Praat juf

Max gaat al een hele tijd naar de logopedist, we noemen haar de praat juf. Hij is wel druk met praten, zijn mond staat bijna nooit stil. Maar het viel op dat hij heel lang in losse woorden sprak. Sinds een tijdje gaat het al wel stukken beter. Er zijn nu twee en drie woord zinnen te horen, en zijn woordenschat is ook enorm uitgebreid. Inmiddels komen er ook hele verhalen, maar die zijn vaak niet zo goed te volgen. Toch gaat hij langzamer dan leeftijdgenoten. Dit vind ik als moeder niet erg, maar het moet hem niet in de weg gaan staan om frustratie te voorkomen. Je ziet hem nu vaak denken en proberen, hij wil meer zeggen dan hem lukt. In zijn hoofd is hij duidelijk verder dan met zijn taal.

In de klanken maakt hij ook nog heel veel fouten, waardoor vele woorden op elkaar lijken. En we hem soms echt niet begrijpen. Gelukkig als ouders begrijp je al meer als buitenstaanders. Maar hij moet zich ook verstaanbaar maken op de peuterspeelzaal en dagopvang. En dat is best een ding, want daar begrijpen ze grotendeels niet wat hij zegt. Hij kan het gelukkig ook nog op andere manieren duidelijk maken.

Kentalis

We zijn doorgestuurd naar Kentalis voor onderzoeken om te kijken in hoeverre Max een taal en spraak achterstand heeft, en of er mogelijk meer aan de hand is. Daar zijn we drie keer geweest, en enorm lange testen heeft Max ondergaan. Voor hem uiteraard spelenderwijs, omdat hij nog zo vreselijk jong is. Al gauw werd mijn  gevoel bevestigd dat het alleen om een taal en spraak achterstand gaat. En zelfs dat is niet helemaal zeker vast te stellen vanwege zijn jonge leeftijd. Het kan zijn dat hij gewoon wat trager is. Verder in zijn koppie is hij echt wel verder dan wat er als taal en spraak uitkomt. En dat zorgt wel voor soms wat kleine frustraties. Gelukkig word Max er niet boos door, maar kan zich niet zover uiten als wat hij zou willen. En op de peuterspeelzaal en dagopvang kan hij zich helemaal slecht verstaanbaar maken. Daar mag wel iets aan gebeuren, want hij word bijna vier en gaat dan naar school. Ik wil dat hij gelukkig is in de klas waar hij komt. Dat hij zich verstaanbaar kan maken. Dus kregen we het advies hem naar de taaltrein te laten gaan.

Taaltrein

De taaltrein is een soort van peuterspeelzaal met extra ondersteuning van logopedisten. Zo kan zijn taal en spraak verbeterd worden, door er meer mee bezig te zijn. En met de juiste begeleiding ervoor. Op de peuterspeelzaal had hij al wel VVE (vroeg voorschoolse educatie) maar daar is niet de tijd en ruimte echt voor hem om hem hiermee te helpen. Dus Max kwam op de wachtlijst te staan voor een intake gesprek. En die hebben we pas geleden gehad. Wat een fijn gesprek was dit. Ook Max mocht even mee met een logopedist. Omdat ook hun wilde kijken of het echt alleen aan zijn taal en spraak lag. En ook die hebben dit bevestigd. Zo mag Max voor twee ochtenden in de week naar de taaltrein. En ook al heel snel 19 maart is zijn eerste dag dat hij erheen mag. En ben zo benieuwd hoe hij dit gaat vinden. daarnaast blijft hij nog wel naar de peuterspeelzaal en dagopvang gaan. Dus zal dan twee halve en twee hele dagen van huis zijn. En straks als hij vier is, gaat hij naast de taaltrein gewoon naar het reguliere onderwijs.

Heb jij ervaring bij je kind met taal en spraak achterstand?

Onze peuter groeit enorm

Onze peuter wordt in april alweer vier jaar, wat een leeftijd. Wat gaat dat toch snel. Ergens vind het een leuke leeftijd. Hij groeit enorm, al zien wij dat niet zo snel omdat je hem elke dag ziet. Maar als je kijkt naar zijn kleding zie je het heel goed. Ook leert hij steeds meer creatief spelen, rollenspellen komen er langzaam bij kijken. 

Maar als ik denk aan dat hij straks naar de peuterschool gaat dan schiet ik wel even in de stress, want hij zou nog best veel moeten leren voordat hij echt op school mee kan komen. Bijvoorbeeld hij is niet zindelijk, en ik weet dat het soms heel snel kan gaan. Maar echt hij is zo dwars dat hij vaak gewoon niet naar de wc wilt. Maar we zetten door, dus het zal wel goed komen.

