Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.

Maandag 04 augustus 2014

Een vrij rustige dag, en s,middags kreeg ook nog lekker hulp thuis voor Daan. Even zitten kletsen met de hulp, en nog wat dingetjes uitleggen. Toen ben ik mijn medicatie gaan innemen en op bed gegaan. Wel lastig je rust vinden als ineens iemand anders voor je kindje zorgt. En het ook geen eens familie was. Het is natuurlijk goed gegaan. En ze is super lief voor hem. Helaas alle rust verdween toen ze weg was. Ik dacht hij gaat nu wel lekker slapen. Nee hoor, het ging helemaal mis. Hij begon met spugen, en huilbuien. Ik kende hem zo niet. En schrok er echt van. Zo heb ik de hele tijd met hem gezeten op bed. En steeds als hij ging huilen opstaan en heen en weer wiegen en lopen. Uiteindelijk op advies de kinderarts gebeld. Dit kon niet langer. Maar ze wilde het de nacht aankijken en zouden de volgende dag terug bellen om een afspraak te maken.

Dinsdag 05 augustus 2014

Werd terug gebeld voor een afspraak voor donderdag. Ik schrok nog zover weg. De arts kon hem niet eerder zien. Nou lekker dan.
Mijn moeder kwam vandaag een gezellig dagje. Op bezoek bij Daan, ja en mij. We zijn lekker met z,n 3en de stad in geweest. Heerlijk geshopt. Nu ik niet alleen met Daan was kon ik kleding kopen. En daar maakte ik dan ook gebruik van. We hebben een lekker broodje bij Subway gegeten. En als laatste nog naar Musjes geweest voor advies voor een draagzak. Daar heb ik Daan ook even een flesje gegeven en verschoond. Ja dat kan daar allemaal, wel heel fijn. Met veel advies naar huis gegaan. Mams heeft nog even wat gedronken en is weer richting huis gegaan. Jammer was een gezellige dag. Maar had ook wel me rust weer nodig. Helaas ging Daan niet slapen. En moest ik hem bij me nemen omdat hij weer onrustig was.

Woensdag 06 augustus 2014
Weer eens bij de apotheek om medicatie op te halen. Wordt je toch knettergek van. Dit was vroeg in de ochtend zodat ik even zonder Daan kon. Mijn man lag nog in bed.
Verliefd op de kleur van mijn nieuwe broek. Zo blij met mijn 2 nieuwe broeken en shirts.

Donderdag 07 augustus 2014
Eerst even ontbijten, doe ik niet vaak meer. Zorg niet zo goed voor mezelf… herken je dat als newborn mama?

Dan op tijd met zoonlief de bus in. Helaas voordat ik hem in de doek deed spuugde hij de bank onder. Maar we waren nu onderweg naar het ziekenhuis. Hij werd onderzocht. En ze besloten hem te houden. Aiii dat komt hard aan. En nu vond ik het helemaal erg dat ze zo lang ertussen hebben gehouden van het moment dat ik belde tot hij gezien werd. Heb dan ook de hele dag in het ziekenhuis gezeten. Hij heeft een eigen kamer. En kan daar dan dag en nacht zijn. Er is een slaapbank waar ik op kan rusten. Dat is wel heel fijn. Maar ben s,avonds wel naar huis gegaan.
Ik kon mijn nieuwe bril ophalen en dacht ik ga toch nog even snel er langs. Helemaal blij mee. Snel nog even wat eten bij de MC. Was al laat. Daarna lekker naar huis. Rust nemen.

Vrijdag 08 augustus 2014
Dan zit je weer in het ziekenhuis, ze zorgen niet alleen goed voor Daan maar ook voor mij. Een lekker soepje kreeg ik.
Tussen de middag moest er ook gegeten worden. En dat deed ik beneden in het restaurant.
Later die middag kwam mijn man ook nog naar Daan. En zijn in de avond samen naar huis gegaan.

Zaterdag 09 augustus 2014

Mijn man werkt het weekend over, dus ben ik weer alleen naar het ziekenhuis gegaan. Niet erg hoor. Heb wel een rustige ochtend gehouden.
S,avonds was me man er ook weer, en aten we in het restaurant wat. daarna dit heerlijke ijsje. Dat is het enige voordeel in het ziekenhuis, lekker eten en ijsjes.

Zondag 10 augustus 2014

Dag 4 naar het ziekenhuis. Weer de ochtend thuis, en even zo,n 2 uur aan de telefoon geweest met een lieve vriendin. In het ziekenhuis hoorde ik slechte berichten. Hij had een flinke huilbui gehad. Toen spuugde hij de hele boel onder. weer huilen. Kreeg zijn fles eerder. Druk met drinken. Ik kwam binnen en nam het over, maar wilde niet en huilde steeds beetje. Dan maar door de sonde. Toen werd hij rustig en ging hij slapen. Ben blij dat ze nu hebben gezien het gedrag wat hij thuis ook vertoonde. Zeker en druk zijn tijdens de fles.
In de middag weer al die zooi ingenomen en gaan slapen. Na een tijdje begon Daan beetje te jammeren. Heb hem bij me in bed genomen. En daarna heb ik hem met een beetje hulp in bad gedaan. Beetje mopperen deed hij maar uiteindelijk vond hij het wel lekker. Het afdrogen natuurlijk niet. Toen hij klaar was kreeg hij zijn fles. En ging er goed in, en niet weer eruit gekomen. Toen kwam mijn man, heeft even lekker met hem geknuffeld. En daarna naar huis. Was weer een lange dag. Even langs de chinees gereden. En heb dus lekker wat gegeten. Daarna was het al 20.00 en ben ik op bed tv gaan kijken.

Zonondergang. Dit keer aan de andere kant van het huis.

Nog een mooi plaatje van de andere kant van het huis. En probeerde een nieuwe app uit. Photofy. Erg leuk is hij.

