In deze rubriek komen verhalen voorbij over het accepteren van je kindje met het downsyndroom, over de moeilijke keuze die je misschien heb moeten maken, maar ook de verhalen over het dagelijks leven van deze kindjes en hun ouders. Ik wil laten zien dat het niet veel anders is dan een ander kindje opvoeden, alleen dat dit wat meer zorg en aandacht nodig heeft. In sommige gevallen zal het misschien wel anders gaan dan een “normaal” gezin. Maar wat is nou “normaal”!!!
Wil jij hieraan meewerken mail mij dan op: blog@day-dreamer.nl, Het kan anoniem als je dat wilt.

Onze Jetse werd 6 weken te vroeg geboren. Mijn vliezen bleken al een week lang gebroken, ik weet dit aan mijn blaasontsteking. Wij wonen op een eiland dus de helikopter werd gebeld en wij vlogen naar het ziekenhuis waar de volgende ochtend, door de weeën-remmers heen onze Jetse werd geboren. Hij bleek het syndroom van down te hebben. We wisten dit niet, ikzelf ben jong, gezond, en het kwam niet in onze families voor dus we hebben er nooit bij stilgestaan en alle echo’s zagen er tiptop uit. Voor ons had het overigens niet uitgemaakt als we het wel geweten hadden, hij was er bij ons hoe dan ook geweest. Mijn partner en ik zijn erg nuchter en we waren ook meteen verliefd op dit kleine mannetje. Hij deed het super, zijn gezondheid was top, borstvoeding ging uitstekend en was lekker levendig. We moesten alleen 5 weken blijven omdat hij nog zo klein was en te vroeg kwam kijken op deze wereld, hij de voedingen nog niet helemaal zelf kon drinken. Hij viel op de helft alweer in slaap. Dus de rest ging via de sonde. De couveuse was hij vlot uit en eindelijk kwam het moment dat we hem mee mochten nemen naar huis. Wat een feest!

De periode is niet alleen maar geweldig geweest. We kregen ook vele kaarten van mensen die ons sterkte wensten (ja eçht), mensen die erg dramatisch deden of geschokt reageerden. Dat komt heel gek binnen omdat je zelf zo ontzettend blij met hem bent, hem accepteert hoe hij is, hij voor ons het geweldigste kindje op deze wereld was en is. Ook het verschil in de reacties van mijn ouders en die van mijn partner deden mij intens pijn. Mijn ouders waren er een dag eerder. Toen we het vertelden zeiden ze: “ow, is het zo? Nou verder alles goed met hem? Gelukkig!” en mijn vader schetste direct het beeld hoe het zomers een fantastische boel zou worden met al die kleinkinderen buiten bij elkaar, spelen met elkaar en wat een feest dat zou worden. En hoe welkom hij was bij ons allemaal! Dát gevoel, heerlijk en zo overeenkomstig met ons eigen gevoel. Jetse hoorde er bij, vanaf het moment dat hij erbij is gekomen, meer dan welkom! Mijn schoonouders reageerden geschokt, handen voor hun mond en tranen in hun ogen en zeiden een poos niks. Ik weet natuurlijk dat een ieder anders reageert, maar ik heb er wel een zere plek van in mijn hart gekregen. Het is alsof het dierbaarste wat je hebt wordt afgekeurd. Dat prachtige kleine hummeltje waar je zó zielsgelukkig mee bent, wekt tranen en verdriet op. Ze hadden hem anders voorgesteld. Hij is niet zoals verwacht en maakt hen verdrietig… Dat heeft mij het meeste pijn gedaan. Ik heb er lang last van gehad en kon het later ook slecht verdragen als ze hem in haar armen had en zei dat hij zo’n prachtig mannetje is en zo mooi, lief en leuk… Ik had zó graag gehad dat ze dat vanaf de eerste momenten had kunnen zeggen…

