Gymles

De minuten tikken door, ik ben ergens buiten gaan zitten. Terwijl ik mijn peuterzoon net bij de gym heb afgezet. Ik heb heel lang geen moeite meer met hem loslaten. Maar vandaag was even heel anders. Wat als er iets gebeurd tijdens de gym en ik niet in het gebouw ben. Hij heeft eerder een ongelukje gehad, maar toen was ik in het gebouw aanwezig. Nu met corona mag dat niet. De minuten gaan traag voorbij en ik voel een knoop in mijn buik. Ik wil mijn kind in mijn armen, en het liefst ze allebei. Max en Daan ze horen hier in mijn armen. Gelukkig voelt Max er momenteel niets van en is lekker aan het gymen. En Daan ja die zit daar gewoon op zijn wolkje te kijken naar de wereld onder hem. Wat duurt het dan ineens lang zo,n gymles van drie kwartier, ik wil gewoon naar hem toe.

Emoties voelen

Maar ergens is dit voelen ook oké. Het is de afgelopen weken zwaar geweest, de sterfdag van Daan is inmiddels weer voorbij. Maar het blijft me ieder jaar weer verbazen dat het steeds anders is hoe ik mij voel. Dit jaar voelde echt heel zwaar, en heb ik weer na lange tijd ineens weer paniekaanvallen gehad. Ook weet ik als ik mijn gevoel wegdruk dat ik een paniekaanval krijg. Maar soms zijn die verdrietige gevoelens niet handig. Ik voel pas als ik rust ervaar, dus als ik zonder Max ben dan voel ik mijzelf met alles erbij. En dan kom je uit op huilen in het openbaar vervoer. Normaal vind ik het niet super erg. Maar dit keer hield ik het tegen. Ik was onderweg naar het ziekenhuis, daarvoor had ik samen met begeleiding een telefoongesprek met iemand die het bezwaar oppakt naar WMO. En daarvoor wilde ik niet zo in de emotie schieten, waardoor ik dus onderweg een paniekaanval kreeg. En natuurlijk tijdens het gesprek kwamen alle emoties wel naar boven. Want het hele gesprek draaide om alles wat de afgelopen jaren na het overlijden van Daan is gebeurd.

Sterfdag van Daan (12-09-2020)

Deze dag wilde ik niet zomaar voorbij laten gaan. Maar wat te doen deze dag. Elk jaar is dat weer een ding, wat te doen. Toen Daan nog een plekje op het crematorium had gingen we daarheen, maar hij is al jaren lekker dichtbij en dus thuis. Ik wilde niet thuis zijn deze dag. En het luchtig houden voor Max onze andere zoon. Dus we gingen een middagje weg met elkaar. Lekker spelen en dieren kijken bij de Mikkelhorst. Dit is een kinderboerderij met speelgedeelte. Ook een thee schenkerij zat erbij. We gingen eerst daar in de natuur een stukje wandelen, toen het ineens ging regenen. We besloten even in de auto te gaan zitten en Max wat te drinken geven. Toen het weer droog was zijn we over de kinderboerderij gelopen. En daarna heeft Max zich prima vermaakt met het leukste buitenspeelgoed die ze daar hadden. (denk aan tractors, fietsjes, loopauto,s enz) Nog even lekker warme chocolademelk drinken, en Max nog een ijsje geven. Als Max zich prima vermaakt met spelen, is mijn dag weer helemaal goed. Dus we hebben een hele fijne invulling gehad voor een best wel verdrietige dag. Dus er is juist veel gelachen, het huilen had ik de dagen ervoor al genoeg gedaan.

Het was een week van ziekenhuis bezoekjes, veel rustmomenten proberen in te plannen. En een peuter die nooit stil zit. 
Het gaat lichamelijk niet zo goed met mij, omdat ik al maandenlang een flink slaapprobleem heb. Eigenlijk al jaren, maar dit waren steeds periodes van slecht slapen en dan weer goed slapen. Nu gaat het echt al maanden heel slecht. En heb al zo,n beetje alles geprobeerd voor een goede nachtrust. Helaas mocht het niet zo zijn. Nu ben ik doorverwezen naar het ziekenhuis, en ze hebben er uiteindelijk spoed achter gezet. Ik kreeg een gesprek en er werden enorm veel vragen op me afgevuurd. Ik was niet alleen, maar een begeleider van Cosis was mee. Want ze wist dat ik daar met een grote glimlach zou zitten, van ik kan niet slapen. Dus ze was bang dat ze het niet zo serieus zouden nemen. Maar de arts prikte er gelukkig doorheen, en liep ook gelijk mee om zo snel mogelijk een afspraak te krijgen voor een slaaponderzoek.

