In het leven van week 39-44

Max wilt altijd van alles in zijn bed hebben, en hier was hij ook helemaal gek van de ballon die hij kreeg van de schoenenwinkel. Zijn sandalen waren na paar keer dragen al kapot, dus ik ging ermee terug. Helaas waren ze niet op voorraad waardoor ze besteld moesten worden. Ik had thuis een verdrietig kind zei ik, en daarom kreeg ik een goodiebag mee voor hem. Helaas heeft hij nog maar heel kort ze aan kunnen hebben, omdat het vrij laat in de zomer was. Nu staan ze zo goed als nieuw stof te eten, en zal ze nooit meer aan kunnen. Het is al zolang terug dat hij inmiddels een nieuwe ballon in zijn bed heeft liggen.
Lekker snacken voor de peuter in huis, iets gezonds en iets minder gezonds zit er vaak in.
Heerlijk zoet is hij altijd als hij aan het kleien is. Ik kan hem nu inmiddels ook lekker alleen aan de tafel zetten met zijn klei. Het wordt er wel een zooitje van maar dat heb ik maar een beetje los gelaten. Aangezien hij zich er zo leuk mee vermaakt.
Lekker liggen op de bank als een prins met een lekkere deken, en wat te snacken en ook nog eens filmpjes kijken. Hij heeft het goed voor elkaar.
Kind hou van lekker eten, oke niet altijd als het moet. Maar hij kan genoeg eten, en lust gelukkig ook best wel veel.
Peutergym, de eerste weer na de lockdown. Wel in een ander gebouw, omdat de ouders niet mee naar binnen mogen op de school waar ze altijd gym kregen. Nu nog de moeite genomen hem volledig om te kleden. Maar nu gaan we gewoon met gymkleding erheen. Dus geen korte broek meer aan, dat is wel beetje te koud op de fiets. 
Fijn shoppen met je kleine man, even wat leuke dingen kopen voor hem en mama. We waren al daarvoor bij een andere geweest, en flink leeg gekocht voor Max. Maar wat ik wilde hadden ze daar niet, dus nog even bij een andere Action kijken. Ja als je de kamer van je kind aan het veranderen bent langzaamaan, dan moet er ook wat speelgoed komen voor in de bakken in zijn eigen kamer.Altijd fijn even een klein knipoogje te krijgen van je zoon die niet meer leeft. Ik had het veertje zien liggen in de speeltuin, maar laten liggen. En toen kwam Max ermee aan, dus extra bijzonder vond ik dit knipoogje.
Heel even lekker knuffelen met de grote olifant, die normaal altijd in zijn bed ligt. Ja wat ligt er niet in zijn bed… Hij past er vaak zelf net tussen.
Buiten spelen is echt favoriet bij Max, toen was het nog lekker weer. Nu is het echt een heel stuk minder. Toch nog steeds leuk vind Max, vooral lekker door de plassen heen stampen. We hebben dan ook maar weer nieuwe laarzen gekocht dat hij dat zo nu en dan lekker even kan doen.
Slapen wat is dat, lekker spelen en dus de politiewagen uit elkaar hebben liggen. Eerst maar weer in elkaar zetten. Ik zei toch alles moet in zijn bed liggen.
Nieuw huis voor Max, dozen zijn natuurlijk ook weer erg leuk om mee te spelen. Nu was het een leuk rust plekje om filmpjes te kunnen kijken.
Gave nieuwe schoenen, en wat was hij er super blij mee. We hebben ze nog even afgewisseld met zijn oude schoenen. Vond het zo zonde als hij ermee in de speeltuin zou spelen of bij de dagopvang. Maar uiteindelijk zijn we helemaal overgestapt, je moet er toch eens aan geloven. Schoenen blijven toch nooit lang mooi bij kinderen.
Slakken eten geven, wat is hij toch ook zorgzaam zeg. Geweldig om te zien, waar zo’n kind naar kijkt als je buiten bent.
Lekkere luilak dat kind van ons, kussen op de grond. Mama dekentje over me heen. En het ligt lekker op de grond even te chillen.
Even voor mij alleen naar buiten, na een telefonische gesprek waarin ik lotgenoten ondersteun is het lekker om even het hoofd leeg te maken erna. En dan is het prima te doen even een rondje buiten wandelen.
Fijn als gezin op pad en wat hadden we het leuk, eerst even de natuur in om de wandelen. Daarna de kinderboerderij op, dieren kijken en vooral lekker spelen. Even wat drinken en een ijsje eten voor onze zoon.
Gezond combineren met ongezond, zo leuk als hij zelf aangeeft wat hij wilt eten. Oké niet altijd even leuk, maar soms is het heel grappig te zien wat hij kiest. En hij is dol op fruit, dus mag er ook iets ongezonds op de cracker.
Dat koppie echt, en maar blijven zeggen dat hij niet moe is. Maar dat was hij echt wel. Lekker ding is het ook.
Nieuwe kleding passen, wilde het niet meer uit. Maar eigenlijk heeft hij het nog niet echt willen dragen erna. Hmmm, toch maar weer tijd om het aan te bieden om het aan te doen. Hij kan zo eigenwijs zijn.
Mijn stoere man, en hij is gelukkig altijd blij als ik met iets nieuws thuis kom voor hem. Dit keer een super stoere muts voor hem.
Selfie time, en dan moet je tanden laten zien vind Max. Dus de mond wijd open. Clowntje, zeg ik dan. En hij zegt standaard “Nee Max” 
Ja nu is het echt lekkere weer over, dus tijd voor een nieuwe winterjas. En hij vind hem mooi. Hij heeft hem nog niet buiten mogen dragen van me. Want een tussen jas is nu nog goed genoeg. Dan kan hij deze aan als het echt heel koud gaat worden.
Heel mooi dat we zo dichtbij een grote speeltuin hebben, want hij is echt graag buiten. Dus lekker spelen daar is een groot succes.
Paar weken terug bedacht hij geen middag slaapjes te willen doen, en dan het liefst in de ochtend vroeg wakker worden en bij ons in bed willen kruipen. Maar dan is hij alleen rustig als hij filmpjes mag kijken. Die vroege ochtenden waren snel voorbij, toen hij er achter kwam dat hij heel moe werd van geen middag slaapjes doen. Inmiddels gaat hij nu wel weer af en toe in de middag slapen, want zijn lichaam is er nog niet aan toe om het zonder te doen. De hele dag klaagde hij over moe te zijn, maar nee wilde niet slapen. Nu accepteert hij het wel weer als ik hem in de middag laat slapen. En klaagt niet meer zo over het moe zijn gelukkig.

