We zijn weer in een nieuwe week beland en dit is ook een drukke week met allemaal afspraken voor Max. Maar dat lezen jullie natuurlijk pas volgende week. Nu een verhaaltje over de afgelopen week. En wat hebben we weer allemaal meegemaakt als gezin.

Inmiddels is Max weer lekker vaker thuis, want hij is van drie dagen kinderopvang naar anderhalf gegaan. Dit ivm therapie is hij meer dagen gegaan. Op dit moment staat hij ook op de wachtlijst bij de peuterspeelzaal vanwege VVE. En als hij daar terecht kan, wordt het samen twee dagen met kinderopvang. Beetje zuur dat het VVE gedeelte niet op de kinderopvang kan.

De schuingedrukte teksten heb ik vanuit Max geschreven.

Sinterklaas was langs geweest, want er was gezegd dat we onze schoen mochten zetten het weekend. En Max kreeg een heerlijke chocolade munt, die hij lekker aan het op eten was. Het viel goed in de smaak.

Lekker weer even erop uit met de loopfiets. Denk dat we binnenkort is moeten gaan oefenen voor hem om er een tweewieler van te maken. Benieuwd hoe hij dat vind. Vraagt zich ook wel af vanaf wanneer je zoiets gaat leren. Maar denk dat het nu wel een mooie leeftijd is. Hij wordt inmiddels in april alweer drie, wat gaat dat snel.

Het was al weer even geleden dat we erop uit gingen op mijn loopfiets. En wat heb ik weer genoten van het racen erop. Het ging wel even regenen maar gelukkig hield mama dat niet tegen om nog een stukje verder te gaan. Maar zoals altijd wil ik nooit meer terug naar huis, dus mama lokt me dan met smoesjes mee terug. Dit keer trapte ik erin en ging lief mee terug. Eerst even langs de winkel, waar ik broodjes uit het schap pakte en er gelijk eentje op wilde eten. Dat mocht, en daarna snel naar huis. Zo konden we nog een lekker broodje eten met brie erop.
De credits van deze onwijs lieve foto gaat naar Bert, mijn partner en Max zijn papa.
Wat ben je al groot als je zo bij mama ligt, maar ook weer heel erg klein. Aangezien je dit bijna nooit doet zo lekker bij mama liggen knuffelen. Dit was echt uniek, dat hij een hele tijd zo rustig bleef liggen. Zo genoten van dit heerlijke moment.

Mama nam me vanmorgen mee op de fiets naar het station. En mocht ik weer mee met de bus naar het ziekenhuis. Waar we gelijk mee mochten lopen met die meneer van de schoenen. Mijn slaapschoenen waren klaar en mocht ik passen. Goedgekeurd. Daarna kreeg ik steunzolen in mijn schoenen zei mama. En mocht ik nog even spelen in de wachtruimte. Daarna nog even rondlopen in het ziekenhuis en naar de bushalte weer. Daar was ik druk aan het rondrennen en vooral niet luisteren naar mama. Toen de bus kwam was mama even streng, omdat ik steeds wegliep. En toen waren we ineens weer thuis en hebben we lekker patatjes met een frikandel gegeten. Een half uur voordat ik naar bed gebracht werd, was ik eigenlijk al wel heel moe. En lag ik zo lekker bij mama. Toen mama me besloot naar bed te brengen, moest ik huilen. Maar vanmiddag ga ik lekker weer spelen…

Zondag en dan moet ik vroeg me bed uit, wat is dat nou. Normaal mag ik lekker uitslapen. Mama zei steeds dat we naar Apeldoorn gingen, dus ik dacht we gaan apen kijken. Maar nee, we gingen met de familie van mama (oma en nog veel meer lieve mensen) naar grote roofvogels kijken. Wel was ik ze snel zat en zag ik veel meer leuke dingen te doen. Heb mama flink laten rond rennen achter me aan. Daarna gingen we eindelijk eten, daar had ik wel zin in. Tot ik een cadeau kreeg, een hele gave trrrrrr. Mama noemt het een tractor, en is denk nu al mijn favoriete speelgoed geworden. Al snel was ik ook veel aan het rond rennen en spelen in het restaurant met rode wangen en oortjes. Ja ik was wel heel moe, maar je denkt toch niet dat ik eraan toe geef. Dat deed ik pas toen we in de auto terug naar huis reden. Ik kreeg ook nog een tatoe (politie auto) van oma, ze zei dat Sinterklaas bij haar was geweest voor mij. En een hele grote zak met heeeeeel veel kleding.

Deze trampoline vonden we dus in Apeldoorn op het terrein waar we waren. We hadden een uitje met mijn kant van de familie. Max had net voor het filmpje een eikel gevonden en op de trampoline gegooid daarom roept hij er steeds naar, hij was hem aan het zoeken. 

Vinden jullie de verhaaltje vanuit Max leuk om te lezen?

Wat was het een drukke week, maar wel met heel veel leuke dingen. Ik merk op dat ik steeds meer foto,s weer maak in de week. En ben nu ook begonnen, met af en toe uit de naam van Max verhaaltjes te schrijven die ik op Instagram en Facebook plaats. Daar heb ik heel veel plezier aan om dat te doen. Een van de verhaaltjes heb ik hier ook op de blog bij gezet. Veel plezier met deze weekverslag, zoals gewoonlijk heel veel Max spam.

Sint Maarten, nee dit jaar nog maar even niet met Max. Ik als moeder wil niet alleen staan zingen voor de mensen. Max wil niet eens dat we zingen dan krijg je een heel hard nee en een hand in je gezicht. Ik haalde wel een hoop snoep in huis, helaas is er maar 1 keer aangebeld. Dus nu moeten wij ons “misselijk” eten aan het snoep hihi.

