Het regelmatig bloggen blijft nog steeds achterwege, al wil ik het wel graag. Maar kom er gewoon niet aan toe, tijd is er wel. Maar ruimte in mijn hoofd en lijf niet echt. Voor nu weer even een maandoverzicht voor jullie.
Leuk plaatje maar ik mis iets, mijn kind die niet aan tafel wilde komen. Uiteindelijk kwam hij toch netjes even aan tafel om te eten.
Lekker joch, wilde nog even voor het slapen gaan een appel eten. Wel fijn dat hij gek op appels is, beter dan vragen om koekjes.
Naar de Ikea, wat doet Max dat toch goed als je gewoon door de winkel wandelt. Hij liep gewoon de hele tijd lief mee. Alles vond hij geweldig, vooral de licht pijlen op de grond. En ja de kinderafdeling natuurlijk. Er moest dan ook treintjes gekocht worden. Maar we gingen voor een kast, en die konden we niet zo makkelijk vinden in de opberg. Dus we zette Max maar even op de kar.
Lekker lui op de bank met een chocoladekoek. Wat kan dat kind toch genieten. En ik van hem, als hij zo lekker op de bank aan het smikkelen is.
Onderweg naar huis vanaf Assen waar ik al een tijdje zanglessen volg. Niet om de hoek, maar zeker het waard om er heen te gaan.
Makkelijk eten na een lange dag therapie. En dus genieten van een pizza.
Nu pas, terwijl het helemaal niet meer zo mooi weer is. Komt dan echt de zonnebloem op. Ik vind het prachtige bloemen.
Mama maakte lekkere smoothie van banaan aardbei en yoghurt, en ik ik mocht lekker mee smikkelen ervan. Eerst nog netjes uit het rietje, maar het ging makkelijker om gewoon uit de beker te drinken.
Ja we doen wel gezond, oke de dip erbij iets minder gezond. Maar zo nu en dan mag dat wel. Kind zat helemaal onder na het tussendoortje, want dopen in de dip vind hij heerlijk.
Wat vind ik dat een vreselijke rot klus. De vitrinekast schoonmaken. Alles eruit halen, alle glazen platen eruit en schoonmaken. Dan het ergste nog om de platen er weer erin te krijgen. Maar het is weer eens gelukt. Mocht ook wel, want hij zag er niet uit. En nu is hij weer lekker schoon.
Ja nu weet ik het zeker, we hebben een hondje in huis. Hij likt gewoon zijn toetje bak helemaal schoon. En geef hem eens ongelijk, toch verspilling als het bakje niet schoon gelikt is.
Wat voelde ik me KUT. Ik was door me rug gegaan, dat gebeurd wel vaker nu ik na vijf jaar sinds een tijdje een hernia heb. Maar de pijn was al een tijdje weer weg, en toen schoot het me dus weer in de rug. Vanaf dat moment zit ik weer onder de pijnstillers, anders is het niet te doen.
Alweer naar de Ikea, want we wilde nog zo,n zelfde kast die we eerder al kochten. We zijn thuis een beetje aan het opruimen en een beetje meer kastruimte is geen probleem. We hebben nu dus een hele mooie ladekast boven op zolder. Maar ook in de slaapkamer hebben we de ladekast vervangen voor een nieuwe grotere. En de ladekast van de slaapkamer staan nu beneden in de woonkamer. En Max vermaakte zich wel toen we even moesten wachten op de kast. Lekker even kleuren op het scherm. Wat ben je toch een makkelijk kind. (oke niet altijd hihi)
Hij blijft gek met treinen, dus zo nu en dan lopen we nog even naar de spoor toe. Lekker buiten zijn op zijn loopfiets en te mogen zwaaien naar de trein. Alleen om hem dan weer rustig thuis te krijgen is vaak wel een dingetje. Ach ja buiten zijn is natuurlijk ook leuker dan thuis zijn.
Ik voel me de afgelopen week niet zo fijn, ben heel verdrietig en waar het vandaan komt heb ik geen idee van. Therapie is zwaar, en ben elke week bezig met allemaal emoties. Dus misschien komt het er nu allemaal uit in tranen. Toch hoopte ik wat rustiger te worden met deze heerlijke geuren in mijn nieuwe diffuser. Ik blijf alleen maar huilen en huilen, misschien ook wel even goed dat het komt. Maar fijn is anders.
Nu het wat kouder word, heb ik de deken maar van boven gehaald. Maar Max maakt er dus ook goed gebruik van. Normaal zit hij nooit zo lang rustig op de bank tv te kijken. Maar nu hij een dekentje over hem heen wilde hebben, bleef hij gewoon echt rustig zitten. Voordat hij naar bed moest. En ja hij moest en zou zijn eikels bij hem hebben, daar is hij nu helemaal gek mee.
Even echt ME-TIME dit gun ik mezelf maar heel weinig. Maar wel zo nodig, want voel me niet voor niks niet goed. En doodop van alles. Dan ben ik ook blij dat ik een kind heb dat als je die naar bed brengt je eigenlijk niet meer hoort. Heel af en toe gebeurd het eens dat hij huilend wakker word. Maar dat is zo zelden, dat ik dan vaak schrik en even niet weet wat ik moet.
En vrijdag heb ik me er echt aan toe gegeven dat het echt even niet gaat met mij. En heb mijn man laten regelen dat Max een weekend bij opa en oma kon logeren. Die vrijdag is hij dan ook lekker uit logeren gegaan. En ik ben die avond spontaan nog gaan regelen voor een extra zangles. Dat is raar ineens de deur uit kunnen lopen, en dus vrijheid te hebben. Het hele weekend gewoon rustig aan gedaan. En tijd genomen voor mijn blog, wat ik zo graag meer zou willen hebben/maken.
Maar lieverd, je weet toch dat je af en toe even een momentje voor jezelf moet nemen .
Ik snap dat je niet lang bij max weg wilt zijn, maar je ik denk dat opa en oma het echt niet erg vinden om wat vaker een avondje/nachtje/weekendje op max te passen
Ik vond het ook wel lekker hoor dat Max het weekend weg was. En dat dit keer zonder schuldgevoel
Lieve Debby, ik volg je blog al een hele tijd en ik vind het zo verdrietig voor je dat het ondanks alle therapie nog steeds niet goed met je gaat. Zo naar dat je altijd maar zo moe, zo verdrietig en zo lusteloos bent. Is er dan echt niets wat jou écht helpt? Dat zou ik je zo gunnen, dat je met plezier door het leven gaat. Gelukkig dat je kunt genieten van Max, wat een lekker ventje is het toch. Gaat het goed met zijn voetjes? Lieve groet, Corrie
Ps: ja met zijn voetjes gaat alles prima
In grote lijnen gaat het echt wel beter met mij hoor, dankzij de therapie. Alleen nu ik elke week 3 dagen daar ben komen er zoveel emoties los waardoor dit soort momenten niet heel gek is. Het gaat nu heel erg met ups en downs. Na deze week krijg ik weer meer ruimte en dan zal het vast ook weer wat beter gaan. En dan werken aan de toekomst dingen die ik graag zou willen doen. Dus het is niet zo negatief als het de afgelopen week was.