Nu zijn we bijna 2 jaar verder, is er een broertje of zusje op komst en ontwikkeld Jetse zich fantastisch. Waar mensen het ‘altijd’ hebben over een extra zorg of extra belasting of iets ervaar ik dat totaal niet zo. Dat zal wellicht ook per kind verschillen. Maar óók per kind zonder down. Tot nu toe ga ik één keer per maand naar logopedie en één keer per maand naar de fysio. En heel af en toe voor gebruikelijk controle naar de kinderarts. Poeh, poeh, wat een belasting. Niet echt. Zorgen? Heb ik eigenlijk niet. Hoewel, ja dat hij niet van de dingen afvalt waar hij opklimt, dat hij niet zijn vingertjes tussen de deuren krijgt omdat hij die weer open peutert, of hij geen krab krijgt van de kat waar hij weer achteraan zit te vangen, of zijn hoofdje stoot aan de punt van de tafel als hij zelf oefent met losstaan. Maar…. dié zorg heeft mijn zus ook met haar tweeling van dezelfde leeftijd die geen chromosoom meer hebben. Of hij wel gaat praten? Of hij wel gaat lopen, gaat fietsen, naar school kan? Ja hoor, heb ik helemaal geen zorg over. Je groeit zo met hem mee en je past je vanzelf aan als dat moet. Hij is het geweldigste in ons leven en dat gevoel zal elke ouder wel kennen, het is niet in getallen uit te drukken hoeveel we van hem houden. Ook, als afsluiter, ben ik er vol van overtuigd dat hij niet beter terecht had kunnen komen. Hij mag bij ons zijn wie hij is en we zullen hem ten alle tijden (onder)steunen en altijd met heel ons hart van hem houden. Hij is te gek!

Mijn weekoverzicht ziet er nu even wat anders uit, en dat zal denk zo even blijven. Aangezien ik niet veel het huis uit kom, alleen voor het ziekenhuis beleef ik weinig. En dus ook weinig plaatjes te laten zien. Toch wil ik jullie wel op de hoogte houden van wat er hier gebeurd. Mijn dagen zijn dus nu gevuld met rust rust en rust. Lig veel op bed met mijn laptop, en kijk veel tv. En ja deze week was het wel echt veel raak om naar het ziekenhuis te gaan.

Maandag 05 mei 2014
Deze dag werd ik ontslagen uit het ziekenhuis, wat was ik blij dat ik naar huis mocht. Me eigen spullen en eigen bed. Heerlijk.

Dinsdag 06 mei 2014
Mijn man verwend me goed. Terwijl ik op bed rust hou wat voorgeschreven is door het ziekenhuis. Komt hij me een heerlijke gevulde koek brengen. En later nog eens zo,n heerlijk ijsje. Wat is het toch ook een schat. Deze dag kwam voor het eerst iemand van thuismonitoren bij me thuis voor een hartfilmpje. Dat zal nu elke dag gebeuren behalve op maandag en donderdag, dan moet ik naar het ziekenhuis ervoor.

Woensdag 07 mei 2014
Ik had de halve nacht al wat zeurende pijn in me buik, maar toen ik uit bed kwam en gegeten had werd het erger. En ook echt wel pijnlijk. Ook last van me maag, en  dat is 1 van de klachten waarom je moet bellen naar het degene van thuismonitoren of het ziekenhuis. Ik belde degene die bij me thuis zou komen en ze stuurde me gelijk door naar het ziekenhuis. Ik moest mijn man van ze werk weg bellen. In het ziekenhuis kreeg ik een hartfilmpje, en gelukkig er was niks aan de hand. Ik mocht weer naar huis. Thuis lekker op bed “Ontvoerd” terug gekeken.

Donderdag 08 mei 2014
Op tijd me bed uit want mijn schoonouders kwamen me halen, vandaag is mijn standaard dag om naar het ziekenhuis te gaan. Ja ondanks ik de vorige dag er al was. We hebben er wel 3 uur gezeten. Eerst een hartfilmpje, toen een echo. Ondertussen hebben ze wel 4x me bloeddruk gemeten, die was wat aan de hoge kant maar niet schrikbarend. Bloedonderzoek gehad, en toch wilde ze nog even me urine testen. Daar moesten we op wachten tot de uitslag er was. Alles was in orde en ja lekker naar huis. S,avonds werd ik verwend met een bakje ijs.

Vrijdag 09 mei 2014
Gelukkig hoef ik niet het huis uit, moet je zien wat voor slecht weer het is.