Sinds een week vraagt hij elke ochtend fruit als ontbijt aan me. Nou dan maken we er een leuk ontbijtje van. En hij ging klussen met papa deze dag. Want we hebben twee kasten voor zijn kamer gekocht.
Papa en een klein beetje mama de kasten in elkaar zette. Max hielp ook een beetje. Maar vond het bouwen en spelen met de dozen en rommel veel leuker.
En dit is het resultaat, we missen alleen nog de handgrepen voor de kasten. Die komen volgende week binnen. De landkaart, kregen we al een hele tijd terug via mijn blog. En nu kunnen we hem eindelijk kwijt in zijn kamer. Zo hebben we zijn tafel en stoeltje van beneden maar in zijn kamer gezet. Nu heeft hij lekker een speelhoek in zijn kamer. En al het baby spul eruit. Nu moet de commode en zijn oude kast nog verkocht worden. Zodat het niet meer in de weg staat bij ons thuis. Max vind zijn nieuwe kamer mooi. Dus geslaagd zeg ik.




ME-time voor mama

Als je moeder bent, dan herken je het wel. Je doet alles voor je kinderen en cijfert jezelf grotendeels, misschien wel helemaal weg. Ga je shoppen voor jezelf, kom je thuis met alleen kleding voor je kind. Ik ben zo’n moeder die haar kind alles geeft en tevreden wilt houden. Voor hem gaan we bijna elke dag naar buiten (ook als ik eigenlijk even me niet lekker voel) Die kleine peuter is mijn leven. Daarnaast ben ik wel blij dat hij twee dagen in de week naar de peuterspeelzaal/dagopvang gaat. Dit zijn de dagen dat ik voornamelijk het huishouden doe en ook even bijkom van hele dagen met mijn peuter. En voor hem is het natuurlijk ook heel goed onder andere kinderen te komen, daar van alles leren. Je kan ook niet 24/7 alleen maar je peuter vermaken, dat kan niemand. Toch vind ik het moeilijk om even volledig voor mijzelf te kiezen, dan voel ik mij schuldig alsof ik het niet leuk vind om moeder te zijn. Maar eigenlijk is dat onzin, want als je voor jezelf goed zorgt ben je ook weer een leukere moeder voor je kind. En dat schiet er bij mij toch vaak wel in. Niet dat ik nooit een leuke moeder ben, maar ik kan best wel mopperen op mijn kind. Wat ik het liefst niet doe. Maar welke moeder doet dat niet eens mopperen op haar kind.

Middag slaapje

Meestal haalde ik mijn ME-time uit de middag slaapjes van mijn zoon. Dan ging ik vaak ook nog even liggen, of even relax een spelletje spelen op de Nintendo. Of gewoon even helemaal niets. Toch moest ik steeds weer een keuze maken wat op die momenten het belangrijkste was voor mij om te doen. En vaak waren dat de middag dutjes voor mijzelf ook erg fijn en welkom. Alleen toen bedacht Max pas geleden dat hij geen middag slaapje meer wilde doen. En ja natuurlijk wist ik dat we toe waren aan een nieuwe fase. Ik mocht al in mijn handen knijpen dat hij al zolang gewoon nog wilde slapen in de middag. Hij is inmiddels 3 1/2 jaar. Dus over een half jaar gaat hij naar school, dus moet hij echt wel gaan wennen aan niet meer slapen in de middag. Mama moet er nu ook aan geloven. Maar waar haal ik dan mijn ME-time vandaan! Ik was er al zo slecht in om echt tijd te maken voor mijzelf, en nu is het weer helemaal opnieuw zoeken hoe we de extra tijd gaan invullen. 

Het is belangrijk dat Max nog wel een rust moment op de dag krijgt, want ik merk dat hij echt heel moe is steeds. Moeilijk in de ochtend uit bed komen, en vaak geen verzet meer met hem naar bed brengen. Nu probeer ik in de middag met hem op het grote bed te gaan liggen, hij een filmpje kijken ik even mijn ogen sluiten. Maar ook dit gaat niet altijd goed. We zijn nog aan het proberen, aangezien het nog maar net is dat hij geen middag slaapje meer doet.