Wennen aan dwars gedrag

Wat deze leeftijd wel moeilijk maakt is het dwarse gedrag wat er bij komt kijken. En de laatste weken is dit echt enorm veel meer geworden. Kleine jongentjes worden groot en krijgen hun eigen wil. Helaas moet hij nog wel luisteren naar de regels die er zijn. En dat is momenteel niet zijn favoriete bezigheid. Met alles is het nee, en dus alles wordt een gevecht.

Waar ik het meest aan moet wennen is het slapen. Hij is echt een hele goede slapen, we mochten altijd in onze handen knijpen dat hij zo makkelijk was met slapen. En ja hij is op zich nog steeds makkelijk met slapen, als hij eenmaal slaapt dan slaapt hij ook gewoon. Normaal zou hij tot vier jaar zijn slaapschoenen aan moeten, maar de dokter zei een half jaar eerder dat ze uit mochten. En dat hebben we geweten. Want nu hij ze niet meer draagt komt hij altijd om alles gewoon zijn bed uit. Dat deed hij met zijn schoenen aan dus niet. 

Ik ben niet moe

“Ik ben niet moe, ik ben niet moe”

Er zijn momenten dat hij echt een reden heeft om uit bed te stappen, of er is iets waar hij bang van is. Of hij is ineens zijn konijn kwijt. Bij het laatste is hij ook snel weer terug in bed om te gaan slapen. Alleen hij is nu gewoon heel dwars dat hij niet wilt slapen. We horen alleen maar dat hij niet moe is, maar aan alles zie je dat hij wel heel moe is. Zodra hij eraan toegeeft slaapt hij zo en ligt hij echt in coma. Echt peuter gedrag, maar hoe kom je daar nu door heen. Ja consequent blijven, en dat proberen we zeker wel. Maar soms ben ik het gevecht zo enorm moe met hem. En dan ga je eerder dingen toegeven, maar daar wordt het natuurlijk alleen maar moeilijker van. Dus we hebben besloten na een week echt genieten van vakantie, dus uitslapen (dat hij bij ons in bed mocht, als hij eruit kwam) naar gewoon weer erop tijd uit. Dit zal wel even lastig worden, maar structuur is dan toch echt het alle beste. Zodat hij weet waar hij aan toe is. Hopelijk zal deze fase dan snel voorbij zijn. Want een kind die nog in de woonkamer speelt om 20.30 zie ik niet zitten elke avond.

Wij gaan dan snel weer heel consequent zijn zodat we hopelijk snel uit deze fase zijn.

Hoe gaan jullie om met een kind die gewoon niet wil gaan slapen?

Halloween

Het is een feest wat steeds meer gevierd wordt in Nederland. Het is de traditie om verkleed in Halloween kostuum langs de huizen te gaan en Trick or treat te roepen als kind. En dan krijgen ze een snoepje. Dit lijkt heel erg op Sint Maarten wat ze hier in het Noorden vooral vieren. Maar dan gaan de kinderen met een lampion langs de deuren en zingen een liedje.
Met Halloween zijn er ook steeds meer jongeren die naar Halloween feesten gaan.

Een stukje geschiedenis:
De naam “Halloween” is afgeleid van Hallow-e’en, oftewel All Hallows Eve (Allerheiligenavond), de avond voor Allerheiligen, 1 november. In de Keltische kalender begon het jaar op 1 november, dus 31 oktober was oudejaarsavond. De oogst was dan binnen, het zaaigoed voor het volgende jaar lag klaar en dus was er even tijd voor een vrije dag, het Keltische Nieuwjaar of Samhain (uitspraak Saun, dat ook het Ierse woord is geworden voor de maand november).

Samhain was ook nog om een andere reden zeer bijzonder. Op het eiland Groot-Brittannië werd Halloween vooral door de Kelten gevierd, die geloofden dat op die dag de geesten van alle gestorvenen van het afgelopen jaar terugkwamen om te proberen een levend lichaam in bezit te nemen voor het komende jaar. De geesten die uit dode mensen op zouden rijzen, werden aangetrokken door voedsel voor hen neer te leggen voor de deuren. Om echter de boze geesten af te weren droegen de Kelten maskers. Toen de Romeinen Groot-Brittannië binnenvielen, vermengden ze de Keltische traditie met hun eigen tradities, die eind oktober natuurlijk de viering van de oogst betroffen en ook het eren van de doden.

