Omdat ik de hele week geen foto’s heb gemaakt, is het weekoverzicht iets anders geworden. Het is meer een weekend/dag overzicht geworden. We hebben namelijk een hele leuke dag gehad zaterdag en daar heb ik wel vele foto’s gemaakt die ik hier kan laten zien.

Dagje dierentuin

We gingen zaterdag een dagje naar Aqauzoo in Friesland. Een leuk dagje dieren kijken met Max. We waren er nog niet eerder met hem er geweest. Het zijn momenteel Dinoweken daar, dus over het hele park staan er grote dinosaurussen die bewegen en geluid maken. 

Hij kijkt een beetje angstig, want bij de ingang begon het al met de dinosaurussen. Dit vond hij best wel een beetje spannend. Maar eenmaal binnen de muren van de dierentuin vond hij ze wel leuk. 

Dit was echt leuk, als eerste bij de ingang konden we de pinguïns van heel dichtbij bewonderen. Vind dit altijd van die leuke en grappige beesten. En Max vond ze blijkbaar ook erg leuk.

En toen kwamen we bij de ijsberen, en wat hadden we een geluk deze ijsbeer werd gevoerd. We dachten dat Max al heel snel weer door wilde lopen. Maar hij vond het wel heel erg leuk. Dus het hele kletspraatje van de oppasser aangehoord. En ze liet hem even met zijn poten naar boven gaan. Zodat we konden zien hoe groot hij is en wat een enorme poten hij heeft. Wat vond Max dat prachtig, en deinsde er niet van achteruit.

Nah even een selfie.

Wasbeer met de weerspiegeling in het water, wat een mooi beestje.

Daar heb je dus zo’n enorme dinosaurus, met enorme scherpe tanden.

Max wilde graag de trap op naar de uitkijk toren, boven bedacht hij dat hij daar wilde picknicken. En wilde hij dat ik ook boven kwam. Nou oké vooruit ik kom ook die trap op. En hij haalde uit zijn eigen tas zijn drinken en aardbeien tevoorschijn. Maar heeft er niks van genomen.

Later moesten we natuurlijk ook nog even een gezinsfoto maken. Niet dat Max daar echt super aan mee wilt werken. Maar het is toch gelukt er iets leuks van te maken. Ja dat doosje smarties waren wel erg belangrijk.

In de middag gingen we even wat eten, voor Max een tosti. Maar hij heeft er een paar happen van genomen en daar liet hij het bij. Toen begreep ik nog niet waarom hij zo slecht at, niet alleen die dag maar ook al een paar dagen eerder. Ik nam de tosti wel mee, voor het geval hij toch nog iets wilde. Die avond dat we thuis waren wilde hij wel ineens eten, en graag de tosti en ook nog een broodje met ei. Ik warmde de tosti nog een beetje op in de pan en hij at er een groot gedeelte van. Toen nog wel zijn broodje met ei. En ik vond het prima voor de dag voor hem.

Die avond kwam ik erachter dat er iets aan de hand is met Max, ik had wel wat vlekjes gezien maar dacht aan muggenbeten. Maar toen zag ik ineens dat hij over zijn lichaam meerdere vlekjes had en ook echt blaasjes. Dat is geen goed teken, en het niet willen eten viel aardig op zijn plek.

Zondag twijfelde ik wel of niet met hem naar de speeltuin, hij wilde heel graag. Maar ik dacht wat als het waterpokken is dan is het besmettelijk. Nou we zijn toch nog een paar uur in de speeltuin geweest. Ik merkte wel dat hij niet helemaal zichzelf was, maar vermaakte zich toch wel heel goed. Thuis, even wat drinken en een koekje eten. En toen dook hij in zijn bed met zijn telefoon om filmpjes te kijken. S,avonds was er ineens dit moment dat hij even heel zielig bij me kwam hangen. Maar het volgende moment sprong hij weer op en draaide en sprong door de woonkamer. En weer volop aan het spelen. Dus een mannetje met twee gezichten eventjes.

Max is eigenlijk nooit echt ziek, zijn jullie kindjes vaak ziek?

Wat is er ineens veel veranderd in huis. Ik heb een idee dat Max een sprongetje heeft gemaakt, sinds hij en naar de taaltrein gaat en naar school. Want ineens vanaf vorige week speelt hij zo veel heel lief alleen binnen. En dat komt nu wel heel mooi uit, nu het steeds kouder en natter wordt. En we dus niet elke dag meer uren in de speeltuin kunnen zijn. Daarnaast is het wel ook ineens super druk met hem, normaal druk voor een kleuter maar wel even wennen. Hij praat bijna aan een stuk door, en soms denk ik echt hou nou maar even die mond. Want het is ook heel vermoeiend omdat ik heel erg moet opletten wat hij precies zegt, en dat ik zijn zinnen dan ook weer op de goede manier terug moet geven. En daarnaast nog meer taal aanbieden. Maar er zijn echt momenten dat ik even helemaal geen zin heb om te reageren op hem. Aan de andere kant vind ik het ook prachtig om te zien dat hij zo vooruit gaat met praten. Maar dus vermoeiend omdat ook veel nog moeilijk te verstaan is.

Het zou maar lekker liggen, ik doe het hem niet na. Voor hem een beetje ontspanning na al die drukke dagen op school, want hij is echt enorm vermoeid van alle prikkels die hij binnenkrijgt. 