Kiezen voor mijzelf

Al een tijdje zat ik al te denken aan dat ik graag weer even naar mijn vriendin wilde. We zien elkaar veel te weinig. Ze woont dan ook niet om de hoek. Nu koos ik er voor afgelopen weekend bij haar te gaan logeren. En Max ging naar opa en oma. Mijn partner had een extra nachtdienst, en daarna ook eventjes tijd voor zichzelf. Max is wel vaker bij opa en oma wezen logeren, en toch vond ik het nu een stuk lastiger het los te laten. Omdat ik zelf ook weg ging. Maar eenmaal bij mijn vriendin heb ik het zo leuk gehad, dat dit hele schuldgevoel weg viel. Want ja ik mag zeker weleens voor mijzelf kiezen. En even mijzelf weer voelen, even niet alleen mama zijn. Ik heb een heerlijk weekend gehad, onwijs gelachen, veel gekletst, lekker de stad in geweest en lekker films gekeken. Ook hoopte ik dat ik daar een beetje kon bijkomen, maar dat is niet heel erg gelukt. We waren druk samen, maar ook uitslapen echt zat er niet in. Met vier katten om je heen, is dat wel even wennen. Dan hebben we de maandag maar even om echt bij te tanken, als Max naar “schooltje” is.

Kleine ME-time momenten

Hoe doen jullie dat mama’s die kleine momenten tussendoor om even aan jezelf te denken. Even niet je kind te hoeven vermaken, en even rust aan je hoofd. Wat doen jullie dan en op wat voor momenten creëer je die? Gewoon even dat kopje thee zetten en rustig op de bank zitten is denk al welkom. Maar dan heb je toch een peuter die aandacht vraagt. Gelukkig begint hij steeds meer zelf te doen en zonder mij te spelen. Dus nu alleen dat kopje thee zetten en hem lekker laten spelen met klei of iets anders. 

Ik ben wel sinds een tijdje bezig om elke week een planning te maken, en daar zet ik soms ook dingen in om te doen die leuk zijn om met Max te doen. Maar misschien kan ik ook daar wat meer mijn kleine momentjes voor mijzelf in te plannen. Hier ga ik zeker mee aan de slag.

Wat zijn jouw ME-time momenten? Zodat ik wat inspiratie van jullie kan krijgen. 




Knus en warm in huis

Het zomerse weer komt ten einde en het wordt weer tijd voor gezelligheid in huis. Lekker op de bank met een dekentje kruipen, met een kop thee en Netflix of een leuk boek. Want met de aankomende regen ga je denk niet graag naar buiten. Maar maak je het thuis lekker knus.

Een echte huismus

Ik ben best wel een echte huismus, alleen door mijn peuterzoon kom ik veel meer buiten dan ik gewend was. Hij is echt een buitenspeelkind, en dat is voor deze mama heel erg goed om lekker vaak buiten te zijn. Maar als het weer omslaat naar regen en straks misschien wel kou dan ben ik toch echt liever wat meer thuis. En dan is het wel zo fijn om het warm en gezellig te maken in huis. Mijn peuter maak ik blij met lekker spelen met van alles, puzzelen, kleien en boekjes lezen. De boekjes lezen doen we meestal alleen voor het slapen gaan, maar misschien kunnen we dat net even wat vaker straks gaan oppakken als we meer thuis zullen zijn. Ik zie het al voor me samen lekker op de bank, dekentje over ons heen en dan lees ik hem voor uit een leuk boek.

Fantasie slaat toe

En dan slaat mijn fantasie een beetje op hol, ik hou van leuke warme kleine hoekjes om in weg te kruipen. Het liefst om lekker wat te schrijven of misschien zelf wel een fijn boek te lezen. Jaren terug kwam ik op zo,n plek waar ik me altijd veilig voelde. Een plek waar ik heen ging als ik me niet fijn voelde. Thuis voelt gelukkig ook veilig sinds we in dit huis wonen, maar mis soms wel warme en knusse plekje waar ik kwam. Vaak zat ik daar buiten met het lekkere weer, maar er waren ook fijne plekjes in het huis. Als ik denk aan een heerlijk knus lees of schrijfplekje denk ik aan een hangstoel in het huis. Je ziet dat wel eens in die geweldige woonbladen of op tv. En dan droom ik even weg. Want die mogelijkheid is er hier niet in huis, maar wat zou het leuk zijn.

Hangmatten

En als ik dan denk aan hangmatten, denk ik vaak aan buiten in de zomer. Maar je kan ze natuurlijk ook binnen gebruiken, mits je de ruimte hebt. Tijdens mijn opname samen met mijn zoontje toen hij nog baby was. Stond er in de woonkamer daar een hangmat. Ik zag er dan een moeder in liggen en ik dacht alleen maar wat zou het heerlijk zijn om daar even in te liggen. Maar ik deed het niet. Waarom niet, ik durfde niet daar op dat moment met andere moeders in de hangmat mijn rust te pakken. Wel heb ik mijn zoontje er eens opgelegd en hem zachtjes heen en weer laten wiegen. Daar kon ik al van genieten. Ik hou het thuis maar bij de bank met een dekentje over mij heen.

Maar ben jij wel iemand die graag een hangstoel of hangmat zou gaan gebruiken thuis?




Elk jaar is de sterfdag van Daan Anders

Gymles

De minuten tikken door, ik ben ergens buiten gaan zitten. Terwijl ik mijn peuterzoon net bij de gym heb afgezet. Ik heb heel lang geen moeite meer met hem loslaten. Maar vandaag was even heel anders. Wat als er iets gebeurd tijdens de gym en ik niet in het gebouw ben. Hij heeft eerder een ongelukje gehad, maar toen was ik in het gebouw aanwezig. Nu met corona mag dat niet. De minuten gaan traag voorbij en ik voel een knoop in mijn buik. Ik wil mijn kind in mijn armen, en het liefst ze allebei. Max en Daan ze horen hier in mijn armen. Gelukkig voelt Max er momenteel niets van en is lekker aan het gymen. En Daan ja die zit daar gewoon op zijn wolkje te kijken naar de wereld onder hem. Wat duurt het dan ineens lang zo,n gymles van drie kwartier, ik wil gewoon naar hem toe.

