Vlak na het overlijden van Daan was ik thuis zo onrustig dat ik het huis vaak uit vluchtte, maar daar ging ik aan onderdoor omdat ik de eerste maand ook gewoon niet sliep door angsten. Heel lang bleef die onrust in huis. Zodra ik het huis uit was, ging het prima. Was ik niet onrustig, en voelde ik mezelf even fijn. Wat is dat vreselijk als je in je eigen huis je rust niet kan vinden. Het leek weer wat beter te gaan. Na mijn eerste miskraam werd deze onrust weer erger en het liefst wilde ik zo min mogelijk thuis zijn. Toen kwam ik in aanraking met Ohanahome, en ik kreeg daar een veilig gevoel. Ik begon er vaker te komen zodat ik me fijn en veilig kon voelen. Zodra ik thuis kwam was die onrust er weer. Elke keer ging ik met tegenzin terug naar huis, natuurlijk wilde ik wel thuis zijn want mijn man was daar. Maar het huis zelf straalde zoveel onrust uit bij me. Door de vele dingen die ik leerde bij Ohanahome, kreeg ik weer wat meer dat veilige gevoel terug in huis. Vond het niet meer zo erg om thuis te zijn. Heel lang heb ik mezelf voorgehouden te zeggen dat we een baby kamer hebben, maar nog altijd is dat gevoel er niet echt. Voor mijn gevoel is het nog altijd de kamer van Daan. Toch wilde ik graag geloven dat dit de kamer is voor de nieuwe baby, want hoe kan er nou een kleintje komen als het nog altijd een bezet kamertje is. Zou dit de reden zijn waarom het maar niet lukt om een broertje of zusje voor Daan te krijgen. Ik hoop het niet, want ik kan het niet meer ontkennen het voelt nog steeds als zijn kamer. Iedere keer als ik naar binnen loop. Zijn spullen, zijn persoonlijke spullen zie je niet meer die zitten in een doos. Maar de kleertjes hangen in de kast en verder is alles wel hetzelfde gebleven. Ik wil dit ook niet veranderen, alles is nog nieuw dus waarom zou ik. Nu ik na mijn operatie voornamelijk thuis ben, niet naar de kinderboerderij ga, niet sport en niet naar Ohanahome ga voel ik die onrust weer best sterk in huis.

Het is niet alleen het kamertje wat me onrust brengt, ook liggen daar fijne herinneringen. Aan de ene kant vind ik het fijn de dingen hier rondom Daan maar ook heel erg moeilijk. Neem nou van de week. Ik loop naar buiten en daar staat een ambulance in onze straat. Al heel lang heb ik niet echt angst hier meer voor, soms schrik ik nog wel van de sirenes. Maar als ze hier dan zo in de straat staan vind ik het echt heel naar. Het hele gevoel van dat Daan in mijn armen overleed kwam terug. Ik kreeg de rillingen over mijn hele lijf. Ik loop door, en zit in de bus. Maar de bus rijd nog niet weg, terwijl ik daar in de bus zit zie ik weer een ambulance langs rijden de straat in. En vlak voor dat de bus weg rijd waar ik in zit, komt er ook nog eens een brandweer langs. Ik had het niet meer. Helaas gebeurd dit net even te vaak in onze straat, waardoor ik me nog onveiliger voel.

Eigenlijk zeg ik al jaren dat ik hier weg wil uit dit huis. Op zich wonen we hier fijn hoor, we zijn verliefd geworden op ons uitzicht. Maar ik heb ook gemerkt dat het met een baby op drie hoog wonen best zwaar is. Denkt aan de kinderwagen en mijn chronische vermoeidheid syndroom. Ook wonen we absoluut niet in een kinderrijke buurt, en zei daarom al snel dat ik hier mijn kind niet wilde op laten groeien. Je kan je kind hier niet even op de straat laten spelen, veilig is het zeker niet. Ja en we hebben nog altijd de hoop voor een kindje. Wat zou dat heerlijk zijn voor ons maar ook voor dat kindje om in een heerlijk beneden woning met thuis te wonen. Met aan het huis een pleintje waar je rustig je kindje kan laten spelen. Deze droom heb ik naast onze kinderwens heel erg. Helaas financieel is dat wat lastiger deze droom uit te laten komen. We sparen wel, want we willen graag een huis kopen. Huren is niet mogelijk als we dit huis verlaten, door de nieuwe regels. De huur van een huis ligt dan veelte hoog om rond te komen. Nee we mogen echt niet klagen, want we leven best in luxe. Alleen om een huis te kunnen kopen op de manier van sparen wat we nu kunnen duurt het nog wel een hele tijd.