Hij heeft het helemaal weer ontdekt zijn bak met houten treinbaan. De hele week ligt het al in de woonkamer. Hij was hem eigenlijk aan het opbouwen omdat hij die week een vriendje mee naar huis wilde nemen vanuit school. Helaas durfde dit vriendje nog niet bij andere kinderen te spelen. En had ik een heel verdrietig mannetje mee naar huis te nemen. Ook weer een leerproces, en hopelijk dat er een moment komt dat zijn vriendje wel een keertje mee durft te komen.

Zoals bijna dagelijks de speeltuin in, wat vind hij het heerlijk. En hij heeft er ook vele vriendjes die daar ook komen. Vele van zijn school die er komen spelen. Maar ook vele kinderen die hij daar in de speeltuin heeft leren kennen. Dus altijd wel wat te doen. Daarnaast kan hij zich daar ook goed alleen vermaken. Maar nu het kouder en natter wordt vind deze mama het minder fijn om er uren achterheen heen te gaan.Max ging op schoolreisje, en ik geloof dat ik het spannender vond dan hij. Hij is nog wel heel erg gericht op de juf in de klas, want hij vind samen spelen binnen met speelgoed best nog heel moeilijk. En hij is ook wel onzeker, vooral omdat hij soms niet weet hoe hij dingen moet verwoorden en iets duidelijk te maken. Nu liep hij samen met de juf naar de bus, en het was te leuk om te zien dat hij er echt wel zin in had. Snel nog een kus aan mama geven en daarna door naar de bus.En toen stond ik te wachten bij het schoolplein dat ze terug kwamen. Ik had best wel beetje buikpijn dien dag, maar geen nieuws goed nieuws. En na een tijdje daar te hebben gestaan kwamen de bussen eraan. Leeg, alleen de chauffeurs zaten erin… En ik ging even helemaal terug naar mijn tijd met schoolreisjes, ze doen het nog steeds. Ineens kwamen de kindjes te voorschijn. En Max heeft het er nog even een tijdje erover gehad, en moest hij enorm lachen dat hij was verstopt in de bus. Hij kwam als piraatje terug, maar wat was hij zwart door in zijn ogen te wrijven. Zijn schoenen zaten vol zand, wat hier echt geen nieuws is. Daarnaast een broek vol gaten. Dus die is lekker aan het ravotten geweest. De enige informatie die ik kreeg is dat hij daar eten heeft gehad: patat, hamburger, en frikandel en iets had gedronken wat hij niet meer wist wat het was. Hij was wel afgemat, en kwam even tegen mij aan liggen. Toch wilde hij even later op bed liggen filmpjes kijken, en daar viel hij in slaap.

Het was een regenachtige dag, en daarom hebben we een spelletjes uurtje gehouden. Hij koos zelf eerst mens-erger-je-niet, maar eigenlijk al snel had hij het wel gezien. Hij begrijpt nog niet dat er 4 pionnen op het spel moeten komen. Maar het is wel heel goed voor zijn tellen, want dat doet hij heel goed zelf zijn stappen tellen met wat hulp van mij. Dan maar even memory, maar dat vind hij moeilijk. Dan wil ik minder kaartjes gebruiken, maar dat laat hij niet toe. En daarom is ook dit spelletje vrij snel afgebroken. Maar het laatste spelletje domino dat ging hem goed af. En hebben we samen veel plezier mee gehad.Dozen en de treinbanen zijn deze week wel heel erg leuk. Dozen moeten hier eeuwen bewaard blijven en als je ze weg doet heb je een boos kind. Maar ja we kunnen natuurlijk niet alle dozen maar bewaren en hem laten slopen uit eindelijk. Als het aan hem ligt bewaard hij alles, zelfs snoep papiertjes. Maar hier had hij weer even flink plezier van. Nu ligt de doos helemaal uit elkaar, en hebben we hem weg gedaan. Nog geen commentaar op gehad. Benieuwd wanneer de volgende doos binnenkomt en wordt toegeëigend bij hem. Misschien iets minder vaak bestellen!?

We gingen het weekend naar Ikea, we moesten een postbakje hebben. En het is altijd wel leuk om er even rond te neuzen. Wel was het aardig druk. Maar geslaagd voor ons postbakje. En Max heeft een nieuw vriendje mee naar huis genomen. Al zijn knuffels krijgen de naam van het diersoort, dus aangenaam dit is Max met Slang.Toen wilde we eigen iets lekkers halen bij Ikea, maar er stond toch een enorme rij. Dat we maar even doorgereden zijn naar de Mac, en daar iets lekkers hebben gegeten.

Waar vermaken jullie kinderen zich vooral binnen mee?

Voor de zomervakantie werd Max 4 jaar, en mocht hij naar school. Hij heeft in groep 1 mogen wennen voor zeven weken. En die waren intensief voor hem. Max ging maandag woensdag en donderdag naar school, en dinsdag en vrijdag naar de taaltrein. Al gauw begonnen we enorme vermoeidheid te zien bij Max. Het was hem teveel, toch twijfelde ik ook of er niet iets meer aan de hand was. Maar we lieten hem gewoon zo wennen, en thuis wat meer zijn rust geven.