In de 9e eeuw stak een Europees christelijk gebruik de zee over en vermengde zich met het Halloween feest. Op Allerzielen (2 november) gingen in lompen gehulde christenen in de dorpen rond en bedelden om zielencake (brood met krenten). Voor elk brood beloofden ze een gebed te zeggen voor de dode verwanten van de schenker, om op die manier zijn bevrijding uit de tijdelijke straffen van het vagevuur te versnellen en zodoende zijn opname in de hemel te bespoedigen. De trick-or-treattocht vindt wellicht daar zijn oorsprong.

Feest of geen feest

Zelf heb ik weinig met Halloween, maar vind het wel leuk als kinderen zich verkleden. Vaak zijn het allemaal enge en bloederige kostuums en accessoires maar voor hele kleine kinderen vind ik dat net even te ver gaan. Dit jaar is het anders dan normaal, er kunnen geen feesten gegeven worden. Dus ben ik benieuwd hoe andere deze dag invulde. Ik zag al wel op social media veel leuke foto’s voorbij komen met creatieve leuke Halloween hapjes. De hotdog mummies zie ik elk jaar weer terug komen, en zijn dan ook super makkelijk te maken. Super lekker en leuk voor jong en oud. Dus kleine gezin feestjes met lekker eten en versierd huis met Halloween decoratie zag ik voorbij komen.

Verkleden als mummy of….

We hebben dan niet zoveel met deze feestdag, maar verkleden voor een kind is altijd leuk. Daarom koos ik twee leuke pakken voor Max uit, ja dit keer koos ik voor hem. Want zelf kiezen mag hij ook zeker wel. Maar het is ook weleens leuk hem te verassen met iets wat ik zelf koos. En ja ook een beetje omdat ik al die enge pakken liever niet in huis wilde hebben voor een driejarige. Dus ik koos bewust iets wat leuk en grappig is. Mijn zoon heeft het al weken over Pompoenen, elke keer als we naar de supermarkt gaan is het “pompoenen kijken mama” Ja hoor kind ga maar kijken. En dan staat hij daar, van mooi, mooi, mooi. Dus toen ik een pompoen Halloween pak tegenkwam, was mijn gedachten gelijk die doen we. Dat vind hij vast super leuk. En daarnaast koos ik een blauwe draak. Nou beide waren weer super geslaagd.

Mijn eigen kleine draakje

Als je moeder bent, dan herken je het wel. Je doet alles voor je kinderen en cijfert jezelf grotendeels, misschien wel helemaal weg. Ga je shoppen voor jezelf, kom je thuis met alleen kleding voor je kind. Ik ben zo’n moeder die haar kind alles geeft en tevreden wilt houden. Voor hem gaan we bijna elke dag naar buiten (ook als ik eigenlijk even me niet lekker voel) Die kleine peuter is mijn leven. Daarnaast ben ik wel blij dat hij twee dagen in de week naar de peuterspeelzaal/dagopvang gaat. Dit zijn de dagen dat ik voornamelijk het huishouden doe en ook even bijkom van hele dagen met mijn peuter. En voor hem is het natuurlijk ook heel goed onder andere kinderen te komen, daar van alles leren. Je kan ook niet 24/7 alleen maar je peuter vermaken, dat kan niemand. Toch vind ik het moeilijk om even volledig voor mijzelf te kiezen, dan voel ik mij schuldig alsof ik het niet leuk vind om moeder te zijn. Maar eigenlijk is dat onzin, want als je voor jezelf goed zorgt ben je ook weer een leukere moeder voor je kind. En dat schiet er bij mij toch vaak wel in. Niet dat ik nooit een leuke moeder ben, maar ik kan best wel mopperen op mijn kind. Wat ik het liefst niet doe. Maar welke moeder doet dat niet eens mopperen op haar kind.

Middag slaapje

Meestal haalde ik mijn ME-time uit de middag slaapjes van mijn zoon. Dan ging ik vaak ook nog even liggen, of even relax een spelletje spelen op de Nintendo. Of gewoon even helemaal niets. Toch moest ik steeds weer een keuze maken wat op die momenten het belangrijkste was voor mij om te doen. En vaak waren dat de middag dutjes voor mijzelf ook erg fijn en welkom. Alleen toen bedacht Max pas geleden dat hij geen middag slaapje meer wilde doen. En ja natuurlijk wist ik dat we toe waren aan een nieuwe fase. Ik mocht al in mijn handen knijpen dat hij al zolang gewoon nog wilde slapen in de middag. Hij is inmiddels 3 1/2 jaar. Dus over een half jaar gaat hij naar school, dus moet hij echt wel gaan wennen aan niet meer slapen in de middag. Mama moet er nu ook aan geloven. Maar waar haal ik dan mijn ME-time vandaan! Ik was er al zo slecht in om echt tijd te maken voor mijzelf, en nu is het weer helemaal opnieuw zoeken hoe we de extra tijd gaan invullen. 

