Weer een week voorbij, een zware week vond ik. Met donkere gevoelens, hopelijk gaan we de komende weken daaraan werken om me weer beter te doen voelen. Maar daar ga ik wel vanuit. Maar eerst kan je lezen wat ik dus deze week heb doorgemaakt.
Ik was vorig weekend naar de film geweest, maar was dus vergeten deze foto in het verslag te plaatsen.Dinsdag was het weer tijd om naar Mirre te gaan, even onderweg een foto maken van deze schaap. Het blijft toch mooi deze omgeving. Alleen de laatste tijd ben ik heel erg moe en is het wandelen met zware tassen niet zo fijn naar locatie. Maar tot nu toe kom ik er steeds weer aan.

Woensdag was ik zo zenuwachtig voor de sessie, ik merk dat ik dat altijd heb als er een heftige goede sessie komt. Dan werkt het alvast ervoor. Maar het was zo erg dat ik eigenlijk gewoon weg wilde en helemaal niet wilde denken aan de sessie. Toch ben ik er vol voor gegaan. Ik voelde me niet helemaal fijn erna, dus wilde na dat ik heb geslapen echt iets leuks gaan doen. We zijn s,avonds de grote zaal in gegaan en hebben heerlijk gedanst. Dit voelde zo heerlijk.

De dag erna voelde ik me eigenlijk heel erg ellendig en kon niemand toelaten om me te laten helpen. Ben toen gaan wandelen, maar wilde en durfde niet meer terug omdat ik echt heel sjachie was. Toch hield ik contact met Mirre omdat er wel iets was in me die geholpen wilde worden. Ze wilde dat ik zo snel mogelijk weer terug kwam. Een hele tijd gezeten met iemand die tegen me aan het praten was. Bij mij kwam er weinig uit. Uiteindelijk gaf ze me iets te eten, zo lief. Daarna was ik zo moe dat ik even op de trampoline muziek gaan luisteren ben. Toen was het toch tijd om echt even met José te gaan praten. Dat voelde wel heel goed, eindelijk kon ik iemand weer toelaten en kon ik mijn gevoel uiten.Toen ik vrijdag thuis was, wilde ik eigenlijk niet alleen thuis zijn. Dat voelde niet fijn, maar Bert moest gewoon werken dus had geen keus. Uiteindelijk werd ik er niet vrolijker van thuis en besloot ik naar de stad te gaan. Ik zocht een boek, werd doorgestuurd van de boek winkel naar Yantra. Dit is een spirituele winkel, ik kende de winkel helemaal niet. Maar ik kreeg er een fijn gevoel bij, een kriebel in mijn buik. Waar het vandaag kwam weet ik niet, maar het was goed. Het boek heb ik niet gekocht maar kocht een ander cadeautje. Ook liep ik ergens tegenaan wat precies was wat ik nodig had.Deze ketting kocht ik, want dit staat voor mijn gevoel. Op Mirre werd mijn gevoel vergeleken met een YIN YANG teken. Licht en donker, momenteel zit veel in het donker na de sessie. Deze ochtend kreeg ik van José een plaatje van een YIN YANG teken en we raakte even in gesprek. Nu kwam ik dus dit teken tegen en degene die ik pakte stond dus levenslust op, die wel heel erg van toepassing is op mij nu. Dit was mijn lichtpuntje van de dag.Ik hou ervan gewoon een heerlijke tv avond samen met Bert, lekker hapje erbij. Gewoon een heerlijke rustige avond.

Dan is de laatste dag van de week er al weer. Eigenlijk hadden we het de dag ervoor over misschien even het bos in te gaan. Maar de nacht was voor ons beide vrij slecht. Ik heb zelfs de halve nacht op de bank doorgebracht omdat ik zo onrustig was. Dus ik hou een bed dagje met de tv aan en mijn laptop bij de hand.

Dieren

Kinderboerderij

Dierentuin

Olifanten mijn favoriete dier

Verzorgen

Dierverzorging school

De koeien voor ons huis

Fotograferen

Aaien

Lieve schattige jonge diertjes

Springende lammetjes

Wat is jouw favoriete dier en waarom?