Emoties voelen

Maar ergens is dit voelen ook oké. Het is de afgelopen weken zwaar geweest, de sterfdag van Daan is inmiddels weer voorbij. Maar het blijft me ieder jaar weer verbazen dat het steeds anders is hoe ik mij voel. Dit jaar voelde echt heel zwaar, en heb ik weer na lange tijd ineens weer paniekaanvallen gehad. Ook weet ik als ik mijn gevoel wegdruk dat ik een paniekaanval krijg. Maar soms zijn die verdrietige gevoelens niet handig. Ik voel pas als ik rust ervaar, dus als ik zonder Max ben dan voel ik mijzelf met alles erbij. En dan kom je uit op huilen in het openbaar vervoer. Normaal vind ik het niet super erg. Maar dit keer hield ik het tegen. Ik was onderweg naar het ziekenhuis, daarvoor had ik samen met begeleiding een telefoongesprek met iemand die het bezwaar oppakt naar WMO. En daarvoor wilde ik niet zo in de emotie schieten, waardoor ik dus onderweg een paniekaanval kreeg. En natuurlijk tijdens het gesprek kwamen alle emoties wel naar boven. Want het hele gesprek draaide om alles wat de afgelopen jaren na het overlijden van Daan is gebeurd.

Sterfdag van Daan (12-09-2020)

Deze dag wilde ik niet zomaar voorbij laten gaan. Maar wat te doen deze dag. Elk jaar is dat weer een ding, wat te doen. Toen Daan nog een plekje op het crematorium had gingen we daarheen, maar hij is al jaren lekker dichtbij en dus thuis. Ik wilde niet thuis zijn deze dag. En het luchtig houden voor Max onze andere zoon. Dus we gingen een middagje weg met elkaar. Lekker spelen en dieren kijken bij de Mikkelhorst. Dit is een kinderboerderij met speelgedeelte. Ook een thee schenkerij zat erbij. We gingen eerst daar in de natuur een stukje wandelen, toen het ineens ging regenen. We besloten even in de auto te gaan zitten en Max wat te drinken geven. Toen het weer droog was zijn we over de kinderboerderij gelopen. En daarna heeft Max zich prima vermaakt met het leukste buitenspeelgoed die ze daar hadden. (denk aan tractors, fietsjes, loopauto,s enz) Nog even lekker warme chocolademelk drinken, en Max nog een ijsje geven. Als Max zich prima vermaakt met spelen, is mijn dag weer helemaal goed. Dus we hebben een hele fijne invulling gehad voor een best wel verdrietige dag. Dus er is juist veel gelachen, het huilen had ik de dagen ervoor al genoeg gedaan.




In het leven van week 34

Het was een week van ziekenhuis bezoekjes, veel rustmomenten proberen in te plannen. En een peuter die nooit stil zit. 
Het gaat lichamelijk niet zo goed met mij, omdat ik al maandenlang een flink slaapprobleem heb. Eigenlijk al jaren, maar dit waren steeds periodes van slecht slapen en dan weer goed slapen. Nu gaat het echt al maanden heel slecht. En heb al zo,n beetje alles geprobeerd voor een goede nachtrust. Helaas mocht het niet zo zijn. Nu ben ik doorverwezen naar het ziekenhuis, en ze hebben er uiteindelijk spoed achter gezet. Ik kreeg een gesprek en er werden enorm veel vragen op me afgevuurd. Ik was niet alleen, maar een begeleider van Cosis was mee. Want ze wist dat ik daar met een grote glimlach zou zitten, van ik kan niet slapen. Dus ze was bang dat ze het niet zo serieus zouden nemen. Maar de arts prikte er gelukkig doorheen, en liep ook gelijk mee om zo snel mogelijk een afspraak te krijgen voor een slaaponderzoek.

Lekker kind, wat wordt hij toch groot. Hier op de kinderopvang, wat heb je het toch naar je zin daar. Elke keer als ik je kom halen. Is het NEE ik wil niet meer naar huis. Ze maken het veelte leuk voor de kids. Maar ben ik alleen maar blij om. Gelukkig gaat hij uiteindelijk altijd met me mee naar huis. En is hij gewoon vrolijk op de fiets naar huis. Gelukkig ik doe het dus ook goed hihi.

Zo zag ik eruit vanwege het slaaponderzoek. Met al die plakkers en snoeren moest ik slapen. En daarom ben ik deze week drie keer in het ziekenhuis geweest. De eerste afspraak was een gesprek met heel veel vragen. De dag later mocht ik al terug komen voor het onderzoek, zo lieten ze me naar huis gaan. En de dag erna terug komen zodat alles weer verwijderd zou worden.

Dit kind heeft geen zit kont, en dit soort momenten zijn er weinig. En dan ook van zeer korte duur. Wat is het lekker rustig als hij even zo zit. Om vervolgens weer het huis rond te stuiteren. Nou ik ben wel blij met een kind die veel doet, en onderneemt. Maar af en toe mag hij ook wel even zo lief rustig zitten, en dat meer dan een paar minuten.

Ja eindelijk hij kan er nu zelf bij, een week niet in de speeltuin geweest. En hij kan nu zelf trappen. Dit wilde hij al zolang zelf kunnen, maar kon er gewoon niet bij. Dus een blij kind en een blije mama. Officieel dus groot genoeg om mama niet meer te vragen om te draaien.

