Het was een week van ziekenhuis bezoekjes, veel rustmomenten proberen in te plannen. En een peuter die nooit stil zit. 
Het gaat lichamelijk niet zo goed met mij, omdat ik al maandenlang een flink slaapprobleem heb. Eigenlijk al jaren, maar dit waren steeds periodes van slecht slapen en dan weer goed slapen. Nu gaat het echt al maanden heel slecht. En heb al zo,n beetje alles geprobeerd voor een goede nachtrust. Helaas mocht het niet zo zijn. Nu ben ik doorverwezen naar het ziekenhuis, en ze hebben er uiteindelijk spoed achter gezet. Ik kreeg een gesprek en er werden enorm veel vragen op me afgevuurd. Ik was niet alleen, maar een begeleider van Cosis was mee. Want ze wist dat ik daar met een grote glimlach zou zitten, van ik kan niet slapen. Dus ze was bang dat ze het niet zo serieus zouden nemen. Maar de arts prikte er gelukkig doorheen, en liep ook gelijk mee om zo snel mogelijk een afspraak te krijgen voor een slaaponderzoek.

Lekker kind, wat wordt hij toch groot. Hier op de kinderopvang, wat heb je het toch naar je zin daar. Elke keer als ik je kom halen. Is het NEE ik wil niet meer naar huis. Ze maken het veelte leuk voor de kids. Maar ben ik alleen maar blij om. Gelukkig gaat hij uiteindelijk altijd met me mee naar huis. En is hij gewoon vrolijk op de fiets naar huis. Gelukkig ik doe het dus ook goed hihi.

Zo zag ik eruit vanwege het slaaponderzoek. Met al die plakkers en snoeren moest ik slapen. En daarom ben ik deze week drie keer in het ziekenhuis geweest. De eerste afspraak was een gesprek met heel veel vragen. De dag later mocht ik al terug komen voor het onderzoek, zo lieten ze me naar huis gaan. En de dag erna terug komen zodat alles weer verwijderd zou worden.

Dit kind heeft geen zit kont, en dit soort momenten zijn er weinig. En dan ook van zeer korte duur. Wat is het lekker rustig als hij even zo zit. Om vervolgens weer het huis rond te stuiteren. Nou ik ben wel blij met een kind die veel doet, en onderneemt. Maar af en toe mag hij ook wel even zo lief rustig zitten, en dat meer dan een paar minuten.

Ja eindelijk hij kan er nu zelf bij, een week niet in de speeltuin geweest. En hij kan nu zelf trappen. Dit wilde hij al zolang zelf kunnen, maar kon er gewoon niet bij. Dus een blij kind en een blije mama. Officieel dus groot genoeg om mama niet meer te vragen om te draaien.

Fijne nieuwe week voor nu.

Iets nieuws op mijn pad

Een tijdje terug kwam er iets nieuws voor mij op het pad. Ik was al een tijdje vastbesloten dat ik Reiki wilde gaan leren. Tot ik in aanraking kwam met Access BARS. Ik ging me hierin verdiepen online. En mede doordat ik een lotgenoot (ouder van overleden kind) leerde kennen die dit doet, ben ik nog meer nieuwsgieriger geworden. Ik stap hier helemaal blind in, maar het voelt zo goed. Dat dit op mijn pad terecht kwam, is met een reden dat voel ik echt aan alles. Altijd blijf ik het spannend vinden nieuwe dingen ontdekken, maar dit keer loop ik er niet voor weg. Vaak dacht ik “ja leuk” Maar dat kan ik toch niet. Nu denk ik, ik ga het gewoon aan en we zien wel hoe het gaat lopen. Ik heb dus totaal geen ervaring er nog mee, zelfs geen sessie gehad hierin. En toch ga ik dit gewoon leren. Zodat ik het zelf kan gaan geven. Hoe mooi is dat, een beetje liefde verspreiden door middel iets nieuws te leren. Misschien klinkt het zweverig voor jullie, maar ik voel dat ik op de wereld ben gekomen om wat liefde te brengen aan de mensen.

Access BARS

Je zult nu wel denken waar heeft ze het toch over, want wat is Access BARS nou dan. Dat ga ik je nu uitleggen.

Access Bars is een energetisch lichaamsproces voor iedereen die meer rust, ruimte en ontspanning in lichaam en geest wil ervaren. Zeker in de drukke maatschappij van tegenwoordig is het fijn als er weer meer balans is tussen inspanning en ontspanning. Access Bars zijn 32 drukpunten die energiebanen vormen door en om het hoofd. Hierin liggen al je ideeën, gedachten, overtuigingen en emoties opgeslagen. Ieder drukpunt staat voor een specifieke context in je leven. Zo heb je drukpunten die staan voor het lichaam, geld, controle, communicatie, vreugde, verdriet, dankbaarheid, daadkracht, heling, veroudering, creativiteit enz…

Door deze punten (bars), in verschillende combinaties, zachtjes aan te raken ontlaadt alle informatie die daar ligt opgeslagen. Hierdoor ontstaat er meer rust in je hoofd, komt er ruimte en ontspanning in je lijf en creëer je nieuwe mogelijkheden in je leven. Je haalt als het ware oude blokkades weg om ruimte te maken voor nieuwe mogelijkheden. Om in computertermen te spreken. Je defragmenteert je harde schijf. Dit zorgt voor ruimte om meer helpende overtuigingen en emoties te installeren. Zo kun je het leven gaan leven dat je altijd al graag hebt willen leven, met meer gemak, vreugde en overvloed.