Dinsdag hadden we een drukke dag, eerst in de ochtend voor Max naar de logopedist. Hij loopt wat achter met praten, voor nu maken we ons nog niet echt grote zorgen. Maar hij zou nu in twee woord zinnen moeten praten, wat bijna volledig uit blijft. Wel merk ik op dat er nu steeds wel wat nieuwe woordjes bijkomen. Maar nog steeds minimaal. Vandaar dat we nu elke week bij de logopedist zitten.

En in de middag hadden we een afspraak in het ziekenhuis staan voor Max. Even weer naar de “voeten dokter” zijn voeten te laten controleren. Hij vond het wel goed gaan. Behalve dan dat hij doorzakt met zijn voeten, waar hij nu steunzolen voor krijgt voor in zijn schoenen. Helaas gaat ons dat best een hoop geld kosten, en wordt maar een kleine gedeelte vergoed. Maar het is wel van belang voor hem. We gingen voor het eerst zonder de buggy de bus in. En wat vond hij het stoer om nu naast me in de bus te mogen zitten. Op de terugweg maar volhouden dat hij niet moe was, maar wel met zijn koppie tegen me aan liggen. Ja geen middag slaapje en zo,n drukke dag daar wordt je moe van.

Dus in de avond ook maar eerder naar bed gebracht. Want hij gaat nooit zomaar op de bank liggen met duim in zijn mond. Dus hij moest wel heel erg moe zijn geweest.

Woensdag Max weer een hele dag naar de kinderopvang, en nadat ik hem heb weg gebracht heb ik gelijk de trein genomen naar de stad. Ik ben even bij de Primark wezen shoppen. En toen nog even de binnenstad in, wat winkels langs geweest. Daar ook nog even wat gegeten bij de Subway. Want ik moest nog door naar Lentis, waar ik nog elke week gesprekken heb.

Geschreven vanuit Max

Donderdag wilde ik zoals altijd lekker in mijn bed blijven liggen. Altijd als mama mijn slaapschoenen uit doet en ze weg legt dan heb ik al weer de deken over me heen getrokken en met mijn duim in me mond weer gaan liggen. Toch plukte mama me uit bed. Ik moest er van huilen en werd er hangerig aan mama van. Ook wilde ik me niet omkleden en me tanden poetsen. Maar mama zette door en zo zaten we ineens aan de ontbijt tafel. Wat is dat nu moet ik ineens zelf mijn broodje gaan smeren, nou vooruit met een beetje hulp dan. Daarna heb ik lekker de hele dag gespeeld bij de kinderopvang. En natuurlijk nog even een middag slaapje gedaan. Altijd feestje als Tita (Abida) er is. Eigenlijk wil ik elke dag wel naar haar toe, mama zegt dat het echte liefde is. Thuis na het avond eten tv gekeken voor ik ging slapen. Zoals je kan zien was het erg boeiend.

Het is echt een jongetje hoor, alles wat groot stoer en rijd vind hij geweldig.

Lekker lui liggend op de bank een appeltje eten, ik ben er dol op. Ja die appeltjes dan he… Hij vraagt er zo vaak om.

De vrijdag was alweer zo,n drukke dag, maar wel heel erg leuk. In de ochtend naar de peutergym. Eindelijk nu ik er zelf niet bij blijf, komt hij helemaal los. Maar dit keer ging er iets mis. Aan het einde van de les werd ik naar binnen geroepen, en gelijk toen Max me zag begon hij heel erg te huilen. Ik nam hem in me armen en toen werd me verteld dat hij achterover van de bank was gevallen met zijn hoofd tegen de punt van de verwarming. Hij had een gat in zijn hoofd, en bloedde best wel veel. Ze hebben de dokter gebeld voor ons (gelukkig tegenover de school waar we waren) en de gym juf is even mee gelopen erheen. Max had alweer praatjes, dus maakte me al snel geen zorgen meer. Bij de dokter liet hij goed toe om er naar de kijken, en er hoefde niets eraan gedaan te worden. We konden gewoon gaan doen wat we nog meer van plan waren.

Dus op naar het babycafeez, gelukkig was ik geen gastvrouw. Maar er kwamen dit keer veel mensen op af. Er werd een workshop baby/peuter massage gegeven. Max was eerst even helemaal zen bij me, tot hij er zat van was. En hij de boel lekker op stelten aan het zetten was. Nee niet bij de baby,s maar wel de ruimte er naast.

Daarna thuis was ik helemaal uitgeblust, de rest van de dag lekker rustig aan gedaan.

Wat een geluk het was droog toen Sint en Piet zijn intocht hadden. Eerst hebben we het op tv gekeken, en in de middag zijn we het dorp in geweest om ze te zien. Max was helemaal onder de indruk. En wat was het enorm druk zeg. Hij mocht bij papa op de nek zitten, dat vond hij super spannend. Dus dat duurde niet heel lang. Ook verwend met lekkere kruidnoten en een mooi vlaggetje gekregen. We hebben een super leuke middag gehad bij de intocht.

Die avond mocht hij natuurlijk zijn schoen zetten, en papa en mama ook. Zou hij verwend worden. Nou en of Sint en Piet zijn niet zomaar langs ons huis gereden maar ook nog wat leuks achter gelaten. Als eerste pakte hij de pakjes uit, een knuffel kikker en een doos met kikker memory. Daarna had hij de snoepjes in de gaten. En zo ging hij ontbijten met snoepjes. Ook heeft hij gewoon een broodje gegeten en een half beschuitje die hij van mij pikte. Hij snoept niet zo vaak dus, van mij mag het weleens zo.