Fijne nieuwe week voor nu.




Access BARS

Iets nieuws op mijn pad

Een tijdje terug kwam er iets nieuws voor mij op het pad. Ik was al een tijdje vastbesloten dat ik Reiki wilde gaan leren. Tot ik in aanraking kwam met Access BARS. Ik ging me hierin verdiepen online. En mede doordat ik een lotgenoot (ouder van overleden kind) leerde kennen die dit doet, ben ik nog meer nieuwsgieriger geworden. Ik stap hier helemaal blind in, maar het voelt zo goed. Dat dit op mijn pad terecht kwam, is met een reden dat voel ik echt aan alles. Altijd blijf ik het spannend vinden nieuwe dingen ontdekken, maar dit keer loop ik er niet voor weg. Vaak dacht ik “ja leuk” Maar dat kan ik toch niet. Nu denk ik, ik ga het gewoon aan en we zien wel hoe het gaat lopen. Ik heb dus totaal geen ervaring er nog mee, zelfs geen sessie gehad hierin. En toch ga ik dit gewoon leren. Zodat ik het zelf kan gaan geven. Hoe mooi is dat, een beetje liefde verspreiden door middel iets nieuws te leren. Misschien klinkt het zweverig voor jullie, maar ik voel dat ik op de wereld ben gekomen om wat liefde te brengen aan de mensen.

Access BARS

Je zult nu wel denken waar heeft ze het toch over, want wat is Access BARS nou dan. Dat ga ik je nu uitleggen.

Access Bars is een energetisch lichaamsproces voor iedereen die meer rust, ruimte en ontspanning in lichaam en geest wil ervaren. Zeker in de drukke maatschappij van tegenwoordig is het fijn als er weer meer balans is tussen inspanning en ontspanning. Access Bars zijn 32 drukpunten die energiebanen vormen door en om het hoofd. Hierin liggen al je ideeën, gedachten, overtuigingen en emoties opgeslagen. Ieder drukpunt staat voor een specifieke context in je leven. Zo heb je drukpunten die staan voor het lichaam, geld, controle, communicatie, vreugde, verdriet, dankbaarheid, daadkracht, heling, veroudering, creativiteit enz…

Door deze punten (bars), in verschillende combinaties, zachtjes aan te raken ontlaadt alle informatie die daar ligt opgeslagen. Hierdoor ontstaat er meer rust in je hoofd, komt er ruimte en ontspanning in je lijf en creëer je nieuwe mogelijkheden in je leven. Je haalt als het ware oude blokkades weg om ruimte te maken voor nieuwe mogelijkheden. Om in computertermen te spreken. Je defragmenteert je harde schijf. Dit zorgt voor ruimte om meer helpende overtuigingen en emoties te installeren. Zo kun je het leven gaan leven dat je altijd al graag hebt willen leven, met meer gemak, vreugde en overvloed.

Veel gestelde vragen

  • Wat kun je verwachten over  Access Bars?

Iedere sessie is anders, zelfs bij dezelfde persoon. Soms is hij heel intens op de tafel, een andere keer merk je er bijna niets van.
De meest gemelde effecten zijn: toegenomen innerlijke rust, makkelijker inslapen en doorslapen, uitgeruster wakker worden, meer energie, het leven ‘loopt’ makkelijker en je bent beter in balans.

  • Wie heeft er baat bij het runnen van de Access Bars?

Iedereen die bereid is er stil voor te liggen. Sommigen zullen de waarde van ontspanning niet zien en het een verspilling van tijd vinden, maar andere mensen die belangstelling hebben voor verandering en verbetering van hun leven zullen slimmer zijn.

  • Hoelang blijft het effect van Access Access Bars merk/voelbaar?

Nadat je de Access Bars eenmaal hebt laten lopen (aangezet) blijven ze doorlopen. Iedere keer dat je een Access Bars -sessie krijgt wordt het effect intenser. In de drie tot vier weken daarna worden de meeste effecten gemeld, maar je kunt tot wel zes weken of langer effecten merken.

  • Heeft Access Bars effect op mentale of psychologische problemen?

Veel mensen met psychologische of mentale problemen hadden de ervaring dat ze ‘per ongeluk’ dus zonder opzet bleken hun medicijnen te vergeten en signaleerden ongelofelijke veranderingen in hun problematiek. Maar vanzelfsprekend adviseer ik je met klem je arts te consulteren voordat je stopt met medicijnen.

  • Kan Access Bars® je fysieke klachten genezen?

De Bars bevorderen bewustzijn, wat dus alles kan veranderen. Sommige fysieke klachten veranderen. Veel klachten en pijnen van velerlei aard blijken te verdwijnen.

  • Is Access Bars® hetzelfde als Reiki of Cranio-sacraal werk? Zijn het acupunctuur punten?

Nee, dit is niet hetzelfde. De Access Bars en de handelingen mogen misschien lijken op acupunctuurpunten maar de ligging en de werking ervan is anders.

  • Moet je liggen als je de Bars ondergaat?

Liggen is niet vereist. Het bevordert de ontspanning voor de ontvanger evenals het gemak en comfort voor de gever. Een massagetafel of een luie fauteuil zijn beiden prima als het voor beide partijen maar relaxt is.

  • Kan ik mijn kleren aanhouden tijdens de Access Bars behandeling?

Ja. Tijdens de behandeling houd je je kleren aan. Alleen de schoenen gaan uit.

