Deze week staat het nogal in het teken van de verjaardag van Daan. Hij zou gisteren 1 geworden zijn. Nu wil ik jullie vertellen hoe wij deze dag door zijn gekomen.
S,morgens ben ik alleen me bed uitgegaan, omdat mijn man nachtdienst had gehad bleef hij natuurlijk nog even slapen. Ik zag al snel dat me telefoon stond met berichtjes. Eerst maar even wat eten hoor. Daarna heb ik mijn laptop open geklapt en ben ik gaan lezen, al die lieve mooie berichtjes. Dankbaar dat de meeste echt naar me hebben geluisterd, geen sterkte maar een felicitatie. Heb even wat traantjes weg gepinkt, een beetje van verdriet maar heel veel van blijdschap. Deze dag moest in het teken staan van mooie herinneringen aan onze prachtige zoon Daan. Nadat mijn man Bert uit bed was en bij was gekomen zijn we de taart gaan ophalen die ik had besteld. Een hele mooie speciale taart. Nog even bij het winkelcentrum gele rozen gekocht. Snel de taart thuis gebracht, daarna gelijk weer op pad. Naar de gedenkplek van Daan. We hebben het er samen weer heel mooi gemaakt. Hij heeft de mooie gele rozen in de vazen gekregen. Bert heeft de onkruid allemaal weg gehaald. Kaarsje aangezet. Er was al iemand langs geweest, dus er was iets nieuws bijgezet. Een lief teigertje knuffel en een kaarshouder met kaars. Ook had ze voor ons de overige kaarsjes laten staan zodat we die mee konden nemen naar huis. Van hun had ik ook al de dag ervoor een kaartje in de brievenbus mogen ontvangen.
Het was de bedoeling dat er twee paarse ballonnen de lucht in zouden gaan, maar helaas zonder helium werkte het dus niet. We hebben ze daar dan maar vast gemaakt, zodat hij ze toch heeft gekregen. Volgend jaar doen we het dus maar wel met helium. Ook had ik een klein cadeautje voor hem gekocht. We hebben het altijd met hem over ijs, waarom omdat hij voor het eerst de smaak van een milkshake heeft geproefd naast zijn melk. Dat was het eerste en laatste smaakje wat hij naast zijn melk ooit kreeg. Hij kreeg dan ook een speeltje in de vorm van een ijsje, het bleek een bellenblaas te zijn. Voor ons ging het alleen om het ijsje. We hebben een tijdje zo staan praten, stiekem hoopte ik dat zijn opa en oma zouden komen. Ik had al gehoord dat ze iets voor hem hadden gekocht. Dus ik was heel nieuwsgierig. En ja hoor daar kwamen ze ineens aan gelopen, daar achteraan nog meer visite. Vrienden van ons kwamen ook langs. Hoe toevallig alles in 1 keer. Ik was echt zo blij. Oma, mijn schoonmama wist niet zo goed wat ze moest zeggen tegen me. En sprak haar onzekerheid uit. Moet ik je nu toch feliciteren, het klinkt zo raar. Waarop ik zei ja dat mag je ik ben toch een jaar geleden mama geworden. Je zoon is een jaar geleden papa geworden. Dat is een felicitatie waard. Dus we werden gefeliciteerd. Opa en oma kochten een stoere rode auto voor Daan en werd op zijn plekje neer gezet.
Mijn vriendin die had van alles bij haar, als eerste kregen we twee kaarten met een hoop tekst. Die hebben we dus pas thuis gelezen. Een teigertje kwam te voorschijn die er nu staat en twee mooie bloemen. Icecreams, die had ze ook al bij zijn plekje neergezet maar ze waren niet omhoog gekomen. Bij haar thuis wel en nu heeft hij twee ijsjes hihi. Ook kwam ze aan met blauwe ballonnen, we werden aan het werk gezet om allemaal 1 op te blazen. Deze hing ze in de boom bij zijn plekje. Ondertussen dat we daar staan te praten laat Daan er al eentje leeglopen. Heb zo gelachen hij was ons mooi even aan het plagen. Ook kwam er een potje spinazie uit haar tas, dit was iets tussen haar en Daan. Toen ze op kraamvisite was en Daan bij haar op schoot lag vertelde ze dat als hij oud genoeg was hij spinazie moest gaan sputteren in mama,s gezicht. En dat alles onder moest komen te zitten. Terwijl ze dit aan hem verteld krijgt ze een klein lachje van hem. Vanaf dat hij was overleden heeft ze het steeds gehad dat ze zeker nog eens een potje spinazie voor hem zou kopen. Nou zijn eerste verjaardag was het dus zover. Daar zette ze dan het potje spinazie neer en een lepel bovenop het potje. Geweldig gewoon. We hebben daar met zijn zessen een hele tijd staan praten, Daan had gewoon echt verjaardag visite. Mij konden ze niet blijer maken ermee.
We namen afscheid van onze vrienden en toen even een kusje voor Daan nog, daarna zijn we ook weer naar huis gegaan. Thuis helemaal moe, ben ik maar even op bed tv gaan kijken. Lekker makkelijk eten. Bert bestelde patat met snacks. En na het eten zijn we samen even gaan slapen, we waren zo moe. Toen was het tijd voor taart, eerst natuurlijk de taart op de foto zetten. Want dat is een mooie herinnering aan zijn eerste verjaardagstaart. Ohhh en wat was deze taart lekker zeg, blij dat ik een speciale taart heb laten maken. We hebben toen gewoon tv gekeken, maar later op de avond raakte we aan de praat en hielden niet meer op. We waren alle mooie herinneringen van Daan aan het ophalen, ondanks hij maar vier maanden bij ons was hebben we heel wat moois mee mogen maken. En daar wilde we zeker even bij stil staan. Deze avond hebben we dus ook heel veel gelachen om ons mooie mannetje Daan. Want hij heeft ons echt onwijs trotse ouders gemaakt. Het enige wat ik zo vreselijk triest vind is dat ik steeds maar in me hoofd heb, hoe zou hij er nu uitzien, wat voor dingen zou hij nu al geleerd hebben. Helaas dit zullen we nooit weten. Maar Daan je blijft altijd onze zoon en deel van ons gezin. En mocht je een broertje of zusje krijgen, die zou opgroeien met jouw als grote broer. We zullen al jouw verhalen doorvertellen aan ons tweede kindje dan, want jij doet er zeker toe.
We hebben dus er een hele mooie dag van gemaakt. En Daan heeft voor het heerlijke zonnetje gezorgd die er scheen.