Wennen op school

Wat is dat spannend om naar school te gaan, in het begin was het echt een strijd om hem binnen te krijgen. Hij vond het wel leuk om naar school te gaan tot hij naar binnen moest. De juf moest hem dan vast pakken om hem binnen te krijgen. Maar langzamerhand ging hij uit zichzelf naar binnen. Dan stond hij even op het schoolplein beetje af te tasten, en na ongeveer tien minuten was hij eraan toe om afscheid te nemen met heel veel kusjes en knuffels, en elke ochtend zeggen “mama missen” en dan vrolijk de school in lopen. En ik kreeg elke dag weer een enorm vrolijke jongen mee naar huis. Na een paar weken merkte ik wel dat het hem opbrak, en school en de taaltrein. Dus we kozen ervoor om als hij thuis kwam een uurtje rust te houden. Dan mag hij een uurtje op bed filmpjes kijken als hij dat wilt. Heel vaak wilde hij dit uit zichzelf, maar er waren ook momenten dat hij al gelijk de speeltuin weer in wilde. Lekker spelen met vriendjes, want buiten blijft toch zijn favoriet. En toen kwam de vakantie, en kon hij lekker volledig weer bijtanken van al die volle weken.

Opnieuw Wennen

Van de taaltrein had hij vier weken vakantie, dus kon hij langzaam weer wennen dat de dagen weer voller werden. En toen begon school weer. Nieuwe juffen, nieuwe kinderen erbij, nieuw lokaal en nieuwe ingang voor hem. Dat zijn veel nieuwe dingen voor een nieuw schooljaar, uiteraard gewoon nog een groep 1. We begonnen weer bij stap 1 hem binnen krijgen, maar na een tijdje veranderde dat. Nog altijd om mij heen draaien en verstoppen, met ik wil niet of het is spannend of mama missen. Maar gaat altijd toch met plezier naar binnen. En ik wacht tot hij in de klas is om nog even dag te zwaaien. En zo hebben wij ons ritme gevonden. Alleen omdat het voor de zomervakantie zo enorm vermoeiend voor hem was, hebben we besloten samen met de taaltrein en school om zijn behandeling van de taaltrein niet in de weg te laten staan hem twee halve dagen naar school te doen. Dus maandag en donderdag gaat hij tot 12.00 naar school, woensdag een volledige dag tot 14.15. En de twee andere dagen tot 13.00 naar de taaltrein. Ze merken nu al wel na een paar weken op de taaltrein dat het weer moeizamer gaat om hem mee te laten werken met bepaalde dingen. Hij is gewoon echt moe. 

We hebben hem laten bloedprikken, waar wel een verhoogde waarde van nieren te zien waren. Dus we moesten een maand later nog eens prikken. Dit bleek in orde te zijn, de waarde waren gezakt dus er hoefde geen behandeling gestart te worden. Dus school en de taaltrein vergt gewoon heel veel voor hem. En daar moeten we een goede balans voor hem in vinden, het hem zo fijn mogelijk te maken.

Het liefst wil Max alles, hele dagen naar school want hun eten wel daar hun broodje. Dus we hebben het een keertje geprobeerd een dag extra volledig hem te laten gaan. Maar hij kwam er zelf al op terug, na school hing hij op de bank tegen me aan. En zei dat hij moe was, en vroeg hem de volgende keer toch maar weer een halve dag te laten gaan. Dus zo doen we het gewoon nog steeds.

Nieuwe dingen ontdekken

En daar is dan ook de nieuwe fase speelafspraken. Voor de zomervakantie had hij het er al over, maar durfde dan niet zonder mij. Dus was het er niet van gekomen. Maar nu vroeg een school vriendje of Max mee ging met hem, en dat wilde hij wel. Nou vooruit, prima. En daar ging hij dan heel makkelijk met deze vader en zijn vriendje mee naar huis. Wat is dat raar, je kind van school halen en toch alleen thuis komen. Een paar uur later haalde ik hem op, maar hij vond dat ik te vroeg was. Hij was er nog niet klaar voor om naar huis te gaan. Nou dat was een goed teken. En nu heeft hij het er al een tijdje over dat zijn vriendje nu met hem mee moet naar huis. Misschien deze week, want vorige week ben ik geopereerd en de week ervoor kwam ook niet zo goed uit.

Daarnaast kwam van de week de schoolfotograaf. Ik kon hem die dag niet brengen en halen van school, maar wat vond hij het spannend. Gelukkig de moeder die hem bracht liet dit weten aan de juf, en de juf heeft flink wat moeite moeten doen om hem op de foto te krijgen. Maar blijkbaar is het gelukt. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe de foto’s geworden zijn. Maar wat vind hij nieuwe dingen toch spannend, dat heeft hij zeker niet van een vreemde.

Verder doet hij het prima op school, ondanks zijn taal en spraakachterstand. Zolang hij met plezier naar school gaat, doet hij het er goed.

Wat vinden jullie kinderen van naar school gaan?

Vier jaar

Het is alweer bijna een week geleden dat Max jarig was. 4 jaar alweer, waar is de tijd gebleven zeg. De kleutertijd gaat nu echt van start. Weken eerder was hij al begonnen op de taaltrein voor zijn spraak en taal achterstand. En hij zit daar helemaal op zijn plek, ook al hebben we geen live contact met zijn juffen nog gehad. Toch voelt het al heel fijn aan. Elke keer als hij er is geweest, staat er weer een verslagje in de app wat ze hebben gedaan. En ook een apart verslagje wat hij gedaan heeft met de logopedist. En de nodige foto’s komen voorbij. Hij vind het prachtig dat hij een tas mee krijgt met een broodtrommel een beker melk en een fles met limonade. En zo mee mag met de taxi. En wat doet hij dit goed.