Veel gestelde vragen

• Wat kun je verwachten over  Access Bars?

Iedere sessie is anders, zelfs bij dezelfde persoon. Soms is hij heel intens op de tafel, een andere keer merk je er bijna niets van.
De meest gemelde effecten zijn: toegenomen innerlijke rust, makkelijker inslapen en doorslapen, uitgeruster wakker worden, meer energie, het leven ‘loopt’ makkelijker en je bent beter in balans.

• Wie heeft er baat bij het runnen van de Access Bars?

Iedereen die bereid is er stil voor te liggen. Sommigen zullen de waarde van ontspanning niet zien en het een verspilling van tijd vinden, maar andere mensen die belangstelling hebben voor verandering en verbetering van hun leven zullen slimmer zijn.

• Hoelang blijft het effect van Access Access Bars merk/voelbaar?

Nadat je de Access Bars eenmaal hebt laten lopen (aangezet) blijven ze doorlopen. Iedere keer dat je een Access Bars -sessie krijgt wordt het effect intenser. In de drie tot vier weken daarna worden de meeste effecten gemeld, maar je kunt tot wel zes weken of langer effecten merken.

• Heeft Access Bars effect op mentale of psychologische problemen?

Veel mensen met psychologische of mentale problemen hadden de ervaring dat ze ‘per ongeluk’ dus zonder opzet bleken hun medicijnen te vergeten en signaleerden ongelofelijke veranderingen in hun problematiek. Maar vanzelfsprekend adviseer ik je met klem je arts te consulteren voordat je stopt met medicijnen.

• Kan Access Bars® je fysieke klachten genezen?

De Bars bevorderen bewustzijn, wat dus alles kan veranderen. Sommige fysieke klachten veranderen. Veel klachten en pijnen van velerlei aard blijken te verdwijnen.

• Is Access Bars® hetzelfde als Reiki of Cranio-sacraal werk? Zijn het acupunctuur punten?

Nee, dit is niet hetzelfde. De Access Bars en de handelingen mogen misschien lijken op acupunctuurpunten maar de ligging en de werking ervan is anders.

• Moet je liggen als je de Bars ondergaat?

Liggen is niet vereist. Het bevordert de ontspanning voor de ontvanger evenals het gemak en comfort voor de gever. Een massagetafel of een luie fauteuil zijn beiden prima als het voor beide partijen maar relaxt is.

• Kan ik mijn kleren aanhouden tijdens de Access Bars behandeling?

Ja. Tijdens de behandeling houd je je kleren aan. Alleen de schoenen gaan uit.

Kies jij voor verandering, kies jij nu voor jezelf?
Dan is een BARS sessie iets voor jouw.
Maar misschien wil je het zelf wel leren om het toe te passen bij andere.
Dat kan maandag 21 september bij mij thuis in Winsum leer je in 1 dag hoe je BARS kan toepassen.
Voor meer informatie over de Access Bars Class klik hier

Zelf spelen

Ik vind het heerlijk als mijn peuter zichzelf prima vermaakt, dat is wel eens anders geweest. Dat ik hele dagen bij hem op de grond moest zitten, terwijl hij dan speelde. Nu kan hij zelf ook spelen zonder dat ik bij hem ga zitten. En als hij dan zo heerlijk zelf aan het spelen is, kan ik echt zo enorm genieten. Hij begint nu ook steeds meer rollenspelen te doen. Met poppetjes naar elkaar te praten. Zo leuk te zien hoe zijn spel veranderd. Natuurlijk blijft het samen spelen ook zeker leuk, maar de hele dag je kind vermaken is voor niemand leuk. De kamer vol met speelgoed zien, aan de ene kant geweldig hoe hij alles uit de bakken trekt en weer iets vind waar hij al tijden niet mee heeft gespeeld. Naar het niet zelf willen opruimen, is dan weer een ding. Ach het hoort bij de leeftijd, en misschien veranderd dat nooit. Maar hij geniet zo van het spelen, dat ik dat allemaal voor lief neem.

Nieuw speelgoed

Ook kan je Max enorm blij maken als er iets nieuws gekocht wordt. En dat moet ook zo nu en dan gebeuren en kunnen. Blij ben ik wel dat als we een winkel in gaan dat niet alles mee hoeft om te kopen. Ja natuurlijk is hij wel eens heel boos en verdrietig als we niets leuks kopen voor hem. Maar dat moet hij ook leren dat niet elke keer de winkel in gaan betekend iets voor hem te kopen. En hij accepteert het gelukkig vaak ook wel snel.

Nu kregen we iets heel leuks toegestuurd voor onze peuter van SmartMax, en kijk eens hoe leuk de naam van de webshop. My First Dinosaurs , hierdoor leerde Max zelfs het woord dinosaurus uitspreken. Nog niet helemaal perfect, maar super knap vind ik het. Het was gelijk geslaagd en hij zocht gelijk dezelfde kleuren bij elkaar om ze in elkaar te zetten. Want je kan ze met magneet in elkaar klikken. Leerzaam welke kleuren hetzelfde zijn en nog leuk om mee te spelen ook. Je kan natuurlijk ook grappige combinaties maken van de diertjes. Daarnaast kregen we nog een apart doosje bij met een leuke olifant. Waar mama dan weer erg blij van werd, die gek op olifanten is. Dezelfde avond moesten alle dinosaurussen mee naar bed. Dus een heel geslaagd pakketje die binnen is gekomen.

