Ik had eigenlijk nooit iets met quotes tot ik er zowat mee dood gegooid werd in mijn messenger door een heel lief persoon die mij helpt de goede weg in te slaan in mijn leven.
Nu zoek ik zelf vaak naar mooie positieve quotes en ik merk dat er echt veel mooie zijn. Daarom deel ik hier om de week de mooie teksten die ik tegenkom speciaal voor jullie om te inspireren.
Dit is lang geleden dat ik jullie de kans geef om je blog te spammen. Elke maand zal er nu een artikel online komen waarin jij je blog mag spammen. En ik zal vanaf volgende maand dan een paar van de blogs die in de comments staan uitlichten.
Wel zou ik het waarderen als je niet alleen je link neerzet, maar ook even iets verteld over jezelf en je blog. Daarnaast zou ik het lief vinden als je dit wilt delen, zo leren we steeds meer leuke blogs kennen.
Dus kom maar op spam er maar op los…
De afgelopen week kwam er geen “Take a look at my life” online vandaar nu van twee weken. Het valt me toch nog steeds op dat ik best weinig foto,s maak. Maar vind ook dat ik niet zo heel veel beleef om over te vertellen. Er is genoeg gaande in mijn leven, maar dat gebeurd allemaal in mijn hoofd, en is er weinig ruimte voor vele andere dingen om te doen. Dus alle weken lijken beetje heel veel op elkaar. Ik heb de afgelopen tijd heel veel pijn gehad in mijn lichaam, echt zoveel pijn had ik al heel lang niet gehad. Er was een reden voor waar ik nog op terug kom.
Ik ben weer een tijdje bezig om wat meer op me eten te letten. En door de weeks eet ik momenteel geen brood meer. Soms mis ik het weleens, daarom hou ik me in het weekend er niet aan. Zodat ik dan eens een lekkere boterham of broodje kan eten. Gelukkig kan ik genieten van andere gezonde dingen tussen de middag. Zoals deze salade die ik at terwijl ik bezig was met mijn blog.
Voor die gezonde maaltijden moet er ook boodschappen gedaan worden, wat ik dan ook zeker doe. Dit keer even op de fiets naar de supermarkt geweest.
Ik ging even de stad in om nieuwe broeken te kopen. Ja ik ben geslaagd voor twee fijne spijkerbroeken. En toen ik terug liep naar de bus, kwam ik deze tegen die heel vaak rondrijd in de stad. Kon het niet laten dit mooie beestje op de foto te zetten.
Weken eerder zagen we een nieuw soort kwarktaart in de winkel en die moest gelijk gekocht worden. Nee we gingen hem toen niet gelijk maken, maar nu hebben we hem getest en wat is hij lekker. Dit is de banaan chocolade variant. Een echte aanrader, helaas niet zo gezond. Maar mag wel eens.
Nou jullie weten dat ik een 2e thuis heb genaamd Ohanahome. Heb een nieuwe familie bij gekregen. Wat hou ik van deze mensen echt. Ik kom hier tot rust, ben hier hard aan het werk aan mezelf, leer veel, praat veel, help met het bedrijf opzetten en soms zijn er ook klusjes te doen in huis wat ik met alle liefde soms oppak. Vandaag heb ik dus wat klusjes gedaan.
Ik ging naar de sportschool om even flink te zweten. Alsof het een teken was, deze was me nog nooit opgevallen in de kleedkamer. Maar vind het een super uitspraak, zeker met alles waar ik mee bezig ben.
Vrijdag is bij ons patat dag, vandaag even niet zelf frituren maar het laten doen. Wat kan dat soms lekker zijn even gewoon naar de snackbar toe gaan en heerlijk patat eten.
Al dagen ben ik weer bezig met papieren te vernietigen. Al een hele tijd is mijn man bezig alles in de computer te zetten, zodat alle zooi weg kan. Maar het is zo veel dat het niet zo snel gaat. Uiteindelijk is alles straks wel lekker opgeruimd.
Hoe is jullie week geweest nog iets leuks gedaan?