Zaterdag 10 mei 2014
Ik kreeg van de week een leuk pakje binnen van Nuby. Deze won ik via de blog van meisje-eigenwijsje. Het ruikt erg lekker, en komt goed van pas voor mijn kleintje straks. Had veel aan me blog gewerkt deze dag, en daarom had ik even wat rust nodig in de avond. Ik deed dus even mijn ogen dicht.

Zondag 11 mei 2014
Dit moest een dag zijn voor mijn mannetje dat hij even helemaal niks hoefde te doen. Daar was hij ook wel aan toe. Maar nadat ze van thuismonitoren waren geweest, bleek er iets op het hartfilmpje te zijn gezien wat ze niet helemaal vertrouwde. Ze zei wel het kan gewoon een toevalstreffer zijn, maar bereide me wel voor op een ziekenhuis bezoekje die avond. En ja hoor op het moment dat mijn man even zijn ogen had gesloten werd ik gebeld en moest ik naar het ziekenhuis. Ze hadden 2 dalingen gezien en wilde het nog eens controleren. Tot maandag wachten vonden ze te lang duren. Toen zaten we weer in het ziekenhuis, aan het hartfilmpje. En gelukkig het was een heel mooi hartfilmpje. En ik mocht weer naar huis.

Een tijdje terug werd ik genomineerd voor een Liebster Blog Award door mama Roos, ik nam de ‘award’ in ontvangst, en sloeg hem op om hem te gaan schrijven. Toch twijfelde ik wel even of ik hem op me blog zou zetten aangezien ik deze al een keer eerder plaatste een hele tijd geleden. Zoals je ziet toch besloten hem online te zetten. Toch zal hij anders zijn dan de regels, zal alleen de feitjes over mezelf neerzetten en de vragen beantwoorden.

Wat vond ik dit een leuke winactie om te organiseren voor mijn lezers… En vandaag hebben we dus een winnaar. Gefeliciteerd Joyce, lekker gaan shoppen nu.

Jullie hebben kunnen lezen dat ik ineens in het ziekenhuis moest blijven, nou dat viel echt even tegen zeg. De schrik zat er aardig in bij ons. Maar na het weekend mocht ik toch weer naar huis.
Ik had daar geen rekening mee gehouden, aangezien ik die zondag avond een vrij heftig gesprek had met een verpleegster. Ik had niet helemaal door hoe belangrijk de rust voor me was. Ja ik hield me er wel aan hoor.
Kon ook niet anders want kon niet van me kamer af. Maar die vrijdag had de zaal arts niet helemaal duidelijk gemaakt hoe het allemaal in mekaar zit. Dus toen dacht ik nou die laten me nooit gaan.
Toen kwam maandag de zaal arts met het nieuws dat ik naar huis mocht. Toch sprak ik mijn angst uit, maar ze zouden me niet laten gaan als ze het niet zouden vertrouwen. Maar eerst moest er nog een echo gemaakt worden om te zien hoe de bloed toevoer is. Dat bleek in orde te zijn, niet veranderd dus. En ben gaan omschakelen dat ik naar huis mocht.

Nu komt er elke dag iemand van thuis monitoren om een hartfilmpje te maken van de baby, en me bloeddruk te meten. Dus dinsdag was de eerste keer dat er iemand langs kwam, en alles was in orde. Moet nu ook op vaste dagen (maandag en donderdag) naar het ziekenhuis voor controles. Woensdag ging het helaas een beetje mis. Ik kreeg me toch een buik en maagpijn en dat is 1 van de klachten waarvoor je moet bellen. Dus ik bellen naar degene die langs zou komen die dag, en die stuurde me gelijk door naar het ziekenhuis. Ja toen moest ik vervoer regelen, schoonpapa was er niet. Dus moest ik me man bellen die aan het werk was. Die is dan maar naar huis gekomen en zo zaten we ineens weer in het ziekenhuis.
Hartfilmpje gemaakt, bloeddruk gemeten (wat helaas wat te hoog was) urine en bloed onderzocht. En dat was allemaal in orde. Dus mocht ik weer naar huis.

