9 dingen waaraan ik me echt kan ergeren

Iedereen kent het wel dat je ergens aan ergert, nou die dingen heb ik ook zeker wel. Maar neem sommige dingen wel met een korreltje zout. Want ik snap zelf ook wel dat bepaalde dingen gewoon nu zo zijn en ik me daar niet te druk om moet maken. Dat is dus ook zeker zo dat er dingen zijn waar ik ook zeker niet wakker van lig. Maar dan kan het soms wel vervelend zijn.

  • Prikkelbaar
    Ik weet van mezelf dat ik best snel prikkelbaar ben, helemaal wanneer ik moe ben. Dan lijkt ook alles mis te gaan, dat is iets wat het dan allemaal erger maakt. Ik word ongeduldig en kan dit helaas afreageren op mijn omgeving. En omgeving bedoel ik degene die het dichtstbij me staan. Geduld is echt wel een dingetje bij me, waar ik best veel moeite mee heb. En daar ga ik ook zeker aan werken. Maar moet nog even geduld hebben, sta op de wachtlijst van Psyq voor verdere hulp.
  • Fietsers die niet opletten
    Ik hou zelf niet zo van het verkeer, daar kan ik best zenuwachtig in zijn. Zeker als het erg druk is en dan bedoel ik met de fiets, want een rijbewijs heb ik niet eens. Maar als er dan ook nog iemand voor je fiets en aan het bellen is, dus eigenlijk niet echt oplet vind ik dat helemaal niets. En ook als er een groepje voor je fiets die aan het dollen is met elkaar, hoop ik er altijd snel voorbij te kunnen zonder kleerscheuren.
  • Regen regen en nog eens regen 
    Wanneer je net naar buiten gaat en het ineens begint te regenen, helemaal als je een stuk moet lopen. In het begin toen Max echt nog klein was, moest ik steeds het hele stuk lopen naar de kinderdagverblijf en het heeft toch flink veel geregend. Dit vond ik echt alles behalve leuk. Daarom ben ik nu ook blij dat we lekker kunnen fietsen nu, en als het nu regent vind ik het eerlijk gezegd minder erg want we zijn sneller op bestemming.
  • Zooitje in de keuken
    Na het avond eten wil ik gewoon graag dat de vaat afgespoeld word en in de vaatwasser gezet word. Maar soms heb je gewoon geen tijd of zin gehad de vaatwasser te leggen zodat er dus geen vieze vaat in kan. Hier kan ik eerlijk gezegd niet zo goed tegen dat het dan allemaal blijft staan op het aanrecht. Ook vind ik het vreselijk als de kruimels van het brood bijvoorbeeld blijft liggen. Kleine moeite om er even een doekje over heen te halen.
  • Buitenlandse telefoontjes
    Ik wordt regelmatig op mijn mobiele nummer gebeld met een buitenlands nummer, als het een keertje voorkomt is niet erg. Maar het gebeurd me te vaak. Ik neem deze nummers al niet meer op, alleen soms is het niet te zien of het wel een goed nummer is of spam is. Ik blijf deze nummers maar negeren en blokkeren. 
    (het valt me op dat het momenteel rustiger is geworden met deze telefoontjes)
  • Schoonmaken voor niets
    Soms snap ik echt niet waarvoor ik nou eigenlijk schoonmaak in huis. Ja natuurlijk wel, je kan niet in een vies huis leven. Zeker niet met een kind die over de vloer kruipt. En toch lijkt het soms onbegonnen werk, dan heb je net iets schoon en is het gelijk al weer dat er kruimels liggen. Ben nu dus ook heel blij dat we een kruimeldief hebben, zodat ik niet na elk koekje de stofzuiger erbij hoef te halen. De salontafel is al helemaal een ramp, omdat deze van glas is en niet meer normaal schoon te krijgen is. Nu met een kind is het echt een uitdaging schoonmaken, want niets is meer veilig met die kleine kinderhandjes.
  • Verzorgingsmoment
    Vaak als ik met Max bezig ben om hem te verschonen of omkleden, dan draait hij keer op keer op zijn buik. Waardoor ik dus niets voor elkaar krijg bij hem. En hoe ik het ook doe, hij blijft dit doen. Gelukkig zijn er ook momenten dat het makkelijker gaat, maar de keren dat hij wel steeds maar draait vind ik best wel heel vervelend. Hij maakt er echt een spelletje van, terwijl ik hem gewoon even wil verschonen of aankleden. Het schijnt dat vertellen wat je doet moet helpen, en ja soms heeft het effect op hem. Maar soms dus ook helemaal niet, dan valt er geen contact te krijgen. Soms is hij zo druk dat ik gewoon bang ben dat hij eens van die commode af valt, en daar zit ik echt niet op te wachten. 
    (inmiddels heb ik een nieuwe manier gevonden om hem te kunnen verzorgen, de luier moet natuurlijk nog altijd wel als hij ligt op zijn rug. Maar de rest van het aankleden kan als hij zit, waardoor hij minder vaak steeds op zijn buik draait. En het allemaal wat rustiger verloopt het verzorgingsmoment)
  • Speelgoed,speelgoed en nog eens speelgoed
    Overal ligt tegenwoordig speelgoed, en het ziet er zo leuk uit al dat speelgoed. Maar als je het voor de derde keer op de dag weer moet opruimen, omdat de blokjes overal liggen. Onder de bank, onder de kast en waar je zelfs je nek over kan breken. Zodra Max begrijpt het begrip opruimen, gaan we dit samen gewoon doen. Want ja vind het wel heerlijk dat hij zich goed kan vermaken met zijn speelgoed, maar heb geen zin om er steeds mijn nek over te breken.
  • Vieze kleding
    Nu dat Max steeds meer buiten speelt met dit weer, hoop ik toch echt dat hij gaat leren lopen. Want hij tijgert nog altijd en dus als hij in de tuin over de tegels zich verplaatst worden ze broek en zijn shirt allebei gewoon zwart. Ik vind het heel fijn dat hij lekker geniet van het buiten zijn, maar die vlekken vind ik best wel heel lastig omdat het best lastig eruit te krijgen is. Dan zeggen ze op het kinderdagverblijf lekker oude kleding aan doen als hij hier komt, maar die heeft hij helemaal niet omdat hij zo gegroeid is dat alles gewoon nu nieuw is. Verder heb ik wel weer zo dat ik juist blij ben dat hij zo lekker kan spelen, en een kind die schoon is gebleven heeft naar mijn idee niet gespeeld. Ik moet hier dus maar doorheen kijken en zien hoe ik die zandvlekken het beste er ook weer uit krijg.