Zo dat was mijn drukke week… Met veel in het ziekenhuis te hebben gezeten. Maar ik doe alles voor mijn kleine binkie.
Jullie nog leuke dingen gedaan in de afgelopen week?

Vorig weekend was het prachtig weer, en wij ging als gezinnetje naar de IKEA. Mijn man helemaal in zomerstyle in de auto. Omdat hij een pet ophad en we ineens bij de babywinkel ook een petje egen kwamen wilde we dat Daan op z,n papa leek. Die kochten we dan ook. Maar die foto met zijn stoere pet was al op instagram voorbij gekomen. Daarom maar mijn lieve man waar ik ook heel trots op ben. Dag 8 zomer.

Ja en dan zijn we alweer bij dag 9. En aangezien ik al voor de 3e dag achtereen in het ziekenhuis zit is het een beetje zoeken waar je foto,s van maakt. Maar het heet niet voor niks #mamakijktanders En ik kijk nu heel anders even naar de wereld. En maakte een foto van een lamp in het ziekenhuis restaurant, waar ik af en toe wat eet. Want eten moet je ook blijven doen. Licht was het thema.

In deze rubriek komen verhalen voorbij over het accepteren van je kindje met het downsyndroom, over de moeilijke keuze die je misschien heb moeten maken, maar ook de verhalen over het dagelijks leven van deze kindjes en hun ouders. Ik wil laten zien dat het niet veel anders is dan een ander kindje opvoeden, alleen dat dit wat meer zorg en aandacht nodig heeft. In sommige gevallen zal het misschien wel anders gaan dan een “normaal” gezin. Maar wat is nou “normaal”!!!
Wil jij hieraan meewerken mail mij dan op: blog@day-dreamer.nl, Het kan anoniem als je dat wilt.

Spelen met poppen, dansen op k3 zo ziet het leven er van ieder kind uit als je een jaar of 7 bent, maar mijn zus Martine doet dat nu nog steeds. Ze heeft namelijk het syndroom van down. Als jullie de blog van Debbie volgen, hebben jullie al vast kunnen lezen dat haar lieve zoontje van 2 maanden geboren is met het syndroom van down. vandaag vertel ik iets over mijn zus die het syndroom van down heeft. Dit is Martine en ze is 20 jaar.

Ze heeft vroeger op een normale basisschool gezeten, en is daarna naar speciale school gegaan,voor kinderen met een verstandelijke beperking of een vorm van autisme. Martine is dus best slim en krijgt iedere week ook bijles in rekenen en krijgt dan ook Engels. Ze is dit jaar van school afgegaan en gaat nu 2 dagen in de week bij spesjaal werken en 2 dagen in de week bij Brownies en Downies in Eindhoven. Spesjaal is een knutsel winkel waar mensen met een verstandelijke beperking werken waar ze kunstwerkjes maken en dan ook verkopen. Brownies en Downies is een lunchroom waar ook mensen met een verstandelijke beperking werken. Ik heb een periode bij Brownies en Downies stage gelopen en daar kun je ( hier ) in mijn eigen blog over lezen.

Martine is een lieve zus, ze is spraakzaam altijd vrolijk en heel lief. We hebben een goede band, als ik het moeilijk heb troost ze me, en als ik ergens mee zit praat ze met me. Ze is bijzonder en ik zou ook geen andere zus willen. Ze weet daarbij ook dat ze down syndroom heeft en dat is wel bijzonder. Soms als mensen haar aankijken zegt ze. :’ Nu kijken ze mij aan omdat ik downsyndroom heb.’ Dan zeg ik : ‘Vind je dat niet erg dat je dat hebt?’. Maar dat vind ze niet erg! Ze mag ook leuke dingen doen zoals iedere maand naar een vrienden groep waar ze met een groep jongeren met het syndroom van down wat leuke activiteiten gaan doen zoals bowlen, de Efteling en dat soort dingen. Als Martine thuis is zit ze vaak op haar laptop naar K3 ,sinterklaas of Ernst en Bobbie te kijken. Ik doe met Martine ook regelmatig activiteiten en vooral shoppen vind ze leuk! Martine is iemand die mijn vriendinnen ook heel gezellig vind en daarom zijn er ook vriendinnen van mij die regelmatig met haar een keer naar de film gaan of een taart met haar gaan bakken. Dat is leuk voor Martine maar ze heeft daardoor ook haar sociale contacten. Martine heeft wel haar extra hulp en zorg nodig maar ieder persoon is uniek,en ieder mens heeft zo zijn goede kwaliteiten en minder goede kwaliteiten, maar ik ben blij dat iedereen een kans verdiend om sterker te worden en dat ze kinderen met down daarbij ook een kans geven!

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=HJHnYBFFDZI]

Jullie hebben nu gelezen hoe mijn band met mijn zus is, maar ik ben ook heel blij met hoe Debbie het doet. Het is niet niks als je een kind met down hebt, en ik zie alleen maar vreugde en trots wat Debbie uitstraalt naar haar zoontje Daan. Het maakt niet uit wat je hebt hoe je eruit ziet of hoe je doet, zolang jezelf maar tevreden bent met wat je hebt en met wat je doet. Ik vond het heel leuk om jullie een artikel te laten lezen over mijn zus en die kun je hier uitgebreid zien op mijn blog!

Deze weekoverzicht had vanmorgen al online moeten staan, maar kwam er niet aan toe om hem te maken.
Jullie weten inmiddels dat ik verslaafd ben aan foto,s maken en dat ze dagelijks op instagram te bewonderen zijn. En hier komt dan elke week een verslag van.

Veel lees en kijk plezier.

Maandag 28 juli 2014

Er is op maandag altijd inloop bij het CJG, en aangezien ik daar tijdje terug een hulpvraag heb gedaan houden ze veel contact met me. Deze lieve vrouw heeft van lijntjes uit gegooid om ons te helpen. Heb even een tijdje zitten kletsen met haar. Daarna even bij de assistent van de dokter me bloeddeuk laten meten. Nog altijd in orde.

Op de terug weg van de dokter.