Het is belangrijk dat Max nog wel een rust moment op de dag krijgt, want ik merk dat hij echt heel moe is steeds. Moeilijk in de ochtend uit bed komen, en vaak geen verzet meer met hem naar bed brengen. Nu probeer ik in de middag met hem op het grote bed te gaan liggen, hij een filmpje kijken ik even mijn ogen sluiten. Maar ook dit gaat niet altijd goed. We zijn nog aan het proberen, aangezien het nog maar net is dat hij geen middag slaapje meer doet.

Kiezen voor mijzelf

Al een tijdje zat ik al te denken aan dat ik graag weer even naar mijn vriendin wilde. We zien elkaar veel te weinig. Ze woont dan ook niet om de hoek. Nu koos ik er voor afgelopen weekend bij haar te gaan logeren. En Max ging naar opa en oma. Mijn partner had een extra nachtdienst, en daarna ook eventjes tijd voor zichzelf. Max is wel vaker bij opa en oma wezen logeren, en toch vond ik het nu een stuk lastiger het los te laten. Omdat ik zelf ook weg ging. Maar eenmaal bij mijn vriendin heb ik het zo leuk gehad, dat dit hele schuldgevoel weg viel. Want ja ik mag zeker weleens voor mijzelf kiezen. En even mijzelf weer voelen, even niet alleen mama zijn. Ik heb een heerlijk weekend gehad, onwijs gelachen, veel gekletst, lekker de stad in geweest en lekker films gekeken. Ook hoopte ik dat ik daar een beetje kon bijkomen, maar dat is niet heel erg gelukt. We waren druk samen, maar ook uitslapen echt zat er niet in. Met vier katten om je heen, is dat wel even wennen. Dan hebben we de maandag maar even om echt bij te tanken, als Max naar “schooltje” is.

Kleine ME-time momenten

Hoe doen jullie dat mama’s die kleine momenten tussendoor om even aan jezelf te denken. Even niet je kind te hoeven vermaken, en even rust aan je hoofd. Wat doen jullie dan en op wat voor momenten creëer je die? Gewoon even dat kopje thee zetten en rustig op de bank zitten is denk al welkom. Maar dan heb je toch een peuter die aandacht vraagt. Gelukkig begint hij steeds meer zelf te doen en zonder mij te spelen. Dus nu alleen dat kopje thee zetten en hem lekker laten spelen met klei of iets anders. 

Ik ben wel sinds een tijdje bezig om elke week een planning te maken, en daar zet ik soms ook dingen in om te doen die leuk zijn om met Max te doen. Maar misschien kan ik ook daar wat meer mijn kleine momentjes voor mijzelf in te plannen. Hier ga ik zeker mee aan de slag.

Wat zijn jouw ME-time momenten? Zodat ik wat inspiratie van jullie kan krijgen. 

Rollenspel

Max begint de leeftijd te krijgen dat zijn spel veranderd. Ineens is hij van een auto heen en weer rijden naar rollenspel gegaan. Het is nu een brandweerauto die ook echt brandjes gaat blussen en poppetjes redden, of een ambulance die komt als er iemand pijn heeft. Ook is het nu natuurlijk heel leuk als jezelf die brandweerman of dokter kan zijn. Want dan kan je ook echt spelen dat bijvoorbeeld mama ziek is. En je dan mama kan beter maken. 

Laats waren we dus “doktertje” aan het spelen. Dokter Max kwam bij mama luisteren of ik misschien ook ziek was. Hij deed het even voor ik moest hoesten en hij luisterde of ik ziek was. Ja mama was heel ziek en moest eten. Volgend dokter Max veel eten, dus hij kwam met alle taartjes aan en mama maar eten. Want daar wordt je beter van. Daarna deed hij zijn dokters jas uit en gaf de stethoscoop aan mama. Nu moest mama de dokter zijn en Max begon te hoesten. Deze mama wilde heel even rust, dus besloot ze te zeggen dat Max best wel beetje ziek was. En door filmpjes te kijken beter zou worden. Hij ging op de bank lui liggen en keek naar de filmpjes op tv. Ja heerlijk een klein beetje rust. Maar wie mijn zoon kent, weet dat dit van heel korte duur is. Vaak moet ik hier wel om lachen. Hooguit paar minuten lag hij rustig daar op de bank. Om vervolgens weer door de kamer te stuiteren.

De dagen die er op volgde werd er heel vaak verkleed, van dokter (chirurg) naar brandweerman. En was hij brandweerman moesten er ook brandjes geblust worden met de tuinslang. 