Take a look at my life *week 21*

Sinds Max er is ben ik veel meer buiten dan ik normaal was, en dat bevalt me wel. Het is ook lekker weer en om dan met hem lekker naar buiten te gaan is erg fijn. Soms is het wel te warm om echt iets te gaan doen en genieten we gewoon heerlijk in de tuin. Het is al de zoveelste keer dat hij lekker in het zwembadje speelt in de tuin. Het enige nadeel vind ik als hij op de tegels tijgert dat het schuurt op ze armpje en dat elk shirtje gewoon zwart word. Dan zou je zeggen lekker oude buiten kleding laten dragen, ja als we die al zouden hebben. Want alles is eigenlijk gewoon nog nieuw wat hij draagt. En het echt goed schoon krijgen is best lastig. Dus heb je een tip om het weer echt schoon te krijgen hoor ik het graag? Verder vind ik het ook wel ergens weer fijn om te zien dat hij vies word, want een schoon kind die buiten is geweest heeft niet gespeeld. (zeker op deze leeftijd, omdat hij nog niet loopt) 

Even in de tuin zitten en een lekker ijsje eten. Wat ben ik blij dat we nu een tuin hebben, heb er al veel van genoten deze lente. Op het balkon van onze vorige huis, zat ik overdag bijna nooit daar. Het was daar ook echt niet uit te houden. En nu kan ik niet altijd binnen zitten, want ik gun het Max ook lekker in de tuin te spelen.Af en toe in de ochtend mag Max naar babytv kijken, je ziet aan hem dat hij het echt wel leuk vind. Heel aandachtig kan hij er naar kijken.Het was weer tijd om lekker in de tuin te spelen, en genieten in het zwembadje. Wat kan ik zo genieten van hem…Geen zin om thuis te zitten, al was het wel erg warm voor een wandeling. Maar ben lekker met Max op pad geweest en naar de kinderboerderij/hertenkamp gelopen hier in Winsum. Het stelt niet zoveel voor, maar Max vind het erg leuk al die geiten. Zichtbaar en hoorbaar geniet hij van de diertjes. En is ook echt nergens bang voor.Nu konden we ook wel wat dichterbij de herten, nu hij open was. We hadden er al eens heen gelopen, maar in de weekenden in het dicht. Nu ben ik echt naar binnen gegaan, en kon ik mooie foto,s maken van de herten.

Zulke mooie beestjes.Zaterdag was er schaapscheerders feest op de kinderboerderij waar ik zelf heb gewerkt en we zijn er even heen geweest. Het was alleen veelte heet om er lang te blijven.Eventjes zitten in het gras, vind het nog niet zo heel fijn. Maar ben toch heel even op onderzoek uit geweest.