Stom gedoe, want ben zo vreselijk afhankelijk van mijn man en schoonouders. Moet me laten vervoeren en zelfs laten duwen in de rolstoel in het ziekenhuis. Thuis is me man ook al zo streng, maar wel heel erg lief hoor. Alles voor ons kindje.
Het is wel erg saai zoveel rust te moeten nemen, verveel me best wel. Maar alles beter dan in het ziekenhuis liggen. Heb dus nog afleiding door mijn blog, en de andere blogs die ik kan lezen. En natuurlijk lekker tv/films kijken.
Hier lag ik zowat te slapen na het hartfilmpje, was zo moe van het wachten op de uitslagen

♥ Wanneer is de laatste keer dat je echt gebroken was? (emotioneel)
Toen we de 20 weken echo kregen van ons kindje.

♥ Waar denk je op dit moment aan?
Aan de toekomst met ons kleine uk.

♥ Sta je altijd klaar voor je vrienden?
Als het even mogelijk is jazeker.

♥ Wie is de laatste persoon die je heeft zien huilen?
Mijn man.

♥ Is er iemand die jou volledig begrijpt?
Ik denk dat niemand iemand helemaal kan begrijpen, want begrijp je jezelf wel helemaal dan!

♥ Heeft iemand jou wel eens verteld dat die persoon jou voor geen goud kwijt wil?
Ja en dat is mijn man.

♥ Vertel jij je ouders alles?
Alles is wel heel veel, maar mijn moeder vertrouw ik heel veel toe. Maar echt alles vertellen lukt helemaal niet.

♥ Hoeveel uur slaap krijg je gemiddeld per nacht?
Nou echt slapen momenteel niet veel maar rust in de nacht zo,n 10 a 11 uur.

♥ Ben jij makkelijk om mee om te gaan?
Ik geloof het niet heel erg.

♥ Welk soort bed heb jij?
Zo,n hele grote lisimo bed.

♥ Met wie heb je het laatst in de auto gezeten, op familie na?
Bij iemand die ik een paar keer heb gezien tijdens zwangerschapscursus.

♥ Wat is de laatste film die je in de bioscoop hebt gezien, en met wie heb je die film gezien?
Ehmmm nu moet ik mijn hersens heel erg laten kraken, met wie dat zal denk me man wel zijn. Maar welke film geen idee.

♥ Ben je een keer gekwetst door iemand van wie je nooit verwacht had dat die je zou kwetsen?
Ja en daar hou ik het verder bij.

♥ Heb je de afgelopen week kleding gekocht?
Nope.

♥ Laatst persoon die jou aan het huilen heeft gemaakt?
Telt het ook mijn kleine uk in me buik, want daar heb ik het laatst om gehuild.

♥ Is er iemand die je graag zou willen zien op dit moment?
Jaaaa… mijn 3 vriendinnen die ver weg wonen, de 1 uit Rozenburg de andere uit Den Haag en de laatste in Limburg.

♥ Houd je van suikerspinnen?
Ieuwwww veelte zoet, nee dus.

♥ Ben je ooit tegen iemand in slaap gevallen?
Ja duh tegen me eigen lieve schatje.

♥ Wat is je stemming op dit moment?
Beetje down, omdat ik geen kant op kan nu ik rust moet houden thuis.

♥ Met wie was je gisteravond?
Ehmmm eigenlijk zo,n beetje alleen omdat ik in de slaapkamer lag en mijn man in de woonkamer zat.

♥ Heb je plannen voor dit weekend?
Nee, want kan niet naar buiten toe.

Ik heb weer een weekoverzichtje voor jullie. De week begon erg druk, al die bezoekjes aan het ziekenhuis. Helaas eindigde het daar ook, en weet dus niet wanneer ik thuis kom. Het kan zijn dat ik hier blijf tot na de bevalling. En wanneer de bevalling is weet ik natuurlijk ook niet. Maar ga er vanuit veelte vroeg. Zolang het nu goed gaat is dat erg fijn. Ik weet ook niet of er nog elke week een update komt van de weekoverzichten. Ligt eraan of ik wat mee maak in het ziekenhuis, of dat ik gewoon naar huis mag. Alles is dus nog vaag. Maar hou jullie zeker op de hoogte. En horen jullie niks, nou dan is er misschien al wel een kleintje geboren.

