Het is vandaag Pasen en weer een week voorbij. Daarom heb ik weer een weekoverzicht van de dingen die ik heb gedaan. Geniet nog even van jullie vrije Paasdag morgen, dat ga ik ook zeker doen.Mijn uitje naar het ziekenhuis, had een afspraak met mijn maatschappelijk werkster. En op deze bijzondere dag (wereld downsyndroom dag) wilde ik haar kennis laten maken met Daan. Ik had dan ook een fotoalbum meegenomen om te laten zien aan haar. Wat voelde dat goed om Daan te laten zien en over hem te mogen vertellen. Ik was op de fiets geweest, dus moest ook weer terug op de fiets. Toen merkte ik dat het wel wat te heftig was vier dagen na het schoon maken van de miskraam. Ik kreeg onderweg naar huis buikpijn, wat niet zo prettig was. De rest van de dag me maar lekker rustig gehouden.Ik wilde in de middag weer wat minder brood gaan eten, dus vandaag ging ik aan de gebakken eieren met spinazieEn de dag erna maakte ik een wokgerecht, ja weer met spinazie

Op de kinderboerderij ben ik flink aan het filmen geweest en foto,s maken. Het filmpje komt er nog aan. Maar deze twee mooie foto,s wilde ik alvast delen.Ook deze week ging ik naar de kapper, dat was wel weer even nodig. Mij haar groeit altijd zo snel, en heb echt super dik haar. Ik ben dan ook echt blij dat het weer heerlijk kort is.Slagroomijs met smartlies erop, even genieten.Iedere keer als ik thee zet is het een verassing wat er nu weer voor vraag op het labeltje staat. Mijn antwoord: Koken, maar zo nu en dan iets bestellen is ook erg lekker.
Wat een kippenvel boek, na elk verhaal moet ik echt even stoppen. Dus het gaat niet zo heel snel met lezen. Maar als hij uit is komt er een review online.Omdat het ook voor Daan Pasen is gingen we de dag ervoor even naar zijn plekje toe, en brachten we deze mooie gele en oranje bloemen. Echt de kleuren voor Pasen.Geen Pasen zonder Paasstol, dus ook dit jaar aten we dit weer. Jammie lekker hoorMaar natuurlijk horen daar ook gekookte eitjes bij, ook al zo lekker om te eten.
Als afsluiter van de dag lekker gourmetten, om vervolgens op de bank uit te buiken.

In het nieuwe jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Kapper
Ik ben weer eens even naar de kapper geweest. Dit was wel nodig, eigenlijk zou ik dat vaker willen doen. Maar het blijft toch duur om dit regelmatiger te gaan doen. Maar nu ben ik weer even geweest en wat ben ik blij met mijn nieuwe korte koppie. Mijn haar groeit echt veelte snel, heb ook heel dik haar. Dus moeten ze het ook steeds uitdunnen. Wat voelt dat heerlijk als je bij de kapper bent geweest. Heerlijk dus weer.

Uitvaartbeurs
Ja dit klinkt wel heel eng dat het staat tussen mijn glimlachmomentjes maar ik meen het wel. Het was een ongelooflijk zware emotionele dag, maar wat heb ik er prachtige gesprekken gehad. Een aantal mensen gezien die ik al kende, wat is dat fijn om even met ze te praten. En zelfs van iemand een knuffel te krijgen omdat het zo goed voelt bij haar.

Inspiratie opdoen
Ik ben aan het rond neuzen op internet voor leuke webshops die misschien wel mee willen doen aan een weg geef actie voor jullie mijn lezers. En niet zomaar een weg geef actie, maar speciaal voor de tweede verjaardag die eraan komt van Daan. Eerder heb ik al eens een grote weg geef actie gehouden om jullie te bedanken voor jullie steun. Nu wil ik jullie mee laten vieren dat Daan hoog in de wolken zijn verjaardag viert. Dus als je een leuke webshop weet of hebt en je wilt doneren laat het me weten.