Afgelopen maandag was het alweer twee jaar geleden dat Daan overleed. En daar wilde we even extra bij stil staan. Zoals beloofd krijgt hij elk jaar zijn ballonnen in de hemel. We schreven er een mooie boodschap op voor hem. Deze dag keken we ook nog even naar de dvd van de crematie. Blijft raar om mezelf terug te zien en daar te spreken. Maar nog altijd trots dat ik het heb gedaan toen.
Dinsdag was het weer zover om naar Mirre te gaan. Alleen wat was het warm om dat stuk van de bushalte te lopen met die zware tassen. Ook had ik nog maar een paar dagen nieuwe schoenen en flinke blaren op mijn hielen ervan, dus ik besloot al snel ze uit te doen en op blote voeten over het pad erheen te lopen. aangekomen op Mirre heb ik mijn tassen neer gegooid en gaan zitten bij degen die er al waren. Een koud ijsje kreeg ik, dat was wel even heerlijk om zo te mogen bijkomen.Ik bedacht om lekker een salade mee te nemen van thuis, zo had ik woensdag middag iets anders te eten dan brood. Nog even buiten eten voordat ik mijn sessie zou krijgen.
Na mijn sessie was ik zo moe dat ik eerst maar ben gaan slapen, om een paar uur later pas wakker te worden. En daarna besloot ik te gaan wandelen. Ben echt een hele tijd weg geweest alleen. En maakt twee mooie kiekjes.Ik was nog niet heel lang terug van de wandeling en mijn aanspreek punt (voelt als vriendin) stelde voor om samen muziek te luisteren. Maar had eigenlijk geen zin, dus ze ging alleen de grote zaal in. Toch kwam ze later terug omdat ze mij toch mee wilde krijgen, niet om muziek te luisteren maar om erop te dansen. Dansen op gevoel. Ik liep toch mee, en stond even af te wachten. uiteindelijk stonden we samen op de Backstreet Boys te dansen. Wat was dat heerlijk deze beweging.Donderdag had ik echt helemaal nergens zin in. Heb bijna de hele dag buiten gezeten. Mijn boekje uitgelezen, was binnen twee dagen uit. Zo zonde zo snel, maar het was een fijn boekje om te lezen. Toen ben ik toch maar een klein stukje gaan lopen, en ergens daar op een bankje gezeten. En deze foto dus genomen.Ik ging het weekend in mijn uppie naar de film, waar ik al een stuk over geschreven heb.

Ga jij weleens alleen naar de film toe?

In Utero

Hoe hebben ervaringen die je in de baarmoeder meemaakt effect op je latere leven? De baanbrekende documentaire ‘In Utero’ toont aan de hand van interviews, culturele mythes, populaire films en technologische trends hoe belangrijk de periode in de baarmoeder is voor het verdere leven.

De Amerikaanse documentairemaakster Kathleen Man Gyllenhaal brengt met ‘In Utero’ een meeslepende, cinematografische documentaire die op zoek gaat naar één van de grootste mysteries van het menselijke leven. Hoe verloopt het leven in de baarmoeder en wat voor blijvende impact heeft dit op ons verdere leven? De film doet dit aan de hand van drie vragen: hoe worden we gemaakt? Wie zijn we? En waarom zijn we wie we zijn? We zijn immers niet enkel het resultaat van een samensmelting van genen, maar ook van onze omgeving.

Door het samenbrengen van theorieën van epigenetica en biochemie, interviews met dokters en psychologen en zelfs de verhalen van The Matrix en Alice in Wonderland brengt Gyllenhaal een ontzettend boeiende documentaire over het ontstaan van het menselijke leven en tracht het op tal van levensvragen een antwoord te vormen.