Educatief speelgoed

SmartMax is een onderdeel van SmartGames. En toen Max drie werd vroegen we al iets van dit soort speelgoed. Hij gebruikt het nog steeds echt meer als speelgoed, dan als spel wat hij moet oplossen. Maar dat komt wel een keer verandering. Wij hebben omdat Max gek op treinen is, de Brain Train gevraagd voor zijn verjaardag. En ik vind hem echt heel leuk. Daarnaast heeft hij ook de Smart Farmer gekregen, alleen toen we die vroegen had deze mama niet gezien dat die vanaf 5+ is. Dus deze is best nog wel heel pittig voor onze drie jarige peuter. Maar dat geeft niet hij wordt vanzelf wel vijf. Spelenderwijs je kinderen van alles leren vind ik erg leuk om te zien. Ze groeien hier echt enorm van.

Wat is jullie favoriet aan educatief speelgoed voor de kids?

Vakantie

Mijn partner heeft drie weken vakantie gehad en die zijn sinds vorige week alweer om. Helaas niet het weer gehad wat we gehoopt hadden. We wilde graag het zwembad opzetten in de tuin, maar het was af en toe wel lekker zomers weer. Maar niet lang genoeg om dat ding op te zetten. De laatste week van zijn vakantie hebben we een drukke en erg leuke week gehad.

19 juli

We gingen een lange rit maken in de auto, want we gingen helemaal naar Zoetermeer toe. Op bezoek bij vrienden die we alleen nog maar online kende. Het zou kraambezoek zijn geweest, maar door omstandigheden en Corona konden we nu pas gaan. De kleine meid is inmiddels zes maanden oud, en we hadden allemaal mooie cadeaus mee. Ze kreeg het eerste loopfietsje van Max en de loopwagen van hem. Daarnaast namen we de babycooker mee voor ze. En we kochten ook nog een leuk nieuw cadeau voor de kleine meid. We hebben een super leuke dag gehad. En waren pas om 23.00 thuis. Max deed het heel goed ondanks geen middag slaapje en terug naar huis hooguit een kwartier geslapen.

21 juliTwee dagen later gingen we weer een beste rit maken met de auto, om naar oma (mijn moeder) te gaan. Hier zijn we echt al heel lang niet geweest door omstandigheden. Maar wat was het fijn om mijn moeder weer te zien. En Max vond het ook al zo leuk. Hij vond de poesjes van oma wel heel interessant. Lekker even buiten kijken naar de poesjes. En bloemen plukken voor oma, en grassprieten voor de poesjes. Onderweg naar huis even wat eten bij de MC Donalds, en gelukkig heeft Max deze rit wel veel geslapen. Wel eerder thuis dan het uitje ervoor.

23 juli

Even lekker een wandeling maken. Ik had daarvoor een telefonische afspraak met een lotgenoot, en dan is het daarna wel even fijn je hoofd weer wat leeg te maken.

Dan gingen we uiteten bij de WOK vanwege 50 jaar trouwen van opa en oma (mijn schoonouders) Max die heeft geen seconde op zijn stoel kunnen zitten, hij was maar heen en weer aan het rennen. Gelukkig niet vervelend, maar wel vermoeiend zo. Ondertussen heeft hij wel wat gegeten, vooral de pannenkoek en het ijs waren favoriet bij hem. Voordat we naar binnen gingen moesten we even bij de boten kijken, en Max koos er eentje uit die hij wel wilde hebben. Tijdens het etentje werd mijn partner herkend, vanwege mijn instagram. Hoe grappig is dat, hij wees me waar ik zat en zo hadden we even een gesprekje.

26 juli

Ik ben helemaal gek op Animal Crossing spelen op de Nintendo Switch, maar ik ben bang dat ik nu moet delen met mijn peuterzoon. Hij vind het vissen er leuk, en het zwemmen. Alleen lukt hem het nog niet om beide knoppen tegelijk te gebruiken waardoor hij niet echt kan vissen en zwemmen. Maar dat duurt vast niet lang, als deze mama het af en toe af kan staan voor hem. Het ziet er wel heel leuk uit zo. Maar nog iets te jong voor een eigen spelcomputer.Hij moet het nog maar even met zijn telefoon doen (oude telefoon van papa) waar hij filmpjes op mag kijken en spelletjes doen.

28 juli

En ineens gaat hij zijn broodje in de ochtend aan zijn eigen tafeltje eten. Hij zit er eigenlijk nooit aan, en nu dit. Zo schattig om te zien. Wij eten in de ochtend namelijk nooit aan de grote eettafel. Maar mag hij zijn bordje mee nemen naar de bank. Dus dit was wel leuk voor de verandering.

30 juli

Na een hele tijd niet geweest te zijn, zijn we lekker weer even naar de kinderboerderij geweest. Even weer de konijnen aaien die favoriet blijven. Een heleboel mooie veren vinden en meenemen. Varkens nadoen en klimmen en klauteren. Dat was weer super gezellig.

31 juli

Het was weer even heerlijk weer en daar hebben we even gebruik van gemaakt. Ik heb zijn kleine zwembandje gevuld met water, hij maakte er een modderbad van. Maar wat een plezier had hij in de tuin. Een kind kan je al snel gelukkig maken met iets simpels.