Zomer

Ohh wat verlang ik naar de zomer, een heerlijk zonnetje, zonnebril uit het stof halen, met korte mouwen naar buiten kunnen. Gewoon heerlijk genieten. Het enige wat ik nog mis tijdens de zomer is een heerlijke tuin om ervan te genieten. Wij hebben dan wel een balkon, maar als de zon erop staat vind ik het vaak te heet om het een paar uur vol te houden. De afgelopen tijd heb ik gemerkt dat een tuin echt wel genieten is met heerlijk weer. Wat heb ik vaak al in de tuin gezeten bij Ohanahome. De heerlijkste plekjes heeft ze daar in de tuin. Zelfs hangt er een hangmat, maar heb er nog altijd niet in gelegen. Waarom, ik durf niet zo goed. Misschien wel bang om eruit te vallen. (haha) Ik kijk dus heel erg uit naar de zomer, ook al heb ik zelf geen tuin. Geniet wel op mijn manier van het heerlijke zonnetje.

Hangmat/hangstoel

Een hangmat of hangstoel is geweldig om te krijgen maar ook zeker om te geven. Je kan hem in de tuin hangen, maar ook op het balkon of zelfs in huis. Zelf zou ik alleen voor de tuin kiezen, de twee andere opties lijkt mezelf niet zo,n fijn idee. Maar dat is ieder zijn/haar keus waar je deze ophangt. Zo ben ik eens even gaan rondneuzen op de site, ik kwam heel wat leuks tegen. Ook zag ik dat ze niet alleen 1 persoon hangmatten hebben maar ook voor 2 persoon. En wat ik het leukste vond wat ik zag was dat ze er zelfs eentje hebben voor je baby. (of ik dat zo veilig vind weet ik nog zo net niet)Je kan de hangmat voor jezelf ophangen, maar er zijn ook hangmat standaard te koop. Zelf vind ik de hangstoelen wel erg leuk eruit zien, ook ben ik wel benieuwd of dit echt zo relax is als het eruit ziet.

Winnen

Hoe ga jij relaxen deze zomer! Naar het strand om daar bruin te bakken, met je kinderen naar het buiten zwembad. Nee jij gaat heerlijk relaxen in je eigen tuin dit jaar. Want ik mag een hangmat/hangstoel naar keuze weg geven. Wil jij kans maken hierop reageer dan met een geldig email adres op deze post en graag zou ik zien dat je mijn facebook liked.
Je kan meedoen t/m 5 april. De winnaar krijgt via de mail op 6 april bericht van mij.

– Dit artikel is tot stand gekomen door middel van een samenwerking-

“Onvoorwaardelijke liefde voor mijn prachtige zoon, Daan mama en papa houden zielsveel van jouw”
Vandaag is het wereld downsyndroom dag en ik wilde deze dag niet zomaar voorbij laten gaan. Ondanks Daan niet meer leeft ligt mijn hart nog altijd bij het stukje “down” Op het moment dat ik erachter kwam dat ik zwanger was van een kindje met het syndroom van down kwam ik terecht bij D mama,s een Facebook groep waar allemaal mama,s samen komen met hun prachtige kindjes met down. Wat ben ik daar warm verwelkomt. Nog altijd ben ik lid van deze groep, omdat het me pijn doet om afscheid te nemen ervan. En ik ben en blijf een D mama, dus ik hoor er gewoon bij. En ook alle andere op de groep vinden dit nog altijd. Echt veel actief ben ik niet, want vind het wel heel moeilijk te laten weten dat mijn zoon niet meer leeft naar nieuwe mama,s. Ik wil ze niet afschrikken, toch voel ik dat ze het fijn vinden als ik met liefde een beetje steun en advies mee kan geven. En wat is het heerlijk om deze kindjes voorbij te zien gaan op de meest prachtige foto,s. Helaas is er ook vaak verdrietig nieuws te lezen, dat er weer een kindje ziek is en in het ziekenhuis ligt. De warmte die iedereen geeft en krijgt is zo mooi. Dat is dan ook de reden waarom ik jullie dit wil laten zien hoe gewoon deze kinderen zijn. Net zo gewoon als alle andere kinderen, maar met een klein beetje extra zorg.

Ik heb gevraagd aan alle D mama,s om iets kort te schrijven wat helemaal past op deze dag. Lees maar mee.

“Lotte is ons positieve foutje van de natuur.
Mensen vragen wel eens of t erfelijk is of dat t pech is of een foutje van de natuur. Nou wij zeggen vaak…. een positief foutje van de natuur.”