Zijn jullie ook naar de intocht van Sint en Piet geweest?

Het regelmatig bloggen blijft nog steeds achterwege, al wil ik het wel graag. Maar kom er gewoon niet aan toe, tijd is er wel. Maar ruimte in mijn hoofd en lijf niet echt. Voor nu weer even een maandoverzicht voor jullie.

Leuk plaatje maar ik mis iets, mijn kind die niet aan tafel wilde komen. Uiteindelijk kwam hij toch netjes even aan tafel om te eten.

Lekker joch, wilde nog even voor het slapen gaan een appel eten. Wel fijn dat hij gek op appels is, beter dan vragen om koekjes.

Naar de Ikea, wat doet Max dat toch goed als je gewoon door de winkel wandelt. Hij liep gewoon de hele tijd lief mee. Alles vond hij geweldig, vooral de licht pijlen op de grond. En ja de kinderafdeling natuurlijk. Er moest dan ook treintjes gekocht worden. Maar we gingen voor een kast, en die konden we niet zo makkelijk vinden in de opberg. Dus we zette Max maar even op de kar.

Lekker lui op de bank met een chocoladekoek. Wat kan dat kind toch genieten. En ik van hem, als hij zo lekker op de bank aan het smikkelen is.

Onderweg naar huis vanaf Assen waar ik al een tijdje zanglessen volg. Niet om de hoek, maar zeker het waard om er heen te gaan.

Makkelijk eten na een lange dag therapie. En dus genieten van een pizza.

Nu pas, terwijl het helemaal niet meer zo mooi weer is. Komt dan echt de zonnebloem op. Ik vind het prachtige bloemen.

Mama maakte lekkere smoothie van banaan aardbei en yoghurt, en ik ik mocht lekker mee smikkelen ervan. Eerst nog netjes uit het rietje, maar het ging makkelijker om gewoon uit de beker te drinken.

Ja we doen wel gezond, oke de dip erbij iets minder gezond. Maar zo nu en dan mag dat wel. Kind zat helemaal onder na het tussendoortje, want dopen in de dip vind hij heerlijk.

Wat vind ik dat een vreselijke rot klus. De vitrinekast schoonmaken. Alles eruit halen, alle glazen platen eruit en schoonmaken. Dan het ergste nog om de platen er weer erin te krijgen. Maar het is weer eens gelukt. Mocht ook wel, want hij zag er niet uit. En nu is hij weer lekker schoon. 

Ja nu weet ik het zeker, we hebben een hondje in huis. Hij likt gewoon zijn toetje bak helemaal schoon. En geef hem eens ongelijk, toch verspilling als het bakje niet schoon gelikt is.

Wat voelde ik me KUT. Ik was door me rug gegaan, dat gebeurd wel vaker nu ik na vijf jaar sinds een tijdje een hernia heb. Maar de pijn was al een tijdje weer weg, en toen schoot het me dus weer in de rug. Vanaf dat moment zit ik weer onder de pijnstillers, anders is het niet te doen.

Alweer naar de Ikea, want we wilde nog zo,n zelfde kast die we eerder al kochten. We zijn thuis een beetje aan het opruimen en een beetje meer kastruimte is geen probleem. We hebben nu dus een hele mooie ladekast boven op zolder. Maar ook in de slaapkamer hebben we de ladekast vervangen voor een nieuwe grotere. En de ladekast van de slaapkamer staan nu beneden in de woonkamer. En Max vermaakte zich wel toen we even moesten wachten op de kast. Lekker even kleuren op het scherm. Wat ben je toch een makkelijk kind. (oke niet altijd hihi)

Hij blijft gek met treinen, dus zo nu en dan lopen we nog even naar de spoor toe. Lekker buiten zijn op zijn loopfiets en te mogen zwaaien naar de trein. Alleen om hem dan weer rustig thuis te krijgen is vaak wel een dingetje. Ach ja buiten zijn is natuurlijk ook leuker dan thuis zijn.

Ik voel me de afgelopen week niet zo fijn, ben heel verdrietig en waar het vandaan komt heb ik geen idee van. Therapie is zwaar, en ben elke week bezig met allemaal emoties. Dus misschien komt het er nu allemaal uit in tranen. Toch hoopte ik wat rustiger te worden met deze heerlijke geuren in mijn nieuwe diffuser. Ik blijf alleen maar huilen en huilen, misschien ook wel even goed dat het komt. Maar fijn is anders.

Nu het wat kouder word, heb ik de deken maar van boven gehaald. Maar Max maakt er dus ook goed gebruik van. Normaal zit hij nooit zo lang rustig op de bank tv te kijken. Maar nu hij een dekentje over hem heen wilde hebben, bleef hij gewoon echt rustig zitten. Voordat hij naar bed moest. En ja hij moest en zou zijn eikels bij hem hebben, daar is hij nu helemaal gek mee.

Even echt ME-TIME dit gun ik mezelf maar heel weinig. Maar wel zo nodig, want voel me niet voor niks niet goed. En doodop van alles. Dan ben ik ook blij dat ik een kind heb dat als je die naar bed brengt je eigenlijk niet meer hoort. Heel af en toe gebeurd het eens dat hij huilend wakker word. Maar dat is zo zelden, dat ik dan vaak schrik en even niet weet wat ik moet.

En vrijdag heb ik me er echt aan toe gegeven dat het echt even niet gaat met mij. En heb mijn man laten regelen dat Max een weekend bij opa en oma kon logeren. Die vrijdag is hij dan ook lekker uit logeren gegaan. En ik ben die avond spontaan nog gaan regelen voor een extra zangles. Dat is raar ineens de deur uit kunnen lopen, en dus vrijheid te hebben. Het hele weekend gewoon rustig aan gedaan. En tijd genomen voor mijn blog, wat ik zo graag meer zou willen hebben/maken.