Rust stand… lekker liggen op de bank

Laatste plaatje voor de dag… Mooie zonsondergang.

Dinsdag 29 juli 2014

Ik had een afspraak gemaakt bij de orthopeet van Daan, want wilde toch even nagaan waarom er zoveel nare berichten kreeg over de stand van de schoentjes. Uiteindelijk werd er gezegt dat ze best nog wel een stukje naar buiten mochten staan. Maar de 60 gr waren niet nodig. Helaas kon hij het niet gelijk verhelpen. Dus moest hij even zonder brace doen. Best lekker even zijn voetjes laten genezen. Maar maakte me al snel zorgen omdat je zag dat zijn voetjes alweer de andere kant op gingen staan.

Een mooie bandana gekocht voor Daan.
En ik ben nog even de stad in gegaan. En voor het eerst bij Noppies geweest, heb er sokjes gekocht. Wel super duur maar kon er niet met lege handen weg gaan.

S,avonds lekker ijs eten. jammie.

Woensdag 30 juli 2014
Mijn mooie moppie

Een afspraak bij me thuis van de stichting MEE. Even praten over de mogelijke hulp voor in de toekomst van Daan. Je kan het naar alvast hebben lopen.

In de middag moest ik naar de fysio. Voorlopig me laatste, krijg niks meer vergoed.
Onderweg naar huis deze foto gemaakt.

Donderdag 31 augustus 2014

Rustdag… lekker thuis beetje bezig geweest.
S,avonds even als gezinnetje op bed. Maar die ene kleine man snurkte zo erg dat ik noet kon slapen. Maar zo kon ik mijn 2 mooie slapende mannen op de foto zetten.

Vrijdag 01 augustus 2014
Weer terug naar het ziekenhuis, naar de orthopeet. Zijn brace was weer klaar.
Nog geen 10 minuten binnen geweest. Maar wel weer even de fles daar gegeven. Dan maar iets eerder. Voordat we weer thuis zijn.

Zaterdag 02 augustus 2014

We zijn naar de IKEA geweest. De eerste keer samen met onze zoon. Hij vond het best slaapverwekkend, tot we bij de kassa kwamen toen ging hij huilen. Ook bleef hij huilen toen we even een ijsje aten, en in de auto. Ja onze man had gewoon een schone luier nodig. Dat bleek thuis wel. En ja een lekker flesje.
Ijs pudding NIUW, Best lekker een keertje. Maar zat wat weinig smaak aan.
In bad geweest, en alweer vond hij het niet leuk. Zette hem weer op het huilen. Daarna even gemasseerd. En daarna was hij wel lekker rustig.

Zondag 03 augustus 2014
Naar de Kwantum geweest. We hebben toen ik zwanger was daar plastic bakken gekocht voor in de la om spullen op te bergen. Wilde er nog eentje voor zijn sokjes op te bergen. Geslaagd.
Nog even naar babydump, prenetal en babyplanet. Daan kreeg een gave pet van papa. En van mama een draakje.
Toen zijn we nog even bij de mac geweest een grote milkshake gedronken op het terras.
Was nog wat vergeten voor het avondeten, dus even de AH binnen gelopen, daarna naar huis Daan een fles gegeven.
En als afsluiter nog een leuke collage van foto,s

Er is weer een week om gevlogen, en jullie moeten er echt aan gaan geloven maar het is voornamelijk Daan spam op me blog hihi. Ik kan het niet laten om dat heerlijke snoetje op de foto te zetten. En dan ja delen met jullie. Het is ook gewoon het mooiste wat er is mama zijn. Maar zwaar kan het ook zijn, juist nu ik een hernia heb. Want eigenlijk hebben we een heel makkelijk rustige baby. Niet zo eentje die de hele dag maar huilt. Natuurlijk huilt hij ook weleens, maar hij is ook snel weer getroost. Je neemt hem in je armen of je geeft hem de speen en hij is stil. Alleen dat laatste die speen is wel een lastig iets want hij houd hem zelf niet in zijn mond. Behoefde om te zuigen is er wel maar moet hem dan wel vasthouden voor hem.

Maar goed we gingen het over het weekoverzicht hebben en het was weer een vol weekje mama zijn. Met een hoop afspraken weer. Ziekenhuis bezoek, fysio voor mezelf, stichting MEE en Humanitas. En gezellig nog kraambezoek.

Maandag 21 juli 2014
Lekker een flesje gekregen, helaas is het nog steeds worstelen ermee. De ene keer gaat het goed en dan de andere keer weer niet. Maar we houden vol. Hij krijgt in ieder geval zijn voeding binnen. Maar wat een heerlijk koppie he!!!

Warm warm warm… dus even afkoelen met een lekker koud waterijsje.

Dinsdag 22 juli 2014
Even ontbijten hoor, schiet er hier nog weleens in de laatste tijd. Ik moet toch wat beter voor mezelf gaan zorgen.
Heerlijk als hij zo ligt te slapen… ja wanneer slaapt meneer nou niet hihi.
We moesten naar het ziekenhuis toe. Zijn gips ging eraf. En terwijl wij aan het wachten waren lag meneer alweer te slapen. Zo makkelijk is hij dus.
Nu heeft hij dus geen gips meer, maar schoentjes met een beugel ertussen. Een hele verandering hoor. Ze mogen een uur per dag af. En wat is dat fijn lekker genieten van zijn beentjes. En als ze helemaal uit zijn even genieten van zijn kleine mooie teentjes. Officieel zou ik pas over 3 mnd terug hoeven te komen ervoor. Maar ik zette deze foto,s ook op de facebook pagina van de Nederlandse vereneging klompvoetjes. En toen kreeg ik gelijk iemand in mijn privé dat het helemaal niet goed stond. Het schijnt dat zijn voetjes 60 graden gedraaid moeten staan. Ik helemaal verdrietig dat er weer iets niet goed gaat hier. Volgende dag ziekenhuis dus bellen.