Een nieuwe uitdaging

Nu is het natuurlijk de uitdaging het omkleden van de verkleedkleding die hij kreeg. Voor nu ben ik degene die hem gewoon nog altijd zelf helemaal aankleed en uitkleed. Heel af en toe vragen we hem te helpen om zijn broek naar beneden te trekken en dat gaat redelijk. Maar wanneer is een kind er aan toe om dit volledig te leren. Want de eerste dagen kwamen de verkleedkleding steeds weer van zijn plek en bleef hem maar omkleden. Leuk, maar niet elke vijf minuten als je kind zich bedenkt het andere pak aan te willen. Dus heel langzaamaan ga ik de uitdaging aan om eens te kijken in hoeverre hij mee kan helpen met verkleden. Zijn dokter jas krijgt hij gelukkig gewoon zelf uit, maar dat kon hij ook al langer omdat hij zijn eigen jas ook gewoon uit kan doen. Nu de rest nog. Gelukkig hebben we nog even de tijd voordat hij naar school gaat.

Verkleedpartijtje/carnaval

Er zijn natuurlijk genoeg leuke redenen om verkleedkleding te kopen voor je kind, of misschien wel voor jezelf. Denk aan carnaval, waar ik dan niets mee heb. Maar ja die verkleedpartijtjes met mijn peuter begin ik nu aan te wennen, en vind ik erg leuk. Ik laat dus alleen mijn kind bezig met de verkleedkleding, en speel gezellig mee. Maar mijzelf verkleden dat zie ik niet gebeuren. Ik vind het heerlijk als mijn kind zich zo vermaakt met dit spel. En daarnaast leert hij er ook nog eens heel veel van. Ik sta vaak verbaasd wat hij allemaal al begrijpt, en waar hij soms mee thuis komt van de kinderopvang. Want ik heb zo mijn vermoedde dat ze daar al wel bezig waren met verkleedpartijtjes.

Vind jouw kind het ook zo leuk om zich te verkleden in een superheld of iets anders leuks?

Ik vergeet gewoon altijd tijd voor mijzelf te nemen en dan blijven de blogs steeds weer uit om te maken. Maar ben van plan om toch wat vaker echt tijd te gaan nemen voor mijzelf. Waardoor ik ook meer toe kom aan schrijven en dus voor mijn blog. Voor nu heb ik dus weer een lang foto verslag. Geniet van alle leuke foto,s en verhaaltjes.

Hier was nog het normale leven aan de gang, ik kwam samen met Max bij de logopedist vandaan en gingen nog even een rondje wandelen. Het was namelijk prachtig weer.

En als we daar gaan wandelen komen we altijd een speeltuintje tegen en daar hebben we gelijk even gebruik van gemaakt. Max lekker klimmen zodat hij van de glijbaan kon glijden.

Voor het eerst kon ik samen met Max even aan tafel kleuren. Normaal moet ik Max altijd helpen, nu heeft hij heel lang zich vermaakt aan tafel (half uur) met kleuren, maar ook gewoon door het boek bladeren en andere dingen. Zo kon ik zelf eventjes voor mijzelf kleuren. Hij leert het wel, zo nu en dan.

Soms kom je dingen op je pad tegen waardoor ik Daan dankbaar ben. Paars is de kleur van Daan en als ik dit dan zie krijg ik een warm gevoel van binnen.

Max speelde lekker in de speeltuin, en ik ging even in het zonnetje zitten. Het was heerlijk, maar wel van korte duur. Al gauw begon het erg te waaien en was het niet meer lekker warm. Maar mijn peuter vermaakte zich prima.

En toen waren we in een hele andere situatie beland. We konden niet meer doen wat we wilde, en het liefst zoveel mogelijk thuis zitten. Maar het is ook belangrijk om zo nu en dan naar buiten te gaan voor een frisse neus. En dat doen we met zoveel mogelijk mensen te vermijden. Lekker wandelen, en Max verzameld tegenwoordig takken. De tuin ligt er inmiddels vol mee.

En de volgende dag weer een nieuwe wandeling, Max met zijn fiets. Ik doe een poging hem te leren fietsen, maar hij is lekker eigenwijs (net zijn mama) en gebruikt de trappers niet. Ach dat komt wel. We gingen weer keertje treinen spotten, want daar krijgt Max geen genoeg van.

Dit keer gingen we naar de speeltuin, lekker in de ochtend zo dat er nog niemand was. De bal mee en lekker even samen voetballen. De grootste lol hebben samen, en Max even zijn energie een beetje kwijt kunnen.