Afscheid nemen

Met dat de kleutertijd aanbreekt hoort daar ook afscheid nemen bij. Afscheid nemen van de peuterspeelzaal en de dagopvang. Hij mocht op beide locaties op dezelfde dag zijn verjaardag vieren, dus trakteren. Maar dus ook gelijk gedag zeggen tegen iedereen. Wat is dat raar, op de dagopvang kwam hij al als baby. Ze hebben hem zien opgroeien als kleuter en dan is het ineens de laatste dag dat je hem hebt gebracht. We beloofde met onze wandelingen of fietstochtjes nog even langs te komen om te zwaaien en vertellen hoe hij het doet op de kleuterschool. Je ziet aan Max dat hij echt wel toe is aan de “grote school” en hij vond de wenochtenden enorm leuk. Dus dat zit wel goed als hij straks officieel start na de meivakantie. We kregen een enorm mooi boekwerk mee van allemaal mooie knutsels die hij de afgelopen jaren heeft gemaakt op de dagopvang. Wat een leuk aandenken, en nu weet ik gelijk waarom ze vele knutselwerkjes achter hielden.

Verjaardag vieren

We hebben Max zijn verjaardag in vier dagen gevierd, hopelijk volgend jaar gewoon weer in 1 dag. Want dit vond ik wel een gedoe en veel. Maar hij heeft het erg leuk gehad. We hebben dus het bezoek verspreid, zo konden er wat vriendjes komen van hem. En konden opa en oma en ome Pieter ook langs komen. Helaas miste ik mensen om me heen die er hopelijk snel weer eens langs kunnen komen. Maar Max heeft top dagen gehad. Geef hem taart en cadeaus en hij is zoet. En lekker spelen met de kindjes die er waren was ook zeker favoriet.

Wij als ouders hebben hem een Kidizoom fotocamera gegeven en een doos met lego. En daar was hij helemaal blij mee, de camera moest gelijk mee naar buiten om foto’s te maken. Onze kleine fotograaf in de dop. Van oma (mijn moeder) kreeg hij een cadeau opgestuurd een gave vuilniswagen met vuilnisbakken erbij. En van opa en oma (ouders van zijn papa) kreeg hij een vuilnisauto van lego. Van zijn vriendje Kelian kreeg hij twee boeken, en eentje is helemaal favoriet want die gaat over allemaal voertuigen. Die moet ik dan ook steeds voorlezen als hij naar bed gaat. En van zijn andere vriend kreeg hij een Peppa Pig leer telefoon, hij dacht even dat hij er echt mee kon bellen. En was dan ook teleurgesteld dat hij Julian er niet mee kon bellen. Verder vind hij hem wel heel leuk. Ook kreeg hij blaas stiften, woezel en pip electro, playmobile en stoepkrijt. Daarnaast ook nog wat kaartjes, waar er ook ergens geld bij zat. Dus zijn we die dag meteen naar de winkel gerend en heeft hij iets leuks van lego gekocht.

Dus ja hij is echt enorm verwend met zijn verjaardag.

Op naar de kleuterschool

Nog heel eventjes heb ik nog een peuter in huis, want deze maand wordt Max dan echt vier. En dan hebben we ineens te maken met een kleuter in huis. Wat zijn die vier jaar omgevlogen. Het is al een hele jongen geworden. De afgelopen paar weken is hij zich ineens super snel gaan ontwikkelen. Ik betrap hem er ineens op dat hij normaal de trap afloopt, niet meer achterste voren. Springt van iets hogere hoogtes en op randjes loopt zonder mijn hand te vragen. Ook op de taaltrein waar hij nu nog maar twee weken heen gaat, zit hij zo enorm op zijn plek. Maar wel vreemd een kind die ineens veel vaker van huis is. En dan gaat hij nog niet eens naar de kleuterschool. Maar ook daar mag hij deze week gaan wennen.

Jullie hebben het al door ik schrijf wanneer het mij uitkomt, dus weer een twee wekelijks overzicht. 

Middag dienst voor mijn man, dat betekent in de middag warm eten. We aten dit keer lekker makkelijk pizza. Max was er niet, dus die kreeg in de avond lekker wat warms te eten. Dat vind hij altijd zo fijn dat hij alleen mag eten. Dat houd in dat hij op de bank mag eten met de tv aan. Dit mag hij altijd als papa in de middag moet werken en hij dus op de dag weg is.

Buiten spelen is toch het leukste wat Max vind. Als het hem aan hem ligt zijn we hele dagen buiten te vinden. En het liefst in de speeltuin, of wandelen om stenen (happy stones) te zoeken

Soms als ik in de middag warm heb gegeten, heb ik in avond meer trek in iets anders dan brood. En dan krijg je zoiets, als lekkere bagels met kruidenroomkaas en komkommer. Even heerlijk genieten, dit was al even geleden dat ik dit at.

Wat ben ik blij met de airfryer in huis. Even lekkere croissants met kaas er op. Zo simpel maar super lekker. En de kleine man in huis is ook gek op gesmolten kaas. Normaal kaas op brood hoeft hij niet, soms wel een plakje uit het vuistje. Maar gesmolten kaas ja dat vind hij echt wel super lekker.

