Zwangerschap dagboek ~Week 13~

Wat ben ik blij dat ik de grens van drie maanden over ben, wat was dat een stressvolle tijd af en toe. Natuurlijk weet ik dat er nog van alles mis kan gaan uit ervaring. Maar de kans op een miskraam is een heel stuk kleiner geworden. En ik heb het volste vertrouwen erin dat deze zwangerschap helemaal goed gaat komen.

Het negen maanden invulboek

Ik probeer trouw het boek in te vullen, maar soms schiet het er bij in. Maar dan maar even in halen. Maar vind de vragen soms lastig te beantwoorden. Hoe voel je nu? Heb je het op je werk verteld? Hoe was de reactie op het werk? Hoe was het bij de verloskundige? Nou wat zeg je, als er al twee weken achter elkaar wordt gevraagd hoe je voelt. Eerlijk gezegd sta ik daar niet steeds bij stil. Want ik voel me gewoon moe, omdat ik amper slaap. En werk, ja ik ga woensdag voor het eerst weer beginnen na vijf maanden pauze op de kinderboerderij. Dus ze vonden het toch al leuk dat ik van de week even weer langs kwam. Echt standaard verloskundige, ik sta onder controle in het ziekenhuis. En kom er elke twee weken, steeds is het weer fijn om dat kleine wondertje te mogen zien. Maar ik ga trouw door met invullen. Wat ik het meest moeilijk vind is de buikfoto,s, die zijn er helemaal nog niet. Dat vond ik bij Daan al moeilijk, omdat ik niet vind dat ik een mooi buikje heb. Ik ben gewoon dik, het baby buikje is wel mooi. Maar dan komt er zo,n vreselijk bovenbuik boven uit steken. Toch komen er vast nog wel buikfoto,s.

Slecht slapen

Dit vind ik wel een hele vervelende die bij de zwangerschap komt kijken. Ik heb echt dagelijks heel erg pijn in mijn rug en bekken. En helemaal dus als ik in bed lig. Dat is dan ook de reden waarom ik amper slaap. Ik draai de hele nacht van me rug naar me zij, maar beide liggen gewoon niet lekker. Al heel in het begin heb ik een poging gewaagd met een kussen tussen me benen te slapen. Maar ook dat is geen optie, ik kan gewoon niet een hele nacht op me zij liggen en dan weet ik me geen raad met die kussen. En de pijn wordt er ook niet minder op. Dit is echt het enige waar ik echt heel veel last van heb in de zwangerschap. Verdere klachten vallen echt heel erg mee.

Bevalling

Met twee maanden werd me al even verteld dat ze geen problemen zagen om niet op natuurlijke wijze te bevallen. Maar aangezien dit mijn eerste afspraak was ging mij dit even te snel. Er werd gesproken over eerdere ervaringen dus over Daan en de miskramen. Bloeddruk werd opgemeten, en ja ik kon ze wel vertellen dat hij te hoog zou zijn. Ook dacht ze maar even te zeggen dat we de combinatie test over zouden slaan en gelijk de NIPT test zouden willen. “Nou mevrouw dat heeft u mis we willen geen testen.” Gelukkig legde zich daar gelijk bij neer. Juist op het moment dat ik aardig in paniek begon te raken over dat ze begon over natuurlijk bevallen, wilde ze nog eens mijn bloeddruk meten. Ja geen slimme zet, ik zat daar onwijs trillend te huilen. Dus besloot ze het er maar bij te laten. 

Maar goed, zelf ben ik met drie maanden erop terug gekomen over het hele bevalling verhaal. Want ze hebben me met Daan aangeraden een keizersnee en dat vanwege een verleden met abcessen. Er werd verteld dat het grote kans is dat het terug komt na een natuurlijke bevalling. En aangezien ik er een stuk of vijf keer aan geopereerd ben zat ik daar niet op te wachten. Uiteindelijk was het door Daan ook verstandig dat het een keizersnee werd. Nu gaan ze eerst mijn medische gegevens door nemen en kijken of het echt geen probleem is op een natuurlijke bevalling. Want dat wil ik echt uitsluiten, een natuurlijke bevalling lijkt me namelijk echt heel mooi om mee te mogen maken. Dus hier komt zeker nog een vervolg op.

Wie heeft de gouden tip om in de zwangerschap beter te slapen?