“Downtjes blijken een chromosoompje extra te hebben, òf zouden wij één te weinig hebben? Downsyndroom is voor mij: The Beauty of Imperfection”

“Mijn zoon van 18 jaar die werkt bij Brownies&downies in Almere”
“Het is zo héérlijk als hij zijn armpjes om mijn nek slaat!!”

“Iets wat ik heel erg merkte nadat ik een D mama werd is “dat er een extra grote vat met liefde is open gesprongen,niet alleen voor mijn zoontje maar voor de hele wereld”

“Isa is de liefde van ons leven en zwaait de hele supermarkt bij elkaar! Zoveel glimlachen worden er getoverd. Iedere dag. I love you!”

“Denk in mogelijkheden en niet in beperkingen!

En al die kritiek over “te goede down kinderen”? Dat zijn OOK gewoon kinderen met Down, geen acteurs ofzo”

Voor het eerst na meer als een maand kwam ik weer bij Ohanahome. Dat was wel weer even wennen, maar al snel had ik mijn draai weer gevonden. Ondanks het vele verdriet die ik nu weer doormaak heeft het familie leven wat daar draait een positieve invloed op me. Lekker samen met Annelies en haar dochter in de tuin aan het fröbelen en kletsen geweest. Haar dochter was een mooie palm-Pasen stok aan het maken.De volgende dag weer eens naar het ziekenhuis. Ik had besloten om weer te gaan praten met een maatschappelijk werkster. Maar vond het niet zo fijn om op de afdeling te zitten tussen de zwangeren. Dus heb me achteraf in een hoekje verstopt met mijn tablet om me wat rustig te houden.
Daarna vond ik dat ik wel een heerlijk broodje van de Subway verdiend had. Daar heb ik dan ook van genoten. Ook stond ik verrast dat ze het in een leuk mandje deden. Normaal gaat het in papier gewikkeld. Dit zag er wel erg gezellig uit vond ik. Toen ben ik naar Musjes gegaan, kinderwinkel waar ik regelmatig op dinsdag komt. Mijn favoriete verkoopster is daar altijd op dinsdag. Ik kom er om er lekker een kopje thee te drinken en wat te kletsen met de verkoopster. Ze kent mijn verhaal van Daan, ben daar nog met Daan geweest vlak voor zijn overlijden. Ik liep nog maar net de winkel binnen en ze kwam gelijk op me af om een knuffel te geven. Ze had al mee gekregen van de miskraam die ik had gehad.Na een paar uurtjes daar ben ik naar de bushalte gegaan omdat ik lekker naar huis ging. Was namelijk nogal moe.Tijd om weer even te werken op de kinderboerderij, wat was het heerlijk weer. Natuurlijk even een mooi plaatje schieten.Pizza pizza pizza time
Lekker nestelen op de bank met een dekentje en een kop warme thee.
Al maanden zit het in mijn hoofd de uitvaartbeurs, eigenlijk als doel om er zelf te staan met Ohanahome. Maar dit ben ik niet gaan doorzetten, wie weet ooit. Wel ben ik er als bezoeker heen gegaan. Hier ga ik zeker meer over schrijven. Na een lange zware dag op de beurs even wachten op de bus om naar huis te gaan. Ook is het weekend om even een wasje te draaien en dan moet die ook opgehangen worden.Zondag lekker makkelijk eten, een heerlijk soepje gemaakt en daar heb ik rollade bij klaar gemaakt.

Jullie nog iets leuks gedaan het weekend?

Kimberly de mama van vlinderkindje Elara. Elara speelt net als Daan (misschien wel samen) daar hoog boven in de wolken. Deze mama wilt net als mij dat de naam gezegd blijft worden, het doet ons geen pijn. Het is alleen maar fijn als je ons kindje kent en de naam noemt. Kimberly zet zich in voor Clini Clowns wat een onwijs mooi doel is. Wat was dit een mooie verassing voor mij en Daan toen ze voor hem kwamen zingen in het ziekenhuis. Voor ons was het maar 1 ontmoeting, maar voor Kimberly is het allemaal veel belangrijker geworden. Daarom heeft ze vorig jaar een Rode Neuzen Run georganiseerd om geld op te halen voor Clini Clowns. Dit jaar is ze daar weer mee bezig. Alleen het grote verschil is dat het dit keer niet alleen voor Clini Clowns is maar ook voor Qwin. Qwin is meervoudig complex gehandicapt.