××Ik heb een hele moeilijke tijd gehad, nog altijd maakt het deel uit van mijn leven. Maar ik ben nu wel weer zo ver om steeds meer de mooie dingen van het leven te zien. Daarom ga ik af en toe weer eens een blog schrijven met mijn favorieten van het moment.××
✩ Ik werd gewoon weer blij van het sporten, en dan heb ik het niet over yoga maar over de cardio wat ik nu elke week weer wil gaan oppakken
✩ Mijn nieuwe mooie telefoonhoesje, ben echt zo blij ermee dat er een super mooie foto op staat
✩ Fietsen, tegenwoordig vind ik het heerlijk als ik ergens heel wil dat ik dan de fiets kan pakken. De wind door je haar voelen en niet denken aan de bus tijden
✩ Mijn Happy Planner, alles zet ik erin van afspraken tot ideeën die opkomen in mijn hoofd
✩ Het bewust worden over mijzelf
Waar wordt jij nou blij van?
Zoals jullie misschien wel opgevallen is, ben ik heel erg met mijzelf bezig. Inmiddels heb ik Daan voor mijn gevoel losgelaten, en daarom is hij trots op zijn mama. Het loslaten houd niet in vergeten. Want dit kleine mannetje zal nooit vergeten worden. Maar het is beter voor mij en voor Daan hem te laten gaan. Daar voel ik nu vrede mee, het voelt goed. Natuurlijk niet dat hij is overleden maar ik moet verder en Daan ook daarboven. Alleen sinds dat Daan is overleden is er nog veel meer overhoop gehaald in mijn hoofd, dingen die ik nooit heb verwerkt vroeger. En wat komt er een rotzooi uit nu.
Ik ben heel erg negatief over mezelf, en dat maakt het leven er niet vrolijker op. Eerder heel moeilijk. Nu ben ik aan het leren hoe ik die negatieve gedachten om kan zetten naar positief. Ik dacht dat ik het eng zou vinden het lijstje met mijn negatieve gedachten te delen met de persoon die me hiermee helpt. Maar het is nog veel enger om deze gedachten om te zetten en het ook letterlijk op te schrijven. Daarom heb ik besloten met jullie mijn lijstje te delen met mijn negatieve gedachten en hoe ik aan het worstelen ben dit om te schakelen. Het was in eerste instantie de bedoeling om een lijst te maken met dingen die ik wil, maar dat is extreem moeilijk als je vind dat dingen waar je gelukkig van wordt je niet gegund is voor je gevoel. Vandaar eerst deze opdracht. Ondertussen ben ik al aardig aan het omschakelen hoe moeilijk het is, maar stiekem ben ik in gedachten al bezig met het lijstje te maken met wat ik wil. Daar ga ik ook wel iets van delen.
Negatieve gedachten:
Ik heb er een paar open gelaten, want ik ben ook benieuwd hoe jullie dit zouden invullen. Om te laten voelen hoe moeilijk dit eigenlijk kan zijn. Gaan jullie me dat vertellen in de comments?
Dan zal ik gelijk even een paar dingen van het lijstje laten zien wat ik dan graag wil. Ik heb geleerd dat je meer krijgt van wat je vraagt. Dus vraag je zoals ik steeds om negatieve dingen, dan krijg je er meer van. Dus dat gaan we veranderen in leuke dingen, vandaar dit lijstje met wat ik dan wel wil.
Ik wil:
Dit lijstje ga ik voor mezelf natuurlijk verder afmaken, deze wilde ik alvast met jullie delen.
Vorige maand heb ik een heel mooi telefoon hoesje laten bedrukken wat ik jullie toen ook al had laten zien. Ik ben er zo blij mee, een enorm waardevolle foto die ik altijd op zak heb. Maar ook een goed beschermend hoesje voor mijn Samsung note.
Nu heb ik toch erg leuk nieuws voor jullie, ik mag zo,n onwijs gaaf hoesje voor je telefoon weg geven. Dus misschien ben jij straks wel de gelukkige die in het bezit is van zo,n mooi hoesje als ik heb mogen maken via B2C telecom.
Weten jullie nog hoe de mijne eruit ziet, nee daarom hier nog eens de mijne als voorbeeld wat je ermee kan maken.
Als je mee wilt doen zou ik graag in een reactie willen zien, wat jij voor iets op jouw telefoonhoesje zou laten zetten?
