Vanaf dit schooljaar ziet het er voor Max heel anders uit dan voor het gemiddelde kind. Op dit moment is er voor school een pauze ingelast. Hij staat ingeschreven op speciaal onderwijs, en het plan was een maatwerkgroepje. Daar is hij ook na de zomervakantie gestart, maar helaas was dit alsnog teveel voor hem gevraagd. Hij zou twee keer twee uur per week erheen gaan, naast de zorgboerderij en de educatieve dagbesteding. Alleen naast dat hij gewoon “nee” zegt op schoolwerkjes doen uit boekjes. Moest hij wennen op drie locaties.

Jemalupe de zorgboerderij

De zorgboerderij waar hij al kwam voor de zomervakantie, was hij aardig gewend. Maar nu kwam er logeren bij. Hij gaat elke week twee nachtjes daar slapen, en het gaat al heel veel beter dan in het begin. Toch blijft hij het niet zo heel fijn vinden, zolang van huis. En de angsten die hij in zijn hoofd heeft met vele dingen. In het begin had ik er ook heel veel moeite mee, vooral als hij huilend en vechtend de taxi in ging. Dan kon ik daarna ook niet meer stoppen met huilen. Ook laten ze hem niet meer in de avond bellen, wanneer hij helemaal over zijn toeren is om naar bed te gaan. Dit hielp toch niet om hem rustig te krijgen. Nu ze dit zelf oppakken daar, ervaar ik hierop zelf iets meer rust. Geen nieuws is goed nieuws heb ik mij voorgenomen, en heb het meer kunnen loslaten. Het spelen daar vind hij wel heel leuk, en met klusjes helpen doet hij ook graag. Dan helpt hij mee met de stallen uitmesten of bladeren rapen zodat het terrein weer opgeruimd is. Ook heeft hij een klik met een ander kind die daar logeert, en is gek op de hond.

Elke zondag pak ik dus zijn koffer in, en maandag komt om half 12 de taxi die hem eerst naar de educatieve dagbesteding brengt. En daarvandaan naar de zorgboerderij gaat. Woensdagochtend is hij dan weer thuis, en heeft hij een dagje vrij.

De Ezelsbrug (educatieve dagbesteding)

Hierover heeft hij de meest enthousiaste verhalen, en er gaat geen dag voorbij thuis dat hij het heeft over Nero. Ook hier hebben ze honden, en het meest speelt hij met Nero. Het geeft hem enorme ontspanning, want hierin moet hij niets. Hij hoeft niet te praten, want alleen dat is soms al moeilijk. (ligt aan het onderwerp) Hij is begonnen met de middagen hier, want die staan in het teken van 1 op 1 begeleiding. Het leukste vind hij de donderdag waar hij IK tijd heeft, op dit moment is hij met de IK juf een huis aan het bouwen van hout. Echt met opmeten en zagen enz… Dus spelenderwijs leert hij hiermee rekenen, en hij heeft het niet eens door dat hij aan het leren is. Maar omdat school na de derde week stop werd gezet, zaten we met nog meer gaten en nog meer verveel momenten thuis. We hebben zijn vrije dag omgeruild van vrijdag naar woensdag. Vrijdag mag hij nu in de ochtend naar De Ezelsbrug, en komt hij in de groep. Wat betekend dat ze na de herfstvakantie gaan starten met hele kleine momenten schoolwerkjes in boekjes. Ze gaan dus kijken hoe hij hierop gaat reageren, en of ze kunnen ontdekken hoe ze bij hem de ingang kunnen krijgen hem aan het leren te krijgen. Want dit is de plek en de mensen die hij vertrouwd, en dat moet wel behouden blijven. Dus in hele kleine stapjes gaan ze te werk.

School

Na drie weken, vier uur per week school zagen we dat het al teveel gevraagd was. Hij was veel boos en kwam er niet zo makkelijk uit. De eerste twee weken, kon de juf dit met hem oppakken en hem gewoon laten razen. (op een goede manier) Hij mag van ze leren dat hij wel boos mag zijn, maar geen andere mag pijn doen. Dit vind hij vreemd dat hij boos mag zijn, omdat hij op zijn oude school daarvoor werd afgestraft. Helaas in week drie, begonnen er iets meer kinderen in de klas. (het is een klas van ongeveer vijf kinderen) En kon de juf zijn buien niet opvangen, zodat de andere kinderen er geen last van hadden. Dit wilde ze zo graag voorkomen, om hem naar huis te sturen. Maar er moest een beter plan komen voor hem. Daar zijn ze nu dus mee bezig, en ondertussen kan hij niet naar school. Ze willen kijken of ze hem straks de donderdagochtend terug naar school kunnen laten gaan. Dat hij meedoet met gym en eventueel daarna iets anders als koken\bakken. Zodat hij nog niet in de klas hoeft te werken. Misschien zelfs met begeleiding van de Ezelsbrug mee voor de schakelmomenten. En dat er te allertijden van school iemand aanwezig is die er voor hem is als er wel een boze bui ontstaat. Zodat hij de volledige aandacht kan hebben. Want ze willen hem nu nog niet op deze jonge leeftijd opgeven in het schoolse systeem.