De afgelopen week heb we een paar prachtige dagen gehad. En ja daar maken wij gelijk gebruik van, Max wil dan meteen naar buiten in het zand spelen. Want dat is echt favoriet bij hem. Met zijn tractor er op uit. En mama genoot in de zon. Dit soort dagen zijn geen straf om naar de speeltuin te gaan. Hij spelen ik genieten van de zon en hem te zien genieten van het spelen.

Pasen ja daar hoort chocola bij. de paashaas had paaseieren en paashazen verstopt. Hij vond ze allemaal heel snel. En zo moest de paashaas lekker gegeten worden. Ik dacht eerst die vreet hem helemaal op. Maar toch halverwege zei hij dat hij vol zat. Gelukkig maar dat hij wel zijn grens aangeeft.

Van een drukke week en paasdagen wordt je moe, en dus val je in slaap overdag op de bank. Ja de dag ervoor was ook wel heel druk. Een verjaardag van een lief vriendinnetje waar hij lekker mee speelde en samen met haar broertje. En die avond thuis nog gourmetten, nou ja wij als ouders. Hij had het al snel gezien, en hoefde niet zoveel meer te eten. Hij was zo hyper van de moeheid. Dus ja tweede paasdag hebben we het rustig gehouden. Want de rest van de week heeft hij het weer druk zat.

Praat juf

Max gaat al een hele tijd naar de logopedist, we noemen haar de praat juf. Hij is wel druk met praten, zijn mond staat bijna nooit stil. Maar het viel op dat hij heel lang in losse woorden sprak. Sinds een tijdje gaat het al wel stukken beter. Er zijn nu twee en drie woord zinnen te horen, en zijn woordenschat is ook enorm uitgebreid. Inmiddels komen er ook hele verhalen, maar die zijn vaak niet zo goed te volgen. Toch gaat hij langzamer dan leeftijdgenoten. Dit vind ik als moeder niet erg, maar het moet hem niet in de weg gaan staan om frustratie te voorkomen. Je ziet hem nu vaak denken en proberen, hij wil meer zeggen dan hem lukt. In zijn hoofd is hij duidelijk verder dan met zijn taal.

In de klanken maakt hij ook nog heel veel fouten, waardoor vele woorden op elkaar lijken. En we hem soms echt niet begrijpen. Gelukkig als ouders begrijp je al meer als buitenstaanders. Maar hij moet zich ook verstaanbaar maken op de peuterspeelzaal en dagopvang. En dat is best een ding, want daar begrijpen ze grotendeels niet wat hij zegt. Hij kan het gelukkig ook nog op andere manieren duidelijk maken.

Kentalis

We zijn doorgestuurd naar Kentalis voor onderzoeken om te kijken in hoeverre Max een taal en spraak achterstand heeft, en of er mogelijk meer aan de hand is. Daar zijn we drie keer geweest, en enorm lange testen heeft Max ondergaan. Voor hem uiteraard spelenderwijs, omdat hij nog zo vreselijk jong is. Al gauw werd mijn  gevoel bevestigd dat het alleen om een taal en spraak achterstand gaat. En zelfs dat is niet helemaal zeker vast te stellen vanwege zijn jonge leeftijd. Het kan zijn dat hij gewoon wat trager is. Verder in zijn koppie is hij echt wel verder dan wat er als taal en spraak uitkomt. En dat zorgt wel voor soms wat kleine frustraties. Gelukkig word Max er niet boos door, maar kan zich niet zover uiten als wat hij zou willen. En op de peuterspeelzaal en dagopvang kan hij zich helemaal slecht verstaanbaar maken. Daar mag wel iets aan gebeuren, want hij word bijna vier en gaat dan naar school. Ik wil dat hij gelukkig is in de klas waar hij komt. Dat hij zich verstaanbaar kan maken. Dus kregen we het advies hem naar de taaltrein te laten gaan.

Taaltrein

De taaltrein is een soort van peuterspeelzaal met extra ondersteuning van logopedisten. Zo kan zijn taal en spraak verbeterd worden, door er meer mee bezig te zijn. En met de juiste begeleiding ervoor. Op de peuterspeelzaal had hij al wel VVE (vroeg voorschoolse educatie) maar daar is niet de tijd en ruimte echt voor hem om hem hiermee te helpen. Dus Max kwam op de wachtlijst te staan voor een intake gesprek. En die hebben we pas geleden gehad. Wat een fijn gesprek was dit. Ook Max mocht even mee met een logopedist. Omdat ook hun wilde kijken of het echt alleen aan zijn taal en spraak lag. En ook die hebben dit bevestigd. Zo mag Max voor twee ochtenden in de week naar de taaltrein. En ook al heel snel 19 maart is zijn eerste dag dat hij erheen mag. En ben zo benieuwd hoe hij dit gaat vinden. daarnaast blijft hij nog wel naar de peuterspeelzaal en dagopvang gaan. Dus zal dan twee halve en twee hele dagen van huis zijn. En straks als hij vier is, gaat hij naast de taaltrein gewoon naar het reguliere onderwijs.

Heb jij ervaring bij je kind met taal en spraak achterstand?

Onze peuter groeit enorm

Onze peuter wordt in april alweer vier jaar, wat een leeftijd. Wat gaat dat toch snel. Ergens vind het een leuke leeftijd. Hij groeit enorm, al zien wij dat niet zo snel omdat je hem elke dag ziet. Maar als je kijkt naar zijn kleding zie je het heel goed. Ook leert hij steeds meer creatief spelen, rollenspellen komen er langzaam bij kijken. 

