Verslaafd aan foto,s maken. Elke dag weer mijn mobiel uit me zak halen en foto,s maken van de dingen die ik mee maak of tegenkom. Er zijn al zoveel mensen die gebruik maken van instagram en het dan later in een blog verwerkt. Dat doe ik dus ook elke week. En we zijn weer aangekomen in een nieuwe week. Dus kan je weer lezen wat ik de afgelopen week heb gedaan en mee heb gemaakt.
Maandag 24 november 2014
Op weg naar het CJG, het is echt herfst daar hoort dus ook een echt herfst plaatje bij. Nat en koud, de bladeren die op de grond liggen. De herfst heeft we; wat vind ik. Al die mooie kleuren in de natuur, behalve de kou en de regen. Weer om lekker onder de deken te kruipen. Maar deze ochtend ging ik weer de kou in om mijn mandala af te maken.
Het resultaat is er dan eindelijk. Vond het echt heel leuk om te doen. Deze ochtend was het wel even heel anders. Een hele andere lading hing er. Het ging ook niet meer over rouwverwerking, zodat er andere ook mee konden doen. Dit gaan ze nu elke maandag doen. Helaas was er iemand waar ik de gevoelens heel erg van oppakte. Soms kan ik heel gevoelig zijn, dan voel ik wat er in een ander om gaat. Dit was een druk persoon, die ik ook al wel kende. Zat me al een tijdje te verbijten. Toch ben ik echt even weg gelopen. Waardoor er later iemand naar me toe kwam, even gepraat. Daarna terug gegaan, maar me afgesloten met muziek op. Dat houd me tegen om de volgende keer weer te gaan, buiten om dat mijn mandala af is. Maar wil toch wel weer een keertje terug. Maar sla nu even keertje over.
Die middag zei me man dat ik maar eens naar Daan moest gaan. Ik uitzoeken hoe ik er kom met de bus. zegt hij ga maar op de fiets. Ik helemaal zenuwachtig, heb een hekel aan ergens heen te gaan waar ik niet bekend ben. Zeker op de fiets. Maar hij heeft me zover gekregen. En achteraf dacht ik waar heb ik me druk om gemaakt. Trots ik ben alleen bij Daan geweest. Fijn om even heel dicht bij hem te zijn. Maar voelde me ook een klein beetje nutteloos. Wat doe je daar, beetje staan praten met hem. Je hebt niet echt een doel, wel wil ik het daar mooi houden. Dus even alle blaadjes weg gehaald. kaarsje wilde niet branden, want het was allemaal nat. De volgende keer wil ik het gezellig maken met plantjes.
Het uitzicht van Daan. Donkere lucht, maar heel mooi. Het bleef gelukkig droog. Moest ook weer terug op de fiets dus. Kwam erachter dat ik langs een winkel centrum kwam. Als ik dat eerder had geweten dat er een bloemen winkel had gezeten. Was ik voordat ik naar Daan ging er langs gegaan. Nu weet ik het voor de volgende keer dat ik daar even iets moois voor hem kan kopen.
Dinsdag 25 november 2014
Druk bezig geweest met de kaartjes. Deze boek zit vol met de zwangerschap en geboorte kaartjes. Moet hem alleen nog van binnen beetje opleuken. Maar hij is al zo dik dat hij amper dicht wil.
Woensdag 26 november 2014
Eerst maar weer eens naar de fysio fit. Het voelde dit keer fijn om te sporten. Even was ik weer mezelf. Lekker hard getraind, goed ging het ook. Weinig echt last van de pijn. Daar was ik echt heel blij om. Ook niet achteraf veel last gehad. Dus heb echt het idee dat het sinds deze week een stuk beter gaat. Lekker verder opbouwen met trainen zodat ik straks weer de sportschool in kan.
Boek nummer 2 invullen met kaarten. Dit keer de afscheid kaarten. En al jullie lieve facebook berichtjes komen er ook in. Zijn zoveel reacties gekomen, die wilde ik wel bewaren. Mooier kan niet in dit boek.
Donderdag 27 november 2014
In de ochtend naar het ziekenhuis geweest. En in de middag had ik voor het eerst EMDR therapie. Dat was best wel even heftig. Hier zal ik nog een keer uitgebreider over hebben.
Ik kreeg een pakketje binnen, flessenpost. Erg leuk, maar werd er ook intens verdrietig van. Een uitnodiging voor mij en mijn kindje. Moet maar even kijken wat ik hiermee doe. Zeker weet ik wel dat de flessenpost bij Daan neergezet gaat worden. Het is zijn post.
Vrijdag 28 november 2014
Ik maak vaak een plaatje van ons uitzicht vanuit huis in de ochtend. dat komt omdat ik zo verliefd ben op deze mooie momenten. Dan moet je dus wel redelijk op tijd opstaan. Moest toch naar me werk, dus dan kon wel even een mooi plaatje worden.
Op het werk, eigenlijk vrij weinig gedaan. Had het moeilijk, was steeds maar in tranen. Waardoor ik eerder naar huis ging. De rest van de dag heb ik huilend en depressief op bed gelegen. Was al gewaarschuwd door de psycholoog voor dit soort golven van verdriet. Maar fijn is anders. Die avond kwam er een vriendin langs, een reden om uit bed te moeten. Niet fijn als iemand je zo intens verdrietig ziet. En toch heeft de avond me wel goed gedaan. Samen wat gegeten. Het moment dat ze weg ging was wel moeilijk. Maar dat heb ik toch al de laatste tijd.
Gezonde chocomouse gemaakt. Voor het eerst geproefd vorige week met een event van voeding en bewegen. Nooit verwacht dat ik het ook echt lekker vond. Wel dus.
Zaterdag 29 november 2014
Pakje kwam binnen. Heb een proefmaand aangevraagd voor “korte verhalen en romans schrijven” Hoop dat het iets voor me is, dat het niet te hoog gegrepen is voor me. Daarom eerst een maand proberen, als niks is kan ik het terug sturen. Anders ga ik ermee verder. Heel benieuwd dus.
S,avonds een etentje met een groepje D-mama,s. Dat was voor mij wel een hele dubbele avond. Wel gezellig, maar ook met een traan. Iedereen heeft het over de opvoeding van hun kindje met down. En ik kan er niet over meepraten, steekt ook wel heel erg. Maar Daan werd niet vergeten, daar hebben we ook over gesproken. Ben blij dat ik ben geweest, want de dag ervoor had ik echt zoiets nee ik ga niet. Zo rot voelde ik me. Heerlijk genoten van het eten. Moet je kijken wat voor mooi heerlijk toetje. Laat thuis, moest dan ook zachtjes doen. Mijn man lag al in bed, omdat hij het weekend weer over ging werken. Er dus heel vroeg uit moest. Elkaar veel zien dit weekend zat er dus niet in.
Zondag 30 november 2014
Ik maakte een lekker wokgrecht, met lekker veel groenten.
Avondje tv op bed met als snack popcorn, weet nu dat het een gezond tussendoortje is. Zolang je er maar geen zout op doet. hihi.
Dat was mijn week weer, hoe is jullie week geweest?
Ik bewonder je hoe je de zaken weer oppakt!
Fijn dat ook bij d mama’s plekmis voor Daan.
X carla
Respect voor jou Debbie, wat pak je alles goed op. En soms een golf van verdriet. Dat is natuurlijk niet gek!
Knap van je dat je met de D-mama’s uit eten bent geweest. Ook fijn om zo lekker over Daan te kunnen praten <3