Het bericht delen is uiteraard ook altijd erg lief.
Deze winactie loopt tot 9 oktober, deze dag zal ik de winnaar bekend maken via de mail.
Een week met vele afspraken, werken op de kinderboerderij en 2 bijzondere dagen die heftig waren.
Soms mag je jezelf eens verwennen met een heerlijke muffin, deze zijn zo lekker van de Lidle vandaan. Maandag at ik deze traktatie.
Dinsdag was ik in de stad op zoek naar een draakje om te kunnen geven voor de verjaardag van Sem. En altijd als ik in de stad ben moet ik even langs Musjes gaan. Daar een lekkere kop thee drinken en wat kletsen met het personeel.
Ook kwam ik nog in een winkel die ik niet kende, trouwens waar ik dat draakje kocht die winkel kende ik ook nog niet. Maar ik kocht dus nog een hele mooie ketting met een engelen roeper eraan.
Natuurlijk nog even woensdag op de kinderboerderij aan het werk geweest. Dit keer kon ik weer even helpen met voeren wat ik best wel weer leuk vond.
Donderdag had ik een afspraak staan in Zuidlaren met een natuurarts waar ik al eerder was. Mijn lichaam is zich heerlijk aan het schoonmaken.
Ik vertelde al over vrijdag en zaterdag wat ik toen heb gedaan…
Uiteten op zaterdag, het was gezellig. Helaas niet echt bijzonder wat je er kon eten van het buffet. Wat dan wel weer jammer was. Dit was dan ook eenmaal hier.
Een impressie wat we hebben gegeten, zoals je kan zien een beetje de normale dingen. Veel dingen waren ook niet echt heel warm meer.
De dagen waar ik zo tegenop zag. 12 september de sterfdag van Daan. Weken was ik hier al mee bezig, had dan ook een goed plan hoe ik de dag wilde doorbrengen. Eigenlijk de dag ervoor, want die dag was echt heel speciaal en bijzonder voor mij.
Wat was ik zenuwachtig toen ik de bus nam naar Ohanahome, het kleine paradijsje. Ik wist al wat we deze dag zouden doen, maar toch vond ik het zo moeilijk erheen te gaan. Bang voor de emoties die los zouden komen. Maar dat was juist wat ik wilde, het jaar afsluiten. Niet vergeten, maar even alles eruit gooien zodat het na zijn sterfdag allemaal wat zachter word. En ik vrolijk naar de toekomst kan kijken. Aangekomen bij Annelies kreeg ik gelijk een dikke knuffel, een heerlijk warm welkom en er gleed een klein beetje spanning van me af. Deze dag stond helemaal in het teken van Daan. Het was bijzonder om haar te betrekken in deze dag, juist omdat ze weet hoe het is om een kind te verliezen. Zij geeft me wat zij graag had willen ontvangen toen haar zoon Sem overleed. Ze kende Daan niet, maar door alles wat ik heb verteld staat ze heel dichtbij hem. Deze dag heb ik dan nog veel meer verteld, herinneringen ophalen mooie maar ook verdrietige. Het was fijn om dit te mogen delen met haar. Gelukkig heeft ze dat zelf ook zo ervaren dat ze dankbaar is dat ze betrokken werd op deze dag. Het was niet alleen verdrietig deze dag, heb wel veel gehuild, maar ook heel veel gelachen. We zijn naar Sem geweest op de begraafplaats. Ik wilde even bij hem stil staan omdat hij 20 september jarig is. Ik kocht een draakje wat echt heel toepasselijk is voor Sem (bad boy genaamd) En draakjes staan voor onze beide zoons.
Natuurlijk zijn we daarna naar Daan gegaan, maar we zaten in de auto toen Annelies toch nog even terug moest naar Sem. Niets begrijpend ervan, maar niet vragen. Haar kennende kom ik daar nog achter. Wat was ik zenuwachtig om met haar naar Daan te gaan, nooit eerder met iemand erheen geweest die Daan niet gekend heeft. Maar het was goed, zo mooi om het haar te mogen laten zien. Toen had zij even een momentje voor Daan en vertelde me waarom ze terug moest naar Sem. Ze moest de dolfijntjes die bij hem stond aan Daan geven anders zou ze ruzie met Sem krijgen. Deze hebben dan ook een heel mooi plekje gekregen.