Maar als ik denk aan dat hij straks naar de peuterschool gaat dan schiet ik wel even in de stress, want hij zou nog best veel moeten leren voordat hij echt op school mee kan komen. Bijvoorbeeld hij is niet zindelijk, en ik weet dat het soms heel snel kan gaan. Maar echt hij is zo dwars dat hij vaak gewoon niet naar de wc wilt. Maar we zetten door, dus het zal wel goed komen.

Wennen aan dwars gedrag

Wat deze leeftijd wel moeilijk maakt is het dwarse gedrag wat er bij komt kijken. En de laatste weken is dit echt enorm veel meer geworden. Kleine jongentjes worden groot en krijgen hun eigen wil. Helaas moet hij nog wel luisteren naar de regels die er zijn. En dat is momenteel niet zijn favoriete bezigheid. Met alles is het nee, en dus alles wordt een gevecht.

Waar ik het meest aan moet wennen is het slapen. Hij is echt een hele goede slapen, we mochten altijd in onze handen knijpen dat hij zo makkelijk was met slapen. En ja hij is op zich nog steeds makkelijk met slapen, als hij eenmaal slaapt dan slaapt hij ook gewoon. Normaal zou hij tot vier jaar zijn slaapschoenen aan moeten, maar de dokter zei een half jaar eerder dat ze uit mochten. En dat hebben we geweten. Want nu hij ze niet meer draagt komt hij altijd om alles gewoon zijn bed uit. Dat deed hij met zijn schoenen aan dus niet. 

Ik ben niet moe

“Ik ben niet moe, ik ben niet moe”

Er zijn momenten dat hij echt een reden heeft om uit bed te stappen, of er is iets waar hij bang van is. Of hij is ineens zijn konijn kwijt. Bij het laatste is hij ook snel weer terug in bed om te gaan slapen. Alleen hij is nu gewoon heel dwars dat hij niet wilt slapen. We horen alleen maar dat hij niet moe is, maar aan alles zie je dat hij wel heel moe is. Zodra hij eraan toegeeft slaapt hij zo en ligt hij echt in coma. Echt peuter gedrag, maar hoe kom je daar nu door heen. Ja consequent blijven, en dat proberen we zeker wel. Maar soms ben ik het gevecht zo enorm moe met hem. En dan ga je eerder dingen toegeven, maar daar wordt het natuurlijk alleen maar moeilijker van. Dus we hebben besloten na een week echt genieten van vakantie, dus uitslapen (dat hij bij ons in bed mocht, als hij eruit kwam) naar gewoon weer erop tijd uit. Dit zal wel even lastig worden, maar structuur is dan toch echt het alle beste. Zodat hij weet waar hij aan toe is. Hopelijk zal deze fase dan snel voorbij zijn. Want een kind die nog in de woonkamer speelt om 20.30 zie ik niet zitten elke avond.

Wij gaan dan snel weer heel consequent zijn zodat we hopelijk snel uit deze fase zijn.

Hoe gaan jullie om met een kind die gewoon niet wil gaan slapen?

Halloween

Het is een feest wat steeds meer gevierd wordt in Nederland. Het is de traditie om verkleed in Halloween kostuum langs de huizen te gaan en Trick or treat te roepen als kind. En dan krijgen ze een snoepje. Dit lijkt heel erg op Sint Maarten wat ze hier in het Noorden vooral vieren. Maar dan gaan de kinderen met een lampion langs de deuren en zingen een liedje.
Met Halloween zijn er ook steeds meer jongeren die naar Halloween feesten gaan.

Een stukje geschiedenis:
De naam “Halloween” is afgeleid van Hallow-e’en, oftewel All Hallows Eve (Allerheiligenavond), de avond voor Allerheiligen, 1 november. In de Keltische kalender begon het jaar op 1 november, dus 31 oktober was oudejaarsavond. De oogst was dan binnen, het zaaigoed voor het volgende jaar lag klaar en dus was er even tijd voor een vrije dag, het Keltische Nieuwjaar of Samhain (uitspraak Saun, dat ook het Ierse woord is geworden voor de maand november).

Samhain was ook nog om een andere reden zeer bijzonder. Op het eiland Groot-Brittannië werd Halloween vooral door de Kelten gevierd, die geloofden dat op die dag de geesten van alle gestorvenen van het afgelopen jaar terugkwamen om te proberen een levend lichaam in bezit te nemen voor het komende jaar. De geesten die uit dode mensen op zouden rijzen, werden aangetrokken door voedsel voor hen neer te leggen voor de deuren. Om echter de boze geesten af te weren droegen de Kelten maskers. Toen de Romeinen Groot-Brittannië binnenvielen, vermengden ze de Keltische traditie met hun eigen tradities, die eind oktober natuurlijk de viering van de oogst betroffen en ook het eren van de doden.

In de 9e eeuw stak een Europees christelijk gebruik de zee over en vermengde zich met het Halloween feest. Op Allerzielen (2 november) gingen in lompen gehulde christenen in de dorpen rond en bedelden om zielencake (brood met krenten). Voor elk brood beloofden ze een gebed te zeggen voor de dode verwanten van de schenker, om op die manier zijn bevrijding uit de tijdelijke straffen van het vagevuur te versnellen en zodoende zijn opname in de hemel te bespoedigen. De trick-or-treattocht vindt wellicht daar zijn oorsprong.