Lekker kind, wat wordt hij toch groot. Hier op de kinderopvang, wat heb je het toch naar je zin daar. Elke keer als ik je kom halen. Is het NEE ik wil niet meer naar huis. Ze maken het veelte leuk voor de kids. Maar ben ik alleen maar blij om. Gelukkig gaat hij uiteindelijk altijd met me mee naar huis. En is hij gewoon vrolijk op de fiets naar huis. Gelukkig ik doe het dus ook goed hihi.

Zo zag ik eruit vanwege het slaaponderzoek. Met al die plakkers en snoeren moest ik slapen. En daarom ben ik deze week drie keer in het ziekenhuis geweest. De eerste afspraak was een gesprek met heel veel vragen. De dag later mocht ik al terug komen voor het onderzoek, zo lieten ze me naar huis gaan. En de dag erna terug komen zodat alles weer verwijderd zou worden.

Dit kind heeft geen zit kont, en dit soort momenten zijn er weinig. En dan ook van zeer korte duur. Wat is het lekker rustig als hij even zo zit. Om vervolgens weer het huis rond te stuiteren. Nou ik ben wel blij met een kind die veel doet, en onderneemt. Maar af en toe mag hij ook wel even zo lief rustig zitten, en dat meer dan een paar minuten.

Ja eindelijk hij kan er nu zelf bij, een week niet in de speeltuin geweest. En hij kan nu zelf trappen. Dit wilde hij al zolang zelf kunnen, maar kon er gewoon niet bij. Dus een blij kind en een blije mama. Officieel dus groot genoeg om mama niet meer te vragen om te draaien.

Fijne nieuwe week voor nu.

Iets nieuws op mijn pad

Een tijdje terug kwam er iets nieuws voor mij op het pad. Ik was al een tijdje vastbesloten dat ik Reiki wilde gaan leren. Tot ik in aanraking kwam met Access BARS. Ik ging me hierin verdiepen online. En mede doordat ik een lotgenoot (ouder van overleden kind) leerde kennen die dit doet, ben ik nog meer nieuwsgieriger geworden. Ik stap hier helemaal blind in, maar het voelt zo goed. Dat dit op mijn pad terecht kwam, is met een reden dat voel ik echt aan alles. Altijd blijf ik het spannend vinden nieuwe dingen ontdekken, maar dit keer loop ik er niet voor weg. Vaak dacht ik “ja leuk” Maar dat kan ik toch niet. Nu denk ik, ik ga het gewoon aan en we zien wel hoe het gaat lopen. Ik heb dus totaal geen ervaring er nog mee, zelfs geen sessie gehad hierin. En toch ga ik dit gewoon leren. Zodat ik het zelf kan gaan geven. Hoe mooi is dat, een beetje liefde verspreiden door middel iets nieuws te leren. Misschien klinkt het zweverig voor jullie, maar ik voel dat ik op de wereld ben gekomen om wat liefde te brengen aan de mensen.

Access BARS

Je zult nu wel denken waar heeft ze het toch over, want wat is Access BARS nou dan. Dat ga ik je nu uitleggen.

Access Bars is een energetisch lichaamsproces voor iedereen die meer rust, ruimte en ontspanning in lichaam en geest wil ervaren. Zeker in de drukke maatschappij van tegenwoordig is het fijn als er weer meer balans is tussen inspanning en ontspanning. Access Bars zijn 32 drukpunten die energiebanen vormen door en om het hoofd. Hierin liggen al je ideeën, gedachten, overtuigingen en emoties opgeslagen. Ieder drukpunt staat voor een specifieke context in je leven. Zo heb je drukpunten die staan voor het lichaam, geld, controle, communicatie, vreugde, verdriet, dankbaarheid, daadkracht, heling, veroudering, creativiteit enz…

Door deze punten (bars), in verschillende combinaties, zachtjes aan te raken ontlaadt alle informatie die daar ligt opgeslagen. Hierdoor ontstaat er meer rust in je hoofd, komt er ruimte en ontspanning in je lijf en creëer je nieuwe mogelijkheden in je leven. Je haalt als het ware oude blokkades weg om ruimte te maken voor nieuwe mogelijkheden. Om in computertermen te spreken. Je defragmenteert je harde schijf. Dit zorgt voor ruimte om meer helpende overtuigingen en emoties te installeren. Zo kun je het leven gaan leven dat je altijd al graag hebt willen leven, met meer gemak, vreugde en overvloed.

Veel gestelde vragen

• Wat kun je verwachten over  Access Bars?

Iedere sessie is anders, zelfs bij dezelfde persoon. Soms is hij heel intens op de tafel, een andere keer merk je er bijna niets van.
De meest gemelde effecten zijn: toegenomen innerlijke rust, makkelijker inslapen en doorslapen, uitgeruster wakker worden, meer energie, het leven ‘loopt’ makkelijker en je bent beter in balans.

• Wie heeft er baat bij het runnen van de Access Bars?