Ik maar ook mijn man zijn zo toe aan wat meer rust, maar door alles wat we hebben moeten doorstaan valt het zwaar die rust te vinden. Mag het geluk ons ook eens een keer toelachen… Ik hoop het zo. Misschien heel egoïstisch dat ik nu echt even aan mezelf denk, ik weet dat er mensen zijn die het misschien nog erger hebben. Maar nu denk ik even aan mijzelf en mijn man. Daarom heb ik een droom online gezet, zodat mensen ons een klein stukje op weg kunnen helpen met een nieuwe woning. Want ik denk echt dat ik nooit meer echt helemaal mijn rust terug vind in dit huis.

Dream or Donate

-Bron-

De dagen zijn lang voor mij, nog altijd doe ik vrij weinig buiten de deur. Natuurlijk kom ik wel buiten maar het meeste van de tijd ben ik thuis. Ik verlang naar de normale dingen weer te gaan doen. En misschien ga ik sommige dingen volgende week weer oppakken. Wil weer proberen om naar de kinderboerderij te gaan om te werken, en misschien ook weer een lesje yoga volgen. Maar dat is dus volgende week. Nu eerst deze week laten zien in foto,sJa we houden nou eenmaal van lekkere dingen, het lukt me nog steeds niet om gezonder te gaan leven. Alsof ik nog steeds probeer mijn verdriet weg te eten. En dat lukt niet. Maar voor nu genoot ik van een mini boterkoek.Van het weekend waren we even bij Tuinland geweest, en deze plantjes kochten we. Voor de kerst kochten we namelijk een glazen bak met kerststerren. Nu ze dood zijn wilde we er graag iets nieuws in. En dat is dit geworden.Ik ben gek op aardbeien, dus ik kocht een doosje ervan. Heerlijk aan het smullen ervan. Ja ik eet dus zeker ook gezonde dingen.Nee, dit vind ik echt niet leuk, omdat ik naar de stad zou gaan ging ik naar buiten. En ja hoor in onze straat staat er een ambulance. De ergste angst is ervan weg, geen paniek aanvallen er meer door. Soms nog wel een schrik reactie als ik ze zie of hoor. Maar zo in de straat, raak ik nog aardig van slag ervan. Even was ik helemaal terug bij het gevoel toen Daan overleed in mijn armen. Toen ik in de bus zat voordat hij weg reed, kwam er nog een ambulance de straat in rijden, daarna nog een brandweer. Gelukkig reed toen de bus weg. Ik had echt over mijn hele lichaam kippenvel.Na dat ik even in de stad ben geweest, ging ik op weg naar het ziekenhuis. Na controle vanwege de miskraam, en had er een slecht gevoel bij. Daar meer over in een blog die gaat komen.Vrijdag is het altijd patat dag bij ons, dit keer gingen we even bij de MC Donalds eten. Dat moet soms ook kunnen.In het weekend maakte ik heerlijke appelflappen voor ons. Lekker en simpel om te doen.

De paaseieren hebben wij ook al in huis gehaald. We hebben een hele bak op de tafel staan, maar moet er niet teveel in 1 keer eten dan wordt ik misselijk. Maar ze zijn zo lekker, vooral die groene (hazelnoot)

Jullie een leuke week gehad?

