n behoefde aan fruit, zo veel fruit eet ik de laatste tijd niet. Maar dat mag wel weer even goed terug gaan komen. Lekker een bak met appel, banaan en mandarijn. Dinsdag was het vreselijk weer maar ik moest toch naar Mirre toe. Op het station van Emmen regende het heel erg, maar gelukkig eer dat ik in Valthe was stopte het. Dus kon ik droog naar Mirre toe lopen. Omdat het veel regende deze dagen maar ook de zon scheen, verscheen er een hele mooie regenboog op het terrein van Mirre. Die moest ik even vastleggen, snel heen en weer naar mijn kamer en terug om mijn mobiel op te halen. Tja die heb ik daar bijna nooit op zak namelijk.

Week 2Dit was mijn laatste week intern bij Mirre. Ik zie er best tegenop om weer volledig thuis te zijn. Het waren vijf intense maar ook mooie maanden. Zoveel mee gemaakt, zoveel mooie lieve mensen leren kennen. Ik ga het echt heel erg missen. Maar het was niet een echt afscheid, want ik kom nog elke maand tot april voor “Stralend de wereld in” En naar mijn gevoel neem ik nooit echt afscheid van ze. Toch voelde het nu even zo, ik kreeg de laatste avond al een heel lief cadeautje. Mooie tarot kaarten met elfjes.

Die avond hebben we ook nog even heerlijk gedanst op verzoek van mij. Het was een geslaagde laatste avond. Mijn laatste dag kreeg ik een heel leuk pakket voor de kleine die in me groeit. Echt ik was zo ontroerd, natuurlijk iedereen even goed knuffelen. En voor ik weg ging heb ik nog een healing gekregen, maar voor mijn gevoel was het een afsluiting. Achteraf voelde het al een begin, want ik liet hem niet verder toe toen hij met me hoofd bezig was. Dus dat wordt nog eens terug voor een healing als ik eraan toe ben. Natuurlijk hebben we nog een fijne wandeling gemaakt.

Week 3
Weer een volledige week gewoon thuis doorgebracht. Eerlijk gezegd vond ik het helemaal niets, wist me niet goed raad met alle tijd. En miste mijn sociale contact op Mirre heel erg. Het gezellige samen koken en wandelen. Fijne gesprekken hebben als ik het nodig had. En de wekelijkse sessie. Nu voelt het alsof ik in het diepe gegooid ben. (maar hier later meer over in een aparte blog) Ik kocht weer eens lekker een Galia meloen, waar ik een heerlijk bakje van nam om te eten.

Was ik even aan het freubelen in mijn negen maanden invulboek. Toen ik die foto op instagram zette kwam ik erachter dat ik ze daar nog niet op de hoogte had gebracht van mijn zwangerschap. Dus er kwamen voorzichtige berichtjes binnen met “mag ik je feliciteren” of “heb ik iets gemist” Toen besloot ik maar daarna de foto die ik eerder op Facebook had gedeeld ook op instgram te delen. Zodat het duidelijk was voor iedereen. Ik maakte lekker warm eten voor mij en mijn mannetje. Op Mirre heb ik geleerd dat je ook gewoon rustig rauwe aardappels kan bakken, alleen duurt het iets langer dan als ze al gekookt zijn. Maar het is zoveel lekkerder, dus doe ik dat nu ook thuis.  

Het weekend probeerde we iets nieuws uit Pulled Pork bij de Aldi vandaan op lekkere Turkse broodjes. Op eentje ervan smolt ik wat kaas en deed ik nog chilisaus en augurken op. De andere alleen chilisaus en augurken. Mijn partner wilde geen saus en augurken erop. Alleen twee broodjes waren wel teveel, volgende keer maar eentje eten. Want het is wel voor herhaling vatbaar.