Alleen naar de film

Dat was een hele uitdaging voor mijzelf, om alleen naar de film te gaan. Ik zou eigenlijk samen met iemand gaan, maar die kreeg de kans om een workshop bij Mirre te doen het weekend dat deze film draaide. Dus besloot ze haar kaartje te ruilen, zodat ze 31 oktober kan. En ik stond er de avond dus alleen voor. Dit doe ik dus normaal nooit, en eigenlijk was ik ook wel een beetje zenuwachtig. Maar was dat omdat ik er alleen heen ging of om deze film te zien. Ik wist er al wel veel vanaf doordat ik mijn eigen geboorte aan het onderzoeken ben bij Mirre. Ik weet dus wat er allemaal van invloed kan hebben op je ongeboren kindje. Maar nog fijner te weten dat je het ook kan herstellen, begin bij jezelf om je eigen geboorte dus te onderzoeken. Maar je kan ook als je al kinderen hebt gekregen hun eigen stukken te gaan herstellen.

Ik vond het een interessant onderwerp, alleen af en toe wel heel druk de film. Sommige dingen waren wel wat storend, bijvoorbeeld de stukken die uit films gehaald waren. Maar stukjes daarvan waren ook wel weer lachwekkend weer gegeven. Toch vond ik het heel jammer en teleurstellend dat de vader rol die zeker ook van invloed heeft op het ongeboren kindje niet werd belicht. Alles draaide om moeder, dat zei het liefst geen stress mocht hebben tijdens de zwangerschap.

Gesprekken

Als je gewoon naar de bioscoop gaat, kom je niet echt in gesprek met mensen. Zeker niet omdat ik normaal niet alleen zou gaan. Nu raakte ik al snel met iemand in gesprek die naast me kwam zitten. En gelijk ook gewoon een mooi gesprek wat ging over het onderwerp van de film. Ik vertelde over mijn proces en waarom ik dit proces ben aangegaan. Fijn als mensen aandachtig naar je luisteren, ook merk ik dat mensen voelen en zien aan me dat ik heel positief overkom. Dat ik er geen probleem mee heb om over mijn verlies te praten, dat ik juist praat over het geschenk wat ik kreeg en niet het vreselijke gemis wat erbij komt kijken. Na afloop van de film had ik heel sterk de neiging de vrouwen die mede verantwoordelijk zijn deze film naar Nederland te halen aan te spreken. Maar beide waren in gesprek, dus ging ik in de buurt zitten. Al snel sprak 1 van de vrouwen mij aan en raakte zo uiteindelijk met beide in gesprek. Vertelde wat ik van de film vond, maar ook mijn eigen ervaringen met me eigen geboorte te herbeleven. En uiteraard waarom ik dat ben gaan doen. Ze vonden mooi hoe ik erover praatte en dat ik zelf al zo bewust ben van het onderwerp en dat ik er iets mee aan het doen ben.

Het was dus een zeer geslaagde avond voor mij.

Mijn weken zitten best wel vol, juist omdat ik elke week drie dagen bij Mirre ben. En het reizen erheen breekt af en toe een beetje op. Toch is het waard om hier elke week te zijn. Ik mag nog twee maanden extra in de opvang komen en elke week een sessie krijgen.Ik blijf het geweldig vinden om de koeien te zien als ik uit het raam kijk. Altijd even nieuwsgierig staan ze voor het huis nu of niet. Nu waren ze heerlijk lui aan het genieten van het zonnetje.Een heerlijk toetje eten, zo nu en dan mag dat wel.Op Mirre wordt er al weken extra hard gewerkt, waar ik mijn steentje aan bij gedragen heb. Eerst heb ik al het onkruid hier weg gehaald. Later ook nog de hele zandbak onkruid vrij gemaakt. Is wat netter als er vele mensen komen voor de open dag. Het bord van Mirre, hier was ik bijna klaar met het onkruid tussen de stenen weg halen. Maar goed ook want het werd al donker. Zo dat ik nog maar weinig kon zien.Thuis na drie dagen Mirre en ik ben echt bekaf. Dus maar even een dagje helemaal niets doen. Nou ja er moest nog wel even boodschappen gedaan worden.Zaterdag zijn we naar Assen geweest omdat ik mijn rits kapot trok van mijn schoenen. Toen kreeg ik hem niet meer open en kon ik hem niet uitdoen. Dus met grof geweld moest de rits open gemaakt worden. Maar moesten er dus nieuwe schoenen komen. Aiii daar heb ik dus niet het geld voor. Heb dus nu een schuld bij mij man hihi. Mocht ook wel na een jaar of 8 dat ik met deze schoenen liep. Het waren de enige schoenen waar ik geen pijn in mijn hielen van krijg. Maar goed deze grote bloemen kwamen we tegen onderweg bij iemand in de tuin. Vind ze echt geweldig.