Wil jij mee rennen dan kan je hier zeker voor opgeven. Ga even naar de site van Kimberly, daar vind je alle informatie die je nodig hebt. Zelf ren ik niet mee, omdat het lichamelijk niet mogelijk is. Maar ben wel aan het nadenken om daar te gaan helpen. Dat horen jullie later wel of ik dus zelf aanwezig ben.

21 mei ben je welkom in Houten.

Natuurlijk kunnen ook gewoon geld doneren voor deze twee mooie doelen die samenkomen in de Rode Neuzen Run.
Elara Brandon te Rotterdam
NL38INGB0658022504

Deze week ben ik weer langzaam wat dingen aan het oppakken, wat ik deed voordat ik geopereerd ben. Zwaar, maar ook weer echt heerlijk om te doen. Wat meer het huis uit, dat is ook wel lekker met het zonnetje die steeds meer doorkomt.Ik pakte mijn fiets weer even om naar mijn werk op de kinderboerderij te gaan. Eerder had ik al even de fiets gepakt om naar het ziekenhuis te gaan. Dat was wel even echt heftig want dat is een stuk verder fietsen dan de kinderboerderij. Maar ik ging dus weer even wat doen op de kinderboerderij en wat was het heerlijk buiten te werken. Daarna was ik wel gebroken en heb ik de rest van de dag lekker op bed series gekeken.Ik schreef een blog over opnieuw rust vinden, hopelijk in de toekomst in een nieuw huis. Waar we hard voor aan het sparen zijn.Elke avond kijk ik nog steeds trouw naar Goede Tijden Slechte Tijden, heerlijk om mee te ontspannen.Vrijdag hadden we iets te vieren, omdat we twee jaar geleden partnerschap aan gingen. We zijn uiteten geweest. En wat hebben we heerlijk gegeten zeg. Teveel om alles uit te proberen.Het weekend maakte ik lekkere keizerbroodjes uit de oven met kaas, salami en ananas.
Ik ben al weer even begonnen met een nieuwe serie voor mij. Nu al bezig met het tweede seizoen van Gossip girl. Wat een heerlijke serie is dit zeg. Even iets heel anders dan ik normaal kijk.

Wat is jouw favoriete serie op dit moment?

In het nieuwe jaar horen er ook weer mooie geluk-momentjes, het wordt nu even weer in een nieuw jasje gestoken. Het blijft fijn om te kijken naar de mooie dingen in het leven. Juist als je zoiets heftigs meemaakt als de dood van een geliefd iemand, is het soms zo moeilijk de mooie dingen te zien. Maar die zijn er natuurlijk wel, daarom een extra reden om daar bij stil te staan. Toch blijf ik het heel moeilijk vinden, maar ik wil niet alleen maar negatief zijn. Dus ik blijf hier zeker mee doorgaan, want er is nog zoveel moois om voor te leven. Al zijn het maar de kleine dingetjes in het leven…

Uiteten
Omdat we iets te vieren hadden gisteren (twee jaar partnerschap) zijn we heerlijk uiteten geweest. We zijn naar een wereld restaurant geweest, waar je lekker kan wokken, je eigen pizza kan samenstellen, Peking eend kan eten, er ligt een varken waar je vlees van nemen, pannenkoeken, Barbecueën, teppanyaki, Sushi, Saladebuffet en heel veel soorten toetjes. Het was te veel om alles te proberen. Maar wat was het lekker zeg. Taste and Flavor is voor nu even echt mijn favoriete restaurant. We gaan daar zeker nog eens terug, nog genoeg om uit te proberen daar.

Krokussen
Nu de zon steeds meer gaat schijnen komen er de meest mooie kleuren krokussen boven. Ik ben er gek op om ze te zien. Vooral omdat de meeste die je ziet paars zijn. En ja ik heb iets met de kleur paars sinds we Daan verwachtte, en dat zal nooit meer verdwijnen wat ik met deze kleur heb. Maar dat de krokussen uit de grond komen is een teken van lente. Vaker de zon die tevoorschijn komt, springen lammetjes en geitjes in de wei. En dus heerlijk vaker naar buiten met het heerlijke weer. Helaas is het nu nog net even steeds te koud, maar die warmte komt vast ook wel.