Week 4
Maandag had ik twee afspraken in het ziekenhuis staan. Eerst bij de maatschappelijk werker omdat ze me graag goed in de gaten willen houden. En nu ik niet meer elke week bij Mirre kom is dat toch wel welkom deze gesprekken. Daarna mocht ik nog even naar de kleine kijken en voor het eerst mocht ik het hartje horen. Dit vond ik wel heel bijzonder momentje. De dag erna naar de stad geweest. Even wat dingetjes regelen voor het Vlinderkindcafé. Wat was dat een hele onderneming zeg, was uiteindelijk bekaf. En belande bij Musjes winkel om even te plassen, water te drinken en uit te rusten. Daarna kon ik naar huis toe.

Woensdag was de eerste keer na vijf maanden weer op de kinderboerderij om te werken. Want dat had ik op pauze gezet vanwege de begeleiding bij Mirre. Eigenlijk vind ik er niets meer aan, maar ik moet toch iets nu ik weer volledig thuis ben. En wat was het leuk om donderdag weer even een dagje bij Annelies te zijn. Beetje bijkletsen en gewoon genieten van daar te zijn. Het is namelijk best moeilijk om weer veel alleen thuis te zijn.

Eigenlijk was het de bedoeling dat ik weer de yoga lessen ging oppakken, maar het komt er maar niet van. Dit keer werd mijn partner geopereerd en heb ik gewoon de hele dag in het ziekenhuis gezeten. Dit heeft heel veel van mij gevraagd, waardoor ik vreselijk moe was en steken in me buik had. Baby zegt, mama nu is het tijd voor rust. Dus zaterdag nadat ik boodschappen heb gedaan heb ik eigenlijk niets meer gedaan.

Ja en vandaag is het dan zover het Vlinderkindcafé, waar uiteraard een verslag van gaat komen.

In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Zwanger zijn

Het zullen jullie niet ontgaan zijn dat ik zwanger ben en dat is echt een grote glimlach waard. Zeker nu ik de drie maanden grens over ben en ik er rustiger van wordt dat de kans op een miskraam veel kleiner is geworden. Nooit verwacht dat ik ooit nog kon genieten van het zwanger zijn. Maar dit kindje heeft zo,n grote energie waar ik echt niet omheen kan. Ik kan niet wachten tot ik ons kindje echt ga voelen bewegen. Dit gevoel van genieten wil ik vasthouden tot aan de geboorte.

Meer rust

Ondanks ik het moeilijk vind dat ik sinds deze week niet meer wekelijks naar Mirre ga, ben ik wel blij dat ik wat meer rust krijg. En dan bedoel ik niet in de vorm rust in mijn hoofd, maar lichamelijke rust. Ik hoef niet meer elke week die reis te maken, niet meer elke week een intense sessie. Alleen het lijkt juist toch anders te werken, want ik voel geen rust. Hopelijk is dat gewoon iets om aan te moeten wennen weer. Ik probeer er dan dus van te genieten dat ik meer thuis ben en dus vaak even niks hoef.

Meer tijd voor bloggen

Mijn blog schoot er vaak een beetje bij in, ook omdat ik vaak niet wist wat ik moest schrijven. Ja heb veel op Mirre beleefd, maar veel is er ook gewoon privé. Ja ik deel veel persoonlijke dingen, maar soms gaat het me te ver. Dit heb ik in gezien bij Mirre dat sommige dingen best voor jezelf mag houden. Dit ter bescherming van jezelf omdat het nog te veel doet en zeker als je daar dan reacties op krijgt die je misschien nog meer pijn doen. Maar nu ik dus weer thuis ben, en ik kan schrijven over mijn zwangerschap komen er weer wat meer blogs online. Ik krijg de rust en de tijd nu om makkelijker te schrijven. En ik heb er ook gewoon weer zin in. 