1 augustus

Max is en blijft gek op treinen. Hij gaf zelf aan bij mama op de fiets te willen, treinen kijken. Nou dat deden we dan ook. Nadat we bij de treinen waren geweest door gefietst langs de kinderboerderij, omdat hij erheen wilde. Maar omdat ze de weekenden dicht zijn hier, zijn we er alleen even langs gefietst. Door naar een speeltuintje daar. Het was wel bloedheet daar in de zon. Maar heeft lekker even gespeeld met wat andere kindjes.

2 augustus 

En de laatste dag van de week zijn we niet alleen treinen gaan kijken. Nee dit keer zijn we samen met de trein weg gegaan. En ook nog even in de bus gezeten. We zijn wezen shoppen in de stad. Heeft een mooi boekje gekregen van mij. En hebben sandalen gepast bij de schoenenwinkel. We moesten ze alleen wel bestellen omdat ze alleen een on-paar hadden. Maar die komen deze week thuis. Daar kreeg hij twee stuiterballen. En daarna zijn we een ijsje gaan eten. Nou dat was helemaal geweldig. Ook moest hij rennen achter de duiven aan. Vet schattig, maar ook gevaarlijk aangezien hij zo de weg op vloog. (ja mijn kind) Als laatste nog even langs Musjes, aangezien ik nodig moest plassen. Kreeg ik Max natuurlijk de winkel niet meer uit. Zoveel moois te zien, maar ook mee te mogen spelen. Daarna zijn we met de bus en trein terug naar huis gegaan. Leuk maar ook heel vermoeiend geweest voor beide.

Wat voor leuke dingen doe jij graag met je kind?

Praten

Wanneer je kind begint met praten is de stilte in huis verdwenen. Non-stop hoor je kind babbelen en geluiden maken. Er is geen stoppen aan. Heerlijk hoor zo,n kletskous in huis. En eigenwijs dat Max is in het praten. Want hij vertikt echt sommige dingen te zeggen. Zo zijn we al heel lang bezig hem “Melk” te laten zeggen. Maar het is hier standaard “Nijn” als hij melk wilt. Waar het vandaan komt geen idee. Maar we krijgen het niet voor elkaar hem het juiste te laten zeggen. Hele verhalen komen er nog niet uit, al kunnen wij met een paar woorden al een heel verhaal ervan maken. Max doet het op zijn tempo en dat is niet het tempo volgens het boekje. Want volgens het boekje zou hij nu 2 a 3 woord zinnen moeten maken. Ik als moeder, heeft totaal geen probleem mee dat hij niet volgens het boekje meekomt. Zolang hij maar gelukkig is. Wel wil ik als hij wat extra hulp kan krijgen dat aanpakken. Helemaal voordat hij naar school gaat. Want als hij daar niet mee kan komen, is hij misschien niet gelukkig. Ja allemaal toekomst, maar nu is het wel de tijd om eraan te werken als het nodig is. Voor mij is hij gewoon perfect zoals hij is, ik wil alleen niet dat er frustratie zal komen, als hij zich niet genoeg kan uiten met woorden. Voor buitenstaander is het niet merken als je zegt dat hij achter loopt in spraak. Omdat hij juist zo druk met praten is. Maar vooral losse woorden. Er komen wel af en toe 2 a 3 woord zinnen voorbij, maar minimaal is dat.

Logopedie

Max gaat al een tijd naar logopedie, want wat extra stimulans is wel welkom. En ik als moeder om wat handvatten te krijgen om hem thuis meer spelenderwijs stimulans te geven, om zinnetjes te gaan maken. Alleen na wat testen pas geleden, is eruit gekomen dat hij eigenlijk met logopedie niet vooruitgang boekte. Het voelde van mijn kant ook falen, want deed ik het thuis dan niet goed. Van de logopedist kreeg ik terug dat ik juist heel goed mijn best deed, en dat het niet mijn schuld is. Max is gewoon wat langzamer met praten dan een gemiddelde driejarige. Alleen ze kreeg ook het vermoedde dat hij in zijn algehele ontwikkeling ook achter loopt. Daar heb ik nog zelf mijn twijfels over, want mijn gevoel zegt dat hij met zijn hoofdje verder is dan zijn spraak. Maar omdat hij toch net iets meer stimulans mag hebben op het praten, heb ik een verwijzing gekregen voor Kentalis. Daar gaan ze kijken in hoeverre hij achter ligt met spraak en zijn ontwikkeling. Zij zijn daarin gespecialiseerd. Nu is het afwachten wanneer we met hem terecht kunnen.

Vooruitgang

En toch ineens de laatste weken, zonder dat hij logopedie krijgt vanwege vakantie gaat hij naar onze mening enorm vooruit. Hij maakt toch enorme sprongen in woordenschat. Zo zijn we flink aan het oefenen geweest met best moeilijke woorden. En dan komt er ineens “Pannenkoek of Ananas en Hagelslag” eruit. En je ziet hem groeien als we hem prijzen dat hij een nieuw woord uitspreekt. Hij krijgt er nu echt plezier in om nieuwe woorden te leren. Ook is het nu steeds vaker als we iets zeggen, dat hij het woord vrij snel al herhaald. En dan staan we zo verrast te kijken wat hij allemaal zegt. Daarnaast merken we op dat hij ook meer twee woorden aan elkaar plakt. Dit is zo genieten dat hij zo,n enorme sprong maakt. 
In mijn ogen doet hij het gewoon geweldig, ook al loopt zijn lijntje niet volgens de boekjes.

Heeft jouw kind ook een iets tragere aanloop naar praten of gehad?