Woensdag 23 juli 2013

Heb een afspraak weten te maken voor volgende week dinsdag om toch nog even na te laten kijken hoe of wat met zijn voetjes. Ik ben benieuwd.
Na de eerste fles om 07.00 van Daan, ben ik nog even op de bank me ogen dicht gaan doen. Eigenlijk doe ik dat elke ochtend nog even. Die pijn in mijn been is zo vermoeiend dat ik dat echt nodig heb. En Daan slaapt dan toch ook weer. Die middag kwam er iemand van stichting MEE op bezoek even praten met ons. We zijn daar aangemeld voor hulp voor Daan. Maar nu is het nog niet echt nodig maar ik heb wel hulp nodig met de zorg van hem vanwege mijn hernia. Misschien krijg ik een operatie, dus hij gaat wat lijntjes uit gooien om hulp te zoeken. En kijken wat voor andere hulp we kunnen krijgen voor Daan.

Later die middag moest ik nog even naar de fysio, vreselijk die oefeningen. Stelt zo niks voor maar heb zo veel pijn en geen energie dat het echt wel heftig is. Heb gewoon totaal geen conditie meer en daar baal ik zo van.

Donderdag 24 juli 2014

Dit keer kwam er iemand langs van Humanitas, daar zijn we ook aangemeld voor hulp nu dat ik een hernia heb. En ze heeft iemand gevonden die vroeger kraamverzorgster is geweest. Dus helemaal prima. Als mijn man middag dienst heb, heb ik gewoon hulp nodig hier een paar uurtjes. Zodat ik mijn medicatie allemaal kan innemen en rust kan houden. Als ik dan voor Daan zou moeten zorgen gaat het mis. Aangezien ik 2 soorten morfine krijg naast nog andere pijnstillers. Wordt je zo duf van, dat ik hem niet durf op te tillen.

Nog even 2 heerlijke plaatjes van mijn mooie ventje.

Vrijdag 25 juli 2014

Even een lief filmpje gemaakt terwijl hij heerlijk ligt te slapen

Bezoek gekregen van de vrijwilligster die me komt helpen met de zorg voor Daan. Lang zitten praten en het voelde wel goed. Ook heeft ze gelijk hem maar de fles gegeven. Kan ze alvast beetje wennen. En een schone luier gegeven. Toen op bed gelegd. Heb haar wat dingen uitgelegd hoe het hier in huis gaat met hem en waar ze op moet letten bij hem.

Zaterdag 26 juli 2014

Kraambezoek, ja Daan is dan al wel 10 weken oud. Maar dat mag vast nog wel kraambezoek. Deze vrienden van mij komen uit Gouda, en Bert kende ze nog helemaal niet. Hij heeft ze wel van het station moeten halen. Ik kon niet mee, want we hadden niet voor dat even oppas voor onze kleine man. En mee nemen was ook geen optie geen ruimte in de auto. Het was een gezellige middag. Lekker praten over van alles. En Daan kreeg een brandweerauto met heel veel geluid erin. Kan hij mooi mee spelen als hij wat ouder is.

Sterren sterren sterren, ben verliefd op dit rompertje. En zo verliefd om het mannetje die het draagt.
Even een mooi plaatje van de avond die invalt hier.

Zondag 27 juli 2014

Rustdag… Alleen voor de beide mannen zorgen. En voor de rest zelf lekker rust nemen, zodat ik er vanaf maandag weer tegenaan kan. Ja ook met de nodige rust tussendoor. Ondertussen even goed de tijd nemen voor me blog. Staan nog wat dingen in de planning die ik moet uitwerken. Paar leuke samenwerkingen.

Deze keer heeft het even wat langer geduurd voordat er een weekoverzicht online kwam. Ik kon even helemaal niks posten op me blog. Vanaf vrijdag zaten we thuis zonder internet. Wat vervelend is dat als je dan niks meer kan online. Maar eindelijk is hij er dan. En sorry voor de stille dagen…

Maandag 14 juli 2014

Zo vond ik Daan in de ochtend in bed, ik geloof dat het al tijd wordt voor een slaapzakje.

Ik moest naar de dokter en de kleine ging mee in de draagdoek. Daarna weer naar de apotheek voor meer pijnstillers.

Dinsdag 15 juli 2014

Moe van het spelen, we hebben lekker op de droomdeken van Daan gespeeld.

Woensdag 16 juli 2014Het wordt steeds erger met onze boef, nu ligt hij helemaal maf in zijn bed. Nou ik ga nu echt de slaapzak uit de kast halen en nog 1 extra kopen.

Naar de fysio toe voor mijn hernia. Even wat oefeningen gedaan om me spieren los te maken. Auw niet leuk, maar wel nodig.

S,avonds wil deze boef alleen maar lekker bij me liggen. Anders is het huilen. Dus elke avond ligt hij lekker bij mama in bed.

Donderdag 17 juli 2014
Dit keer moest ik voor mezelf naar het ziekenhuis. En kon de kleine niet mee. Opa en oma haalde hem op en oma ging eerst even lekker met hem wandelen. En ze hebben de hele middag opgepast. Vond het best moeilijk. Ondanks ik weet dat hij in heel goede handen is. Maar dat herkend vast elke mama wel.

Ik kreeg in het ziekenhuis een MRI scan van me rug.
Koekkie… jammie zeg deze kocht ik in de appie van het ziekenhuis. En genoot ervan ondertussen dat ik naar de bus liep om naar huis te gaan.

Vrijdag 18 juli 2014

En alweer moest ik naar de apotheek. En de kleine ging mee in de draagdoek. Het was wel erg warm ervoor. Maar een andere keuze had ik niet.