Verder hebben wij als ouders en ook op de Ezelsbrug allang gezien dat hij best slim is en dat als hij de smaak te pakken heeft met leren. Dat hij best wel veel kan. Hij moet alleen het belang van leren gaan inzien, en gaan geloven dat hij het ook echt kan. Helaas heeft hij een enorm groot probleem met het “moeten” dan is het eigenlijk gewoon altijd “nee”.

Zijn rooster voor nu

Maandag       12.00-14.00 Ezelsbrug en daarna door naar Jemalupe
Dinsdag         12.00- 14.00 Ezelsbrug en daarna terug naar Jemalupe
Woensdag     08.45 Thuis
Donderdag   12.00-14.00 Ezelsbrug
Vrijdag          09.30-12.30 Ezelsbrug 

Deze school is afgesloten

De laatste tijd is het hier best pittig geweest in ons gezin, en er zullen nog meer pittige momenten aan gaan komen. Max heeft de afgelopen zeven maanden van school, maar halve dagen gedraaid. Het lukte hem niet om mee te draaien in het schoolsysteem. Als gevolg dat hij enorme boze buien kreeg op school, en volledig uitval met leren. Dit heeft best een aanslag gedaan in ons gezinsleven, om hem zo ongelukkig te zien. En hem steeds meer te zien afglijden. Toen het in de laatste weken van school helemaal mis ging. Een incident waardoor hij een time-out kreeg van een week. Helemaal niet naar school mogen, die week hebben we ook gelijk geregeld dat hij de laatste zes dagen ook niet meer naar school hoefde. Hij zou net in die weken vanuit school naar de zorgboerderij gaan, wat nu vanuit huis met de taxi geregeld werd. En omdat hij niet meer naar school zou gaan, mocht hij zelfs vaker en langer naar de zorgboerderij. Alleen hij was enorm onrustig en verdrietig, wat er was gebeurd op school kreeg hij niet verwerkt. We wilde voor hem een goede afsluiting geven, alleen hij wist niet of hij nog wel de klas in wilde. Dit ging dan ook gepaard met elke avond met naar bed gaan huilen, er steeds weer uit komen, niet kunnen slapen.

Wat te doen met zijn paniek

Hier moest ik iets mee, want dit hield ik niet te lang vol hem zo elke avond in paniek te hebben. En helemaal aan mij vastklampen, ook als ik een avondje voor mijzelf had en een oppas kwam liet hij me amper gaan. Al vaker had ik het voorbij zien komen een verzwaringsknuffel van Lotgenootje. Het begon steeds meer te kriebelen om het gewoon te kopen. Maar ik wist ook dat ik al vaker dingen heb geprobeerd als stress speeltjes, en dat was steeds tijdelijk leuk. En zijn kleine knuffel hondje werkt ook fijn, daar voelt hij zich veilig bij en wilde hij ook de laatste tijd altijd mee naar school. Dus ik besloot het toch maar te doen. Wauw een actie, een tweede verzwaringsknuffel voor de helft van de prijs. Voor hem bestelde ik een hond en voor mijzelf een konijn. Echt te schattig toen we ze mochten uitpakken. Helaas zat er een gat in de hond, waardoor die terug moest. Dit was een grote teleurstelling voor ons beide. Want er moest nu iets gebeuren, en besloot dat hij dan tot zijn nieuwe hond zou komen. Dat hij mijn konijn mocht lenen voor het slapen. Hij raakte hier helemaal gehecht aan, en ik merkte ook dat hij rustiger werd. Als hij in paniek naar mij toe kwam, bracht ik hem terug in bed. Ik knuffelde hem even en vertelde dat hier zijn nieuwe knuffel voor was. Hij pakte hem dan gelijk en hierdoor werden de avonden rustiger. Wat fijn hij sliep weer beter, en ik kreeg mijn avonden weer grotendeels terug.

Het werd ook heel fijn opgepakt met het retour verhaal, en hij kreeg dan ook een nieuwe hond. Wel vond hij het even moeilijk om mijn konijn terug te geven. Maar nu is hij al helemaal gehecht aan zijn Tobi, hoe hij nu alle knuffel hondjes noemt. Vernoemd naar de hond op de zorgboerderij.

Logeren

Nu komt er voor ons en vooral voor hem een nieuwe uitdaging aan. Het aankomende weekend gaat hij voor het eerst een nachtje logeren op de zorgboerderij. Hier moet hij aan gaan wennen, omdat hij na de zomervakantie van maandag tot woensdag er elke week zal zijn. Hier is hij best angstig voor, en af en toe ontstaan er huilbuien. Eerst vonden we het thuis niet zo goed idee om de verzwaringsknuffel mee te geven aan hem voor het logeren. Omdat het dan elke week mee moet met al zijn andere spullen. Maar we zijn overstag gegaan. Als het hem makkelijker maakt met logeren, is dat me enorm veel waard. Dus zaterdag gaat zijn Tobi de hond mee uit logeren bij de zorgboerderij, en ik ben heel benieuwd hoe dat gaat.
Na de vakantie komen er nog meer veranderingen, wat enorm wennen zal zijn. Maar hopelijk het gewenste resultaat zal gaan zijn.