Kamer veranderen

Al een tijdje wil ik graag Max zijn kamer veranderen. Hij heeft natuurlijk al een peuter bed, maar het liefst wil ik er een echte peuterkamer van gaan maken. Zodat hij ook langzaamaan kan leren dat hij kleine momentjes in zijn kamer kan spelen. Maar dan moet de commode wel de deur uit. En we willen dan de grote kast die er staat vervangen door een andere kast of misschien twee. We hebben al iets moois gezien, alleen momenteel niet leverbaar. Hopelijk komt dat wel weer. Daarnaast zijn we begonnen hem te leren niet meer gebruik te maken van de commode. Dus staand hem omkleden, en heeft hij wel een poepluier even op de grond met de kussen. Hij kan ook makkelijk op de rand van zijn bed zitten zodat we zijn slaapschoenen aan kunnen doen. Dus dit is prima te doen, mooier is natuurlijk als hij zindelijk zal gaan worden. Ook daar zijn we uiteraard mee bezig. We zijn hem dus langzaam aan het voorbereiden op een peuterkamer. Er zal niet geverfd worden, maar wel dat hij de kans kan krijgen er ook te kunnen spelen met de tijd. 

Decoratie aan de muur

Als je dan toch van plan bent zijn kamer iets te gaan veranderen is het ook leuk als je wat leuke nieuwe decoratie aan de muur kan hangen. En daar kwam fotofabriek om de hoek kijken. Ik mocht een leuke fotoslinger maken. En natuurlijk zou die voor Max zijn. Zo hangt er nu een hele leuke slinger in zijn kamer, en wat vind hij ze leuk geworden. Eerst wilde ik er foto,s op laten drukken, maar heb het toen gewoon heel simpel gehouden. Een standaard printje gekozen met dinosaurussen en zijn naam gespeld op de vlaggetjes. Zo kan hij op een leuke manier zijn naam leren kennen. Het leuke is, dat hij hem sinds een paar weekjes zelf al uitspreekt. Nog niet helemaal klinkt het Max, maar de laatste letter is ook een moeilijke. Als je nu vraagt aan hem wie hij is, krijg we geen “ik” meer te horen maar zijn eigen naam. En dan smelt ik even weg.

Foto,s bewaren

Ik koos dan dit keer niet iets met foto,s te doen. Want wij hebben inmiddels vele foto,s aan de muur hangen, vooral van Max. Daar hebben we eigenlijk nooit een fotoboek voor gemaakt. Waarom weet ik eigenlijk niet, denk gewoon er niet van gekomen. Misschien toch eens doen. Voor Daan hebben we dat toen de tijd wel gedaan, maar was een hele andere situatie. En zelfs die fotoboeken sla ik eigenlijk nooit open. Want naast deze slingers kan je ook gewoon een fotoboek maken.

Ben jij meer van de fotoboeken, of juist de iets originelere manier van foto,s bedrukken? 

De laatste tijd is het hier heel rustig, omdat ik druk ben geweest met mijn nieuwe platform Wolkenvriendjes. De verhalen over rouw en verlies zullen hier niet meer zo vaak meer terecht komen. Ik wilde het iets professioneler aanpakken met dit thema. En ondersteuning aanbieden voor lotgenoten. Dus daar kan je dus op mijn nieuwe platform voor terecht. Daarnaast wil ik gaan proberen hier mijn persoonlijke blog weer wat meer op te pakken. En vandaag begin ik over het onderwerp je gevoel op papier zetten.

Mijn hoofd zit vol

Ik ben iemand die heel erg van het schrijven is en lekker al mijn gevoelens en emoties in geschreven woord verwerk. Maar al een hele tijd zit mijn hoofd zo vol dat echt schrijven niet meer zo lukt. En daar baal ik best wel van. Schrijven is voor mij mijn uitlaatklep en gewoon heel belangrijk. Maar als er dan niets uit je vingers komt, blijft je hoofd maar overstromen van alles wat ik niet op papier kan krijgen. Al zit mijn hoofd ook wel vol als ik wel schrijf, maar met schrijven komt er wel wat meer ruimte en opluchting. Dit is dan ook wel een reden naast mijn nieuwe platform waarom ik hier mijn blog best verwaarloosd. En ik zou het zo graag anders willen zien. Maar ik ga me niets opleggen wat ik niet mijzelf kan na laten komen. Dit werkt alleen maar frustrerend. En dit doe ik al teveel in het moederschap, want alles moet perfect zijn. (is het dus niet, maar moet van mijn hoofd)

Nieuwe schrijf vorm gevonden

Sinds kort luister ik podcast via OOK (ouders overleden kind) Waar ik zelf ook deel van heb mogen uit maken. De laatste ging over het schrijven van een Rondeel (gedicht vorm) Ik dacht dat is niets voor mij, want ik en dichten dat gaat niet samen. Ik wist dus ook niet wat een Rondeel was, en dat je daar helemaal niet voor hoeft te rijmen. Daar werd het gelijk al interessanter van. Al snel pakte ik het op hoe het werkte, en zo nu en dan schrijf ik wat gedachten op waar ik iets moois van maak. Zo kan ik met een paar korte maar belangrijke zinnen en gevoelens iets heel groots opschrijven. Zo hoef ik niet meer hele teksten te schrijven om iets van opluchting te creëren. Wat nu dus niet lukt. Hopelijk komt dat wel weer. Maar voor nu vind ik deze schrijf vorm heel erg fijn.