Zaterdag 19 juli 2014

Een hete dag, en ik had me zinnen gezet om naar Musjes.com te gaan in de stad. Ik kreeg het advies met warmte een andere draagdoek te kopen. Een geweven doek. Eerst dacht ja is wel erg duur, maar hoe langer ik erover nadacht had ik vandaag dus me zinnen erop gezet. Daarheen en ben zo goed geholpen dat ik echt niet zonder doek weg kon gaan. Ze heeft het me laten voelen, en was zo geweldig nog beter dan mijn andere doek. Ten eerste minder warm. Maar zit ook veel strakker waardoor ik niet meer het gevoel heb hem vast te moeten houden. Dus voelde veiligere aan. Ja heb het in de winkel met een pop geprobeerd. Maar als snel thuis met Daan.

Zondag 20 juli 2014
Het weer barstte hier los in regen en onweer. Gelukkig was ik lekker thuis. Ik maakte een foto door het raam met flits. Vond het wel een leuk effect geven.

Dit was mijn afgelopen week… Jullie nog wat leuks gedaan?

Sinds 3 weken lopen ik te klagen over pijn in mijn been. In eerste instantie dacht ik spierpijn. Ik had een lange wandeling gemaakt voor het eerst met de kinderwagen. Maar de pijn werd erger en erger. En dit voelde niet meer echt als spierpijn aan. Me been bil en rug deden pijn. Er waren een aantal op facebook die zeiden dat het klonk als een hernia. Had nooit begrepen wat voor soorten klachten daarbij hoorde. Maar ik ging er ook steeds meer in geloven dat het een hernia is. Maakte een afspraak met de dokter voordat ik dacht aan een hernia, maar daar kon ik niet gelijk terecht. Dus dacht maak ook een afspraak bij de fysio. Daar kon ik wel meteen terecht. Helaas was het alleen een intake en heel even keek ze naar de klachten. Kreeg wat oefeningen mee, en daar moest ik het eerst maar mee doen. Kon inmiddels al wel janken van de pijn. De volgende dag kwam ik bij de dokter, die onderzocht wel even. Maar wilde het toch eerst aan de fysio overlaten. Ging het na een paar dagen niet over met fysio moest ik maar weer bellen.

Bij de fysio ging ze me spieren losmaken, en dat deed me pijn zeg. Alles zat onwijs vast. En thuis moest ik dagelijks een aantal oefeningen gaan doen om de spieren los te maken. Ondertussen werden de pijn klachten alleen maar erger en erger. Waardoor ik weer een afspraak maakte met de dokter. Ik kreeg pijnstillers voorgeschreven. Helaas werkte ze niet. Kreeg nog een andere pijnstiller erbij. Werd alleen midden in de nacht wakker met een verschrikkelijke pijn. Het enige wat ik kon was huilen. En belde de dokters dienst. Het advies ga maar onder de douche warmte helpt tegen stijve spieren. Dat deed ik en echt de pijn werd alleen maar erger. Belde nog eens terug en vertelde dat ik meer pijnstillers mocht nemen maar liet wel de dienstdoende dokter me terugbellen. Die schrok van dat de pijn wel heel snel steeds toenam. En gaf me de juiste advies over de medicatie ophogen. En moest de volgende dag gelijk me eigen dokter bellen. Aangezien ik geen gevoel meer in me voet had en tintelingen voelde daar.

Het enige wat ze steeds maar zeiden dat ik moest letten op dat ik naar de wc kon, anders zouden ze niks doen. Lekker dan ik verga van de pijn. Weer bij de dokter en kreeg nou een morfine erbij. Daar werd ik alleen maar duf van maar de pijn bleef net zo heftig. De volgende dag had ik ook geen gevoel meer in me been en dacht ik ga een stukje lopen. De eerste keer me kindje in draagdoek. Maar dat liep uit op een drama. Aangezien de pijn steeds heftiger werd. Ik langs de dokter maar werd gewoon weg gestuurd, met een nieuwe afspraak voor de volgende dag. Nog geen paar uur later, laat ik zowat me kindje vallen omdat me been uitviel. Mag blij zijn dat ik bij het bed stond en ik snel hem daar op kon leggen. Was echt helemaal in paniek.

Volgende dag bij de dokter liet ik merken dat ik echt niet meer wist wat te doen, en dat ik ook wel boos was op hem. Hij zag de paniek vanwege de zorg van me kindje. En belde het ziekenhuis voor de 2e keer om advies. Ze stuurde me door naar de spoed. Me schoonouders namen mij en mijn zoontje mee naar het ziekenhuis. En ik werd onderzocht. De dokter zei kom zo weer even terug. En dat duurde maar. Ik geloof dat ik zelfs even in slaap gevallen ben. Maar lag me wel heel erg te ergeren dat het zolang duurde. Was ook de eerste keer dat ik zolang me kindje niet zag en bij opa en oma was. Eigenlijk zo dichtbij in de wachtruimte. En lag alleen maar te denken zou hij zijn fles wel leeg drinken bij oma. Toen kwam de dokter terug met de neuroloog. En vertelde dat ze een scan gingen aanvragen voor me. En ik weer een andere pijnstiller erbij kreeg. Eem 2e morfine pil bij de rest wat ik al slikte. En daarnaast iets voor de misselijkheid en om naar de wc te kunnen gaan. Aangezien de medicatie voor verstopping zal zorgen. Thuis helemaal kapot…

Deze medicatie daar wordt ik nog duffer van, maar het verlicht wel een klein beetje de pijn. Voornamelijk omdat je gewoon half in slaap valt ervan. De rust doet me goed Maar voor de overige spieren moet ik ook juist bewegen, en weer naar de fysio gaan. Er moet eerst 6 weken overheen gaan, want dan zou het vanzelf over moeten gaan. Zo niet gaan ze wel over tot eventueel operatie. Hoop dat het vanzelf over mag gaan. Wordt niet vrolijk van de gedachte aan een operatie en zeker niet als ik al die verhalen mag geloven dat het vaak niet werkt. Of alleen maar erger wordt erdoor. Ik moet dus nog even doorbijten met deze vreselijke klachten. En weet gewoon niet zo goed hoe ik het red als ik alleen thuis ben met mijn zoon. De zwaarste medicatie is nu op, kreeg alleen voor het weekend. Dus staat er weer een afspraak bij de dokter.