De laatste tijd ging het steeds slechter met Max op school, en vooral het stukje hem op school achterlaten in de ochtend. Als we van huis weg gingen was er vaak niks aan de hand, en onderweg ook niet. Maar op het moment dat we op school aankomen, zie zijn hoofd vertrekken, en zodra we binnen zijn begon de ellende. “ik wil niet naar school” “ik wil mee naar huis” Dus keer op keer liet hij me niet meer gaan. Hij hing dan aan me, liep met me mee naar buiten. Claimde mijn fiets, zodat ik niet weg kon. Moest ik hem weer naar binnen brengen, en hem letterlijk aan de juf geven om hem vast te houden. En als ik dan wegliep hoorde ik hem soms schreeuwen. Dit ging door merg en been. Hij maakte er een gewoonte van, en dit moesten we doorbreken.

Beloning systeem

Daar kwam het plannetje om een beloning systeem voor hem op te zetten. Ik weet het, het gaat me aan het hart om hem zo te verplichten naar school. Maar een andere keuze is er nu even niet. Hij moet toch in het ritme van school blijven, anders wordt het alleen maar moeilijker om weer volledig naar school te gaan. Of het nu op deze school is of elders. 

We maakte regels voor hem, en ik vertelde hem stap voor stap wat hij moest doen vanaf het moment dat we de school binnen gaan. 

• Eerst jas, muts en handschoenen uit
• Spullen uit zijn tas die hij wil hebben in de klas
• De spullen naar zijn tafel brengen
• Terugkomen naar mij om een kus en knuffel te geven
• En dan rustig de klas in gaan en mij laten gaan

Als hij deze stappen allemaal rustig heeft doorlopen, mag hij bij thuiskomst een sticker plakken. Heeft hij er vijf verdiend die week, krijgt hij een beloning. De dinsdag moet hij ook nog naar de BSO, en ook dat was ellende. De afspraak is hierin, ben je rustig naar school gegaan en ook deze dag naar de BSO. Heb je die dag een kleine beloning verdiend, de keuze in een toetje of een zakje snoep.

Het werkt

We zijn nu begonnen met de derde week met dit beloning systeem. En het gaat goed. Wat heerlijk om hem weer rustig naar school te brengen. Geen strijd, geen geschreeuw, geen gehuil, geen weg geloop. Mijn dag begint een stuk relaxster sinds we met de stickers zijn begonnen. Elke dag heeft hij een sticker mogen plakken, en heeft dan al twee keer een cadeautje mogen uitzoeken. En al twee keer heeft hij een toetje naar wens uitgezocht.
Nu hoop ik dat de gewoonte er weer in komt, en dat we over een tijdje kunnen stoppen met de beloningen. En hij weer gewoon normaal naar school gaat. Maar aangezien hij nu op school niet meer mee doet met de gewone les, en er misschien binnenkort dingen veranderen. Zal dit wel weer een nieuwe uitdaging gaan worden. Maar voor nu ben ik blij dat het werkt, en mijn dag veel fijner begint.

Bij alles waar ik nee op zeg is een strijd thuis met onze zoon. Dit is zo vermoeiend dat je keer op keer nee moet blijven zeggen. Dezelfde vraag waar hij nee op kreeg, blijft dan de hele dag terugkomen. In de hoop dat ik “ja” zeg. Maar eerlijk als er iets in zijn hoofd zit, lukt het hem gewoonweg niet eruit te krijgen. Het moet gebeuren wat hij in zijn hoofd heeft, en anders volgt er strijd en boze buien. Hier haal je hem echt niet uit. Ook niet als je iets anders leuks voorstelt om te doen. Dat schakelen lukt niet in zijn hoofd, en eigenlijk moet je gewoon met hem mee gaan. Dit gaat echter niet altijd, en zeker niet als het om schermtijd gaat. Want dat zou hij de hele dag graag willen. Daarom staan er regels voor de schermtijd. Maar aangezien hij nu halve dagen naar school gaat, en hij thuis echt uitgeput is heeft hij schermtijd nodig. Dan ligt hij dus al te lang op de bank met filmpjes, en is moeilijk eruit te halen.