Er gebeurde onverwachts ook andere mooie dingen, zodat ik even uit de emotie van Daan was. Fladdert er nog een vriendin langs van ons, even een extra knuffel op deze dag. Met een geweldig mooi plan voor Ohanahome kwam ze aan, waar je alleen maar heel blij van kan worden. Nadat ze weg was hebben we voor het eten gezorgd en lekker gegeten. Ik merkte dat we niet konden stoppen met praten, dat is de hele dag zo wel door gegaan. Erg fijn was het. Inmiddels was het al aardig laat op de avond en hebben we de dvd van de uitvaart van Daan bekeken. Daarna hebben we de dag afgesloten met een film (Dragon fly) Ben deze nacht blijven slapen.
12 september wakker worden in Ohanahome, nou ja wakker worden had een erg onrustige nacht. En mijn dag begon ook onrustig, mijn maag was van streek. Dus maar even rustig wakker worden. Nadat Annelies uit bed was nog even een tijdje buiten zitten kletsen, eer dat ik eindelijk we omgekleed had en naar huis zou gaan was het al in de middag. Ik nam afscheid wat ik vreselijk vond, moeilijk om naar huis te gaan op de dag waar hij is overleden. Vastbesloten dit keer wel ballonnen te vullen met helium, dat is op zijn verjaardag mis gegaan. Thuis even snel mijn spullen gedropt en gauw samen met Bert naar Daan toe. Daar hebben we de ballonnen opgelaten, maar voor we dat deden stonden we nog even met iemand te kletsen die ook even op bezoek was bij Daan. Fijn dat te merken dat er toch ook mensen langs gaan.
In de avond wilde ik niet thuis zijn, was bang voor de paniek denk ik omdat hij toch in de avond is overleden. We hadden al besloten om uiteten te gaan. Dus een mooie afsluiting van zijn jaar.
Een half jaar een online cursus volgen, wat moet ik me daar bij voorstellen dacht ik. Zal ik er iets aan hebben. Nou het antwoord heb ik nu na het half jaar dat we hebben afgesloten met een meeting in Utrecht. Een half jaar mijn scenes delen op een prive facebook pagina voor cursisten. Niet wetend wie er achter die profielen zitten maar me toch veilig genoeg voelen om mijn verhaal te mogen delen. Daan verdiend een plek in een mooi boek die ik wil gaan schrijven. Elke maand kregen we een webinar waar ik best veel van heb geleerd. Maar de facebook pagina heb ik nog veel meer aan gehad. Feedback krijgen op je teksten van mede cursisten en de schrijver David Mulder. Dit heeft me zekerder gemaakt dat ik daadwerkelijk kan schrijven, want hier ben ik altijd erg onzeker over geweest. Als iemand zei dat ik zo goed kan schrijven schoof ik het opzij van welnee zo goed ben ik er niet in. Toch begin ik te beseffen dat ik al een schrijver ben alleen dat het er nog even echt moet uit gaan komen.
Je levensverhaal schrijven is echt geen makkelijk iets, zeker niet als je nog midden in het rouwproces zit. Ik ben dan ook even afgestapt over het feit dat het een boek moet worden. Ja uiteindelijk is dat het doel. Maar momenteel als het lukt om te schrijven doe ik dat voor mijn verwerking. Dat heb ik dan zeker geleerd, om straks makkelijker bij mijn gevoel te komen. En niet mijn verhaal schrijven alsof ik het op een afstandje zie. Nee ik wil het gevoel die ik heb over alles wat ik heb meegemaakt over brengen op jullie de lezers.