Iedereen die bereid is er stil voor te liggen. Sommigen zullen de waarde van ontspanning niet zien en het een verspilling van tijd vinden, maar andere mensen die belangstelling hebben voor verandering en verbetering van hun leven zullen slimmer zijn.

• Hoelang blijft het effect van Access Access Bars merk/voelbaar?

Nadat je de Access Bars eenmaal hebt laten lopen (aangezet) blijven ze doorlopen. Iedere keer dat je een Access Bars -sessie krijgt wordt het effect intenser. In de drie tot vier weken daarna worden de meeste effecten gemeld, maar je kunt tot wel zes weken of langer effecten merken.

• Heeft Access Bars effect op mentale of psychologische problemen?

Veel mensen met psychologische of mentale problemen hadden de ervaring dat ze ‘per ongeluk’ dus zonder opzet bleken hun medicijnen te vergeten en signaleerden ongelofelijke veranderingen in hun problematiek. Maar vanzelfsprekend adviseer ik je met klem je arts te consulteren voordat je stopt met medicijnen.

• Kan Access Bars® je fysieke klachten genezen?

De Bars bevorderen bewustzijn, wat dus alles kan veranderen. Sommige fysieke klachten veranderen. Veel klachten en pijnen van velerlei aard blijken te verdwijnen.

• Is Access Bars® hetzelfde als Reiki of Cranio-sacraal werk? Zijn het acupunctuur punten?

Nee, dit is niet hetzelfde. De Access Bars en de handelingen mogen misschien lijken op acupunctuurpunten maar de ligging en de werking ervan is anders.

• Moet je liggen als je de Bars ondergaat?

Liggen is niet vereist. Het bevordert de ontspanning voor de ontvanger evenals het gemak en comfort voor de gever. Een massagetafel of een luie fauteuil zijn beiden prima als het voor beide partijen maar relaxt is.

• Kan ik mijn kleren aanhouden tijdens de Access Bars behandeling?

Ja. Tijdens de behandeling houd je je kleren aan. Alleen de schoenen gaan uit.

Kies jij voor verandering, kies jij nu voor jezelf?
Dan is een BARS sessie iets voor jouw.
Maar misschien wil je het zelf wel leren om het toe te passen bij andere.
Dat kan maandag 21 september bij mij thuis in Winsum leer je in 1 dag hoe je BARS kan toepassen.
Voor meer informatie over de Access Bars Class klik hier

Rollenspel

Max begint de leeftijd te krijgen dat zijn spel veranderd. Ineens is hij van een auto heen en weer rijden naar rollenspel gegaan. Het is nu een brandweerauto die ook echt brandjes gaat blussen en poppetjes redden, of een ambulance die komt als er iemand pijn heeft. Ook is het nu natuurlijk heel leuk als jezelf die brandweerman of dokter kan zijn. Want dan kan je ook echt spelen dat bijvoorbeeld mama ziek is. En je dan mama kan beter maken. 

Laats waren we dus “doktertje” aan het spelen. Dokter Max kwam bij mama luisteren of ik misschien ook ziek was. Hij deed het even voor ik moest hoesten en hij luisterde of ik ziek was. Ja mama was heel ziek en moest eten. Volgend dokter Max veel eten, dus hij kwam met alle taartjes aan en mama maar eten. Want daar wordt je beter van. Daarna deed hij zijn dokters jas uit en gaf de stethoscoop aan mama. Nu moest mama de dokter zijn en Max begon te hoesten. Deze mama wilde heel even rust, dus besloot ze te zeggen dat Max best wel beetje ziek was. En door filmpjes te kijken beter zou worden. Hij ging op de bank lui liggen en keek naar de filmpjes op tv. Ja heerlijk een klein beetje rust. Maar wie mijn zoon kent, weet dat dit van heel korte duur is. Vaak moet ik hier wel om lachen. Hooguit paar minuten lag hij rustig daar op de bank. Om vervolgens weer door de kamer te stuiteren.

De dagen die er op volgde werd er heel vaak verkleed, van dokter (chirurg) naar brandweerman. En was hij brandweerman moesten er ook brandjes geblust worden met de tuinslang. 

Een nieuwe uitdaging

Nu is het natuurlijk de uitdaging het omkleden van de verkleedkleding die hij kreeg. Voor nu ben ik degene die hem gewoon nog altijd zelf helemaal aankleed en uitkleed. Heel af en toe vragen we hem te helpen om zijn broek naar beneden te trekken en dat gaat redelijk. Maar wanneer is een kind er aan toe om dit volledig te leren. Want de eerste dagen kwamen de verkleedkleding steeds weer van zijn plek en bleef hem maar omkleden. Leuk, maar niet elke vijf minuten als je kind zich bedenkt het andere pak aan te willen. Dus heel langzaamaan ga ik de uitdaging aan om eens te kijken in hoeverre hij mee kan helpen met verkleden. Zijn dokter jas krijgt hij gelukkig gewoon zelf uit, maar dat kon hij ook al langer omdat hij zijn eigen jas ook gewoon uit kan doen. Nu de rest nog. Gelukkig hebben we nog even de tijd voordat hij naar school gaat.