We hebben een TimeTimer

Omdat er zoveel strijd thuis is, ga je zoeken wat dan wel helpend is voor hem en voor ons om het rustiger in huis te krijgen. Ik stelde bij hem voor om een TimeTimer te bestellen, daar werken ze op school ook mee. Dat vond hij wel een goed idee, en zo werd hij besteld. Hij had wel een eis hij wilde dezelfde als op school, een grote TimeTimer dus. Bleek niet helemaal hetzelfde te zijn als school, maar hij is goedgekeurd door onze zoon. Visueel maken blijkt hierin echt enorm te werken. Want ja hoeveel is 30 minuten, of is 10 minuten nog lang vraagt hij dan…

Hoe werkt een TimeTimer

Met de TimeTimer kan je tijd visueel maken, het is heel simpel. Je draait hem gewoon op rood naar de gewenste tijd, en hij telt wel af. Het fijne ervan is, dat ook je kind hem zelf heel makkelijk kan bedienen. Sinds dag één is de strijd in de avond voor het gamen stoppen gestopt. Ik hoef geen tientalen keren te zeggen dat hij moet afsluiten. Hij maakt meestal nog even af waar hij mee bezig was, en sluit dan af. Soms moet ik het nog een keer vragen, maar het is echt een wereld van verschil. Nu hoop ik dat het ook zo blijft.

Daarnaast ga ik hem ook gebruiken om hem weer wat meer echt aan het spelen te helpen. Want dit vind hij dus heel moeilijk zonder scherm erbij. Dus ik moet er weer aan geloven om de timer aan te zetten en even hem op weg helpen om samen te spelen. En daarna dat hij een tijd zelf moet gaan spelen, in de hoop dat het weer een gewoonte gaat worden om lekker zelf te spelen. Maar daar moeten we nog mee aan de slag.

Werken jullie met een timer om ze zo te laten zien/horen dat het klaar is met schermtijd?

De eerste drie weken in het nieuwe jaar zijn alweer voorbij gevlogen. Ik ren en vlieg heen en weer. Ik ga nu geen twee dagen naar de dagbesteding maar vier halve dagen. Maar kom net niet steeds toe aan iets, want dan moet ik weer richting school om Max op te halen. Omdat hij halve dagen naar school gaat. Dit is oke voor hem, maar best pittig om hem veel meer thuis te hebben. Juist omdat hij heel moeilijk aan spelen komt, en hij na schooltijd vooral veel op de bank hangt met filmpjes of games. En ja dit heeft hij ook nodig, maar daar is hij ook weer heel moeilijk uit te halen. Wat wel nodig is. Het is en blijft nog even een puzzel, maar ondertussen doen we ook zeker leuke dingen. En scheppen we zo nu en dan wat orde met hem en het huis.

Omdat onze zoon een probleem heeft met dingen wegdoen, stapelt het speelgoed hierop. Hiermee moeten we echt nog eens mee aan de slag met hulpverlening. Maar voor nu gaat school even voor op echt opruimen. Het gaat hier niet alleen om speelgoed, maar ook om alle knutselwerkjes, papiertje enz… Het is al wel wat minder geworden, maar nog steeds niet op een normale manier. Dan zal je zeggen, gooi het gewoon weg ofzo… maar daar zitten enorme boze buien aan vast als hij het door heeft. 

Maar omdat ik het steeds zo chaos in huis vind, hebben we nu bij de Ikea speelgoedkasten gekocht. Eentje voor de woonkamer en eentje voor zijn eigen kamer. Helaas heeft hij enorme grote wagens die gewoon negens in kwijt kunnen. Maar voor nu hebben we al het andere spul in de bakken van de kasten kunnen doen. Die zondag stond dan ook voor mij in het teken van opruimen, schoonmaken en rust creëren in mijn hoofd hierdoor. Het oogt nu een stuk rustiger, en dat voelt voor mijn hoofd ook een stuk fijner. Daarnaast kan hij nu makkelijker die bakken uit de kast halen om iets te pakken. En heb ik niet al die kleine en grote losse bakken meer in de woonkamer. Het is en blijft nog steeds veel. Maar voor nu kan ik hier weer even mee leven.

Woensdag moest ik naar het ziekenhuis voor mijzelf, en daar kon ik Max niet bij gebruiken. Ik vroeg een vader van een vriendje of hij met hun meekon naar Freerunning. Zo ging hij mee zijn vriendje van school halen, en kreeg ik deze leuke foto dat hij lekker even aan het klimmen was op het schoolplein. Hij vond het zo leuk dat hij hem mocht ophalen van school. Daarna konden ze nog even bij hun wat drinken en wat lekkers krijgen en spelen.

Daarna was het tijd voor de les freerunning waar beide jongens opzitten. Ook daar kreeg ik een leuke actie foto van. Het is fijn dat dit kan en dat ik zonder zorgen om hem naar het ziekenhuis kon.

Wat is zwemles vanaf het begin een struggle voor hem, van een gewoon groepje, naar water gewenning groepje, naar lange pauze, naar 1 op 1 zwemles. En nu na de kerstvakantie ga ik samen met hem het water in, en help de juf hem begeleiden in het water. En wat een mijlpaal nu met de tweede les na de vakantie hij heeft zijn eerste sticker gehaald voor het durven onderwater kijken. Hij doet het op zijn manier en dat is met duikbril. Hij duikt ringen op, zwemt stukjes onderwater. En ik ben hier megatrots op, want we komen van ver. Op naar nog meer nieuwe mijlpalen met zwemles.