Dat was al een tijd geleden dat ik smoothies maakte. Erg lekker. Alleen vervelend dat Max zo last heeft van harde geluiden. Dus als ik ze maak, staat hij erbij te huilen en te roepen dat ik moet stoppen. Zo zielig dat hij er zo gevoelig voor is. Maar kan het moeilijk maken zonder herrie. En hij heeft door als hij een snor heeft van de smoothie of van iets anders, dan lijkt hij op papa. Dan wijst hij er naar en zegt dan “papa” 

Alle nieuwe kleurtjes van de klei moest ik open maken, dus ik dacht we gaan lekker kleien. Nee meneer had iets anders in gedachten. Ik mocht ze niet van vorm veranderen. En zo hebben we een hele tijd aan tafel gezeten met de klei allemaal spelletjes gedaan. Maar ze zijn nog steeds in vorm, weer terug in de doos gegaan.

We moeten het nu echt van elkaar hebben, echt op elkaar aangewezen. En soms is dat best een beetje veel. Maar vandaag was het lekker weer om in de tuin te spelen. Hij heeft gewoon drie uur in de zandbak gespeeld. Maar er moest even wat gegeten worden, het waren voor hem een paar happen. En doei mam ik ga weer spelen.

Weer een nieuwe wandeling, ja je moet wat om je kind naar buiten mee te nemen. We maakte selfies in de speeltuin die we tegen kwamen.

Dan ook maar even een foto van de omgeving waar we regelmatig wandelen. wat ben ik blij dat het niet meer zo veel regent anders hadden we niet elke dag even naar buiten kunnen gaan. Toch begint het wat saai te worden, alleen maar wandelen en af en toe een speeltuin in schieten. Maar we maken het er beste van, net als ieder ander.

Wereld downsyndroom dag, 21-03. Ik trok verschillende sokken aan, niet wetende dat mijn partner dat ook bij Max had gedaan toen hij hem uit bed haalde.

Gek kind, normaal wilt hij nooit zijn muts en sjaal om. Is het prachtig weer moest hij het dit keer wel. Maar na een best lange wandeling kreeg hij het blijkbaar warm. Dus eerst onderweg ging de sjaal af, en ja toen ook de muts nog.

Deze mama zocht maar even wat knutselspul op van mijzelf, want af en toe ook leuke dingen thuis doen. Ik had verf klaar gezet, maar daar heeft hij amper naar om gekeken. De stickers waren een groot succes, lekker op tafel plakken. Daarna gingen ze toch maar op een doos geplakt worden. Heb later maar gelijk wat knutselspul gekocht, wat we snel eens gaan gebruiken.

Wat was het heerlijk in de tuin, mijn peuter speelt heerlijk en heeft geen omkijk naar mij. Echt de hele ochtend tot zijn middag slaapje heeft hij buiten in de tuin gespeeld. Lekker in de zandbak, en met auto,s enz… En ik, ik genoot enorm van hem en het zonnetje.

Elke avond lees ik een verhaaltje voor, nou eigenlijk twee. Want Max pakt altijd twee boeken. De ene leest hij door terwijl mama de andere voor moet lezen. En daarna moeten we wisselen. Zo heeft hij elke avond twee verhaaltjes gehoord. Dit was best grappig hij ging zelf zitten en ik vroeg of ik een foto mocht maken, hij zei ja en deed nog even wat dichterbij het boekje alsof hij echt aan het lezen was. Zo vet lief.

Deze week heb ik een hoop verhaaltjes vanuit Max geschreven zie ik. Dus jullie kunnen hier lekker van genieten. Wat is het ook een pretbekkie af en toe zeg.

We gingen vanmorgen even naar de winkel, het waaide enorm hard. Dus de heen weg wilde ik mama,s hand vasthouden. En op de terugweg vlak voor we thuis waren wilde ik niet meer lopen. Dus mijn armen gingen omhoog om me te laten tillen. Helaas mama liet me gewoon naar huis lopen. Omdat het echt geen lekker weer is, al die regen bah. Hebben we in de middag maar een thee kransje gedaan. Ik maakte heerlijke aardbeien thee en gaf mama taartjes te eten.

Hij staat altijd in de woonkamer en keek er al even niet meer echt naar om. En ineens vind ik het weer even leuk om met de toet toet auto,s te spelen. Maar toen kwam mama ineens met tattoes (mama zegt steeds maar Paw patrol) vanaf dat moment twee dagen onafscheidelijk geweest met ze. Ze moesten alle 5 mee naar bed. Nu mogen ze gewoon in de speelgoedkist blijven als ik ga slapen. Maar wat ben ik er enorm blij mee. Zal mama vragen om een foto te laten maken ervan

Gisteren wilde hij zo graag papa of mama,s bril steeds afpakken. Dat is iets wat hij niet mag. Dus vroeg hem of hij ook een bril op wilde. Ja was zijn antwoord en zo kreeg hij zijn zonnebril. Helemaal blij ventje, en hij moest ook mee naar boven toen we gingen douchen. Dus daarna ook mee naar bed. Zo trof ik hem vanmorgen aan toen ik hem uit bed kwam halen. Te grappig gewoon. Beetje bewogen foto, omdat hij niet echt stil kan zitten.