Dingen oppakken
Mijn lichaam heeft een flinke opdonder gekregen vanwege de operatie en de miskraam, en nog ben ik aan het herstellen van beide. Maar voor mijn gevoel werd het tijd om weer wat dingen op te pakken. Het thuis zitten werd ik gek van, dus wilde graag weer gaan werken op de kinderboerderij. Ik merk wel wat het zwaarder is dan normaal, maar wat was het fijn om gewoon weer bezig te zijn en dat in de buiten lucht. Ook ben ik weer in dezelfde week voor het eerst weer naar een yogales gegaan. Ook dat was erg zwaar, maar ook heel fijn. Probeer dit weer elke week te gaan doen, zodat ik weer beetje mijn conditie op kan bouwen.

Vlak na het overlijden van Daan was ik thuis zo onrustig dat ik het huis vaak uit vluchtte, maar daar ging ik aan onderdoor omdat ik de eerste maand ook gewoon niet sliep door angsten. Heel lang bleef die onrust in huis. Zodra ik het huis uit was, ging het prima. Was ik niet onrustig, en voelde ik mezelf even fijn. Wat is dat vreselijk als je in je eigen huis je rust niet kan vinden. Het leek weer wat beter te gaan. Na mijn eerste miskraam werd deze onrust weer erger en het liefst wilde ik zo min mogelijk thuis zijn. Toen kwam ik in aanraking met Ohanahome, en ik kreeg daar een veilig gevoel. Ik begon er vaker te komen zodat ik me fijn en veilig kon voelen. Zodra ik thuis kwam was die onrust er weer. Elke keer ging ik met tegenzin terug naar huis, natuurlijk wilde ik wel thuis zijn want mijn man was daar. Maar het huis zelf straalde zoveel onrust uit bij me. Door de vele dingen die ik leerde bij Ohanahome, kreeg ik weer wat meer dat veilige gevoel terug in huis. Vond het niet meer zo erg om thuis te zijn. Heel lang heb ik mezelf voorgehouden te zeggen dat we een baby kamer hebben, maar nog altijd is dat gevoel er niet echt. Voor mijn gevoel is het nog altijd de kamer van Daan. Toch wilde ik graag geloven dat dit de kamer is voor de nieuwe baby, want hoe kan er nou een kleintje komen als het nog altijd een bezet kamertje is. Zou dit de reden zijn waarom het maar niet lukt om een broertje of zusje voor Daan te krijgen. Ik hoop het niet, want ik kan het niet meer ontkennen het voelt nog steeds als zijn kamer. Iedere keer als ik naar binnen loop. Zijn spullen, zijn persoonlijke spullen zie je niet meer die zitten in een doos. Maar de kleertjes hangen in de kast en verder is alles wel hetzelfde gebleven. Ik wil dit ook niet veranderen, alles is nog nieuw dus waarom zou ik. Nu ik na mijn operatie voornamelijk thuis ben, niet naar de kinderboerderij ga, niet sport en niet naar Ohanahome ga voel ik die onrust weer best sterk in huis.

Het is niet alleen het kamertje wat me onrust brengt, ook liggen daar fijne herinneringen. Aan de ene kant vind ik het fijn de dingen hier rondom Daan maar ook heel erg moeilijk. Neem nou van de week. Ik loop naar buiten en daar staat een ambulance in onze straat. Al heel lang heb ik niet echt angst hier meer voor, soms schrik ik nog wel van de sirenes. Maar als ze hier dan zo in de straat staan vind ik het echt heel naar. Het hele gevoel van dat Daan in mijn armen overleed kwam terug. Ik kreeg de rillingen over mijn hele lijf. Ik loop door, en zit in de bus. Maar de bus rijd nog niet weg, terwijl ik daar in de bus zit zie ik weer een ambulance langs rijden de straat in. En vlak voor dat de bus weg rijd waar ik in zit, komt er ook nog eens een brandweer langs. Ik had het niet meer. Helaas gebeurd dit net even te vaak in onze straat, waardoor ik me nog onveiliger voel.