Maar kijk eerst maar even mee met de afgelopen week.

Maandag 28 april 2014
Ben weer klein beetje verslaafd aan het raken aan een spelletje op Facebook, coasterville. Soms kan je uren zoet zijn met spelletjes.

Even een banaan eten, ja soms moet je toch even wat gezonds binnen krijgen. En kan er ook nog van genieten ook.

Ondertussen eten klaar maken voor de volgende middag voor mijn mannetje. En ik zou het die avond pas gaan eten. Lekkere kip jambalaya.

Toen gingen we weer naar zwangerschapscursus, maar was weer met de bus en te vroeg. Ging lekker even op een bankje zitten was zo lekker weer. Dan weer saai zitten luisteren naar alles wat verteld werd. Echt zo slaapverwekkend deze cursus.

Dinsdag 29 april 2014
Ontbijt gemaakt van yoghurt met diepvries fruit en banaan, en beetje jam. Lekker maar ook best wel zoet, iets te zoet. Ik moest die ochtend naar het ziekenhuis voor de verloskundige. En alles was weer in orde.
Nog even de V&D in, en daarna lekker naar huis toe.
Thuis een gezond fruit momentje, met ananas en meloen. Heerlijk vers. Genieten deed ik zeker.

Woensdag 30 april 2014
Ja alweer een heerlijk fruit momentje. Deze avond ging ik voorlopig voor de laatste keer naar de sportschool. Vond ik wel jammer. Maar zo leuk dat ik Anna nog even heb gesproken. En daarna ook nog Fonseng. De volgende keer dat ik ze zie zal op kraambezoek zijn.

Donderdag 01 mei 2014
Weer een ziekenhuis bezoekje op de planning staan. Naar de kinderarts toe. Maar jeetje wat een nutteloos gesprek zeg. Had echt het idee wat doe ik hier. Wat was ik blij dat de bus vandaag gratis was hihi.
Pizza pizza pizza even wachten pizza. Oke flauw, ik at vanavond dus… PIZZA.

Vrijdag 02 mei 2014

Naar het ziekenhuis toe voor een echo… Nou inmiddels staat het verhaal al online wat er na de echo gebeurde.

Zaterdag 03 mei 2014
Ik had de nacht bijna niet geslapen, maar de ochtend was gezellig met mijn buurvrouw op de kamer. Helaas omdat ik de diarree heb en er dus een virus op de afdeling heerst moest ik verhuizen.
Dit is nu mijn uitzicht in mijn eenpersoons kamer. Waar ik helemaal in me uppie lig, en ik geen kant op kan. Ik mag niet rondlopen op de afdeling. Ja ik mag naar beneden maar is ook nu even geen optie, want dat mag alleen als ik met rolstoel naar beneden gebracht wordt. En dan mag ik daar even beetje wandelen. Moet dus veel rust houden, alle energie moet naar de baby toe.
Toen kreeg ik lekker lunch, echt een luxe hoor. Je mag uit zoveel dingen kiezen. En dan wordt het nog bezorgd op bed hihi. Geweldig toch!

Zondag 04 mei 2014

Zo wat had ik heerlijk geslapen vergeleken met de nacht ervoor. Ik werd door niks en niemand gestoord. Dat is het voordeel van een kamer voor jezelf. Maar er zitten ook vele nadelen aan vast wat ik dus al vertelde. Het is eenzaam.

Lekker ontbijt op bed, alleen steeds na het eten gaat het mis met me maag. En daar ben ik niet blij mee.

Daarna was het tijd voor een hartfilmpje, de kleine was eigenwijs en zwom steeds weg. Toch is het uiteindelijk gelukt en het was weer een mooi hartfilmpje. Dus het gaat goed.

Eindelijk even wat actie, de trauma helikopter hoor je hier best vaak. En nu kon ik hem ook zien en zette hem op de foto vanaf mijn kamer raam.