Soms hou ik van pittig eten, niet te pittig en niet elke dag want daar kan ik ook niet tegen. Maar zo nu en dan iets pittig vind ik lekker. Dit doe ik dan alleen voor mijzelf, want mijn partner kan hier helemaal niet tegen. Soms is dat wel jammer, maar ik hou daar zeker rekening mee. Want hij kan er gewoon flink ziek van worden. Nou en dat willen we natuurlijk niet. Maar ik eet dus ook weleens zonder hem. En heb nu een heerlijk broodje gemaakt en dat wilde ik met jullie delen. Eigenlijk gewoon heel erg simpel, maar zo lekker.

Wat heb je nodig:
(ik maakte gelijk 2 broodjes, maar vind je dat te veel kan je er ook 1 maken natuurlijk)

• 2 ciabatta broodjes om af te bakken
• 2 kipfilet
• Conimex bamboe rode curry
• Taugé
• Komkommer
• Zoetzure chillisaus

De kipfilet snij je in stukjes en die bak je bruin, ondertussen bak je de broodjes in de oven zoal op het pakje staat. Als de kipfilet gaar en bruin is doe je naar eigen smaak de rode curry kruidenpasta erin. Ik gebruikte de helft ervan, en goot een beetje water bij de kruidenpasta en de kipfilet. Als de saus de gewenst dikte heeft doe je er wat taugé doorheen, alleen opwarmen zodat het knapperig blijft. Dan leg je dit op de broodjes, daarover nog een beetje rauwe taugé. Wat komkommer voor frisheid en een beetje chilisaus.

Dan zou ik zeggen smullen maar!!!

Week 1Een week van vallen en opstaan. Ik kwam al sjachie aan op Mirre door wat ik had gevoel tijdens het eerste blok Stralend de wereld in. Hoe dichterbij ik kwam bij Mirre hoe angstiger ik werd. Ik wilde niet de liefde voelen die daar is. De plek is al liefdevolle energie, niet te vergeten de mensen die er zijn. Ik wilde daar niet zijn. Ik verdween dan ook gelijk met mijn spullen mijn kamer in. Om pas een uur later eruit te komen. Ik voelde heel sterk dat ik mijn map wilde hebben die ik had laten liggen na Stralend. Die hadden we gekregen voor dit traject. Dus ik naar het kantoor en vroeg hem aan José. Maar José is ze niet als ze niet ziet dat er iets is. Waardoor we daar een tijdje hebben staan praten. Terug met mijn map naar mijn kamer. Ik wilde ineens het vragen formulier invullen en merkte dat ik er rustig van werd. Nu was het tijd om me niet meer zo te verstoppen en mijn praat maatje op te zoeken.

Ik merkte dat ik deze week niet zo veel wilde voelen, dus na de sessie ben ik me voor het eerst in de grote zaal gaan terug trekken. Ik nam me tablet mee en zat daar heerlijk in een stoel serie te kijken. De avond daar voor, voor het slapen gaan deed ik dat ook al op mijn eigen kamer. Vrijdag ging ik samen met mijn partner heerlijk uiteten bij Taste and Flavor wereldrestaurant. Het was erg gezellig en we hebben heerlijk gegeten.

Week 2

Tussen de middag warm eten, ik blijf het vervelend vinden. Maar niets aan te doen met een partner die wisselende diensten draait. Ook vind ik het maar koud worden en pakte mijn warme sloffen erbij terwijl ik lui s,avonds op de bank tv aan het kijken was. Natuurlijk was het ook weer tijd om op dinsdag naar Mirre te gaan. En woensdag na de lange sessie merkte ik dat ik heel erg behoefde had aan zoetigheid. Voor de sessie had ik niet veel gegeten, dus at ik nog maar twee boterhammen met hazelnootpasta en melk hagelslag.

Ik kreeg huiswerk mee van Mirre om nu ook zelf zonder hulp liefde toe te laten voor mijzelf. Ik maakte briefjes met fijne teksten naar mezelf toe en plakte ze op de spiegel in de slaapkamer. Ook kreeg mijn baby foto daar een plekje. Dit voelde al als positief, dit elke dag zien. En regelmatig even voor de spiegel staan en iets liefs en fijns tegen mezelf zeggen. Het weekend had ik zo,n zin in warmte dat we besloten een soepje te eten met stokbrood met kaas uit de oven. Dat was absoluut genieten.