Zondag zijn we even een stukje gaan wandelen, met mijn nieuwe schoenen. Auwwww want nu heb ik dus twee blaren op mijn hielen. Hoop dat mijn schoenen nog goed uitlopen anders heb ik echt niets eraan. En ze waren onwijs duur. Maar ecco schoenen zijn nou eenmaal duur. Nu moeten mijn hielen eigenlijk eerst genezen, maar hoe als je weer op pad gaat. Moet je toch weer schoenen aan. Nou dat zien we dan wel weer. Voor nu loop ik thuis met blote voeten. Maar tijdens deze wandeling maakte ik een filmpje van deze mooie reiger. Vind het hele bijzondere beesten.

Niet vaak maak ik echt gebruik van het internet bij Mirre, soms even op Facebook of een berichtje sturen. Maar verder kom je daar haast niet. Maar dit was de plek om het internet op te kunnen. Ik ben dan ook voor het eerst hier gewoon bezig geweest met mijn blog. En nog wat andere dingetjes gedaan. Vond het wel fijn om even gewoon heerlijk in het zonnetje te zitten en te schrijven.

Ontbijten buiten blijft hier toch geweldig. Ja ik zit bijna hele dag hier buiten. Heel anders dan thuis. Is daar niet te doen om veel binnen te zitten namelijk.Na het ontbijt een heerlijke ochtend wandeling gemaakt. Alleen had me nogal vergist in de tijd dat ik met de lange wandeling bezig zou zijn. Moest toen erg door stappen en wat was het warm. Ik kwam later dan gehoopt terug. Snel me even wassen een ander shirt aan. Daarna drinken en even buiten zitten om bij te komen. Maar daar was eigenlijk geen tijd voor, want ik had om 11.00 een sessie en ik had het geluk dat ze me wat later kwam halen. Ook omdat ze me dus niet had zien zitten buiten.S,avonds nog even buiten zitten en genieten van de zon ondergang.Ik had de week ervoor al zin om het onkruid van het pad weg te halen, maar toen was het er niet van gekomen. Maar nu heb ik het hele pad aangepakt, dus hij is mooi netjes voor de open dag van Mirre. Ik blij want heb ik mooi eer van mijn werk. En ik kon mijn zinnen even verzetten.Toen ik naar huis ging heb ik op Emmen even wat lekkers gegeten bij de snackbar Charlie. Had begrepen dat dit een hele goede snackbar is en dat bleek ook zeker. Wat heb ik heerlijk gegeten daar. Daarna ben ik door naar huis gegaan.

Thuis heb ik niet zo heel veel meer gedaan, veel Netflix gekeken. Nog wel boodschappen gedaan en wat in huis schoon gemaakt. Al had ik daar geen puf voor. Maar soms moet het toch even gebeuren. Ook even weer gewassen, voor ik het weet ben ik weer op Mirre. De dagen thuis gaan ook best wel snel. Mijn dagen gaan echt heel snel de laatste weken. Dus vind de rust soms wel even heel erg fijn.

Kunnen jullie genieten van wandelen in de natuur?

In dit jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Lopend naar Mirre

Zes weken lang heb ik met de regiotaxi vanaf Emmen naar Mirre moeten gaan omdat de bus niet reed in de zomer vakantie. Nu kon ik eindelijk weer met de bus, dat hield in dat ik ook weer een stuk moest lopen van de bushalte naar Mirre en ik dat stiekem wel even lekker vond weer. Het nadeel is alleen de bagage die ik mee draag, dat maakt de wandeling wel wat zwaar. Maar met een heerlijk muziekje op ben je er zo.