Eigenlijk zeg ik al jaren dat ik hier weg wil uit dit huis. Op zich wonen we hier fijn hoor, we zijn verliefd geworden op ons uitzicht. Maar ik heb ook gemerkt dat het met een baby op drie hoog wonen best zwaar is. Denkt aan de kinderwagen en mijn chronische vermoeidheid syndroom. Ook wonen we absoluut niet in een kinderrijke buurt, en zei daarom al snel dat ik hier mijn kind niet wilde op laten groeien. Je kan je kind hier niet even op de straat laten spelen, veilig is het zeker niet. Ja en we hebben nog altijd de hoop voor een kindje. Wat zou dat heerlijk zijn voor ons maar ook voor dat kindje om in een heerlijk beneden woning met thuis te wonen. Met aan het huis een pleintje waar je rustig je kindje kan laten spelen. Deze droom heb ik naast onze kinderwens heel erg. Helaas financieel is dat wat lastiger deze droom uit te laten komen. We sparen wel, want we willen graag een huis kopen. Huren is niet mogelijk als we dit huis verlaten, door de nieuwe regels. De huur van een huis ligt dan veelte hoog om rond te komen. Nee we mogen echt niet klagen, want we leven best in luxe. Alleen om een huis te kunnen kopen op de manier van sparen wat we nu kunnen duurt het nog wel een hele tijd.

Ik maar ook mijn man zijn zo toe aan wat meer rust, maar door alles wat we hebben moeten doorstaan valt het zwaar die rust te vinden. Mag het geluk ons ook eens een keer toelachen… Ik hoop het zo. Misschien heel egoïstisch dat ik nu echt even aan mezelf denk, ik weet dat er mensen zijn die het misschien nog erger hebben. Maar nu denk ik even aan mijzelf en mijn man. Daarom heb ik een droom online gezet, zodat mensen ons een klein stukje op weg kunnen helpen met een nieuwe woning. Want ik denk echt dat ik nooit meer echt helemaal mijn rust terug vind in dit huis.

Dream or Donate

-Bron-

De dagen zijn lang voor mij, nog altijd doe ik vrij weinig buiten de deur. Natuurlijk kom ik wel buiten maar het meeste van de tijd ben ik thuis. Ik verlang naar de normale dingen weer te gaan doen. En misschien ga ik sommige dingen volgende week weer oppakken. Wil weer proberen om naar de kinderboerderij te gaan om te werken, en misschien ook weer een lesje yoga volgen. Maar dat is dus volgende week. Nu eerst deze week laten zien in foto,sJa we houden nou eenmaal van lekkere dingen, het lukt me nog steeds niet om gezonder te gaan leven. Alsof ik nog steeds probeer mijn verdriet weg te eten. En dat lukt niet. Maar voor nu genoot ik van een mini boterkoek.Van het weekend waren we even bij Tuinland geweest, en deze plantjes kochten we. Voor de kerst kochten we namelijk een glazen bak met kerststerren. Nu ze dood zijn wilde we er graag iets nieuws in. En dat is dit geworden.Ik ben gek op aardbeien, dus ik kocht een doosje ervan. Heerlijk aan het smullen ervan. Ja ik eet dus zeker ook gezonde dingen.Nee, dit vind ik echt niet leuk, omdat ik naar de stad zou gaan ging ik naar buiten. En ja hoor in onze straat staat er een ambulance. De ergste angst is ervan weg, geen paniek aanvallen er meer door. Soms nog wel een schrik reactie als ik ze zie of hoor. Maar zo in de straat, raak ik nog aardig van slag ervan. Even was ik helemaal terug bij het gevoel toen Daan overleed in mijn armen. Toen ik in de bus zat voordat hij weg reed, kwam er nog een ambulance de straat in rijden, daarna nog een brandweer. Gelukkig reed toen de bus weg. Ik had echt over mijn hele lichaam kippenvel.Na dat ik even in de stad ben geweest, ging ik op weg naar het ziekenhuis. Na controle vanwege de miskraam, en had er een slecht gevoel bij. Daar meer over in een blog die gaat komen.Vrijdag is het altijd patat dag bij ons, dit keer gingen we even bij de MC Donalds eten. Dat moet soms ook kunnen.In het weekend maakte ik heerlijke appelflappen voor ons. Lekker en simpel om te doen.

De paaseieren hebben wij ook al in huis gehaald. We hebben een hele bak op de tafel staan, maar moet er niet teveel in 1 keer eten dan wordt ik misselijk. Maar ze zijn zo lekker, vooral die groene (hazelnoot)

Jullie een leuke week gehad?