Ben inmiddels weer bij de dokter geweest, recept gekregen voor nieuwe medicatie. En gevraagd voor iets van hulp thuis met de verzorging van Daan. Thuiszorg had hij al gebeld, helaas geen vergoeding voor. En moest maar even met Humanitas bellen en langs het cjg gaan. Ben bij het cjg geweest, en er is geen zorg meer vanuit hun. Maar ze ging het wel in de groep gooien, en helpt me momenteel op weg. Ze heeft stichting MEE gebeld voor me en die aanvraag loopt nu voor zorg op langere termijn. En ze belde ook Humanitas voor me, ook die gaan kijken wat ze kunnen betekenen voor me. Echt fijn dat ze deze kleine dingen even uit handen heeft genomen. Normaal zou ik dat soort dingen zelf regelen, maar dat trek ik nu echt even niet.

Heb echt altijd wel wat zeg… gaat het hier dan nooit eens gewoon goed zoals het hoort te gaan. Het ging zo goed als gezinnetje. Wel zwaar maar dat is logische als er een kindje is. Maar nu is het wel heel zwaar en weet ik het gewoon even niet meer. Gelukkig als ik naar me kleine mannetje kijk dan komt er een glimlach op me gezicht. Maar ik wil gewoon heel graag van deze ongelooflijke pijn af. En een goede moeder kunnen zijn voor mijn zoon.

Een week van wanhoop pijn en dokters bezoekjes. Tussen door natuurlijk altijd nog genieten van mijn mooie mannetje. Het begint routine te worden. Elke dag verschonen, flesjes geven. Bij me in bed nemen… En af en toe tijd voor mezelf nemen.

Maandag 07 juli 2014
De dag begonnen met een heerlijk kopje thee. Gelijk de dokter maar even gebeld voor een afspraak.
En gelukkig kon ik die ochtend al komen. Het gaat echt niet goed met mij. Kreeg recept mee voor zwaardere pijnstillers.
S,middags kwamen me schoonouders ons ophalen om naar het Martiniziekenhuis te gaan. Daan werd gezien door de kinderarts. Alles in orde met hem. Maar we hadden bij de cardioloog niet helemaal begrepen dat zijn voeding ingedikt moest worden, en waarom. Dat werd nu uitgelegd. En moest maar even langs de diëtist lopen die zou uitrekenen wat hij mag hebben. Daan mag niet zoveel vocht binnen krijgen dat kan hij niet verwerken vanwege zijn hartafwijking. En dan gaat hij vocht vasthouden wat slecht voor hem is. Dus zijn voeding is aangepast, en vanaf dat moment ging hij gelijk weer goed drinken. Joeppie. Hier stonden we te wachten bij de kaartjes automaat om met de auto weg te kunnen. Helaas deed hij het niet. Uiteindelijk is het goed gekomen. Maar waren pas laat thuis, ook omdat het uitliep in het ziekenhuis.
Na zijn fles even een leuk kiekje van Daan, maar geloof dat hij zei “mama niet meer foto,s” Wel lief zo met zijn handje.
Na zo,n lange zware dag, verdiende ik wel wat lekkers. Popcorn werd het.

Dinsdag 08 juli 2014

Voor het eerst naar het consultatiebureau geweest. Wat een vreselijk weer om met de kinderwagen op pad te gaan. Gelukkig is het niet ver van huis, maar toch wel nat geregend. Zijn eerste 2 prikjes is een feit. Hij kreeg ze in zijn arm tegelijk. Even huilen en na 10 minuten lag meneer al weer te slapen. Ben daar nog even gebleven vanwege het weer. Maar na een tijdje dacht ik laat ik maar gaan. Moest nog boodschappen doen.
Mijn avond eten, want Bert heeft deze week middag dienst. En nu we samen gewoon thuis zijn steeds eten we bijna altijd tussen de middag samen warm. Maar moest nu rond die tijd dus met Daan weg.
Na de fles, blijven we altijd nog even bij mama liggen. Soms gaat hij namelijk spugen als ik hem gelijk plat leg. Ook wel als ik hem niet gelijk plat leg hoor. Ligt hier ook wel lekker charmant bij hihi. Wat is het toch een lekker ding.

Woensdag 09 juli 2014

Even een dagje helemaal niks. Alleen voor Daan zorgen, is ook al meer dan genoeg met zo veel pijn.

Donderdag 10 juli 2014
Deze was niet op instagram geplaatst, maar wilde ik toch even delen. Ik had een draagdoek besteld omdat mijn minimonkey helemaal niks is. Daan vind het niet fijn er in te liggen. En nu met mijn hernia is het zeker niet goed voor mijn rug. Dus even uitproberen… Wist al hoe het werkte omdat er iemand hiervoor langs was geweest. Maar moet nog even vaker oefenen om het echt goed onder de knie te krijgen. Maar wat is het heerlijk zo je kindje bij je te dragen.

Ik ging even naar buiten om hem zo uit te proberen. Alleen dat lopen liep uit op een drama. Ik kreeg steeds meer last van me been. Me voet en me hele been voelde doof aan. En liep door naar de dokter. Stond daar in paniek omdat ik het gewoon allemaal niet meer red op deze manier. Maar werd gewoon naar huis gestuurd. Kom morgen maar terug op het spreekuur. Nou nog geen paar uur later liet ik zowat me kindje vallen. Was ik blij dat het boven het bed was en hem snel neer kon leggen. Maar me been viel dus gewoon uit.
De logopedist kwam nog even langs om met zijn flesje mee te kijken. Maar hij drinkt veel beter nu zijn voeding aangepast is. We gingen we even een andere houding proberen vanwege mijn pijn. Liggend en hij op me buik met zijn hoofd naar mij toe. Helaas tijdens de fles kwam alles eruit. En zat mama helemaal onder. Denk dat hij het niet fijn vind liggend drinken, merkte ik al vaker op.
Na dat ik schoon was nog even samen in bed gelegen.