Feest of geen feest

Zelf heb ik weinig met Halloween, maar vind het wel leuk als kinderen zich verkleden. Vaak zijn het allemaal enge en bloederige kostuums en accessoires maar voor hele kleine kinderen vind ik dat net even te ver gaan. Dit jaar is het anders dan normaal, er kunnen geen feesten gegeven worden. Dus ben ik benieuwd hoe andere deze dag invulde. Ik zag al wel op social media veel leuke foto’s voorbij komen met creatieve leuke Halloween hapjes. De hotdog mummies zie ik elk jaar weer terug komen, en zijn dan ook super makkelijk te maken. Super lekker en leuk voor jong en oud. Dus kleine gezin feestjes met lekker eten en versierd huis met Halloween decoratie zag ik voorbij komen.

Verkleden als mummy of….

We hebben dan niet zoveel met deze feestdag, maar verkleden voor een kind is altijd leuk. Daarom koos ik twee leuke pakken voor Max uit, ja dit keer koos ik voor hem. Want zelf kiezen mag hij ook zeker wel. Maar het is ook weleens leuk hem te verassen met iets wat ik zelf koos. En ja ook een beetje omdat ik al die enge pakken liever niet in huis wilde hebben voor een driejarige. Dus ik koos bewust iets wat leuk en grappig is. Mijn zoon heeft het al weken over Pompoenen, elke keer als we naar de supermarkt gaan is het “pompoenen kijken mama” Ja hoor kind ga maar kijken. En dan staat hij daar, van mooi, mooi, mooi. Dus toen ik een pompoen Halloween pak tegenkwam, was mijn gedachten gelijk die doen we. Dat vind hij vast super leuk. En daarnaast koos ik een blauwe draak. Nou beide waren weer super geslaagd.

Mijn eigen kleine draakje

Als je moeder bent, dan herken je het wel. Je doet alles voor je kinderen en cijfert jezelf grotendeels, misschien wel helemaal weg. Ga je shoppen voor jezelf, kom je thuis met alleen kleding voor je kind. Ik ben zo’n moeder die haar kind alles geeft en tevreden wilt houden. Voor hem gaan we bijna elke dag naar buiten (ook als ik eigenlijk even me niet lekker voel) Die kleine peuter is mijn leven. Daarnaast ben ik wel blij dat hij twee dagen in de week naar de peuterspeelzaal/dagopvang gaat. Dit zijn de dagen dat ik voornamelijk het huishouden doe en ook even bijkom van hele dagen met mijn peuter. En voor hem is het natuurlijk ook heel goed onder andere kinderen te komen, daar van alles leren. Je kan ook niet 24/7 alleen maar je peuter vermaken, dat kan niemand. Toch vind ik het moeilijk om even volledig voor mijzelf te kiezen, dan voel ik mij schuldig alsof ik het niet leuk vind om moeder te zijn. Maar eigenlijk is dat onzin, want als je voor jezelf goed zorgt ben je ook weer een leukere moeder voor je kind. En dat schiet er bij mij toch vaak wel in. Niet dat ik nooit een leuke moeder ben, maar ik kan best wel mopperen op mijn kind. Wat ik het liefst niet doe. Maar welke moeder doet dat niet eens mopperen op haar kind.

Middag slaapje

Meestal haalde ik mijn ME-time uit de middag slaapjes van mijn zoon. Dan ging ik vaak ook nog even liggen, of even relax een spelletje spelen op de Nintendo. Of gewoon even helemaal niets. Toch moest ik steeds weer een keuze maken wat op die momenten het belangrijkste was voor mij om te doen. En vaak waren dat de middag dutjes voor mijzelf ook erg fijn en welkom. Alleen toen bedacht Max pas geleden dat hij geen middag slaapje meer wilde doen. En ja natuurlijk wist ik dat we toe waren aan een nieuwe fase. Ik mocht al in mijn handen knijpen dat hij al zolang gewoon nog wilde slapen in de middag. Hij is inmiddels 3 1/2 jaar. Dus over een half jaar gaat hij naar school, dus moet hij echt wel gaan wennen aan niet meer slapen in de middag. Mama moet er nu ook aan geloven. Maar waar haal ik dan mijn ME-time vandaan! Ik was er al zo slecht in om echt tijd te maken voor mijzelf, en nu is het weer helemaal opnieuw zoeken hoe we de extra tijd gaan invullen. 

Het is belangrijk dat Max nog wel een rust moment op de dag krijgt, want ik merk dat hij echt heel moe is steeds. Moeilijk in de ochtend uit bed komen, en vaak geen verzet meer met hem naar bed brengen. Nu probeer ik in de middag met hem op het grote bed te gaan liggen, hij een filmpje kijken ik even mijn ogen sluiten. Maar ook dit gaat niet altijd goed. We zijn nog aan het proberen, aangezien het nog maar net is dat hij geen middag slaapje meer doet.

