Gedachten stroom 1*

Er zijn zoveel gedachten die door mijn hoofd spoken. Soms weet ik niet wat ik denk. Maar heel soms wel, en heb ik behoefde het op te schrijven. En dan komt er ineens een blog tot stand met alleen gedachten van mij.

Waarom die 1 achter de titel, wie weet krijg ik vaker zulke behoefde. En zal ik ze met jullie delen. Nee niet om aandacht te vragen, puur om van me af te schrijven. Schrijven werkt heel fijn voor me.

Met lood in mijn schoenen loop ik naar buiten. Die ene boodschap die gedaan moet worden. Verdoofd loop ik door de winkel omdat ik net langs de bibliotheek ben geweest om Daan uit te schrijven. Dat moeilijke gesprek met de maatschappelijk werkster net na het overlijden van Daan op die nog vreselijkere plek waar Daan nog geen 3 weken geleden lag.

Eten lijkt nutteloos maar moet om te overleven. Alles lijkt nutteloos, werkelijk waar ik ben gewoon aan het overleven.

Mensen vragen hoe het gaat, heel lief maar kan er nu niks mee. Wat zeg je terug als je geen antwoord hebt. Wordt er gezegd als er iets is bel maar gewoon. Ik kan het niet… Zo moe, en de dag duurt eeuwen. Leeg ik voel me zo leeg.

De kamer van Daan ik durf er niet naar toe. Zo dicht bij maar voor mij zo ver weg. Lieve woorden, geschreven woorden van vele mensen zelfs die ik niet ken. Geweldig zijn jullie. Maar dit proces doe ik alleen. Soms een beetje hulp, nee dat kan geen kwaad. Maar ik ben degene die daarna weer allen thuis zit. (Als man aan het werk is)