Vrijdag 11 juli 2014

Terug weer naar de dokter vandaag. En klonk wat boos en in paniek en dat was ook zeker de bedoeling. Er moest wat gebeuren. Hij heeft met het ziekenhuis gebeld en me doorgestuurd naar de spoed. Met me schoonouders en Daan erheen. Daar een hele tijd gelegen want werd al wel snel geholpen en onderzocht. Maar toen de arts even weg ging. Er lang dus, kwam ze terug met een neuroloog. Er wordt een scan aangevraagd voor me. Maar voor ze echt wat gaan doen moet er 6 weken over heen gaan met klachten. Dat is de periode dat het vanzelf over gaat. Wel weer sterkere medicatie gekregen, maar eerst alleen voor het weekend.
Heerlijk om zo met me mannetje te liggen, kan er zo van genieten.

Zaterdag 12 juli 2014

Boodschappen dag, en ja wel heb hem in de draagdoek gedaan. Was helaas wel even een gevecht om hem goed te krijgen. Maar hoe vaker ik het ga doen hoe makkelijker het wordt. Want moeilijk is het eigenlijk niet.

In de avond alleen thuis met Daan, want op verjaardag bezoek kon ik echt vergeten. Kan niet op de bank zitten. Dus heb ik mijn man alleen laten gaan naar zijn broer.

Zondag 13 juli 2014

Rust dag…
Weer lekker liggen bij mama na de fles.
En na de 15.00 fles heb ik mijn medicatie ingenomen (hoop pillen in 1 keer) en ben ik voor een paar uur naar bed gegaan. Die rust doet me goed. Moet ik maar elke dag er even inhouden. Hoop dat het gaat lukken. Al is het maar elke dag een uur dat ik echt even kan slapen.

We sluiten de maand juni af en zitten dus alweer in een nieuwe maand juli. Ik doe een poging om mijn blog zo goed mogelijk bij te houden, maar dat valt niet mee. Net mama geworden, druk met afspraken voor Daan en dan ook nog eens zo vreselijk veel pijn hebben in me been, bil en rug spieren. Ik kan echt wel janken van de pijn en pijnstillers werken ook niet. Loop inmiddels bij de fysio en vandaag ga ik weer de dokter bellen ervoor. Op deze manier kan ik niet normaal functioneren, en kan ik dus niet normaal voor me kindje zorgen. S,morgens is het heel erg de pijn en ben ik gewoon bang me kindje uit bed te halen omdat ik dan bang ben door de pijn hem te laten vallen. Zittend de fles geven is ook echt een ramp. Mag hopen dat het snel overgaat, maar als ik de fysio mag geloven kan het nog wel even duren. En de fysio van Daan zei, dat ze het vermoeden had van een beginnende hernia. Nou daar ben ik dus lekker klaar mee.

Maar nu gaan we eerst maar eens kijken wat we de afgelopen week weer hebben gedaan.

Maandag 30 juni 2014
Goede morgen, Daan lag te wachten op zijn flesje. Nou ja wachten lag alweer in diepe slaap hihi.
Ik had om 14.00 een afspraak bij de fysio, voor mezelf. Want de fysio van Daan komt namelijk bij ons thuis. Het was alleen een intake gesprek, echt belachelijk dat het moet voor de verzekering. Ze kennen me daar al goed genoeg. Kreeg al wel wat oefeningen mee om thuis te doen.
Thuis was het alweer tijd voor een flesje voor Daan. Makkelijk hoor zo,n flessen verwarmer.Later die middag ben ik met Daan op de vloer gaan oefenen, en wilde weer steeds op zijn rug draaien

Dinsdag 01 juli 2014
Het eerste gedeelte van mijn ontbijt, heerlijke kersen eten.
Daarna had ik een afspraak bij de dokter vanwege mijn bloeddruk. Joeppie ik ben nu officieel medicijnen vrij ervoor. Ook heeft hij even naar mijn pijn klachten gekeken. Maar wilde afwachten wat de fysio zou doen met me. En als het niet over zou gaan moest ik maar weer bellen.Tussen de middag warm eten, omdat mijn man avond dienst heeft. Wraps met gehakt en nasi kruiden. Beetje sla en komkommer, en ik deed er wat chilisaus op.
Na het eten moest ik naar het ziekenhuis met Daan, en mijn schoonmoeder ging weer mee. Zijn gips ging eraf, dus lekker even in bad met hem. Toen werden zijn Achilles pezen doorgehaald, en opnieuw in gegipst. Hier kon je al eerder over lezen.

Laatst las ik op een blog hoe je makkelijk een gepocheerd ei kon maken in de magnetron, en dat ging ik uit proberen. Zeker makkelijk, maar hij was te hard geworden. Wel erg lekker, maar volgende keer iets korter erin doen.

Woensdag 02 juli 2014

Jaaaah leuk ik krijg nog kraambezoek. Van Anna en Fonseng, hun ken ik van de sportschool. Fonseng had het al een tijdje over dat hij een deken ging maken voor Daan. En maakte me iedere keer weer nieuwsgierig. Nou hij is echt super mooi geworden. Hmm bedenk me ineens geen foto gemaakt ervan. En van Anna kreeg ik ook wat liefs. Een knuffel doekje en een sabbel ding. Wat was het leuk hun weer te zien. En om trots mijn zoon aan hun te laten zien.

Toen was het om 16.30 weer tijd voor de fysio voor mij, en wat heeft ze me pijn gedaan zeg. Even de pijnlijke plek masseren, echt ging zowat door de grond van de pijn. Eerst had ze het erover de volgende keer de oefenzaal in, maar toen ze merkte hoe vast het zat kwam ze daar op terug. Eerst maar even los krijgen met masseren. En thuis oefeningen doen.