He bah wat is dat nu, ineens zand…Ook nog even om kijken of mama en papa er nog zijn. Natuurlijk wij lopen niet weg van je Max.We hebben nog even wat geitjes geaaid en een pony geaaid. Daarna zijn we even naar opa en oma geweest. Daar wilde ik lekker alles van de tafel halen en een zooitje maken met mijn koekje. Toen ik moe was werd ik lekker druk en zijn we toch maar naar huis gegaan. In de auto kon ik uiteindelijk me ogen niet meer open houden, maar al gauw waren we thuis en mocht ik slapen in mijn bed.Vandaag weer een middagje in de tuin gezeten. Lekker even genoten van het zonnetje, al werd het wel erg warm. Maar naar binnen gaan was geen optie want Max was lekker buiten aan het spelen. Maar gewoon een luie middag gehad, al moet ik zeggen dat als Max in de tuin speelt het voor mij intensiever is dan als hij binnen speelt. Want buiten moet ik hem extra goed in de gaten houden als hij in het water speelt.Na een tijdje kreeg hij het koud en heb ik zijn natte shirt maar uit gedaan en toen vond hij het in het zonnetje nog wel even lekker om te spelen. Stoer doen op de stoel staan en wiebelen met de billen.Nog maar even op de grond, want zo op die stoel is ook wel gevaarlijk. Moet hem dan heel goed in de gaten houden, en zo op de grond kan ik ook weer even ontspannen zitten. We hadden laatst de spullen van het plekje van Daan (crematorium) schoon gemaakt. En nu heeft Max de ijscowagen te pakken die Daan voor zijn eerste verjaardag kreeg van ons. Hij valt goed in de smaak.

En nu weer op naar volgende week….




Take a look at my life *week 20*

Het was de week waarin we de verjaardag vierde van Daan, dit vond ik heel bijzonder. Elk jaar deden we al wel iets eraan, maar niet zoals deze verjaardag. Daan zou vier jaar oud worden en het is de tweede verjaardag waar Max bij is. Nu was hij oud genoeg om er echt erop uit te gaan en er een leuke dag van te maken. En dat deden we dan ook. En ik hoop dat we dit elk jaar op de verjaardag van Daan kunnen doen, lekker een dagje uit. Papa had speciaal vrij genomen en hebben dus echt genoten ervan. 

We gingen naar Wonderwereld in Ter apel, en wat een geluk we stonden nog even bij de parkeerruimte te kijken bij de ringstaartmakies wanneer er een gezin aankwam en vroegen of we het park nog in gingen. Ze hadden nog twee vrijkaartjes, en wat vonden wij dat fijn. Zo kosten ons uitje helemaal niets. Max genoot zo wat hij allemaal zag, vooral van de ringstaartmakies en de prairiehondjes. We hoopten hier de hele dag wel zoet te zijn, maar het was niet zo groot en voor ons als ouders was het alleen echt leuk omdat ons kind zichtbaar genoot.We begonnen met onze reis met een slapende Max, dat was fijn dat hij nog even ging slapen in de auto voor we er waren. Zo kon hij heerlijk genieten in het park.Nadat we binnen in de grotten kabouters en trollen hadden gezien, moest er even een broodje gegeten worden. Dat liet hem zeker smaken, en wij ook. We hadden zelf lekker broodjes en drinken mee genomen. En wat een rust op het park, niemand te zien gewoon.Nog even verder kijken wat er allemaal te zien is.We gingen kijken bij de stokstaartjes maar op het moment van de foto, liep net het stokstaartje weg. Dus ja die staat niet op de foto.Maar omdat we dus eigenlijk al weer snel het park uit waren en nog niet naar huis wilde zijn we doorgereden naar Westerbork. Daar hebben we heerlijk lang gewandeld, en Max wilde ook alles zien. Tot hij wel heel erg moe werd, en in de buggy in slaap viel. We waren helemaal moe toen we thuis kwamen en Max heeft heerlijk geslapen.Wij nog even een taartje op Daan,s verjaardag, alleen kreeg ik hem niet weg. Ik voelde me ineens niet helemaal lekker. Dus heb hem de volgende dag maar helemaal opgegeten.Lekker klieren met je toetje, steeds de lepel wegslaan, ja en dan boos worden als het op is. Het meeste lag op de tafel en grond in plaats van in zijn mond. Dat is pech hebben voor hem, leert hij vast wel van een keertje….Babytv kijken, het liefst zo dicht mogelijk erbij staan. Dit doen we bijna nooit, maar af en toe is het wel leuk voor hem even tv kijken. We hebben hem daarna maar even in de stoel gezet zodat hij rustig even kon kijken. De tv staat bijna nooit aan als hij wakker is, ik vind dat hij zichzelf moet kunnen vermaken. En dat doet hij vaak ook wel.Mama heeft lekkere croissants gehaald waar ik lekker van aan het smikkelen was.Af en toe ook wat nieuws proberen, heb het al eens eerder gegeven komkommer. Maar hij moet echt aan deze smaak wennen merk ik. Al het warme eten gaat altijd er zo in, maar dit soort dingen heeft hij echt meer tijd voor nodig. Dus de meeste komkommer is de prullenbak in gegaan. Volgende keer nog eens proberen.