Het is weer vrijdag en dat betekend weer een linkparty…

Wat is nou een link party, vragen jullie je misschien af?! Een link party is een manier om vrij reclame te maken op mijn blog voor de leukste blogpost die jij afgelopen week geschreven hebt en om nieuwe blogs te leren kennen. Elke vrijdag organiseer ik een link party voor jullie. In deze blogpost kan jij je 3 leukste blogposten van afgelopen week uploaden. Zo maak je dus reclame voor je eigen blog, krijg je meer bezoekers en meer bekendheid! Hoe leuk is dat?!

Let wel op het gaat hier om de link naar de blogpost die je wilt laten zien, niet om de originele link van jouw blog!!!

Er zitten ook wel wat voorwaarden aan verbonden.

Wat moet?
1) Upload niet meer dan 3 artikelen. Kies je leukste uit van afgelopen week!
3) Link naar het specifieke artikel niet naar je ‘home’ blog.

Wat zou ik lief vinden?!
1) Dat je me volgt op Bloglovin
2) Een kleine vermelding in je blogpost die je hier upload met link naar mijn blog
3) Ik zou het leuk vinden, en de anderen ook dat je nog even rond kijkt op de blogs hier en wat reacties achter laat. Iedereen vind het toch leuk een reactie te krijgen op hun blog.

Een hele rustige week was het, en daarom leek het wel eeuwen te duren. Zeker het weekend, echt vreselijk. Ik verveelde me, maar had ook eerlijk gezegd weinig zin in iets. Eigenlijk moeten dingen wat meer verspreid zijn over de weken. Want deze week was rustig, nou de week die er nu aankomt zeker niet. Maar goed dan is die week sneller voorbij voor mijn gevoel. Maar kijk eerst maar mee naar afgelopen week wat ik toch heb gedaan, en waar ik van heb genoten.

Maandag 21 april 2014
2e paasdag nog een dagje lekker niks doen, en heerlijke broodjes eten.

Dinsdag 22 april 2014

Wat een prachtige blauwe lucht, ik ging naar buiten omdat ik even naar de winkel bij ons zowat om de hoek ging. 

Eindelijk kwam ik weer even toe om een brief te schrijven, dat schoof ik al maanden voor me uit. Maar het is dan nu echt gelukt om die brief te schrijven, en ja de volgende dag ging hij op de post.

Toetje eten, vla met banaan. Die kleine vraagt maar steeds om eten… hihi wat een excuus zeg LOL

Woensdag 23 april 2014
Ontbijten met havermout, lekker banaan erdoor en wat kaneel. Oja en niet te vergeten ik deed er nog wat rood diepvries fruit doorheen. Smullen maar.

Die ochtend moest ik naar de fysio toe, en ze had me nogal pijn gedaan. Maar ik moest toch nog even door naar het centrum nog een paar boodschapjes halen. Daar was ik eigenlijk niet heel blij om. Ben dan ook maar met de bus terug gegaan, aangezien het lopen terug gewoon echt niet meer ging.

Had heerlijke Italiaanse bollen gekocht en hamburgers, en thuis maakte ik voor mezelf en mijn man deze heerlijke broodjes klaar. Dat had ik wel verdiend na die ochtend pijn bij de fysio.

Ondanks die vele pijn ben ik toch nog s,avonds naar de sportschool gegaan. Nog even 20 minuten gefietst en gelopen. Bekaf erna, en nog meer pijn. Daarna nog even zitten kletsen, en vlak voor sluiting nog even douchen en aankleden. Toen moest ik naar de bushalte lopen, maar het regende nogal hardt. Dus toen ik daar aan kwam was ik drijfnat. Nog even wachten op de bus, en thuis nog even lekker tv kijken op bed.

Donderdag 24 april 2014
We besloten alle belangrijke papier rommel (dat zijn vele mappen vol) digitaal te gaan invoeren. Zodat al die mappen straks lekker uit de kast zijn. Dat scheelt zoveel ruimte. Dus ik ben ook alvast aan het versnipperen geweest. Mijn hele map van de Rabobank is nu leeg, dat kon allemaal gewoon weg. Het zal nog wel even duren voordat alles digitaal is, maar stapje voor stapje gaat dat wel lukken.