Ik gaf al een paar keer aan dat me laarzen auw deden. Dus mama liet me vandaag de nieuwe 2hands laarzen aandoen. Blij als ik was stampte ik door de woonkamer heen. En nog blijer door de buien en harde wind door even naar buiten. Spelen in de speeltuin. Daar kwam ik een meisje tegen die ik ken, en wilde samen spelen. Ze nam me aan de hand mee naar de grote glijbaan en mama stond erbij toen ik naar boven klom. Ze nam me op schoot om van de glijbaan af te gaan. Later ben ik nog keertje alleen geweest.

Vandaag is een dag dat ik veel zelf aan het spelen ben. Ik merk dat mama meer en duidelijker grenzen aangeeft. Wel is dat wennen, maar is ook beter voor mij dat ik duidelijkheid heb ik sommige regels. Na het vele zelf spelen even een middag slaapje doen. En wat hou ik van mijn bed. Mama kwam me eruit halen, maar voor mij hoefde het niet. Ik lag lekker verstopt. Daarna gooide ik al mijn knuffels van bed en kroop er weer in om mama dag te zwaaien. Toch na dit verstop spelletje naar beneden gegaan om een lekker koekje te eten. En nog even naar de winkel lopen.

Vanmorgen zaten we er klaar voor. Mama was weer gastvrouw bij babycafeez. En we zaten te wachten op baby,s. Gelukkig kwam er een mama met een baby en een kindje van bijna 2 jaar. Verder kwam er niemand maar we hebben het wel leuk gehad. Daarna nog even met de auto kar in de winkel, maar ik luisterde niet en bleef niet zitten in de auto. Ook toen we bij de kassa waren liep ik weg. Denk dat mama wel even geschrokken is want was al helemaal naar buiten gegaan waar de auto,s zijn. Er was een mevrouw die me aan de hand mee nam terug. Want mama kon geen 2 dingen tegelijk. Ja sorry ik ben en blijf een kind een klein boefje.

Deze week best rustig aan gedaan, dus weinig foto,s e weinig verhaaltjes vanuit Max. Maar deze wilde ik zeker gewoon delen met jullie.

Omdat mama nog steeds niet opgeknapt is heeft mama de rest van de week de afspraken afgezegd. Stiekem hoop ik dat we morgen toch even naar het babycafeez gaan. Dat weet ze morgen pas zegt ze. Toch zijn we even naar buiten gegaan, heb geholpen met boodschappen doen. En omdat ik niet meer wilde lopen naar huis en in tranen was… Mama trapte er niet in, ze was echt wel moe. Maar was wel even lief om dan voor te stellen even bij de speeltuin naar binnen te gaan. Toen waren me tranen snel weg en kon ik weer lopen. Eventjes spelen en daarna snel weer door naar huis.

Deze week is het echt wel even een ziekenboeg in huize Mulder. Mijn partner die al weken loopt te hoesten en vervolgens ziek thuis blijft van zijn werk. Ik als moeder kan en mag je niet ziek zijn, maar toch hoest ik er ook al twee weken op los. En daar voel je niet beter van. En maar gewoon doorgaan omdat je moet. Dan die kleine jongen voor het eerst echt ziek. Hij was af en toe wel even een dagje niet lekker en heel vaak wel gewoon verhouden. Maar nu was hij echt wel een paar dagen echt niet fit. Alleen maar hangen bij mama, weinig eetlust. En zo kennen we onze jongen niet. Gelukkig na vier dagen begon hij weer wat meer op te leven. En lekker te gaan spelen. We hebben dus even een tijdje rustig aan gedaan in huis.

Mama doet enorm haar best ondanks ze ziek is om er voor mij te zijn. Zo zijn we vanmorgen gewoon heel vroeg uit bed gegaan, zodat ik naar de gym kon. Lekker me uitleven. En daarna mocht ik toch nog even met het karretje waar de beer opstaat van de supermarkt rijden. En dus mama helpen de boodschappen erin doen. Ik bleef maar gapen en gapen vanavond, maar ik was echt niet moe. Dat zien jullie toch dat ik vol energie bij mama zit. Nou oké, ik heb me toch maar naar bed laten brengen door papa.