Papa kocht een stellingkast en ik besloot mee te helpen met klussen. Helaas schoot het niet echt op terwijl ik er was, dus toen ik terug uit bed kwam hadden papa en mama hem al in elkaar gezet.Maar hoe leuk is het als je toch even mag proberen te helpen.Die plakband plakt wel erg aan me handjes, maar hield het heel goed vast voor papa.

Wij maken er nog een lekkere luie tweede pinksterdag van… En jullie wat gaan jullie doen?




Take a look at my life *week 19*

Een heerlijke week met veel buiten in de tuin spelen. Max begint net als ik te wennen om lekker in de tuin te spelen. Hiervoor was het alleen maar binnen spelen, maar nu het zo lekker weer is dan is de tuin veel leuker om te zijn. Genoten van het heerlijke weer en een heerlijk spelend kind buiten. Ik kan zo genieten van hem, zeker als hij nieuwe dingen ontdekt. Het is niet alleen nieuw voor hem maar natuurlijk ook voor mij. En soms is dat best wel even eng, want zo met zijn blote beentjes buiten. En zal hij niet verbranden, ondanks ik hem goed insmeer. Dat soort dingen. Maar het gaat allemaal prima, en we hebben gewoon een heel actief kind die overal wel van kan genieten. Dus druk geweest in de tuin…

Even voor het eerst wennen in de tuin spelen, niet alleen voor Max maar ook voor mama. Want doet dat geen pijn zo door de tuin kruipen. Maakt hij zo zijn beentjes niet open. Maar blijkbaar gaat dat gewoon prima. Het is wel een fijnere gedachten als hij lekker kan lopen in de tuin. Dat zal vast niet heel erg lang op zich laten wachten. Max vond het wel prima zo lekker in de tuin spelen.Na zo,n drie maanden moesten we weer even op controle bij de “voetendokter” orthopeed. We gingen dus met de bus naar het ziekenhuis toe.Wat doe je als je moet wachten, nou na dat ik druk werd op schoot even op een grote mensen stoel zitten. Stoer kind ben ik toch…Dan ook nog maar even rond kruipen in de wachtruimte en vervolgens op een kinderstoeltje gezet worden om even te spelen met blokken. Ik vond dat andere jongetje die er zat wel interessant, maar volgens mij was hij een beetje verlegen.Jeeeeh…. Voor het eerst in het zwembadje in de tuin. Wat vond hij het leuk. Ik had niet verwacht dat hij het zolang volhield. Maar ook ik heb heerlijk genoten in de tuin. Alles wat moest, moest maar even wachten. Max lekker in het water spelen en ik genieten van het weer en het uitzicht. Toen ik zag dat hij het koud kreeg hem eruit gehaald en hem nog even gewoon in de tuin laten spelen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=u7r_k740Lbg]
Nog even een filmpje gemaakt dat hij zo lekker in het water aan het spelen is.Zoals je ziet was het geen straf om in de tuin te zijn samen met Max.Lekker even wat druiven eten, mocht hij even op de tuinstoel zitten. Dit ging prima, zo hoefde ik niet zijn eigen stoel naar buiten te slepen. Als ik dit zo zie vind ik wel dat hij echt groot word.We hebben eindelijk potaarde gekocht en wat plantjes, die potten hadden we al een tijd en nu werden er alvast twee ervan gevuld. De volgende keer de andere twee potten nog vullen. Het ziet er gelijk wat gezelliger uit in de tuin. En aangezien we nu weer gebruik maken van de tuin is dat wel erg leuk zo.Het was alweer zo lekker weer, maar niet lekker genoeg voor water. Dus we vulde de dag ervoor de zandbak met zand, wat we ook kochten samen met de potaarde en de plantjes. Zo mocht Max lekker in de zandbak spelen. En volgens mij heeft hij zich wel vermaakt. Was een stomme zet om hem een witte broek aan te doen, aangezien hij de zandbak uit kroop en de tuin door kroop. Maar ach een kind wat vies word is een spellend kind. En dat is de bedoeling ook van kind zijn.Dan is het Moederdag de tweede Moederdag dat Max er is, maar de eerste dat ik een cadeautje kreeg van hem. Dat hebben ze leuk gedaan met hem op de kinderdagverblijf. Helemaal trots op hem.Na het zandbak avontuur moesten we in de avond maar even onder de douche. Nou in het badje zitten en afgespoeld worden door mama. Want het is wel lekker om schoon in bed te gaan. Nou en dat was hij zeker weer voor het slapen gaan.