Lieve Daan

Wat gaat de tijd toch snel, je zou nu een vrolijk rondrennend jongetje van vijf jaar zijn. Maar deze dag staan we stil bij je sterfdag, de vijfde alweer. Mama heeft moeite met het verdriet echt toe te laten. Ja er zijn zeker wel momenten in die vijf jaar dat het er mocht zijn. Alleen mocht het er nu niet meer zijn van mij. Het is tenslotte vijf jaar terug. Dus wat zeur je nou. Toch is er iets gebeurd waardoor ik het nu wil laten zijn. De tranen om jouw lieverd, de paniek in mijn lijf aanvoelen. Vertellen over jouw, want dat maakt me blij. Blij dat ik je naam kan uitspreken. De verhalen blijven hetzelfde, maar voor mij als jouw moeder zo waardevol. Je bent mijn kleine dappere strijdertje, je vechtlust enorm net als die van je mama. Helaas in een zwak lichaam geboren, want mama had je zo graag langer bij zich willen houden. Tegelijk is het ook goed dat jij deze keuze gemaakt hebt. Dat kleine warme zachte lijfje tegen mij aan, hoe voelde dat ook alweer. Alleen de laatste keer kan ik me herinneren en voelen. Ik koester het moment, maar het doet vreselijk veel pijn. Jij daar in mijn armen en dat je voorgoed je ogen sloot. Het geeft me troost dat ik weet dat je altijd bij me bent in mijn hart in de muziek die ik tegenwoordig zing. Eindelijk komt er iets meer verdriet los dankzij het zingen, dus daar ga ik zeker mee door. Daantje mijn prachtige jongen je wordt zo gemist. Je mooie ogen als ze open waren waar ik in kon verdrinken. De lieve kleine geluidjes die je maakte. Het eindeloze knuffelen met je. En uren naar je kijken hoe je sliep.

Daar waren toen de Clini Clowns in het ziekenhuis, waar je op jouw manier contact mee maakte. Deze momenten die ik had met jouw neem ik altijd met mij mee.

Jij kleine jongen, je zou nu rond moeten rennen en dansen. Jij leerde vliegen in plaats van lopen. En ik weet zeker dat je daar boven een feestje maakt met je sterren vriendjes en vriendinnetjes.

Ik hou zielsveel van je mijn kleine lieve draakje.

Liefs Mama

Vandaag heb ik een best lang foto verslag van vijf weken. Dus geniet van alle leuke foto,s en de verhalen die erbij horen.

Tijdens therapie even een moment voor mijzelf nemen. Ik kan moeilijk mijn rust vinden op deze dagen in therapie. De dagen zijn vol, en in de pauze is het altijd wel druk met gesprekken van de groepsgenoten. Ben nu wel van plan om af en toe in de pauzes echt tijd te gaan nemen voor mijzelf. Hier ging ik dus even buiten op een rustig plekje zitten.

Nog even genieten van een prachtige dag met veel zon, dus even lekker buiten spelen met water en zand. Wat geniet hij ervan als hij lekker buiten bezig is.

Meneertje wilde liever niet uit bed, dus nam hij zijn kussen en knuffel maar mee naar de badkamer. Nee niet om zijn tanden te poetsen maar om lekker verder te gaan slapen. Helaas moest hij toch echt mee naar beneden voor het ontbijt. Om daarna naar de kinderdagverblijf te gaan.

Heerlijk even rozijntjes eten, en dat kan het beste op je stoel met de voeten op tafel. Lekker lui aangelegd dat kind. Van wie zou hij dat toch hebben die voeten omhoog… Ik ben het niet.

Voor het eerst thuis lekker kleien, ja dit hadden we echt nog niet eerder gedaan. Maar wat vind hij het leuk. Die dag kwam wel drie keer de klei op tafel. Dus hij vermaakte zich wel, ondanks mama niet naar buiten wilde. En ik had ook nog het geluk dat het veel regende die dag. Ja we zijn wel heel even naar de winkel gegaan. Dus heel even buiten geweest.

Toen kwamen we bij Kruidvat deze trein tegen, ja en die kan ik dan niet laten staan. Een kind die zo,n treinen gek is, moet gewoon deze geweldige trein hebben. Dus bij thuiskomst gelijk de doos open gemaakt. En samen de trein in elkaar gezet, en er heerlijk mee gespeeld. Nu is het thuis nog vaker trein, trein, trein.

Nou hij heeft dit echt niet van mij hoor, die voeten omhoog. Zelf zo zijn stoel neergezet en de poef onder de voeten. Zijn papa heeft dus ook altijd zijn voeten op de poef. Mama moest nog wel even het boek aangeven. Heerlijk kind. Het boek lezen heeft hij wel van zijn mama.

Tijdens de therapie die ik nu volg maken we steeds opnieuw kennis met nieuwe vrouwen, maar dat betekend dat we voor die tijd ook weer afscheid nemen van vrouwen. De groep wisselt dus steeds. En soms is het heel moeilijk om iemand los te laten. Ik wil me het liefst niet binden aan iemand omdat het loslaten zo pijn doet. Toch bond ik me met iemand en deze persoon is heel creatief en wilde iedereen iets persoonlijks meegeven met haar afscheid. Ik moest enorm huilen waarmee ze kwam. Ze had een ster kussen gemaakt met aan de ene kant lolifant, omdat ik gek ben van olifanten. En de andere kant teigertje, speciaal voor Daan. En ja allemaal sterren, en ook de stiksels in de kleuren paars en geel. De kleuren van Daan en Max. Alles was gewoon perfect.

