Kraamvisite

Wat zag ik er tegenop dat ik op kraamvisite moest, nou ja moest is een groot woord. Eerder van mezelf dan van mijn buuf. Het begon al bij babyshoppen. En dat ook nog voor een babyboy, het liefst kocht ik het natuurlijk voor Daan* maar dat heeft niet zoveel zin. Ging met tegenzin de stad in. Binnen een kwartier was ik dan ook klaar met shoppen en had het wel weer gezien. Ja wel geslaagd, maar wilde nog niet meteen naar huis. Maar het plezier in shoppen was verdwenen. Ik ben toen naar Musjes geweest. Raar, maar daar kan ik best wel tot rust komen ondanks het een baby winkel is. Het was ook nog eens druk ook, vele baby,s gezien. Heb daar zitten kletsen met het winkelpersoneel en een heerlijk kop thee gedronken. Nog even knuffelen met de dochter van het winkelpersoneel. Daarna was ik wel weer lekker rustig en ben ik na een paar uur daar te zijn geweest naar huis gegaan.

Dan komt de dag dat je toch die afspraak maakt om de kleine te gaan bewonderen. Vond het best wel spannend, hoe zal ik reageren. Vreemd genoeg ging het super. Wat een heerlijk ventje, zo tevreden. Heb een hele tijd met hem in me armen gezeten. Wat was het heerlijk om met zo,n kleintje te mogen knuffelen. Ook heel raar, want we zagen dingen die we van Daan* nooit gezien hebben. Zo druk aan het bewegen met armpjes en beentjes. Geluidjes horen en zijn ogen wagenwijd open. Toen kreeg hij de fles, nou wat dronk hij goed en snel. Ook de hoeveelheid, dat kreeg Daan* pas op zijn laatste dag dat hij leefde. Wat een groot verschil van Daan*

Ik heb heerlijk genoten, terwijl ik bang was dat ik vol tranen zou schieten. Helemaal niks. Wel heb ik weer onwijs veel baby kriebels. Ik ben verliefd, dus als de buuf haar zoon kwijt is… Dan weet ze hem te vinden bij mij… Ik mocht even wat liefde weg geven die ik zoveel in me heb voor een kleine baby. Des te meer besef ik hoe graag ik een 2e kindje wil. De zenuwen gieren door me lichaam van ongeduld.

Wat ben ik blij dat ik dit ben gaan doen.
Bedankt buuf dat ik je kleine van zo dichtbij heb mogen bewonderen.

Pas nadat ik op kraamvisite ben geweest, snap ik waarom ik hier zo tegenop zag. Wat was het heerlijk het knuffelen, maar nu heb ik ook weer letterlijk gevoeld wat ik moet missen. Mijn mooie kleine mannetje in mijn armen. Ben dan ook weer erg onrustig geworden. En daar kwamen zeker tranen bij kijken.