Kiezen voor mijzelf

Al een tijdje zat ik al te denken aan dat ik graag weer even naar mijn vriendin wilde. We zien elkaar veel te weinig. Ze woont dan ook niet om de hoek. Nu koos ik er voor afgelopen weekend bij haar te gaan logeren. En Max ging naar opa en oma. Mijn partner had een extra nachtdienst, en daarna ook eventjes tijd voor zichzelf. Max is wel vaker bij opa en oma wezen logeren, en toch vond ik het nu een stuk lastiger het los te laten. Omdat ik zelf ook weg ging. Maar eenmaal bij mijn vriendin heb ik het zo leuk gehad, dat dit hele schuldgevoel weg viel. Want ja ik mag zeker weleens voor mijzelf kiezen. En even mijzelf weer voelen, even niet alleen mama zijn. Ik heb een heerlijk weekend gehad, onwijs gelachen, veel gekletst, lekker de stad in geweest en lekker films gekeken. Ook hoopte ik dat ik daar een beetje kon bijkomen, maar dat is niet heel erg gelukt. We waren druk samen, maar ook uitslapen echt zat er niet in. Met vier katten om je heen, is dat wel even wennen. Dan hebben we de maandag maar even om echt bij te tanken, als Max naar “schooltje” is.

Kleine ME-time momenten

Hoe doen jullie dat mama’s die kleine momenten tussendoor om even aan jezelf te denken. Even niet je kind te hoeven vermaken, en even rust aan je hoofd. Wat doen jullie dan en op wat voor momenten creëer je die? Gewoon even dat kopje thee zetten en rustig op de bank zitten is denk al welkom. Maar dan heb je toch een peuter die aandacht vraagt. Gelukkig begint hij steeds meer zelf te doen en zonder mij te spelen. Dus nu alleen dat kopje thee zetten en hem lekker laten spelen met klei of iets anders. 

Ik ben wel sinds een tijdje bezig om elke week een planning te maken, en daar zet ik soms ook dingen in om te doen die leuk zijn om met Max te doen. Maar misschien kan ik ook daar wat meer mijn kleine momentjes voor mijzelf in te plannen. Hier ga ik zeker mee aan de slag.

Wat zijn jouw ME-time momenten? Zodat ik wat inspiratie van jullie kan krijgen. 

Rollenspel

Max begint de leeftijd te krijgen dat zijn spel veranderd. Ineens is hij van een auto heen en weer rijden naar rollenspel gegaan. Het is nu een brandweerauto die ook echt brandjes gaat blussen en poppetjes redden, of een ambulance die komt als er iemand pijn heeft. Ook is het nu natuurlijk heel leuk als jezelf die brandweerman of dokter kan zijn. Want dan kan je ook echt spelen dat bijvoorbeeld mama ziek is. En je dan mama kan beter maken. 

Laats waren we dus “doktertje” aan het spelen. Dokter Max kwam bij mama luisteren of ik misschien ook ziek was. Hij deed het even voor ik moest hoesten en hij luisterde of ik ziek was. Ja mama was heel ziek en moest eten. Volgend dokter Max veel eten, dus hij kwam met alle taartjes aan en mama maar eten. Want daar wordt je beter van. Daarna deed hij zijn dokters jas uit en gaf de stethoscoop aan mama. Nu moest mama de dokter zijn en Max begon te hoesten. Deze mama wilde heel even rust, dus besloot ze te zeggen dat Max best wel beetje ziek was. En door filmpjes te kijken beter zou worden. Hij ging op de bank lui liggen en keek naar de filmpjes op tv. Ja heerlijk een klein beetje rust. Maar wie mijn zoon kent, weet dat dit van heel korte duur is. Vaak moet ik hier wel om lachen. Hooguit paar minuten lag hij rustig daar op de bank. Om vervolgens weer door de kamer te stuiteren.

De dagen die er op volgde werd er heel vaak verkleed, van dokter (chirurg) naar brandweerman. En was hij brandweerman moesten er ook brandjes geblust worden met de tuinslang. 

Een nieuwe uitdaging

Nu is het natuurlijk de uitdaging het omkleden van de verkleedkleding die hij kreeg. Voor nu ben ik degene die hem gewoon nog altijd zelf helemaal aankleed en uitkleed. Heel af en toe vragen we hem te helpen om zijn broek naar beneden te trekken en dat gaat redelijk. Maar wanneer is een kind er aan toe om dit volledig te leren. Want de eerste dagen kwamen de verkleedkleding steeds weer van zijn plek en bleef hem maar omkleden. Leuk, maar niet elke vijf minuten als je kind zich bedenkt het andere pak aan te willen. Dus heel langzaamaan ga ik de uitdaging aan om eens te kijken in hoeverre hij mee kan helpen met verkleden. Zijn dokter jas krijgt hij gelukkig gewoon zelf uit, maar dat kon hij ook al langer omdat hij zijn eigen jas ook gewoon uit kan doen. Nu de rest nog. Gelukkig hebben we nog even de tijd voordat hij naar school gaat.

Verkleedpartijtje/carnaval

Er zijn natuurlijk genoeg leuke redenen om verkleedkleding te kopen voor je kind, of misschien wel voor jezelf. Denk aan carnaval, waar ik dan niets mee heb. Maar ja die verkleedpartijtjes met mijn peuter begin ik nu aan te wennen, en vind ik erg leuk. Ik laat dus alleen mijn kind bezig met de verkleedkleding, en speel gezellig mee. Maar mijzelf verkleden dat zie ik niet gebeuren. Ik vind het heerlijk als mijn kind zich zo vermaakt met dit spel. En daarnaast leert hij er ook nog eens heel veel van. Ik sta vaak verbaasd wat hij allemaal al begrijpt, en waar hij soms mee thuis komt van de kinderopvang. Want ik heb zo mijn vermoedde dat ze daar al wel bezig waren met verkleedpartijtjes.

Vind jouw kind het ook zo leuk om zich te verkleden in een superheld of iets anders leuks?