Elk jaar weer is het de traditie om samen met mijn beste vriendin naar de huishoudbeurs te gaan. Mijn plan was, om heel voorzichtig daar aan haar te vragen of ze het erg vond om ook naar de 9maanden beurs te gaan. Maar dat plannetje viel in het water, want nu ik niet zwanger ben wilde ik me niet onnodig pijn doen. Ondanks dat ik nog steeds last had van bloedingen vanwege de miskraam heb ik echt een top dag gehad. De krampen die ik af en toe had gederfde de pret gelukkig niet. Wij kozen speciaal een dag dat de beurs tot 22.00 open was, want wij weten gewoon dat we een hele dag nodig hadden. En deze keer hadden we echt het idee dat we ondanks we zoveel tijd hadden we niet alles hebben gezien.

Wat wij ook heerlijk vinden is bij sommige stands waar het ook echt uitnodigend is even fijn te kletsen met de standhouder. Er komen soms de leukste en mooiste gesprekken naar boven. Ook waren er een aantal nieuwe dingen op de beurs zo hadden ze een hele hal vol voor dierenliefhebbers. Ik heb geen huisdieren, dus had er weinig mee. Toch zijn we erover heen gelopen, mijn vriendin heeft vier poezen thuis lopen. Maar ze hadden dus ook gewoon echt dieren staan, en dat vond ik dan weer niet zo gepast op een beurs. Laat die dieren lekker op de kinderboerderij. En ga als gezin lekker daar de dieren bewonderen. Ze hadden nu ook een klein gedeelte met “Happy & Healthy”, allemaal gezonde tips kon je daar krijgen. Daar heb ik dan ook verse thee gekocht. Waar ik erg benieuwd naar was het nieuwe gedeelte “Bring your blog/ vlog to life”, maar dit stelde echt niks voor, tenminste op de dag dat wij er waren. Wat ik wel erg heb gemist is “Webshop Till You Drop” Dit hebben we helemaal niet terug gevonden op de beurs. En dit had natuurlijk heel leuk kunnen aansluiten op mijn blog. Maar helaas, misschien volgend jaar.

Shoplog

We kwamen bij een stand waar je acht producten voor 10 euro kon kopen, dat vonden we niet duur voor de producten die erbij stonden. Ik koos voor allemaal heerlijke producten voor onder de douche.Deze drie dat zijn mousse douche gels, en lijken me heerlijk zacht voor de huid. Ik kende het merk nog niet, dus een fijne verassing als ik ze ga gebruiken.Dan koos ik twee douche gels van Fa, deze geuren zijn zo lekker dat ik ze niet kon weerstaan om ze te laten staan. De ene zit ook de geur van coconut, ondanks ik daar helemaal niet van hou is dit toch de favoriet van de twee.Dan als laatste van douche gels deze van Palmolive. Een hele zachte geur, kan niet wachten deze te gaan gebruiken.Maar toen was ik nog niet aan mijn acht producten, en wist eigenlijk niet wat nog meer mee te nemen. Toen ik deze twee zag staan. Deze kan je ook als douche gel gebruiken, maar is fijner voor in bad te gebruiken. Nee zelf heb ik geen bad, dus nam ze mee voor een vriendin. De vriendin van Ohanahome, die wel een bad heeft. En waar ik zelf ook gebruik van mag maken als ik daar ben. Dus hoe leuk is het dan om wat fijne producten daar voor mee te nemen. Kan er zelf ook van genieten.
Hier heb ik even over getwijfeld. Een nieuwe kussen. Ik ben echt een zeur als het gaat om kussens. Wat er altijd op mijn bed lag, stelde niks voor. Alsof ik op me matras lag. Dus eigenlijk durfde ik het niet aan, want wat zal het wennen zijn een echte kussen om op te slapen. Toch gingen we na een tijdje nadenken terug en beide kochten we zo,n kussen. Het was ook nog eens voordeliger als je er twee kocht in plaats van 1. Nog altijd moet ik eraan wennen, benieuwd of me dat ook echt gaat lukken.