Verkleedpartijtje/carnaval

Er zijn natuurlijk genoeg leuke redenen om verkleedkleding te kopen voor je kind, of misschien wel voor jezelf. Denk aan carnaval, waar ik dan niets mee heb. Maar ja die verkleedpartijtjes met mijn peuter begin ik nu aan te wennen, en vind ik erg leuk. Ik laat dus alleen mijn kind bezig met de verkleedkleding, en speel gezellig mee. Maar mijzelf verkleden dat zie ik niet gebeuren. Ik vind het heerlijk als mijn kind zich zo vermaakt met dit spel. En daarnaast leert hij er ook nog eens heel veel van. Ik sta vaak verbaasd wat hij allemaal al begrijpt, en waar hij soms mee thuis komt van de kinderopvang. Want ik heb zo mijn vermoedde dat ze daar al wel bezig waren met verkleedpartijtjes.

Vind jouw kind het ook zo leuk om zich te verkleden in een superheld of iets anders leuks?

Zelf spelen

Ik vind het heerlijk als mijn peuter zichzelf prima vermaakt, dat is wel eens anders geweest. Dat ik hele dagen bij hem op de grond moest zitten, terwijl hij dan speelde. Nu kan hij zelf ook spelen zonder dat ik bij hem ga zitten. En als hij dan zo heerlijk zelf aan het spelen is, kan ik echt zo enorm genieten. Hij begint nu ook steeds meer rollenspelen te doen. Met poppetjes naar elkaar te praten. Zo leuk te zien hoe zijn spel veranderd. Natuurlijk blijft het samen spelen ook zeker leuk, maar de hele dag je kind vermaken is voor niemand leuk. De kamer vol met speelgoed zien, aan de ene kant geweldig hoe hij alles uit de bakken trekt en weer iets vind waar hij al tijden niet mee heeft gespeeld. Naar het niet zelf willen opruimen, is dan weer een ding. Ach het hoort bij de leeftijd, en misschien veranderd dat nooit. Maar hij geniet zo van het spelen, dat ik dat allemaal voor lief neem.

Nieuw speelgoed

Ook kan je Max enorm blij maken als er iets nieuws gekocht wordt. En dat moet ook zo nu en dan gebeuren en kunnen. Blij ben ik wel dat als we een winkel in gaan dat niet alles mee hoeft om te kopen. Ja natuurlijk is hij wel eens heel boos en verdrietig als we niets leuks kopen voor hem. Maar dat moet hij ook leren dat niet elke keer de winkel in gaan betekend iets voor hem te kopen. En hij accepteert het gelukkig vaak ook wel snel.

Nu kregen we iets heel leuks toegestuurd voor onze peuter van SmartMax, en kijk eens hoe leuk de naam van de webshop. My First Dinosaurs , hierdoor leerde Max zelfs het woord dinosaurus uitspreken. Nog niet helemaal perfect, maar super knap vind ik het. Het was gelijk geslaagd en hij zocht gelijk dezelfde kleuren bij elkaar om ze in elkaar te zetten. Want je kan ze met magneet in elkaar klikken. Leerzaam welke kleuren hetzelfde zijn en nog leuk om mee te spelen ook. Je kan natuurlijk ook grappige combinaties maken van de diertjes. Daarnaast kregen we nog een apart doosje bij met een leuke olifant. Waar mama dan weer erg blij van werd, die gek op olifanten is. Dezelfde avond moesten alle dinosaurussen mee naar bed. Dus een heel geslaagd pakketje die binnen is gekomen.

Educatief speelgoed

SmartMax is een onderdeel van SmartGames. En toen Max drie werd vroegen we al iets van dit soort speelgoed. Hij gebruikt het nog steeds echt meer als speelgoed, dan als spel wat hij moet oplossen. Maar dat komt wel een keer verandering. Wij hebben omdat Max gek op treinen is, de Brain Train gevraagd voor zijn verjaardag. En ik vind hem echt heel leuk. Daarnaast heeft hij ook de Smart Farmer gekregen, alleen toen we die vroegen had deze mama niet gezien dat die vanaf 5+ is. Dus deze is best nog wel heel pittig voor onze drie jarige peuter. Maar dat geeft niet hij wordt vanzelf wel vijf. Spelenderwijs je kinderen van alles leren vind ik erg leuk om te zien. Ze groeien hier echt enorm van.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=XkbRsyO5hqE?feature=oembed&w=500&h=281]

Wat is jullie favoriet aan educatief speelgoed voor de kids?