Kies jij voor verandering, kies jij nu voor jezelf?
Dan is een BARS sessie iets voor jouw.
Maar misschien wil je het zelf wel leren om het toe te passen bij andere.
Dat kan maandag 21 september bij mij thuis in Winsum leer je in 1 dag hoe je BARS kan toepassen.
Voor meer informatie over de Access Bars Class klik hier




Spelenderwijs je kind iets leren

Zelf spelen

Ik vind het heerlijk als mijn peuter zichzelf prima vermaakt, dat is wel eens anders geweest. Dat ik hele dagen bij hem op de grond moest zitten, terwijl hij dan speelde. Nu kan hij zelf ook spelen zonder dat ik bij hem ga zitten. En als hij dan zo heerlijk zelf aan het spelen is, kan ik echt zo enorm genieten. Hij begint nu ook steeds meer rollenspelen te doen. Met poppetjes naar elkaar te praten. Zo leuk te zien hoe zijn spel veranderd. Natuurlijk blijft het samen spelen ook zeker leuk, maar de hele dag je kind vermaken is voor niemand leuk. De kamer vol met speelgoed zien, aan de ene kant geweldig hoe hij alles uit de bakken trekt en weer iets vind waar hij al tijden niet mee heeft gespeeld. Naar het niet zelf willen opruimen, is dan weer een ding. Ach het hoort bij de leeftijd, en misschien veranderd dat nooit. Maar hij geniet zo van het spelen, dat ik dat allemaal voor lief neem.

Nieuw speelgoed

Ook kan je Max enorm blij maken als er iets nieuws gekocht wordt. En dat moet ook zo nu en dan gebeuren en kunnen. Blij ben ik wel dat als we een winkel in gaan dat niet alles mee hoeft om te kopen. Ja natuurlijk is hij wel eens heel boos en verdrietig als we niets leuks kopen voor hem. Maar dat moet hij ook leren dat niet elke keer de winkel in gaan betekend iets voor hem te kopen. En hij accepteert het gelukkig vaak ook wel snel.

Nu kregen we iets heel leuks toegestuurd voor onze peuter van SmartMax, en kijk eens hoe leuk de naam van de webshop. My First Dinosaurs , hierdoor leerde Max zelfs het woord dinosaurus uitspreken. Nog niet helemaal perfect, maar super knap vind ik het. Het was gelijk geslaagd en hij zocht gelijk dezelfde kleuren bij elkaar om ze in elkaar te zetten. Want je kan ze met magneet in elkaar klikken. Leerzaam welke kleuren hetzelfde zijn en nog leuk om mee te spelen ook. Je kan natuurlijk ook grappige combinaties maken van de diertjes. Daarnaast kregen we nog een apart doosje bij met een leuke olifant. Waar mama dan weer erg blij van werd, die gek op olifanten is. Dezelfde avond moesten alle dinosaurussen mee naar bed. Dus een heel geslaagd pakketje die binnen is gekomen.

Educatief speelgoed

SmartMax is een onderdeel van SmartGames. En toen Max drie werd vroegen we al iets van dit soort speelgoed. Hij gebruikt het nog steeds echt meer als speelgoed, dan als spel wat hij moet oplossen. Maar dat komt wel een keer verandering. Wij hebben omdat Max gek op treinen is, de Brain Train gevraagd voor zijn verjaardag. En ik vind hem echt heel leuk. Daarnaast heeft hij ook de Smart Farmer gekregen, alleen toen we die vroegen had deze mama niet gezien dat die vanaf 5+ is. Dus deze is best nog wel heel pittig voor onze drie jarige peuter. Maar dat geeft niet hij wordt vanzelf wel vijf. Spelenderwijs je kinderen van alles leren vind ik erg leuk om te zien. Ze groeien hier echt enorm van.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=XkbRsyO5hqE?feature=oembed&w=500&h=281]

Wat is jullie favoriet aan educatief speelgoed voor de kids?




In het leven van week 31

Vakantie

Mijn partner heeft drie weken vakantie gehad en die zijn sinds vorige week alweer om. Helaas niet het weer gehad wat we gehoopt hadden. We wilde graag het zwembad opzetten in de tuin, maar het was af en toe wel lekker zomers weer. Maar niet lang genoeg om dat ding op te zetten. De laatste week van zijn vakantie hebben we een drukke en erg leuke week gehad.

19 juli

We gingen een lange rit maken in de auto, want we gingen helemaal naar Zoetermeer toe. Op bezoek bij vrienden die we alleen nog maar online kende. Het zou kraambezoek zijn geweest, maar door omstandigheden en Corona konden we nu pas gaan. De kleine meid is inmiddels zes maanden oud, en we hadden allemaal mooie cadeaus mee. Ze kreeg het eerste loopfietsje van Max en de loopwagen van hem. Daarnaast namen we de babycooker mee voor ze. En we kochten ook nog een leuk nieuw cadeau voor de kleine meid. We hebben een super leuke dag gehad. En waren pas om 23.00 thuis. Max deed het heel goed ondanks geen middag slaapje en terug naar huis hooguit een kwartier geslapen.

 

21 juliTwee dagen later gingen we weer een beste rit maken met de auto, om naar oma (mijn moeder) te gaan. Hier zijn we echt al heel lang niet geweest door omstandigheden. Maar wat was het fijn om mijn moeder weer te zien. En Max vond het ook al zo leuk. Hij vond de poesjes van oma wel heel interessant. Lekker even buiten kijken naar de poesjes. En bloemen plukken voor oma, en grassprieten voor de poesjes. Onderweg naar huis even wat eten bij de MC Donalds, en gelukkig heeft Max deze rit wel veel geslapen. Wel eerder thuis dan het uitje ervoor.