Dan zijn we aangekomen op de thee waar ik het over had. Ik ben gek op thee, alleen neem ik te weinig er de tijd voor. Gewoon lekker op de bank met een kop thee. Nee dat gebeurd eigenlijk alleen maar s,avonds een keer. Toch moet ik dit gewoon eens vaker doen. Bij Thee bewust hebben we vele verse thee kunnen ruiken. De ene vond ik echt heerlijk, maar de ander dan echt helemaal niet. Ik was helemaal weg van de geur van de kersen thee, dus ik dacht die neem ik mee. Wel duur vond ik het, maar vandaag dacht ik even genieten en gek doen na zoveel ellende. Dus ik nam hem mee. Jammer vind ik nu dat je eigenlijk niet gewoon smaakjes daar kon proeven, want dan had ik geweten dat ik hem niet zo naar kersen vond smaken. Vies vind ik hem niet, maar de smaak kan ik niet helemaal plaatsen.Als alle eerste wat ik eigenlijk kocht was dit teigertje. Ik zag hem staan tussen allemaal Disney beeldjes en moest gelijk aan Daan denken. Ik weet zeker als Daan bij me was geweest (en stiekem stond hij ook gewoon naast me) dan had hij gelachen en gewild dat ik hem meenam. Natuurlijk Daan deze is voor jouw. Toen ik hem in mijn handen kreeg kwam ik er pas achter dat dit geen beeldje was, maar gewoon van plastic. Maar niet minder leuk, daarom staat hij nu in de vitrine kast bij de spulletjes van Daan.En in het kader van gek doen, kocht ik deze haarband. We waren alleen even aan het kijken, er werd gevraagd wil je het proberen. Beide zeiden ja, mijn vriendin vond het maar niks. Ze vroeg mij wat vind je van olifantjes. Ja wat kan ik dan nog zeggen, ik ben gek op olifanten. Dus ze deed hem in mijn haar en eigenlijk was ik gelijk verkocht. Terwijl ik weet dat dit niet iets dagelijks is wat ik zal gebruiken. Maar ik zei “ik laat hem in, wat krijg je van me” Na het betalen ben ik dus op deze manier weg gelopen.

Ben jij naar de huishoudbeurs of de negenmaandenbeurs geweest?

De meeste dagen blijven maar saai, heb gewoon momenteel zo weinig te doen. Ik werk niet, ga niet naar Ohanahome en yoga zit er ook nog niet in. Wat doe ik dan wel. Een beetje het huishouden, af en toe naar buiten, internetten en ja veel series kijken.Lekker s,avonds op bed tv kijken met een bak chippies erbijOmdat ik toch af en toe iets moet doen, ben ik de kast een beetje gaan opruimen. Zo,n zooitje en er komt ook steeds meer zooi bij. Dus heb ook maar wat rommel weg gegooid en even hem opnieuw ingedeeld de kast.Bah, wat is dat nou… Ik zie witte vlekken op de tafel. Ja en kwam echt sneuwvlokjes naar beneden zetten. Maar ik hoefde lekker niet naar buiten dus had er geen last van.Weer op bed met serie kijken, maar dit keer even iets gezonds eten. Banaan en peer in een bakje. Jammie.

Ik schreef weer eens een update over het zwanger worden. Ja wat waren we gelukkig toen we een positieve test in handen hadden. Maar al vrij snel ging het alweer mis. Jaaaaa even een gezellig dagje op pad. Ik ging met de trein naar Amsterdam Rai voor de Huishoudbeurs. Helaas was het vanaf Zwolle nogal druk in de trein en moest ik staan. Na een tijdje staan kon ik op de trap zitten. Niet fijn, maar ik kon weer even zitten.
Ze hadden iets nieuws op de beurs, een hele hal wat over dieren ging. Ze hadden dus ook echt dieren daar, wat ik totaal niet vind passen op de beurs. Dieren horen er niet thuis, laat ze lekker op de kinderboerderij.Ik dacht laat ik eens gek doen, en kocht een haarband met olifantjes. En stiekem vind ik hem ook heel erg leuk. Ik ben gek op olifanten dus past goed bij me.Hier had ik al de hele dag zin in, een heerlijke swirl. Daar heb ik dus heerlijk van genoten.Voordat ik afscheid nam van mijn vriendin (omdat ik in Groningen woon en zij in Zoetermeer) gingen we naar Schiphol om daar iets te eten. Op de beurs is het mega duur, en verder op Rai valt niet ergens te zitten om iets te eten. Daar maar even bij de Burger King gezeten. Hierna was het echt tijd om afscheid van elkaar te nemen. Ieder onze eigen weg naar huis.Weekend staat voor genieten en dat deden wij met appeltaart met slagroom bij de thee.