Na zwemles even lekker rustig aan doen, want het is altijd erg vroeg voor een zaterdag om naar zwemles te gaan. En in de middag stond er nog iets leuks op de planning.
Er was een kinderdag georganiseerd op de oude manege van de dagbesteding (waar ik zelf onderdeel van uit maak) Natuurlijk nam ik Max mee, omdat hij spelen daar altijd leuk vind. Ik kon zelf weinig helpen, want ik moest de hele tijd bij Max in de buurt blijven van hem. Hij vond het wat spannend, omdat het ook wel heel druk was. Het was een groot succes met voetballen, springkussens, cake versieren en schminken.

We moesten wel een uur eerder weg, omdat ik nog om 16.00 een schrijfworkshop had. De eerste van het nieuwe jaar, en het was een enorme uitdaging de nieuwe workshop.

Kerstvakantie het zit er alweer op. Ik ben blij dat alle feestdagen voorbij zijn, maar het was wel heel erg welkom dat er even geen school was. En daarom hebben we zeker genoten van de vakantie, leuke dingen gedaan, rustdagen ingepland… en natuurlijk de feestdagen gezellig gemaakt met lekker eten en cadeautjes onder de kerstboom.

Omdat we Max hebben verteld dat Sinterklaas niet bestaat hebben we dat niet echt gevierd met cadeautjes, ja hij mocht wel paar keer zijn schoen zetten waar hij iets kleins in kreeg. Maar niet pakjesavond met cadeautjes. Wij deden dus met kerst de cadeautjes onder de boom. We hadden niet verwacht dat hij ze ook onder de boom zou laten liggen, maar dat ging verassend goed. We zijn alle drie dus lekker verwend.

Eerste kerstdag moest natuurlijk zoals elk jaar gegourmet worden. En daar maakte we dit mannetje ook blij mee. En zo leuk hij is nu oud genoeg om zelf ook een beetje zijn eigen vlees te bakken, met hulp van ons. Maar dat vond hij zo leuk dat hij dat nu ook kon.

Het was al weken gezeur over vuurwerk, en niet een paar keer. Maar bij hem als er iets in zijn hoofd zit gaat dat de hele dag door, weken lang. Hier wilde hij nog meer vuurwerk kopen, maar we hadden al genoeg in huis. En af toe mocht hij samen met papa wat afsteken.

We gingen naar de Winterstad Groningen, dit was wel even gezellig. Met al die lichtjes en kraampjes. Er moest natuurlijk volgens Max iets gegeten worden. Het werden wafels met chocolade en smarties. Treintjes vind hij altijd wel leuk, alleen dit keer vond hij het weer heel erg spannend om erin te gaan. Hij wilde wel maar dan met mij of papa. Maar dat kon niet. We waren bang dat hij er spijt van zou krijgen en hebben hem over zijn angst heen geholpen. Of het nu zo geslaagd was weet ik niet, hij keer er niet heel vrolijk bij. Wel heel blij werd hij van de glijbaan die er stond, waar hij van af mocht van ons.

Na oudejaarsavond was er nog wat lekkers over wat ik voor hem had gekocht. Hij houd niet zo van al die smeersels op toastjes. Dus voor hem chips, chocolade rozijnen, wraps en heksenkaas met soepstengels. Zo kreeg hij nu nog de nodige dingen. Ik maak regelmatig een grote snackbak voor hem. 

Hij had voor zijn sportclub loten verkocht voor de groteclub actie, en als hij genoeg had verkocht kreeg hij een cadeaubon voor JumpXL. Daar zijn we in de vakantie met z,n twee heen gegaan. Hij vond het helemaal geweldig, en vond het uur te kort. Nou deze mama vond een uur meer dan zat. Ik was echt bekaf erna. Daarna hebben we even wat lekkers gedronken en gegeten. Dus even lekker genoten daar.

Eind van de vakantie besloot ik om even alleen op pad te gaan, en iets leuks te doen voor mijzelf. Ik ging naar de bioscoop, naar Mufasa en heb enorm genoten van deze leuke en mooie film. Daarna ben ik ook voor het eerst alleen naar een restaurant gegaan, om een lekker hapje te eten. Dit vond ik wel raar, ja ik eet wel eens ergens alleen een broodje ofzo. Maar niet in een restaurant, waar de meeste gewoon samen heen gaan. Ik heb heerlijk gegeten, wel vind ik het raar dat bij de meeste restaurants je niet online kan reserveren als je alleen komt. Dat er altijd vanaf 2 personen staat. Ik had nu dan ook niet gereserveerd en had geluk dat er plek was. Ik denk dat ik dit vaker ga proberen om alleen iets leuks te doen. Ik zou graag eens naar de sauna gaan, wie weet waag ik het er eens op om dat alleen te gaan doen een keer.

We hebben dus een fijne kerstvakantie gehad, met leuke dingen. Maar ook Max vooral en mijzelf wat rust te gunnen. Het heeft ons goed gedaan, dat hij niet naar school hoefde. Wat dat is voor dat mannetje elke dag een enorme optakel om daar heen te moeten.