Donderdag 03 juli 2014
Zat al heel vroeg in de bus richting het ziekenhuis, ja alweer. Moest met Daan naar de KNO arts. Opnieuw een gehoortest, aangezien ze de vorige keer geen rekening hielden met het downsyndroom. Hij heeft een smallere gehoorgang. Nou het viel niet mee, hij was lekker aan het slapen. Alleen toen de dopjes in zijn oren gingen werd hij actief. Vond het niet leuk. En heb inmiddels 3 uur daar gezeten. Maar het is gelukt. Hij is niet doof, maar zachte geluiden hoort hij niet. Ze hebben getest of er vocht achter zijn trommelvliezen zitten en ja hoor dat veroorzaakt het. Dat kan nog verdwijnen. Toch willen ze over 4 maanden nog eens de test over doen.Ik vond dat ik na die 3 uur in het ziekenhuis wel verdiende om een heerlijk broodje bij subway te eten, en daar genoot ik heel erg van. Daarna lekker naar huis toe.

Vrijdag 04 juli 2014

Om 10.00 stond de fysio van Daan al op de stoep, en ze ging wat oefenen met hem. Legde hem op zijn buik op de bank, en wilde zijn hoofdje omhoog laten doen. Maar aangezien hij steeds bij ons wilde omrollen had ze een trucje ervoor. Je hand op zijn rug leggen, en ja hoor daar ging zijn hoofd omhoog. Wat een onwijs gaaf gezicht dat hij dat doet. Ze zei ook dat hij meer kan dan ze na de eerste bezoek verwacht had. Maar nu was hij ook echt wakker en de eerste keer niet. Dat was wel heel leuk om te horen. Omdat ze merkte dat ik zoveel pijn had, hebben we het gehad over het belasten van me rug met de kinderwagen slepen steeds de trap af en op hier. En ik wilde al zo graag me draagdoek gebruiken maar het lukte nog niet. Daar zou ze nog iemand voor bellen, en heeft ze nu meteen gedaan. Eind van de middag zou ze langs komen.
Eerst maar eens lekker kwarktaart maken. Een nieuwe smaak sinaasappel. S,avonds hebben we hem geproefd en hij is zeker wel lekker.
Toen kwam die andere fysio, die verstand heeft van je kindje dragen in een draagdoek. Ze had haar eigen draagdoek bij zich omdat die van mij niet goed voor me rug is. En Daan ligt er ook niet prettig in, vandaar dat ik hulp nodig had. Ze liet zien bij zichzelf hoe je de doek moest knopen en hoe je Daan er in hangt. Dat zag er super uit. Nu was het mijn beurt, en wat voelde dat heerlijk je kindje tegen je aan. S,avonds besloot ik zo,n zelfde doek te bestellen, ben heel benieuwd.
Nog even chillen bij mama in het grote bed, en ja hoor jullie hebben het geloof niet heel vaak nog gezien op de foto. Maar hij kan echt zijn ogen open doen.

Zaterdag 05 juli 2014

Boodschappen dag, niet ideaal met de maxicosi de winkel in. Mijn man draagt hem dan en zo doen we de boodschappen. Volgende keer hopelijk dragend in de draagdoek.
In de avond aten we lekker stokbroodje met ham/kaas uit de oven. Dan cocktillmix en een ei erover en smullen maar.
Ik had Daan nog wat oefeningen laten doen, en toen nam ik hem op schoot. Hij was helemaal uitgeput. Dus heb hem even zo laten liggen.

Zondag 06 juli 2014
Opstaan met pijn is vreselijk, ben al dagen aan de pijnstillers maar ze helpen niet. Omdat ik nu eerder uit bed ben dan mijn man, moest hij het bed afhalen. Zodat ik het kan wassen. Ben Daan de fles gaan geven, maar had zo,n pijn dat het niet lukte. Papa nam het over en ik ben in beweging gekomen weer. Ben zijn bedje ook gaan afhalen, en schone lakens erop gedaan.
Had dus al verteld dat ik een deken had gekregen voor mijn zoon, en heb er toch maar even een foto van gemaakt. Echt mooi is hij geworden. Het rode wat je ziet is dus de achterkant van de deken.
Mijn man en ik wilde even slapen, omdat we zo moe zijn. Maar Daan dacht daar anders over en begon te jengelen. Dan maar hem uit zijn bedje halen en bij mij leggen. Ik niet slapen, maar Daan uiteindelijk wel.

Het was dus weer een vermoeiende weel, maar kan zo genieten van mijn kleine en grote man in huis.

Hoe was jullie week, nog wat leuks gedaan?

Film
Hmmm… dat zijn er zoveel, maar als ik moet kiezen zal dat toch de Harry Potter films zijn, en de serie van Lord of the ring

Serie
Goede tijden slechte tijden, dit kijk ik al vanaf het begin. En ik blijf eraan verslaafd. Gewoon een stukje ontspanning op een dag…
Heb nu ook de serie “Orange is the new black” ontdekt, en vind hem echt geweldig

Muziek
Ben altijd fan geweest van de backstreet boys, (verklaar me maar voor gek, maar schaam me er lekker niet voor hihi) en nu nog vind ik hun muziek geweldig. Daarnaast luister ik ook graag naar Jan Smit en Nick en Simon.

Activiteit
Sporten op de sportschool, maar dat staat nog even stil na mijn zwangerschap.

Absurde verzameling/belachelijke aankoop
Hmmm lastig, ik verzamel olifanten maar of dat nou absurd is dat geloof ik dan weer niet. En een belachelijke aankoop kan ik me eigenlijk niet echt herinneren.

Crush
Dat is niet zo moeilijk, ik ben heel erg verliefd op mijn kleine mannetje Daan. Ik wist niet dat je zoveel van zo,n hummeltje kan houden. Wat een overweldigend gevoel is dat.

Kleding
Als ik thuis ben hou ik ervan om lekkere makkelijke kleding te dragen. Dan draag ik gewoon lekker een zachte trainings/huis broek met een shirt erop. Maar gewone kleding, een fijn zittende spijkerbroek en daar een shirt/bloes op.