We aten s,avonds heerlijk gyros met rijst, daarbij maakte ik wat komkommer,zilver uitjes en augurken voor mezelf. Heerlijk genoten van deze maaltijd.

Vrijdag 25 april 2014

Ik zette een hele gave winactie online, en dat mag iedereen weten hihi. Gewoon leuk als er veel mensen hieraan mee doen. En dat kan gewoon nog steeds.
Verder hebben we vandaag de weekboodschappen weer gekocht, dus we kunnen weer een week eten.

Zaterdag 26 april 2014
Wat een lange verveel dag zeg… Heb de hele dag gewoon niks gedaan, alleen maar blogs gelezen en beetje aan me eigen blog gewerkt.

Zondag 27 april 2014
Vandaag is alweer zo,n lange vervelende dag, maar moet ook rust houden aangezien ik het vanaf maandag druk heb. Kan dus die week me energie goed gebruiken.

*De zoektocht naar een leuk kraamcadeau is een leuke maar soms ook wel lastige opgave. De geboorte van een kindje is een mooie en feestelijke gebeurtenis, waarbij je de gelukkige ouders graag een gepast cadeau geeft. Het wordt tegenwoordig ook steeds normaler om voor de geboorte van het kindje al een cadeau te geven. Hierbij kun je bijvoorbeeld denken aan een bon voor het maken van een gipsbuik of een bon voor het laten maken van een 4d echo in Rotterdam of een andere stad.

Eerst zul je je zelf moeten afvragen of je de nieuwe ouders echt wilt verrassen of dat je het liever op veilig speelt en van te voren vraagt of ze nog speciale verlangens hebben.

Het gebeurd namelijk regelmatig dat de ouders al veel spullen gekocht en gekregen hebben en ze bepaalde spullen al hebben. Geef je graag kleertjes, dan kan het nooit kwaad om nog even na te vragen of ze bepaalde maten wensen of wat ze absoluut niet nodig hebben. Zo baken je de oneindige mogelijkheden een beetje af, waardoor de zoektocht naar geboortecadeautjes wat vereenvoudigd kan worden.

Shoppen in de winkel of op internet?

Tegenwoordig heb je naast het shoppen in een gewone fysieke winkel natuurlijk ook ontzettend veel mogelijkheden voor het winkelen op internet. Wanneer je op zoek gaat naar geboortecadeautjes kun je op het internet veel leuke ideeën op doen. Ondanks dat je misschien liever in een fysieke winkel de spulletjes koop, waar je ze ook daadwerkelijk in je handen hebt en goed kunt bekijken, is het internet een goed medium om ideeën op te doen. Het voordeel van het bestellen over internet is natuurlijk dat je veel meer keus hebt en dat je de deur niet uit hoeft om allerlei winkels langs te struinen.

Om je wat ideeën en tips te geven voor leuke geboortecadeau’s hebben wat leuke mogelijkheden beschreven:

Bedrukte babykleding

Men ziet het steeds vaker; kleding bedrukken wordt steeds gemakkelijker en normaler. Zo ook bij babykleding. Natuurlijk kun je babykleertjes met allerlei prints e.d. vinden, maar een erg populair geboortecadeautje is gepersonaliseerde babykleding. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een rompertje, een truitje, een slabbetje, een mutsje of zelfs een badjasje bedrukt met de naam van het pas geboren kindje.

Ecologisch verantwoordde geboortecadeautjes

Jonge ouders zijn vaak erg bezorgd om de gezondheid van hun kindje. Veel ouders zijn hierbij ook al bezig met de samenleving waarin hun kinderen zullen gaan opgroeien. Daarom zijn er steeds vaker mensen en ook jonge ouders die ecologisch verantwoorde producten willen gebruiken. Als je op kraamvisite gaat en je weet dat de ouders ecologische verantwoorde producten erg op prijs stellen, dan weet je dat een ecologisch verantwoord geboortecadeautje erg in de smaak zal vallen. Er worden erg leuke babykleertjes gemaakt van biologisch katoen, daarnaast valt bijvoorbeeld houten speelgoed en natuurlijke verzorgingsproducten voor baby’s erg in de smaak als biologisch verantwoorde geboortecadeautjes.