Max heeft de kussen meteen ingepikt, ook gooide hij gelijk ze andere kussen in bed eruit. Vanaf die dag ligt deze kussen dus in zijn bed. Wel boven op de kussen die gewoon in zijn bed hoort te liggen. Vind het zo leuk, nu heeft hij een stukje van mij en Daan in zijn bed liggen.

Ja Max is en blijft gek op konijnen, zoals hij het zelf zegt “nijn” Dus af en toe moeten we even naar de kinderboerderij om konijntjes te aaien. Met alle liefde ga ik erheen met hem. Kijk dan hoe lief hij daar zit om de konijnen te aaien en eten geven.

Gek op milkshakes dat wisten we al heel snel, normaal deelde ik altijd. Maar ben dan gewoon vaak me hele milkshake kwijt. Dus nu krijgt hij een eigen beker als we patat gaan halen. Dit doen we niet heel vaak. Want normaal maken we thuis patat in de airfryer. Maar af en toe van de snackbar is ook erg lekker.

Verstoppertje spelen als hij naar bed moet, of wilde hij nu gewoon lekker op de grond bij Pip slapen….

De speeltuin blijft ook favoriet, want daar kom ik gewoon heel veel als het mooi weer is. De speeltuin is zo dichtbij en blijer kan ik hem niet maken om buiten te mogen spelen. En hoe leuk is het dan ook even met speelgoed van een ander kindje te kunnen spelen.

Ja het mooie weer is nu wel om. Maar hier konden we nog even lekker met water spelen. En kletsnatte Max, wat een feest lekker nat worden. Het liefst ons ook nat maken.

We waren even een stukje gaan fietsen, eigenlijk zochten we iets wat water om lekker te kunnen ravotten en genieten van wat koelte van het water. Maar we konden er niet komen blijkbaar. Dus na een tijdje terug naar huis gefietst.

Echt de hele zomer zei ik al dat ik naar het zwembad wilde met Max maar ik durfde niet zo goed alleen. Maar zijn papa wilde niet mee. Toch de laatste mooie dag ben ik gegaan. En hoe fijn hebben we het gehad. Hij durfde eerst niet naar binnen en omkleden wilde hij ook niet. Maar toen hij eenmaal omgekleed was ging hij los. En steeds iets meer durven in het water. Uiteindelijk in het peuterbadje ging hij helemaal zelf zijn gang, ook van de glijbaan af. En in het diepe lekker samen stappen tot hij niet meer de grond voelde. Dat vond hij toch even iets te spannend. Toch wilde hij het liefst van de hoge glijbaan af, maar dat is toch echt een stap te ver.

Net als mama wilt Max nu ook gewoon thee (met melk) in een theeglas. Wat wordt hij ook groot.

En dit weekend zijn we nog even als gezin een stukje gaan wandelen. Max op zijn loopfiets. Heerlijk hoor zo met mijn mannen op pad.

Wat voor leuke dingen doen jullie met de kids binnen nu het vaak regent?

Weer een hele drukke week gehad. Aangezien ik sinds drie weken in dagbehandeling ben voor 3dagen in de week, ben ik de hele tijd moe. Het zijn namelijk erg veel therapieën die ik krijg. En naast de groeps therapieën krijg ik ook nog individuele afspraken, zoals EMDR. Wat eerst totaal niet verwacht werd. Over de therapieën heb ik het nog weleens. Nu gewoon even de leuke en ontspannende momenten laten zíen.

Max is en blijft gek op de trein, dus wat doen we als we een stukje gaan wandelen. Ja langs het station om treinen te spotten. Zo leuk hij gaat vaak ook nog zwaaien en vaak zwaait de chauffeur terug. Dit keer ook weer, zo leuk om te zien.

Daarna nog maar even in de speeltuin spelen, en dit keer waren er gezellig kindjes om mee te spelen. En daar heeft Max lekker gebruik van gemaakt.

Onze propkoning

Even een rust momentje creëren en dus een lekker rustgevend geurtje in de diffuser.

In de ochtend voor ik hem weg moest brengen naar de kinderopvang even tv kijken.

Ik had de hele dag therapie en mijn man heeft vakantie. Hij heeft de box weg gehaald. En Max kreeg een nieuwe stoel. Wat is het wennen zoveel ruimte weer te hebben.

Het zat vandaag niet mee toen ik naar therapie moest er was storing op het trein traject. Ik kwam dus veel te laat. Terug ben ik maar met de bus gegaan, want kon niet het hele traject met de trein. Maar het was een toeristische route, omdat er een weg is afgesloten vanwege werkzaamheden.

Ik maakte appel stukjes en pakte voor mijzelf een hele appel. Maar meneertje ging er met mijn appel vandoor. Kleine jongetjes worden groot.

Papa had lekkere ijsjes gekocht, en Max kreeg een mini ijsje. Mooi maatje voor ons kleine mannetje.

We gingen zondag naar Sprookjeshof in Zuidlaren. Max was eerst heel verlegen en vond het allemaal wat spannend. Zoals altijd met nieuwe dingen. Nadat hij de kat uit de boom had gekeken ging hij los. En heeft de grootste lol gehad.

Eerst veel buiten gespeeld en bij de dieren van de kinderboerderij gekeken en geaaid. Lekker vies worden, want dat hoort bij spelende kinderen. Nog even door het sprookjesbos gelopen, Max in de wagen zodat hij even kon uitrusten. En wat eten, want daar had hij tussen het spelen door geen tijd en rust voor.

Toen zijn we nog even naar de binnenspeeltuin geweest. En mama heeft gezellig met Max alles bekeken zodat hij overal lekker kon ravotten.