Jullie zijn nog maar weinig op de hoogte gehouden hoe het met mijn schoolgaande kind van 7 gaat. Ik ben van plan om daar verandering in te gaan brengen. Al heel lang speelt er van alles bij ons kind, en rondom school gaat het eigenlijk helemaal niet goed.

Gedrag

Mijn zoon Max, heeft een gedragsprobleem en wat dat is zijn we nog aan het onderzoeken. We weten al jaren dat hij een taalontwikkelingsstoornis heeft, en we hielden ons daar lange tijd aan vast dat hier zijn gedrag vandaan kwam. Voordat hij naar groep 2 ging waren we het vertrouwen in school kwijt en wist ik niet of we hier goed aan bleven doen voor hem. Toch eenmaal in groep 2 draaide dat helemaal bij, hij kwam in een kleine klas en had het prima naar zijn zin. Toch bleven de zorgen om zijn gedrag, en meer om zijn gedrag dan zijn TOS. Ik wilde er nog niet aan geloven, tot hij de overstap maakte naar groep 3. We hoopte dat dit positief uit zou pakken, maar helaas gaat het heel slecht met hem op school. De boze buien werden steeds heftiger en zo erg zelfs dat hij andere pijn begon te doen, hij voor straf naar een andere klas moest. En zelfs een keer mee met mij naar huis werd gestuurd. Hij stond de hele klas bij elkaar te schreeuwen, te gooien met krukjes. Vaak laat ik hem rustig achter op school, maar er zijn ook heel vaak momenten dat ik hem huilend en schreeuwend achter moet laten.

School

Hij is niet gelukkig op school, zoals het nu is. Ik zie een jongetje die steeds verder afglijdt en niet kan vertellen wat hij precies voelt. “Mam wat is er met mijn hoofd aan de hand, of niemand kan me helpen” hoor ik een intens verdrietig jongentje zeggen. Hij wil niet naar school, en is enorm overprikkeld van de dingen die hij moet. Alleen al in de klas zelf zitten kost hem de grootste moeite. Een aantal weken voor de kerstvakantie is dan ook door school besloten dat hij nog maar halve dagen naar school gaat. Inmiddels heeft de juf alle druk bij hem weg gehaald, hij hoeft niks. Alles wat hij meedoet en of hoort is mooi meegenomen. Na de kerstvakantie zal dit nog zo blijven, en moeten we afwachten wat de uitslagen van het onderzoek zal gaan zijn. En in afwachting voor het gesprek 20 januari op school met alle partijen daarbij.

Kerst Vakantie

De vakantie heeft ons goed gedaan, ik zag weer een blij jongetje. Nog wel af en toe boze buien, maar niet meer een heel intens verdriet bij hem. Ook brachten de feestdagen wel wat spanningen met zich mee, maar veel minder spanningen dan dat hij naar school ging de afgelopen tijd. We deden leuke dingen, en er waren kleine momenten dat ik aan mijzelf dacht. In het nieuwe jaar ging ik voor het eerst alleen naar de bioscoop en uiteten, ik had het nodig om straks na de vakantie de dingen weer aan te kunnen. Want wat ons te wachten staat is nog niet duidelijk. Even heb ik twee weken de zorgen van me af gezet, maar ben heel benieuwd hoe zijn reactie is als ik hem maandag weer op school breng.

Ik heb dus dubbele gevoelens om hem weer naar school te brengen.
Vinden jullie het ook weer fijn dat het gewone leven weer begint na alle feestdagen?

Het afgelopen jaar is er veel gebeurd vooral de laatste maanden van het jaar. In het begin van 2024 waren er al twijfels over de school van Max en toch groep 2 deed hij prima een kleine klas deed hem goed en we kregen weer meer vertrouwen in de school voor hem. 

Een jaar voor mij met veel meer beweging, het sporten doet me goed. Wel helaas veel benauwdheid, waar ik nu eindelijk weet dat ik een lichte vorm van astma heb. In het nieuwe jaar moet blijken of de pufjes hun werk zullen doen.
Een jaar van aantrekken en afstoten, het blijft lastig mensen dichtbij te laten houden. Waardoor er veel minder afgesproken wordt met gezellige mensen. En ook mijn zorgen met vrienden minder deel.

Van dingen voor mijzelf doen naar mijzelf wegcijferen omdat ik alles geef voor Max. De laatste maanden kom ik helemaal niet meer echt aan mijzelf toe. de zorgen voel ik in mijn lichaam en een jongetje steeds verder wegglijden op school voelt zwaar. In ren mezelf voorbij om het voor Max zo fijn mogelijk te maken. Ik ren en vlieg van huis, school, gymles, freerunning, soms Molendrift voor zorg, zwemles, dagbesteding en weer terug naar huis. En de laatste weken voor de kerstvakantie was dat nog veel meer. Wat een goede beslissing voor Max is, halve dagen naar school, merk ik dat ik er moeite mee heb het te accepteren. Ja het liefst heb ik hem thuis van school, maar mijn dagbesteding lijdt eronder waardoor ik net niks kan. Het sporten staat voorop, waardoor ik veel mis met de groep zelf.