Is mama er nu alweer om me uit bed te halen. Voor mij hoeft het niet, ik gloei aan alle kanten. Dus mama houd me vandaag weer een dagje lekker thuis. Al was het gisteren op “schooltje” ook wel leuk. Daar hielden ze me ook op de kinderopvang, want tijdens mijn broodje (die ik niet at) viel ik bijna in slaap. Dus brachten ze me naar bed in plaats van naar de peuterspeelzaal. Hopelijk mag ik morgen wel weer naar “schooltje” toe van mama, want spelen met kindjes is ook erg leuk. Maar vandaag blijf ik nog even aan mijn zieke mama plakken.

Na een paar dagen ziek te zijn geweest ben ik weer het mannetje. Heb weer energie voor tien, jammer voor mama want die heeft die energie niet. Ik vraag nu dus lekker veel aandacht om samen te spelen, want ik heb weer zin om te spelen. Af en toe heeft mama geen puf en moet ik me toch zelf vermaken. Daarnaast wordt ik gewoon heerlijk verwen met cake met slagroom. Wat heb ik daar van gesmuld zeg.

De laatste twee weken van het jaar. Heerlijk als je partner vakantie heeft. Af en toe even de deur uit met Max, maar ook gewoon lekker rustig aan in huis. Op naar het nieuwe jaar, maar eerst nog even deze leuke foto,s van de afgelopen twee weken.Lekker lui liggen op de bank en tv kijken. Vind dit er altijd zo lief uit zien als hij dit doet. Even een klein rust momentje inlassen tussen het drukke spelen in.Wij hadden steeds opnieuw enorm geluk in de winkel. We kregen zoveel winterdorp mini,s. Dit keer omdat er iemand voor ons stond met heel veel boodschappen en ze niet wilde. En onze favoriete verkoopster zegt altijd dat ze niet kan tellen. En gaf ons bijna altijd extra, of we kregen ze terwijl we niet genoeg boodschappen hadden gekocht.We gingen even testen of Max wel sterretjes leuk vind. En het niet eng vond. Nou meneer vond het echt schitterend en helemaal niet eng.Onderweg naar de kinderopvang zag de lucht er zo mooi uit. Stond gewoon in vuur en vlam. Dus stopte ik heel even om het vast te leggen.Dat was al lang geleden dat we de openhaard aan hadden. Wel erg gezellig weer eens.Nog even voor het slapen gaan tv kijken samen met Dikkie Dik. Hij doet net alsof ze dikke vrienden zijn, maar normaal ziet hij hem niet staan.Eerste kerstdag voordat we naar opa en oma gaan wordt er lekker gespeeld mrt de duplo blokken. Sinds een paar dagen heeft hij het bouwen door en vind hij het erg leuk. Blij was hij dan ook dat ze mee naar opa en oma mochten. Om daar lekker verder ermee te spelen. In de avond hebben we lekker gecourmet. Was een gezellige eerste kerstdag.Tweede kerstdag zijn we even naar stadspark geweest. Naar de kinderboerderij. Max wilde konijnen aaien, maar dat kan alleen in Winsum. Maar die is zovaak dicht dat we ergens anders heen gingen. Die bleek ook dicht te zijn, dus toen maar naar stadspark. We konijnen gezien met hangsloten op de hokken. Wel gelukkig een hoop geiten kunnen aaien, door de plassen stampen. Op de tractor zitten en daarna nog spelen in de speeltuin. Dat was een hele leuke middag zo op tweede kerstdag.Even het centrum in gelopen om oliebollen te halen. Daarna nog even langs de supermarkt. En Max mocht van mij voor het eerst een eigen wagentje. Hij vond het prachtig om door de winkel te mogen ermee. Na de paar boodschappen gedaan te hebben, door de speeltuin naar huis. Dus even glijden van de glijbaan, en nog even schommelen. En dan snel weer terug naar papa.Diezelfde wandeling komen we langs deze enorm grote ijsco. En jammer voor Max maar hij is niet eetbaar. Hij wilde toch even proberen.

We zouden eigenlijk pannenkoeken eten, maar besloten uiteindelijk om even naar de Mc Donalds te gaan. En dan rondrijden met deze mooie lucht is echt geweldig. 

Voor Max is het altijd weer een feestje als we wat eten bij de Mc Donalds. Lekker kipnuggets en frietjes met appelsap. Natuurlijk ook nog even een paar slokjes van de milkshake van mama en wat slagroom snoepen van de milkshake van papa. Het avond eten was dus weer geslaagd. De volgende dag maar weer gewoon groente eten.

Een hele fijne jaarwisseling toegewenst.