In het nieuwe jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…
Deze keer was het wel erg lastig om bij die mooie geluk-momentjes te komen…

Sommige gesprekken zijn goud waard
Dit schreef ik van de week op mijn fb. Ik had al die tijd niet willen/kunnen praten over mijn miskraam. Ik durf nog steeds niet echt het verdriet en de pijn toe te laten, door alles wat ik heb meegemaakt de laatste jaren. Maar stukje bij beter probeer ik het toch. Ik werd ineens privé aangesproken via Messenger door Ellemijn Veldhuijzen van Zanten. Ik kende haar verhaal al, zo ben ik bij haar op fb ooit terecht gekomen. Maar dat ik gewoon een heel mooi gesprek zou hebben met haar had ik dan weer niet verwacht. Dit voelde zo fijn, dat ik zelfs wat tranen kon laten gaan. Die tranen komen niet meer terug, maar dit was pas het begin van het verdriet en de pijn van deze miskraam. Het is dan wel een verdrietige geluk-momentje, maar had hem niet willen missen.

Huishoudbeurs
Ik had het zo nodig even een dagje weg, ondanks ik nog veel aan het bloeden ben vanwege de miskraam (waar ik midden in zit nog) Na al die heftigheid, was een dagje ontspannen wel heel veel waard. Nou ja ontspannen, het was een lange en vermoeiende dag. Maar heb het zo heerlijk gehad samen met mijn vriendin. Veel gepraat ja ook over de miskraam, maar ook heel veel gelachen en geshopt natuurlijk.

Series series series
Ja ik blijf het zeggen, als je aan huis gebonden bent is het heerlijk dat er Netflix is waar je steeds weer opnieuw een heerlijke serie vind. Net weer het nieuwe seizoen van “The walking dead” uitgekeken. Nu begonnen aan “Fuller House”. Het is ook wel weer lekker dat ik weer iets meer doe buiten huis, maar ben nog steeds heel veel in huis te vinden. Ik neem lekker de tijd om te herstellen, met een heerlijke serie.

De dag dat ik jarig was is stilletjes voorbij gegaan. Ik lag toen in het ziekenhuis en het enige waardoor ik besefte dat ik jarig was is dat er op de kamer een klok hing met de datum. En ja ik kreeg een speciaal verjaardag toetje bij me avond eten. Dat vond ik echt wel heel leuk, en het was het eerste wat ook echt weer smaakte. (terwijl ik helemaal niet zo van heel zoet hou) Afgelopen weekend heb ik het nog even gevierd en dat houd in dat alleen me schoonouders en zwager op bezoek kwamen. Maar er was taart en lekkere hapjes. Eerlijk gezegd voel ik me nooit echt jarig, maar dit keer ging het wel heel stil voorbij. Het maakt me ook vrij weinig uit.

