Bijna bij alles wat we vragen aan onze zoon, is het bij voorbaat al nee. Behalve als het in zijn eigen belang is. En niet om ons te pesten, zijn hoofd kan het gewoon niet. Hij kan niet aan opgelegde taken voldoen, het moeten lukt hem gewoon niet. (deze dingen leert hij wel op de educatieve dagbesteding en zorgboerderij) Hij is altijd druk in zijn hoofd, en vind alleen maar rust met schermtijd. Bij vele zullen daar de nekharen van overeind gaan staan, maar niks anders dan dat wil hij. Ook kan hij zich bijna niet alleen vermaken, behalve met schermtijd gaat hij soms spelen. Buiten spelen doet hij gelukkig nog best veel, maar ook moeilijk alleen. Dus zijn er geen vriendjes om te spelen, verveeld hij zich al snel. En moet ik hem vermaken. Ik zou zo graag een manier vinden waarbij hij zichzelf de rust kan geven, zonder dat ik hem de hele tijd aandacht geef en zonder de schermpjes. Inmiddels hebben we de regels met schermtijd weer aangescherpt waardoor hij weer verplicht is om te spelen zonder scherm. De ene keer gaat dat goed en de andere keer niet. Nu heeft hij vaak zijn koptelefoon op met muziek op, en speelt hij wel.
Druk van de maatschappij
Als kind krijg je mee dat je moet voldoen aan de maatschappij, dat houd in je gaat naar school en je leert daar lezen schijven en rekenen. Je gedraagt en doet wat er van je gevraagd wordt. Wat als je daar niet aan kan voldoen… Dat geldt nu voor ons kind. Maar ik heb dus meegekregen dat je meebeweegt met de maatschappij en dat verwacht je dan van je eigen kind. Dit loslaten is best heel moeilijk, ik wil helemaal die verwachtingen niet hebben van mijn kind. Maar onbewust is dat er dus wel. Het liefst laat ik alles los, omdat het zoveel meer rust met zich meebrengt. Op dit moment voelt het als levend verlies, een toekomst die je voor je zag als gezin wat niet het toekomstbeeld zou zijn. Dit neemt niet weg dat hij goed genoeg is, en dat we enorm trots zijn op hem. Hoe zijn weg ook zal zijn.
Rustruimte
Soms zit ik met de gedachten wat zou een rustruimte met hem doen. Een plek waar hij gewoon lekker kan chillen zonder scherm en muziek. En dus echt tot rust komen. Bijvoorbeeld op momenten dat hij druk in zijn hoofd is, of als hij heel boos is, of verdrietig. Ik weet dat ze dit ook inzetten op de Ezelsbrug als hij boos is. In mijn hoofd zie ik dan een kamer voor me met een fijn luilak hoekje waar hij kan zitten en of liggen. Misschien wel een fijne zitzak, of een hangmat met zijn knuffels waar bij hij zich veilig voelt. Gekleurde lampen, waarbij een rainbow hangmat passend is. Thuis heeft hij al een hele bak vol met figed toys, waar er steeds meer bijkomen omdat hij ze ook weer snel zat is. Het zou fijn zijn als we iets vinden wat keer op keer gewoon werkt, en niet voor eventjes om zijn rust te vinden.
Zo hebben we ook al vanwege zijn boze buien een boksbal aangeschaft, leuk idee maar hij doet er uiteindelijk helemaal niets mee.
Gelukkig is hij al wel iets rustiger nu hij niet naar school gaat, maar er zal vast een tijd komen dat hij wel weer naar school zou gaan. En dus weer meer onrust zal zijn in zijn hoofd.
Hoe vind jouw kind zijn rust?