Uitkijken naar Open dag

Ja ik kijk uit naar volgende week naar de open dag van Mirre. Niet alleen voor de open dag maar juist ook omdat mijn moeder ook komt. Ik haar heerlijk kan laten zien waar ik terecht ben gekomen. Kennis kan laten maken een de plek de magie ervan en de mensen die ik daar heb leren kennen.

Huisje gedeeltelijk weer schoon

Ik heb vaak geen zin om mijn huisje schoon te maken als ik thuis ben de weekenden. Dan ben ik moe en heb gewoon nergens zin in. Maar heb me er vandaag even toe gezet. Alleen de stofzuiger moet er nog doorheen en dan is het weer aardig fris in huis. Dat is dan wel weer lekker profijt van het werk.

Wat zijn jouw glimlachmomentjes van deze week?

Bloemen

Kleuren
Vrolijk
Natuur
Tuin
Bedankje/verjaardag
Bloemenkrans
Lente/zomer

Ben jij ook gek op bloemen

Een nieuw weekoverzicht met leuke foto,s die ik maakte en op instgram plaatste. Ik blijf verslaafd aan foto,s maken ondanks ik er soms weinig tijd voor heb. Of dat ik mijn mobiel gewoon niet bij de hand heb als ik op Mirre ben. Lees mee wat ik afgelopen week weer heb meegemaakt.Even lekker broodjes eten, dit was eigenlijk nog van vorig weekend. Lui op bed eten en Netflix kijken. Ik hou ervan in de weekenden lekker lui te doen. Daar zijn toch ook de weekenden voor, of zijn jullie juist altijd druk de weekenden?
Dinsdag was ik weer onderweg naar Mirre en eigenlijk had ik een lusteloze dag. Het was ook slecht weer en heb de hele dag op mijn kamer daar doorgebracht. Maar in de avond veranderde dat. Er werd samen gekookt, en ondertussen gelachen omdat er een filmpje gemaakt werd tijdens het koken. Ik houd hier niet zo van en blij dat het ook niet gedeeld wordt. Met z’n drieën hebben we gegeten en na het eten zijn we op pad gegaan. Op weg met de auto naar de heide. Een heerlijke avond hebben we samen gehad. Terug op Mirre nog even buiten iets drinken en toen ben ik naar bed gegaan. Nog nooit ben ik zo laat daar op bed gegaan. Het was al 23.30. Dus kan je nagaan hoe gezellig het was.
Omdat ik even niet drie dagen bij Mirre kon zijn door een afspraak van mijn kant, kon ik woensdag ook even langs de kinderboerderij. Even bij kletsen en ik heb een poster mogen ophangen van de Open dag van Mirre. Hier werd ik echt heel vrolijk van.
Het was heerlijk warm weer, misschien een beetje te warm. Maar we besloten ineens onverwachts te gaan BBQ-en. Dus naar de winkel voor vlees. En hebben s, avonds heerlijk genoten op het balkon van het eten.
De avond erna konden we weer lekker op het balkon zitten, helaas werden we wel opgevreten door de muggen. Dus we hebben het niet heel laat kunnen maken. Maar het was wel even heerlijk.
Ondertussen hebben we een avond flink onweer gehad, dat heb ik gefilmd. Want het was echt heel heftig, maar het is ook zo mooi om te zien dat het weerlicht.

We zijn serieus bezig om een huis te willen gaan kopen, dus zijn we ook wel een beetje rustig bezig met inpakken. Het eerste waar mee we bezig zijn is de babykamer. Dit vind ik best wel heel moeilijk. Maar het wordt ook tijd deze nieuwe fase in ons leven. Inmiddels zijn er nu twee dozen ingepakt met spullen. Meer dozen hebben we nog even niet. Maar rustig aan zijn we dus bezig ermee.

Hebben jullie beetje genoten van het warme weer, of vond je het eigenlijk te warm?

Mijn kind

Moederschap

Knuffelen

Clini Clowns

Ziekenhuis

Sonde voeding

Veel slapen

Dragen in de draagdoek

Syndroom van down

Lief klein draakje

Paars

Teigertje

D-mama,s

Als jij aan je kind denkt, waar denk jij dan aan?