Ja en Max is helemaal gek op glijbanen dus we hebben er een hoop gezien.

Op na een nieuwe drukke week, vol therapie. En hopelijk nog wat leuke dingen doen.

Wat voor leuke dingen doen jullie in de vakantie?

Ik heb heel weinig online gezet, en daarom heb ik nu een foto verslag van de afgelopen maand. Heel veel geniet foto,s van Max. Want daar draait mijn leven volledig om. Ik geniet zo veel van dat mannetje. Ja er zijn ook zeker nog zware dagen. En heb ook zeker meer voor mijzelf nodig, wat heel langzaamaan komt. Maar eigenlijk zie je het hier ook in alle foto,s dat ik alles met Max doe, en weinig zonder hem.

Geniet van alle leuke foto,s die voor jullie klaar staan.

Max vind regen helemaal niet erg, nee hij is ook helemaal ingepakt met zijn laarzen en regenpak. Lekker door de plassen stampen. Zijn mama vond het minder leuk dat we op de fiets weg moesten met het noodweer brrrr.

Max is en blijft gek op treinen, dus zo nu en dan moeten we eraan geloven om met hem naar de treinen te gaan kijken. Moet je zien zo lief bij papa op de schouders kijken naar die geweldige trein.

Lekker even spelen in de zandbak, dat blijft wel een favoriete bezigheid van deze kleine man. En ik geniet aan de kant als hij zo lekker aan het spelen is. Daarna al het zand van hem afschudden anders mag hij niet meer naar binnen. Ik blijf het zelf rotzooi vinden, en vies aanvoelen. Maar ik gun hem zijn plezier ermee.Ja en zolang het mooi weer blijft, blijven wij naar de speeltuin gaan. Zo blij kan ik hem ermee maken. Er was een ander kindje aan het spelen in het zand, waar Max gebruik van heeft gemaakt. Ik leen even de kruiwagen van het jongetje. Leuk hoe ze op hun manier samen spelen…

De eerste keer naar de peutergym. Eerst was hij super verlegen, maar snap ik wel hij is ook echt de jongste van de groep. Maar uiteindelijk ging hij los en lekker zijn eigen gang. We mochten even op proef komen tot de zomervakantie. Want een vereiste is wel dat hij zonder mij in de zaal kan zijn. En dat is nog wel spannend voor hem, als hij eerst echt even de kat uit de boom moet kijken. Maar dat zal wel goed gaan komen.Even een lekker chocolade koekje eten, wat is hij om op te vreten dat kind van mij. Hem zo te zien genieten van een koekje.Er moest een nieuwe fiets komen, maar die zijn wel heel duur. Een nieuwe elektrische fiets, en daarbij een achterzitje voor Max. Mijn oude fiets was echt helemaal op. Wat moest ik enorm wennen aan deze nieuwe fiets, maar hij fietst zo fijn. Ook moest ik heel erg wennen aan dat Max nu achterop zit, minder gezellig. Maar voorop kan hij gewoon niet op deze fietDe dag erna hebben we de fiets gelijk maar even goed uitgeprobeerd, en zijn we een stuk gaan fietsen. Het was er heerlijk weer voor. En Max vond het ook erg leuk om mee te gaanWat ziet dat er mooi uit, het lijkt wel goud

Prachtig weer dus dat houd in lekker in de tuin met water spelen. En hij genoot er enorm van. Zelf vind ik het eventjes leuk in die warme zon, maar niet te lang. Toch doe je alles voor je kind, dus heb best wel lang buiten gezeten bij hem terwijl hij zo lekker aan het spelen was.Mooie blauwe lucht, echt even genieten in de tuin.Tweede keer naar de peutergym en omdat het lekker weer was besloten ze lekker buiten te gaan spelen. Hoe stoer op die fiets.

Dan nog even met de kruiwagen rond lopen
En dan weer lekker in de tuin spelen. Hij is zo gek op zijn kiepwagen en graafmachine, hij heeft inmiddels twee van die setjes. Dus eentje mag hij buiten gebruiken.

Hij wilde zo graag mijn zonnebril op, nou vooruit eventjes dan poseren.Die avond gingen we ook lekker voor de eerste keer dit jaar aan de bbq. Het heeft heerlijk gesmaakt, denk dat het wel aan mijn mannen te zien is.

S,avonds hebben we nog lang buiten gezeten, heerlijk genoten van het weer en elkaar.Omdat Max ineens graag mijn zonnebril wilde, hebben we hem een eigen gegeven. Daarnaast kreeg hij nog een pet die hij zelf uitzocht. En de grote schep, die hij heel graag wilde hebben. Dus hij is enorm verwend weer.

We hebben echt een kleine slaapkop in huis. Als ik hem uit bed haal, gaat hij of gelijk weer liggen. Of zoals hier neemt hij gewoon zijn kussen en konijn mee naar onze slaapkamer om te gaan logeren. Lekker ding is het ook.

Even relaxen, het was mijn eerste week onder behandeling bij de Berkenhof. Drie dagen in de week therapie krijgen in een groep. Wat is het enorm zwaar. Nog vijftien weken te gaan. (ik zal hier later nog eens op terug komen)

Afsluiting van de peutergym, ze hadden in de grote zaal een luchtkussen neergelegd. Waar ze overheen mochten springen, achteruit lopen en rollen. Max moest er helemaal niets van weten. Hij was zo verlegen dat hij in mijn armen kroop. Maar na een tijdje wilde hij toch met papa aan de hand erover heen lopen. De tweede keer moest papa mee lopen maar zonder hand vast te houden. En toen kwam hij los, en had de grootste lol. Onwijs hyper rende hij er steeds overheen, en daarna samen met papa proberen te rollen. Hij gierde het uit. Daarna nog enorm verwend bij de gym met limonade, koekjes en een spekje. Ja ook kregen ze een stukje tomaat. Maar meneer nam een hapje en gaf hem snel aan mij. Ja snap het wel, ik lust ze ook niet koud. Alleen nu was ik genoodzaakt hem wel op te eten… 

In de middag lekker slapen, maar hij ging weer verder op de commode toen ik hem eruit halen. Slaapkop, heeft hij niet van een vreemde.