Zangles 

Aangezien mijn zangcoach degene is die de podcast maakt en mij wegwijs heb gemaakt in het dichten, kreeg ik nog meer les tijdens de zangles. Afgelopen zangles, waren we bezig met een heel mooi nummer maar eentje waar ik enorm adem tekort door kreeg. Aanpassingen aan het lied, wat wel werkte. Maar toch het blijft top sport zingen. Ik werd aan tafel gezet, neem maar even adem pauze. Pen en papier werd aangereikt, zet maar wat zinnen op papier en maak maar een Rondeel. Dit viel niet mee, aangezien ik niet meer heel helder kon denken. Toch kwam er iets op papier, waar ik wel tevreden over was. Daarna leerde ze me gelijk een nieuwe dicht vorm. Een Elfje maken. En ook hier ging ik mee aan de slag, zodra ik in de trein terug naar huis zat. Wat ben ik blij dat ik op twee vrij simpele manieren mijn gevoel op papier kan zetten.

Elfje

Emotie
Ik voel
Tranen die vloeien
Ik zing voor Daan
Ademen

Rondeel

Hij fladdert door mij heen
Jij die overal met mij mee gaat
Die kleine jongen van mij
Hij fladdert door mij heen
Een klein lichtje in mijn hart
Mijn ogen fonkelen van trots
Hij fladdert door mij heen
Jij die overal met mij mee gaat

Op wat voor manier uit jij je gevoelens het liefste?

Af en toe vind ik de dagen nu flink op elkaar lijken, maar we maken er wel wat van met elkaar.

Ik moet er wel bij vertellen dat het niet altijd zo leuk is hele dagen met een peuter in huis, en dat je hier echt de fijne dingen ziet. want we maken er zeker het allerbeste ervan. En ben echt blij met het mooie weer dat we naar buiten kunnen. Maar Max is gewoon een kind die druk is, en dus niet fijn is veel thuis te zitten. En wij missen de gewone dingen die we altijd deden. Nu ben ik dus heel blij nadat ik een beetje instortte dat Max weer naar de kinderopvang mag. Ze zijn open voor kinderen waar het voor noodzakelijk is. En ik vond het heel moeilijk toe te geven dat het nodig was. Ik word er een leukere mama weer van als ik wat ruimte voor mijzelf krijg. En er zijn dus regels voor, als je kind daar zit met een medische indicatie.

Wat is Max toch een lieve knuffeldieren papa, na het slapen moesten vele knuffeltjes van hem toegedekt worden om even een slaapje te mogen doen. Wat een zorgzame lieve jongen is het nu al. Hier smelt ik echt zo van. Je merkt ook door dit soort dingen dat hij steeds meer fantasie spelletjes gaat doen. En dat is echt een hele mooie nieuwe ontwikkeling.

Mama ging de uitdaging aan om samen met zoonlief te gaan knutselen, dit had ik eigenlijk nog niet eerder met hem gedaan. Ja kleuren en verven en kleien wel, maar dit zoiets creëren liet ik nog steeds doen op de kinderdagverblijf. Hij heeft ook nog niet lang geduld hiervoor, dus het meeste heeft mama gedaan. Maar ik stond versteld dat hij al wist hoe hij moest knippen. En we maakte een hele mooie kikker vind ik zelf. Lekker origineel met voelsprieten.

Sinds een paar weken, eigenlijk vanaf de corona crisis krijg ik begeleiding van Cosis. Ze kan dan wel nog niet bij mij thuis komen, en gaat alles via videobellen en whatsapp. Toch motiveert ze me om weer wat meer ritme te krijgen in het huishouden. Zo stuurt ze me nu voor elke dag een klein af vink lijstje, met 1 taak voor het huishouden erop en nog iets anders. Alleen als Max thuis is, zijn sommige dingen echt een uitdaging om te doen. En zeker omdat meneer het liefst met alles mee helpt. Is echt heel lief maar niet altijd handig. Zo zette ik hem nu in zijn slaapkamer met wat speelgoed en zijn eigen telefoon. Zodat ik de badkamer kon doen, het meeste kon ik doen zonder dat Max er erg in had. Tot ik de vloer ging doen. 

Dit was dus het resultaat toen hij heel graag mama wilde helpen. Eerst stond hij met zijn kleding aan in al het water, toen heb ik hem maar lekker in zijn ondergoed gezet en hem zijn gang laten gaan. Wat vond hij het prachtig om me te mogen helpen. Dit soort dingen vind ik soms nog heel moeilijk om los te laten en hem zijn gang te laten gaan. Omdat ik weet dat ik er meer werk aan heb dan als ik het alleen doe. En toch vind ik het geweldig als hij op zijn manier mij helpt. En hij is weer lekker even bezig geweest, en beide leren er hier enorm van. Ik om het los te laten dat hij vies en nat kan worden, en dat alles wat langer duurt. En hij in zijn ontwikkeling. Dus alleen maar een win win situatie. En uiteraard hadden we heel veel lol samen erin.

We komen echt wel heel veel buiten nu om te wandelen. En kijk nou het is alsof hij even contact heeft met zijn broer daar boven. Werkelijkheid was, hij hoorde vogels en zocht ze in de lucht. Maar ik droom nog even weg, over het idee van dat de twee jongens zo nu en dan contact hebben.

En alweer op pad, nu lekker met papa erbij. En er moesten wat mooie foto,s gemaakt worden voor een super leuke samenwerking. Hij is een echte verzamelaar, zijn het geen stenen dan zijn het wel takken.