Op pad met de camera

Wij gaan er vaak op uit als we wat mooie foto,s willen hebben van Max. We maken toch al veel foto,s van hem. Maar soms als we weer eens iets leuks mogen bestellen dan maken we speciaal een echt mooie foto met een spiegelreflex camera. En meestal is het zijn papa die dat doet. Voor mij is het al wel heel lang geleden dat ik die camera echt heb gebruikt. Ik gebruik altijd mijn telefoon. Want zo,n grote camera steeds meeslepen met een peuter erbij zie ik gewoon echt niet zitten. Dat gebeurd wel weer als hij wat ouder is. Dus de mooiste foto,s die bij ons in huis hangen zijn gemaakt door zijn papa. En wat ben ik daar onwijs blij mee. Maar het houd nu wel een beetje op. De volgende keer maar opa en oma blij maken met een mooie foto.

Squares

Collage squares zijn momenteel helemaal hip zie ik overal online en wat zijn ze leuk. Waarschijnlijk heb je de squares al wel eens gezien, maar dan als verschillende foto,s bij elkaar als een collage. Maar deze is weer een heel ander effect. Dit is een foto die in meerdere vakjes is gedeeld en met een klein stukje ruimte er tussen wordt opgehangen aan de muur. Je kan zelf kiezen hoeveel squares je gebruikt voor de foto. Wij gebruikte er zes voor de foto, helemaal perfect.

Wel moet ik zeggen dat ik het niet goedkoop vind, want voor degene die wij kregen betaal je € 81,95. Wel wordt ik hier echt blij verrast van want het resultaat is echt heel mooi.

Canvas

Wat natuurlijk bijna in elk huishouden wel favoriet is de canvas foto, want die is het meest bekend. Daar hebben wij zelf in de woonkamer een hele mooie hangen van baby Max, en eentje boven de eettafel van ons met Daan. Het enige wat ik denk nog stiekem mis is een foto met het hele gezin erop. Je kent ze misschien wel zo,n eentje met een schaduw kindje op de foto. Maar eigenlijk is het ook weer prima zo. Want we zijn toch altijd wel compleet als gezin, want Daan is er altijd wel of hij nou leeft of niet. Wel of niet op de foto staat. Hij is ook onderdeel van ons gezin.

Hebben jullie ook bijzonder foto,s in huis hangen?

Vakantie

Mijn partner heeft drie weken vakantie gehad en die zijn sinds vorige week alweer om. Helaas niet het weer gehad wat we gehoopt hadden. We wilde graag het zwembad opzetten in de tuin, maar het was af en toe wel lekker zomers weer. Maar niet lang genoeg om dat ding op te zetten. De laatste week van zijn vakantie hebben we een drukke en erg leuke week gehad.

19 juli

We gingen een lange rit maken in de auto, want we gingen helemaal naar Zoetermeer toe. Op bezoek bij vrienden die we alleen nog maar online kende. Het zou kraambezoek zijn geweest, maar door omstandigheden en Corona konden we nu pas gaan. De kleine meid is inmiddels zes maanden oud, en we hadden allemaal mooie cadeaus mee. Ze kreeg het eerste loopfietsje van Max en de loopwagen van hem. Daarnaast namen we de babycooker mee voor ze. En we kochten ook nog een leuk nieuw cadeau voor de kleine meid. We hebben een super leuke dag gehad. En waren pas om 23.00 thuis. Max deed het heel goed ondanks geen middag slaapje en terug naar huis hooguit een kwartier geslapen.

21 juliTwee dagen later gingen we weer een beste rit maken met de auto, om naar oma (mijn moeder) te gaan. Hier zijn we echt al heel lang niet geweest door omstandigheden. Maar wat was het fijn om mijn moeder weer te zien. En Max vond het ook al zo leuk. Hij vond de poesjes van oma wel heel interessant. Lekker even buiten kijken naar de poesjes. En bloemen plukken voor oma, en grassprieten voor de poesjes. Onderweg naar huis even wat eten bij de MC Donalds, en gelukkig heeft Max deze rit wel veel geslapen. Wel eerder thuis dan het uitje ervoor.

23 juli

Even lekker een wandeling maken. Ik had daarvoor een telefonische afspraak met een lotgenoot, en dan is het daarna wel even fijn je hoofd weer wat leeg te maken.

Dan gingen we uiteten bij de WOK vanwege 50 jaar trouwen van opa en oma (mijn schoonouders) Max die heeft geen seconde op zijn stoel kunnen zitten, hij was maar heen en weer aan het rennen. Gelukkig niet vervelend, maar wel vermoeiend zo. Ondertussen heeft hij wel wat gegeten, vooral de pannenkoek en het ijs waren favoriet bij hem. Voordat we naar binnen gingen moesten we even bij de boten kijken, en Max koos er eentje uit die hij wel wilde hebben. Tijdens het etentje werd mijn partner herkend, vanwege mijn instagram. Hoe grappig is dat, hij wees me waar ik zat en zo hadden we even een gesprekje.