23 juli

Even lekker een wandeling maken. Ik had daarvoor een telefonische afspraak met een lotgenoot, en dan is het daarna wel even fijn je hoofd weer wat leeg te maken.

Dan gingen we uiteten bij de WOK vanwege 50 jaar trouwen van opa en oma (mijn schoonouders) Max die heeft geen seconde op zijn stoel kunnen zitten, hij was maar heen en weer aan het rennen. Gelukkig niet vervelend, maar wel vermoeiend zo. Ondertussen heeft hij wel wat gegeten, vooral de pannenkoek en het ijs waren favoriet bij hem. Voordat we naar binnen gingen moesten we even bij de boten kijken, en Max koos er eentje uit die hij wel wilde hebben. Tijdens het etentje werd mijn partner herkend, vanwege mijn instagram. Hoe grappig is dat, hij wees me waar ik zat en zo hadden we even een gesprekje.

26 juli

Ik ben helemaal gek op Animal Crossing spelen op de Nintendo Switch, maar ik ben bang dat ik nu moet delen met mijn peuterzoon. Hij vind het vissen er leuk, en het zwemmen. Alleen lukt hem het nog niet om beide knoppen tegelijk te gebruiken waardoor hij niet echt kan vissen en zwemmen. Maar dat duurt vast niet lang, als deze mama het af en toe af kan staan voor hem. Het ziet er wel heel leuk uit zo. Maar nog iets te jong voor een eigen spelcomputer.Hij moet het nog maar even met zijn telefoon doen (oude telefoon van papa) waar hij filmpjes op mag kijken en spelletjes doen.

28 juli

En ineens gaat hij zijn broodje in de ochtend aan zijn eigen tafeltje eten. Hij zit er eigenlijk nooit aan, en nu dit. Zo schattig om te zien. Wij eten in de ochtend namelijk nooit aan de grote eettafel. Maar mag hij zijn bordje mee nemen naar de bank. Dus dit was wel leuk voor de verandering.

30 juli

Na een hele tijd niet geweest te zijn, zijn we lekker weer even naar de kinderboerderij geweest. Even weer de konijnen aaien die favoriet blijven. Een heleboel mooie veren vinden en meenemen. Varkens nadoen en klimmen en klauteren. Dat was weer super gezellig.

31 juli

Het was weer even heerlijk weer en daar hebben we even gebruik van gemaakt. Ik heb zijn kleine zwembandje gevuld met water, hij maakte er een modderbad van. Maar wat een plezier had hij in de tuin. Een kind kan je al snel gelukkig maken met iets simpels.

1 augustus

Max is en blijft gek op treinen. Hij gaf zelf aan bij mama op de fiets te willen, treinen kijken. Nou dat deden we dan ook. Nadat we bij de treinen waren geweest door gefietst langs de kinderboerderij, omdat hij erheen wilde. Maar omdat ze de weekenden dicht zijn hier, zijn we er alleen even langs gefietst. Door naar een speeltuintje daar. Het was wel bloedheet daar in de zon. Maar heeft lekker even gespeeld met wat andere kindjes.

2 augustus 

En de laatste dag van de week zijn we niet alleen treinen gaan kijken. Nee dit keer zijn we samen met de trein weg gegaan. En ook nog even in de bus gezeten. We zijn wezen shoppen in de stad. Heeft een mooi boekje gekregen van mij. En hebben sandalen gepast bij de schoenenwinkel. We moesten ze alleen wel bestellen omdat ze alleen een on-paar hadden. Maar die komen deze week thuis. Daar kreeg hij twee stuiterballen. En daarna zijn we een ijsje gaan eten. Nou dat was helemaal geweldig. Ook moest hij rennen achter de duiven aan. Vet schattig, maar ook gevaarlijk aangezien hij zo de weg op vloog. (ja mijn kind) Als laatste nog even langs Musjes, aangezien ik nodig moest plassen. Kreeg ik Max natuurlijk de winkel niet meer uit. Zoveel moois te zien, maar ook mee te mogen spelen. Daarna zijn we met de bus en trein terug naar huis gegaan. Leuk maar ook heel vermoeiend geweest voor beide.

Wat voor leuke dingen doe jij graag met je kind?




Spraakontwikkeling van Max

Praten

Wanneer je kind begint met praten is de stilte in huis verdwenen. Non-stop hoor je kind babbelen en geluiden maken. Er is geen stoppen aan. Heerlijk hoor zo,n kletskous in huis. En eigenwijs dat Max is in het praten. Want hij vertikt echt sommige dingen te zeggen. Zo zijn we al heel lang bezig hem “Melk” te laten zeggen. Maar het is hier standaard “Nijn” als hij melk wilt. Waar het vandaan komt geen idee. Maar we krijgen het niet voor elkaar hem het juiste te laten zeggen. Hele verhalen komen er nog niet uit, al kunnen wij met een paar woorden al een heel verhaal ervan maken. Max doet het op zijn tempo en dat is niet het tempo volgens het boekje. Want volgens het boekje zou hij nu 2 a 3 woord zinnen moeten maken. Ik als moeder, heeft totaal geen probleem mee dat hij niet volgens het boekje meekomt. Zolang hij maar gelukkig is. Wel wil ik als hij wat extra hulp kan krijgen dat aanpakken. Helemaal voordat hij naar school gaat. Want als hij daar niet mee kan komen, is hij misschien niet gelukkig. Ja allemaal toekomst, maar nu is het wel de tijd om eraan te werken als het nodig is. Voor mij is hij gewoon perfect zoals hij is, ik wil alleen niet dat er frustratie zal komen, als hij zich niet genoeg kan uiten met woorden. Voor buitenstaander is het niet merken als je zegt dat hij achter loopt in spraak. Omdat hij juist zo druk met praten is. Maar vooral losse woorden. Er komen wel af en toe 2 a 3 woord zinnen voorbij, maar minimaal is dat.