Ja ja eerst helpt hij me super goed mee om de woonkamer te stofzuigen, hebben we heerlijk alles aan kant. Om daarna lekker te spelen, o ja Max was iets kwijt en zocht het in zijn speelgoed bak. Die dus zowat helemaal leeg werd gehaald. Ben zo blij dat hij zich steeds een beetje beter zelf vermaakt.

Wij kregen een doos vol leuke boekjes binnen voor Max van iemand die reageerde op een foto op instagram. Hij is er helemaal blij mee, en het is nu heel vaak Bumba wat ik hoor als ik hem naar bed breng. Terwijl het ging om de boekjes van Bobbi, is Bumba nu wel heel erg groot favoriet nu.

Papa ging even bij Max in de tent op de thee, wat had hij toch lekkere thee gezet. Dit was te leuk om niet vast te leggen. Het paste ook maar net samen in de tent.

Natuurlijk gingen we weer met mooi weer op pad, wandelen en dan het speeltuintje in. Ineens komt hij met zijn schoenen aanzetten. En dus deed ik ook maar zijn natte sokken uit. En heb hem lekker met zijn  blote voeten laten rond rennen daar.

Kijk nou wat een binkie, kon nog net op tijd een foto maken. Want het was heel hard roepen “mama” Ja ik moest hem helpen om over de stenen te lopen. Maar dat waren wel enorm grote stappen, waar hij nog net even te klein voor was.

Mijn partner was even bij een vriendin van ons iets doen, en kwam terug met heerlijke cupcakes. Voor ons alle drie eentje, daar hebben we heerlijk van gesmuld.

Ja alweer naar de speeltuin toe, ben zo blij met dit prachtige weer dat we niet hele dagen binnen hoeven te zitten. Max maakte een selfie van ons samen. En hij is goed geslaagd vind ik zelf.

Daarna maakte we een rond om de supermarkt heen, want ik wist dat Mensenwerk Hogeland daar zouden zijn om met mensen een praatje te maken. En ging er even met Max langs, omdat ik was uitgenodigd. Max kreeg krijt en ging samen met iemand van hun lekker krijten. En ik ben er gezellig bij gaan zitten. Vind het zo leuk dat ze dit doen, speciaal omdat het soms voor mensen eenzaam is zoveel thuis te moeten zitten. Wij hebben ons wel vermaakt. Deze dag zijn we weer in totaal twee uur buiten geweest samen.

Pasen, en wat is hij toch een bofkont. Zijn gymjuf had een paasei verstopt in de tuin. En zijn papa heeft er nog een paashaas bij gedaan. Hij kon zijn lol op met al dat chocola. In twee dagen was het dan ook helemaal opgegeten.

En weer lekker spelen in de speeltuin, er waren dit keer gezellig wat andere kindjes om me te spelen. En hij mocht van een kindje met zijn speelgoed spelen. Wat is hij gek op in het zand spelen, het liefst doet hij dit geloof ik elke dag.

Hoe gaat het jullie af zoveel thuis zitten en wat mis jij het meeste nu om te doen wat nu niet mogelijk is?

Ik mag niet klagen, want

Ik ben al een kind verloren, dus moet ik dankbaar en gelukkig zijn. En dat ben ik ook zeker wel dankbaar dat ik moeder ben. Ik kan zo genieten van mijn peuter en elke dag tovert hij een glimlach op mijn gezicht. Alleen het is niet altijd leuk met een peuter om je heen. Ik moet bekennen dat ik het moederschap soms ook erg zwaar vind. Alle ballen omhoog houden en dan ook nog tijd vinden voor jezelf. En dat tijd maken voor mijzelf vind ik heel moeilijk, waardoor ik echt niet altijd die leuke moeder ben. Dan voel ik me enorm schuldig, want ik mag van mijzelf niet klagen over mijn peuter, niet klagen over het moederschap. Want het is niet voor iedereen zomaar weg gelegd. En zeker als ik denk aan (waar ik altijd aan denk) dat ik al een kind heb moeten afstaan. Een kind verliezen is volgens mij het ergste wat je als ouder kan overkomen, en dan klaag ik over mijn peuter die hier wel rond rent. Altijd energie voor tien heeft, en natuurlijk zoals elke peuter weleens zijn driftbuien heeft. Dit alles zorgt er wel voor dat ik mij eigenlijk altijd schuldig voel, schuldig dat ik er niet genoeg ben voor mijn kind. En ga ik compenseren, misschien ook wel een beetje overcompenseren. Want wat voor mij normaal lijkt, hoor ik juist vaak wat doe je veel met je kind… Ik wil het gevoel hebben dat hij niets tekort komt, maar dat gevoel komt er maar niet. Al toen hij een baby was durfde ik hem niet zo goed lang bij me te laten knuffelen. Ik was bang dat hij net als zijn broer dood zou gaan, want die was immers in mijn armen overleden. Daar schoot ik al tekort vind ik. Nu krijgt hij dus iets te vaak zijn zin, wat soms niet zo goed is aangezien hij grenzen moet leren. Gelukkig zijn die er ook zeker wel. Daarnaast ga ik graag met hem als het even kan veel naar de speeltuin of de kinderboerderij. En de peutergym en het babycafeez staat ook hoog op het lijstje.