Wel mocht ik iets moois uitzoeken van mijn man voor mijn verjaardag. Pas geleden had ik een armband gekregen om te reviewen met een hangertje eraan. Maar mijn man vond hem eerlijk gezegd niet mooi om daar bedels aan te hangen. En zij dat ik maar een mooie zilveren bedelarmband moest uitzoeken. Dus dat ben ik gaan doen, online kwam ik iets heel moois tegen. Maar ik wilde hem in de winkel zien en passen omdat het om een andere sluiting ging als ik gewend ben. Zo,n zelfde soort armband kwam ik tegen, maar toch ik miste wat omdat die online een mooi hart eraan had hangen. Dus met die gedachten ging ik naar de winkel en mijn wens uitgesproken. Nou dit was dus gewoon mogelijk. Deze vriendelijke meneer wilde het nog voor me maken en spraken af dat ik 2 uur later terug zou komen. Ik bleef toch nog wel in de stad dus dat was geen probleem.Ik koos een bedelarmband van Zinzi, en hij heeft er een mooi hart aan gehangen waar de naam van mijn partner en mijn naam in gegraveerd is. En het bedeltje wat dus al aan me andere armband hing heb ik nu aan deze gehangen. Dat is dus het baby hoofdje met de naam Daan erin. Ik hoopte dat er over 7 maanden zo,n zelfde bedel aan zou komen met een andere naam. Maar dat moet dus nog even wachten. En ik weet zeker dat er af en toe iets nieuws aan gehangen wordt. Ik ben dus echt heel blij met deze mooie armband die ik kreeg van mijn partner, nou ja zelf heb uitgezocht. (hihi)

Als je een mooie webshop of winkel weet waar je mooie bedels kan kopen, laat het me weten in de comments.

Ben echt weer aan het opknappen, lekker weer naar buiten. Maar voorlopig nog niet alles wat ik voorheen deed. Ik mis het om naar de yoga te gaan, ik mis het om even snel op de fiets ergens heen te gaan. Ik mis het om naar Ohanahome te gaan. Ben deze week wel voor het eerst even op de fiets gestapt, maar dat was een hele uitdaging. Was echt bekaf toen ik aankwam op de kinderboerderij. Nee werken doe ik er nog niet, maar dacht even buurten. Gezellig kletsen kan geen kwaad. Verveel me thuis namelijk best wel, tegelijkertijd heb ik ook nog niet veel zin in van alles. Wel nog even dinsdag de stad in geweest, wat was het heerlijk weer. Ik ging mijn verjaardagscadeau uitzoeken, want ik was jarig toen ik in het ziekenhuis lag. Zal snel eens foto,s maken van wat ik heb uitgezocht voor mijn verjaardag. Dus daar komt nog wel een blog over.

Het weekend dan ook eindelijk me schoonouders en zwager op bezoek vanwege mijn verjaardag. Dat hadden we al even uitgesteld vanwege mijn operatie, en ja ik wilde ook wel weer normaal kunnen eten zonder teveel buikpijn te krijgen. Zodat ik nu lekker kon genieten van een stukje taart en wat hapjes.

Ik deed dit jaar mee met de mamaswap van Kimberly van MamavanElara.nl, een mooie valentijn editie. wat vond ik het leuk om hieraan mee te doen. Ik vond het heel leuk om voor mijn swapmama en haar kindjes te gaan shoppen. Gelukkig stond mijn pakket bijna zo goed als klaar om te versturen, want heb hem zelf niet kunnen versturen omdat ik in het ziekenhuis lag. Toch vond ik het jammer dat ik hem niet helemaal af kon maken. Ik miste nog wat, maar wat was ik blij dat mijn man hem mooi heeft ingepakt en hem heeft verstuurd.