Logopedie

Max gaat al een tijd naar logopedie, want wat extra stimulans is wel welkom. En ik als moeder om wat handvatten te krijgen om hem thuis meer spelenderwijs stimulans te geven, om zinnetjes te gaan maken. Alleen na wat testen pas geleden, is eruit gekomen dat hij eigenlijk met logopedie niet vooruitgang boekte. Het voelde van mijn kant ook falen, want deed ik het thuis dan niet goed. Van de logopedist kreeg ik terug dat ik juist heel goed mijn best deed, en dat het niet mijn schuld is. Max is gewoon wat langzamer met praten dan een gemiddelde driejarige. Alleen ze kreeg ook het vermoedde dat hij in zijn algehele ontwikkeling ook achter loopt. Daar heb ik nog zelf mijn twijfels over, want mijn gevoel zegt dat hij met zijn hoofdje verder is dan zijn spraak. Maar omdat hij toch net iets meer stimulans mag hebben op het praten, heb ik een verwijzing gekregen voor Kentalis. Daar gaan ze kijken in hoeverre hij achter ligt met spraak en zijn ontwikkeling. Zij zijn daarin gespecialiseerd. Nu is het afwachten wanneer we met hem terecht kunnen.

Vooruitgang

En toch ineens de laatste weken, zonder dat hij logopedie krijgt vanwege vakantie gaat hij naar onze mening enorm vooruit. Hij maakt toch enorme sprongen in woordenschat. Zo zijn we flink aan het oefenen geweest met best moeilijke woorden. En dan komt er ineens “Pannenkoek of Ananas en Hagelslag” eruit. En je ziet hem groeien als we hem prijzen dat hij een nieuw woord uitspreekt. Hij krijgt er nu echt plezier in om nieuwe woorden te leren. Ook is het nu steeds vaker als we iets zeggen, dat hij het woord vrij snel al herhaald. En dan staan we zo verrast te kijken wat hij allemaal zegt. Daarnaast merken we op dat hij ook meer twee woorden aan elkaar plakt. Dit is zo genieten dat hij zo,n enorme sprong maakt. 
In mijn ogen doet hij het gewoon geweldig, ook al loopt zijn lijntje niet volgens de boekjes.

Heeft jouw kind ook een iets tragere aanloop naar praten of gehad?




slinger

Kamer veranderen

Al een tijdje wil ik graag Max zijn kamer veranderen. Hij heeft natuurlijk al een peuter bed, maar het liefst wil ik er een echte peuterkamer van gaan maken. Zodat hij ook langzaamaan kan leren dat hij kleine momentjes in zijn kamer kan spelen. Maar dan moet de commode wel de deur uit. En we willen dan de grote kast die er staat vervangen door een andere kast of misschien twee. We hebben al iets moois gezien, alleen momenteel niet leverbaar. Hopelijk komt dat wel weer. Daarnaast zijn we begonnen hem te leren niet meer gebruik te maken van de commode. Dus staand hem omkleden, en heeft hij wel een poepluier even op de grond met de kussen. Hij kan ook makkelijk op de rand van zijn bed zitten zodat we zijn slaapschoenen aan kunnen doen. Dus dit is prima te doen, mooier is natuurlijk als hij zindelijk zal gaan worden. Ook daar zijn we uiteraard mee bezig. We zijn hem dus langzaam aan het voorbereiden op een peuterkamer. Er zal niet geverfd worden, maar wel dat hij de kans kan krijgen er ook te kunnen spelen met de tijd. 

Decoratie aan de muur

Als je dan toch van plan bent zijn kamer iets te gaan veranderen is het ook leuk als je wat leuke nieuwe decoratie aan de muur kan hangen. En daar kwam fotofabriek om de hoek kijken. Ik mocht een leuke fotoslinger maken. En natuurlijk zou die voor Max zijn. Zo hangt er nu een hele leuke slinger in zijn kamer, en wat vind hij ze leuk geworden. Eerst wilde ik er foto,s op laten drukken, maar heb het toen gewoon heel simpel gehouden. Een standaard printje gekozen met dinosaurussen en zijn naam gespeld op de vlaggetjes. Zo kan hij op een leuke manier zijn naam leren kennen. Het leuke is, dat hij hem sinds een paar weekjes zelf al uitspreekt. Nog niet helemaal klinkt het Max, maar de laatste letter is ook een moeilijke. Als je nu vraagt aan hem wie hij is, krijg we geen “ik” meer te horen maar zijn eigen naam. En dan smelt ik even weg.

Foto,s bewaren

Ik koos dan dit keer niet iets met foto,s te doen. Want wij hebben inmiddels vele foto,s aan de muur hangen, vooral van Max. Daar hebben we eigenlijk nooit een fotoboek voor gemaakt. Waarom weet ik eigenlijk niet, denk gewoon er niet van gekomen. Misschien toch eens doen. Voor Daan hebben we dat toen de tijd wel gedaan, maar was een hele andere situatie. En zelfs die fotoboeken sla ik eigenlijk nooit open. Want naast deze slingers kan je ook gewoon een fotoboek maken.

Ben jij meer van de fotoboeken, of juist de iets originelere manier van foto,s bedrukken?