26 juli

Ik ben helemaal gek op Animal Crossing spelen op de Nintendo Switch, maar ik ben bang dat ik nu moet delen met mijn peuterzoon. Hij vind het vissen er leuk, en het zwemmen. Alleen lukt hem het nog niet om beide knoppen tegelijk te gebruiken waardoor hij niet echt kan vissen en zwemmen. Maar dat duurt vast niet lang, als deze mama het af en toe af kan staan voor hem. Het ziet er wel heel leuk uit zo. Maar nog iets te jong voor een eigen spelcomputer.Hij moet het nog maar even met zijn telefoon doen (oude telefoon van papa) waar hij filmpjes op mag kijken en spelletjes doen.

28 juli

En ineens gaat hij zijn broodje in de ochtend aan zijn eigen tafeltje eten. Hij zit er eigenlijk nooit aan, en nu dit. Zo schattig om te zien. Wij eten in de ochtend namelijk nooit aan de grote eettafel. Maar mag hij zijn bordje mee nemen naar de bank. Dus dit was wel leuk voor de verandering.

30 juli

Na een hele tijd niet geweest te zijn, zijn we lekker weer even naar de kinderboerderij geweest. Even weer de konijnen aaien die favoriet blijven. Een heleboel mooie veren vinden en meenemen. Varkens nadoen en klimmen en klauteren. Dat was weer super gezellig.

31 juli

Het was weer even heerlijk weer en daar hebben we even gebruik van gemaakt. Ik heb zijn kleine zwembandje gevuld met water, hij maakte er een modderbad van. Maar wat een plezier had hij in de tuin. Een kind kan je al snel gelukkig maken met iets simpels.

1 augustus

Max is en blijft gek op treinen. Hij gaf zelf aan bij mama op de fiets te willen, treinen kijken. Nou dat deden we dan ook. Nadat we bij de treinen waren geweest door gefietst langs de kinderboerderij, omdat hij erheen wilde. Maar omdat ze de weekenden dicht zijn hier, zijn we er alleen even langs gefietst. Door naar een speeltuintje daar. Het was wel bloedheet daar in de zon. Maar heeft lekker even gespeeld met wat andere kindjes.

2 augustus 

En de laatste dag van de week zijn we niet alleen treinen gaan kijken. Nee dit keer zijn we samen met de trein weg gegaan. En ook nog even in de bus gezeten. We zijn wezen shoppen in de stad. Heeft een mooi boekje gekregen van mij. En hebben sandalen gepast bij de schoenenwinkel. We moesten ze alleen wel bestellen omdat ze alleen een on-paar hadden. Maar die komen deze week thuis. Daar kreeg hij twee stuiterballen. En daarna zijn we een ijsje gaan eten. Nou dat was helemaal geweldig. Ook moest hij rennen achter de duiven aan. Vet schattig, maar ook gevaarlijk aangezien hij zo de weg op vloog. (ja mijn kind) Als laatste nog even langs Musjes, aangezien ik nodig moest plassen. Kreeg ik Max natuurlijk de winkel niet meer uit. Zoveel moois te zien, maar ook mee te mogen spelen. Daarna zijn we met de bus en trein terug naar huis gegaan. Leuk maar ook heel vermoeiend geweest voor beide.

Wat voor leuke dingen doe jij graag met je kind?

Praten

Wanneer je kind begint met praten is de stilte in huis verdwenen. Non-stop hoor je kind babbelen en geluiden maken. Er is geen stoppen aan. Heerlijk hoor zo,n kletskous in huis. En eigenwijs dat Max is in het praten. Want hij vertikt echt sommige dingen te zeggen. Zo zijn we al heel lang bezig hem “Melk” te laten zeggen. Maar het is hier standaard “Nijn” als hij melk wilt. Waar het vandaan komt geen idee. Maar we krijgen het niet voor elkaar hem het juiste te laten zeggen. Hele verhalen komen er nog niet uit, al kunnen wij met een paar woorden al een heel verhaal ervan maken. Max doet het op zijn tempo en dat is niet het tempo volgens het boekje. Want volgens het boekje zou hij nu 2 a 3 woord zinnen moeten maken. Ik als moeder, heeft totaal geen probleem mee dat hij niet volgens het boekje meekomt. Zolang hij maar gelukkig is. Wel wil ik als hij wat extra hulp kan krijgen dat aanpakken. Helemaal voordat hij naar school gaat. Want als hij daar niet mee kan komen, is hij misschien niet gelukkig. Ja allemaal toekomst, maar nu is het wel de tijd om eraan te werken als het nodig is. Voor mij is hij gewoon perfect zoals hij is, ik wil alleen niet dat er frustratie zal komen, als hij zich niet genoeg kan uiten met woorden. Voor buitenstaander is het niet merken als je zegt dat hij achter loopt in spraak. Omdat hij juist zo druk met praten is. Maar vooral losse woorden. Er komen wel af en toe 2 a 3 woord zinnen voorbij, maar minimaal is dat.