Van het niet meer vertrouwen in de zwemlessen, naar 1 op 1 les, en de kans lopen dat hij niet meer terug mag komen in het nieuwe jaar. Heeft hij met vrij zwemmen dingen laten zien die hij nooit deed, vanwege een duikbril die hij aangeboden kreeg. Waardoor we nu in het nieuwe jaar starten met zwemles met mij de zwemjuf en Max met zijn duikbril op.

De onzekerheid van waar zijn gedrag vandaan komt en zijn scholing vallen zwaar. Tijd is wat het nodig heeft, maar het duurt te lang hem zo ongelukkig op school te zien.

Een jaar dat ik weer mijn doel vooruit geschoven heb en nu voorlopig helemaal geen kans zie om reiki 2 te gaan doen.

Ik weet dat ik veel aan mijzelf heb gewerkt de afgelopen jaren en dat er veel veranderd is, nu te merken dat alle stress om Max zijn geluk mijn parten spelen. Het dus nodig is om in het nieuwe jaar, weer wat meer aan mijzelf te denken. Ondanks alle zorgen om Max.

2025 mag een jaar worden met nieuwe mooie lichtpuntjes en hopelijk een fijne leerplek voor Max, of dat nu zijn huidige school is of een andere plek. Zolang hij maar weer gelukkig is en kind kan zijn zonder al die zorgen en zijn volle hoofdje.

Ik wens jullie ook allemaal heel veel mooie nieuwe lichtpuntjes in het jaar 2025.

Ken je dat, zo’n fijn plekje om je in te nestelen lekker binnen in huis. Ik doe dat het liefst lekker op de bank. En dan heerlijk een serie opzetten op Netflix. Of sinds kort pak ik ook graag mijn Ereader erbij om een fijn boek te lezen. Ik heb wel echt een favoriete plek op de bank, alleen wanneer mijn kind thuis is en wil chillen pikt hij dat lekkere plekje van mij in. Dan ligt hij daar lekker te chillen. Nou dat neem ik vaak voor lief, want hij is ook grotendeels lekker buiten te vinden om te spelen.

Ik wou dat we voor hem boven een iets grotere kamer hadden, zodat hij daar ook lekker kan spelen en kan chillen wanneer hij even alleen wilt zijn. Nou wil hij dus nooit boven spelen, en de te kleine ruimte speelt daar wel in mee. Zijn bed is dan ook de enige manier om echt te kunnen chillen in zijn eigen kamer. En daar maakt hij soms gebruik van.

Droom slaapkamer voor mijn kind

Als ik de droom slaapkamer voor mijn kind kon maken, had hij naast zijn bed en fijne bureau ook gewoon zijn kledingkast in zijn slaapkamer. Die staat nu in het kleine kamertje naast zijn slaapkamer. Dan had hij een fijne ruimte om lekker te spelen, zodat hij soms lekker met zijn vriendjes boven kan spelen. Het kan me namelijk voorstellen dat daar af en toe behoefde aan is om zich samen met zijn vriendjes terug te trekken. Of als hij even gewoon alleen wilt zijn dat hij een fijne ruimte heeft om te doen wat hij wilt.

Als ik denk aan dat hij straks gaat leren lezen, wat zou het dan een leuk gezicht zijn dat hij een chill plekje heeft om te zitten met een boekje om te lezen. Dan zie ik voor ogen een hoekje met een leuke zitzak, in de kleur die hij graag zou willen. Dat zou een groene of gele zijn, want dat zijn de lieveling kleuren van hem. Bijvoorbeeld deze leuke kinder zitzak Bumba. Maar aangezien hij inmiddels al 7 is zou ik eerder kiezen voor een andere. Want deze wordt aangeraden vanaf 2 tot 7 jaar. Dan zou hij er maar kort plezier van hebben. Dus ik keek even verder op de site en dan kom ik ook zitzakken tegen voor oudere kinderen en volwassenen. En ook in diezelfde mooie groen kleur. Je kan een kleur naar keuze kiezen, want ze hebben 12 soorten kleuren. Hoe leuk is dat.

Ik blijf maar even verder dromen, want helaas hebben wij niet de ruimte om de slaapkamer te geven die ik in mijn hoofd heb.

Zomers plekje

Toen las ik even verder, en wat leuk deze zitzakken kan je ook voor in de tuin gebruiken. De stof is waterafstotend, en is dubbel gestikt waardoor je hem dus idd buiten kan gebruiken. Leuk op de zomerse dagen, een heerlijk plekje in de zon. Met een lekker boekje in de hand, een drankje en lekker genieten op de zitzak. Wel moet je eraan denken dat je hem wel droog moet bewaren, zo gaan ze langer mee.

Voor nu hebben we alleen maar kinderspeelgoed in de tuin, naast een fijne tuintafel en stoelen. Ook daar ontbreekt voor nu de ruimte om een fijne lounge hoek te hebben. Gelukkig zit ik niet heel vaak in de tuin, omdat als het warm is dan ook echt te warm is om lang buiten te zitten voor mij. Maar voor de niet te warme dagen (denk aan 20/21 graden), zou het wel heel lekker zijn een plekje om heerlijk te relaxen.

