Take a look at my life 27

Veel genieten van buiten als het zo lekker weer is, nou thuis wat minder want op het balkon is het gewoon niet uit te houden. Maar als het lekker weer is gaat zeker wel de balkon deur open. Blijft genieten het uitzicht.Als je dan even naar buiten gaat, kom je dit soort pluizenbollen tegen. Dacht jij gaat op de foto mee naar huis.Dan weer even gezond doen met een bakje fruit, de meest heerlijk aardbeien en een banaantje.Volle maan, en dus een mooie avond.Deze week was ik even naar de kapper geweest, wilde mijzelf wel even verwennen. En het groeit altijd zo hard dat het gewoon nodig was. Even helemaal iets anders, ben er erg blij mee.De eerste keer dit jaar, omdat het zo lekker weer is even aan de bbq. Dat was met z,n tweetjes heerlijk genieten.Donderdag was het weer tijd om naar Mirre te gaan. De dagen zijn even veranderd omdat ze nu vakantie weken hebben. En het juist heel druk is met gezinnen.Wachten op de regio taxi in Emmen dus maar even wat eten. Later bleek dat ik daar op het stoepje aan het wachten was, en mijn taxi ook al stond te wachten. Ik was vroeger dan ik had verwacht maar zij dus ook. Dus had niet door dat ze er al was.

Bij Mirre kwam ik dus aan in de drukte van gezinnetjes met de meest mooie kindjes. Eerst was het nog genieten op afstand, maar had er ook wel heel veel moeite mee. Ik als onzichtbare mama al die mooie gezinnetjes bij elkaar zien.Vanuit Mirre kreeg ik een opdracht mee, hier was ik de moed aan het verzamelen om mijn eigen baby foto,s te bekijken. Gewoon eens voelen wat er gebeurd. De opdracht kreeg ik om juist het kind in mijzelf naar boven te halen.Ik zag alleen maar schattige foto,s en ik moest best wel een beetje huilen. Deze foto had ik zoiets van wat lijkt Daan enorm op mij. Echt die tong uitstekken heeft hij dus van mij. hihi.
Zaterdag was het tijd om de moed te verzamelen thuis eens te gaan wandelen. Wat ik al twee jaar wil is het allemaal uitschreeuwen, maar tot nu toe het nog niet aangedurfd. Tijdens de sessies bij Mirre wordt die woede heel erg aangewakkerd. En vrijdag was het erg heftig. Ik kon me niet helemaal geven, maar het bleef zo steken in mijn keel om de liefde toe te laten. Dat ik het zo benauwd kreeg en zowat stikte. Toen heb ik alles eruit gehoest, maar wilde het liefst schreeuwen. Nu was ik dus gaan wandelen en heb twee keer de Kardinge heuvel beklommen. De tweede keer dat ik boven stond heb ik het op het schreeuwen gezet. Ik heb een begin gemaakt, want ik voel dat er nog veel meer uit wilt komen. Thuis was ik echt even opgelucht, moe en helemaal leeg. Dus maar even een koud ijsje en een douche om de ellende af te spoelen.

Houden jullie van wandelen?