Hebben jullie ook iets leuks gekregen van je kind met Moederdag?




Daan is bijna jarig

Als ik naar de wc ga, krimpt mijn buik een beetje in. Daar zie ik het op de verjaardagkalender staan, de naam Daan.

Nog vier dagen

Daan is 15 mei jarig, hij zou dan vier jaar worden. Het geeft een onrustig gevoel met zich mee, maar ook weer fijn omdat zijn naam wel genoemd word in ons huis. En dat wil ik zeker zo houden. Maar het is confronterend wetend dat we vorige maand de eerste verjaardag hebben gevierd van zijn broertje, dat we nu hebben gezien hoe het hoort een verjaardag vieren met je kindje erbij. En dat Daan dit nooit zal meemaken en wij niet met hem. Vanaf het eerste jaar weet ik al dat ik onrustig word rondom zijn sterfdag en zijn verjaardag, maar dat de dag zelf altijd erg fijn is. Daan is er gewoon altijd bij, en dat zal ook altijd zo blijven.

Of we iets speciaals gaan doen met zijn verjaardag weten we eerlijk gezegd niet, het is een hele gewone dag maar ook weer helemaal niet. Zijn papa zou moeten werken, maar heb gevraagd of hij vrij kon nemen. Ik zou graag met ons gezin iets leuks doen op de verjaardag van Daan. Maar wat ga je doen op zo,n dag. Zijn plekje op het crematorium is er niet meer, dus daarheen gaan kunnen we ook niet meer. En dat is prima, want Daan is nu fijn thuis. Wel of geen taart kopen en van genieten? Daan zou hebben gezegd ja natuurlijk moet er taart zijn. En ik hoop dan ook net als elk jaar dat hij daar waar hij is een prachtig feest heeft, met de meest lekkere taart en vriendjes en vriendinnetjes om zich heen. Alle sterrenkindjes waar ik van weet hem komen feliciteren en dat hij allemaal mooie cadeautjes krijgt. Met veel ballonnen en slingers, en leuke spelletjes doen. Zo zou ik zijn dag invullen als hij hier bij ons zijn verjaardag had mogen vieren. 

Broertjes

Nu Max er is vraag ik me steeds vaker af hoe Daan er nu uit zou zien, en hoe ze samen lekker zouden spelen als Daan er nog was geweest. Niet helemaal reëel want als Daan er nog was geweest, dan was Max er nu niet geweest. Maar de gedachten twee jongens in huis te hebben is best wel confronterend, juist nu omdat je dingen mee maakt met Max die ik nooit met Daan heb kunnen doen. Ook zijn het echt twee hele verschillende jongetjes. Daan was natuurlijk ziek, en deed niet zoveel. En Max leert steeds meer nieuwe dingen, hij gaat steeds staan en loopt aan onze handen en met zijn loop karretje. Zou Daan nu inmiddels helemaal kunnen lopen als hij hier zijn verjaardag had gevierd, ik weet het niet en dit zal ik ook nooit weten. Dat vind ik het meest moeilijke dat ik nooit zal weten hoe hij zich zal ontwikkelen. En ook in Max zie ik helemaal geen herkenning van Daan, toch zijn het wel echte broertjes. Allebei heerlijke ondeugende mannetjes.

Herinneringen

Ballon

Toen Daan in het ziekenhuis lag voor drie weken lang, kregen we een hele grote doos binnen. Deze doos woog niets en ik stond echt verrast. Ik maakte hem open en er sprong een ballon uit, gelijk wist ik van wie het kwam. Ik moest zo lachen, wat geweldig er word aan ons kleine mannetje gedacht. Onderaan de ballon zat een kaart en ja hoor het was van degene die ik al dacht. Ik liet Daan trots zijn mooie ballon zien, en deed het lintje in zijn handen. Lucky shot want ik maakte een foto toen hij hem dus vasthield. Daarna vloog hij omhoog.

 

Nieuwe schoentjes

Daan is geboren met klompvoetjes en ja zijn broertje Max ook. Na een lange periode van gips kreeg hij dan eindelijk schoentjes met een brace er tussen. En wat was hij trots op zijn mooie stoere schoentjes. Alles behalve trots was Max daarmee, hij moest er niets van weten. Maar die foto die zijn papa maakte nadat hij zijn nieuwe schoentjes kreeg echt geweldig.