Week 3
Extreme hoofdpijn heb ik deze week, wat gepaard ging met duizeligheid. Maar toen de duizeligheid over ging bleef de hoofdpijn. Ik ben wel gewend aan hoofdpijn elke dag. Maar dit keer was het wel weer heel extreem. En dat is echt gewoon geen pretje. We genoten van zelfgemaakte cake met slagroom, gewoon omdat het kan. Zolang het maar niet te vaak gebeurd. Op Mirre begin ik me eigenlijk steeds meer thuis te voelen. Ik wordt er zekerder, voor het eerst zelf daar eitjes staan bakken. Klinkt stom, maar daar was ik eigenlijk te onzeker voor. Terwijl dat gewoon mag. Maar ook maak ik nu makkelijker s,avonds gebruik van de grote zaal. En ging daar lekker chillen met een serie.

Zaterdag ging mijn partner overwerken en maakte ik heerlijk broodjes hete kip. Daar moet ik niet mee aankomen als hij mee eet. Dus daar kon ik heerlijk van genieten nu. En voor zondag had ik beloofd vers gemaakte erwtensoep te maken. Dus ja dat doen we dan.

Week 4
Lang geleden dat we even naar de bakker gingen om een lekker stokbroodje gezond te halen. We vonden dat we dit wel even verdiend hadden. Dus hebben hier dan ook heerlijk van genoten. Ook deze week heb ik nog altijd last van mijn hoofd maar gelukkig kan ik ook nog genieten, bijvoorbeeld van ons mooie uitzicht vanuit huis. Mistig maar ook zonnige de ochtend wanneer ik de foto nam. En zo was het dinsdag alweer tijd om op weg te gaan naar Mirre, nog heel even en deze ritjes zullen niet meer wekelijks gemaakt worden. Dan krijg ik wat meer rust weer, wat wel lekker is. Maar wat ga ik het daar enorm missen ook. Het Mirre team (dan bedoel ik mij en de twee andere die daar elke week zijn) hadden zien om naar de bioscoop te gaan. Wij de twee meiden gingen naar Bridget Jones baby en de man in ons gezelschap koos een andere film. Deze avond heb ik echt enorm gelachen, had gewoon buikpijn ervan. Echt een heerlijke avond was dit.

Omdat we al een tijdje op zoek zijn naar een huis, zijn we nu iets verder aan het kijken dan de wijk waar we nu wonen. We gingen op pad en Ten Boer verkennen, aangezien we daar een leuk huisje online zagen. Het dorp ziet er leuk uit dus hebben ook op het huisje gereageerd. Helaas kregen we de volgende dag al te horen dat het onder voorbehoud verkocht is. Maar we verbreden nu dus wel onze grenzen met zoeken naar een huisje. 

Zaterdag zijn we naar het crematorium geweest omdat het “heimwee met een glimlach” was. Een mooi feestje om de overleden te herdenken.

In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Stralend de wereld in

Wat ben ik super blij dat ik dit traject mag volgen bij Mirre. Had niet verwacht dat ik deze kans zou kunnen pakken. Maar het is gelukt om het te gaan doen. Nu kan ik hier op terug vallen als het interne gedeelte over drie weken stopt. Dan ben ik er toch nog elke maand voor twee dagen. Het eerste blok hebben we inmiddels gehad en het tweede blok staat al voor de deur. Het is een mooie groep die eraan mee doet. En zo mooi te zien en voelen dat zo,n groep binnen twee dagen al zo hecht kan zijn. Je deelt namelijk wel hele persoonlijke dingen met elkaar. Hier ben ik echt dankbaar voor.