De meeting om de cursus af te sluiten was een ding wat ik best wel moeilijk vond. Zeker omdat het zo dichtbij komt mijn verhaal. Ook aangezien de sterfdag eraan komt is het allemaal nog emotioneler. Maar wat was ik blij dat ik deze stap heb gezet. Mijn verhaal te mogen delen zonder onzeker te zijn dat iemand het niet wilde horen. Want ze wisten al dat mijn zoon is overleden en dat ik daar over schrijf. Iedereen was dan ook heel nieuwsgierig hoe het met me ging en vonden het zo geweldig dat ik erbij was. We hebben dus veel ervaringen gedeeld over ons verhaal, zoveel verschillende heftige verhalen gehoord. Er kwam een gastspreker vertellen over zijn boek en ons laten inspireren om verder te werken aan ons boek. Een fijne pauze waarin we heerlijk taart konden eten die David zelf had gemaakt. En een interview krijgen van zijn vriendin voor op zijn website, ervaringen over de cursus. Als alle laatste kregen we nog een schrijf opdracht, maar er kwam niet veel zinnigs bij me uit meer. Zo moe was ik. Het was de bedoeling om in 1 zin je verhaal pakkend te beschrijven voor op de achterflap van je boek. Daar gaan we nog eens even goed over brainstormen.
Tijdens de hele cursus had ik een bepaalde klik met 1 iemand, ze heeft me eens gemaild om te vragen of ze bezig mocht met mijn teksten. Ze merkte dat ik zo aan het worstelen was ermee om mijn gevoel erin te gooien. Mijn verhaal deed haar iets waardoor ze me graag wilde helpen. Wat vond ik dit geweldig mooi. Met het afscheid van de meeting stond ik nog even met haar te praten. Ineens vroeg ze me of ze een knuffel mocht geven. Ik kreeg hier echt kippenvel van, ze maakte hiermee mijn dag echt af.
Nu het schrijven aan me boek gaan oppakken, want daar ging het natuurlijk allemaal om.
Mijn weken zijn momenteel niet echt heel spannend. Ben veel thuis te vinden. Dat was dan ook wel een beetje de reden waarom er vorige week geen weekoverzicht was. Buitenom dat ik ook vrij weinig foto,s de laatste tijd maak. Nu toch maar weer een overzichtje en dat van de afgelopen twee weken dan maar.
De gezonde salades gaan er weer in, in plaats van die boterham in de middag.
Zo blij met mijn Happy Planner dat ik lekker aan het knutselen erin. Want een beetje kleur mag hij wel krijgen.
Week 2 van september ben ik ook al mee bezig geweest, de week waarin de eerste sterfdag van Daan is. Dus een speciale week in mijn planner.
We hadden spontaan trek in appelflappen, ja wat doe je dan. Je maakt ze gewoon. Appels hadden we in huis en bladderdeeg ook, dus waarom ook niet
Dagindeling maken valt nog niet mee. En twee keer op een dag naar buiten al helemaal niet. Toch maar even een stukje gaan wandelen, zo doelloos vind ik echt helemaal niks. Ja soms is wandelen wel heerlijk even je hoofd leeg maken. Maar vandaag had ik er niks mee.
Ohanahome mijn 2e thuis wat hou ik van de mensen daar, niet alleen te hoeven zijn. En wil je wel even alleen zijn kan dat ook. Zo ziet het er bij avond uit.
Avond snack, aan de soya ben ik begonnen. Dan ook af en toe een rijstenwafel met iets lekkers erop. Hier dus pindakaas.
Na de yoga naar mijn 2e thuis door gefietst, eerst maar eens lekker lui op de bank een gezonde salade eten. Even helemaal uitgeput. Daarna nog wel eventjes daar geholpen om de was op te vouwen. En even bezig geweest met wat vragen te beantwoorden op papier voor het plan Ohanahome. Daarna helemaal leeg zijn. Toch even geholpen met het eten maken en samen met het gezin daar gegeten. Helaas liep de avond niet zoals ik had gehoopt, zo leeg was ik en werd zo misselijk dat ik moest spugen steeds. Uiteindelijk gekozen met een kut gevoel naar huis te fietsen. Onderweg werd het nog even erger door een paniekaanval vanwege een ambulance die naast me bleef rijden. Het is een wonder dat ik veilig thuis ben gekomen.
En als afsluiter van de week, een geweldige schrijvers meeting gehad. Om de cursus “Schrijf je levensverhaal” af te sluiten. Hoe moeilijk ik het ook vond en emotioneel ik was blij dat ik er was. Zo trots op mezelf dat ik er was. En met mij vele cursisten die het fijn vonden dat ik er was.
Hoe is jullie week geweest?