De twee broertjes.

 

Clini Clowns

Ook tijdens de opname van Daan werden we verrast door de Clini Clowns. Dit was voor mij als moeder een hele mooie ervaring. Zelfs had ik het idee dat hoe klein Daan ook was, dat hij er wel iets van mee kreeg. Ze kwamen speciaal voor hem zingen, even voelde het niet meer als het ziekenhuis kamer waar we in opgesloten waren.

 

Heeft iemand nog leuke tips om te gaan doen op de verjaardag van Daan?




Leuke onderzetters ontwerpen

We hadden laats het verjaardag feest van Max en daar kregen we best een hoop bezoek voor. Dit zijn wij niet gewend zoveel mensen in huis te hebben. Maar wat was het gezellig. Max heeft genoten en wij als ouders ook heel erg genoten van deze dag. 

Kleine kinderhandjes

Het enige met een kind is best lastig als je de tafel vol zet met drankjes en hapjes dat je zo moet opletten dat hij niets van tafel haalt. Want hij kan inmiddels staan en haalt dan ook gewoon alles van tafel af. En hoe vaak we ook nee zeggen en hem er weg halen, tot nu toe begrijpt het het nog niet dat het niet mag. Ja natuurlijk gaat hij het leren, maar vond het wel eng zo op zijn verjaardag. Mijn ogen gingen steeds weer naar de tafel wanneer hij weer eens te dichtbij kwam.

Onderzetters voor glazen

Nu hebben we voor de tafel onderzetters voor de glazen, maar heb er maar geen meer bij gelegd omdat hij het leuk vind ze van de tafel te halen en ermee op de tafel te slaan. En aangezien ze van ijzer zijn maakt dat een hoop herrie en de tafel kan hij ermee beschadigen. De tafel is hier dagelijks vies omdat je het niet tegenhoud met kinderhandjes op een glazen tafel. Maar om overal ook kringen op de tafel te hebben van de glazen als er bezoek is, is dat helemaal niet zo fijn. Misschien stom maar ik kan me er best een beetje aan storen, al ben ik daar niet heel erg mee bezig geweest op die dag. Ik dacht er alleen daarna heel erg aan, want ik mocht voor een samenwerking bierviltjes laten maken. En deze hadden wel heel erg mooi van pas gekomen op deze verjaardag. Alleen het kwam net even te laat om ze op tijd klaar te hebben en ze thuis te hebben.

Volgend feestje?

Ik heb dus gave bierviltjes mogen maken via Studentendrukwerk. Eerlijk gezegd heb ik het aan mijn partner over gelaten, die is daar wel handig in. Ik vind ze helemaal geslaagd. Dus op naar het volgende feestje?!




Take a look at my life *week 18*

Wat was het heerlijk weer het weekend, en daarom zijn we beide dagen erop uit gegaan. Daardoor had ik ook geen zin meer om mijn weekoverzicht te schrijven, waardoor hij dus vandaag pas werd gemaakt en online gezet werd. Maar wat is het fijn om te genieten van je gezin, iedere dag ben ik zo dankbaar voor Max. Het is een heerlijk jochie en hij geniet zo van alles met ons. Hij is vrolijk, actief, ondernemend en ik hou zoveel van hem. Vaak moet ik zo om hem lachen, en wat gaat hij snel in groei. Ik kan dus zeggen dat ik heel veel geniet nu in het leven, maar ik blijf nog steeds iets missen. Soms komen de muren op me af, omdat ik veel thuis zit. En ik mis contacten, vooral gewoon echt een goede vriendin hier in het dorp. Maar ik geniet van ons mannetje en dat maakt heel veel goed.

