Het leven van Max en z,n mama *week 13*

Het is een hectische week geweest voor mij, maar daar ga ik niet teveel op in. Waar het op neer komt is dat ik echt psychische geholpen moet worden, maar dat is nog niet zo simpel als het soms lijkt. Ja het gaat zeker gebeuren, er staan nu genoeg hulpverleners om mij heen die mij willen/kunnen helpen. Maar nu omdat ik mij niet zo goed voel wil ik juist even de mooie momentjes van Max uitlichten. Want die zijn er zeker genoeg. 

Geniet momentjes

Naast alle problemen die ik heb en me vaak machteloos voel wat er allemaal speelt met de voetjes van Max, kan ik zo ook genieten van de kleine dingetjes met Max. Moet je toch eens zien heerlijk zaterdag ochtend wakker worden met twee van deze mooie mannen in bed. Ik smelt hier helemaal van weg. Zijn papa kan zo lief met hem zijn, waar ik zo vreselijk van kan genieten. Ik kan hier echt uren naar kijken. En zo zijn er ook de momenten dat Max ineens gaat lachen naar ons. Dan tref je de kleine man zo vreemd in bed aan en krijg ik toch de mooiste glimlach te zien van hem. 

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=gzzRcNztR1M?feature=oembed&w=500&h=281]

Ook zijn papa kan lekker gek doen met Max zodat hij heerlijk gaat lachen. Inmiddels hebben we bewijs op een filmpje dat hij lekker gaat lachen. Ik ben een rijke mama als ik dat zo zie en hoor.

Zonder gips

Hier ga ik nog uitgebreide op in, want er is aardig wat ellende ervan gekomen met zijn voetjes. Maar hij is inmiddels gips vrij sinds deze week. Wat heerlijk te kunnen genieten dat ik nu aan zijn mollige beentjes kan voelen. Zijn voetjes af en toe kan zien. Want ja hij heeft nu in plaats van gips een brace. Alleen dat gaat nog niet helemaal goed. Inmiddels is hij aardig gewend aan de schoentjes maar de beugel er tussen moet nog echt gaan gebeuren.Kijk eens wat een schattige beentjes mijn mannetje heeft. En die lieve kleine voetjes in zijn sokjes. Ik ben zo blij dat het gips eraf is, nu kunnen we dus hem ook thuis lekker in bad gaan doen. Is er nog niet van gekomen. Maar dat zal niet lang meer gaan duren voordat we daar samen van gaan genieten.

Maand foto

Elke 22 ste van de maand maken we een foto van Max. Dit keer is hij alweer drie maanden oud geworden. Dit is echt Max met zijn vuistjes bij zijn mondje, hij sabbelt er graag op. Dus een hele toepasselijke drie maanden foto. En ja zijn letters van zijn naam, die nu na deze foto ook eindelijk op zijn slaapkamer deur geplakt kunnen worden. 
Dit keer zijn het meer foto,s geworden dan woorden, maar foto,s zeg meestal meer dan alleen woorden.