Logopedie

Max gaat al een tijd naar logopedie, want wat extra stimulans is wel welkom. En ik als moeder om wat handvatten te krijgen om hem thuis meer spelenderwijs stimulans te geven, om zinnetjes te gaan maken. Alleen na wat testen pas geleden, is eruit gekomen dat hij eigenlijk met logopedie niet vooruitgang boekte. Het voelde van mijn kant ook falen, want deed ik het thuis dan niet goed. Van de logopedist kreeg ik terug dat ik juist heel goed mijn best deed, en dat het niet mijn schuld is. Max is gewoon wat langzamer met praten dan een gemiddelde driejarige. Alleen ze kreeg ook het vermoedde dat hij in zijn algehele ontwikkeling ook achter loopt. Daar heb ik nog zelf mijn twijfels over, want mijn gevoel zegt dat hij met zijn hoofdje verder is dan zijn spraak. Maar omdat hij toch net iets meer stimulans mag hebben op het praten, heb ik een verwijzing gekregen voor Kentalis. Daar gaan ze kijken in hoeverre hij achter ligt met spraak en zijn ontwikkeling. Zij zijn daarin gespecialiseerd. Nu is het afwachten wanneer we met hem terecht kunnen.

Vooruitgang

En toch ineens de laatste weken, zonder dat hij logopedie krijgt vanwege vakantie gaat hij naar onze mening enorm vooruit. Hij maakt toch enorme sprongen in woordenschat. Zo zijn we flink aan het oefenen geweest met best moeilijke woorden. En dan komt er ineens “Pannenkoek of Ananas en Hagelslag” eruit. En je ziet hem groeien als we hem prijzen dat hij een nieuw woord uitspreekt. Hij krijgt er nu echt plezier in om nieuwe woorden te leren. Ook is het nu steeds vaker als we iets zeggen, dat hij het woord vrij snel al herhaald. En dan staan we zo verrast te kijken wat hij allemaal zegt. Daarnaast merken we op dat hij ook meer twee woorden aan elkaar plakt. Dit is zo genieten dat hij zo,n enorme sprong maakt. 
In mijn ogen doet hij het gewoon geweldig, ook al loopt zijn lijntje niet volgens de boekjes.

Heeft jouw kind ook een iets tragere aanloop naar praten of gehad?

Kamer veranderen

Al een tijdje wil ik graag Max zijn kamer veranderen. Hij heeft natuurlijk al een peuter bed, maar het liefst wil ik er een echte peuterkamer van gaan maken. Zodat hij ook langzaamaan kan leren dat hij kleine momentjes in zijn kamer kan spelen. Maar dan moet de commode wel de deur uit. En we willen dan de grote kast die er staat vervangen door een andere kast of misschien twee. We hebben al iets moois gezien, alleen momenteel niet leverbaar. Hopelijk komt dat wel weer. Daarnaast zijn we begonnen hem te leren niet meer gebruik te maken van de commode. Dus staand hem omkleden, en heeft hij wel een poepluier even op de grond met de kussen. Hij kan ook makkelijk op de rand van zijn bed zitten zodat we zijn slaapschoenen aan kunnen doen. Dus dit is prima te doen, mooier is natuurlijk als hij zindelijk zal gaan worden. Ook daar zijn we uiteraard mee bezig. We zijn hem dus langzaam aan het voorbereiden op een peuterkamer. Er zal niet geverfd worden, maar wel dat hij de kans kan krijgen er ook te kunnen spelen met de tijd. 

Decoratie aan de muur

Als je dan toch van plan bent zijn kamer iets te gaan veranderen is het ook leuk als je wat leuke nieuwe decoratie aan de muur kan hangen. En daar kwam fotofabriek om de hoek kijken. Ik mocht een leuke fotoslinger maken. En natuurlijk zou die voor Max zijn. Zo hangt er nu een hele leuke slinger in zijn kamer, en wat vind hij ze leuk geworden. Eerst wilde ik er foto,s op laten drukken, maar heb het toen gewoon heel simpel gehouden. Een standaard printje gekozen met dinosaurussen en zijn naam gespeld op de vlaggetjes. Zo kan hij op een leuke manier zijn naam leren kennen. Het leuke is, dat hij hem sinds een paar weekjes zelf al uitspreekt. Nog niet helemaal klinkt het Max, maar de laatste letter is ook een moeilijke. Als je nu vraagt aan hem wie hij is, krijg we geen “ik” meer te horen maar zijn eigen naam. En dan smelt ik even weg.