Kijk mee wat we de afgelopen week hebben beleefd samen.Hier kan je toch uren naar kijken, je slapende kindje. Ja we hebben een camera boven zijn bed hangen. Niet alleen van de babyfoon, maar ook eentje waar we via onze mobiel of laptop naar hem kunnen kijken. En dit is allang niet meer om hem in de gaten houden of alles wel goed gaat. We vinden het gewoon leuk te zien hoe hij steeds weer nieuwe houdingen aanneemt in zijn slaap. Ik vind dit gewoon echt zo lief om te zien. En ja soms is het ook fijn te zien dat hij nog ademt, al zijn we daar niet echt bang meer voor dat hij ineens stopt ermee.Wat kan hij ook heerlijk spelen, hij vermaakt zich bijna altijd prima. En zo leuk te zien, en fijn dat ik hem niet steeds bezig hoef te houden. Natuurlijk spelen we ook wel samen, maar hem alleen laten spelen is ook gewoon heel goed voor hem.Aardbeien tijd, zo lekker een beschuitje met aardbeien. Daar hebben we heerlijk van gesmuld zaterdag.Daar gingen we dan eindelijk zijn duw fiets uitproberen, het was de bedoeling even een wandeling naar de speeltuin. Daar even spelen en terug naar huis. Maar de wandeling na het spelen in de speeltuin is toen best lang geworden nog. Na een tijdje viel de gordel af van Max en dat vond ik wel eng, dat hij ven het fietsje loskwam. Daar moet even iets op verzonnen worden, want anders valt Max eraf als hij steeds los raakt. Wat zag het er stoer uit hij op zijn fiets. En we hebben zo genoten van de wandeling en Max ook op zijn stoere fiets.Wat is het toch ook een heerlijk binkie.Ik wilde met dit heerlijke weer een stukje fietsen als gezin. Maar nooit verwacht waar we terecht zouden komen. We hebben in totaal zo,n 24 km gefietst, we zijn naar Pieterburen gefietst. Helaas vonden we de zeehondencentrum wat te duur om naar binnen te gaan. We weten dat het namelijk niet veel voorstelt, maar voor Max is het denk straks wel leuk. Dus wie weet ga ik eens alleen met hem. Dan is het wel te doen, hij mag gratis. Maar hiervoor vind ik 9.50 echt te duur. Het fietsen was al helemaal geweldig, en Max heeft er ook van genoten. Na een tijdje dat we steeds hem schapen lieten zien, wees hij met zijn vinger als we weer schapen tegen kwamen en begon te lachen. Zo leuk dat hij het zo snel oppakt. 

Bij Pieterburen natuurlijk even wat drinken voor Max en hem weer even goed insmeren voor de zon. Het is een wonder dat hij zo goed is de hele rit zijn pet ophield.
Even een kleine pauze op de terug weg. Het was wel weer erg wennen zo lang fietsen, hebben we al heel lang niet meer zo gedaan. En Max deed het prima, thuis was hij echt wel helemaal gesloopt en na wat fruit en drinken heeft hij heerlijk liggen slapen. En ja ook papa en mama waren erg gesloopt. Maar zo genoten.

Hebben jullie ook zo genoten van het heerlijke weer het weekend?




Cake smash

Op zijn verjaardag moest hij niet veel van de taart weten, hij schoof hem steeds weg met zijn handen. En ergens kan ik me dat best voorstellen, ja wat moet je ermee als je dit nog nooit hebt gezien. Dus we dachten zet hem terug in de koelkast en proberen het de volgende dag nog eens. Heel voorzichtig ging er een vinger in en daarna even proeven van de slagroom die op zijn vinger zat. Steeds langzamerhand ging hij een stapje verder. Tot zijn hele hand in de taart ging en zelfs met zijn mond erin hapte. Heerlijk dit wilde ik ook zien, dat hij lekker ging knoeien met de taart. Ik heb echt om hem moeten lachen, en om deze reden vind ik het dan ook niet erg om alles weer schoon te moeten maken. Hij is ook zelf lekker in bad gegaan na het “eten” van de taart. Hier heb ik dan zeker foto,s van gemaakt, die ik nu hier met jullie deel.

Veel plezier met kijken.




Take a look at my life *week 17*

Alweer een week voorbij, en Max is dus alweer een week 1 jaar oud. Zo leuk, we hebben gewoon geen baby meer in huis maar een dreumes. Een leuke nieuwe fase dus, waar vast ook minder leuke dingen aan vast zitten. Maar die herkent vast elke moeder. Maar ik kijk uit wanneer hij zelfstandig gaat lopen en gaat praten. Hij zegt al soms papa, en probeert al mama te zeggen. Wat ook al aardig begint te klinken. Ik wil me nog steeds veel vasthouden aan zijn slaap momenten en dus ben ik gewoon eigenlijk bijna altijd thuis. Soms wil ik er gewoon even op uit en dan twijfel ik, omdat ik ook niet wil dat zijn middag slaapje eronder lijd. Toch moet dit soms maar even anders en gaan we gewoon even op pad, waardoor hij dan in de avond maar eerder op bed gaat. Hij doet het er eigenlijk ook prima op, maar het liefst zie ik hem natuurlijk wel gewoon in de middag slapen. Max slaapt gewoon nog erg veel. In de ochtend slaapt hij ook zeker nog bijna twee uurtjes.