Cadeau voor Mirre

Al een tijdje had ik in me hoofd dat ik iets wilde geven aan Mirre, om mijn dankbaarheid uit te spreken. Natuurlijk worden ze betaald voor de zorg, maar ik vond dit gewoon een mooi gebaar. Ik bestelde hetzelfde beeld wat ook bij het plekje van Daan staat. En afgelopen dinsdag nam ik het mee naar Mirre. Er werd tijd gevonden om hem te kunnen geven, wat was ik blij dat Kitty (de eigenaresse van Mirre) erbij was. De reacties waren geweldig, helemaal toen ik vertelde wat dit beeld voor mij betekende. Ze konden maar 1 plek bedenken waar dit beeld mooi zou staan en dat was bij het bad. Zo trots ben ik, een stukje Daan blijft nu altijd bij Mirre. (vergeten foto te maken, maar komt nog)

Dansen

Een aantal weken zo nu en dan dansen we heerlijk in de grote zaal op Mirre. Gewoon heerlijk op gevoel. Alleen maar genieten van het bewegen en de muziek. Hier wordt ik vrolijk van. Het voelt zo goed om dit te doen. Eigenlijk zou ik dit ook gewoon thuis eens moeten doen. Alleen de ruimte is dan wel erg beperkt. Misschien nog even genieten ervan op Mirre dan maar.

Waar wordt jij nu vrolijk van?

1. WAAR WOON JE EN BEN JE HIER GEBOREN EN GETOGEN?

Ik woon in Groningen. Hier ben ik niet geboren en getogen. Geboren ben ik in Zoetermeer en opgeroeid in Rozenburg een klein dorpje voorbij Rotterdam. Ben naar Groningen verhuisd voor de liefde van mijn leven.

2. VOEL JIJ JE HIER THUIS? EN WAAROM WOON JE HIER (NIET) GRAAG?

Ik woon graag in Groningen zou echt voor geen goud terug willen waar ik vandaan kom. Er is hier schonere lucht, waar ik vandaan komt staan nogal veel vieze fabrieken. Hier is mijn leven samen met mijn partner daarom woon ik hier dus graag.

3. WIL JE HIER BLIJVEN WONEN?

Ja ik wil niet mer uit Groningen weg, wel uit het huis waar ik woon. Maar dat is een heel ander verhaal. Tijd voor een nieuwe stap in ons leven, een nieuw fijn huisje om nieuwe herinneringen te maken met elkaar. Hier zijn inmiddels al plannen voor, om een huisje te willen kopen. Nu alleen nog een geschikt huisje tegen komen. Ben zelfs al bezig geweest met de baby kamer in te pakken in dozen. Dat hebben we nu toch niet nodig. En het werd wel een keer tijd de spullen van Daan op te ruimen. Nieuwe fase van afscheid nemen, terwijl we natuurlijk nooit echt afscheid nemen van hem.

4. IN WAT VOOR EEN SOORT HUIS WOON JE?

We wonen in een portiekwoning. En daar wil ik dus weg, we willen graag een eengezinswoning. Lekker beneden met een tuintje en niet meer zoveel trappen op te moeten om thuis te komen.

5. WAT VIND JE HET ALLERLEUKST EN HET ALLERSTOMST VAN JOUW WOONPLAATS?

Het allerleukste is dat ik overal makkelijk kan komen. Centrum dichtbij om boodschappen te doen. Met de bus is de binnenstad makkelijk te bereiken.
Het allerstomste is dat ik erg ver van mijn moeder af woon, dat we niet even samen een kopje thee kunnen drinken.

6. ALS JE MOCHT KIEZEN, IN WAT VOOR HUIS EN IN WELKE PLAATS ZOU JE DAN WONEN?

Nou dat blijft dan toch Groningen want daar wil ik niet meer weg. En ja ik gaf al aan dat ik heel graag in een beneden woning eengezinswoning zou willen wonen. Met een lekker tuintje. En het liefst drie slaapkamers. Verder heb ik eigenlijk weinig eisen vind ik.