Gelukkig klaarde het weer op, en zijn we s,avonds nog even gaan kijken bij het food en drink evenement. Max genoot van alle lekkers, en ook lekker rond lopen, rennen en dollen op het gras. Hem later naar bed gedaan dan normaal. En dat was de volgende ochtend te merken, hij was bekaf blijkbaar. Pas om 10.00 uit bed gehaald, maar moest hem alsnog wakker maken.

Hoe doen jullie dat als je kindje zolang nog slaapt in de ochtend gewoon laten liggen tot ze wakker worden of toch zelf uiteindelijk wakker maken?

Het is al weer even geleden dat er een blogpost online kwam dus heb van drie weken een foto verslag voor jullie. Van de drie weken ben ik afgelopen week alleen met Max thuis geweest, omdat mijn partner voor zijn werk naar Duitsland moest. Ik vond het wel heel pittig alleen met Max. We hebben het erg leuk gehad samen hoor, maar daarnaast speelt mijn eenzaamheid op die eigenlijk er altijd wel is op de achtergrond. En nu wel enorm op de voorgrond was, als Max op bed lag of op de kinderdagverblijf was. Daarnaast ging therapie ook gewoon door, wat in juli staat te veranderen. Voor nu ga ik jullie wat leuke plaatjes laten zien en wat ik allemaal heb gedaan.

Zo leuk dat hij nu ontdekt dat als de camera aan staat dat hij zichzelf ziet bewegen. Zo kregen we erg leuke kiekjes samen. Wat heb ik hier enorm om moeten lachen met hem. Heerlijk mannetje toch.

Even naar de kinderboerderij in ons dorp geweest. Max is enorm dol op konijnen dus die gingen we maar even aaien. Hij is er echt heel lief voor, heel zachtjes ze aaien.

Nog even in de avond wandelen samen. Max met zijn loopfiets, waar hij helemaal gek mee is. En zo maakte ik een mooie foto van deze bloemen.

We gingen uiteten samen met mijn schoonouders. En max vond het uitzicht super. Daarom hebben we zijn kinderstoel maar naast het raam gezet, als hij het zat zou zijn dan heeft ij nog afleiding van het naar buiten kijken. Maar hij deed het zo goed. Hebben heerlijk gegeten.

Ja ook thuis moet ik er nu aan geloven, verven voor dit kleine mannetje. Ik wist al dat hij dit soort dingen leuk vind, omdat hij dat op de opvang ook regelmatig doet. Heb even echt zitten genieten van hem, hoe hij daar bezig was.

Heerlijk buiten in de tuin genieten van het zonnetje. In mijn nieuwe jurk. Echt vet uit mijn confortzone, maar wel leuk om dat eens te doen.

Het beste plekje om te krijten, natuurlijk onder de tafel.

Ik ging even naar de snackbar toe om stokbroodjes gezond te halen en milkshakes. Nou die milkshake viel bij max wel in de smaak. dat was de reden waarom ik een grote bestelde. Zodat hij lekker mee kon genieten ervan.

Wat wordt hij groot zeg, we gingen even naar het bos in Norg. Even stukje wandelen, wat doet hij het goed. Maar echt hele grote stukken wordt het hem nog niet. Maar dat geeft niet. Genieten deden we toch wel.

Kijk nou hoe stoer.

Toch wilde hij ook wel gedragen worden, we merkte dat hij wat moe werd.

In het dorp nog even een ijsje eten, lekker kliederen enz…

Jammie, hij ging bijna helemaal op. Daarna gingen we naar huis. En viel hij lekker in de auto in slaap. Dat gebeurd echt alleen maar als hij echt heeeeeel moe is.

De week at we samen alleen waren, ben ik met hem naar de kinderboerderij geweest. Maar dit keer niet in ons dorp, maar waar ik zelf heb gewerkt. Helemaal geweldig vond hij het. En na de dieren te hebben gezien en geaaid, was hij niet uit de speeltuin te slaan. De zandbak was het meest geslaagde die dag. Toch heb ik hem mee weten te krijgen naar huis.

Ik besloot pakjes drinken te kopen voor hem, deze zijn zonder suiker. Ook makkelijk om mee te nemen als we eens weg gaan. Alleen ben ik nog op zoek naar zo,n houderr de pakjes in kunnen.

Ik kocht nog wat kleding voor Max, nog even een extra zomerjas erbij. En het staat hem goed dat geel. Buiten lopen en dan even het stoepje uit proberen.

Rozijntjes zijn lekker om te eten, maar deze man vind het ook leuk om er mee te spelen. Na een tijdje lagen ze overal in de woonkamer. Ach ja hij was afgeleid en vroeg niet meer om tv te kijken.

Wat vind jouw kind het leukste om buiten te doen?