Max is het schandalig verwend op zijn verjaardag, en alles vind hij leuk om mee te spelen. De duw fiets moeten we nog buiten uitproberen. Maar dat gaat vast snel gebeuren met lekker weer. Zijn loop fiets is nog net even de groot voor hem, dus nog even een paar schoppen onder zijn kont geven en dan kan hij hem gebruiken. Ja je snapt natuurlijk wel dat we hem niet letterlijk een schop onder zijn kont geven.Op zijn verjaardag moest hij niets van zijn taart hebben, en schoof hij hem steeds weg. Maar de dag erna ben ik toch een poging gaan wagen en ja hoor even wennen wat is dat en toen toch vol erin met zijn handjes en ja zelfs mond. De rest van de foto,s komen nog, want ik heb er veel meer gemaakt. En het zelfs gefilmd, juist ook omdat zijn papa er nu niet bij kon zijn. Maar ook voor de herinnering later. Het was even een werk het schoon te maken, maar het zo waard was dit. Hem lekker daarna in bad gedaan, dat was ook zeker nodig. Helaas na het bad toen ik hem net aangekleed had, kwam er ook weer een gedeelte van de taart eruit. Was dus even iets teveel. Maar we geven hem ook niet dagelijks taart.Ja de muren komen soms wel even op me af, om altijd maar thuis te zitten met een kind. We gaan wel vaak even naar buiten, naar de winkel of als het lekker weer is even wandelen. Maar de rest van de tijd zit ik gewoon thuis met hem. En in grote lijnen vind ik dat helemaal niet erg, ben graag met hem thuis. Maar soms wil je gewoon er even op uit. En was al een tijdje niet meer in de stad geweest. Waar ik nu maar even heen ging. Kind mee en lekker met de bus naar de stad. Dit kan ook makkelijk, maar ik vind het moeilijk het los te laten dat hij dan in de middag zijn slaap mist. En hij wil niets missen en dus pas in de bus terug naar huis even 15 minuten slapen. Maar we zijn even lekker eruit geweest. Hier waren we even bij Musjes, die hebben tegenwoordig ook een café. Ik wilde gewoon even Max een banaan geven en wat drinken, toen ik zelf een lekkere kop thee kreeg. Het blijft een fijne winkel om even te kunnen stil staan bij je kind. Je kan ook als het nodig is je kindje verschonen, en dat is wel heel fijn. Helaas waar ik voor ging, een zomerjas heb ik nog niet gevonden. Maar het was wel even fijn in de stad.

Houden jullie elke dag rekening met de slaap tijden van je kind of ga je soms ook er even op uit, met het risico dat de slaap wordt overgeslagen?




Take a look at my life *week 16*

Afgelopen week telde ik af naar de eerste verjaardag van Max, wat een mijlpaal. En ook wel even slikken, hij word zo groot al. Nog even en ik moet erachter aan rennen. En ik kijk er ook naar uit dat hij woordjes gaat leren zeggen.

Kijk gezellig mee wat ik afgelopen week heb beleefd.Het was zo heerlijk weer, zelfs heet dat we even in de tuin hebben genoten. Maar van korte duur want je brandde gewoon weg in de zon. Het is ook soms van het ene uiterste naar de andere uiterste. Maar we hebben echt even kunnen genieten van zomers weer, terwijl het pas lente is.

Na het verjaardag feestje van Max, bedacht ik dat ik geen eten in huis had. Aan de ene kant niet zo veel trek, maar uiteindelijk eigenlijk wel. We hadden dan ook in de middag geen lunch gehad, maar we taart en wat hapjes. Maar omdat we ook beide niet heel lekker waren wisten we nou niet of we echt trek hadden. Toch maar even makkelijk naar de pizzeria. Dit was de eerste keer om te proberen.En het was geslaagd, we vonden beide de pizza lekker die we hadden besteld. Dus dat kunnen we zeker nog weleens doen. Na zo,n drukke dag was het toch wel fijn iets te eten en er weinig moeite voor hoeven doen. Helaas moest ik natuurlijk wel erheen lopen en best wel heel lang wachten daar op de pizza.Dan in de avond nog maar even de taart op maken die we hadden laten maken. Er is flink van genoten die dag, en iedereen lusten wel een stukje. Dus er was niet veel over, nog voor de avond voor ons beide een stukje. En dan zeggen ze dat hij voor 20 personen was, nou zoveel mensen waren er niet op de verjaardag van Max.Max is enorm verwend, alle cadeaus komen nog online in het volgende weekoverzicht. Maar deze wilde ik alvast laten zien. De kleine fiets is een loop fiets die hij van ons kreeg. En die andere is een mooie, stoere duw fiets die hij kreeg van zijn oom. Teigertje wilde hem even uitproberen, en hij is goedgekeurd. Ook al goedgekeurd voor Max die heeft er ook al even op gezeten. 

Hoe hebben jullie de eerste verjaardag van je kindje gevierd?