Foto,s bewaren

Ik koos dan dit keer niet iets met foto,s te doen. Want wij hebben inmiddels vele foto,s aan de muur hangen, vooral van Max. Daar hebben we eigenlijk nooit een fotoboek voor gemaakt. Waarom weet ik eigenlijk niet, denk gewoon er niet van gekomen. Misschien toch eens doen. Voor Daan hebben we dat toen de tijd wel gedaan, maar was een hele andere situatie. En zelfs die fotoboeken sla ik eigenlijk nooit open. Want naast deze slingers kan je ook gewoon een fotoboek maken.

Ben jij meer van de fotoboeken, of juist de iets originelere manier van foto,s bedrukken? 

De laatste tijd is het hier heel rustig, omdat ik druk ben geweest met mijn nieuwe platform Wolkenvriendjes. De verhalen over rouw en verlies zullen hier niet meer zo vaak meer terecht komen. Ik wilde het iets professioneler aanpakken met dit thema. En ondersteuning aanbieden voor lotgenoten. Dus daar kan je dus op mijn nieuwe platform voor terecht. Daarnaast wil ik gaan proberen hier mijn persoonlijke blog weer wat meer op te pakken. En vandaag begin ik over het onderwerp je gevoel op papier zetten.

Mijn hoofd zit vol

Ik ben iemand die heel erg van het schrijven is en lekker al mijn gevoelens en emoties in geschreven woord verwerk. Maar al een hele tijd zit mijn hoofd zo vol dat echt schrijven niet meer zo lukt. En daar baal ik best wel van. Schrijven is voor mij mijn uitlaatklep en gewoon heel belangrijk. Maar als er dan niets uit je vingers komt, blijft je hoofd maar overstromen van alles wat ik niet op papier kan krijgen. Al zit mijn hoofd ook wel vol als ik wel schrijf, maar met schrijven komt er wel wat meer ruimte en opluchting. Dit is dan ook wel een reden naast mijn nieuwe platform waarom ik hier mijn blog best verwaarloosd. En ik zou het zo graag anders willen zien. Maar ik ga me niets opleggen wat ik niet mijzelf kan na laten komen. Dit werkt alleen maar frustrerend. En dit doe ik al teveel in het moederschap, want alles moet perfect zijn. (is het dus niet, maar moet van mijn hoofd)

Nieuwe schrijf vorm gevonden

Sinds kort luister ik podcast via OOK (ouders overleden kind) Waar ik zelf ook deel van heb mogen uit maken. De laatste ging over het schrijven van een Rondeel (gedicht vorm) Ik dacht dat is niets voor mij, want ik en dichten dat gaat niet samen. Ik wist dus ook niet wat een Rondeel was, en dat je daar helemaal niet voor hoeft te rijmen. Daar werd het gelijk al interessanter van. Al snel pakte ik het op hoe het werkte, en zo nu en dan schrijf ik wat gedachten op waar ik iets moois van maak. Zo kan ik met een paar korte maar belangrijke zinnen en gevoelens iets heel groots opschrijven. Zo hoef ik niet meer hele teksten te schrijven om iets van opluchting te creëren. Wat nu dus niet lukt. Hopelijk komt dat wel weer. Maar voor nu vind ik deze schrijf vorm heel erg fijn.

Zangles 

Aangezien mijn zangcoach degene is die de podcast maakt en mij wegwijs heb gemaakt in het dichten, kreeg ik nog meer les tijdens de zangles. Afgelopen zangles, waren we bezig met een heel mooi nummer maar eentje waar ik enorm adem tekort door kreeg. Aanpassingen aan het lied, wat wel werkte. Maar toch het blijft top sport zingen. Ik werd aan tafel gezet, neem maar even adem pauze. Pen en papier werd aangereikt, zet maar wat zinnen op papier en maak maar een Rondeel. Dit viel niet mee, aangezien ik niet meer heel helder kon denken. Toch kwam er iets op papier, waar ik wel tevreden over was. Daarna leerde ze me gelijk een nieuwe dicht vorm. Een Elfje maken. En ook hier ging ik mee aan de slag, zodra ik in de trein terug naar huis zat. Wat ben ik blij dat ik op twee vrij simpele manieren mijn gevoel op papier kan zetten.

Elfje

Emotie
Ik voel
Tranen die vloeien
Ik zing voor Daan
Ademen

Rondeel

Hij fladdert door mij heen
Jij die overal met mij mee gaat
Die kleine jongen van mij
Hij fladdert door mij heen
Een klein lichtje in mijn hart
Mijn ogen fonkelen van trots
Hij fladdert door mij heen
Jij die overal met mij mee gaat

Op wat voor manier uit jij je gevoelens het liefste?