Crisis tijd

En dan is Nederland helemaal in de ban van het Corona virus en worden er regels opgelegd. Helemaal gelijk dat dit gebeurt, maar ik leef soms al best geïsoleerd. En wat ben ik blij dat ik steeds iets vaker erop uit ga met Max, hij is degene waarvoor ik naar buiten ga. Hij is degene waarom ik iedere dag een stapje verder kom. Hij is degene die zorgt dat ik overeind blijf en bepaalde dingen in het leven leuk vind. Maar helaas zijn er nu zoveel grote veranderingen, die ik in mijn volle hoofd niet kan verwerken waardoor ik regelmatig kortsluiting krijg. Ik ben nogal slecht in zelf zorg, alles voor Max. Maar tijd voor mijzelf maken, die er zeker wel kan zijn vind ik zo vreselijk moeilijk. Er waren kleine momenten dat ik echt even aan mijzelf dacht. Dit kon ik doen omdat Max twee dagen naar de opvang gaat. En ik nu zelfs af en toe mijzelf toesta om oppas te regelen om naar zanglessen te gaan. En dan ineens stopt alles, mijn hele sociale leven. En natuurlijk niet alleen voor mij, maar voor iedereen met mij. Dit zorgt af en toe voor paniek in mijn hoofd, hoe nu, wat moet ik doen en red ik dit wel.

Mijn ritme is er flink uit, ik wil het liefst gewoon op tijd mijn bed uit. Maar er is weinig reden om er tussen 7 en 8 uit te moeten. Want Max boeit het niet als ik tot half 9 a 9 uur blijf liggen. Toch haalt dat me volledig uit mijn ritme, en Max natuurlijk ook. De ene dag gaat het beter dan de andere. Ik ben af en toe even niet te genieten, maar ook Max heeft zo zijn buien. Voor hem is er ook natuurlijk heel veel veranderd. We zijn nu hele dagen op elkaar aangewezen, en gelukkig is zijn papa ook gewoon in beeld. Maar geen andere kindjes waar hij op de opvang mee kan spelen. En hij kan vrij weinig zijn energie kwijt. Ik probeer elke dag met hem naar buiten te gaan, even elke dag een flinke wandeling maken. En is het stil in de speeltuin, schieten we daar even naar binnen. Of hij speelt even in de tuin. Toch voelt het ook niet altijd fijn, juist als ik mensen tegenkom. Maar met een peuter lukt het mij echt niet de hele dag binnen te zitten. Nu al red ik het niet altijd, wat als we echt niet meer naar buiten mogen.

Tijd voor mijzelf maken

Het wordt nu in deze tijd helemaal belangrijk om toch te leren tijd voor mijzelf te gaan maken. Want als ik dit niet ga doen, wordt het er niet leuker op. En ik wil die leuke mama gewoon zijn. Dat verdiend mijn kind en ik verdien het zelf ook om gewoon heerlijk te genieten. Alleen de vraag ik hoe ga ik dat doen, nee niet hoe ga ik dat doen. Want met dat antwoord ben ik eigenlijk al wel mee geholpen. Maar wat ga ik dan doen in de tijd die ik voor mijzelf neem. Vaak heb ik na de zorg van Max niet meer de puf om iets voor mijzelf te gaan doen. Dus als Max in de middag slaapt, val ik vaak ook in slaap op de bank. Nu zit dat er bijna niet meer in, omdat ik die tijd nu gebruik voor videobellen of telefoontjes vanuit hulpverlening. Dus ga ik proberen tijd vrij te maken als mijn partner thuis is, zodat hij er voor Max is en ik mijzelf kan terug trekken en iets voor mijzelf heb. 

Ik wil zeker weer meer gaan schrijven, als dat lukt. Daarnaast ben ik nog een beetje inspiratieloos, omdat ik vaak nergens zin in heb. Misschien toch wat meer zin gaan maken…

Voel jij je weleens schuldig naar je kind toe op wat voor manier ook?

Deze verhaaltjes vanuit Max geschreven, had ik al een hele tijd terug ingepland. Maar is nooit online geplaatst. Maar wilde hem toch nog online zetten, want leuk is hij zeker wel weer.

Op een regenachtige zondag zijn we lekker aan het verven geweest. Dat was al lang geleden dat ik dat thuis mocht doen. En wat een pret had ik samen met mama. Toch was ik al snel klaar met mijn kunstwerk en wilde ik gaan kleien. Ook dat mocht ik doen en de duplo heb ik er ook bij gehaald. Uiteindelijk belande ik met al mijn duplo bij mama en papa op de bank en heb ik er lekker een zooitje van gemaakt. Maar ze waren trots dat ik lekker zelf aan het spelen was. Oja en heb ook nog met mijn spring dino door de kamer gesprongen en als ik dan viel zei ik auw en moest ik een kusje op me arm of me kont haha. Helaas was het even tijd om een middag slaapje te gaan doen. Maar vanmiddag ga ik gewoon weer lekker een rommeltje maken. Vergeten te vertellen, maar gisterenavond kwamen opa en oma en ome Pieter hier. Lekker taart hebben we gegeten. Ik riep al bijna 2 weken om oma. En eindelijk waren ze daar. Zo blij was ik dat ik door de kamer aan het springen was.

Mama en ik hebben een drukke ochtend gehad. Eerst naar de kapper toe, voor het eerst durfde ik op de auto stoel. En hoefde ik niet op de schoot van mama. Nu ben ik weer een knap kind. Daarna naar de Kruidvat om te kijken voor puzzels, en bij de Blokker ook nog twee dozen puzzels gekocht. Nog even boodschappen gedaan en thuis snel de puzzeldozen open maken. Koek eten en puzzelen maar….