Ik kan me wel voorstellen dat mijn swapmama die iets voor mij ging maken het moeilijk vond, zoals ze zelf schreef in haar kaartje dat ze even moest slikken. Ze kende mijn verhaal al, dat vond ik zo mooi om te lezen. Toen ze het nieuws hoorde dat Daan overleden was, was haar kleine meid net 12 dagen oud. Ja en dan komt zulk nieuws wel flink aan, dat geloof ik graag. Nou wat heeft ze haar best gedaan, want ik ben goed verwend met dit pakket.Het hele mamaswap pakket wat ik kreeg, zulke lieve mooie cadeautjes.Zelfgemaakte waxinelichthouder waar de naam Daan op staat en aan de binnen kant staat voor altijdEen ster als waxinelichthouder deze heeft een mooi plekje gekregen bij de foto van DaanEen lief zelfgemaakt armbandje natuurlijk met de naam Daan. En ook het doosje waar het in zat is erg leuk om kleine dingetjes in te bewaren die me dierbaar zijnOmdat ik van schrijven hou kreeg een ik zelfgemaakt schriftje, daarbij een pen van KLM waar mijn swapmama werktWierrook om te branden en in veervorm waar ik de weerrook op kan brandenSnoepgoed in een spaarpot voor de momenten dat ik het moeilijk heb… die vond ik echt wel heel grappigHet kaartje wat ik erbij kreeg was ik echt ontroerd door, vooral wat er aan de binnenkant stondIn het roze doosje zitten lucifers

Het is fijn om weer thuis te zijn, maar het was wel een saaie week. Ik moest wennen aan veel alleen zijn, in het ziekenhuis zijn er overal wel mensen en geluiden. En thuis was ik alleen omdat mijn man gewoon moest werken. En veel kon ik niet doen, want daar had ik de energie niet voor. Heb dus bijna de hele week of op bed of lui op de bank series gekeken. Na een paar dagen ben ik langzaamaan even wat kleine dingetjes in huis gaan doen. Ook ben ik gaan proberen even alleen naar buiten te gaan. De eerste keer was echt super zwaar, maar de tweede keer ging al beter. Langzamerhand knap ik op, nog steeds heel erg moe maar wil nu wel wat dingetjes gaan oppakken. De buikpijnen komen ook nog steeds, maar veel minder dan in het begin.Lekker aan een ontbijtje, kwark met banaan.Dan maar even wat handdoeken wassen, anders kunnen we niet meer douchen zonder schone handdoeken.Wat is het mistig op deze ochtend zeg… niks aan, gelukkig hoef ik niet naar buiten.Ik ging eventjes naar buiten om naar de winkel te lopen.Ik deed mee dit jaar aan de mamaswap en dit kreeg ik. Hier ga ik nog even later uitgebreid op in.
Voor het eerst bestelde ik pizza bij NewYorkPizza, 2 verschillende helften en wat was deze pizza lekker zeg.

In het nieuwe jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Zonder pijn
Voor mijn operatie had ik echt helse pijn, echt om stapel gek van te worden. Je gaat gekke dingen doen als je drie dagen lang non stop extreme pijn hebt. In eerste instantie durfde ik die nacht niet de doktersdienst te bellen omdat ze me zo vaak al hebben gezegd dat het stress is en een kwestie is van rustig blijven. Wat ben ik blij dat ik toch stappen heb ondernomen, want ik bleek gewoon een ontstoken galblaas te hebben en een galsteen. Die hebben ze er beide uitgehaald. En wat is dat dan een onwijs heerlijk gevoel als je wakker word uit narcose en die pijn is weg.

Thuis zijn
Ondanks ik echt extreem moe ben, en nog steeds wel wat buikpijnen heb ben ik blij dat ik thuis ben. Door de extreme moeheid kan ik eigenlijk geen kant op en ben ik best opgesloten thuis. Zelfs douchen kost de grootste energie, dus kan je nagaan als ik drie trappen af en op moet als ik even naar buiten wil. Heb ik nu wel twee keer gedaan sinds ik thuis ben. Moet er echt langzaam weer inkomen om dingen te doen. Maar het is zo fijn om thuis te zijn, je eigen bed, niet meer om 07.00 wakker gemaakt worden. Geen vervelende geluiden de hele dag door, geen infuus die piept. Home is where the heart is.

Kaartjes ontvangen
Toen ik in het ziekenhuis lag, was ik ook nog eens jarig… Heb me die dag helemaal niet jarig gevoeld, dus dat moeten we nog maar eens inhalen. Maar ik kreeg wel lieve kaartjes en voor mijn verjaardag en omdat ik in het ziekenhuis lag. Dat vond ik dus echt wel heel lief.