Hoe zou jouw ideale relax hoekje worden als alles mogelijk was?

Het is alweer juni, de maand mei is omgevlogen met leuke dingen… Kijk mee in ons leven…

Een lekker snackbordje voor mijn zoon, en dit keer vergeet ik mezelf ook niet met een bakje watermeloen.

Wat lijkt het alweer lang geleden dat het heerlijk weer was… Ik ik samen met deze jongeman naar Lauwersoog. Wat heeft hij enorm genoten van het spelen in de speeltuin… en op het strand, met water en zand… modder… lekker vies worden.

Ik zat heerlijk te genieten op het strand, kijkend naar een spelend jongetje… En toen zag ik dit lieveheersbeestje.

En toen de meivakantie bijna om was, ben ik een weekendje weg gegaan met mijn vriendin. Max kon ik lekker bij papa thuis laten. Zodat ik even tijd vrij had voor een vriendinnen weekend. We gingen naar Rijswijk… 

We troffen elkaar halverwege in de trein, zodat we de rest van de reis samen konden doen. 

Eerst naar het hotel, om onze spullen te droppen. Want inchecken kon nog niet. Dus we zijn even rond gaan lopen in Rijswijk, langs het hertenkamp/kinderboerderij geweest. Best grappig om hier te zijn, want ik herken dit nog wel van jaren terug. Als klein meisje kwamen we hier vaak langs met de auto, omdat mijn oma in Rijswijk woonde.

We hebben nog een tijdje heerlijk in het zonnetje gezeten om de tij te doden voor we terug naar het hotel gingen. In het hotel konden we de kamer in en hebben we onze spullen daar gebracht. Even rustig aan gedaan.

De eerste avond zijn we in Zoetermeer beland, waar we heerlijk hebben gegeten bij La cubanita. Daarna nog even de Primark in geweest, en toen terug naar het hotel. We waren van deze best wel moe geworden, warm en veel gelopen. Dus was niet erg om lekker onze kamer op te zoeken. 

We hebben het bed volledig om gegooid zodat we beter konden slapen.

We hadden een hotel geboekt maar geen ontbijt, dus we zijn redelijk op tijd richting Scheveningen gegaan. En op zoek gegaan naar een leuk strand tentje, om ontbijt/brunch gegeten. Hier hebben we enorm van genoten. De thee was wel enorm zoet, zoals jullie al aan de kleur kunnen zien.

We hebben fijn op de boulevard gelopen, dit ziet er altijd zo gezellig uit met die winkeltjes en kraampjes die er nu ook stonden. 

De terugweg hebben op het strand gelopen, en ook heerlijk met de blote voeten in het water en zand. Wat is dat lekker zo op het strand. Wou dat ik dit vaker kon doen met mijn lieve vriendin.

Even zitten na een tijd gewandeld te hebben, dit was genieten. We hebben hier een hele tijd gezeten, want van het wandelen werden we wel wat moe. Toch moesten we nog een stuk terug lopen, maar dat was prima te doen.

In het hotel wat uitrusten, we waren nogal moe. Alleen we moesten nog bedenken wat we met eten gingen doen. We besloten te bellen naar het restaurant wat zowat om de hoek van het hotel zit, maar helaas hadden ze geen plek. Dus besloten we naar Zoetermeer te gaan naar een all you can eat chinees. Helaas voelde mijn vriendin zich niet zo lekker, het was hier ook enorm warm… We hebben best lekker gegeten, maar het was wel klaar. Het was het plan om nog terug naar Scheveningen te gaan voor de zonsondergang, maar dat lukte echt niet meer. We waren blij dat we terug naar het hotel gingen, de bus hadden we ook al gemist. Dus het was al vrij laat weer toen we terug waren. En hebben we alleen even gedoucht en niks meer gedaan.

En toen moesten we de dag erna het weekend afsluiten. We zijn naar het centrum van Rijswijk gegaan, bij de supermarkt ontbijtje gehaald en op een bankje in de zon opgegeten. We moesten lang wachten tot het centrum open ging… Maar we hebben dus nog even geshopt, en lunch gegeten bij de Hema. Terug naar het hotel om af te sluiten, samen naar Den Haag en daar hebben we ieder onze eigen trein genomen en naar huis gegaan.

Mijn tweede bestelling bij ESN. De flavor powder is echt lekker door de yoghurt of kwark, want zo vind ik het niet te eten. Ik besloot nog een proefzakje ervan te nemen. En dit keer bestelde ik eiwit limonade, 2 probeer zakjes. Beide super lekker. En de grote zak, had ik wel verwacht dat die lekker was vandaar gelijk een grote zak. Groene appel, en ja hij is echt heel lekker. Fijn als je even iets nodig hebt, en vol wil zitten.

Ik verlang weer terug naar die heerlijke zomerse dagen, nu regent het alleen maar.

Hebben jullie al leuke zomervakantie plannen?