Wij hebben echt een buiten kind, dus lekker weer even spelen in de speeltuin. Hij helpt mij ook om veel vaker buiten te komen. Voorheen kwam ik veel minder buiten dan nu met Max. En ik geniet ervan, om hem zo te zien genieten. En helemaal als het zo heerlijk weer is. Ben zo blij dat we zo dichtbij een heerlijke speeltuin hebben. En dat Max zo graag naar buiten wilt.Sinds een tijdje ben ik me aan het verdiepen in Doterra essentiële oliën. En deze mix voor in de diffuser kwam ik tegen op Pinterest. Aangezien ik merk dat ik zo vaak boze gevoelens hebt, naar alles en iedereen. Dit zit al vanaf jongs af aan in mij, en ben dat gevoel zo zat. Wie weet gaat dit iets voor mij doen.Ineens heeft dit mannetje de olifanten in de kast gevonden. Gelijk even voorbereiden op de dierentuin, waar we natuurlijk echte olifanten gaan bewonderen.Woensdag was het 15 mei en dat is de verjaardag van Daan* Als gezin zijn we naar Wildlands geweest. Dit was voor Max de eerste keer in een dierentuin. Hij heeft zijn ogen uit gekeken. Ik hoor hem nu nog aap, aap, aap roepen.We gingen samen in de boot varen en maakte even een gezin foto, en in onze harten zit Daan* natuurlijk

Zo leuk hoe Max overal naar aan het kijken was.Er waren ook geiten te bewonderen en die kon hij ook lekker even aaien.Wat is het toch een moppie, en hij wilde de hele ochtend zelf lopen. Hij deed het zo goed.Ja en toen was het lampje echt even uit onderweg naar huis. Hij vertikt het ook echt om in de buggy te slapen. Het liefst wilde hij er niet eens in.We hebben weer een paar mooie zonnige dagen gehad, en dan is het fijn dat we een tuin hebben. Lekker even op onderzoek uit in de tuin.

En de speeltuin blijft hier zeker favoriet nummer 1 als we buiten zijn.

Zondagochtend even mijn ventje verwennen met een zakje chips. Zo nu en dan moet dat kunnen.

Selfies maken met je zoon is best grappig. Hij heeft het door dat hij zichzelf ziet bewegen. Dus het is een hele uitdaging hem op beeld te krijgen. De grootste lol hebben we erom.

En in de middag natuurlijk nog even naar buiten, Max weer even laten spelen in de speeltuin.

Hoe oud waren jullie kids dat ze voor het eerst mee gingen naar de dierentuin, en hoe vonden ze dat?

Max wordt 22 april twee, wat gaat hij snel. Het wordt nu echt wel een peutertje, met zijn streken en flinke driftbuien. Hij weet heel goed wat hij wel en niet wil. Heel goed natuurlijk, maar dat is ook vaak wel heel pittig. Daarnaast is het gewoon een heel vrolijk heerlijk druk kind. Alles zoals het hoort dus. Ook pikt hij heel snel dingen op, je doet iets voor en voor je het weet doet hij het na. Ik sta daar soms echt verbaasd bij te kijken.

Peuterbed

Maar omdat hij dus bijna jarig is wilde wij hem voor zijn verjaardag alvast laten wennen aan een nieuw bed. Nee niet omdat hij uit zijn ledikant groeit, maar omdat ik dacht we zijn er nu wel aan toe om deze stap te zetten. Toch was het voor mij achteraf wel een slik momentje. Hij wordt zo groot ineens, en dan toch als je hem in zijn nieuwe bed ziet is hij zo klein weer. Zijn verjaardag cadeau was dan dus al zijn peuterbed, want hij zal vast genoeg speelgoed gaan krijgen nog. Ik kocht alvast lakens en dekbed hoezen.

Van het weekend was het dan zover, we gingen als gezin naar boven om zijn bed in elkaar te zetten. Nou ja zijn papa en wij waren erbij, zodat Max wel betrokken was in het in elkaar zetten van zijn nieuwe bed. Hij vond het geweldig, hij sleepte met allerlei planken om ze aan te geven. Het bed stond mooi in elkaar voordat Max zijn middag slaapje zou gaan doen. Zo dacht ik hup zijn brace aan, alleen meneer dacht nu ben ik een grote jongen en hoef ik ten eerste niet meer op de commode en zeker niet in mijn nieuwe bed mijn brace aan. Op dat moment dachten we ach laat maar voor een keertje. Laat hem maar even wennen zonder dat ding aan. Achteraf niet zo slim, want het is nu nog steeds af en toe een strijd om hem aan te doen en hem op de commode te houden.

Hoe ging het slapen

Max vond zijn bed echt helemaal geweldig, ging liggen en vond het allemaal wel prima. Ik had me al van alles in me hoofd gehaald, dat hij eruit zou klimmen. Hoe dan met zijn brace. Zag het al voor me, zijn lades helemaal leeg plunderen. Maar alles van dit was minder waar. Hij lag daar en viel heerlijk in slaap. En zo bleef het keer op keer gaan. Wel moest hij erg wennen aan zijn dekbed, in de avond werd hij boos als we hem over hem heen legde. Dus lieten we het hem zelf regelen. Dat hield in dat hij dus zonder dekbed lag. Maar dacht zo, als hij het koud krijgt zal hij er vast iets aan doen. Nu is hij daar aan gewend en ligt hij heerlijk te slapen onder zijn dekbed. En zo heerlijk vind hij het bed dat hij er haast niet uit te krijgen is. Steeds als we boven zijn wil hij er meteen in klimmen, zelfs als hij niet naar bed hoeft.

Dus missie geslaagd, wat ik niet had verwacht dat het zo snel zo makkelijk zou gaan.

Tips

1) betrek je kind in het kopen van een nieuw bed en het opzetten ervan.

2) wil hij/zij niet meteen ingestopt worden, laat het maar even zo. Het komt wel wanneer je kindje eraan toe is.

3) laat je kindje zelf in het bed klimmen, met wat hulp als dat nodig is.

4) verander niet van ritueel en blijf consequent.